گفتوشنود با اسماعیل وفا یغمائی ۷
همنشین بهار
نهایتِ تراژدی کُمدی استنسلهای آینده نمیبخشند کسانی را که هزار سخن در سینه داشتند و ترس و نفع و جهل، جُربزه را از آنان گرفت. پیش ستمگران لُنگ انداختند و فقط دلشان خوش بود که در خفا غُر و لُند میکنند. خود قدم پیش بگذارید و این ساز را نه بد آهنگ؛ خوش آهنگ بنوازید. گوی و میدان آماده است. بسمالله...
منبع:پژواک ایران