تاریکی نماینده اهریمن بود و چون در طولانیترین شب سال، تاریکی اهریمنی بیشتر میپاید، نیاکان ما با برافروختن آتش و غلبه بر تاریکی نشان میدادند که شبهای ظلمانی سپری خواهد شد و از درون شب تار میشکوفد گل صبح. باد آسایش گیتی نزند بر دل ریش صبح صادق ندمد تا شب یلدا نرود..