انتقامجویی نظام «عدل اسلامی» از خانوادهها (بخش دوم)
ایرج مصداقی
در بخش قبلی این نوشته به سیاست تبلیغاتی رژیم و اشک تمساح ریختن آنها برای خانوادههای مجاهدین مستقر در اشرف اشاره کرده و در مورد سرنوشت خانوادهی بنازاده امیرخیزی توضیح دادم.
http://www.pezhvakeiran.com/page1.php?id=6806
همچنین بایستی اشاره کنم یکی از اهداف رژیم از فشار روی خانوادهها منصرف کردن آنان از سفر مستقل به عراق و دیدار با فرزندانشان است.
دستگاه امنیتی رژیم با توسل به این گونه اقدامات تلاش میکند خانوادهها را وادار کند که در سفرهای سازمان داده شده از سوی دستگاه اطلاعاتی به عراق حضور یابند و به جای دیدار با فرزندان و بستگانشان به طرح دعوا علیه مجاهدین و فشار روی فرزندانشان اقدام کنند.
در این نوشته به سرنوشت چند خانوادهی دیگر که به خاطر دیدار با عزیزانشان در اشرف دستگیر و به زندان انداخته شدهاند اشاره میکنم. قبل از هرچیز بایستی توضیح دهم طبق اخبار منتشر شده تاکنون خانوادههای ۸۷ نفر از مجاهدینی که در اشرف به سر میبرند به خاطر دیدار با فرزندان و بستگانشان پس از بازگشت به ایران دستگیر و مورد شکنجه و آزار و اذیت و تضییقات گوناگون قرار گرفتهاند و کمترین اعتراضی از سوی کسانی که با مقولهی حقوق بشر گزینشی برخورد میکنند به عمل نیامده است.
زهرا و جواد علیقلی
زهرا علیقلی ۶۴ ساله به همراه همسرش جواد علیقلی به اتهام تلاش برای دیدار با دختر و پسرشان که در اشرف به سر می برند در ترمینال جنوب دستگیر میشوند.
آنها بعد از ۲۳ روز بازجویی و آزار و اذیت با وثیقهی سنگین آزاد شده و سپس بدون آنکه به دادگاه برده شوند و یا از حق دفاع برخوردار باشند توسط «قاضی» حداد معاون امنیت مرتضوی به سه سال زندان محکوم میشوند. این دو نفر خبر محکومیت خود را تلفنی دریافت میکنند.
جواد علیقلی ۷۰ ساله بین سالهای ۶۰ تا ۶۳، سه سال در زندانهای اوین و قزلحصار محبوس بود و سپس در سال ۶۵ دوباره دستگیر و تا سال ۶۹ در زندان بود و از کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ جان به در برد.
جواد علیقلی دچار ناراحتی قلبی پیشرفته است و تا به حال 3 بار دچار سکتهی قلبی شده است و در سال ۸۵ تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت. از آنجایی که پزشکی قانونی و پزشک معالجش انتقال وی به زندان را خطرناک تشخیص دادند او با وثیقهی سنگین در بیرون از زندان است. اما همسرش زهرا علیقلی که یک بار در سال ۶۰ و دیگر بار در سال ۶۵ دستگیر و تحت شکنجه قرار گرفته بود برای تحمل دوران سه ساله زندان در اوین محبوس شد.
بنا به اخبار منتشر شده زهرا علیقلی در بند ۳ اوین در كنار زندانیان عادی و خطرناك تحت شكنجه روحی و جسمی نگهداری میشود و زندانبانان با قطع دارو فشار مضاعفی را بر او وارد میکنند. وی از ناراحتی شدید مفاصل و استخوان رنج میبرد. زهرا علیقلی بارها به تحریک و تشویق مسئولان زندان از طرف زندانیان عادی و خطرناک مورد ضرب و شتم و اهانت قرار گرفته است. قاضی حداد برای اعمال فشار هرچه بیشتر با تقاضای انتقال او به سلول انفرادی نیز مخالفت کرده است.
طبق اخبار منتشر شده به او گفته شده است: « تا زمانی که توبه ننویسید و مصاحبه تلویزیونی نکنید شما را به هیچ جا منتقل نمیکنیم.» یک فرزند این دو در عملیات فروغ جاویدان مجاهدین کشته شده و علاوه بر پدر و مادر، سه فرزند این خانواده نیز در دههی ۶۰ زندانی بودند.
عباس عسگری زاده و حمید برهان
عباس عسگریزاده ۷۰ ساله و حمید برهان نیز به همراه زهرا و جواد علیقلی در ترمینال جنوب دستگیر شده بودند. عباس عسگریزاده برای دیدار با فرزند خود قصد سفر به اشرف را داشت و حمید برهان آنها را به ترمینال جنوب رسانده بود. حمید برهان زاده پیش از این وثیقهی ملکی برای آزادی زندانیان سیاسی قرار داده بود. این دو نیز توسط «قاضی حداد» به سه سال زندان محکوم شدند که همچنان دوران محکومیت خود را میگذرانند.
زهرا اسد پور گرجی، فاطمه جوش
زهرا اسد پور گرجی ۵۲ ساله و فرزندش فاطمه جوشن 16 بهمن 1386 توسط مامورین وزارت اطلاعات در میدان ساسان کرج ربوده شدند و به سلولهای انفرادی بند سپاه در زندان گوهردشت کرج که در کنترل بازجویان وزارت اطلاعات است برده شدند. این دو نفر در شعبه ۱ دادگاه انقلاب کرج بدون داشتن وکیل مورد محاکمه قرار گرفتند و هر کدام به 18 ماه زندان محکوم شدند.
بنا به اخبار رسیده خانم اسدپور گرجی و فرزندش در حال حاضر در بند 7 زندان زنان گوهردشت کرج و با شرایط غیر انسانی و در کنار زندانیان عادی و خطرناک زندانی هستند.
زهرا اسدپور گرجی دچار ناراحتی قلبی است و بنابه گفته بهداری زندان گوهردشت کرج نیاز به عمل جراحی قلب دارد که انجام آن در زندان امکانپذیر نیست. در خبرها آمده بود در صورتی که ایشان فوراً مورد عمل جراحی قرار نگیرد با خطر جدی روبرو خواهد بود.
خانواده ایشان تا به حال تلاشهای گسترده ای برای انتقال او به بیمارستان برای عمل جراحی قلب انجام داده اند ولی محبی و رضا عارفی بازجویان وزارت اطلاعات و علی حاج کاظم رئیس زندان و علی محمدی معاون قضائی زندان از بستری شدن ایشان در بیمارستان ممانعت می کند.
زهرا اسدپور گرجی همراه با فرزندش فاطمه جوشن در سال ۸۵ برای دیدن فرزندش به اشرف مسافرت کرده بود.
هود یازرلو ، نازیلا دشتی
هود یازرلو دانشجوی مدیریت صنعتی قزوین در خرداد ۸۶ به شعبه 2 امنیت دادگاه انقلاب تهران احضار و پس بازجویی و ضرب و شتم به سلول های انفرادی 209 اوین منتقل شد.
طبق اخبار منتشر شده نازیلا دشتی مادر هود كه زندانی سیاسی آزاد شده است نیز چند روز بعد دستگیر و به سلولهای ۲۰۹ انتقال یافت. فریبا و هود دشتی خواهر و بردار او در دهه ۶۰ توسط رژیم اعدام شدند.
نازیلا دشتی به همراه پسرش هود، در سال ۸۵ برای دیدار خواهرش به اشرف میرود. او پس از ۲۵ سال دیدار کوتاهی با خواهرش در اشرف داشته است. این دو پس از چند هفته با سپردن وثیقهی ۱۰۰ و ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شدند.
نازیلا دشتی در دهۀ۱۳۶۰ در حالی که باردار بود همراه با همسرش دکتر هانی یازرلو دستگیر و تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت.
در این مدت دکتر هانی یازرلو پدر هود نیز به همراه فرزند بزرگش مورد بازجویی و آزار و اذیت قرار گرفتند.
بنا به گزارشات منتشر شده در 15 آبان ماه ۶۷ نازیلا دشتی و فرزندش هود بازرلو به شعبۀ 15 دادگاه انقلاب جهت محاکمه برده شدند. صلواتی این دو را بر اساس مادهی ۱۸۶ به عنوان محارب مورد محاکمه قرار داد.
در این دادگاه هود یازرلو به عنوان متهم ردیف اول مورد محاکمه قرار گرفت در حالی که او به عنوان همراه با مادرش و به منظور دیدار با خالهاش بطور قانونی به عراق عزیمت کرده بود.
هود یازرلو هماکنون در سلول انفرادی ۲۰۹ و در شرایطی طاقت فرسا و غیر انسانی نگهداری می شود.
علی معزی
بنابه گزارشات منتشر شده علی معزی 50 ساله، آخرین بار روز 20 آبان ماه ۸۷ با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و تحت آزار و اذیت قرار گرفت.
آقای علی معزی پیش از این نیز بارها به اداره اطلاعات کرج برده شده و ساعتها مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته بود. او بخاطر این که همسر و 2 دخترش در قرارگاه اشرف بسر میبرند تحت فشار و اذیت و آزار بازجویان وزارت اطلاعات قرار دارد تا از همسر و فرزندانش بخواهد که به ایران بازگردند.
علی معزی از زندانیان سیاسی دههی 1360 است و چندین سال از عمر خود را در زندانهای رژیم بسر برده و تحت شکنجههای وحشیانه قرار گرفته است. برادر وی نقی معزی به اتهام هواداری از مجاهدین در دههی1360 اعدام شد.
شیرمحمد رضایی
شیرمحمد رضایی ۵۹ ساله که دو فرزندش در اشرف به سر میبرند، به اتهام سفر به عراق و دیدار با فرزندانش دستگیر و همراه با اعضای خانوادهی بنازاده امیرخیزی توسط مقیسه (ناصریان) محاکمه و به عنوان محارب به تحمل ۴ سال زندان محکوم شد. چهار فرزند وی در اشرف به سر میبرند. بهروز رضایی برادر وی در دههی ۶۰ اعدام شده بود. شیر محمد رضایی پیش از این در دههی ۶۰ ، هشت سال در زندانهای اوین ، قزلحصار و گوهردشت به سر برده بود. یکی دیگر از اتهامات وی خرید دارو برای عبدالعلی شاهسوند است که از بیماری سرطان معده رنج میبرد و چند سال قبل در شیراز فوت کرد. عبدالعلی شاهسوند و شیرمحمد رضایی سالها در زندان های اوین، قزلحصار و گوهردشت همبند بودند. چنانکه در مدارک ضمیمهی بخش اول این مقاله مشاهده میشود، مساعدت به یک دوست و همبند و خرید دارو برای یک بیمار در حال احتضار جرم تلقی شده و به خاطرش فرد به تحمل کیفر محکوم میشود.
ایرج مصداقی
۸ دی ۱۳۸۷
www.irajmesdaghi.com
منبع:پژواک ایران