یادی از م. ا. به آذین، آن «دُنِ آرام» + وصیتنامه و صدای او
همنشین بهار
از هر کس و هر گروه و هر سازمان، دولتی یا جز آن، که بخواهد بر مردهام دست اندازد و به دلخواه خود بَزکم کند و، به افزود و کاست، نقشی دروغین از من بر پرچم تبلیغات خود بنشاند بیزارم. من آدمی را دوست داشتهام و آزاد خواستهام، از هر نژاد و ملت و زبانی که بوده باشد. خود نیز، در اندیشه و احساس، آزاد بودهام و هستم. تنها بر آستانِ هستی سر میسایم. خود را و همه را در او میجویم. خود را و همه را به او میبخشم.
منبع:پژواک ایران