داستان زندگی «فراز» و «رها» ، ادامه‌ی سرنوشت خونبار و تلخ نسلی است که پس از حاکم شدن نکبت اسلامی  بر کشورمان، در دهه‌ی ۶۰ به قربانگاه رفت.

بیست و هشت سال از کشتار بیرحمانه‌ی زندانیان سیاسی در سال ۶۷ می‌گذرد و  من دردمندانه و با اندوه بسیار از خواهر و برادری می‌نویسم که در «پژواک» دادن به صدای قتل‌عام شدگان، به ویژه‌‌ قربانیان کشتار ۶۷ که آیت‌الله منتظری از آن به عنوان «بزرگترین جنایت جمهوری اسلامی» نام می‌برد، از هیچ چیز دریغ نکردند و عاقبت غریبانه خاموش شدند و به کهکشهان درخشان مبارزات مردم ایران پیوستند.  جانیان با قتل بیرحمانه‌ی آن‌ها برگ دیگری به کارنامه قطور جنایات رژیم جرم و جنایت افزودند.

قتل بیرحمانه «فراز» و «رها» یک بار دیگر نشان داد قاتلان، مادامی که اهرم‌های قدرت را در دست دارند یک دم از جنایت فرو نمی‌گذارند و آن‌هایی که دم از «بخشش» و «گذشت» می‌زنند، چه بخواهند و چه نخواهند، آگاهانه یا ناآگاهانه دست در دست جانیان و خون عزیزانمان دارند.

حسین متولد ۱۳۵۷ بود و لیسانسیه نقاشی.

ندا متولد ۱۳۵۸ بود و لیسانسیه عکاسی.

دوستان و آشنایان، آن‌ها را «فراز» و «رها» صدا می‌کردند؛ نامی که خود انتخاب کرده و دوست‌اش داشتند. هر دو دانشجوی اخراجی دانشگاه هنر تهران بودند.

پدرشان در دهه‌ی ۶۰ به اتهام ترور امام جمعه خرمشهر و ارتباط با گروه فرقان اعدام شده بود. با این حال «فراز» و «رها» معتقد بودند این ترور توسط پدرشان صورت نگرفته بود.

ایرج صنوبریان، دایی این دو نیز در ارتباط  با فرقان اعدام شده بود.

مادرشان در سال ۱۳۶۶ در اثر فشارهای وارده سکته‌ی مغزی کرد و جان باخت و این دو با مادر بزرگ و پدربزرگشان زندگی می‌کردند که آن دو نیز درگذشتند.

«رها» به مدت ده سال از یک بیماری نادر چشمی رنج می‌برد و در سال‌های اخیر موجب نابینایی‌اش شده بود. پس از مداوای بسیار و عمل جراحی موفقیت آمیز، بینایی او بازگشت. انگار همین دیروز بود که «رها»‌با خوشحالی، خبر بینایی‌اش را به من داد. پس از مدتی در اثر ضربه‌‌ای که به تحریک دستگاه امنیتی توسط یکی از اعراب خوزستان با چماق به سر او زده شد، دوباره بطور موقت بینایی‌اش را از دست داد. پس از مدتی «رها» در بازداشت و زندان، در اثر پرتوافشانی با لیزر روی چشم‌هایش توسط یک پزشکیار ناشی که کوچکترین تخصصی نداشت، نابینا شد.

در سال ۱۳۸۹ عکس‌‌های این دو در خاوران توسط ساجده، خواهرزاده مجتبی حلوایی یکی از مسئولان کشتار ۶۷ در اوین لو رفت. این دو به عنوان دانشجویان ستاره دار همراه با موجی که در دانشگاه هنر تهران آمد، اخراج شدند. 

اخراج آن‌ها از دانشگاه هنر همزمان بود با فعال‌ شدن هسته‌های دانشجویی در این دانشگاه و مطالعه دسته‌جمعی کتاب «نه زیستن نه مرگ» که به حساسیت‌های زیادی در این دانشگاه دامن زده بود. «فراز» و «رها» از جمله فعالان این هسته‌ها بودند...

ادامه مطلب در لینک زیر ...

«فراز» و «رها» جدیدترین قربانیان «قتل‌های زنجیره‌ای»

منبع:پژواک ایران