الله قلی جهانگیری و واقعه کوه حاجیلو
همنشین بهار
به الله قلی که فکر میکنم بی اختیار به سالهای دور میروم که انقلابیون میهن ما یک دنیا فروتنی و فرزانگی بودند و خود را نه طلبکار، بلکه خدمتگزار مردم خویش میپنداشتند، انسانهای شریفی که پیشه ای جز مبارزه انقلابی و ضّد بهرهکشانه نداشتند، تابع تعادل قوای بینالمللی یا تعادل جناحهای حاکمیت نبودند و برایشان حل مسائل انسان، بخصوص انسان معاصر و مردم دردمند استثمار شده جامعه ایران اهمیت داشت. آنان برای رسیدن به هدف گرد هر وسیلهای نمیگشتند و نیازی هم به تهمت و افترا نداشتند. اما افسوس...امروز همه چیز «دیگر» شده و چهره آبی عشق را مه گرفته است...
منبع:پژواک ایران