PEZHVAKEIRAN.COM کندوکاوی در ارتباط با دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری
 

کندوکاوی در ارتباط با دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری
ایرج مصداقی

سؤالات متعددی را از طریق ایمیل، چت و حضوری از داخل و خارج از کشور در ارتباط با انتخابات دریافت کرده‌ام. در زیر تلاش می‌کنم به ۲۰ سؤالی که مهم‌ به نظر می‌رسند پاسخ دهم. قبل از هرچیز از طولانی بودن آن پوزش می خواهم چرا که مجبور بودم برای روشن شدن زوایای موضوع گاه توضیحات اضافی دهم.  

 

 آیا به نظر شما انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری با تحریم گسترده مردم روبرو خواهد شد؟

 

خیر، من چنین اعتقادی ندارم. از نظر من نه این انتخابات بلکه غالب انتخابات هایی که در جمهوری اسلامی برگزار می‌شوند با تحریم گسترده مردم روبرو نمی‌شوند. اشتباه نشود این عدم تحریم انتخابات به منزله حمایت مردم و یا دلخوشی‌شان از رژیم نیست. نفرت مردم از رژیم قابل کتمان و یا تردید نیست. بلکه شرکت آن‌ها در انتخابات دلایل گوناگون و خاص خودش را دارد. این دلایل در انتخابات مجلس شورای اسلامی، شورای شهر، خبرگان و ریاست جمهوری متفاوت است. البته این را هم اضافه کنم از نظر من شرکت حدود ۵۰ درصد از واجدین شرایط در انتخابات که در کشورهای غربی یک میزان معقول است در جمهوری اسلامی تحریم گسترده است. چون معیار شرکت مردم ایران در انتخابات با غرب متفاوت است. بنابراین نباید از آن نتیجه‌گیری غلط کرد.

 

با توجه به مخالفت عمومی با نظام و حاکمان، چرا مردم در انتخابات ریاست جمهوری شرکت می‌کنند؟

 

دلیل عمده شرکت مردم در انتخابات این است که فکر می‌کنند چاره‌ای ندارند. دلخوشی هم ندارند. وقتی مردم را از انجام کاری نهی می‌کنید باید جایگزینی برای آن قرار دهید. جایگزینی که قابل حصول و یا بدون هزینه آن‌چنانی باشد. مثلاً‌ نمی توان از مردم خواست: پای صندوق‌های رأی حاضر نشده به جایش از جان بگذرید و انقلاب کنید تا مایی را که نمی‌شناسید و نتوانسته‌ایم اعتمادتان را جلب کنیم به قدرت برسانید. آنها امیدی به آینده ندارند. آلترناتیوی در ذهن و دل شان جانیفتاده است. یا آن را در دسترس و چشم‌انداز نمی‌بینند.

گذشته از این‌ها مردم با تبلیغات گسترده دستگاه‌های تبلیغاتی و امنیتی رژیم نیز مواجه هستند. توجیهاتی که آن‌ها می‌تراشند نیز  در شرکت مردم مؤثر است. مردم استدلال کسانی را که مخالف شرکت در انتخابات هستند نمی‌شنوند. از این که بگذریم مردم در مشکلات روزمره خود دست و پا می‌زنند. گرانی و فقر غوغا می‌کند. مردم به ریال پول می‌گیرند و به دلار خرج می‌کنند. وعده‌های سرخرمن مثل آوردن پول نفت سر سفره‌ها، یا وعده‌ی پرداخت مبالغی به هر نفر در پایان هر ماه برای عده‌ای انگیزه می‌شود که پای صندوق رأی بروند. مردم عادی آرمانگرا نیستند، آنها به دنبال بهبود وضعیت عمومی خود هستند حتا اگر اندکی باشد و به چشم نیاید. در اثر تبلیغات فکر می‌کنند اگر در انتخابات شرکت نکنند وضعشان از این که هست بدتر می‌شود.

جوانان، به خاطر این که مثلاً برای مدتی از شر گشت ارشاد  خلاص شوند در انتخابات شرکت می‌کنند. زنان، برای این که امکان طرح مطالباتشان فراهم شود در انتخابات شرکت می‌کنند. دانشجویان برای این که امکان نفس کشیدن در دانشگاه را داشته باشند در انتخابات شرکت می‌کنند. نویسنده برای این که احتمال چاپ کتابش بیشتر شود و بتواند از پس هزینه‌های زندگی برآید در انتخابات شرکت می‌کند. روزنامه‌نگار برای این که از نان خوردن نیفتد در انتخابات شرکت می‌کند. هنرمند و فیلم‌ساز و ... برای این که امکان عرضه هنرش اندکی بیشتر شود در انتخابات شرکت می‌کند. طبقه متوسط جامعه برای این که حداقل‌هایش را نیز از دست ندهد در انتخابات شرکت می‌کند. ملت را به مرگ گرفته‌اند که به تب و لرز و رعشه با کمال میل و رغبت راضی شوند. به استدلال مردم و گروه‌هایی که در انتخابات شرکت می‌کنند توجه کنید؛ قیافه‌ی افرادی را که در تبلیغات انتخاباتی شرکت می‌کنند در نظر بگیرید؛ شعارهای انتخاباتی کاندیداها را مرور کنید؛ همه‌ی این‌ها نشانگر آن چیزی است که گفتم.

در یک کلام، مردم برای این که به قول خودشان زنده بمانند در انتخابات شرکت می‌کنند. آن‌ها حالت فردی را دارند که در حال غرق شدن، در آب غوطه می‌خورد، هر دستی را که احساس کند به او کمک می‌کند می‌گیرد. حتا اگر خس و خاشاکی باشد. حتا اگر کسی به او بگوید اجازه داری یک لحظه روی آب بیایی و نفس تازه کنی، می‌پذیرد. در این مواقع غریق نمی‌گوید خیلی ممنون منتظر می‌شوم تا نجات غریق بیاید. این تصور و انتظار از فردی که در حال جان دادن است اشتباه است. نگاه کنید خاتمی در مقابل ناطق نوری پیروز شد، چرا که نقش اپوزیسیون نظام را بازی می‌کرد. جوری جا انداخته بودند گویا رأی به  خاتمی ، یعنی مخالفت با وضع موجود. احمدی نژاد با اختلافی فاحش رفسنجانی را که یکی از ستون‌های نظام بود شکست داد. چرا که نسبت به رفسنجانی ناشناخته بود. رفسنجانی در واقع نمادی از رژیم بود و احمدی نژاد نه. برای همین پیروز شد.

 

اما آمارهایی که از سوی نیروهای اپوزیسیون داده می‌شود حاکی از تحریم گسترده انتخابات است

 

آمار و نظرخواهی علمی در جامعه‌ی ما معنا ندارد. آمار‌های ارائه شده سیاسی هستند و نه علمی و واقعی. کلاً آمار ها در جامعه‌ی ما با توجه به منافع سیاسی بالا و پایین می‌شوند. بی اعتنایی به آمار و یا ارائه آمار دلبخواه و غیرواقعی مختص رژیم و جناح‌های آن نیست بلکه نیروهای اپوزیسیون نیز احترامی برای آمار و نظرخواهی قائل نیستند. همیشه ارائه‌ آمارها با توجیهات سیاسی همراه است. در دوره‌های گذشته نیز شاهد بودیم که آمارهای ارائه شده قبل و بعد از انتخابات‌ توسط نیروهای اپوزیسیون واقعی نبود. آمار و نظرخواهی مربوط به یک جامعه پیشرفته است. ما تا رسیدن به آن راه زیادی در پیش داریم. بایستی درد را شناخت تا امکان مداوای بیماری را یافت. آمارهای نادرست مانع از شناخت صحیح درد می‌شود. در هفته‌های گذشته نزدیک به شش میلیون نفر به تماشای فیلم مبتذل اخراجی‌های ۲ ساخته‌ی مسعود ده نمکی یکی از بدنام‌ترین عناصر رژیم که نامش با سرکوب خونین «۱۸ تیر» عجین شده رفته‌اند. دو میلیون نفر فقط در تهران به دیدن این فیلم رفته اند. دي وي دي «اخراجي های2» با قيمتي بين 10 تا 15 هزار تومان و نسخه سي دي آن به قيمتي تا سقف پنج هزار تومان در بازار سیاه فروخته می‌شود. خدا می‌داند چه تعداد از این طریق فیلم را تماشا کرده و خواهند کرد. این دیگر آمار کذب انتخاباتی و یا نوشتن اسم این و آن روی برگه‌های انتخاباتی نیست. عدد و رقم مشخص است. مضمون فیلم هم ضد مجاهدین و به شدت غیرواقعی است. مثلاً اسرا در پایان فیلم در اردوگاه‌های عراقی‌ها یک صدا سرود ای ایران می‌خوانند! ده نمکی از رهبران انصار حزب‌الله است که سینما آتش زدند، کتابفروسی سوزاندند و ... توجه داشته باشید این ۶ میلیون نفر پول داده و فیلم تماشا کرده‌اند. تازه قشر بخصوصی سینما برو است. در روستاهای دورافتاده و حاشیه شهرها که اتفاقاً رأی رژیم در آن‌جا بیشتر است و یا بهتر می‌توان رأی سازی کرد و یا رأی خرید و ... کمتر کسی به سینما می‌رود. بیشتر مناطق کشور حتا دارای سینما نیست. این فیلم فقط در ۶۰ شهر نشان داده می‌شود. در جامعه‌‌ای که نزدیک ۶ میلیون نفر به دیدن فیلم ده نمکی می‌روند انتظار دارید انتخاباتش با تحریم گسترده روبرو شود؟  اگر آمار تماشاگران این فیلم را از منظر روانشناسی و یا جامعه شناسی و ... تجزیه و تحلیل کنید به خیلی حقایق جامعه ایران پی خواهید برد. کاری است که به نظرم ضروری است که انجام شود و می‌تواند به عنوان یک کار تحقیقاتی جدی در نظر گرفت.  

 

شما چرا تحریم انتخابات را تبلیغ می‌کنید؟ آیا از این که مردم برخلاف میل شما عمل کنند ناراحت نمی‌شوید؟

 

اصولاً دارای موقعیتی نیستم که بر اساس رهنمود و یا خواسته‌ام کسی تصمیم‌گیری کند. یعنی تأثیرگذاری زیادی ندارم. این توضیحات را می‌دهم که مبادا تصور شود دچار خودبزرگ‌بینی هستم و یا در اوهام زندگی می‌کنم. بنا بر این من برای تحریم انتخابات پیام نمی‌دهم بلکه واقعیاتی را که وجود دارد از منظر فردی بیان می‌کنم. نقاب از چهره‌ی دروغین مدعیان بر می‌دارم. تلاش می‌کنم اجازه ندهم کسانی که دست در خون عزیزانم دارند، دستان خونین‌شان را پنهان کنند. به عنوان کسی که برای سرنوشت کشور و مردمش اهمیت قائل است نظرم را شفاف و روشن بیان می‌کنم. در آینده افراد می‌توانند دوباره به آن رجوع کنند. مردم خیلی مواقع اشتباه می‌کنند، اما بالاخره راه درست را پیدا خواهند کند. در مقاطعی که کسی انتظاری از آن‌ها ندارد واکنش لازم را نشان می‌دهند.

می‌دانم نظر من و یا آن‌چه را که من درست تشخیص می‌دهم در این مرحله با آن‌چه بسیاری از مردم زیر فشار در ایران تشخیص می‌ دهند متفاوت است. چرا که شرایط من با کسانی که در زیر فشارهای مختلف زندگی می‌کنند و در انتخابات رژیم شرکت می‌کنند متفاوت است. من در زیر چنان فشاری زندگی نمی‌کنم. از آن مهمتر فارغ از فشارهای گوناگون ارزیابی منطقی‌تری می‌توانم داشته باشم. اسیر تبلیغات نیز نیستم. در معرض بمباران خبری هم قرار ندارم. چشم‌انداز دیگری را هم می‌بینم. در تصمیم‌گیری من فشارهای جانبی جایی ندارد. بلکه درستی و یا غلطی عمل را ارزیابی کرده و افق بلندتری را نیز می‌بینم.

من شکنجه‌ و فشار را تجربه‌ کرده‌ام. می‌دانم در زیر فشار چگونه منطق انسان کج و کوله می‌شود. چگونه انسان گاه از تصمیم‌گیری درست و اصولی باز می‌ماند. یک ملتی اکنون در زیر انواع و اقسام فشارهای خردکننده و طاقت‌فرسا قرار دارد. از آن‌ها نمی‌توان انتظار داشت درست و منطقی تحلیل کنند و از آن مهم‌تر رفتارشان سنجیده باشد. من به مردم احترام می‌گذارم. معلوم است که از تصمیم آنها ناراحت نمی‌شوم چرا که موقعیت‌ خطیرشان را درک می‌کنم. من اهل سر دادن شعارهای تو خالی نیستم. اما سعی می‌کنم سره از ناسره را جدا کنم. من ناراحتی‌ام را سر مردمی که تحت فشار هستند خالی نمی‌کنم، کینه و دشمنی‌‌ام نسبت به رژیمی که مردم را به این مرحله رسانده بیشتر می‌‌شود. مهم این است که شما دچار خطای محاسباتی نشوید. البته این را عرض کنم که در نظر من حساب توده‌های مردم از روشنفکرانی که در مراحل مختلف به حمایت از رژیم بر‌می‌خیزند و چوب زیر بغل آن می‌شوند جداست. من هیچ‌گاه اقدامات آن‌ها را توجیه نمی‌کنم.

این‌ روزها خیلی به تاریخ گذشته‌ی میهنمان فکر می‌کردم. احساس می‌کنم امروز مردم ایران و کسانی که در انتخابات شرکت می‌کنند حالت فردی را دارند که در حمله اعراب، مغول، یونانی‌ها، ازبکان، افاغنه و ... در کوچه‌ پس کوچه‌های شهر در کنجی گیر افتاده و با چشمانی اشکبار ، هراسناک و از حدقه درآمده در آخرین لحظه با صدایی خفه و حزن‌انگیز از مهاجمان خونریز با استغاثه «امان» می‌خواست که خنجر را در سینه‌اش فرو نکنند. و چه مفهوم دردناک و تراژیکی در پشت کلمه «امان نامه» است. یک تاریخ جنایت و خونریزی را این کلمه در دل خود حمل می‌کند.

مردم ایران امروز از رژیم خونریز حاکم بر کشور «امان» می‌‌ خواهند. این به معنای تأیید رژیم نیست. من آن را غلط ارزیابی نمی‌کنم، متأسف می‌شوم، اما دلخور نه. 

 

دلیل شما برای عدم شرکت در این انتخابات چیست؟

 

از نظر من منافع رژیم و منافع مردم نه تنها همسو نیست بلکه متضاد هم هست. کتمان نمی‌کنم که دوران هشت ساله خاتمی شرایط را برای نفس‌کشیدن مردم بهتر کرد. اما بایستی پذیرفت که احمدی‌نژاد و شرایط وخامت‌بار کنونی هم محصول دولت خاتمی بود. اگر چه ظاهراً‌ مردم با انتخاب خاتمی دستاوردهایی داشتند، اما بطور کلی این نظام ولایت فقیه بود که پیروز شد و پایه‌هایش را مستحکم کرد. بازنده اصلی مردم بودند اگر چه به ظاهر موفقیت‌هایی هم نصیب‌شان شد و چند صباحی هم نفس کشیدند. اما در مجموع ضرر کردند. یک قلم رژیم با خاتمی بود که زمان خرید و پایه‌های سیاست‌ هسته‌ای خود را محکم کرد.

جناح خاتمی و خط امام تبلیغ می‌کند که کشور در سال ۷۶ در معرض خطر جدی قرار داشت و بنیادش متزلزل بود و خاتمی و دوم خرداد این خطرات را رفع کردند. توجه داشته باشید، کلماتی همچون «اسلام»، «ایران»، «کشور» ، «منافع ملی» و ... اسامی مستعار نظام ولایت مطلقه فقیه است. بنابراین منطقی نیست که به یاری سران نظام برخیزیم تا خطراتی که وجودشان و کیان نظام‌شان را تهدید می‌کند برطرف کنیم.

 

در این دوره هم وضع به منوال گذشته است. کافیست به دلایلی که کاندیداها برای حضور در انتخابات مطرح می‌کنند توجه کنیم:‌

 

سایت‌های اینترنتی سلام و جمهوریت و ... گزارش کردند :

 

میرحسین موسوی در اجتماع دانشجویان شیراز:  «ما نیاز به تغییر داریم و گر نه نظامی باقی نمی ماند

http://www.salaamnews.com/ShowNews.php?7175

http://www.jomhoriyat.com/tag/module/viewtops/news/1943

 

جمهوریت از شرکت موسوی در جمع دانشجویان دانشگاه آزاد تهران خبر می‌ دهد و می‌‌گوید:‌

 

در ادامه مراسم مهندس موسوی دوباره پشت تریبون آمد و در پاسخ به سوالی که روی یکی از پلاکاردها نوشته شده بود: "در این ٢٠ سال کجا بودی؟" گفت: در آن ٢٠ سال خطراتی را که طی این چهار سال دیده ام مشاهده نکردم. اگر خطرات جدی نبودند به صحنه نمی آمدم. الان آنها را جدی دیده ام و وارد صحنه انتخابات شدم.

 

http://www.jomhoriyat.com/news:1941

 

آیا توقع دارید من هم به آقای موسوی کمک کنم تا «نظام» شان باقی بماند؟ با توجه به دلایل موسوی برای شرکت در انتخابات اگر شک و شبهه‌ای هم داشتم، آن را کنار گذاشته و قاطعانه تصمیم به تحریم انتخابات و مشارکت در این خیمه‌ شب بازی که قرار است نظام را ابقا کند و خطراتی که آن را تهدید می‌‌کند برطرف کند، می‌گیرم.

این احساس خطر مختص موسوی نیست. محسن رضایی دیگر کاندیدای نظام هم همین را می‌گوید. بی بی سی و بسیاری از مراکز خبررسانی  از قول او نوشتند:

 

اگر مسیر فعلی ادامه پیدا کند ما به سمت پرتگاه می‌رویم.  

 

http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2009/05/090503_ka_ir88_mohsen_rezai.shtml

 

چرا من به محسن رضایی کمک کنم که رژیم را از رفتن به سمت پرتگاه نجات دهد؟

 

بهزاد نبوی سال گذشته به منظور متقاعد کردن خاتمی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری گفت:

 

امروز ما برای نجات کشور، انقلاب و اصل نظام، به حضور خاتمی در انتخابات آینده اصرار داریم و معتقدیم که وی می‌‏تواند کشور و نظام را از مخاطرات پیش رو نجات دهد.

 

http://teribon.com/1387/09/08

 

به چه دلیل برای « نجات کشور، انقلاب و اصل نظام» در انتخابات شرکت کنم؟

 

عده‌ا‌ی را اعتقاد بر این است که با شرکت در انتخابات بایستی در فرآیند تصمیم‌گیری برای آینده کشور شرکت کرد، آیا شما با این رویکرد مخالفید؟

 

من هم با این نظر موافقم که باید در فرآیند تصمیم‌گیری در مورد آینده کشور شرکت کرد. این حرف غلط نیست. نتیجه‌گیری از آن غلط است. اتفاقاً به همین دلیل نیز چندین مطلب نوشته و از ایده‌ی عدم شرکت در انتخابات دفاع می‌کنم. برخلاف تبلیغات رایج عدم شرکت در این انتخابات تصمیم‌گیری درست برای آینده کشور است. عدم شرکت در انتخابات را به نفع مردم و به زیان نظام ولایت مطلقه فقیه می‌دانم. بهترین و مؤثرترین مشارکت، عدم شرکت در انتخابات رژیم است. این در نهایت به سود آزادی و دمکراسی است.

 

اما تبلیغ می‌شود که تفاوت میان کاندیداها و شعارهایی که می‌دهند می‌تواند به سود مردم و حرکت اصلاح‌طلبی تمام شود و از هزینه ها بکاهد.  

 

در ابتدا گفتم که انتخاب این یا آن کاندیدا می‌تواند مضار و یا منافع اندکی برای مردم داشته باشد. اما منفعت کلی و بزرگ را نظام ولایت مطلقه فقیه می‌برد و نه مردم. زیان شرکت مردم در انتخابات بیش از سود آن است. من سودی را که احتمالاً‌ مردم می‌برند نفی نکردم. اما قبول کنید که سران رژیم «مصلحت‌» شان را بهتر از من و شما تشخیص می‌دهند.

موسوی متجاوز از بیست و دو سال در شورای تشخیص مصلحت نظام بوده است. یعنی از ابتدای تشکیل آن تا کنون.

کروبی تا ۴ سال پیش عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بود اما به خاطر آن که احمدی نژاد را به جای او به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرستادند به حالت قهر استعفا داد. سال‌ها ریاست و نایب رئیسی مجلس را به عهده داشته و در جلسه سران رژیم شرکت می‌کرده است.

 

محسن رضایی، نه تنها عضو که دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام هم هست. ۱۶ سال بحرانی فرمانده سپاه بوده و مسئولیت اداره جنگ را به عهده داشته است.

 

احمدی نژاد هم عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است. این ۴ نفر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده و هستند تا «مصلحت» نظام را تشخیص دهند. خاتمی، رفسنجانی و ناطق نوری که پشتیبانان آن‌ها هستند نیز جزو اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام هستند. آنها در مجمع تشخیص ننشسته‌اند که مصلحت من و شما را تشخیص دهند و یا بر خلاف منافعشان عمل کنند.

 

گفته می‌شود خامنه‌ای تمایلی به انتخاب شدن موسوی و کروبی ندارد و کاندیدای مورد علاقه‌‌ی او احمدی نژاد است. به همین دلیل عده‌ای مردم را ترغیب می‌کنند تا برخلاف میل خامنه‌ای و ولایت فقیه عمل کنند.

 

این دیگر از آن حرف‌هاست. نه تنها ۴ نفر یاد شده بلکه خاتمی نیز پیش از آن که کاندیداتوری خود را اعلام کند به دیدار خامنه‌ای شتافت و از وی اجازه‌ی شرکت در انتخابات را گرفت. انتقاد هفته گذشته خاتمی به شورای نگهبان این بود که از نظرات و دستورات خامنه‌ای تخطی کرده و اعتقاد آن‌ها به ولایت مطلقه فقیه را زیر سؤال برده بود. بنابر‌این همه‌ی این کاندیداها عروسک‌هایی هستند در دست ولایت فقیه. چنانچه ملاحظه کردید اعلمی که «جانباز» رژیم است. مسئولیت‌های مختلفی در مجلس و کشور داشته رد صلاحیت می‌شود چون از قبل با خامنه‌ای تنظیم نکرده است. شعله سعدی هم به همین سرنوشت دچار می‌شود. او هم با خامنه‌ای هماهنگ نیست و از او اجازه شرکت در انتخابات را کسب نکرده وگرنه دو دوره نماینده مجلس بوده است.

خامنه‌ای تجربه‌ی اداره کشور با رفسنجانی و خاتمی را دارد. کنار آمدن با موسوی و کروبی سخت تر از آن دو نیست. به نظر من هرکس که انتخاب شود سودش به جیب خامنه‌ای می‌رود، اما شکل این سودرسانی فرق می‌کند. برای خامنه‌ای مهم این است که افسار کار از دستش در نرود. بین لاریجانی و حداد عادل برای او فرق چندانی نمی‌کند کدام یک رئیس مجلس شوند، هرچند ممکن است یکی را بر دیگری ترجیح دهد اما می‌داند سود این رقابت و دست به دست شدن ریاست به جیب او می‌رود چون هر دو سعی می‌کنند رضایت او را جلب کنند. هیچ یک از این دو برخلاف منویات او حرکت نمی‌کنند. بزرگترین پیروزی خامنه‌ای این است که کاندیداها از او اجازه ورود به انتخابات را می‌گیرند. این دستاورد کمی نیست. یعنی عملی برخلاف میل او انجام نخواهد گرفت. آن‌چه برخلاف میل خامنه‌ای است تحریم گسترده انتخابات است. و «میل» اصلی خامنه‌ای کشاندن مردم به پای صندوق‌های رأی و انتخاب یکی از کاندیداهایی که با صلاحدید و اجازه‌ی او به صحنه آمده‌اند است.

 

قبول دارید شعارهایی که کروبی مطرح کرده اگر اجرایی شود یک پیشرفت به جلوست؟

 

قبول دارید اگر کویرهای دنیا تبدیل به دشت و جنگل و مرغزار و سبزه زار گردد یک پیشرفت است؟ قبول دارید اگر تمامی شوره‌زارها تبدیل به چشمه‌های آب شیرین و گوارا شوند یک پیشرفت اساسی در زندگی بشر  است؟ سؤال این است که این تحول چگونه و با چه ابزاری قرار است انجام بگیرد؟ حتا برای جلوگیری از پیشرفت کویر هم برنامه لازم است چه برسد بخواهید کویر را جنگل کنید. با شعار که چیزی درست نمی‌شود. آیا به نظر شما کروبی تازه از مادر متولد شده است؟ آیا تازه به کشور وارد شده است؟ ایا محصول جدیدی است؟ مگر خمینی وقتی در پاریس بود کم شعار داد؛ مگر حرف از آزادی بیان و اجتماعات و هنر و ... نمی‌زد؟ مگر وعده آب و برق و اتوبوس مجانی نمی‌داد؟ مگر از حقوق و آزادی زنان دم نمی‌زد؟ مگر از عزت مردم حرف نمی‌زد؟ مگر وعده نمی‌نداد دنیا و آخرت مردم را توأمان درست خواهد کرد؟ مگر نمی‌گفت کمونیست‌ها هم در بیان نظراتشان آزادند. مگر نمی‌گفت مثل یک طلبه می‌روم در قم می‌نشینم. خمینی قدرت اجرایی هم داشت، اگر می‌خواست می‌توانست وعده‌هایش را عملی کند. چه شد؟ کدام وعده ها را عملی کردند؟ مردم و نیروهای سیاسی هم در ‌آن دوره توجهی نمی‌کردند که این آدم در سن ۷۸ سالگی از مادر زاده نشده است. بالاخره او یک گذشته‌ای داشت. کسی توجهی نمی‌کرد که خمینی در سال ۴۲ بخاطر حق رأی زنان و اصلاحات ارضی و اقدامات ترقیخواهانه رژیم پهلوی، بر علیه رژیم شاه شورید. کسی توجهی نمی‌کرد که خمینی در ۶۳ سالگی سیاسی شد و به میدان سیاست آمد. حتا در دوران ۳۲ و کودتا علیه دولت ملی دکتر مصدق با آن که ۵۳ ساله بود اما زندگی سیاسی‌ نداشت، هرچند علایق ارتجاعی سیاسی داشت و از دربار و کاشانی و کودتاچیان حمایت می‌کرد. کسی توجهی به کتاب ولایت فقیه و تحریرالوسیله و رساله عملیه خمینی که موجود بود نمی‌کرد.

حالا آن موقع می‌گفتیم تجربه نداشتیم، این‌ها را در قدرت ندیده بودیم، باور نمی‌کردیم و ... حالا دیگر چه بهانه‌ای هست که بیش از ۳۰ سال این حضرات را در قدرت دیده‌ایم و با پوست و گوشتمان فجایعی که به بار آوردند را لمس کرده‌ایم.  

کروبی ۷۲ ساله است. یعنی یک گذشته‌ای دارد. بازجویان ۲۰۹ اوین در بازجویی از دانشجویان و دستگیرشدگان کروبی را «ال جی» با عرض پوزش مخفف «لر گیج» است معرفی می‌کنند. این ارزیابی عناصر امنیتی رژیم از وی است. کافیست سابقه‌ی او را در سی سال گذشته ببینید. او کسی بود که در سال ۶۸ پس از استعفای عبدالمجید شرع پسند از نمایندگی مجلس خواستار اخراج او از مجلس و دستگیری‌اش شد. مگر شرع پسند که برادر سه «شهید» نظام بود چه گفته بود؟ در زیر آن را مطالعه کنید:‌

 

سلامٌ علیکم . بسم الله الرّحمن الرّحیم ، با عرض تسلیت رحلت حضرت امام، اینجانب عبدالمجید شرع پسند نمایندۀ مردم کرج بدین وسیله استعفای خود را از نمایندگی به دلایل زیر اعلام می کنم :

1ــ نبود زمینه و عدم امنیت و امکان برای انجام وظایف قانونی نمایندگی که در سوگندنامۀ اصل 67 قانون اساسی آنها را تعهد نموده ام از جمله مهمترین آنها دفاع از قانون اساسی .

۲ــ نگرانی شدید از آیندۀ سیاسی کشور به علت برخی تغییرات قانون اساسی و تحولات سیاسی واقع شده و درحال وقوع و تکاثر و تداول قدرت در دست عده ای معدود و حضور تشریفاتی و سطحی مردم به جای مشارکت عمیق و مؤثر آنان.

۳ــ نداشتن پاسخ مناسب و منطقی برای گرانی و تورم و تبعیض های ناروا و پرهیز و تعلل مسئولین از جهت گیری قاطع و جدی در برابر تکاثر و انباشت سرمایه های کلان بادآورده و نهایتاً نگرانی برای استقلال مملکت.

۴ــ وجود ابهامات و سؤالات اساسی نسبت به حاکمیت آینده و بلاتکلیفی مردم در حق سرنوشت خود و نگرانی از اینکه روند موجود منتهی به حاکمیت لیبرالیسم وابسته خواهد شد .

۵ــ نداشتن انگیزه و رغبت برای ادامۀ فعالیت به دلیل عدم مشاهدۀ کمترین مشابهت اصولی بین وضعیت فعلی و حکومت عدل علوی در حدی که حتی آهنگ و جهت حرکت را به سوی آرمانهای بلند تشیع نمی بینم .

 

شرع پسند که همسو با جریان کروبی و «خط امام» بود با توجه به حقوق اولیه هر فرد از نمایندگی مجلس استعفا داد. اما همین گناه، نابخشودنی بود که با اشاره کروبی به زندانی‌ شدنش انجامید. کروبی در همان مجلس معرکه دار شد و فریاد زد که کسی شفاعت شرع پسند را نکند و تا دستگیری او توسط وزارت اطلاعات پیگیر ماجرا شد. کروبی پس از شنیدن متن استعفانامه شرع پسند بدون داشتن وقت و در هماهنگی با رفسنجانی بیست دقیقه سخنرانی کرد و خواستار آن شد که برخلاف قوانین موجود خود رژیم شرع پسند را از مجلس اخراج کنند. اجازه ندادند که نمایندگان طبق قانون به استعفای او رأی دهند. سخنرانی کروبی با شعار مرگ بر منافق نمایندگان همراه شد. سپس نامه‌ای را هم به امضای ۱۵۴ نفر رساندند که پایان آن آمده بود:

«ما نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، سخنان سراسر کذب و افترا و بهتان نامبره را محکوم نموده و اظهارات وی را در راستای اهداف دشمنان داخلی و خارجی انقلاب اسلامی دانسته و تأکید می کنیم که همواره در پشت سر رهبر و زعیم امت حضرت آیةالله خامنه ای ( حضار صلوات فرستادند ) " مدّ ظلّه العالی " و در کنار یاران همیشگی امام و امت قهرمان و وفادار ایران، پاسدار خون شهیدان خواهیم بود. و ضمن تشکر از هشیاری مردم شریف کرج، شرع پسند را از سمت نمایندگی معزول دانسته  و اظهارات نامبرده را در راستای اظهارات مفسدین و محاربین می‌دانیم و برائت و انزجار خود را از بیانات وی اعلام و از هیأت رئیسۀ محترم مجلس شورای اسلامی، تقاضامندیم ... »

http://manazel.blogfa.com/post-268.aspx

ابطحی مشاور کروبی، همین چند ماه پیش در «وب نوشت» خود در ارتباط با نقش کروبی در برکناری آیت‌الله منتظری نوشت:‌

 

«کروبی همیشه از پرچمداران و پیش­تازان مخالفان سیاسی و جناحی خود بود و آنان را به دلیل اعتقاد این که با امام خمینی یا مخالف بودند و یا کم اطاعت، طرد و عرصه را بر آن­ها تنگ می­کرد. حتی وقتی در درون جبهه­ی چپ و همراهان و یاران امام نیز قرار بود حذف و طردی صورت گیرد، باز هم کروبی جلوتر از دیگران قرار داشت. اوج این پیش­تازی را در نگارش نامه تاریخی کروبی، امام جمارانی و سید حمید روحانی به آیت الله منتظری که آن روزها نفر دوم نظام بود می­توان رد یابی کرد. آن نامه اولین اعتراض علنی به آقای منتظری بود که سلسله رفتارهای بعدی تا عزل آیت الله منتظری از قائم مقام رهبری ادامه داشت. ... وی(کروبی) در آن دوران از نظر حقوقی و رسمی تنها نماینده مجلس بود و رئیس بنیاد شهید؛ اما به دلیل ارتباط شخصی او با امام و به خصوص ارتباط صمیمی وی با حاج احمد آقا، فرزند قدرتمند امام، جایگاه واقعی و تأثیرگذار او در گردونه­ی قدرت آن روزها به مراتب بیش از جایگاه حقوقی او شده بود.» 

 

http://www.webneveshteha.com/media.asp?id=2146309744

 

یکی از گناهان آیت‌الله منتظری که کروبی روی آن دست گذاشته و با انتشار نامه سرگشاده‌اش در ۲۹ بهمن ۶۷ زمینه‌‌ی برکناری او  را فراهم کرد، به شرح زیر است:

 

«شما همیشه در برخود با مسئولان و مقامات قضایی از عفو زندانیان گروهکی سخن می‌گویید و آزادی آنان را می‌خواهید . با وجود آن که بارها برای شما ثابت شده است که بسیاری از آنان به سبب اصرار و پافشاری شما مورد عفو قرار گرفتند و آزاد شدند و با شناسایی بیشتر از پاسداران و بسیجیان دست به آدمکشی و ترور زده و خون عزیزان ما را ریختند. لیکن هرگز این گونه رویدادهاد ر موضع شما در پشتییبانی از زندانیان‌گروهکی تغییری پدید نیاورده است .» پیوست شماره ۱۶۷ کتاب خاطرات آیت‌الله منتظری صفحات ۵۳۱ تا ۵۳۴

 

کروبی پس از برکناری آیت‌الله منتظری و درست پس از انتشار رنج‌نامه‌ی احمد خمینی علیه آیت‌الله منتظری با نوشتن نامه‌ای به خمینی خواستار آن شد که به حسینعلی نیری رئیس هیأت کشتار ۶۷ که مورد مخالفت آیت‌الله منتظری قرار گرفته بود اختیار بیشتری داده شود. کروبی و حسن صانعی گردانندگان وقت مجمع روحانیون مبارز که از نقش بدون گفتگوی حسینعلی نیری در کشتار زندانیان سیاسی آگاه بودند ضمن تأکید بر «وارستگی» و «قاطعیت» نیری از خمینی می‌خواهند که وی را این بار مأمور صدور احکام غلاظ و شداد بر علیه «غارتگران بیت‌المال» کند.

 

«[.. . با سلام و تحیات خالصانه و اظهار تشكر از اعتمادی كه نسبت به اینجانبان ابراز فرموده اید معروض می‌دارد، در اجرای فرمان مبارك مورخ 6/2/68 آن حضرت نسبت به اموالی كه در اختیار ولی فقیه است حسب اظهار نظر مطلعین ، پرونده های زیادی در رابطه با موضوع حكم حضرتعالی مربوط به غارتگران بیت المال و وابستگان به رژیم طاغوت در محاكم وجود دارد كه صرف نظر از مشكلات دست و پاگیر رسیدگی عادی به آنها چندین سال به طول می انجامد و این امر موجب اضرار بیت المال وحقوق محرومین و مستضعفین جامعه می شود. علیهذا از محضرتان استدعا می‌شود در صورت صوابدید جهت پیشرفت امور و ضایع نشدن حق فقرا و مستمندان به مسئولین قضایی مربوطه دستورفرمایید تا بدین پرونده ها خارج از ضوابط دست و پاگیر حاكم بر دادگاهها طبق موازین شرع انور رسیدگی شود و فردی را برای این كار انتخاب نمایند. و از آنجا كه جناب حجت الاسلام و المسلمین آقای نیری فردی وارسته، قاطع و مورد توجه حضرتعالی است و نیز مورد توجه قضای كشور است برای مسئولیت این امر پیشنهاد می‌شود. والسلام علیكم و رحمه الله و بركاته . مهدی كروبی - حسن صانعی ]» صحیفه نور مجموعه پیام‌ها و اطلاعیه‌های خمینی

 

کروبی ده سال پس از قتل‌عام زندانیان سیاسی در جدال با احمد منتظری فرزند آیت‌الله منتظری که به مخالفت پدرش با کشتار ۶۷ و «خون‌های به ناحق ریخته شده» اشاره کرده بود، می‌گوید:

 

«احمد عزیز! شما در مصاحبه خود در مورد منافقان زندانی که بر سر موضع خود ماندند و به سزای اعمالشان رسیدند جمله‌ای به کار بردید که شگفت انگیز است. منافقان محاربی که در آن دوران هر روز در کوی و برزن، نماز جمعه‌ها و یا اماکن مهم دولتی آن ترورها، بمبگذاری‌ها و جنایت‌ها را انجام دادند و بسیاری از مردم انقلابی و در صحنه و یا مسئولان مملکتی را به شهادت رساندند تا آن‌جا که هنوز داغ ایشان و فقدان وجودشان کاملاً محسوس است و با این که به ایشان این امکان داده شد که توبه کنند و به آغوش ملت و نظام اسلامی بازگردند تا در جرائم آن‌ها تخفیف نیز داده شود، می‌بینیم که عده‌ای از ایشان بر مواضع باطل خود پافشاری می‌کنند و قبل از پیروزی سپاهیان اسلام در عملیات مرصاد در درون زندان آشوب به راه می‌اندازند و آن دسته از زندانیان که به نظام اسلامی اظهار وفاداری کرده‌‌اند را کتک می‌زنند. وقتی با این افراد برخورد می‌شود شما از آن به عنوان «خون به ناحق ریخته شده» یاد می‌کنید! »

 

کاندیدای کروبی برای مجلس شورای اسلامی از تبریز، سال گذشته هادی غفاری بود. هادی غفاری همانی است که در اقدامی جنایتکارانه بیرون از جلسه‌ی دادگاه انقلاب، تیر به گلوی هویدا زد. او کسی است که سازمانده حملات جنایتکارانه در انقلاب فرهنگی به دانشگاه‌ها در سال ۵۹ بود. او یکی از سردمداران چماقداری در سال‌های ۵۸-۶۰ بود. وی یکی از شقی‌ترین و جنایتکار ترین بازجویان اوین در سیاهترین سال‌های دهه ۶۰ بود. توجه کنید من از انتخاب کروبی در سال گذشته صحبت می‌‌کنم.

 

کروبی با چنین پرونده‌ای شده است پرچمدار حقوق بشر و آزادی‌های مدنی! عجیب نیست؟ از آن مضحک تر این که عده‌ای در خارج از کشور شده‌اند نماینده‌ی ستاد انتخاباتی او!

 

آیا موسوی هم نمی‌تواند عامل پیشرفتی در کشور شود؟

 

سابقه‌ی موسوی به مراتب بدتر از کروبی  است. او عضو شورای انقلاب و از برنامه‌ریزان حمله به دانشگاه‌‌ها و گرداننده ننگین‌نامه جمهوری اسلامی و رئیس دفتر سیاسی حزب جمهوری اسلامی که به درستی به حزب چماق‌بدستان معروف بود و نخست‌وزیر «امام» در سیاه‌ترین دوران حیات جمهوری اسلامی  است. بزرگترین کشتارها و نقض حقوق بشر در دوران او اتفاق افتاده است. از این‌ها بگذریم. همین الان حتا مدعی نیست که اصلاح طلب است. شال و دست بند و روسری سبز نماد و مسیر حرکت موسوی را نشان می‌دهد. او به سمت هرچه دینی‌تر کردن سیاست و جامعه حرکت می‌کند. او نماد شیعه دوازده‌امامی را برگزیده است. جالب آن که توده‌ای‌ها برای او سینه‌زنی می‌کنند. اولین پیام شال و پرچم سبزی که وی به دوش گرفته این است که تبعیض‌ها همچنان پابرجا خواهد ماند. تبعیض مذهبی ، سیاسی، قومی، جنسیتی.

به حامیان موسوی در جامعه روحانیت مبارز نگاه کنید. رفسنجانی، ناطق نوری، روحانی، پورمحمدی، دعاگو و... این افراد نگذاشتند احمدی‌نژاد به عنوان کاندیدای جامعه روحانیت معرفی شود. پورمحمدی عضو فعال هیئت کشتار ۶۷ بود. دعاگو یکی از دشمنان «اصلاح‌طلب‌» ها در دوران خاتمی و سربازجو و شکنجه‌گر شقی شعبه ۱۲ اوین بود که با نام مستعار محمد جواد سلامتی کار می‌کرد. وی از نزدیکان لاجوردی به شمار می‌رفت. آنقدر وجودش برای دادستانی و لاجوردی مهم بود که به اعتراف خودش سه محافظ برایش قرار داده بودند. این دو مستقیم دست در خون دارند. قربانیان دعاگو سال‌هاست زیر خروارها خاک سیاه آرمیده‌اند. این چه اصلاح‌طلبی است که حامیانش جنایتکارانند. موسوی قرار است چه اصلاحاتی انجام دهند که بیرحم‌ترین افراد هم پشت او هستند. بخشی از هواداران و نمایندگان احمدی‌نژاد در دور قبل این بار دور موسوی حلقه زده‌اند. نمی‌خواهم نتیجه‌گیری کنم که احمدی‌نژاد خوب است و یا حامیان او بهترند. خیر، سیاه‌ترین باندهای رژیم از احمدی‌نژاد حمایت می‌کنند، اما این دلیلی نمی‌شود که به دامان موسوی غش کنیم.

گیرم که معجزه رخ داده باشد و کروبی و موسوی در ادعاهایشان صادق باشند، با کدام اختیارات می‌خواهند این شعارها را محقق کنند؟ مگر نه این که مثلا‌ً موسوی می‌گوید کشتار ۶۷ به من مربوط نیست چون تکفیک قوا در نظام است. این افراد چگونه می‌خواهند حقوق زنان و اقلیت‌ها و قومیت‌ها را که می‌بایستی اول در مجلس شورای اسلامی قانونش تصویب شود و بعد در شورای نگهبان تأیید شود تحقق ببخشند؟ چگونه می‌توانند جلوی دستگیری دانشجویان و یا زنان را که توسط قوه قضاییه صورت می‌گیرد بگیرند؟ اگر می‌توانستند بگیرند چرا جلوی کشتار ۶۷ را نگرفتند؟ چرا هنوز حاضر نیستند محل دفن اعدام شدگان را مشخص کنند؟

به گردانندگان ستاد انتخاباتی موسوی کاندیدای اول «اصلا‌ح‌طلبان» حکومتی نگاه کنید. فاتح، باقريان، بهزاديان،  عابدی، برادران بهشتی ، رباطی، مومنی و  ... هیچ‌کدامشان سابقه‌ی مدیریت ندارند. موسوی می‌خواهد مثل احمدی‌نژاد با چراغ خاموش بیاید. هیچ‌کدام حتا به اصلاح‌طلبی شهرت ندارند. کسانی که هستند که در هشت سال دوران «اصلاح‌طلبی» که هرکس مدعی شده بود، هم نشانی از آن‌ها نیست.

کروبی موقعی که قدرت داشت نگذاشت قانون اصلاح مطبوعات در مجلس مطرح شود . از این ها گذشته من معتقدم اگر گاندی هم رئیس جمهوری این نظام شود با توجه به قوانین موجود و ولایت مطلقه فقیه، کاری از پیش نخواهد برد و  لاجرم به یک جنایتکار تبدیل خواهد شد. اشکال در فرد نیست، نقض حقوق بشر و حقوق شهروندی و مدنی اشکالی سیستماتیک است. حاکمیت ملی نقض شده است. این که با رفتن و آمدن رئیس جمهوری که خاتمی تدارکاتچی‌اش نامید درست نمی‌شود.

باز هم تأکید می‌کنم به یاد بیاورید نمایندگان مجلس ششم در تبلیغات انتخاباتی چه وعده‌‌هایی می‌دادند؟ اکثریت مطلق مجلس را به دست آوردند؛ چه کردند؟ تقریباً هیچ. برای همین مردم در انتخاباتی بعدی به شرکت نکرده و به آن‌ها رأی ندادند.

دهسال پیش وقتی هاشمی شاهرودی، قوه قضاییه را در دست گرفت، از آن به عنوان «ویرانه» یاد کرد. آیا پس از دهسال توانست این «ویرانه» را آباد کند؟ چه تغییر کیفی‌ای در قوه قضاییه به وجود آمد؟ از اعدام و سنگسار و شکنجه و شلاق و قطع عضو کاسته شد؟ اگر می‌خواست کاری کند هم نمی‌توانست. تمام قاتلین شدند معاونان او. توجه کنید معاون اول قوه قضاییه ابراهیم رئیسی از اعضای هیئت کشتار ۶۷ است. دیگر معاون  او شوشتری، یکی دیگر از اعضای هیئت کشتار است. یونسی یکی از با سابقه ترین و جنایتکارترین حکام شرع و وزیر اطلاعات و ... دیگر معاون وی است. پورمحمدی دیگر عضو هیئت کشتار ۶۷ رئیس سازمان بازرسی کل کشور است. نیری رئیس هیئت کشتار ۶۷ هم معاون حقوقی دیوان عالی کشور است. این‌ها قرار است ویرانه را ‌آباد کنند!

دو سال پیش تبلیغ انتخابات شورای شهر بود، «اصلاح‌طلب‌» ها تلاش می‌کردند وارد شورای شهر شوند؟ تعدادی‌شان به شورای شهر راه یافتند. طی این دو سال چه کردند؟ حتا ريیس این شورا را نیز تغییر ندادند؟ سمت و سوی این شورا چه فرقی با گذشته کرده است؟

 

شما چرا به سیاست انتخاب بین بد و بدتر اعتقاد ندارید؟ بعضی ها می‌گویند در سیاست شرط عقل این است که واقع‌گرا بود و از چپ‌روی کودکانه پرهیز کرد. آن‌ها می‌گویند سیاست همه یا هیچ جواب ندارد.

 

واقع‌گرایی با وادادگی فرق می‌کند. کنار آمدن با یک رژیم فاشیستی مذهبی را نباید واقع‌گرایی نامید. کنار نیامدن با دشمنان مردم را نبایستی لجاجت نامید. تاریخ از آن‌هایی که در گذشته و در دیگر کشورها این مسیر را رفتند به نیکی یاد نکرده است. مرزبندی با دشمن و قاتلین و جنایتکاران چپ روی نیست. ایستادگی روی اصول یکدندگی نیست. در این‌جا بد و بدتری وجود ندارد. لنین که کتاب «بیماری چپ‌روی کودکانه» را نوشت، محکم‌ترین مواضع را در مقابل دشمنان مردم داشت. پیروزی او نیز در گرو مرزبندی اصولی‌اش با نیروهای مذبذب و ناتوان بود و گرنه در رژیم تزاری حل شده بود.  دستگاه تبلیغاتی و به ویژه امنیتی رژیم روی این پروژه کار می‌کند. آن‌ها می‌‌خواهند در ذهن و ضمیر مردم تغییر این رژیم و سرنگونی آن را جا بیندازند و تثبیت کنند. داستان انتخاب بین بد و بدتر عمیق‌ تر از آن است که ظاهراً نشان داده می‌شود.

من اساساً به سیاست «همه یا هیچ» اعتقاد ندارم. اصلاً سیاست را بده، بستان می‌دانم. سیاستمدار عاقل و کاردان آن است که کم بدهد و زیاد بگیرد. این‌ها که از بدیهیات کار سیاسی است. اما در این انتخابات قرار نیست چیزی نصیب مردم شود. حرف اصلی این است. مشتی هیاهو تحویل مردم می‌دهند. اگر چیزی گیر مردم می‌آمد که حرفی نبود. اگر از کیسه‌ی ولی فقیه می‌رفت که خوب بود. از این جیب به آن جیب می‌کنند. تمام منافع هم به جیب خامنه ای می‌رود.

ما در موقعیتی قرار گرفته‌ایم که قرار است به حقومان تجاوز کنند. از ما می‌خواهند انتخاب کنیم که چه کسی به ما و حقوقمان تجاوز کند. ولایت‌ فقیه و سیستم مبتنی بر آن تجاوز به حقوق مردم و حق حاکمیت ملی است. سوراخ کردن این سیستم از طریق مشارکت در انتخابات امکان پذیر نیست. تجربه نشان داده است که شدنی نیست. این که کروبی و یا موسوی و یا احمدی‌نژاد و رضایی کدام یک کمتر به حقوق ما تجاوز می‌کنند دلیل عقلانی و اخلاقی برای شرکت در این نمایش انتخاباتی نیست. اگر در موقعیتی قرار گیریم که مهاجمان بخواهند به ما تجاوز کنند، آیا درست است ملتمسانه بخواهیم آن که زیباتر و بلندبالاتر و خوش‌زبان‌تر است به ما تجاوز کند؟ آیا منطقی است عاجزانه از آن کس که فکر می‌کنیم هنگام تجاوز، مراعات حال ما را هم می‌‌کند درخواست ‌کنیم که او پیش‌قدم شود؛ آیا درست است تقاضا ‌کنیم که این کار با حداکثر «مهرورزی» انجام گیرد؟

دیدگاه درست و منطقی و واقع‌گرایانه در این موقعیت را این می‌دانم که از این که با خشونت کمتری مورد تجاوز قرار ‌گرفته‌ایم اظهار خوشحالی نکنیم.

دیدگاه درست و اصولی و واقع‌گرایانه این است که تلاش کنیم اصولاً مورد تجاوز قرار نگیریم. این که چقدر در جلوگیری از تجاوز آن‌ها موفق شویم مد نظرم نیست. در بسیاری از حالات چه بسا موفقیتی هم در کار نباشد اما لزوماً همراهی کردن با متجاوزین به هنگام تجاوز و انتخاب این که چه کسی به ما تجاوز کند درست نیست. بدترین و یا بهترین متجاوز فرقی نمی‌کنند.

 

آیا شما با حرکت اصلاحگرایانه مخالفید؟

 

نه هیچ آدم عاقلی با حرکت اصلاحگرایانه مخالف نیست. معلوم است اگر امکان پذیر باشد مطلوب همه است. بحث در این‌جاست که این نوع حرکات در سیستم ولایت مطلقه فقیه امکانپذیر نیست.

آیا شعارهایی که امروز موسوی کاندیدای اصلی «اصلاح‌طلبان» حکومتی می‌دهد، نسبت به شعارهایی که خاتمی می‌داد عقب تر نیست؟ او حتا از این ابا دارد که خودش را اصلاح‌طلب معرفی ‌کند. یعنی حتا شعارش را هم نمی‌دهد. بخش زیادی از جناح «اصول‌گرای» رژیم که میانه خوشی با خاتمی نداشتند امروز پشتیبان موسوی هستند. موسوی حتا مطرح شدن شعار علیه بسیج را توهین به خود می‌داند و بر علیه آن موضع‌گیری می‌کند. برای ارزیابی یک سیاست بایستی نگاه کرد آیا حرکت رو به جلویی داشته یا نه. اگر شرکت و یا تجارتی مدت کوتاهی سود ندهد، اگر حرکت رو به رشد نداشته باشد اعلام ورشکستگی می‌کند. چون اقتصاد سود و زیانش به سرعت مشخص می‌شود و قابل اندازه‌گیری است. اما سیاست این‌گونه نیست و می‌شود بطور مستمر وعده سرخرمن داد. کروبی، مجاهدین انقلاب اسلامی و جبهه‌ مشارکت را برانداز معرفی می‌کند. وقتی این دو نیرو «برانداز» معرفی شده و از سوی او طرد می‌شوند، تکلیف بقیه و «اصلاحاتی» که از آن دم زده می‌شود مشخص است. یادتان باشد ۲۰ سال پیش وقتی موسوی کنار رفت و رفسنجانی آمد، خیلی‌ها خوشحالی می‌کردند که «اکبرشاه» آمده و مشکلات را حل خواهد کرد. حالا بازگشت موسوی را موفقیت جلوه می‌دهند. این چه پیشرفت اصلاحاتی است؟ به عکس زهره کاظمی (زهرا رهنورد) همسر موسوی با احمدی‌نژاد که در مطبوعات رژیم چاپ شده توجه کنید.

 

http://www.ayandenews.com/fa/pages/?cid=7892

 

این عکس حدود ۴ سال پیش گرفته شده است. نوع حجاب زهرا رهنورد را در نظر بگیرید. یادم می‌آید زهرا رهنورد در سال ۵۸ یعنی ۳۰ سال قبل در میزگرد تلویزیونی به عنوان یک زن محجبه با کت دامن روشن و روسری حاضر می‌شد. آیا این اصلاحات است که بعد از ۲۶ سال با این سرو وضع در جامعه حاضر شده و یا امروز در موسم تبلیغات روسری و مقنعه‌ی یک دست سیاهش را تبدیل به روسری سیاه گلدار کرده و چادر سیاهش را رویش سر می‌کند؟ یادم هست معصومه ابتکار تا پیش از دوم خرداد با روسری و لباس بلند روشن در مجامع بین‌المللی و از جمله کمیسیون حقوق بشر در ژنو شرکت می‌کرد. بارها وی را از نزدیک دیده بودم . توجه کنید اول انقلاب را نمی‌گویم که با روسری و مانتو بود و عکس‌هایش موجود است. پس از دوم خرداد بود که ابتکار مقنعه و چادر مشکی سر کرد. این‌ها در اشکال هم سقوط کرده‌ و رو به عقب رفته‌اند. کدام اصلاحات و حرکت رو به جلو. این‌ها می‌خواهند اصلاحات را در جامعه‌ی ایران تعمیم دهند؟

توجه داشته باشید موسوی امروز حتا نقشش در انقلاب فرهنگی را نفی می‌کند!‌ این‌ها راجع به گذشته‌شان که مثل روز روشن است و به خوبی به یاد داریم دروغ می‌گویند چگونه می‌توان به وعده‌ وعیدهایی که برای آینده می‌دهند دل بست و آن‌ها را باور کرد؟

 

۲۰ سال از مرگ خمینی می‌گذرد. وعده داده می‌شد که با مرگ او دوران جدیدی در جمهوری اسلامی آغاز می‌گردد. چنین نشد. مسیر حرکت را در ۲۰ سال گذشته دنبال کنید آیا اصلاحات پیشرفت کرده؟ آیا ما درجا نمی‌زنیم؟ ۲۰ سال قبل تبلیغ می‌شد به رفسنجانی رأی دهید تا «اکبرشاه» رونق اقتصادی را به کشور باز آورده و سازندگی را از سر بگیرد. به او لقب «امیرکبیر» و «سردار سازندگی» دادند. به تبلیغاتی که همین احمدی‌نژاد برای رفسنجانی می‌کرد مراجعه کنید. بعد گفته شد برای جلوگیری از آن که ناطق نوری به قدرت برسد و کشور به قهقرا رود در انتخابات شرکت کنید و به خاتمی رأی دهید. ملت فریب تبلیغات چی ‌های نظام را خورده و با شرکت در انتخابات خاتمی را به ریاست جمهوری رساندند. کشوری که در دوران رفسنجانی «ساخته» شده و «آباد» شده بود؛ در دوران خاتمی قرار شد به «آزادی‌های سیاسی و اجتماعی» و ... هم برسد! بعد از هشت سال که کشور «ساخته» شد و «آباد » گردید و مردم از نعمت «آزادی و حقوق برابر اجتماعی» و ... برخوردار شدند، یک دفعه احمدی‌نژاد از کره مریخ با کمک یاجوج و مأجوج نازل شده و برگرده ملت سوار شد. حالا گفته می شود برای آن که به دوران او خاتمه دهیم به موسوی که ۲۰ سال پیش از برکناری او خوشحالی می‌کردیم رأی دهید تا او باقیمانده کارهای رفسنجانی و خاتمی را توأمان انجام دهد. تبلیغ می‌شود که ناطق نوری و آن بخش از رژیم که ۱۲ سال پیش سعی می‌شد از به قدرت رسیدنشان جلوگیری شود هم پشت موسوی هستند. یعنی موسوی و ناطق نوری حالا در یک صف قرار دارند. آیا این مسیر اصلاح‌طلبی است که مد نظر شماست؟

 

گفته می‌شود «اصطلاح‌طلب‌ها» در هر صورت گفتمان جدیدی را که در آن از حقوق بشر، حقوق اقلیت ها، حقوق زنان، حق حاکمیت ملی و... صحبت می‌شود، همگانی کرده و در ادبیات سیاسی کشور وارد کرده‌اند و این یک قدم به جلوست. نظر شما در این باره چیست؟

 

ما در عصر ارتباطات زندگی‌ می‌کنیم، مفاهیمی که نام بردید ارزش‌های جهان شمولی هستند که از طریق وسایل ارتباط جمعی در ذهن و ضمیر نسل جوان می‌نشیند. بیش از ۵۰ میلیون نفر از جمعیت کشور پس از انقلاب به دنیا آمده‌اند. این گفتمان سال‌هاست در جامعه مطرح است. ربطی به «اصلاح‌طلب»‌ها ندارد. مثل این است که کسی بیاید و مبارزات مشروطه خواهان را به مظفرالدین شاه ربط دهد چرا که فرمان مشروطیت را او صادر کرد و صدایش هم موجود است یا تشکیل احزاب را به پادشاهان بی کفایت قاجار نسبت دهد.

باید توجه داشت جامعه پتانسیل زیادی برای تغییر دارد. پشت‌مرزها و در درون کشور نیروهای سرنگونی طلب وجود دارند. اپوزیسیون سرنگونی طلب و یا خواهان تغییرات رادیکال وجود دارد و موضع‌گیری می‌کند. بخش‌های آگاه و روشنفکر جامعه در مجموع به لحاظ نظری به آن‌ها نزدیک هستند. اگر چه به لحاظ تشکیلاتی نزدیکی وجود ندارد اما به لحاظ مطالبات به هم نزدیک هستند. نیروهای سرنگونی طلب اگرچه بالفعل نیروی چندانی ندارند، بالقوه نیروی عظیمی را در اختیار دارند. بنابراین اگر خواسته‌های نسل جوان مهار نشود سر به طغیان خواهد گذاشت. همه تلاش این است که جلوی این نیروی عظیم گرفته شود. اگر «اصلاح‌طلب‌» ها از چنین مفاهیمی استفاده می‌کنند، اگر دارای چنین گفتمانی هستند، در واقع برای گرفتن این شعار از دست نیروهای مترقی است. این رژیم برای آن که حربه را از دست اپوزیسیون واقعی خود بگیرد تن به اپوزیسیون‌های قلابی و دست ساز هم می‌دهد. مفهومی که این بخش از رژیم اشاعه می‌دهد خالی کردن کلمات از محتوا است. توجه داشته باشید، حقوقی بشری که این‌ها دم از آن می‌زنند بر کاکلش «قانون مجازات اسلامی و حدود دیات و ...» که ضد حقوق اولیه انسانی است نشسته است. حقوق اقلیتی که این‌ها تبلیغ می‌کنند تنها خودشان و نزدیکانشان را در بر می‌گیرد. دایره آن تا نهضت آزادی هم کشیده نمی‌شود. حقوق زنانی که این افراد مدعی‌اش هستند، فاصله زیادی با دستاوردهای زنان ایران در ۴۰ سال پیش دارد. ولایت فقیه در تعارض شدید با حق حاکمیت ملی است. ولایت فقیه حق حاکمیت بر صغار و مجانین است. ملت را به رسمیت نمی‌شناسد. منظور آن‌ها از حق و حقوق و آزادی‌های اجتماعی و مدنی متفاوت از برداشت من و شما از این واژه ها است. می‌گویند خاتمی شعار «زنده باد مخالف من» را در کشور باب کرد! اما توضیح نمی‌د‌هند این «مخالف من» کیست که قرار است «زنده باشد». چند روز پیش خاتمی در نشست «مؤتلفه اسلامی» باند سیاهی که اداره‌ی بازار و اختیار بخش مهمی از واردات و صادرات کشور را به عهده دارد و بزرگترین جنایت‌های رژیم به دست رهبران و گردانندگان این باند صورت گرفته شرکت کرده و با رهبران آن دیدار کرد. باند خاتمی این دیدار را نشانه‌ی وفاداری خاتمی به شعار «زنده باد مخالف من» تعبیر می‌کنند. «اصلاح‌طلب‌» ها به ناموس کلمات تجاوز می‌کنند. تاجزاده تبلیغ می‌کرد که خاتمی وقتی به قدرت رسید به خاطر وفاداری به شعار «زنده باد مخالف من» صدها میلیون تومان پول بی زبان را بلاعوض در اختیار احمد توکلی که رقیبش بود گذاشت تا چاپخانه و روزنامه راه‌اندازی کند. پس از مدتی هم همه پول‌ها را بالا کشیدند. اشتباه نکنید در «زنده باد مخالف من» خاتمی حتا نهضت آزادی هم نگنجیده که طی این سال‌ها هر خفت و خواری را تحمل کرده است. در آن حتا پاسخ به نامه‌ی تبریک آیت‌الله منتظری هم نگنجیده است. امکانات و سرمایه‌های کشور هم در اختیار جناح رقیب قرار می‌گیرد تا اجازه دهد این بخش از رژیم به کار خود ادامه دهد. 

 

آیا تصور نمی‌کنید سیاست تحریمی که شما و دیگر کسانی که با شرکت در انتخابات مخالف هستند تبلیغ می‌کنید منجر به روی کار آمدن دوباره احمدی‌نژاد شود؟ چرا شما در نوشته‌هایتان کمتر به احمدی‌نژاد می‌پردازید؟

 

مگر ما از  ۴ سال پیش به این طرف دچار نکبت شده‌ایم؟ مگر از ۳۰ پیش تا به حال احمدی نژاد رئیس جمهوری بوده است؟ این رژیم از روزی که به قدرت رسیده کشور را به سمت قهقرا و نابودی سوق داده است. مگر ۴ سال پیش و یا بیست سال پیش که احمدی‌نژاد نبود وضع مملکت خوب بود؟ هر بار این دور تسلسل به نوعی تکرار می‌شود. ۱۲ سال پیش گفتند بیایید رأی دهید تا ناطق نوری انتخاب نشود و با این حربه مردم را پای صندوق‌های رأی کشاندند. از شما و کسانی که این مطلب را می‌خوانند و معتقد به شرکت در انتخابات هستند سؤال می‌کنم و می‌خواهم فکر کرده و به این سؤال صادقانه پاسخ دهید؛ اگر موسوی و کروبی کاندید نبودند و ناطق نوری در مقابل احمدی‌نژاد کاندید می‌شد آیا نمی‌گفتید برای جلوگیری از انتخاب احمدی نژاد و نابودی کشور در انتخابات شرکت کرده و به ناطق نوری رأی دهید؟ حتماً‌ می‌گفتید. آن موقع هم همین استدلال‌ها به کار می‌افتاد. اگر کسی با ناطق نوری مخالفت می‌کرد می‌گفتید شما با این کارتان احمدی‌نژاد را ابقا می‌کنید و ... این سفسطه است. این توجیه تن دادن به خواست رژیم است.

این تبلیغات دستگاه اطلاعاتی و امنیتی رژیم است که تلاش می‌کند هربار با بهانه‌های مختلف مردم را به سر صندوق‌ها بکشاند تا در چانه‌زنی‌ با کشورهای اروپایی و آمریکایی روی عنصر حمایت مردمی از خود مانور دهد.

رژیم ما را گروگان گرفته است. رژیم برایش تعامل با خارج مهم است. مگر ندیدید سر ملوانان انگلیسی و یا رکسانا صابری چه کرد؟ به وضعیت مشابه امروز و سال ۷۶ در ارتباط با غرب توجه کنید.

در سال ۷۶ پس از حکم دادگاه میکونوس و رو شدن نقش رژیم در انفجار خبار عربستان وقتی رابطه با غرب به حالت بحرانی رسیده بود برای حل این معضل، پدیده‌ی خاتمی به میدان آمد. این‌بار که دوباره روابط با غرب به حالت بحرانی رسیده، موسوی را به میدان فرستاده‌اند تا نفسی تازه کنند برای دور بعد مقابله. 

حربه رژیم این است که ما را مخیر به انتخاب بین بد و بدتر کند. می‌گوید اگر به موسوی و یا کروبی رأی ندهید احمدی‌‌نژاد می‌آید. احمدی‌نژاد را کرده‌اند لولو خورخوره. بچه که بودیم پدران و مادرانمان ما را با همین حربه‌ها که دیگ به سر میاد می‌ترساندند و سیاستشان را پیش می بردند. حالا حکومت همان کار را با مردم می‌کند.  چه معنی دارد برای پرهیز از جنایتکاری چون احمدی نژاد به جنایتکاری چون موسوی و کروبی رأی دهیم. این‌ها دستشان به خون بهترین فرزندان این مهین آغشته است. فریب تبلیغات رژیم را نباید خورد. کارنامه‌ی احمدی نژاد پیش روی مردم است. ۴ سال با پوست و گوشت‌شان آن را لمس کرده‌اند. کروبی و موسوی خود را تافته جدا بافته از نظام معرفی می‌کنند. البته من ۴ سال پیش درست چند روز بعد از انتخاب احمدی‌نژاد راجع به او و این که چه کسانی پشت او هستند مطلب نوشتم. پیش‌بینی‌‌ام نیز درست از آب در آمد. در آدرس زیر می‌توانید ببینید؟

 

http://www.irajmesdaghi.com/page1.php?id=32

 

چنانچه ملاحظه می‌کنید بخشی از هنرمندان و روشنفکران داخل کشور هم اعلام کرده‌اند که در انتخابات شرکت می‌کنند

 

همانطور که گفتید بخشی از این هنرمندان و روشنفکران که البته تعدادشان کم نیست در انتخابات شرکت می‌کنند و رژیم نیز زمینه را برای تبلیغ این عده فراهم می‌کند. وگرنه افرادی مثل دکتر ملکی، ناصر زرافشان و خیلی های دیگر علیرغم این که زیر فشار هستند با قاطعیت انتخابات را نفی کرده و از لزوم تحریم آن سخن گفته‌اند.

متأسفانه به خاطر سی سال حاکمیت ننگین این رژیم بخشی از هنرمندان و روشنفکران تن به زشتی این حکومت داده‌‌اند. اتفاقاً یکی از دلایلی که بسیاری جلای وطن کردند این بود که حاضر نبودند و یا نمی‌خواستند به زشتی و حقارت تن دهند. هرچند می‌دانستند که در تبعید و خارج از کشور مخاطبین‌شان را از دست می‌دهند. نماندند و استعدادهایشان در غربت پر پر شد.

شما اگر ملاحظه کنید منطقی در فراخوان آن‌ها برای شرکت در انتخابات نمی‌بینید. غیر از این که سابقه‌ی نادرست و غیرواقعی برای کاندیداها جور می‌کنند تا به زشتی کارشان لباس عافیت بپوشانند.

خود این افراد هم زشتی کارشان را می‌دانند. برای همین محمود دولت آبادی برای پوشاندن زشتی کارش در حالی که در ستاد میرحسین موسوی حاضر شده برای سروش خط و نشان می‌کشد که متجاوز از دو دهه است در قدرت نیست.

دولت آبادی زیرکانه آدرس عوضی می‌دهد. معلوم است وی به آن‌چه در ارتباط با سروش می‌گوید باور قلبی ندارد. اگر داشت که حاضر نمی‌شد روی موسوی را هم ببیند چه برسد به این که از او حمایت هم بکند و برایش رأی جمع کند. سروش چه به لحاظ سابقه و چه به لحاظ دیدگاهی از موسوی به مراتب جلوتر است.

درست است که سروش با حضور در ستاد  انقلاب فرهنگی در خیانت به کشور مشارکت مستقیم داشته است؛ درست است که غیرمستقیم دست در خون دانشجویانی دارد که به جوخه‌های اعدام سپرده شدند یا به تخت شکنجه بسته شدند؛ درست است که او در حاکم شدن نکبت به جای فرهنگ بر کشور مسئول است؛‌ درست است که او در خانه نشین کردن و دق مرگ کردن بهترین اساتید کشور سهیم است اما فراموش نکنید که او بیش از دو دهه است که سر کار نیست و هیچ پست دولتی نداشته است. موسوی هم اتفاقاً عضو همان ستاد جنایتکار بود و کنار دست سروش می‌نشست. عضو شورای انقلابی که نقشه انقلاب فرهنگی را طرح کرد بود. او سردبیر روزنامه‌ای بودکه هدایت تبلیغاتی انقلاب فرهنگی و جنایاتی که توسط اوباشان انجام می‌گرفت به عهد داشت . هنوز هم موسوی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی است و اگر رئيس جمهور شود ریاست آن را هم به عهده می‌‌گیرد. امضای موسوی پای مصوبات ضد فرهنگی این ستاد و شورای عالی انقلاب فرهنگی وجود دارد.

دولت آبادی فرصت‌های زیادی داشت تا سروش را نقد کند اما تریبونی که برای انجام این کار از آن استفاده کرد، مشروع نیست. دولت‌‌آبادی می‌داند چه کار می‌کند. با این حرف‌ها ملت را به دنبال نخود سیاه می‌فرستد. استفاده از تریبون موسوی برای حمله به سروش کار زشتی است. او می‌خواهد در انتخابات شرکت کند و یا برای موسوی رأی جمع کند این به خودش مربوط است اما گرد و خاک کردن به منظور پوشاندن این عمل زشت، زشتی و قبح آن را دو چندان می‌کند. البته پاسخ‌ سروش به دولت آبادی نیز نشاندهنده‌ی ماهیت اوست. سروشی که از تساهل و تسامح دم می‌زند اگر قدرت داشت آیا سر از بدن دولت آبادی که به درستی روی نقش او در انقلاب فرهنگی دست گذاشته جدا نمی‌کرد؟ آیا زندگی را بر او حرام نمی‌کرد؟ دولت‌آبادی هر نقطه ضعفی که داشته باشد دارای «نثر سست» نیست. سروش روز روشن را شب تار جلوه می‌دهد. او نقطه قوت دولت‌آبادی را زیر سؤال می‌برد. نثر فاخر و دلنشین دولت‌آبادی را نفی می‌کند. در یک متن کوتاه یک جا می‌گوید اصلاً او را نمی‌شناسد و در همان‌جا می‌گوید که وی دارای نثری سست است!‌ این هم استدلال و منطق «فیلسوف» و خط دهنده‌ فکری اصلاح‌طلبان حکومتی. با این تفاسیر وقتی به سادگی نقطه قوت دولت آبادی را ضعف نشان می‌دهد چگونه انتظار دارید ویژگی هایی که در رابطه با کروبی بر می‌شمارد راست باشد؟

 

عده‌ای در داخل ایران از مردم دعوت کرده‌اند که برای مقابله با کودتای بدون خونریزی در انتخابات شرکت کنند؛ در این مورد چه نظری دارید؟

 

تعدادی قلیلی از افرادی که چنین دعوتی کرده‌اند خودشان در کودتای همراه با خونریزی علیه بنی‌صدر ریاست جمهوری قانونی کشور و جنایات انجام گرفته پس از آن شرکت داشته‌اند. از بخش که بگذریم روی سخنم با بخش دیگر این مجموعه است.

این رژیم، رژیم کودتاست. میرحسین موسوی در سال ۶۰ از طریق یکی از خونین‌ترین کودتاهای تاریخ معاصر جهان به قدرت رسید. او با کودتای طراحی شده توسط «حزب چماق به دستان» یعنی جمهوری اسلامی و با گذشتن از روی خون هزاران تن از بهترین فرزندان این میهن به ساختمان نخست‌وزیری راه یافت. این افراد تاریخ را وارونه جلوه می‌دهند.

راستش اگر این افراد خواهان «مقابله با کودتای بدون خونریزی» بودند که خوب بود من هم همراهی‌شان می‌کردم. این‌ها از مردم دعوت می‌کنند که به حمایت از کودتاگرانی برخیزند که با توطئه و خدعه بنی‌صدر را از قدرت پایین کشیدند و سیاه‌ترین روزهای میهن را رقم زدند. این بازی کردن با احساسات مردم است. این مقابله با کودتا نیست. این به استقبال جنایتکاران رفتن است. جنایتکارانی که دستشان تا مرفق به خون کودکان و جوانان میهن آغشته است. مادران و پدران و همسران و فرزندانی که هنوز داغدار عزیزانشان هستند، همچنان مویه می کنند. چگونه می‌توان آن کودتای سیاه و بیشرمانه را فراموش کرد و برای کودتاگران قبلی هورا کشید؟

 

در خارج از کشور هم عده‌ای برای شرکت مردم و گروه‌های سیاسی در انتخابات تبلیغ می‌کنند، آن را از چه موضعی می‌بینید

 

این پدیده‌ی جدیدی نیست. در سی سال گذشته ما با این معضل روبرو بودیم. تفکر توده‌ای موجود است. هم در داخل و هم در خارج . از عبدالله شهبازی گرفته تا هوشنگ اسدی و علی خدایی، از فرخ نگهدار گرفته تا علی کشتگر؛ این‌ها یک تفکر را که بارها نتایج فاجعه بار خود را نشان داده نمایندگی می‌کنند. در بین حامیان موسوی به روشنی عناصر ریز و درشت حزب توده و اکثریت را می‌بینید. البته مدتی است که از سلطنت‌طلبان طیف داریوش همایون هم یارگیری کرده‌‌اند. دو سال پیش هم وقتی داریوش همایون در کنار فرخ نگهدار و مسعود بهنود اعلام آمادگی کرده بود می‌خواهد در دفاع از نظام به جهاد علیه سربازان آمریکایی بپیوندد این نکته را خاطر نشان کردم. وقتی بخشی از اکثریتی‌ها در جشن تولدش شرکت کردند این پیوند میمون دیده می‌شد. حالا هم همایون از سلطنت‌طلب‌ها خواسته که در انتخابات ریاست جمهوری رژیم شرکت کنند!

جبهه‌ی متحد ارتجاع در سال ۵۹ مرکب از خط امام، حزب توده، سازمان اکثریت و جنبش مسلمانان مبارز که در واقع بخشی از ملی‌مذهبی‌ها‌ بودند تشکیل شد. آن موقع دم از مبارزه ضد‌امپریالیستی و ضد لیبرالی می‌زدند و هرکس صحبتی از آزادی و دمکراسی می‌کرد عامل امپریالیسم معرفی می‌شد و «دمکراتیک و ملی» را شعاری در جهت فریب «خلق» می‌دانستند. امروز همان جبهه با همان ترکیب باز هم وجود دارد. اما دیگر شعار ضد‌امپریالیستی و ضدلیبرالی خریدار ندارد، حضرات شده‌اند، دمکرات، لیبرال، اصلاح‌طلب و اهل تسامح و تساهل. به همین خاطر نهضت آزادی و کسانی که پیشتر مارک لیبرال و دشمن می‌خوردند هم به ایشان اضافه شده‌اند. آن روزها هرکس حرف از دمکراسی و حقوق بشر و آزادی‌ و حقوق زحمتکشان می‌زد از طرف این افراد که دست در دست جنایتکاران و دشمنان مردم داشتند مارک لیبرال و ملی‌گرا و ضد انقلاب و مارکسیست‌ آمریکایی و سیا ساخته می‌خورد. امروز این افراد دست در دست همان جنایتکاران به مقتضای روز هرکس که حرف از مطالبات اصلی مردم بزند و شرکت در بازی انتخاباتی رژیم را نفی کند، عامل بدبختی و سیه روزی مردم معرفی می‌کنند. گویا به قدرت رسیدن احمدی‌نژاد و راست ارتجاعی در اثر کنار نیامدن این عده با جنایتکاران هفت خط «خط‌امامی» است.

این جریان هرچقدر هم که خفت و خواری تحمل کند بازهم از رو نخواهد رفت. در سال ۶۱ وقتی موسوی نخست وزیر، سپاه پاسداران، هاشمی رفسنجانی و خامنه‌ای (که از سوی حزب توده جریان ترقی‌خواه نظام معرفی می‌شدند) نقشه‌ی سرکوب حزب توده را می‌کشیدند، این‌ها صحبت از توطئه‌های انجمن حجتیه و باندهای موهوم می‌کردند. در حالیکه نقشه نابودی‌شان را خامنه‌ای ریاست جمهوری که خودشان به او رأی داده بودند می‌کشید. وقتی ضربه‌‌‌ی اول را در بهمن ۶۱ خوردند بازهم ‌از رو نرفتند گفتند حزب اسیر توطئه‌های انجمن حجتیه و باندهای سیاه شده است. آنقدر کاسه لیسی کردند آنقدر آدرس اشتباهی دادند تا ضربه‌ی نهایی دوم را هم خوردند. به پیام‌های میرحسین موسوی و سران سه قوه بعد از دستگیری سران حزب توده رجوع کنید. به خاطرات منتشر شده سران رژیم مراجعه کنید تا به حقیقت دست یابید. حالا بقایای حزب توده و اکثریت شده‌اند بلندگوهای انتخاباتی میرحسین موسوی. از روی یارانشان که سال‌هاست زیر خاک سرد و سیاه آرمیده‌‌اند و خانواده‌هایشان که از دفن گور عزیزانشان بی‌خبر هستند هم خجالت نمی‌کشند. باور کنید این‌روزها خیلی به یاد دوستان خوب توده‌ای و اکثریتی‌ام بودم که در کشتار ۶۷ مظلومانه بر دار شدند. هنوز محل دفن‌ این افراد مشخص نیست. اصلاً در دستگاه فکری و نظری بقایای حزب توده و اکثریت شرم و حیا جایی ندارد.

شما می‌بینید توده‌ای ها و اکثریتی‌ها در خارج از کشور با کمک عده‌ای از مائوئیست‌های سابق جبهه‌ی شرکت در انتخابات را تشکیل داده‌اند. البته عناصر منفرد دیگری هم در این جبهه‌ی نام‌نویسی کرده‌‌اند، مبارکشان باشد. دعوای سابقشان را هم دارند. برای آن‌ها هیچ چیز عوض نشده است. قبلاً دعوا سر منافع شوروی و چین بود. حالا دعوا سر کاندیداهای نظام ولایت فقیه. توده‌ای ها و اکثریتی ها زیر علم میرحسین موسوی سینه می‌زنند و مائوئیست‌های سابق زیر علم کروبی. توده‌ای ها زیر پای کروبی و سروش را خالی می‌کنند و بر عکس مائوئیست‌های سابق زیر پای موسوی را. از این عده اگر غیر از این انتظار داشته باشیم غلط است. امروز این افراد از «جشن پیروزی انتخابات» دم می‌زنند. مثل علیرضا افشار پاسدار رژیم که عزاداری را باعث «نشاط جامعه» معرفی کرده، این‌ها هم درآمدن کروبی و موسوی از جعبه‌ی مارگیری رژیم را پیروزی جا زده و وعده‌ی «جشن» و « سرور» می‌دهند. البته جشنی که قرار است با شعار «ای مؤمنین! یک یا حسین تا میرحسین» عملی گردد.  

اصولاً در هرکجای دنیا که یک مبارزه جدی وجود دارد، دغدغه‌های اپوزیسیون و رژیم حاکم متفاوت هستند. منافع این دو هم در تضاد با هم قرار دارند. وقتی اکثریت و حزب توده و بخشی از رژیم دم از خطراتی که کشور را تهدید می‌کند می‌زنند، یعنی جنس دغدغه‌‌هایشان یکسان است. یعنی چنین افرادی نمی‌توانند دم از اپوزیسیون بودن بزنند. یعنی بین این افراد و نیروها و رژیم پیوندهای مشترکی وجود دارد.

 

گفته می‌شود احمدی نژاد کاندیدای مورد حمایت نظام و خامنه ‌ای است به همین علت انتخاب هم خواهد شد، شما چه فکر می‌‌کنید، آیا او از صندوق بیرون خواهد آمد؟

 

همانطور که در بالا هم گفتم البته خامنه ‌ای احمدی نژاد را ترجیح می‌دهد؛ اما احمدی نژاد کاندیدای نظام نیست. اگر ملاحظه کنید اکثریت مجلس، جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از او حمایت نمی‌کنند. رهبران مجلس حتا به دیدار او هم نرفتند. تازه اگر همه‌ی این‌ها حمایت هم می‌کردند لزوماً به این معنا نبود که چون کاندیدای نظام است پس انتخاب هم خواهد شد. چون کلیت نظام در کشور حامیان چندانی ندارد. اگر یادتان باشد خاتمی کاندیدای جناح غالب رژیم نبود اما با فاصله سه به یک انتخابات را برد و در دوره دوم هم به راحتی انتخاب شد. با وجود محسن رضایی در صحنه حتا بخشی از سپاه هم از وی حمایت می‌کند. این‌گونه نیست که سپاه و بسیج یک دست پشت سر احمدی نژاد باشند. بخشی از بسیج از موسوی حمایت کرده است. افراد قدرتمندی مثل ناطق نوری و رفسنجانی و مراجع تقلید از احمدی‌نژاد حمایت نمی‌کنند. این که چه کسی انتخاب خواهد شد بر می گردد به تعداد شرکت کنندگان، اگر به هر دلیل تعداد شرکت کنندگان کم و یا متوسط باشد، احمدی نژاد انتخاب خواهد شد. اما اگر تعداد شرکت‌کنندگان بطور نسبی زیاد باشد، آنوقت حتماً احمدی نژاد انتخاب نخواهد شد و حتا این احتمال هست که در دور اول انتخابات تعیین تکلیف شود. در دور گذشته هم یکی – دو ماه مانده به انتخابات گفته می‌شد رفسنجانی کاندیدای نظام و برنده انتخابات در همان دور اول است! همان موقع در مصاحبه ‌هایی که داشتم به صراحت گفتم که هنوز کاندیدای نظام مشخص نیست. در ثانی رفتارهای انتخاباتی مردم ایران نیز گاه غیرقابل پیش‌بینی است. هر دو عنصری که روی آن دست گذاشته بودم درست از آب در آمد. در آخرین روزهای انتخابات بود که مشخص شد کاندیدای اصلی کانون‌های قدرت رژیم احمدی‌نژاد است و در انتخابات دور دوم احمدی‌نژاد با فاصله‌ی زیاد رفسنجانی را پشت سر گذاشت.  

 

شما که رأی مردم را در انتخابات مؤثر می‌دانید چرا از آن به عنوان خیمه‌شب بازی نام می‌برید؟

 

این دو با هم تضادی ندارند. ما در ایران انتخابات به آن مفهوم که می‌شناسیم نداریم، این به انتصابات بیشتر شبیه است تا انتخابات. درست مثل خود نظام که اسمش جمهوری است ولی فراتر از سلطنت مطلقه است.

 

در این نظام شورای نگهبان ۴ نفر را که از خامنه‌ای برای کاندیداتوری اجازه گرفته‌ و با او هماهنگ کرده‌اند به مردم معرفی می‌کند. مردم مجازند از بین این ۴ نفر یکی را انتخاب کنند. هر کدام که انتخاب شوند سرسپرده رهبری نظام هستند. در کشوری که فعالیت سیاسی احزاب و گروه‌ها و سندیکاها و انجمن‌های زنان و دانشجویی آزاد نیست چگونه می‌توان دم از انتخابات آزاد زد. هر کدام که انتخاب شوند عروسکی است در دست خامنه‌ای. یکی خوش بر و رو تر است، یکی خوش‌زبان‌تر. یکی کودن‌تر و هماهنگ‌تر با رهبر است اما در نهایت همه را رهبر هدایت می‌کند. بیخود نبود که خاتمی پس از هشت سال تجربه گفت که ریاست جمهوری «تدارکاتچی» نظام است.

 

آینده را چگونه می‌بینید؟

 

پیش‌بینی آینده آن‌هم در منطقه‌‌ی حساس خاورمیانه و ایران که به چهارراه حوادث در تاریخ معروف است به سختی امکان پذیر است. من هم قصد پیشگویی در مورد آینده را ندارم اما به نظر می‌رسد این آخرین باری است که روی ظرفیت تغییر رژیم از درون سرمایه‌گذاری می‌شود. در دوران دوم خرداد ۷۶ حزب توده و اکثریت، مائوئیست‌های سابق و سلطنت‌طلب‌های از نوع داریوش همایون و نیروهای مذبذب داخلی و خارج کشوری این چنین بی محابا و به طور علنی به میدان نیامده بودند. ظاهراً‌ این آخرین تیر ترکش کسانی است که به نوعی به اصلاحات از درون رژیم دل بسته‌اند. ریاست جمهوری برآمده از انتخابات ۲۲ خرداد نمی‌تواند مشکلات لاینحل رژیم در سطح ملی و بین‌المللی را حل کند. آینده این را به اثبات خواهد رساند.

بعید می‌دانم بازهم بتوان در آینده مردم را فریب داد. مطمئناً بعد از این انتخابات به خاطر عملی نشدن شعارها و وعیده وعیدها، به خاطر عدم ظرفیت رژیم برای اصلاح و تغییر، جامعه برای مدتی دچار یأس و سرخوردگی شدیدی خواهد شد. در سطح بین‌المللی هم این وضعیت پیش خواهد آمد. اما نیروهایی که خواهان نابودی و انحلال نظام ولایت مطلقه فقیه هستند، آن‌هایی که دل در گرو آزادی، دمکراسی و حاکمیت‌ ملی‌ دارند، از فردای انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری می‌بایستی به دنبال ارائه‌ی راهکار جدیدی باشند. سیاست‌هایی که تاکنون از سوی نیروهای اپوزیسیون به کار بسته‌ شده جواب نداده است. در سطح ملی و بین‌المللی کارساز نبوده است. بایستی طرحی نو در انداخت. از شرایط جدیدی که در حاصل می‌شود به نفع خود استفاده کرد. بایستی خودخواهی‌های را کنار گذاشت و لااقل به اندازه‌ی باندهای مختلف رژیم که وقتی پای اساس نظام به میان می‌آید و خطر فروپاشی را احساس می‌کنند همه اختلافاتشان را کنار می‌گذارند و یا سکوت اختیار می‌کنند احساس مسئولیت کرد. وظیفه‌ی نیروهای ملی و مترقی است که ظرفی جدید پدید آورند و در جهت وفاق ملی حرکت کنند وگرنه چه بخواهیم و چه نخواهیم در باز هم بر پاشنه جمهوری اسلامی و ولایت مطلقه فقیه خواهد گردید.

 

 

ایرج مصداقی ۸ خرداد ۱۳۸۸

 

Irajmesdaghi@yahoo.com

 

www.irajmesdaghi.com

 

منبع:پژواک ایران


ایرج مصداقی

*عاقبت رضا سراج سرتيپ پاسدار شکنجه‌گر داستانی واقعی از فساد پزشکی در جمهوری اسلامی [2024 Nov] 
*رد پای یک معامله در دو پرونده؛ بشیر بی‌آزار و حمید نوری  [2024 Jul] 
*ابراهیم رئیسی؛ تصویر تمام‌نمای نظام در قاب «آیت‌الله اعدام»  [2024 May] 
*نتایج فاجعه‌بار مماشات غرب با چهاردهه گروگانگیری نظام اسلامی  [2024 Jan] 
*ابعاد یک حکم تاریخی؛ مبادله فرضی حمید نوری و سناریوهای محتمل  [2023 Dec] 
*مسئولیت پزشکان بیمارستان فجر ارتش در تراژدی آرمیتا  [2023 Oct] 
*فروپاشی درونی جدّی‌ترین احتمال فروپاشی رژیم ایران  [2023 Aug] 
*مشابهت خبرسازی «زخمی‌شدن قاسم سلیمانی در سوریه» و بستری شدن نیری در آلمان  [2023 Jul] 
*جنبش دادخواهی و جنجال خبری بستری شدن نیری در هانوفر  [2023 Jul] 
*رؤیای محو آثار جنایت در «دستور تعطیلی گوهردشت»  [2023 Apr] 
*حکم اعدام شارمهد؛ پاسخ پیشبینی‌پذیر تهران به پیام ضعیف اروپا  [2023 Feb] 
*پیامدهای کنفرانس امنیتی مونیخ   [2023 Feb] 
*وهم حمله نظامی به ایران یا جنگ واقعی جمهوری اسلامی با جهان؟  [2023 Jan] 
*همزمانی معنادار شایعه ترور صلواتی با تصمیم به قتل دو جوان  [2023 Jan] 
*در آستانه تشکیل دادگاه تجدید نظر در پرونده حمید نوری: تحریف‌های مشاور حقوقی خانواده او  [2023 Jan] 
*دادگاه تجدید نظر در پرونده حمید نوری و شروع دور جدیدی از تبلیغات جنایت‌پوشانه‌ی رژیم  [2022 Dec] 
*محمود سالارکیا، نمونه یک وکیل همدست دستگاه قضائی  [2022 Dec] 
*فهرست یک کشتار خاموش؛ سایه سنگین ارعاب بر سر کادر پزشکی  [2022 Dec] 
*وکیل چیست و «وکیل جمهوری اسلامی» کیست؟  [2022 Dec] 
*جواد علی‌اکبریان، یکی دیگر از مجریان کشتار ۶۷  [2022 Dec] 
*اعدام محسن شکاری و تبعات آن برای جنبش انقلابی  [2022 Dec] 
*خیزش ۱۴۰۱؛ حکومت «به دنبال گردن برای طناب دار»  [2022 Dec] 
*چقدر می‌توان به پرونده ایران در «شورای حقوق بشر» امید بست؟  [2022 Nov] 
*شادی صدر و شادی امین و تجاوز به زنان در زندان  [2022 Nov] 
*سوابق سیاه عبدالرضا مصری، مدافع کشتار معترضان بلوچ  [2022 Nov] 
*بدون نیروی جانشین، غرب با انقلاب ایران همسو نمی‌شود  [2022 Nov] 
* از مشهد تا شیراز؛ آیا حمله شاهچراغ تکرار سناریویی آشنا نیست؟  [2022 Oct] 
*سرگذشت اوین؛ ریشه‌های هراس از نماد جنایت  [2022 Oct] 
*آیا نارضایتی امثال اصغر ناظم‌زاده نشانه شکاف در حاکمیت است؟  [2022 Oct] 
*پشت پرده پرونده مرگ مهسا؛ راستی‌آزمایی گزارش پزشکی قانونی  [2022 Oct] 
*راهکارهایی عملی برای جبران انفعال غرب در برابر جمهوری اسلامی  [2022 Oct] 
*آیت‌الله منتظری؛ مقام رفیع وجدان در منش یک روحانی استثنایی  [2022 Sep] 
*صادق قطب‌زاده؛ از رویای قدرت تا کابوس سقوط  [2022 Sep] 
*علی‌اصغر حجازی؛ از سرکوب زنان تا تامین امنیت بیت خامنه‌ای  [2022 Sep] 
*قطع رابطه آلبانی با ایران؛ هشدار صریح غرب به جمهوری اسلامی؟  [2022 Sep] 
*سید جواد حجازی؛ تجارت مذهبی و نفوذ سیاسی  [2022 Sep] 
*رد پای روابط مافيایی صاحبان قدرت در قتل علی محفوظی  [2022 Aug] 
*خنجر «فتوای خمینی» بر گلوی سلمان رشدی و مسئولیت آمران  [2022 Aug] 
*محاکمه حمید نوری و نقش کاوه موسوی؛ از مشارکت در دستگیری تا کارشکنی تبهکارانه از مشارکت در دستگیری تا کارشکنی تبهکارانه [2022 Aug] 
*کشتار ۶۷ و سلسله دروغ‌های «دادستانی با اختیارات ویژه»  [2022 Aug] 
*نقاشیان با روایت داستان «ترور خمینی» به دنبال چیست؟  [2022 Jul] 
*در «روز جهانی عدالت» جنبش دادخواهی ایران کجا ایستاده است؟  [2022 Jul] 
*افشای توطئه کاوه موسوی همزمان با اعلام حکم دادگاه حمید نوری  [2022 Jul] 
* واکنش ایرج مصداقی به اظهارات حسینعلی نیری، مسئول «هیات مرگ»  [2022 Jul] 
*کشتار ۶۷ به روایت حسینعلی نیری؛ یک راست و دریایی از دروغ  [2022 Jul] 
*اطلاعیه مهم دادگاه ناحیه استکهلم در ارتباط با حکم دادگاه حمید نوری  [2022 Jul] 
*ساختار اطلاعاتی و امنیتی سپاه پاسداران  [2022 Jun] 
*نقش امیدوار رضایی در لاپوشانی راز مرگ سعید امامی   [2022 Jun] 
*پزشکانی که به دست "جوخه‌های امنیتی" حذف شدند  [2022 Jun] 
*پرونده‌سازی برای "عنکبوت مقدس" در متن فاجعه متروپل  [2022 May] 
* همکاری مسعود رجوی و دستگاه امنیتی رژیم علیه پرونده حمید نوری عامل کشتار ۶۷  [2022 May] 
*چرا پرونده حمید نوری در خارج از سوئد کلید خورد؟  [2022 May] 
*در ایران بالایی ها هم دیگر نمی توانند حکومت کنند و این سرآغاز انقلاب است  [2022 May] 
*اعدام فرخ‌رو پارسا؛ ضديت با سلطنت پهلوی يا زن‌ستيزی آگاهانه؟  [2022 May] 
*کیفرخواست حمید نوری در آینه انتقادها  [2022 Mar] 
*محمدی‌ ری‌شهری طراح کشتار سال ۶۷  [2022 Mar] 
*مورس چیست و در زندان چگونه مورس می‌زنند   [2022 Feb] 
*صداهایی از حمید نوری چند ساعت قبل از سوار شدن به هواپیما دارم راستی‌آزمایی ادعاهای قوه قضاییه جمهوری اسلامی در مورد دادگاه حمید نوری-بخش سوم [2022 Feb] 
*جعل پردازی و سناريو سازی امنيتی نمونه شاخصی از همياری برخی مخالفان   [2022 Feb] 
*علی هاشمی از تأسیسات زندان بیرجند تا ریاست اوین   [2022 Jan] 
*رضا سیف‌اللهی، از دانشگاه و حوزه تا فرماندهی امنیتی و نظامی  [2022 Jan] 
*محاکمه حميد نوری؛ دور جديد تبلیغات جمهوری اسلامی   [2022 Jan] 
*از گلزاده غفوری تا محمدعلی زم: جمهوری اسلامی و لباس روحانیت   [2021 Dec] 
*سکان بهداشت و درمان و آموزش کشور در دست چه کسانی است؟ − نمونهٴ سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران  [2021 Nov] 
*سهمیه جدید سپاه قدس در آموزش عالی  [2021 Oct] 
*مرگ حاج داوود رحمانی؛ رئیس و شکنجه‌گر زندان قزلحصار  [2021 Oct] 
*سردار نجات، یکی از مسئولان سرکوب جنبش‌های اجتماعی و «نجات» نظام را بهتر بشناسیم  [2021 Oct] 
*مقوله‌ی حجت‌الاسلام «جعفر نیری» و مستند‌سازی کشتار ۶۷  [2021 Oct] 
*سپاه پاسداران؛ از دخالت در انتخابات سازمان نظام پزشکی تا تسلط بر آن  [2021 Oct] 
*نگاهی به پرونده اعمال محسن رضایی، به مناسبت منصب جدیدش   [2021 Sep] 
*فاجعه کشتار ۶۷ و «گل‌های داوودی»  [2021 Sep] 
*یک چهره‌‌ امنیتی و سرکوبگر، دبیر تازه مجمع تشخیص مصلحت نظام  [2021 Sep] 
*در جستجوی عدالت از استکهلم تا استانبول   [2021 Sep] 
*کرونا جان احمد زرگر، قاضی «ناقض حقوق بشر» را گرفت  [2021 Sep] 
*دادگاه حمید نوری سیاست مماشات اتحادیه اروپا را هدف قرار داده است  [2021 Aug] 
*چگونه نظام پزشکی در ایران به سازمانی حکومتی بدل شد  [2021 Jul] 
*میراث رئیسی؛ نابودی استقلال کانون وکلا   [2021 Jul] 
*اژه‌ای در رأس قوه قضائیه؛ خامنه‌ای شمشیر را از رو می‌بندد   [2021 Jul] 
*تشکیل پرونده بین‌المللی برای رئیسی؛ بدیلی عملی برای راهکار غیرعملی عفو بین‌الملل  [2021 Jun] 
*نقش ابراهیم رئیسی در دوره انتقالی دادستانی تهران از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵  [2021 Jun] 
*مدارک تحصیلی جعلی در نظام اسلامی؛ رئیسی تازه‌ترین مورد   [2021 Jun] 
*از بازجویی و شکنجه‌گری در اوین تا حقوقدانی در شورای نگهبان   [2021 May] 
*مسعود رجوی عاقد پیوند نامبارک علی سرابی و فریدون ژورک (بخش یک)  [2021 May] 
*واکسن کرونا و راهپیمایی اربعین   [2021 May] 
*ابراهیم رئیسی؛ از گورستان خاوران تا خیابان پاستور  [2021 May] 
*مردد بین پوشیدن لباس روحانیت و شخصی  [2021 May] 
*از «اکتبر سرخ» و «پرولتاریا» تا ا‌م‌القرا اسلام و «معصوم».  [2021 May] 
*افزایش خودکشی و اعتیاد در میان انترن‌ها و رزیدنت‌ها در ایران  [2021 May] 
*انستیتو پاستور، همه‌گیری کرونا و واکسن ایرانی  [2021 May] 
*ردپای اهمیت استراتژیک یمن برای جمهوری اسلامی در فایل صوتی ظریف   [2021 Apr] 
*مشکلات نظام پرستاری در ایران  [2021 Apr] 
*سیر انحطاط و رذالت – نمونه احمد میراحسان  [2021 Apr] 
*شگردهای اتاق‌های فکر جمهوری اسلامی در زمینه انتشار اسناد جعلی  [2021 Apr] 
*تعیین تاریخ محاکمه حمید نوری؛ دادگاهی بی‌سابقه در سوئد   [2021 Mar] 
*توطئه‌ی فرقه‌ی رجوی علیه ایرج مصداقی و دادگاه حمید نوری  [2021 Mar] 
*شورای نگهبان، دستگاه قضایی و روابط انگلیسی  [2021 Mar] 
*آزمون آزموده؛ چرا اروپا در برابر اقدامات تروریستی ایران قاطع نیست؟   [2021 Feb] 
*«مجاهد پرکینه» دست به دامان سیاستمدار نژادپرست «آمریکایی»  [2021 Jan] 
*فرمان کرونایی خامنه‌ای و قبله درمانی نزدیکان رهبر  [2021 Jan] 
*اصلاح‌طلب دست‌ساز چگونه از خود دفاع می‌کند؟  [2021 Jan] 
*یکی از شخصیت‌های «اصلاح‌طلبیِ»عامل سازمان اطلاعات سپاه و بیت رهبری: محمد زارع گشتی فومنی  [2021 Jan] 
*بحران کرونا در ایران؛ واکسن داخلی یا خارجی؟  [2020 Dec] 
*من و شما و روح‌الله زم  [2020 Dec] 
*ممنوعیت پیوند اندام ایرانیان به اتباع خارجی   [2020 Dec] 
*آیا موساد اردشیر حسین‌پور، دانشمند هسته‌ای را ترور کرده است؟  [2020 Dec] 
*آخرین قدم‌ها برای نابودی استقلال کانون وکلا   [2020 Dec] 
*آزادی پژوهشگر استرالیایی در چارچوب «سیاست گروگانگیری که بخشی از سیاست خارجی نظام جمهوری اسلامی است» صورت گرفته  [2020 Nov] 
*اتهام بمبگذاری ایران در تایلند؛ آزادی تروریست‌ها به چه قیمت؟   [2020 Nov] 
*مرگ بیماران و آسیب‌های جانی ناشی از سوءمدیریت و فساد سیستم بهداشتی  [2020 Nov] 
*داروهای بی‌کیفیت ایرانی و رنج بیماران   [2020 Nov] 
*انتقال محمد مقیسه، یکی از جنایتکاران علیه بشریت به دیوان عالی کشور  [2020 Nov] 
*در سالگرد دستگیری حمید نوری جنبش دادخواهی فرصت یک دادخواهی دیگر را از دست داد  [2020 Nov] 
*کرونا جان یکی از عوامل اصلی کشتار ۶۷ را گرفت  [2020 Oct] 
*محمدجعفر محلاتی، منکر اعدام‌های ۶۷، «استاد صلح» دانشگاه آمریکایی   [2020 Oct] 
*محمدعلی پورمختار: پاسدار، وکیل، نماینده مجلس و متهم به فساد   [2020 Oct] 
*گزارش عفو‌ بین‌الملل و اشتباهات و کمبودهای بیانیه خانواده‌های قتل‌عام شدگان  [2020 Oct] 
*ماجرای رستوان کلاب ایبریا در تفلیس و تصحیح خطایم در مورد هلدینگ بین‌المللی آدونیس  [2020 Oct] 
*امیرعباس سهراب‌بیگ از معاونت دستگاه قضایی تا کلاب‌داری در گرجستان  [2020 Sep] 
*«صداهای یک کشتار جمعی» راه دادخواهی را به مجامع بین‌المللی باز می‌کند  [2020 Sep] 
*قدرت و فقاهت – نمونه یوسف صانعی  [2020 Sep] 
*چتر حمایتی کانادا و اروپا بر سر عاملان پرونده هسته‌ای ایران ؟  [2020 Sep] 
* روح‌الله حسینیان و کارنامه‌ای سراسر جنایت   [2020 Aug] 
*وکلای کار چاق‌کن در دستگاه قضایی ولایی  [2020 Aug] 
*فریب قدرت‌نمایی پوشالی دستگاه امنیتی با دستگیری جمشید شارمهد را نخورید  [2020 Aug] 
*دبیر دریابیگی بلوردی، وکیل همدست جانیان در پرونده زم و متهمان جنبش آبان   [2020 Jul] 
*نگاه دستگاه قضایی نظام ولایی به امر وکالت و کانون وکلا   [2020 Jul] 
*وکیلان همدست با نظام شکنجه: مورد گودرز افتخارجهرمی  [2020 Jun] 
*مرگ مرجان و تبلیغات گوبلزی فرقه رجوی  [2020 Jun] 
*وابستگان فرقه رجوی و دستگاه امنیتی و سلیمانی «کودک کش»  [2020 Jun] 
*وکیلان همدست با نظام شکنجه: مورد سیدرضا زواره‌ای   [2020 Jun] 
*دادستان کل آلمان و دادستان ایالت نیدرزاکسن: قاضی منصوری باید در آلمان مورد تعقیب قضایی قرار گیرد  [2020 Jun] 
*نمونه‌ای ديگر از همکاری دستگاه امنیتی نظام اسلامی با فرقه رجوی: جعل نامه و سند  [2020 Jun] 
*وکیلان همدست با نظام شکنجه: مورد ابوالقاسم ستاریان   [2020 Jun] 
*بیل‌ریچاردسون مواجب‌بگیر فرقه‌رجوی و کارچاق‌کن جواد ظریف و نظام اسلامی   [2020 Jun] 
*دسته گل وزیر اطلاعات دولت روحانی به مسعود رجوی   [2020 May] 
*سکوت اصلاح طلبان در ارتباط با دستگیری حمید نوری و موضع خامنه‌ای درباره‌ی کشتار ۶۷  [2020 May] 
*پاندمی کرونا و موفقیت‌های ادعایی سپاه و بسیج و نیروهای نظامی  [2020 May] 
*فساد و سپا‌هی‌گری در شرکت‌های تجهیزات پزشکی و پخش دارو   [2020 May] 
*طرح یک پرسشنامه (مجاهدین در برابر پرسش‌های مردم) بخشی از «گزارش ۹۳»  [2020 Apr] 
*مافیای دارو و پدرخوانده‌هایش   [2020 Apr] 
*سرنوشت عبرت‌انگیز دو زن، فیروزه بنی‌صدر و مریم رجوی  [2020 Apr] 
*خشم و کینه‌ی رجوی از چیست و چرا بهتان می‌زند؟   [2020 Mar] 
*سرگذشت مادر عالمه و فرار مسعود رجوی از عراق  [2020 Mar] 
*اپیدمی کرونا، تحریم دارو و «ایمنی گله‌ای»   [2020 Mar] 
*رقابت رجوی و خامنه‌ای بر سر فتوای دفن مردگان  [2020 Mar] 
*در برابر رژیم هیچ‌ افق روشنی قرار ندارد  [2020 Mar] 
*درگذشت یک جنایتکار (دکتر حبیب‌‌‌آلله پیروی) در اثر کرونا  [2020 Mar] 
*تشدید جنون رجوی   [2020 Mar] 
*طنز یا تراژدی!‌ فتوای دفن مردگان مسعود رجوی   [2020 Mar] 
*تصحیح و پوزش بابت اشتباهم راجع به شهرام منافی   [2020 Mar] 
*نقش قاسم سلیمانی و ظریف در جراحی بشار اسد و پیامدهای آن  [2020 Feb] 
*در نظام ولایی کدام پزشکان «گُم» می‌شوند و چه کسانی بالا می‌روند؟  [2020 Jan] 
*بیل ریچاردسون از مجیزگویی برای مریم رجوی تا معامله با جواد ظریف  [2020 Jan] 
*همگونی و همسانی شعارها و مطالبات در دیماه ۱۳۹۶ و آبان ۱۳۹۸ پیوستگی و ناپیوستگی در خیزش‌های اعتراضی [2020 Jan] 
*عفونت دندانپزشکی ولایی  [2019 Dec] 
*خوی ولایی در عرصه پزشکی و شکستن سوگند بقراط  [2019 Dec] 
*همکاری مسعود رجوی و دستگاه امنیتی رژیم علیه پرونده حمید نوری عامل کشتار ۶۷  [2019 Dec] 
*از نوابغ رانتی در عرصه پزشکی پروژه‌ ولاییِ خودی‌سازی در عرصه پزشکی (۳)   [2019 Nov] 
*اطلاعیه مهم  [2019 Nov] 
*شکل‌های امتیازدهی به خودی‌ها برای تولید پزشک ولایی  پروژه‌ ولاییِ خودی‌سازی در عرصه پزشکی (۲) [2019 Nov] 
*جزئیاتی جدید از دستگیری دادیار سابق قوه قضاییه در سوئد   [2019 Nov] 
*اینک صدای قتل‌عام‌شدگان  [2019 Nov] 
*عملیات موفقیت آمیز «دادخواهی ۶۷»   [2019 Nov] 
*تاریخچه تصرف عرصه پزشکی کشور توسط دستگاه ولایی پروژه‌ ولاییِ خودی‌سازی در عرصه پزشکی (۱) [2019 Nov] 
*چند نابغه و عصاره فضائل نظام ولایی   [2019 Oct] 
*حتی همسر جنتی هم هیچگاه از محل دفن فرزند سیاسی‌اش آگاه نشد   [2019 Oct] 
*اپیدمی ایدز و زگیل تناسلی و نقش نظام اسلامی در آن   [2019 Oct] 
*حکومت داعش در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی ایران  [2019 Sep] 
*مشارکت گروهی از پزشکان و کادرهای پزشکی سرسپرده در جنایت   [2019 Aug] 
*سرانجامِ «ابن‌سینا»ی حوزه علمیه قم و عضو شورای خبرگان طب اسلامی   [2019 Aug] 
*چرا نظام ولایی نام کشتی گریس ۱ را به آدریان دریا تغییر داد؟ ‏  [2019 Aug] 
*«جهاد علمی» وابستگان نظام ولایی  [2019 Aug] 
*من و متهمان ترور‌های هسته‌ای/ نگاهی به گزارش بی بی سی   [2019 Aug] 
*دروغ‌، دروغ و دروغ: وقتی حقیقتِ یک جنایت را وارونه می‌سازند  [2019 Jul] 
*مرتضی اشراقی، عضو هیأت کشتار ۶۷، در کسوت وکیل  [2019 Jul] 
*پرونده‌ی نفتی: وکیل متهم و شاکی و قاضی، همدست یکدیگر  [2019 Jul] 
*وکیل شرکت نفت در پرونده‌ی بابک زنجانی کیست؟‌   [2019 Jun] 
*ایرج مصداقی: جنبش سبز نقطه پایان اصلاحات در ایران بود   [2019 Jun] 
*روح‌الله حسینیان، جنایتکاری در لباس وکیل مدافع  [2019 Jun] 
*صادرکنندگان هزاران حکم «اعدام» در مقام وکالت  [2019 May] 
*طرح یک پرسشنامه (مجاهدین در برابر پرسش‌های مردم) بخشی از «گزارش ۹۳»   [2019 May] 
*چهل و چهار سال پس از ترور شریف واقفی؛ شباهت‌های رفتاری مسعود رجوی و تقی‌ شهرام   [2019 May] 
*در تبریز: جمعی از جانیان در لباس وکالت   [2019 May] 
*«حاج غفور» از قتل قاسملو تا درگیر شدن با علی دایی   [2019 May] 
*مسعود رجوی سه دهه «فرار» از «جانبازی» و به خطر انداختن جان مجاهدین   [2019 Apr] 
*جانیان و عاملان کشتار ۶۷: ارتقای مقام در دستگاه قضایی  [2019 Apr] 
*جعلیات «ایران بریفینگ» و چهره‌های گوناگون امیرفرشاد ابراهیمی بازیچه‌ی دستگاه امنیتی  [2019 Apr] 
*غلامحسین مستقیمی ‌‌تهرانی – سرنوشت یک تروریست ولایی  [2019 Apr] 
*شادی صدر از «فمینیست آخوندزاده» تا افشاگر «چهره جنایت»  [2019 Apr] 
*وقتی دانشجوی حقوق شکنجه‌گر می‌شود   [2019 Mar] 
*من و حسین شریتعمداری و «رادیو منحرفان جنسی» و سفر با گذرنامه‌ی عادی جمهوری اسلامی به هر نقطه دنیا  [2019 Mar] 
*حاج داوود رحمانی: معرف کامل نظام زندان‌ها در حکومت ولایی  [2019 Mar] 
*عکس جدید «میرطاهر» در حال غرس نهال در بیت رهبری و «فاضلاب»‌های امنیتی رژیم  [2019 Mar] 
*اراذل و اوباش در خدمت نظام سرکوب   [2019 Mar] 
*چگونگی ضربه ۱۹ بهمن ۱۳۶۰ و کشته شدن موسی خیابانی  [2019 Feb] 
*احمدرضا کریمی «تواب دو نظام» و همکار دو دستگاه امنیتی  [2019 Feb] 
*شادی امین و شادی صدر و مقوله‌ی «آیت‌الله» و «هیتلر»  [2019 Feb] 
*محمد مهرآیین از جنایتکاران شاخص دهه‌ ۶۰ درگذشت  [2019 Jan] 
*یکی دیگر از شخصیت‌های نظام شکنجه: “صبحی”، رئیس زندان گوهردشت   [2019 Jan] 
*سرهنگ مهدی مناجاتی دشمن کارلوس کی‌روش، دوست چه کسانی است؟   [2019 Jan] 
*دکتر شیخ‌الاسلام‌زاده: نقش‌آفرینی در سیاه‌ترین روزهای اوین  [2019 Jan] 
* «در اوین به کابل شکنجه می‌گفتند قانون اساسی»  من_هم_شکنجه_شدم [2019 Jan] 
*یک جلوه شاخص درهم‌آمیزی دروغ و بهره‌کشی و خشونت: اسدالله بادامچیان و تبارش  [2019 Jan] 
*از الهاشمی النجفی تا هاشمی‌‌شاهرودی  [2018 Dec] 
*هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، حزب زندانبانان و رانت‌خواران  [2018 Dec] 
*شادی‌صدر و شادی امین و «ملاخور» کردن تلاش‌های دیگران   [2018 Dec] 
*با آب هفت دریا نیز ننگ کشتار ۶۷ را نمی‌توان شست/ پاسخی به ادعاهای میرحسین موسوی  [2018 Sep] 
*تابستان ۶۷ و انتخابات ۹۶؛ چه کسی مسئول است؟  [2018 Sep] 
*مبانی ایدئولوژیک زندان و شکنجه در جمهوری اسلامی ایران  [2018 Sep] 
*«شکنجه به نام الله» Torture in the name of allah  [2018 Sep] 
*پافشاری بر دادخواهی و تهدید آینده نظام   [2018 Sep] 
*سرگذشت غمبار اسیران ایرانی پیوسته به مجاهدین در عراق   [2018 Aug] 
*۴ دهه فراز و نشیب در روابط ایران و اسرائیل   [2018 Jul] 
*عباس امیرانتظام، یک پرونده نمادین  [2018 Jul] 
*بهانه‌جویی آمریکا برای حمله‌‌ی نظامی؟  [2018 Jun] 
*همچنان می‌گویم ای کاش نه تیم ملی فوتبال، که جامعه‌ی ایران «کارلوس کی‌روشی» می‌داشت  [2018 Jun] 
*برای ممانعت از تحریم و جنگ، در برابر نظام ولایی بایستیم  [2018 Jun] 
*تیم ملی فوتبال ایران همچنان نماینده مردم ایران  [2018 Jun] 
*سپاه پاسداران انقلاب اسلامی رو در روی منافع ملی  [2018 Jun] 
*تذکر: عکس پرویز یعقوبی در میان شهدای مجاهدین  [2018 May] 
*فردی که در دسامبر ۲۰۱۵ در هلند کشته شد محمدرضا کلاهی عامل بمب‌گذاری در حزب جمهوری بوده است   [2018 May] 
*قدرت و فقاهت – نمونه یوسف صانعی   [2018 May] 
*همسر و فرزند سعید امامی می‌توانند به آمریکا بروند اما بسیاری از ایرانیان نه!   [2018 May] 
*چرا سیستم ناتوان از حل مسئله فساد سیستماتیک است؟ − نمونه ولی فقیه و نماینده‌اش در گیلان  [2018 Apr] 
*جای خالی «قاضی حداد» در میان متهمان کهریزک  [2018 Apr] 
*جایگاه روشن سعید مرتضوی در نظام، توضیح‌دهنده ابهام در جای کنونی او  [2018 Apr] 
*«طب اسلامی» و خطری که جان مردم را تهدید می‌کند   [2018 Apr] 
* صادق خلخالی نماد «انقلاب اسلامی»   [2018 Feb] 
*این یکی هم رؤیای رهبری در سر دارد: محسن اراکی  [2018 Feb] 
*اشغال سفارت آمریکا: سرگذشت گرو‌گان‌گیران  دانشجویان پیرو خط امام، خامنه‌ا‌ی و عذرخواهی [2018 Jan] 
*دکتر مجید سمیعی و امیدوار رضایی پزشکان ویژه‌ی هاشمی شاهرودی  [2018 Jan] 
*دکتر مجید سمیعی پزشک هاشمی‌شاهرودی حقه‌باز و کلاهبردار یا «ابر جراح»  [2018 Jan] 
*در تجمعات اعتراضی شرکت کنیم یا نکنیم؟ چه شعاری انحرافی است؟  [2017 Dec] 
*جفنگیات مأموران امنیتی نظام تحت نام دشمن اسلام و نظام  [2017 Dec] 
*کارنامه‌ی صادق لاریجانی و محک‌زدن ادعای احمدی‌نژاد  [2017 Dec] 
*راه اندازی «زندان جدید» فرقه رجوی در اروپا  [2017 Dec] 
*مکارم شیرازی حکم به «بیزاری» از جمهوری اسلامی می‌دهد!   [2017 Nov] 
*ادعای غیرواقعی «به‌رسمیت شناخته شدن قربانیان کشتار ۶۷ به عنوان ناپدیدشده قهری»   [2017 Nov] 
*دادخواهی در ایران: هنوز در ابتدای راه  [2017 Nov] 
*محسن آرمین شکنجه‌گر دهه‌ی ۶۰ همچنان در باتلاق دروغ دست و پا می‌زند  [2017 Nov] 
*انتری که لوطی‌‌اش نمرده است ( مهدی فلاحتی و روح‌الله زم)  [2017 Oct] 
* داستان فراموش شده یک حاکم شرع در دهه ۶۰ حسین موسوی تبریزی از حاکم شرع تا اصلاح‌طلب  [2017 Sep] 
*علی قدوسی دادستان کل انقلاب و ویرانگر «عدالت‌خانه»  [2017 Sep] 
*نقش یزدی در تحمیل خمینی به ایران بی‌بدیل است   [2017 Aug] 
*سایت توانا:‌ روحانیت انقلابی، متهم اصلی آتش‌سوزی سینما رکس آبادان  [2017 Aug] 
*نعمت احمدی و انکار نقش آوایی در کشتار ۶۷ با استفاده از «توریه» ‏  [2017 Aug] 
*خلخالی حکم اعدام خودش را صادر می‌کند   [2017 Aug] 
*تلاش سپاه و حاکم شرع خوزستان برای مخدوش نشان دادن روایت آیت‌الله منتظری از کشتار ۶۷‏  [2017 Aug] 
*تعویض صندلی میان مسئولان کشتار − چه کسی قرار است بر مسند وزارت دادگستری بنشیند؟  سیدعلیرضا آوایی سردسته‌ی تیم کشتار در خوزستان [2017 Aug] 
*قاتل قاسملو میزبان مراسم تحلیف روحانی و خیرمقدم گو به میهمانان خارجی  [2017 Aug] 
*آیا میرحسین موسوی شرمنده‌ی «عفو بین‌الملل» و نهاد‌های بین‌المللی می‌شود؟‌‏   [2017 Aug] 
* محمد محمدی‌گیلانی جنایتکاری در لباس «معلم اخلاق»   [2017 Aug] 
*اسدالله لاجوردی چشم و چراغ خمینی و خامنه‌ای  [2017 Jul] 
*‏«نومسلمانان دو آتشه» در عرصه‌ی هنر  [2017 Jul] 
*علی فلاحیان جنایتکاری که از پرده بیرون می‌آید   [2017 Jul] 
*پوزش به خاطر اشتباهم در مورد تاریخ مصاحبه‌ی تلویزیونی احسان طبری   [2017 Jul] 
*برگی از تاریخ؛ «قرارداد ۱۹۱۹»، نایبیان کاشان، پدربزرگم حاج‌محقق‌الدوله  [2017 Jul] 
*محسنی‌اژه‌ای چرا خاوری را فراری داد ‏  [2017 Jun] 
*دکتر مسعود شیری «جاودانه‌ای» که غریبانه رفت   [2017 Jun] 
*پاسخی به ادعاهای محسن آرمین بازجو و شکنجه‌گر سابق و «اصلاح‌طلب» کنونی  [2017 May] 
*سو‌ءاستفاده از نام و یاد جاودانه‌ها ممنوع (به یاد حسن جهان آرا)  [2017 May] 
*آنچه از رئیسی در «کشتار ۶۷» دیدم  [2017 May] 
*سعید کریمیان چه کسی بود و چه سابقه‌ای داشت؟  [2017 May] 
*«گلزارخاوران» مشهد، پیش پای «آیت‌الله قتل‌عام» ذبح می‌شود  [2017 Apr] 
*شیوه‌های جدید مأموران وزارت اطلاعات در فضای مجازی  [2017 Mar] 
*تقدیر هم‌زمان دعایی از یک چهره‌ی ملی و یک «جنایتکار علیه بشریت»  [2017 Mar] 
*نگاهی به زندگی برادران ذاکر، مسئولان اطلاعاتی رژیم خمینی و فرقه‌ی رجوی  [2017 Mar] 
*خطرات «عشق‌بازی» خامنه‌ای با «امام زمان» برای ایران و منطقه ‏  [2017 Feb] 
*شیخ محمد یزدی رئیس قوه قضاییه که چماقدار بسیج می‌کرد  [2017 Feb] 
*هادی غفاری شکنجه‌‌گری در لباس «اصلاح‌طلبی»  [2017 Feb] 
*تحلیل CIA از تسخیر سفارت آمریکا در تضاد کامل با ادعا‌های مضحک فخرآور  [2017 Feb] 
*حسین طائب یکی از خطرناک‌ترین چهره‌های امنیتی  [2017 Feb] 
*دست‌پخت سایت «همبستگی ملی» و خانم دشتی  [2017 Jan] 
*هاشمی رفسنجانی و خامنه‌ای در نگاه آیت‌الله گلزاده غفوری  [2017 Jan] 
*گزارش محرمانه‌ی CIA در مورد هراس اتحاد شوروی از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی  [2017 Jan] 
*گزارش محرمانه‌ی CIA در مورد مسئولیت مجاهدین در انفجار حزب جمهوری اسلامی  [2017 Jan] 
*رپرتاژ آگهی «صدای آمریکا» برای مطرح کردن «بچه‌پررو» و «رفیق‌آیت‌‌الله»  [2017 Jan] 
*هاشمی معمار سرکوب دهه ۶۰ بود و مانع کشتار در پس از ۸۸  [2017 Jan] 
*محمدی‌ری‌شهری جنایتکاری که به چپاول مشغول است  [2017 Jan] 
*محمدعلی سرلک تیرخلاص‌زن دهه‌ی ۶۰ که روزگار خوشی ندارد  [2017 Jan] 
*اسدالله «خالصی» هم پر کشید و رفت  [2017 Jan] 
*رؤسای زندان اوین در دهه‌ی ۶۰  [2016 Dec] 
*سعید حسین‌زاده، زندانی سیاسی معترض، محمد حسین‌زاده مدیر داخلی اوین در دهه‌ی ۶۰  [2016 Dec] 
*نصیر نصیری و اسماعیل شاهرودی و «بی‌معرفتی»  [2016 Dec] 
*محسن نادریان، لات با معرفت قربانی «قتل‌های زنجیره‌ای»  [2016 Dec] 
*سعید امامی «سرباز راستین اسلام» که بود و چه کرد؟  [2016 Nov] 
*موسوی اردبیلی یکی از مسئولان کشتار دهه ۶۰  [2016 Nov] 
*پسر وزیر بهداری، زندانی سیاسی ۱۳ ساله و شهید ۱۵ ساله‌ «جبهه حق علیه باطل»  [2016 Nov] 
*تیرخلاص‌زن‌های اوین در دهه‌ی ۶۰ که کشته شدند  [2016 Nov] 
*«ارتجاع غالب» و «ارتجاع مغلوب»، دو تیغه یک قیچی   [2016 Nov] 
*شبیه سازی صفحه‌ی فیس بوک من توسط دستگاه اطلاعاتی رژیم   [2016 Nov] 
*تجاوز به کودکان و «حافظه تاریخی» ما ایرانیان   [2016 Nov] 
*توطئه‌ وزارت اطلاعات و بخش سایبری آن تحت پوشش دفاع از «چپ»‌  [2016 Nov] 
*«تیرخلاص‌زنی» که در ویلای شخصی‌اش بیلیارد بازی می‌کند  [2016 Nov] 
*با چهره‌‌ی «حاج آقا حسینی» و شبکه‌ی اطلاعاتی رژیم آشنا شویم  [2016 Nov] 
*سوءاستفاده جنسی از کودکان و نوجوانان در زندان  [2016 Oct] 
*کپی کردن صفحه‌ی فیس بوکم توسط «از ما بهتران»  [2016 Oct] 
*نامه‌ی شریرانه‌ی نماینده‌ی مریم رجوی به «کانون دوستداران فرهنگ ایران» در واشنگتن  [2016 Oct] 
*خامنه‌ای‌ و قاری قرآن فاسد، خمینی و روحانیت فاسد  [2016 Oct] 
*مسابقه‌ی فوتبال در روز تاسوعا، بمبگذاری در «حرم امام رضا» در روز عاشورا   [2016 Oct] 
*بیایید تصور کنیم....  [2016 Oct] 
*با نحوه‌ی کارکرد دستگاه اطلاعاتی و امنیتی در فضای مجازی آشنا شویم   [2016 Oct] 
*فیروز محوی یا «دزد ناشی» کمیسیون خارجه‌ شورای ملی مقاومت!   [2016 Oct] 
*مشارکت «فرقه‌ی رجوی» در زمینه‌سازی قتل «فراز» و «رها»   [2016 Oct] 
*«فراز» و «رها» جدیدترین قربانیان «قتل‌های زنجیره‌ای»  [2016 Sep] 
*محسنی اژه‌ای همچنان محرمانه حکم قتل صادر می‌کند  [2016 Sep] 
*رازینی قاتلی که به جنایاتش «افتخار» می‌کند  [2016 Sep] 
*پورمحمدی جنایتکاری که شب‌ها راحت می‌خوابد  [2016 Sep] 
*آمار واقعی زندانیان قتل‌عام‌شده در تابستان ۶۷ و جعلیات پیرامون گور دسته‌جمعی  [2016 Sep] 
*فیلم کامل گفتگوی ایرج مصداقی با معاون مصطفی پورمحمدی در ژاپن  [2016 Sep] 
*«حاجی علوی و حاجی فلاحی» یا «حاجی رجوی و حاجی خزایی»  [2016 Sep] 
*توضیحی چند در مورد گفتگوی مهدی خزعلی با صدای آمریکا   [2016 Sep] 
*گفتگو با آوایی بازرس ویژه روحانی و خلف‌رضایی قاضی دیوان عالی‌ کشور، عاملان کشتار دهه‌ی ۶۰ ‏‏(بخش دوم) ‏   [2016 Sep] 
*گفتگوی اختصاصی با علیرضا آوایی یکی از مسئولان کشتار ۶۷ (قسمت اول)  [2016 Aug] 
*نگاهی گذرا به ریشه‌های قتل‌عام زندانیان در سال‌های ۶۰ و ۶۷   [2016 Aug] 
*دلایل واقعی کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷  [2016 Aug] 
*از زندان برای آیت الله منتظری گزارش فرستادم   [2016 Aug] 
*ادعای جدید فرقه «صاحب‌مرده» رجوی مبنی بر عضویت من در هیأت کشتار ۶۷!  [2016 Aug] 
*گزارش کذب اعضای هیأت کشتار ۶۷ به آیت‌الله منتظری  [2016 Aug] 
*خروج مأموران ساواک از کشور در دیماه ۵۷، سفر به اسرائیل و اخراج از این کشور(گفتگو با پرویز معتمد)  [2016 Aug] 
*نگاهی دوباره به قاضی صلواتی و «برادر همسرش»  [2016 Jul] 
*پاسخی به ادعاهای بهروز جلیلیان در مورد «نه زیستن نه مرگ»  [2016 Jul] 
*بدون شرح!‌ آیا مسعود رجوی پاسخی برای این اسناد دارد؟  [2016 Jul] 
*آقای همنشین بهار! منظور وزیر کار امیر قاسم معینی است و نه هوشنگ انصاری  [2016 Jun] 
*اگر بهشتی زنده می‌ماند چه می‌شد؟‌  [2016 Jun] 
*مهدی سامع سرباز «ولی فقیه» در غیبت و «ارتجاع مغلوب»   [2016 Jun] 
*گوشه‌هایی از زندگی سراسر فساد کامران دانشجو چشم‌وچراغ خامنه‌ای در دانشگاه‌ها   [2016 Jun] 
*آیا عقلانیتی در اشرف دهقانی هست؟  [2016 Jun] 
*تلاش دستگاه اطلاعاتی رژیم برای تماس با پرویز ثابتی، ایجاد رابطه با آمریکا، شکایت از مجاهدین در گفتگو با پرویز معتمد  [2016 Jun] 
*نگاهی دوباره به نامه نگاری دبیر کنفدراسیون جهانی محصلین و مصطفی خمینی در دهه‌ی ۴۰  [2016 Jun] 
*مهدی سامع و «سه تفنگدار»ش  [2016 May] 
*بازداشت و دوران «حصر» خمینی تا تبعید در گفتگو با پرویز معتمد   [2016 May] 
*حمید اسدیان «مدیحه سرای» دربار رجوی و «ارزش غایی کلمات»  [2016 May] 
* جنگ و گریز ساواک با چریک «افسانه»‌ای حمید اشرف از نگاهی دیگر  [2016 May] 
*نگاهی اجمالی به سناریوی رژیم در مورد «زن» دستگیر شده در آلبانی  [2016 May] 
* مصطفی تاج زاده و «امام خمینی» و «دوران طلایی »   [2016 May] 
*دسته گل جدیدی که «تیرخلاص» زن اوین به آب داد  [2016 May] 
*داستان «استاد ادبیات از خراسان سرفراز» و «دیپلمات اسکاندیناوی»  [2016 May] 
*جنگ نیابتی شیعه و سنی و تعطیلی نهم ربیع‌الاول «آغاز امامت ولی عصر» و «عید‌الزهرا»  [2016 May] 
*«پرچم سرخ» تکان دادن سعید سلطانپور در روایت مجاهدین  [2016 May] 
*مروری بر «زخمی شدن قاسم سلیمانی» و «درب ضد انفجار اتمی» در تونل زیر زمینی سپاه در روایت مسعود رجوی  [2016 Apr] 
*جاودانه‌های خانواده‌ی محمدرحیمی در شعر زنده یاد نصیر نصیری  [2016 Apr] 
*شبکه‌ی نفوذی مجاهدین در رژیم، قربانی «خیانت» مسعود رجوی (بخشی از گزارش ۹۳)  [2016 Apr] 
* فیروز الوندی و «لاله‌های سرنگونش»  [2016 Apr] 
*«سرقت» شعرهای نصیر نصیری توسط مجاهدین و استفاده از آن در خاطرات محمود رویایی!  [2016 Apr] 
*نصیر نصیری همچون «بادی سرگردان» در جستجوی آشیانه‌‌اش  [2016 Apr] 
*آیا رژیم قصد آزادی رابرت لوینسون را دارد؟  [2016 Mar] 
*سید‌ابراهیم رئیسی جنایتکاری در مقام تولیت «آستان ضامن آهو»  [2016 Mar] 
*نگاهی ایدئولوژیک به نامه‌‌‌های مسعود رجوی خطاب به خبرگان و خامنه‌ای  [2016 Mar] 
*در رثای دکتر هادی اسماعیل‌زاده حقوقدان بزرگ میهن مان  [2016 Mar] 
*بارز شدن دشمنی هیستریک فرقه رجوی با زندانیان سیاسی مقاوم و مبارز   [2016 Feb] 
*دزد ناشی به کاهدان می زند («جنون» مسعود رجوی)  [2016 Feb] 
*«چه بی ثمر به در می‌کوبم» نگاهی به چند شعر نصیر نصیری  [2016 Jan] 
*عباس رحیمی آن «جان شیفته»  [2016 Jan] 
*کارزار غیرانسانی جماعت رجوی علیه بیماری عباس محمدرحیمی  [2016 Jan] 
*نقش اخلاق در رفتارهای سیاسی  [2016 Jan] 
*سرگیجه ی رجوی در برابر مظلومیت عباس محمدرحیمی  [2016 Jan] 
*حمله کینه توزانه ی مسعود رجوی به عباس محمدرحیمی سمبل جوانمردی و راستی  [2015 Dec] 
*مترجم نیروی دریایی آمریکا در زندان اوین؛ نماینده خمینی در نیروی دریایی، امام جماعت در آمریکا  [2015 Nov] 
*پیش‌بینی خروج نیروهای آمریکایی از عراق و خطرات ناشی از آن  [2015 Nov] 
*رجوی خواهان ادامه جنگ در لیبرتی، کمیساریای عالی پناهندگان خواهان انتقال فوری مجاهدین از عراق   [2015 Nov] 
*جنایت «لیبرتی» و مسئولیت مشترک خامنه‌ای و مسعود رجوی  [2015 Oct] 
*محمدحسن راستگو «مبتکر شیوه خاصی از آموزش و تفریح برای کودکان»  [2015 Oct] 
*پاسخ من به دستگاه اطلاعاتی و امنیتی رژیم برای مناظره در «دانشگاه هنر تهران»  [2015 Oct] 
*متن کامل نامه آیت‌الله گلزاده غفوری به ‌آیت‌الله منتظری: «با آب دیگری وضو بسازید»  [2015 Oct] 
*تلاش نافرجام فخرآور برای بدنام کردن اسماعیل خویی  [2015 Sep] 
*گل ــ زاده، نخ «دانه‌های تسبیح» * (قسمت دوم)   [2015 Sep] 
*من و فرهاد و زندان و «یه شب مهتاب» *  [2015 Sep] 
*«کشتار ۶۷» در شعر نصیر نصیری (شاعری که قربانی خمینی و رجوی شد)  [2015 Sep] 
*گفتگوی گزارشگران با ایرج مصداقی بمناسبت یادبود کشتار زندانیان سیاسی در تابستان 1367  [2015 Aug] 
* جنایتکاران دهه ۶۰ پست دولتی دارند روایت ایرج مصداقی از سیاه‌ترین دهه عمر جمهوری اسلامی - بخش دوم [2015 Aug] 
*نصیر نصیری شاعری که قربانی خمینی و رجوی شد  [2015 Aug] 
*بقیه داستان «جیمزباند» و «رفیق آیت‌الله»   [2015 Aug] 
*روایت ایرج مصداقی از سیاه‌ترین دهه عمر جمهوری اسلامی - بخش نخست زندانی قطع نخاع شده را روی برانکارد بردند و اعدام کردند [2015 Aug] 
*کوتاه و گویا؛ «انترناسیونال بچه‌پرروها»   [2015 Aug] 
*سکوت مسعود رجوی در قبال پذیرش پناهندگی یکی از متهمان قتل‌ کشیش‌های مسیحی در سوئد  [2015 Aug] 
*توطئه‌ی جدید دستگاه اطلاعاتی رژیم و مجاهدین علیه «نه زیستن، نه مرگ» و من   [2015 Aug] 
*«هوشنگ عیسی بیگلو» و «همنشین بهار» در روایت عرفان قانعی فرد پادوی دستگاه امنیتی   [2015 Aug] 
*رضا مصطفوی طباطبایی «خیر» حامی پرسپولیس یا یکی از عوامل گم‌شدن دکل نفتی   [2015 Jul] 
*به یاد مادر انسیه بخارایی کاشی (سید‌احمدی) که «لبخندش باغ ستاره‌ها بود»   [2015 Jun] 
*از جعل امضاهای ناشیانه پای بیانیه دلواپسان تا جعل امضا تحت نام «بیش از ۱۵۰۰نفر از دوستداران جنبش فدائی»  [2015 Jun] 
*اوین؛ از جوخه‌‌ی اعدام لاجوردی تا پارک قالیباف و لاریجانی  [2015 May] 
*چهل سال پس از ترور شریف واقفی؛ شباهت‌های رفتاری مسعود رجوی و تقی‌ شهرام   [2015 May] 
*چرا در مورد بیژن جزنی و حمید اشرف می‌نویسم؟  [2015 Apr] 
*من یا محسن درزی «تواب»، کدام یک بایستی پوزش بخواهیم؟  [2015 Apr] 
*سناریوی جدید دستگاه اطلاعاتی رژیم؛ مجاهدین عامل اسیدپاشی روی زنان  [2015 Apr] 
*فرخ نگهدار و تاریخی سراسر جعلی: چگونه جنبش فدایی، بیژن جزنی و حمید اشرف قربانی شده‌اند  [2015 Apr] 
*سازمان چریک‌های فدایی خلق و پذیرش رهبری خمینی در دوران انقلاب ضد‌سلطنتی  [2015 Apr] 
*«ایران اینترلینک» صدای دستگاه اطلاعاتی رژیم   [2015 Mar] 
*مسعود رجوی بیش از رژیم جمهوری اسلامی از نمایش جهانی فیلم «آن‌ها که گفتند نه» در هراس است  [2015 Mar] 
*کشتار وحشیانه با استناد به آیات قرآن و سنت  [2015 Mar] 
*پیش‌بینی هشت سال پیش نتایج تحریم اقتصادی رژیم و خروج نیروهای آمریکایی از عراق  [2015 Feb] 
*قاضی حسن تردست قاتل ریحانه جباری مرتکب جنایت دیگری شد  [2015 Feb] 
*دست‌خط‌های ارائه شده از سوی مجاهدین خلق به ایرج مصداقی  [2014 Dec] 
*واکنش رهبری عقیدتی مجاهدین به مقاله‌ی «مسعود رجوی سه دهه «فرار» از «جانبازی» و به خطر انداختن جان مجاهدین»  [2014 Dec] 
*تروریست سیدنی کیست و کتاب شعرش را چه کسی انتشار داد؟  [2014 Dec] 
*فراخوان «ستاد اجتماعی مجاهدین در داخل کشور» طنز یا فاجعه  [2014 Dec] 
*مسعود رجوی سه دهه «فرار» از «جانبازی» و به خطر انداختن جان مجاهدین  [2014 Dec] 
*پروژه‌ی «شهید‌سازی» از مرتضی سربندی مأمور اطلاعاتی و مسئول آموزش گارد پرواز سپاه پاسداران   [2014 Oct] 
*عملیات مروراید مجاهدین در بهار ۱۳۷۰ کردکشی یا دخالت سپاه‌پاسداران در عراق؟  [2014 Oct] 
*مجاهدین خلق، داعش، «انقلابیون عراقی»، «عشایر انقلابی»، بدون شرح   [2014 Oct] 
*تشابه احکام «داعش»‌گونه‌ی خمینی برای کشتار نظامیان و زندان سیاسی در مرداد ۶۷  [2014 Oct] 
*نگاهی دوباره به دیدگاه‌ه‌ای هفت سال پیش ایرج مصداقی پیرامون احتمال حمله‌‌نظامی، تحریم اقتصادی، بحران‌هسته‌ای و ...  [2014 Sep] 
*به مناسبت درگذشت امام جمعه شمیرانات: حجت‌الاسلام محسن دعاگو، امام جمعه، بازجو، شکنجه‌گر و فرمانده کمیته  [2014 Sep] 
*اعدام‌های ۶۷ از یک سال قبلش برنامه‌ریزی شده بود ارائه آمار غیر واقعی از اعدام‌های ۶۷ تنها به جمهوی اسلامی کمک می‌کند [2014 Sep] 
*آزادی متهمان ترور «متخصصان هسته‌‌ای» یک رسوایی دیگر برای خامنه‌ای  [2014 Sep] 
*طرح یک پرسشنامه (مجاهدین در برابر پرسش‌های مردم) بخشی از «گزارش ۹۳»  [2014 Aug] 
*دخالت مجاهدین در امور داخلی عراق و حمایت از نیروهای تحت هژمونی «داعش» (بخشی از گزارش ۹۳)  [2014 Aug] 
*روحانیت انقلابی، متهم اصلی آتش‌سوزی سینما رکس آبادان  [2014 Aug] 
*مظفر الوندی پاسدار زندان یا مسئول دفتر «حقوق بشر» و دبیر مرجع «حقوق کودک»  [2014 Aug] 
* گورستان «خاوران»  [2014 Aug] 
*اعدام، یک پارامتر مهم در حیات سیاسی نظام جمهوری اسلامی است  [2014 Aug] 
*شبکه‌ی نفوذی مجاهدین در رژیم، قربانی «خیانت» مسعود رجوی (بخشی از گزارش ۹۳)  [2014 Aug] 
*قاضی محمد مقیسه و سه دهه جنایت علیه بشریت  [2014 Aug] 
*«فرد خوشنام» مجاهدین چه کسی است ؟  [2014 Jul] 
*سرنوشت مسعود دلیلی، یادآور سرنوشت سعید امامی (بخشی از گزارش ۹۳)  [2014 Jul] 
*توضیحی مختصر در مورد فرار مسعود رجوی از عراق و ترک صحنه‌ی جنگ   [2014 Jul] 
*دریافت «جایزه یواشکی» توسط خانم رجوی  [2014 Jul] 
*تصحیح یک اشتباه در ارتباط با گزارش ۹۳ و پوزش از آقای سعید جمالی   [2014 Jul] 
*گزارش 93 / واکاوی و بررسی فرهنگ و رفتار توتالیتاریستی مسعود رجوی نگاهی به واکنش‌ها و برخوردهای رهبری مجاهدین و مریدان حل شده در وی، در برابر «گزارش ۹۲» و تحولات یک ساله گذشته (1392/1393) [2014 Jul] 
*ای کاش نه تیم ملی فوتبال، که جامعه‌ی ایران «کارلوس کی‌روشی» می‌داشت   [2014 Jun] 
*تصحیح یک روایت در مورد زنده یاد غلامحسین (شاپور) قناعتی  [2014 May] 
*«لعبتی هزار ماشالا»، نامه سرگشاده به عماد‌الدین باقی  [2014 Apr] 
*نگاه متفاوت من، محمد مصطفایی و وحید پوراستاد به علیرضا آوایی  [2014 Apr] 
*من و «حق» بیژن جزنی و کشتار ۳۰ فروردین ۱۳۵۴  [2014 Apr] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (بخش پایانی) نقش وابستگان فدراسیون فوتبال و تربیت‌بدنی در فساد   [2014 Apr] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۶) لومپنیسم در حاکمیت، لومپنیسم در فوتبال و ...   [2014 Apr] 
*«عشق» و نسل برآمده از انقلاب ضد سلطنتی  [2014 Apr] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۵) روحانیت و دلالان در فوتبال  [2014 Mar] 
*مسعود رجوی و «پرفسور راج بالدو» و جایزه «خدمات بشردوستانه بین‌المللی»   [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۴) نقش رمالان، جادوگران و مداحان در فوتبال  [2014 Mar] 
*نوروز در زندان‌های دهه‌ی ۶۰  [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۳) غوغای اعتیاد و دوپینگ  [2014 Mar] 
*انتخاب مریم رجوی به عنوان «پرافتخار زن سال ۲۰۱۳ » و پروفسور «راج بالدو»  [2014 Mar] 
*نگذارید دست‌های خونین خمینی را پاک کنند   [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۲) سرمایه‌داران نوکیسه در فوتبال  [2014 Mar] 
*مرتضی فهیم کرمانی صادر کننده‌ی اولین حکم ترور، سنگسار و قطع دست   [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۱) سرمایه‌داران نوکیسه و فوتبال  [2014 Feb] 
*سیدحسین موسوی تبریزی خشن‌ترین قاضی نظام، مدعی «اسلام رحمانی»  [2014 Feb] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته، سرمایه‌داران نوکیسه و فوتبال (۱۰)  [2014 Feb] 
*ادامه‌ی دشمنی دستگاه ولایت با زنده‌یاد فرخ‌رو پارسای  [2014 Feb] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۹) (سرمایه‌داران نوکیسه در فوتبال)  [2014 Feb] 
*علی یونسی و تکذیب محاکمه و اعدام نظامیان حزب توده  [2014 Feb] 
*ناصر میناچی مشمول «فامیل الدنگ»‌ نشد  [2014 Feb] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۸) هجوم سرمایه‌داران نوکیسه به بازار فوتبال  [2014 Jan] 
*مقوله‌ی حجت‌الاسلام «جعفر نیری» و مستند‌سازی کشتار ۶۷  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (بخش ۷) تحولات باشگاه پرسپولیس، استقلال و ...   [2014 Jan] 
*حسینعلی نیری رئیس دادگاه انتظامی قضات «رژیم کشتار »  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۶) دخالت سپاه پاسداران در فوتبال  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۵)  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۴)  [2013 Dec] 
*نگاهی دوباره به دستگاه اطلاعاتی نظام و قربانیان «انجمن پادشاهی»  [2013 Dec] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۳)  [2013 Dec] 
*طه طاهری (مسعود صدر‌الاسلام) و وزارت اطلاعات مسئول ربودن رابرت لوینسون  [2013 Dec] 
*سخنی با مریم رجوی؛ به یاد «گوهر» و «گوهر»ها  [2013 Dec] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۲)  [2013 Dec] 
*چند نفر در زندان قزلحصار اعتصاب غذا کرده‌اند؟ نگاهی به اطلاعیه دبیرخانه شورای ملی مقاومت  [2013 Dec] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱)  [2013 Dec] 
*پاسخ مجاهدین به مقاله‌ی فریبا هادیخانلو «اشرف نشان» یا «تواب اتاق آزادی اوین»   [2013 Nov] 
*فریبا هادیخانلو «اشرف نشان» یا «تواب اتاق آزادی اوین»  [2013 Oct] 
*خطر اعدام متهمان ترور‌های هسته‌ای و «جاسوسی» برای موساد   [2013 Oct] 
*نهاد نمایندگی خامنه‌ای و تائید قتل‌عام‌های ۶۰ و ۶۷  [2013 Oct] 
*انشعاب و ایجاد تشکل؛ پاسخ به نامه‌ی سرگشاده‌ی آقای ریحانی  [2013 Oct] 
*حق تیر و شکنجه در قوانین جمهوری اسلامی   [2013 Sep] 
*رادیو بی بی سی و گزارش بیطرفانه‌اش از عراق  [2013 Sep] 
*پس از قتل‌عام در اشرف، کشتار بزرگتری در چشم‌انداز است  [2013 Sep] 
*علیرضا یعقوبی «اشرفی» امروز و همکار سعید امامی و فلاحیان دیروز  [2013 Aug] 
*لزوم مبارزه با شخصیت‌سازی و شخصیت پرستی و پرهیز از مطلق‌کردن افراد   [2013 Aug] 
*قاضی صلواتی یکی از اضلاع مثلت «جنایت علیه بشریت»  [2013 Aug] 
*نامه سرگشاده به شیرین عبادی، «اسلام رحمانی» چاره‌ی کار نیست  [2013 Aug] 
*آیت‌الله گلزاده غفوری و پذیرش وکالت عباس امیرانتظام   [2013 Aug] 
*چه چیز خشم «‌اهل حق» در ایران را برانگیخت و خودسوزی‌ها چرا آغاز شد؟  [2013 Jul] 
*واکنش مشابه‌ مجلس شورای اسلامی و «شورای ملی مقاومت» به «استعفا»  [2013 Jul] 
*نگاهی ایدئولوژیک به نامه‌‌‌های مسعود رجوی خطاب به خبرگان و خامنه‌ای  [2013 Jul] 
*محمد‌علی امانی رئیس اوین و عضوی از خانواده‌ی جنایتکار و غارتگر امانی   [2013 Jul] 
* مجاهدین و بنیانگذاران آن در بوته نقد  [2013 Jul] 
*انفجار حرم عسگرین و اعتراف ژنرال جورج کیسی  [2013 Jun] 
*بخش منتشر نشده‌ی گزارش ۹۲، نامه‌ی سرگشاده به مسعود رجوی   [2013 Jun] 
*مکاتبات من با ابوالقاسم رضایی یکی از مسئولان مجاهدین در دیماه ۱۳۸۸  [2013 May] 
*سنگ بنای نابسامانی‌های کشور را هاشمی گذاشته-  [2013 May] 
* محمد مهرآیین، مظهر جنایت و فساد  [2013 May] 
*گزارش ۹۲، نامه‌ی سرگشاده به مسعود رجوی  [2013 May] 
*سیدحسین موسویان و شیخ حسن روحانی دو مدعی تحصیل در بریتانیا  [2013 Apr] 
*نگاهی به پرونده‌ی کهریزک و سوابق جنایتکارانه «قاضی حداد»  [2013 Apr] 
*حجت‌الاسلام محسن دعاگو، امام جمعه، بازجو، شکنجه‌گر و فرمانده کمیته  [2013 Mar] 
*نگاهی به زندگی جلیل بنده یکی از تیرخلاص‌زن‌های اوین  [2013 Mar] 
*سفر مصطفی محمد نجار به وین شلیک به لیست جدید اتحادیه‌‌ اروپا  [2013 Mar] 
*نقش مجید قدوسی یکی از عوامل کشتار ۶۷ در فوتبال   [2013 Mar] 
*سیدعباس ابطحی یکی از جنایتکاران علیه بشریت  [2013 Feb] 
*دستگیری یک شهروند اسلواکی اقدامی شکست‌خورده در راه تکمیل سناریوی ترورهای هسته‌ای  [2013 Feb] 
*حمله‌ی موشکی به لیبرتی آخرین اقدام تروریستی رژیم نخواهد بود  [2013 Feb] 
*«هوشنگ عیسی بیگلو» و «همنشین بهار» در روایت عرفان قانعی فرد پادوی دستگاه امنیتی  [2013 Jan] 
*آقای واحدی، بشارتی نه «خدا ترس است و نه با شرف»  [2013 Jan] 
*طه طاهری (مسعود صدر‌الاسلام) و وزارت اطلاعات مسئول ربودن رابرت لوینسون  [2013 Jan] 
*تلاش برای نجات تروریست‌های‌ سپاه قدس در تایلند  [2012 Dec] 
*نشریه‌ی پیکار، قاسم عابدینی و ترور آمریکایی‌ها  [2012 Dec] 
*رو در رو با فائزه هاشمی و «عبرت روزگار»  [2012 Dec] 
*آیا خامنه‌ای مخالف اعدام مارکسیست‌‌ها بود؟  [2012 Dec] 
* بدون شرح! ایرج مصداقی در کنار احمدی‌نژاد در حال افتتاح کارخانه  [2012 Dec] 
*«گفتگوهای زندان» و سندروم «دایی جان ناپلئون»  [2012 Dec] 
*مازیار بهاری و «اعترافات اجباری»  [2012 Nov] 
*حکم تاریخی دادگاه لاهه و واکنش ناگزیر «هیأت اجرایی راه کارگر»  [2012 Nov] 
*تاکسی زرد رنگ پژو ۴۰۵ و ترور پاسدار فریدون عباسی  [2012 Nov] 
*آیا مجاهدین و دشمنانشان فرهنگی مشابه دارند؟  [2012 Oct] 
*چه کسانی مستشاران آمریکایی در ایران را ترور کردند؟   [2012 Oct] 
*متهم کردن بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به مشارکت در ترور‌های هسته‌ای   [2012 Oct] 
*وزیر فتحی هوادار دکتر شریعتی چرا و چگونه «رفیق» شد؟  [2012 Oct] 
*«جهانبخش سرخوش» و «شرکا» همسو و همگام با رژیم  [2012 Oct] 
*من و «حق» بیژن جزنی و کشتار ۳۰ فروردین ۱۳۵۴  [2012 Oct] 
*آیا محمدی گیلانی حکم اعدام فرزندانش را داد؟  [2012 Sep] 
*نگاهی به جعلیات انتشار یافته از سوی ساموئیل کرماشانی در مورد مولود آفند و متهمان دستگیر شده در ایران   [2012 Sep] 
*ربودن مولود آفند، ارتباط آن با «ترورهای هسته‌ای»، اقلیم کردستان و موساد  [2012 Sep] 
* نگاهی دوباره به سناریوی «سربازان گمنام امام زمان» و قربانیان آن  [2012 Sep] 
*دلایل اتخاذ اقدامات امنیتی اجلاس «غیرمتعهدها» در تهران  [2012 Aug] 
*به فریاد متهمان بیگناه ترور «متخصصان هسته‌ای» برسید  [2012 Aug] 
*علیرضا آوایی، غلامرضا خلف رضایی زارع و چند جنایتکار علیه بشریت  [2012 Aug] 
*«حاج رضا» و کتایون ‌آذرلی و یک پروژه‌ی امنیتی   [2012 Jul] 
*چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید؛ پرسش‌هایی از سوی مخالفین ایران تریبونال  [2012 Jul] 
*دروغپردازی «حاج‌رضا» در مورد نحوه‌ی سفر به اروپا  [2012 Jul] 
*پرده‌‌ی دیگری از «داستان‌های هزار و یک شب» صاحب‌منصب قضایی رژیم  بازی چرخ بشکندش بیضه در کلاه زیرا که عرض شعبده با اهل راز کرد [2012 Jul] 
*«دو پیمانه آب و یک چمچه دوغ»، نگاهی به روایت‌های جعلی صاحب‌منصب قضایی رژیم  [2012 Jul] 
*پاسخ به چند سؤال در ارتباط با خاطرات و مصاحبه‌ی‌ تلویزیونی ثابتی و واکنش‌های پیرامون آن  [2012 Jun] 
*حاج احمد قدیریان مسئول گروه ضربت و جوخه‌های اعدام اوین   [2012 Jun] 
*«فرقان» در آیینه‌ی تاریخ  [2012 Apr] 
*مایک والاس و هاشمی رفسنجانی  [2012 Apr] 
*حمید رضا نقاشیان تجسم عینی حاکمیت فاسد  [2012 Mar] 
*چه کسی خامنه‌ای را در تیرماه ۶۰ ترور کرد؟ به یاد اروج امیرخان‌زاده که «برای نامش مقاومت کرد» [2012 Mar] 
*تروریسم افسار گسیخته‌ی رژیم و مماشات بین‌المللی  [2012 Feb] 
*فراز و نشیب حزب توده در دهه‌ی ۶۰  [2012 Feb] 
*«اپوزیسیون» کی و چگونه کوک می‌شود؟  [2012 Feb] 
*سانسور بخش مهیج خبر «ان بی سی» در مورد نقش مجاهدین در ترور‌های تهران  [2012 Feb] 
*پرونده‌ی لیلا فتحی نمادی از ظلم و بی‌عدالتی دستگاه قضایی ولایت فقیه   [2012 Feb] 
*چه کسانی پشت بیانیه‌‌ی «کرکس‌ها متحد می‌شوند» هستند (بیانیه بیش از ۱۵۰۰ فدایی ولی فقیه) [2012 Jan] 
*نقش رژیم در «قتل‌های زنجیره‌ای متخصصان» ایرانی   [2012 Jan] 
*نامه سرگشاده به آقای محمد نوری زاد  [2011 Dec] 
*نامه‌ی تیرماه ۱۳۶۶ آیت‌الله گلزاده غفوری به ‌آیت‌الله منتظری *  [2011 Dec] 
*نامه آیت‌الله گلزاده غفوری به ‌آیت‌الله منتظری: «با آب دیگری وضو بسازید»  [2011 Nov] 
*پاسخ به پرسش‌هایی چند در مورد بیانیه‌های ضد جنگ و تلاش‌های اکبر گنجی  [2011 Nov] 
*پاسخ به سؤالاتی چند در مورد گزارش آژانس بین‌المللی اتمی و امکان حمله نظامی غرب به ایران  [2011 Nov] 
*چند پرسش و پاسخ در مورد طرح ترور سفیر عربستان در آمریکا  [2011 Oct] 
*جاسوسی وابسته‌ی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی در لندن علیه دانشجویان ایرانی  [2011 Oct] 
*«باغ‌ها آنگاه که شکفته‌ترند کوله‌ی پاییز را پربار می‌کنند»  [2011 Sep] 
*«از اوج و موج نگاهت عشق پیدا بود»   [2011 Sep] 
*به یاد شهلا و فریده و همه‌ی جاودانگان   [2011 Sep] 
*به یاد مادر جهان‌آرا و جاودانه‌اش «حسن»  [2011 Sep] 
*رقص ققنوس‌ها و آواز خاکستر  [2011 Sep] 
*به روز کردن لیست تروریستی و واکنش‌‌های رژیم  [2011 Aug] 
*محمد سلیمی یکی از جنایت‌کاران علیه بشریت و دست‌اندرکاران قتل‌عام ۶۷  [2011 Aug] 
*راه بهبود حقوق بشر در ایران از رسیدگی به قتل های ۶٧ می گذرد  [2011 Aug] 
*معامله‌ بر سر آزادی دو کوهنورد آمریکایی و باقی ماندن نام مجاهدین در لیست تروریستی  [2011 Aug] 
*گفتگو در مورد گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر  [2011 Aug] 
*نوری‌زاده و زنده‌یاد شاپور بختیار  [2011 Aug] 
*مروری بر روایت هاشمی رفسنجانی از پایان قتل‌عام ۶۷ و اطلاعات ارائه شده از سوی دادستانی  [2011 Aug] 
*با آب هفت دریا نیز ننگ کشتار ۶۷ را نمی‌توان شست  [2011 Jul] 
*لیست تروریستی آمریکا و رابطه آن با نجات جان ساکنان اشرف   [2011 Jul] 
*مادر هنوز غصه‌ی عطیه را دارد  [2011 Jul] 
*مادر امامی و آغوش پر از عشق‌اش   [2011 Jul] 
*آیا مجید انصاری راست می‌گوید؟  [2011 Jun] 
*محمدرضا صدر عاملی و رخت‌‌ دامادی‌اش  [2011 Jun] 
*نحوه برخورد دولت موسوی با کشتار ۶۷ و موارد نقض حقوق بشر در مجامع بین‌المللی   [2011 Jun] 
*تصحیح اطلاعات ارائه شده نادرست در مورد گزارشگر ویژه و ...  [2011 Jun] 
*انتخاب گزارشگر ویژه مردِ مسلمانِ غیرعرب و تصحیح چند اشتباه   [2011 Jun] 
*هوشنگ اسدی بدون هیچ پروایی همچنان دروغ می‌گوید  [2011 Jun] 
*از بهناز شرقی نمین تا هاله سحابی  [2011 Jun] 
*با چهره‌ی مجید قدوسی یکی از مسئولان کشتار ۶۷ آشنا شویم  [2011 May] 
*توضیحی در ارتباط با نقد کتاب هوشنگ اسدی  [2011 Apr] 
*نقدی بر «نامه‌هایی به شکنجه‌گرم»، چرا هوشنگ اسدی دروغ می‌گوید؟  [2011 Apr] 
*کدیور و روایت کشتار ۶۷   [2011 Apr] 
*کشتار در اشرف و منادیان «اسلام رحمانی»   [2011 Apr] 
*طه طاهری (مسعود صدر الاسلام) و مفقودشدن رابرت لوینسون  [2011 Mar] 
*۱۹ بهمن شکوه یک مقاومت؛ غم و اندوه غریبانه‌ی زندانیان   [2011 Feb] 
*با چهره‌ی داوود روزبهانی فرمانده حمله به پایگاه موسی خیابانی آشنا شویم  [2011 Feb] 
*برای مظلومیت و تنهایی محمدعلی حاج‌آقایی   [2011 Jan] 
*با چهره‌ی مرتضی اشراقی عضو هیئت کشتار ۶۷ آشنا شویم  [2011 Jan] 
*«خبر کوتاه‌ بود اعدام‌ شان‌ کردند!»*  [2011 Jan] 
*مهدی نادری‌فرد یکی از عوامل اصلی کشتار ۶۷ در زندان گوهردشت  [2011 Jan] 
*یادی از آیت‌الله منتظری و نکاتی چند در ارتباط با میزگرد سیاسی ۳۰ آذر ۸۸ سیمای آزادی   [2010 Dec] 
*نامه سرگشاده به خانم زهرا رهنورد   [2010 Nov] 
*تاریخ گفت‌وگوهای درونی بخش مارکسیست لنینیست مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلق   [2010 Nov] 
*فردا را چگونه باید ساخت؟  [2010 Nov] 
*برای آن‌هایی که خواهان حقیقت‌اند  [2010 Nov] 
*از به کارگیری شیوه‌های غیراخلاقی بپرهیزیم حتی در رابطه با دشمنانمان   [2010 Nov] 
*ايرج مصداقي و «غزل اميد»   [2010 Sep] 
*انتشار اخبار جعلی از سوی «پیک نت» در ارتباط با مهاجمان به خانه کروبی   [2010 Sep] 
*گرچه ما می‌گذریم راه می‌‌ماند ( در رثای جاوادنه‌های رضایی‌ جهرمی)  [2010 Aug] 
*معرفی عاملان و آمران و افراد مطلع از اعدام‌های مرداد ۶۷  [2010 Jul] 
*قتل‌عام ۶۷ در پاسخ‌های رسمی دولت جمهوری اسلامی   [2010 Jul] 
*ايرج مصداقي: غرب عاملان کشتار را مي‌شناسد  [2010 Jul] 
*نامه سرگشاده به میرحسین موسوی   [2010 Jul] 
*مادر امامی و آغوش پر از عشق‌اش   [2010 Jun] 
*«محمد نبودی ببینی»، برادرت را کشتند!  [2010 Jun] 
*گفت‌وگو با ايرج مصداقی درباره قاضی مقيسه: شريرترين چهره زندان‌های جمهوری اسلامی در دهه ۶۰  [2010 May] 
*«آیا زندگی باز به آن‌ها خواهد خندید»  حکومت کودتا در صدد انجام جنایتی جدید است [2010 May] 
*حق با شادی صدر است یا داریوش برادری  [2010 May] 
*برای مظلومیت و تنهایی محمدعلی حاج‌آقایی   [2010 May] 
*شورای حقوق بشر سازمان ملل و همسر سعید امامی!  [2010 Apr] 
*با چهره‌ی سید حسین مرتضوی یکی از جنایتکاران علیه بشریت آشنا شویم!  [2010 Apr] 
*بهار با بچه‌ها، بهار بی‌بچه‌ها (یادی از دلاوران خانواده‌‌ی مدائن)  [2010 Mar] 
*گفتگوی اشتراک با ایرج مصداقی در رابطه با کمپین دو میلیون امضا بر علیه مجازات اعدام   [2010 Mar] 
*داستان دستبوسی جنتی !  [2010 Mar] 
*«شرفیابی و درخواست عفو و انابه در حضور رهبری»  [2010 Mar] 
*اعدام توابان، تراژدی مضاعف  [2010 Feb] 
*سوءقصد به تواب نظام یا سناریوی جدید کودتاچیان  [2010 Feb] 
*احسان نراقی همچنان در خدمت قدرت  [2010 Feb] 
*نامه‌های علیرضا حاج صمدی به همسرش مریم گلزاده غفوری   [2010 Feb] 
*«کاظم» تبلور خشم و عصیان نسل برآمده از انقلاب ضد‌سلطنتی  [2010 Feb] 
*صدای «صادق» نسلی که در سکوت پرپر شد  [2010 Feb] 
*فرمانده حمله به پایگاه موسی خیابانی چه کسی بود؟   [2010 Feb] 
*کتاب «نگاهی به سازمان بین‌المللی کار، نقض حقوق بنیادین کار در ایران» - ایرج مصداقی  [2010 Feb] 
*وصیت نامه مریم گلزاده غفوری  گل‌ زادگان (مریم گلی)  [2010 Feb] 
*«سلامم غریبانه در هر خانه را خواهد زد» گل‌زادگان- مریم [2010 Feb] 
*عبرت‌های روزگار   [2010 Feb] 
*گل- زادگان ( محمد کاظم)   [2010 Jan] 
*گل‌- زادگان ( محمدصادق)   [2010 Jan] 
*گل ــ زاده، نخ «دانه‌های تسبیح» * (قسمت دوم)  [2010 Jan] 
*مسعود علی‌محمدی آخرین قربانی دستگاه امنیتی ولایت فقیه  [2010 Jan] 
*دکتر گلزاده غفوری مدافع بزرگ حقوق مردم (قسمت اول)  [2010 Jan] 
*فرخ نگهدار و درد «فروپاشی» نظام  [2010 Jan] 
*شب لعنتی و فانوس (به یاد فاطمه کزازی)  [2009 Dec] 
*در رثای کسی که به جای حکومت بر سرهای بالای دار، بر قلب‌های مردم حکومت کرد  [2009 Dec] 
*پرسش و پاسخ در مورد فعل‌انفعالات عراق و وضعیت مجاهدین و ... (بخش دوم)   [2009 Dec] 
*پرسش و پاسخ در مورد فعل‌انفعالات عراق و وضعیت مجاهدین و ... (قسمت اول)  [2009 Dec] 
*آن کس که وابستگی‌های سیاسی و ایدئولوژیکش را نفی کند خود را نفی می‌کند   [2009 Nov] 
*امیر فرشاد ابراهیمی بازیچه‌ دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی  [2009 Nov] 
*گزارش‌های نادرست به ما خدمت نمی‌کنند- بخش سوم   [2009 Nov] 
*نقد فرهنگ سیاسی - حذف و سانسور در خاطرات زندان!- بخش دوم  دوستی کی آخر آمد، دوستداران را چه شد [2009 Nov] 
*نقدی بر «آفتابکاران» نوشته‌ی محمود رویایی – بخش نخست  [2009 Nov] 
*به یاد آن که «عاشقانه زیست»  [2009 Oct] 
*همکاری یکی از فعالان اصلی لابی رژیم در انگلستان با فرماندهان سپاه پاسداران  [2009 Oct] 
*مسعود صدر‌الاسلام (طه طاهری)، همان صالح بازجوی معروف ۲۰۹ اوین نیست!  [2009 Sep] 
*گفت گو با ايرج مصداقي، نويسنده چهار جلد خاطرات زندان   [2009 Sep] 
*مذهب در خدمت شکنجه و کشتار  [2009 Sep] 
*احمد توکلی و قتل فجیع نرگس جباری   [2009 Sep] 
*آقای کروبی جنایات دیگر خامنه ای را هم افشا کنید   [2009 Aug] 
*کندوکاوی در وقایع پس از انتخابات 22 خرداد 1388  [2009 Aug] 
*همخوانی یک سیاست  [2009 Aug] 
*سخنی در باب فرصت طلبی گردانندگان سایت «اخبار روز» با چه انگیزه و هدفی؟ [2009 Aug] 
*یگان ویژه پاسداران نیروی انتظامی و «نوپو»  [2009 Aug] 
*بازوهای نظام برای سرکوب جنبش های اعتراضی  [2009 Aug] 
*نامه سرگشاده به آقای مهدی کروبی   [2009 Aug] 
*فرهاد جعفری مدافع سینه چاک احمدی نژاد یا سهی سیفی وبگرد «روزآنلاین»  [2009 Aug] 
*آشنایی با چند تن از عوامل کشتار و جنایت در دهه‌ی ۶۰  [2009 Aug] 
*محمدرضا شریفی نیا تواب دو آتشه اوین و حامی احمدی نژاد  [2009 Aug] 
*نگاهی به سابقه‌ی چندتن از رهبران کودتای ۲۲ خرداد   [2009 Aug] 
*جعلیات جدید امیرفرشاد ابراهیمی در نامه سرگشاده به مجتبی خامنه ای   [2009 Aug] 
*پاسخ به سؤالات سایت گزارشگر در ارتباط با خیزش مردم ایران   [2009 Jul] 
*نگاهی به چهره‌ی چند جنایتکار   [2009 Jul] 
*مجید پورسیف کیست؟  [2009 Jul] 
*مجتبی حلوایی عسگر یکی از عاملان اصلی کشتار ۶۷  [2009 Jul] 
*تحلیلی بر نماز جمعه رفسنجانی   [2009 Jul] 
*فکور، بازجوی شعبه‌ی هفت اوین و تروریست بین‌المللی   [2009 Jul] 
*نقدی بر کتاب «آفتابکاران» نوشته محمود رویایی (مجموعه کامل)  [2009 Jul] 
*«فرهنگ» ناهنجار یک عضو شورای هماهنگی اتحاد جمهوری‌خواهان   [2009 Jul] 
*سخنی با اعضا و هواداران اکثریت و اتحاد جمهوریخواهان  [2009 Jul] 
*حجاریان و شقاوت یک نظام ضدبشری  [2009 Jul] 
*متن سخنرانی ایرج مصداقی در جلسه ایران، انتخاب دمکراتیک  [2009 Jul] 
*«رد تئوری بقا»   [2009 Jun] 
*از ۳۰ خرداد ۶۰ تا ۳۰‌خرداد ۸۸  [2009 Jun] 
*آن کس که باید برود خامنه ای است   [2009 Jun] 
*کودتای جدید در رژیم کودتا  [2009 Jun] 
*با وزیر کشور کابینه‌ی احتمالی کروبی آشنا شویم  [2009 Jun] 
*سید ابراهیم نبوی و پرده پوشی یک دهه جنایت و سرکوب  [2009 Jun] 
*کندوکاوی در ارتباط با دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری   [2009 May] 
*میرحسین موسوی و «برکات سازنده اسلام»   [2009 May] 
*اظهارات مصطفی تاج‌زاده در توجیه کشتار ۶۷  [2009 May] 
*متجاوز را «انتخاب» نمی‌کنند!  [2009 May] 
*مهدی کروبی و میرحسین موسوی و کشتار ۶۷  [2009 May] 
*کتایون آذرلی و کتاب «مصلوب»  [2009 May] 
*نگاهی به تاریخچه‌‌ی شکایت علیه نقض حقوق سندیکایی و آزادی انجمن‌ها توسط دولت‌های ایران (بخش دوم)  [2009 Apr] 
*نگاهی به تاریخچه‌‌ی شکایت علیه نقض حقوق سندیکایی و آزادی انجمن‌ها توسط دولت‌های ایران (بخش اول)  [2009 Apr] 
*ناصر منصوری را روی برانکارد به قتل‌گاه بردند  [2009 Apr] 
*نام واقعی مجید قدوسی چیست؟   [2009 Apr] 
*سرهنگ سید لطف‌الله اتابکی کیست؟  [2009 Apr] 
*گفتگوی پژواک ایران با ایرج مصداقی در ارتباط با نقش‌گروه‌های چپ و مجاهدین در استقرار جمهوری اسلامی، حمایت از خمینی و...  [2009 Mar] 
*ادعاهای نادرست راجع به عکس‌های جنایتکاران  [2009 Mar] 
*ماشین جعل و دروغپردازی راه توده و پیک نت   [2009 Mar] 
*سرگذشت من و سرگذشت یک ترانه  [2009 Mar] 
*به یاد آن که «بهنام» بود   [2009 Feb] 
*تجربه‌اندوزی از تاریخ  [2009 Feb] 
*در خلوت پرشکوه عاشقان آزادی جاری‌ست...  [2009 Feb] 
*خاوران و مادران  [2009 Jan] 
*نقدی بر گزارش دیده‌بان حقوق بشر در مورد آزادی بیان و تجمع در مناطق کردنشین   [2009 Jan] 
*اقتدار مادران   [2009 Jan] 
*حسین مهرپور و تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی  [2009 Jan] 
*میان ماه من تا ماه گردون! دو کتاب خاطرات جعلی زندان و دو واکنش متفاوت فرهنگی [2008 Dec] 
*انتقام‌جویی نظام «عدل اسلامی» از خانواده‌ها (بخش دوم)   [2008 Dec] 
*چند نکته در ارتباط با مهر و موم کردن کانون مدافعان حقوق بشر   [2008 Dec] 
*انتقام‌جویی نظام «عدل اسلامی» از خانواده‌ها (بخش اول)  [2008 Dec] 
*برخورد گزینشی با حقوق زنان  [2008 Dec] 
*آرامگاه مادر !  [2008 Dec] 
*پرویز زند شیرازی نیز به ابدیت پیوست  [2008 Dec] 
*مادر، «افسانه است، اما دروغ نیست» مادر فاطمه صادقی دانشمند، نماد مقاومت خانواده‌ی بنازاده امیرخیزی! [2008 Dec] 
*دادگاه یا سرپوشی بر جنایت باندهای رژیم در شیراز   [2008 Dec] 
*رفیق‌دوست و حکم مهدورالدم  [2008 Nov] 
*مأموریت «یک اسکادران هموسکسوئل منحرف آمریکایی»!  [2008 Nov] 
*به پاس مقاومت و ایستادگی علی صارمی   [2008 Nov] 
*هشدارهای امنیتی سایت تابناک را جدی تلقی کنیم  [2008 Nov] 
*نوری زاده و دسته گل تازه به آب داده  چه کسی پسر خاله چه کسی است؟  [2008 Nov] 
*غلامرضا جلال و روایت‌های غیرواقعی زندان  [2008 Nov] 
*به یاد آن که «عاشقانه زیست»  [2008 Oct] 
*انتخاب اوباما شرایط را برای رژیم سخت‌تر می‌کند  [2008 Oct] 
*همنامی جنایتکاران و معضل اپوزیسیون- بخش دوم   [2008 Oct] 
*هویت اصلی داوود لشگری یکی از مسئولان کشتار ۶۷   [2008 Oct] 
*اپوزیسیون و معضل همنامی جنایتکاران   [2008 Sep] 
*آیا سانسور شاخ و دم دارد؟   [2008 Sep] 
*هیئت کشتار زندانیان سیاسی در روایت گروه‌ها و فعالان سیاسی!  [2008 Aug] 
*کشتار ۶۷، سعید شاهسوندی و پروژه‌ی جعل تاریخ  [2008 Aug] 
*بیستمین سالگرد کشتار ۶۷ و انتشار خاطرات جعلی   [2008 Aug] 
*گفتگو با ایرج مصداقی در مورد در مورد جناح‌های رژیم، خطر جنگ، خطرات اتمی شدن رژیم، وضعیت اپوزیسیون، جنبش‌های مردمی و ....  [2008 Jul] 
*سانسور زنان در انتخابات کانون نویسندگان ایران !  [2008 Jul] 
*«غنی سازی» دروغ و «توسعه» جعل در دستگاه رژیم   [2008 Jun] 
*پاسخ به «فراخوان» فریدون گیلانی و ذکر چند خاطره  [2008 Jun] 
*روایت وارونه‌ی مسعود بهنود و محسن سازگارا از ۳۰ خرداد   [2008 Jun] 
*سازگارا با جنایتکاران، ناسازگارا با قربانیان  [2008 Jun] 
*پاسخ به پرسش‌هایی چند در رابطه با کتاب «برساقه تابیده کنف»   [2008 Jun] 
*دست های خونین باندهای رژیم در انفجار شیراز   [2008 May] 
*داستان زنی که «هفت شوهر» دارد و حافظه‌ی تاریخی  [2008 Apr] 
*علی‌محمد بشارتی یکی از بنیانگذاران دستگاه سرکوب و جنایت رژیم   [2008 Apr] 
*امیرفرشاد ابراهیمی درس آموخته‌ی مکتب ولایت  [2008 Apr] 
*سید کاظم کاظمی، از بنیانگذاران سیستم اطلاعاتی، شکنجه‌گر و جلاد اصلی فعالین چپ ایران   [2008 Mar] 
*عید ۶۲ در زندان گوهردشت  [2008 Mar] 
*نوری‌زاده، بانک مرکزی جعلیات و عصاره ژورنالیسم بی‌اعتبار   [2008 Mar] 
*بخشی از نقشه‌‌های زندان‌های اوین، قزل‌حصار، گوهردشت و نیز محل‌های قتل‌عام تابستان۶۷ برگرفته شده از کتاب «نه‌زیستن، نه‌مرگ»(چاپ دوم)  [2008 Feb] 
*حاج احمد قدیریان مسئول گروه ضربت و جوخه‌های اعدام اوین  [2008 Feb] 
*دلایل واقعی کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷  [2008 Feb] 
*بهنود پدیده‌ای که از نو باید شناخت  [2008 Feb] 
*محمد مهرآیین یکی از مهم‌ترین دژخیمان اوین  [2008 Feb] 
*نقش های گوناگون هوشنگ اسدی تواب فعال زندان  [2008 Feb] 
*کبوتر با کبوتر، باز با باز، کند همجنس با همجنس پرواز  [2008 Feb] 
*برگشتگان ازدیار مردگان  [2008 Feb] 
*ILO - پیشرفت دولت جمهوری اسلامی در سال های گذشته در سازمان ‌بین‌المللی کار (بخش هشتم - پاياني)   [2008 Feb] 
*ILO - نگاهی به کنفرانس بین‌المللی کار و سیاست های به کار گرفته شده از سوی رژیم در این کنفرانس‌(بخش هفتم)   [2008 Feb] 
*ILO - تشکل‌های کارگری رژیم از نگاه سازمان بین‌المللی کار (بخش ششم)   [2008 Feb] 
*ILO - خانه کارگر جمهوری اسلامی (بخش پنجم)   [2008 Feb] 
*ILO - تشکل‌های کارگری در جمهوری اسلامی و مغایرت آن ها با کنوانسیون‌های بین‌‌المللی (بخش چهارم  [2008 Feb] 
*ILO - گزارش کمیته متخصصین در ارتباط با اجرای کنوانسیون ها و توصیه نامه ها به نود و سومین کنفرانس بین‌المللی کار و کمبودهای آن (بخش سوم)   [2008 Feb] 
*ILO - کنوانسیون های بین‌المللی که مورد تصویب دولت‌های ایران قرار گرفته‌‌‌اند (بخش دوم)   [2008 Feb] 
*ILO - کنوانسیون‌های بین‌المللی، ترفند‌های رژیم (بخش اول)   [2008 Feb] 
*برای مادرهایمان، «دل‌پاکان» و «دل‌سوختگان» روزگار  [2008 Jan] 
*کشتار ۶۷ در شعر زندان  باغ‌ها/ آنگاه که شکفته‌ترند/ کوله‌ی پاییز را/ پربار می‌کنند [2008 Jan] 
*نگاهی گذرا به نمایشنامه‌های زندان  [2008 Jan] 
*اعلامیه جهانی حقوق‌بشر دستاورد بزرگ بشریت  [2008 Jan] 
*یقه واقعیت را نمی‌توان گرفت؛ (در مورد کتاب نه زیستن نه مرگ)  [2007 Dec] 
*آقای زرافشان به کجا می‌روید؟  [2007 Dec] 
*احکام خمینی و خامنه‌ای به حسینعلی نیری رئیس هیئت قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷   [2007 Dec] 
*نظرات «استاد» عبدالله شهبازی و چگونگی برخورد بقایای حزب توده با او  [2007 Dec] 
*روزشمارقتل‌عام ۱۳۶۷  [2007 Oct] 
*مسئولان قتل‌عام زندانیان سیاسی  [2007 Aug] 
*بخشی از نقشه‌‌های زندان‌های اوین، قزل‌حصار، گوهردشت و نیز محل‌های قتل‌عام تابستان۶۷ برگرفته شده از کتاب «نه‌زیستن، نه‌مرگ»(چاپ دوم) بخش «نقشه زندان»، جلد چهارم«تا طلوع انگور» [2007 Jan]