گاه احساس میکنم ما در همان سالها هستیم که مردم پاریس فلاخَن به دست میگرفتند و دم از آزادی میزدند. همان زمان که شاه عباس دوم در سن ده سالگی تاجگذاری کرده بود، برو و بیا داشت و ذکر و فکرش این بود که دوباره لشگرکشی به قندهار را از سر گیرد. بله، ما هنوز در آن سالها هستیم که کینه و دشنه و دندون قروچه حاکم بود و کلام را زیر پای خوکان میریختند...