«گفتگوهای زندان» و سندروم «دایی جان ناپلئون»
ایرج مصداقی

گردانندگان «گفتگوهای زندان» پس از برپایی موفقیت‌آمیز مرحله‌ی اول «ایران تریبونال» در لندن، به جای ابراز خوشحالی و شور و شعف از این که جمعی توانسته‌‌اند با کمترین امکانات و با تلاش و کوشش به بخشی از آرزوی قربانیان نقض حقوق بشر در ایران جامه‌ی عمل پوشانده و رژیم را در سطح بین‌المللی با شکست و سرافکندگی دچار کنند متأسفانه بدون آن که متوجه باشند با دشمنان «ایران‌ تریبونال» و باندهای رژیم همسو و همنوا شده و با مطرح کردن بهانه‌های واهی به مخالفت با «ایران تریبونال» پرداختند. آن‌ها از پیشنهاد تشکیل کمیسیون بازرسی مالی مستقل «ایران تریبونال» شروع کردند و چون مقبول نیفتاد هر روز که ‌گذشت ساز جدیدی را کوک کردند و تا آن‌جا پیش رفتند که اقدامات این جریان در آستانه‌ی برگزاری مرحله‌ی دوم دادگاه از حد و اندازه گذشت و به رسوایی کشید!
 
هنگامی که در ماه سپتامبر سکوت رژیم در مورد «ایران‌ تریبونال» شکسته شد و «خبرگزاری فارس» یکی از ارگان‌های سپاه پاسداران از پیروزی «ایران تریبونال» نالید و به توجیه جنایات رژیم در سال ۶۷ دست زد یکی از همراهان «گفتگوهای زندان» با پشتیبانی تعدادی از فعالان این «محفل» به حرکت در آمد و با سرقت نام «جهانبخش سرخوش» یکی از جاودانگان کشتار ۶۷ ناگهان به یاد ایرج مصداقی افتاد و با مقاله‌ی «در باب دمکراسی طلبی ایرج مصداقی» به زعم خود به افشای «چهره‌»‌ی وی در زندان پرداخت! عجیب نیست کسی پس از اشاره‌ی خبرگزاری فارس، به ارتباط ایرج مصداقی با «ایران تریبونال» پی برده و به یاد او و گذشته‌اش بیافتد؟ آیا نام ایرج مصداقی برای اولین بار بود که مطرح می‌شد یا نویسنده در «غار اصحاب کهف» به سر می‌برد؟
 
 
«جهانبخش سرخوش» و حامیانش در «گفتگوهای زندان» به خاطر ضدیت‌ و «دشمنی‌شان» با «ایران تریبونال» که ناشی از «حسادت» و حس ناخوشایند عقب‌ماندگی در «رقابت» است با طرح اتهاماتی سخیف و غیرانسانی به زعم خود تلاش کردند ضمن از میدان به در کردن من، به «ایران تریبونال» و تلاش شکنجه‌شدگان، جان‌به‌دربردگان از شکنجه و کشتار رژیم و خانواده‌های اعدام‌شدگان و رنج‌دیدگان هم ضربه بزنند.
راستش هنوز مانده‌ام که این اقدامات چه نفعی برای آنان که خود قربانی نظام بوده‌اند و سال‌ها برای افشای جنایات رژیم در زندان‌ها کوشیده‌اند دارد؟ چرا بایستی در چنین دامی بیافتند؟ و چه اصراری دارند در این مرداب دست‌و پا بزنند و همچنان فرو روند؟
در مقاله‌ی «جهانبخش سرخوش» و «شرکا» همسو و همگام با رژیم» به صورت مستند و جز به جز به دروغ‌های مطرح شده از سوی آنان پاسخ دادم.
 
 
فعالان «گفتگوهای زندان» که تلاش‌ غیررسمی‌شان برای خراب کردن من در مقاله‌ی‌ «دمکراسی طلبی ایرج مصداقی» را کافی ندیده بودند، یک روز قبل از تشکیل مرحله‌ی دوم «ایران تریبونال» در لاهه در حالی که چشم‌ همه‌ی قربانیان نقض حقوق بشر، خانواد‌های قتل‌عام شدگان، زندانیان سیاسی و ... به برگزاری موفقیت‌آمیز این «دادگاه مردمی» و تاریخی بود مجبور شدند رسماً‌ به صحنه آمده و ضمن حمله به من برای «ایران تریبونال» شاخ و شانه بکشند.
 
 
تقسیم کار «دشمنان ایران تریبونال» را ملاحظه کنید: یک روز قبل از برگزاری دادگاه لاهه، «گفتگوهای زندان» که نام «زندان» و «زندانی» را یدک می‌کشند به میدان فرستاده می‌شوند و یک روز بعد از پایان کار دادگاه لاهه، جماعت «هیأت اجرایی راه کارگر» خود به میدان آمده و به صدور بیانیه می‌پردازند و سایت دو سه نفره «امید» که آن هم از دشمنان «ایران تریبونال» است به عنوان «نخودی» در روز شروع به کار این «دادگاه» به کار گرفته می‌شود و مرا به «ارتش آزاد سوریه» و «خزعبلاتی» در این حد نیز وصل می‌کنند. البته از این افراد جز دروغگویی و پاپوش دوزی انتظاری نمی‌رود.
 
http://omied.de/statements/item/563-2012-10-25-omied-principe.html
 
در نوشته‌ی قبلی‌ام به اطلاعیه‌ی «هیأت اجرایی راه کارگر» پرداختم و در مورد ادعاهایشان توضیح دادم.
 
 
مضمون و شکل هر سه بیانیه‌ی فوق‌الذکر هم یکی است. هدف، تخطئه‌ی تلاش «دادخواهان» در لاهه است. انگیزه‌ی آن‌ها از دست‌یازیدن به چنین شیوه‌های سخیفی شکست در برابر «ایران تریبونال» و موفقیت بزرگ آن و بی‌حاصلی اقدامات‌شان است. 
آیا به میان کشیدن پای «ایران تریبونال» در آستانه‌ی برگزاری مرحله‌ی دوم دادگاه، هدف اصلی صادر کنندگان بیانیه را نمی‌رساند؟ آیا آن‌ها نمی‌توانستند صدور این بیانیه را به زمان دیگری موکول کنند؟ آیا اولویت جنبش صدور چنین بیانیه‌‌هایی بود؟ چه ربطی بین مواضع شخصی من و «ایران تریبونال» وجود دارد؟
 
ارکستر مخالف «ایران تریبونال» ابتدا به حضور «پیام اخوان» در کارزار پرداختند و تا می‌توانستند در مورد او دروغ تولید کردند وقتی دیدند به جایی نمی‌رسند تغییر آهنگ دادند و به صورت هماهنگ به من و ارتباط مجاهدین با «ایران تریبونال» پرداختند تا بلکه از این طریق در میان مستمعان اندک آبی برایشان گرم شود.
 
پاسداران «حرمت انسانی» و مدعیان «دادخواهی» و «حقیقت‌طلبی» و «حق‌جویی» و همراهانشان یکی از گناهان بزرگ «ایران تریبونال» را در کیفرخواست هفت‌بندی‌شان به دروغ همکاری نزدیک سازمان مجاهدین خلق با آن معرفی کردند.
 
ای کاش حقیقت داشت. کدام عقل سلیمی می‌پذیرد که یک جریان مدعی دادخواهی از همکاری با مجاهدین چنانچه تن دهند، سرباز زند. در حالی که بیش از هشتاد و پنج درصد قتل‌عام‌شدگان، رنج‌کشیدگان و شکنجه‌شدگان دهه‌ی ۶۰ زندانیان مجاهد و خانواده‌هایشان بوده‌اند. کدام جریان اصیل دادخواهی است که تمام سعی و کوشش‌اش را به کار نبندد تا همکاری آن‌ها را جلب کند.
 
***
 
«رو بدان وحشت آباد سرایی که در آسیب گهش
آنکه زنده‏تر و هشیارتر است
زیستن بر وی دشوارتر است
زنده‏اش برهنه خفته است به پای دیوار
مرده‏اش را به چه کالای گران سنگ بپوشید مزار» نیما یوشیج
 
از آن‌جایی که عادت ندارم مطالب مورد نظرم را به صورت «کتره‌‌ای و فله‌ای» بیاورم و یا به سبک و سیاق مرسوم تحریفی در نظرات دیگران بکنم و سپس به رد آن بپردازم در این مقاله نیز جز به جز و با آوردن «کد» به صورت مستند به ادعاهای حضرات پاسخ خواهم داد تا «سیه روی شود هرکه در او غش باشد.»
 
گردانندگان «گفتگوهای زندان» که هنگام انشانویسی خود را «سنگر مبارزه فرزندان کارگران و زحمتکشان» معرفی می‌کنند، مدعی شده‌اند:‌
 
«در پی خالی کردن عرصه مبارزه از مدافعین واقعی مبارزات بر حق مردم، اینک ماه‌هاست با برنامه‌ای حساب شده و سیستماتیک به هتک حرمت، افترازنی و پخش اطلاعات دروغین درباره زندانیان سیاسی مبارز، گفتگوهای زندان و یا هر تشکلی که صدای زندانیان سیاسی چپ، رادیکال و مستقل را بازتاب می‌دهد، پرداخته اند.»
یک بار دیگر مقاله‌ی «جهانبخش سرخوش و شرکا» و اطلاعیه‌های هماهنگ و سراسر جعل و دروغ «گفتگوهای زندان»، «هیأت اجرایی راه کارگر» و «سایت امید» را بخوانید تا متوجه شوید چه کسانی «ماه‌هاست با برنامه‌ای حساب شده و سیستماتیک به هتک حرمت، افترازنی و پخش اطلاعات دروغین درباره زندانیان سیاسی مبارز» پرداخته‌اند. من یا گردانندگان «گفتگوهای زندان» و شرکاء؟
تازه من در یک مورد به دروغ‌پردازی این افراد پاسخ دادم. شروع کننده هم نبودم. همایون ایوانی یکی از گردانندگان این محفل تا آن‌جا پیش رفت که مرا «آدم فروش» هم معرفی کرد. آیا وی معنا و مفهوم «آدم فروشی» را نمی‌داند؟
 
 
 در مورد حمله به «ایران تریبونال» هم آنان شروع کننده بودند. کسی به ذهن‌اش هم خطور نمی‌کرد کسانی که داعیه «دادخواهی» دارند به دشمنی با «دادخواهان» بپردازند و در کنار رژیم قرار بگیرند. تصور عمومی این بود که حداکثر همکاری نکنند. «ایران تریبونال» دشمنان خود را در میان رژیم می‌دید و نه اپوزیسیون و نه «زندانیان سیاسی سابق».
 
«گفتگوهای زندان» که خود را «مدافعین واقعی مبارزات بر حق مردم» معرفی می‌کنند در اطلاعیه‌ی مزبور پس از سرهم کردن مشتی پرت و پلا و به کار بردن عبارات کلیشه‌ای راجع به «آلترناتیوهای ساختگی سرمایه‌داران و طبقات فرادست» و «فرو دست» و «سرمایه گذاری عظیم بورژوازی محلی و جهانی» که یادآور انشاهای مدرسه در رابطه با «فوائد گاو» است مدعی شده‌اند:‌
«... به همین دلیل، جو شانتاژ و ترور شخصیت زندانیان سیاسی مبارز و جان بدر برده از کشتارهای رژیم جمهوری اسلامی شدتی بیش از پیش یافته است. تلاش وقیحانه‌ای برای وارد شدن به حریم زندگی خصوصی انسانها، دروغ پراکنی، پرونده‌سازی و لو دادن آنان، از کانال های مختلف تاکنون دنبال شده است که هدف این اقدامات ترور شخصیتی و نهایتا ترور فیزیکی زندانیان سیاسی مبارز در داخل و خارج از کشور می‌باشد.»
 
رد آن‌چه را که «گفتگوهای زندان» در ارتباط با «ترور» و «کشتارهای بعدی» و «لو‌ دادن» و «شیوه‌های پلیسی» و «مرزهای وقاحت» و ... به هم بافته‌‌اند می‌توانید در اطلاعیه‌ی «هیأت اجرایی» و «سایت امید» هم بیابید تا به منشاء و فرهنگ یکسان آن‌ها پی ببرید. «جماعت هیآت اجرایی» مدعی شده‌اند:
 
«اطلاعات جمع‌آوری‌شده تیم‌های پشتیبان، که اینک به قلم ایرج مصداقی علنی می‌شوند، تدارک برای کارهای ناتمامی است که جلادان ستم‌شاهی در تپه‌های اوین آغاز کردند؛ جنایتکاران جمهوری اسلامی در اوین و گوهردشت و ده‌ها زندان دیگر ادامه دادند و اینک برای نابودی ادامه‌دهندگان آرمان آن‌ها، با هسیتری [هیستری] کمونیست ستیزی شگفت‌انگیزی پی گرفته می‌شود.»
 
 
سایت دو سه نفره امید تکرار کرده است:
«نوشته‌ی آقای مصداقی را با هیچ منطقی به جز منطق ترور، منطق تهدید، منطق تدارک کشتارهای بعدی با توسل به حربه‌های پلیسی و خبرچینی و عبور از مرزهای وقاحت نمی‌توان توضیح داد.»
 
http://omied.de/statements/item/563-2012-10-25-omied-principe.html
 
اما برای دریافت حقیقت کافی‌است گشت کوچکی در اینترنت بزنید نام من و نام‌های اصلی و مستعار گردانندگان «گفتگوهای زندان» را جستجو کنید متوجه‌ خواهید شد تلاش رژیم و مزدورانش جهت «شانتاژ و ترور شخصیت زندانیان سیاسی مبارز» متوجه کیست؟ و چه کسانی «وقیحانه» دروغ می‌گویند. آیا در این زمینه اساساً خبری، نکته‌ای، چیزی در مورد مجموعه‌ی گردانندگان «گفتگوهای زندان» خواهید دید که بعداً به «ترور فیزیکی»شان در خارج از کشور منجر شود؟
 
مثلا‌ نام‌های همایون ایوانی و محمد ایزدجو و فرهاد سپهر و شهریار و موش‌آبادی را که همگی متعلق به یک نفر است جستجو کنید آیا به جز اشاره‌ی من به نام او آن‌هم در ارتباط با شرکتش در توطئه علیه من و همراهی با «جهانبخش سرخوش» که او نیز نام یکی از قتل‌عام شدگان ۶۷ را به سرقت برده چیز دیگری خواهید یافت؟ نام دیگر فعالان گفتگوهای زندان را نیز به همین شکل جستجو کنید. سپس نام من را هم جستجو کنید تا به چشم خود ببینید با چه حجمی از «شانتاژ و ترور شخصیت» روبرو می‌شوید. آیا گردانندگان «گفتگوهای زندان» حاضرند پای حرفی‌ که زده‌اند بایستند؟
 
اگر این افراد به آن‌چه می‌گویند باور داشته و راست می‌گویند چرا وقتی نوشته‌ی «جهانبخش سرخوش» در آمد نه تنها علیه آن موضع‌گیری نکردند بلکه در پخش آن سر از پا نشناختند؟ 
اما خنده‌دار آن که این افراد مدعی شده‌اند از این طریق رژیم قصد «ترور» آن‌ها را دارد! خدا پدر «دایی‌جان ناپلئون» و «مش قاسم» و «دن‌کیشوت» را بیامرزد.
 
کلاه‌مان را قاضی کنیم اگر رژیم بخواهد در خارج از کشور دست به «ترور فیزیکی» بزند فعالان «ایران تریبونال» را هدف قرار می‌دهد که رژیم را در یک دادگاه مردمی به محاکمه کشیده‌اند یا دشمنان این حرکت را که برای شکست آن از هیچ کوششی فروگذار نکرده‌اند؟ گیرم «امپریالیسم» این دادگاه را برپا کرده باشد در این که حرکتی ضد رژیم است و باعث خشم و نفرت آن می‌شود که شکی نیست.
جستجوی کوتاهی در اینترنت روشن می‌کند که در ایران نیز طی سال‌های اخیر و به ویژه پس از جنبش ۸۸ ده‌ها زندانی سابق مجاهد (۱) دوباره تحت عناوین مختلف دستگیر و به اعدام و حبس‌های طویل‌المدت محکوم شده‌اند اما خوشبختانه هیچ‌یک از زندانیان و جان‌بدربردگان «مبارز» مورد نظر گردانندگان «گفتگوهای زندان» تاکنون دوباره دستگیر نشده‌اند و یا اگر شده‌اند در ارتباط با جرائم سیاسی نبوده است. چنانچه اشتباه می‌کنم خوشحال می‌شوم نامی از زندانیان «مبارزی» که دوباره دستگیر شده‌اند داشته باشم. از این گذشته تنها زندانیان سیاسی مجاهد در داخل کشور بوده‌‌اند که در یک برهه توسط جوخه‌های مرگ رژیم در طرح «الغدیر» و قبل از آن ربوده شده و به قتل رسیدند و تاکنون دستگاه امنیتی از پذیرش مسئولیت آن سرباز زده است. (۲) حالا چرا رژیم در صدد «حذف فیزیکی» گردانندگان «گفتگوهای زندان» در خارج از کشور برآمده یا خواهد آمد بر من پوشیده است. اشتباه نشود هدف من از بیان واقعیت‌های جامعه‌ی ایران این نیست که حقانیت سیاسی جریان یا گروهی خاص را نتیجه بگیرم. صرفا برای روشن شدن فضای امنیتی کشور و محک زدن ادعاهای افراد مجبورم مثال بزنم.
 
ادعای دیگر صادرکنندگان بیانیه‌ی «گفتگوهای زندان»، «تلاش وقیحانه‌ برای وارد شدن به حریم زندگی خصوصی انسان‌ها» است.
در دنیای مدرن، به ویژه در عصر رسانه‌ها در ارتباط با فعالان سیاسی و اجتماعی چیزی را به عنوان «حریم خصوصی»‌ این‌گونه که اینان از آن دم می‌زنند، به رسمیت نمی‌شناسند. این دسته از افراد چنانچه می‌خواهند وضعیت و کارهاشان پوشیده و پنهان بماند می‌بایستی از وارد شدن در صحنه‌ی اجتماعی و سیاسی خودداری کنند. متأسفم حضرات نشسته در «گفتگوهای زندان» پس از سال‌ها زندگی در دمکراسی‌های غربی و برخورداری از نعمات آن هنوز ابتدایی‌ترین اصولی را که «دمکراسی» بر پایه‌ی آن شکل گرفته نفهمیده‌اند. بزرگترین مانعی که باعث می‌شود مردم ایران به مدعیان سیاسی اعتماد نکنند همین دورویی‌هاست.
 
یکی از موارد دیگری که این ارکستر هماهنگ و هماواز آن را «سرک کشیدن در زندگی خصوصی افراد» و «لو دادن اطلاعات شخصی‌شان» نام داده‌اند روشنگری من در مورد «زندانی مبارز» کتایون آذرلی است که با نوشتن کتاب سراسر جعل و دروغ «مصلوب» خود را قربانی شکنجه و تجاوز جنسی معرفی کرد و در ماه‌‌های اخیر با توجه به رابطه‌‌ی ویژه‌ای که با «حاج‌رضا» یکی از صاحب‌منصب‌های قضایی رژیم برقرار کرده بود تأییدیه‌ای نیز از وی در مورد ادعاهایش دریافت کرد که حاکی از کلیدخوردن توطئه‌ای جدید بود.
من با نوشتن مقاله‌‌‌ی «حاج رضا و کتایون ‌آذرلی و یک پروژه‌ی امنیتی» ضمن رد ادعای کتایون آذرلی و «حاج‌رضا» با ارائه‌ی مدارک و اسناد متقن و محکم توضیح دادم که کتایون آذرلی زندانی سیاسی و قربانی شکنجه و تجاوز نبوده و اتفاقا برخلاف ادعاهایش در زمان یاد شده در کنار همسر و فرزندش مشغول زندگی شخصی خود بوده و پایش به زندان نرسیده و حتی در مورد تعداد خواهران و برادران و تاریخ فوت پدر و مادرش نیز به فاصله‌ی ربع قرن دروغ می‌گوید:
http://www.irajmesdaghi.com/maghaleh-447.html
حقیقت‌گویی و احساس مسئولیت من همان چیزی است که گفتگوهای زندان و «هیأت اجرایی راه کارگر» را به خشم آورده و از آن به عنوان ایجاد «فضای رعب و وحشت» و ...  توسط من نام می‌برند! و توفیق شالگونی یکی از اعضای این «جماعت» و از جمله مدعیان حقوق بشر و روشنفکری و صاحب «وجدان» و «رحم و مروت»... با نوشتن مقاله‌‌‌ای تحت عنوان «حاج آقا مصداقی بیا پائین با هم برویم» به میدان فرستاده می‌شود و ضمن حمله به من و «ادبیات‌»‌ام، به دفاع از کتایون آذرلی و «حریم خصوصی» او می‌پردازد. این اثر و نوشته‌ی دیگری علیه «ایران تریبونال» تنها آثار قلمی توفیق شالگونی است. «تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل» او در مورد من می‌نویسد:
«اگر منظور شما این بوده که نباید در نوشتن خاطرات زندان و افشاگری‌ها تحریف شود و حقیقت باید گفته شود حال سوال من این است کسی به شما این ماموریت را داده است یا از روی وجدان این کار را می‌کنید؟ اگر چنین است چرا حقایق را درباره سازمان خودت بی خیال شدی و وجدانت برای این کتاب بدرد آمده است؟ جالب است که شما حرف از حقوق بشر می‌زنید ولی در تاختن و افشاگری راجع به بانو آذرلی چنان بی‌رحمانه عمل می‌کنید که انگار ایشان تیرِ خلاص زن زندان اوین بوده است. شما حتی مسائل خصوصی این بانو را علنی کرده‌اید. ازدواج و یا طلاق این بانو به من خواننده چه ربطی دارد؟ ولی شما در کوبیدن ایشان هیچ حدی را رعایت نکردید و جلادوار ضربه پشتِ ضربه وارد کردید. آخر چرا؟ این همه کینه برای چیست؟ گیرم تمام کتابِ این بانو کذبِ محض و یا هر جه شما می‌گوئید درست است. من مانده‌ام که اگر شما در ایران دادستان انقلاب بودید چگونه با مخالفین خود برخورد می‌کردید؟ اینجا دنیای آزاد است و شما اینچنین بی‌رحمانه برخورد می‌کنید. هر مدرکی بدست آوردید رو کردید. از تاریخِ فوت و نوعِ بیماری و ورقه انحصار وراثت و تعداد فرزندان و نوه ونتیجه. شما برای بدست آوردن این مدارک آیا با سفارت ایران هم لابی دارید؟ چون این‌ها مدارکی نیست که در آرشیو مجاهدین پیدا شود و مسلما برادر و یا خواهر بانو آذرلی هم برای شما نفرستاده‌اند. ... ولی شما آرشیو سازمان و دوستانتان را به خدمت گرفتید تا این بانو را تواب کنید. آدم خنده‌اش می‌گیرد که شما چقدر بیکار هستید که دنبال چه کارها می‌روید. جالب است که شما اسم این نوع بدگوئی‌ها را مبارزه می‌گذارید. اگر معنای مبارزه برای آزادی وطن این است، مردم ایران باید قدر خامنه‌ای را بدانند. شما خود را روشنفکر می‌دانید ولی روش و ادبیاتتان چون تاریک‌اندیشان است. جایگاه انسانیت قلب خاموش اوست، نه ذهن وراجش.»
آیا واقعا توفیق شالگونی آن‌چه می‌نماید هست؟هراس او و افتادن «رعب و وحشت» در دل «جماعت هیأت اجرایی» و ... از چیست؟
گردانندگان «گفتگوهای زندان» در ادامه آورده‌اند:‌
 
«این پرونده سازی شامل لو دادن وضعیت پرونده و فعالیت‌ها، دروغ پردازی درباره سابقه مبارزین و نیز کشیدن کروکی و وصل کردن اسامی مستعار و اصلی زندانیان سیاسی و ... می‌باشد. »
 
منظور گردانندگان «گفتگوهای زندان» از وصل کردن اسامی مستعار و اصلی زندانیان سیاسی اشاره‌ی من به نام «محمد ایزدجو» یکی از گردانندگان «گفتگوهای زندان» است که در میان اپوزیسیون و قربانیان نقض حقوق بشر و زندانیان سیاسی ایران با نام مستعار «همایون ایوانی» فعالیت می‌کند که برگرفته از نام شهدا «همایون آزادی» و «مجید ایوانی» است که در کشتار ۶۷ جاودانه شدند. اما هرچه فکر کردم از «کشیدن کروکی» سر در نیاوردم. احتمالاً آن‌ها تمرین «کیفرخواست» نویسی می‌کنند. بررسی همین ادعا میزان صداقت تهیه کنندگان اطلاعیه را می‌رساند.
تبدیل «محمد ایزدجو» به «زندانیان سیاسی» هم از شگرد‌های «صادقانه‌» گردانندگان «گفتگوهای زندان» و تهیه کننده‌ی اصلی متن یعنی محمد ایزدجو است. ظاهراً امر بر وی مشتبه شده و خود را مساوی با «زندانیان سیاسی» می‌پندارد. البته «بزرگان» همیشه خود را «ما» فرض می‌‌کنند.
وی که تنظیم کننده‌ اصلی اطلاعیه‌ی «گفتگوهای زندان» است در حالی از رو شدن اسم‌ اصلی‌اش می‌نالد که چهره‌ای علنی دارد، در برنامه‌ها و متینگ‌های سیاسی شرکت می‌کند، در مصاحبه‌های مطبوعاتی حضور پیدا می‌کند، عکس و چهره‌اش از طریق تلویزیون و یوتیوب و ... پخش می‌شود. بنابراین رژیم و دستگاه اطلاعاتی و امنیتی آن شناخت کافی نسبت به وی و فعالیت‌هایش دارند. در کجای دنیا به غیر از نزد «عقل‌کل‌‌های» نشسته در «گفتگو‌های زندان» دیده یا شنیده‌اید که کسی تصویر و چهره‌اش را علنی کند و اسم‌اش را «مخفی»؟ آن هم کسانی که سابقه‌ی زندان طولانی دارند و چهره‌شان برای دستگاه امنیتی شناخته شده است! خدا پدر «نصرت کریمی» و «دیانا» در فیلم «درشکه‌چی» را بیامرزد که با کشیدن دامن روی سر، نوعی از «حجاب» در مقابل «نامحرم» را به حضرات آموختند.
به فیلمی که از  همایون ایوانی یا محمد ایزدجو که در اینترنت موجود است توجه کنید:‌
 
 
داشتن اسم «هنری» را می‌توان درک کرد اما داشتن اسم «مستعار» برای یک فعال اجتماعی و سیاسی که فعالیت علنی در همایش‌ها و رسانه‌های گروهی دارد و از جمله در مصاحبه‌های تلویزیونی نیز شرکت می‌کند و با عکس و مشخصات اصلی خود در اینترنت، آن‌هم در فیس‌بوک و تویتر که بسادگی در معرض دید همگان است، ظاهر می‌شود، واقعاً نوبر است. این‌که نویسنده‌ای در شرایط مرگبار دیکتارتوری سیاسی و ایدئولوژیک، برای رعایت مسائل امنیتی و حفظ جان‌، بعضی از نوشته‌هایش را با نام مستعار منتشر کند، قابل درک است؛ یا کسانی که فعالیت‌های سیاسی غیرعلنی دارند... اما آیا مسخره نیست کسی بعنوان فعال سیاسی در یک برنامه‌ی تلویزیونی جلوی دوربین با نام مستعار و «مخفی» ظاهر شود؟!
حق می‌دهم محمد ایزدجو به عنوان یک «فعال کمونیست» از نام و نام خانوادگی‌اش خوشش نیاید. اما معرکه گیری مبنی بر خطر «ترور» و «لو دادن» و کشیدن «کروکی» و... را چگونه می‌توان توجیه کرد؟
 
از طرف دیگر همایون ایوانی یا محمد ایزدجو برای «امپریالیست»‌‌ها هم چهره‌ای مشخص است. به فیس بوک، وب‌سایت و توییتر انگلیسی او توجه کنید. نام اصلی او همراه با تصویرش موجود است.
 
 
وی دارای دو فیس بوک است. یکی برای «از ما بهتران» و دیگری برای مردم ایران، قربانیان نقض حقوق بشر و ...
در این‌جا فیس بوک او به زبان فارسی به نام همایون ایوانی را ملاحظه کنید:‌
 
 
این هم فیس بوک انگلیسی او با عکس و مشخصات دقیق خودش:‌
 
 
http://www.facebook.com/mohammad.esaddjou
 
وی به دروغ مدعی شده است که من محل اقامت او را علنی کرده‌ام. به مشخصات فیس بوک او که همراه با تصویر خودش است توجه کنید، به صراحت محل زندگی‌اش که مونیخ و محل تحصیل وی که لایپزیک است مشخص شده در حالی که من هیچ صحبتی در این موارد نکرده‌‌ام. «ارتش سایبری» رژیم به چنین منابعی چنانچه برایشان مهم باشد دسترسی ندارد؟
 
به آدرس زیر مراجعه کنید؛ وی جز به جز تحصیلات و محل‌هایی که در آنجا مشغول به کار بوده را همراه با زمان دقیق آن‌ها از سال ۱۹۹۲ به بعد آورده است:‌
 
 
چنانچه ملاحظه می‌کنید او در مقابل «نامحرم‌ها» که شامل دستگاه امنیتی رژیم و «امپریالیست‌»‌هاست «بی‌حجاب» است و تنها در مقابل «محرم‌ها» که شامل مردم ایران، قربانیان نقض حقوق بشر، زندانیان سیاسی، خانواده‌‌ی شهدا و ... هستند «باحجاب»‌ است.
وی که شعارهای «ضد‌امپریالیستی» اش گوش فلک را کر کرده و پیام اخوان را به خاطر حضور در «دادگاه جنایت علیه بشریت» و یا شرکت در فلان کنفرانس به همدستی با «امپریالیسم» محکوم می‌کند و ایران تریبونال را به خاطر همکاری با او به «ائتلاف با نئولیبرال‌ها و محافظه‌کاران» متهم می‌کند خود «مشاور ارشد» شرکت «امپریالیستی» و چند ملیتی اوراکل  Oracleبوده است. او در فیس بوک و ... چنان روی «ارشدیت» خود در شرکت مزبور تأکید می‌کند که گویا سمت «ارشدیت» فلان گروه انقلابی را به عهده دارد.
 
 
 
 
این هم آدرس توییتر او :
 
 
همایون ایوانی البته هم‌اکنون به تعبیر خود «مشاور ارشد» شرکت OPITZ CONSULTING است. در آن‌جا هم سال به دوازده ماه چرخ «سرمایه» را می‌چرخاند، چی بشود ماهی، سالی یک مطلبی در مورد کارگران و مذمت «سرمایه‌» جهانی هم بنویسد. درست مثل تجار بازاز که در دهه‌ی محرم با غلیان «شور حسینی» به فکر امام حسین و صحرای کربلا می‌افتند.
کسانی که خود شعار «عصمت و طهارت» داده و از موضعی متفرعنانه با همه برخورد می‌کنند و چنان نشان می‌دهند که گویا از «ذاتی»‌ دیگر برخوردارند چه پاسخی برای رفتار دوگانه‌شان دارند؟
آیا این آلوده شدن به ریاکاری و دروغ و فرهنگ آخوندی نیست؟ مگر نه آن که «آخوندها» آن‌چه که هستند، نمی‌نمایند؛ گفته‌ها و رفتارشان یکی نیست. خود به شعارهایی که می‌دهند و موعظه‌هایی که برای مردم می‌کنند، در عمل و زندگی روزمره‌شان پایبند نیستند. مگر نه آن که برای تحمیق مردم از هر شیوه‌ای استفاده می‌کنند. مگر نه آن‌که «تنزه‌طلبی» و «سالوس» با تار‌وپودشان عجین شده است.
آیا این افراد از خودشان پرسیده‌اند چرا در مقابل «امپریالیسم» و «سرمایه جهانی» که اینقدر در مذمت‌اش می‌نویسند و می‌گویند «علنی»‌ هستند و در مقابل مردم ایران «مخفی»؟
محمد ایزدجو نه تنها نام خودش، بلکه نام گروهی که به خاطر آن دستگیر شد و به زندان افتاد هم برای مردم ایران و فعالان سیاسی نامشخص است. حتما دلیل قانع‌کننده‌ای دارد! این در حالی است که برای «از ما بهتران» حتی رشته‌ای که در آن درس خوانده و واحد‌هایی که پاس کرده و محل آن‌ها هم مشخص است، چرا که آن‌ها به سادگی کسی را نمی‌پذیرند.
 
انتشارات او به نام خودش هم برای «از ما بهتران» مشخص است:
 
 
محمد ایزدجو، پس از آزادی از زندان هم از امکان تحصیل برخوردار بود و هم این امکان را داشت که مطالب‌اش را انتشار دهد. در مقابل دستگاه امنیتی نظام هم نیازی نمی‌دید که از نام مستعار استفاده کند. این که چرا در خارج از کشور به یاد استفاده از نام مستعار افتاده بر من پوشیده است. کتاب «دگرگونی ارتباطات» که حاوی چند نوشته‌ی او با عناوین «گشایشی چند سویه»، «داده های خام»، «مثلث معیوب: آشفته بازار و ...» است به همراه چند نوشته از رئیس دانا و ... در سال ۷۶ توسط «نشر سپید» انتشار یافت. او حتی برای خروج از کشور هم مشکلی نداشت و با پاسپورت رسمی جمهوری اسلامی به آلمان آمد. حالا چرا رژیم بایستی برای «ترور» او برنامه‌ریزی کند خدا می‌داند.
 
 
 
محمد ایزدجو یا همایون ایوانی از آن‌جایی که می‌خواهد برای ارتقای موقعیت اجتماعی و شغلی خود نزد «از ما بهتران» به سوابق‌اش اشاره کند فعالیت‌هایش در زمینه‌های مربوط به شغل‌اش را به نام اصلی خود انجام می‌دهد تا در سوابق کاری‌اش ضبط و ثبت شود.
توجه کنید وی وقتی یک مقاله‌ی علمی را ترجمه می‌کند نام اصلی خود و همسرش را می‌گذارد.
 
http://modj.org/index.php?id=3&tx_ttnews[tt_news]=8&cHash=230fc99edda705a919ad33a6c692e459
اما همسرش وقتی می‌خواهد علیه نقض حقوق بشر و تجاوز به زنان در زندان شهادت دهد و یا مقابل دوربین جنایات رژیم را برشمرد، می‌شود «مژده ارسی». آیا جای طرح سؤال در مورد این شیوه‌ از رفتار نیست؟ آیا بهتر نیست برای «مستند» کردن جنایات رژیم با اسم و رسم اصلی خودمان شهادت دهیم؟ در کدام دادگاه علنی شخص با چهره‌ی خودش و با اسم مستعار شرکت می‌کند؟ این‌ها را نمی‌گویم که دوران زندان این زوج یا رنجی را که متحمل شدند تخطئه و انکار کنم بلکه رفتار امروز آن‌ها را به پرسش می‌گیرم چرا که رفتار هریک از ما به حساب همه گذاشته می‌شود.
«محمد ایزدجو» در مقاله‌ای نیز به رابطه‌ی «مرکز اسناد حقوق بشر» و پیام اخوان پرداخته و نتیجه گرفته است به خاطر حضور وی در «ایران تریبونال» همکاری با آن همراه شدن با پروژه‌ی «آلترناتیوسازی» است!
 
http://www.dialogt.net/index.php?id=48&tx_ttnews%5Btt_news%5D=35&cHash=89a528f829559ab215aad63d4a375880
 
دشمنی خیلی‌ها با پیام اخوان را درک می‌کنم اما چطور می‌توان زندانی سیاسی سابق بود، دادخواه بود و در عین حال به خصومت با کسی پرداخت که بدون چشمداشت از همه‌ی توان و اعتبارش برای دفاع از حقوق قربانیان نقض حقوق بشر استفاده می‌کند. مگر ما چند نفر مانند پیام اخوان داریم؟ اگر او هم حذف شود چه کسی برای ما می‌ماند؟‌ چرا با سرمایه‌هایمان این گونه رفتار می‌کنیم؟ چرا بایستی دامنه‌ی «نخبه‌کشی» در تاریخ ما به مدعیان ترقی‌خواهی و حق‌طلبی و ... هم کشیده شود و این‌بار به گونه ای دیگر آن‌ها تیغ بر گلوی «نخبگان» بکشند.
به مخالفت بی حد و حصر اما ناصادقانه‌ی این افراد با حضور موریس دنبی کاپیتورن نماینده ویژه سابق دبیرکل ملل متحد در «ایران تریبونال» توجه کنید. این‌ها همان کسانی هستند که سال گذشته در نامه‌‌ای به احمد شهید گزارشگر شورای حقوق بشر ملل متحد خواهان حضور او در چهارمین گردهمایی زندانیان سیاسی در گوتنبرگ سوئد شده بودند که البته با عدم موافقت او روبرو شدند.
 
http://www.kar-online.com/node/3661
 
البته به نظر من حتی برخورد همایون ایوانی با پیام اخوان هم صادقانه نیست. «پیام اخوان» نه تنها در هیئت مدیره «مرکز اسناد حقوق بشر» حضور دارد، بلکه در هیئت مدیره‌‌ی سازمان «عدالت برای ایران» هم حضور دارد. بودجه‌ی این «نهاد» نیز از طریق منابع هلندی تأمین شده است و خوشبختانه مسئولان آن به صورت شفافی در مورد آن توضیح داده‌اند.
 
 
می‌توان با این «سازمان» هم تحت عناوین گوناگون به دشمنی پرداخت، اما چه چیز باقی می‌ماند؟ دود این سیاست‌های نابخردانه به چشم چه کسانی می‌رود؟ پس از به خاک مالیدن پشت این «نهاد» و تلاش‌های مشابه چه کسی فرصت و امکان روشنگری در مورد جنایات رژیم را پیدا می‌کند؟ آیا شما کاری را که آن‌ها انجام می‌دهند به سامان خواهید رساند؟ این گوی و این میدان چرا از همین حالا شروع نمی‌کنید؟ سعی کنید بهترش را انجام دهید. هر کمکی هم خواستید من در انجام آن کوتاهی نخواهم کرد. بهتر نیست به جای تخطئه‌ی تلاش دیگران بیلان کارهای مثبت خودمان را ارائه دهیم؟
 
خوشبختانه «مژده ارسی» همسر «محمد ایزد جو» یکی دیگر از گردانندگان گفتگوهای زندان، یکی از کسانی است که با پروژه‌‌ی سازمان «عدالت برای ایران» تحت عنوان «شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان سیاسی زن در جمهوری اسلامی» همکاری کرده است و نامش بر تارک این «گزارش» می‌درخشد و ۱۴ بار در صفحات مختلف گزارش به شهادت او اشاره شده و در صفحه‌ی اول گزارش به عنوان «همراهان» از وی تشکر شده است.
آن موقع آیا همایون ایوانی و مژده ارسی هراس و دغدغه‌ای نداشتند که از این گزارش برای «آلترناتیوسازی» و ... استفاده شود؟ آیا «هژمونی سرمایه» آن‌جا نبود؟‌ البته من نیز با این پروژه مثل همه‌ی پروژه‌های دیگر ضد رژیم همکاری کرده و از نتیجه‌ی کارم خشنود و راضی‌ام و در آینده نیز حتما با چنین پروژه‌هایی همکاری خواهم کرد و قدر زحمات‌شان را خواهم دانست. اما این افراد با این دوگانگی‌ها چه می‌‌کنند؟
 
به داوری همایون ایوانی راجع به «جلسه لاهه» توجه کنید:
 
«تا جلسه‌ی لاهه، که تاریخ مصرف ایران تریبونال به سر می‌رسید، همه جماعت مدافعین کور و بینای! تریبونال، با تحریفات، تهمت زنی و حتی با لو دادن و کشیدن کروکی زندانیان سیاسی سابق و از جمله همکاران گفتگوهای زندان، برای خودشان سیاست فرار به جلو را اتخاذ کرده بودند تا یک جوری ۱۸ نفر آخر هم به لاهه بیایند، و جلسه‌ لاهه با افتضاحی کمتر سرو ته‌اش هم بیاید. حالا، دیگر اٌئتلاف با نئولیبرال‌ها و محافظه‌کاران بعد از پایان جلسه‌ لاهه تاریخ مصرفش به پایان رسیده و تشت رسوایی ائتلاف با مرکز اسناد حقوق بشر (پیام اخوان و ...) و بنیاد برومند، و سخنگوی فحاش و آدم فروش تریبونال از بام فرو افتاده است.»
 
مگر نه این که تبلیغ می‌کردند و می‌کنند که «ایران تریبونال» پروژه‌ی «آلترناتیوسازی» است؟ پس چگونه «تاریخ مصرف آن به سر رسیده» است؟ مگر نه این که «مصرف» ایران تریبونال به تعبیر این افراد بایستی از این پس باشد و پروژه‌ی آلترناتیوسازی تازه شروع شده باشد؟
همه‌ی کسانی که در «لاهه» بوده‌اند می‌توانند شهادت دهند که «دادگاه مردمی» مزبور چه به لحاظ شکل و چه محتوا «افتضاح» بود یا نه؟ و چه کسانی «تحریف و تهمت زنی» می‌کنند؟ آیا این تهمت نیست که ایران تریبونال سعی کرد «یک جوری ۱۸ نفر آخر هم به لاهه بیایند»؟ در یک دادگاه مردمی که قبلاً‌ کمیته‌ حقیقت‌یابش استماع افراد را شنیده و قرار است طی دو روز به شهادت‌ها رسیدگی کند و هر شهادتی نزدیک به ۴۵ دقیقه وقت می‌گیرد تا دادستان از وی پرس و جو کند آیا امکان حضور بیش از ۱۸ نفر شاهد هست؟ تنها ده‌ها نفر در همان جلسه حضور داشتند که می‌توانستند «شاهد» باشند. افراد بسیاری از جمله دوستان نزدیک خود من به خاطر اقدام پس از مهلت نهایی اعلام شده از سوی «کارزار» نتوانستند به عنوان شاهد در دادگاه حضور یابند. آیا برگزاری دادگاه مردمی در جوار سالن اصلی دادگاه لاهه «افتضاح»‌ است؟ آیا پوشش وسیع رادیو تلویزیونی جلسات دادگاه و انعکاس گسترده‌ی اخبار آن «افتضاح» است؟ توجه کنید با چه هیجان و خوشحالی‌ای «به سر رسیدن تاریخ مصرف ایران تریبونال» می‌گوید؟ آیا این ابراز خوشحالی شرافتمندانه و دردمندانه و از سر مسئولیت شناسی است؟ آیا باعث تأسف نیست که به جای رژیم «ابراز خوشحالی» می‌‌کنند و به سررسیدن «تاریخ مصرف» کارزاری مردمی را اعلام می‌کنند؟‌
تشت رسوایی چه کسانی از بام افتاده است؟ همین چند جمله را بخوانید تا متوجه شوید چه کسی «فحاش» و «پرونده ساز» و «تهمت‌زن» و... است؟ دروغگویی را ملاحظه کنید. ایوانی از ائتلاف «ایران تریبونال» با «بنیاد برومند» می‌گوید. با همه‌ی علاقه و احترامی که برای «بنیاد برومند» و همکاران عزیز آن قائلم اما این بنیاد همکاری با «ایران تریبونال» نداشت. هرچند وقتی بنیاد برومند و قاضی جفری رابرتسون یک سال و نیم پیش گزارش ارزشمند خود در مورد کشتار ۶۷ را منتشر کردند هیچ‌یک از این افراد به یاد مخالفت و «آلترناتیوسازی» و ... نیفتادند. در آن‌جا هم ده‌ها زندانی سیاسی از گرایش‌های مختلف با «بنیاد برومند» از جمله من همکاری کرده بودند.
 
به گفتگوی مجید خوشدل با یاسمین میظر یکی از دشمنان اصلی ایران تریبونال و منبع اصلی «هیأت اجرایی راه کارگر» و گفتگوهای زندان و ... برای حمله به «ایران تریبونال» و دست خالی او در پاسخ به سؤالات مطرح شده تحت عنوان «اتهام زنی؛ هم تاکتیک، هم استراتژی (در حاشیه ایران تریبونال)» توجه کنید.
 
 
موضوع دیگر مورد اشاره‌ی این افراد، روشنگری من در مورد «وزیر فتحی» یک زندانی هوادار شریعتی است که گردانندگان گفتگو‌های زندان ضمن معرفی «شعر»های او تلاش عجیبی داشتند تا وی را «رفیق فتحی» جا بزنند. در مورد وی هم توضیح داده‌ام برخلاف تبلیغاتی که حول و حوش او می‌‌کنند نه «رفیق»‌ است و نه «چپ». معلوم است این روشنگری برای «گفتگو‌های زندان» که ادعا می‌کرد تنها بلندگوی زندانیان «چپ رادیکال» است گران آید. چون در مقابل این سؤال قرار می‌گیرند چگونه است که شما یک زندانی مذهبی آن هم از نوع «شریعتی» را در ویترین خود گذاشته‌اید؟
همچنین توضیح دادم او مصداق کلام نغز سعدی است که می‌گوید: «نیکی چو از حد بگذرد نادان خیال بد کند» (۴)
گردانندگان «گفتگوهای زندان» در ادامه دروغ دیگری را تولید کرده و مدعی شده‌اند:‌
 
«برای نمونه، اخیرا، یکی از سخنگویان ایران تریبونال که در حقیقت یکی از کارگزاران سیاست‌های یاد شده می‌باشد با لو دادن اطلاعات پرونده زندانیان سیاسی، نام بردن و علنی کردن اسامی دو تن از عناصر مبارز زمان شاه، دروغ پراکنی درباره چند زندانی سیاسی مبارز و نیز نام بردن و علنی ساختن مشخصات خانوادگی و محل اقامت تنی چند از فعالین گفتگوهای زندان، اقدام به چنین عمل پلیسی ای نموده است.»
 
اشاره حضرات به مقاله‌ی من تحت عنوان «چه کسانی مستشاران آمریکایی را ترور کردند » است.
با توجه به ده‌ها رفرانس‌ و منبعی که در مقاله آورده‌ام شما را به داوری می‌طلبم آیا من «اطلاعات» پرونده‌ی زندانیان سیاسی» را «لو»‌ داده‌ام؟
 
 
آیا بنیادگرایان مذهبی با همین حربه‌ها به بسیج عقب‌مانده‌ترین نیروها برای برخورد با «رقبایشان» نمی‌پردازند؟ چنانچه مشاهده می‌کنید هیچ یک از اطلاعات ارائه شده در مقاله‌ی من «دست اول» نیست و پیش‌تر بارها در اینترنت و کتاب‌های انتشار یافته مطرح شده است و من به عنوان یک پژوهشگر فقط آن‌ها را در کنار هم آورده‌ام.
آیا بیان اطلاعاتی که صدها بار در اینترنت انتشار پیدا کرده و در بیش از ده جلد کتاب آمده، «لو» دادن «اطلاعات پرونده زندانیان سیاسی» است؟ اگر من مدعی می‌شدم که برای اولین بار این اطلاعات را منتشر کرده‌ام و قرار می‌شد جایزه‌ و عنوانی به من دهند آیا همین آدم‌ها ردیف نمی‌شدند و با اتکا به همین اسناد مدعی نمی‌شدند که ایرج مصداقی دروغ می‌گوید و او تنها مطالب انتشاریافته‌ی دیگران را بازگو کرده است؟
 
صادرکنندگان بیانیه حرفی از «اطلاعات لو داده شده» توسط من نمی‌زنند، عجیب نیست؟ چرا در باره‌‌ی این موضوع سکوت می‌کنند چرا برای نمونه از ذکر یک مورد هم که شده اجتناب می‌کنند؟
 
از این گذشته «اطلاعات پرونده زندانیان سیاسی» نزد کیست؟ مگر نه این که این اطلاعات نزد دستگاه امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی است؟ من این «اطلاعات» را به چه کسی «لو» داده‌ام؟ به مردم یا دستگاه امنیتی رژیم؟ آیا اطلاعات زندانیان سیاسی را از رژیم گرفته و به رژیم لو داده‌ام؟ آیا طرح چنین اتهاماتی نشان‌دهنده‌ی سطح نازل درک و شعور تولید کنندگان و اشاعه‌دهندگان و باورکنندگان آن نیست؟ آیا صداقتی در نویسندگان و صادرکنندگان و حامیان چنین بیانیه‌‌هایی هست؟
کسانی که در دنیای رسانه‌ و اینترنت که به سادگی می‌توان صحت و سقم ادعاها را مورد ارزیابی قرار داد چنین بی پروا دروغ می‌گویند آیا می‌توان به روایت‌شان از «زندان» و «بازجویی» و ... اعتماد کرد؟ آیا می‌توان به «صداقت‌»‌شان در پی‌گیری «حقوق بشر» و «حقوق زندانیان سیاسی» باور داشت؟
 
ادعای دیگر گردانندگان «گفتگوهای زندان»، «علنی‌کردن اسامی دو تن از عناصر مبارز زمان شاه»‌ است. چه خوب این افراد پس از ۳۵ سال یاد «دو تن از مبارزان زمان شاه» هم افتادند.
برای آن که متوجه شوید دافعه‌ی ضدیت با جریان اصولی «ایران تریبونال» این افراد را تا کجا به ورطه‌ی سقوط کشانده به اطلاع شما می‌رسانم که نام این «دو مبارز زمان شاه» لااقل تا آن‌جایی که من می‌دانم در منابع زیر آمده است:‌
علاوه بر نشریات و اسناد سازمان پیکار و سایت «اندیشه‌ی پیکار» که بارها به نام این دو نفر اشاره کرده است؛
 
حسین روحانی در صفحات ۱۵۵ تا ۱۶۷ کتاب «سازمان مجاهدین خلق ایران » از چگونگی طرح تز «انحلال موقت تشکیلات»‌و ارائه‌ی «تز رکود» و تجزیه و تحلیل ماهیت فرارطلبان و انشعابگران (بهار ۱۳۵۶) می‌گوید و در همین کتاب بارها به فرار مصطفی (محمدقاسم عبدالله زاده)، حسین سیاه کلاه و محسن طریقت منفرد به خارج از کشور اشاره می‌کند.
در کتاب سازمان مجاهدین خلق؛ پیدایی تا فرجام (۱۳۴۴-۱۳۸۴) در صفحات ۲۹۴ تا ۳۰۲ به موضوع فوق از زبان جواد قائٔدی، حسین روحانی، بهجت مهرآبادی، احمد‌علی روحانی و مهری حیدرزاده اعضای رهبری سازمان پیکار پرداخته شده است. افراد فوق همگی توسط دادستانی انقلاب اسلامی دستگیر و به جز مهری حیدرزاده اعدام شدند.
در کتاب سازمان مجاهدین خلق ایران نوشته‌ی حسین روحانی در صفحات ۱۵۴، ۱۵۷، ۱۵۸، ۱۶۱، ۱۶۲، ۱۶۳ به محسن طریقت اشاره شده است.
در همین کتاب در صفحات۱۱۹، ۱۴۶، ۱۴۸، ۱۴۹، ۱۵۴، ۱۵۶، ۱۵۷، ۱۵۸، ۱۵۹، ۱۶۰، ۱۶۱، ۱۶۲، ۱۶۶ در مورد حسین سیاه کلاه صحبت شده است.
در کتاب «بررسی تغییر ایدئولوژی سازمان مجاهدین خلق ایران در سال ۱۳۵۴» از حسین سیاه کلاه در صفحه‌های ۱۱۰، ۱۲۳، ۱۲۹، ۱۳۲، و ۱۳۳ یاد شده است. و از محسن طریقت در صفحه‌ی ۱۵۱ و ۱۵۲ تحت عنوان «محسن طریق» یاد شده است.
در کتاب سازمان مجاهدین خلق؛ پیدایی تا فرجام (۱۳۴۴-۱۳۸۴) جلد اول به نام حسین سیاه کلاه در صفحه‌ ۶۰۱ اشاره شده است. و در همین کتاب به نام محسن طریقت منفرد در صفحه‌های‌۴۷۸ و ۶۰۱ اشاره شده است.
در کتاب سازمان مجاهدین خلق؛ پیدایی تا فرجام (۱۳۴۴-۱۳۸۴) جلد دوم به نام حسین سیاه کلاه در صفحه‌های ۶،۷،۹،۱۶،۲۶،۳۱،۴۶،۴۸،۷۶،۱۵۹،۱۶۴،۱۶۵،۱۶۶،۲۰۲،۲۰۴،۲۸۰،۲۸۵،۲۹۰،۲۹۱،۲۹۴،۲۹۵،۲۹۶ اشاره شده است.
در کتاب یاد شده به نام محسن طریقت منفرد در صفحه‌های ۶۸، ۹۱، ۲۰۲، ۲۸۰، ۲۸۵، ۲۹۴، ۲۹۵، ۲۹۶، ۳۰۱، ۳۰۲، ۳۰۹، اشاره شده است.
 همچنین در کتاب سازمان مجاهدین خلق پیدایی تا فرجام صفحه‌ی ۳۰۹ به نقل از قاسم عابدینی آمده است:‌
محسن طریقت منفرد و محمد قاسم عبدالله زاده پس از جدایی از سازمان به خارج از کشور رفتند و به زندگی عادی مشغول شدند. »
 
 
اما خوب است از این مبارزین زمان شاه هم بشنوید:‌
قبل از هر چیز بخش مارکسیستی لنینیستی مجاهدین در مهرماه ۱۳۵۷ دو ماه قبل از این که نام «پیکار» را برای خود برگزیند در ارتباط با این دو نفر چنین نوشت:
 
«جریان اول – این جریان که توسط یکی از عناصر مرکزیت (عنصر متعلق به بخش غیر مسلط مرکزیت) رهبری می‌شد، جریان لیبرالی، تسلیم طلبانه و سازمان شکنانه را تشکیل می‌داد. این جریان در برخورد با مسائل و معضلات درونی سازمان، خواهان متوفف نمودن کارها، رها کردن کادرها و دست کشیدن از مبارزه بود. نماینده این جریان که با شدت گرفتن ضربات وارده بر سازمان، بتدریج تزلزل درونی خود را آشکار می ساخت، در برخورد با بن بست‌ها و تناقضات مشی چریکی، گاه دست زدن به عملیات بزرگ و گاه تعطیل کردن کارها را تبلیغ می‌کرد که هر دو یک هدف یعنی یک دوره انفعال کامل سازمان و عدم برخورد جدی با مسائل جنبش را دنبال می‌نمود. این عنصر مرکزی هنگامی‌ که در رابطه با برخی اشتباهات و انحرافاتش مورد انتقاد قرار گرفت عنوان کرد که دیگر انگیزه‌ای برای مبارزه نداشته و قادر به ادامه آن نیست. اندکی بعد، همین جریان از موضعی انتقام جویانه، فرصت طلبانه و در عین حال پاسیفیستی که ناشی از تزلزلات درونی خود او بود، انتقادات محدودی به مشی مسلحانه پیشتاز و مضمون مبارزه ایدئولوژیک درون سازمانی مطرح نمود که در رابطه با برخورد غیر اصولی و غیر دموکراتیک بخش مسلط مرکزیت، دیگر تاب تحمل فعالیت و مبارزه را نیاورده، عنصر فوق الذکر بهمراه یک تن دیگر از عناصر مرکزیت، سازمان را ترک کردند.
این دو نفر اواسط پائیز ۵۵ و همزمان با شهادت رفیق بهرام آرام وارد در کادر مرکزیت سازمان شدند و در نیمه فروردین ۵۶، سازمان را ترک گفتند.»
 
http://peykar.info/PeykarArchive/Mojahedin-ML/etelaiyeh-1357.html
 
در اسناد بخش مارکسیست لنینیست مجاهدین از حسین سیاه‌کلاه و مصطفی( قاسم عبدالله زاده) به عنوان «جنایتکار» و «خائن» یاد می‌شد.
نمی‌دانم چرا «گفتگوهای زندان» در مورد داوری بخش مارکسیست لنینیست و ... در مورد این افراد سکوت کرده است؟‌
بهروز جلیلیان یکی از اعضای سابق سازمان پیکار و از گردانندگان و همکاران تراب حق‌شناس در سایت «اندیشه و پیکار» در ارتباط با حسین سیاه کلاه و فرارش به خارج از کشور می‌نویسد:‌
 
«قتل، شهید محمد یقینی، متاسفانه نه بخاطر دلایل بالا، بلکه صرفا به دلیل رقابت تشکیلاتی بود. شهید محمد یقینی پس از تغییر ایدئولوژی سازمان مجاهدین خلق ایران به مارکسیسم، همچنان در این سازمان به فعالیت پرداخت. در پاییز سال ۱۳۵۵، پس از اینکه سازمان به یک تخلف تشکیلاتی از سوی وی پی برد، و همچنین مخالفت‌های وی با رهبری سلطه طلب سازمان، در پی چند جلسه مرکزیت به مرگ محکوم شد و توسط "حسین سیاه کلاه" در خانه تکنیکی سازمان در شرق تهران انجام شد. حسین سیاه کلاه با نام مستعار کاظم در اواخر همین سال به اتفاق دو نفر دیگر از سازمان گریختند. » بایستی توجه داشت که تمام این اطلاعات، با جزییات کمتر در نوشته های رسمی "سازمان مجاهدین خلق ایران (م.ل)"، و همچنین سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر آمده»
 
 
در این آدرس هم می‌توانید تاریخچه‌ی سازمان پیکار را بخوانید که در آن به خروج از کشور محسن طریقت منفرد و ... اشاره شده است:‌
 
 
حسین سیاه کلاه کسی است که در اردیبهشت ۵۴ با شلیک تیر به سر مجید شریف واقفی او را به قتل رساند و جنازه‌ی او را در مسگرآباد به آتش کشید. وی همچنین در مرداد ۵۵ با شلیک گلوله به مغز محمد یقینی او را به قتل رساند و جنازه‌اش را در اسید سوزاند و به روایتی با «ناپالم» به آتش کشید. در مورد بخشی از «مبارزات» محسن طریقت منفرد به خاطر رعایت حفظ شأن و حرمت کسانی که در دوران شاه جان دادند توضیح نمی‌دهم.
تصورش را بکنید حضرات بعد از گذشت ۳۵ سال به یاد «چنین مبارزان» بزرگی افتاده‌اند که معلوم نیست در ۴ دهه‌ی گذشته مشغول چه کاری بوده و چه گلی به سر مردم ایران زده‌اند. (۵)
 
نمی‌دانم ادعاهای گردانندگان گفتگوهای زندان در مورد افشای نام «مبارزان» فوق ناشی از جهالت است یا عدم صداقت؟
 
گردانندگان گفتگوهای زندان در خاتمه فراز «داهیانه‌ای» را به بیانیه افزوده و مدعی شده‌اند:‌
 
«ما ضمن محکوم کردن شیوه پلیسی این سخنگوی ایران تریبونال هشدار می‌دهیم که مسئولیت پیامدهای ناشی از این عمل نه تنها بر عهده این فرد، بلکه بر عهده تمام کسانی است که به هر شکل با او همکاری، همراهی و همیاری می‌کنند. ما زندانیان سیاسی سابق بر این اعتقادیم که حرمت انسانی، هویت حقوقی و آزادی عقیده و بیان جزء لاینفک جامعه ایست که ما بر آن باور داریم. »
 
راستش هرچه فکر کردم متوجه‌ی معنای عبارت «هویت حقوقی» نشدم. ظاهراً حضرات مانند «منبری»ها عادت کرده‌اند حر‌ف‌های قلمبه سلمبه بزنند که خودشان هم معنی‌اش را نمی‌فهمند.
آیا تهدید «همکاران»، «همراهان» و «همیاران» من، شما را به یاد فتوای «امام خمینی» برای قتل سلمان رشدی و «همکاران» و «همیاران» و «همراهانش» نمی‌ا‌ندازد؟ آیا نشانه‌‌های «جامعه‌ای» که حضرات به آن «باور» دارند در همین بیانیه آشکار نشده است؟ آیا فکر می‌کنند با این تهدیدات مخاطبان سپر می‌اندازند؟
 
با روشنگری در مورد نام همایون ایوانی احتمال وقوع چه اتفاقی است که مسئولیت آن را به عهده‌ افرادی که نام‌ برده‌اند می‌اندازند؟ آیا از این می‌ترسند که «امپریالیست»‌ها متوجه حضور یکی از مبارزان بزرگ «ضد امپریالیست» در مقام مشاور ارشدشان شوند؟
 
آیا می‌ترسند دستگاه اطلاعاتی و امنیتی رژیم نسبت به ماهیت او آگاه شود؟ مگر نه این که عکس و فیلم وی در همه جا موجود است؟ مگر نه این که اطلاعات مربوط به محل تحصیل و اقامت وی در فیس‌بوک انگلیسی‌اش آمده است. بعید می‌دانم مشاور ارشد شرکت امپریالیستی Oracle دستگاه امنیتی رژیم را اینقدر احمق فرض کند وگرنه وای به روز «اوراکل» و مشاور ارشدش. البته می‌دانم «صاحبان سرمایه» بیخود پولشان را دور نمی‌ریزند و بی جهت از کسی مشاوره نمی‌گیرند.
 
ای کاش «زندانیان سیاسی سابق» اسم‌شان را پای اطلاعیه مزبور می‌گذاشتند تا این «افتخار» تاریخی به نام خود ایشان ثبت شود و نه «زندانیان سیاسی سابق» که هر «نورسیده‌ای» این روزها مدعی نمایندگی آن‌هاست.
 
 
از آن خنده‌دارتر ادعاهای «پهلوان‌پنبه‌های فرانکفورت» است که در راستای اطلاعیه‌ «جماعت هیأت اجرایی راه کارگر» و «بسیج» نیرو تحت عنوان «جمعی از کمونیست‌های فرانکفورت» با ادعای «گرا‌» دادن به امپریالیسم و... به میدان آمده و به هرزه‌گویی پرداخته‌اند. منتهی آن‌ها صلاح‌ ندیده‌‌اند نامشان را پای اطلاعیه‌شان بگذارند تا معلوم نشود چند مرده حلاجند.
 
 
نگاهی به اطلاعیه‌‌ی صادره از سوی آن‌ها بیاندازید آیا فرقی بین «جمعی از کمونیست‌های فرانکفورت» با «جمعی از مؤمنین ساوجبلاغ»و «جمعی از انصار حزب‌الله اصفهان» و «جمعی از عاشقان ولایت فقیه قم» یا «جمعی از کفن‌پوشان ورامین» می‌بینید؟ تازه «جمع» آن‌ها جمع است و «جمع» این‌ها بیان تعدادش جز سرافکندگی حاصلی ندارد. برای همین ترجیح می‌دهند با «حجاب» وارد مجلس شوند. نمی‌دانم چرا هرچه که می‌گذرد این افراد علیرغم ادعاهای متفاوت‌شان به هم شبیه‌تر می‌‌شوند؟
 
تیزهوشی سیاسی را ملاحظه کنید در فراز بیانیه‌شان در مورد من و «نه زیستن نه مرگ» آورده‌اند:
 
«پهلوانِ مجاهدِ پروژه‌ی عظیمِ "نه زیستن نه مرگ"، با دسته بندی خاص "مارکسیست‌ها و مجاهدین"، اکنون چندین سالی ست، که براستی برای خود به ثقلی در گزار‌ش‌دهی از زندان‌های جمهوری اسلامی تبدیل شده است.»
 
 
«نه زیستن نه مرگ» را «پروژه‌ عظیم» می‌نامند و من را «ثقلی در گزارش‌دهی از زندان‌های جمهوری اسلامی» معرفی می‌کنند، آنوقت توقع دارند با پنهان شدن در پشت نقاب «جمعی از کمونیست‌های فرانکفورت» کسی آن‌ها را جدی بگیرد! آیا «کمونیست‌های» واقعی و جدی نبایستی خشم خود را از این همه بلاهت که به نام آن‌ها انتشار می‌یابد نشان دهند؟
«تیزهوشی» و «درایت» «پهلوان پنبه‌ها» را ملاحظه کنید با یک اطلاعیه‌ی نصف نیمه سرشار از دروغ و بهتان آن هم با هویتی نامشخص می‌خواهند با «ثقل گزارش دهی در مورد زندان‌های جمهوری اسلامی» و «پروژه‌‌ی عظیم» به مقابله برخیزند!
 
در پاسخ به آن‌ها و کسانی که چنین شیوه‌هایی را پیش می‌گیرند مجبورم پند حکیم سعدی را آویزه گوشم کنم:
 
«سگی پای صحرا نشینی گزید، به خشمی که زهرش ز دندان چکید
شب از درد بیچاره خوابش نبرد، به خیل اندرش دختری بود خرد
پدر را جفا کرد و تندی نمود، که آخر تو را نیز دندان نبود؟
پس از گریه مرد پراگنده روز، بخندید کای مامک دلفرور
مرا گر چه هم سلطنت بود و بیش، دریغ آمدم کام و دندان خویش
محال است اگر تیغ بر سر خورم، که دندان به پای سگ اندر برم
توان کرد با ناکسان بدرگی، ولیکن نباید ز مردم سگی»
 
آب در لانه مورچگان که بریزند می‌گویند دنیا را آب برد چرا که دنیای آن‌ها لانه‌ی کوچکشان است. اگر برای «جمعی از کمونیست‌های فرانکفورت»، «نه زیستن نه مرگ»، «پروژه‌ی عظیم» است در نگاه من از موضع نویسنده‌ی این اثر، تنها تلاش کوچکی است برای بازتاب بخشی از واقعیت‌های زندان خمینی در دهه‌ی خونین ۶۰ آن‌هم از نگاه یک نفر. از همین جا می‌توان به دنیای متفاوت من و «جمعی از کمونیست‌های فرانکفورت»، پی برد و افق‌هایمان را در نظر گرفت.
بزرگترین دغدغه‌‌ی «کمونیست‌»های مزبور این است که چرا من زنده ‌مانده‌ام؟ خیلی‌های دیگر و از جمله‌ دستگاه امنیتی و اطلاعاتی رژیم نیز چنین دغدغه‌‌ای دارند و اتفاقاً همین نیز مسئولیت من را دو چندان می‌کند.
 
«آه!
اگر دانستی‏ تو که چه بیش از دگران
کام دل یافته‏اند آنانی
که‏ به دریاشان باشد گذران.» نیما یوشیج
 
معرکه‌گیری هماهنگ گردانندگان «گفتگوهای زندان»، «جماعت هیأت اجرایی»، «سایت امید»، «جمعی از کمونیست‌های فرانکفورت» و ابواب جمعی‌شان که بر پایه‌ی «گرا»دادن من به «امپریالیسم» و تبلور «شور حسینی» در آن‌ها شکل گرفته، حاوی نکته‌ی جدیدی نیست. این نوع تبلیغات متأسفانه سال‌هاست که به بخشی از فرهنگ سیاسی ایرانیان تبدیل شده و ریشه‌ی آن در منبر وعظ و خطابه و تاریک‌خانه‌های حوزه‌های علمیه است و اتکای آن بر عوام‌فریبی و تحمیق مردم. با توسل به این شیوه، نیروهای ارتجاعی چه خون‌ها که نریختند و چه فجایعی که به بار نیاوردند. این موضوع منحصر به گروه‌های یاد شده نیست هرآنکس که هنوز با با همه‌ی اشکال «بنیادگرایی» و فرهنگ منحط آن تعیین تکلیف نکرده به نوعی با آن دمخور است.
 
اما در مورد استفاده از شیوه‌هایی مافیایی بایستی بگویم مگر نه آن که یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های «مافیا» و «روابط مافیایی» عدم شفافیت و هویت نامشخص افراد است. رفتار چه کسی و یا کسانی به شیوه‌های مافیایی نزدیک است؟ «جمعی از کمونیست‌های فرانکفورت»، «زندانیان سیاسی سابق»، «هیأت اجرایی راه کارگر»، سایت امید و ...، جمعی که می‌توانند در نقش‌های گوناگون بازی کنند یا ایرج مصداقی که هرچه می‌نویسد و انتشار می‌دهد با نام و امضای خودش است. چرا افراد یاد شده جرأت و شهامت پذیرش مسئولیت آن‌چه را که می‌گویند ندارند؟ هراس‌شان از چیست؟ این عدم اعتماد به نفس از کجا ناشی می‌شود؟ چرا اسامی قتل‌عام شدگان ۶۷ را به سرقت می‌برند و با نقاب‌های گوناگون حاضر می‌شوند؟ در صداقت و درستی و ادعای چه کسانی بایستی شک کرد؟ رفتار چه کسی به «پدرخوانده»‌ می‌ماند؟ داشتن چند اسم و چند هویت نشانه‌ی چیست؟ آیا این مدعیان حاضرند در جمعی که خود تعیین می‌کنند در حضور من به اثبات ادعاهایشان بپردازند؟
 
البته هنوز هم ارکستر «هیأت اجرایی راه ‌کارگر»، «گفتگوهای زندان»، «جمعی از کمونیست‌های فرانکفورت»، «سایت امید» و ... به تنهایی علیه من نمی‌نوازند بلکه به این مجموعه می‌توان دستگاه اطلاعاتی و امنیتی رژیم و مزدوران آن و همچنین بخشی از هواداران مجاهدین و مسئولانشان را نیز افزود. مجموعه‌ی جالبی هستند که وجه‌اشتراکشان دشمنی با من است چرا که مستقلم و آن‌ها قلم دیکته‌ناپذیر را خوش نمی‌دارند. در مقاله‌ی «آیا مجاهدین و دشمنانشان فرهنگی مشابه دارند؟» به این معضل پرداختم.
 
http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-46600.html
 
یک بار دیگر در برابر همه‌ی این لشکرکشی‌ها بدون آن که لحظه‌ای به خود و راهی که انتخاب کرده‌ام تردید راه دهم تأکید می‌کنم:
 
«‌من به راه خود بايد بروم
کس نه تيمار مرا خواهد داشت‌.
در پر از کشمکش اين زندگی حادثه‌بار
{‌گر چه می‌گويند نه‌}
هر کس تنهاست‌.
آن که می‌دارد تيمار مرا کار من است‌.
من نمی‌خواهم درمانم اسير‌،
صبح وقتی که هوا روشن شد
هر کسی خواهد دانست
و بجا خواهد آورد مرا
که در آن پهنه‌ور آب
به چه ره رفتم و از بهر چه‌ام بود عذاب‌.‌» نیما یوشیج
 
 
ایرج مصداقی نوامبر ۲۰۱۲
 
 
 
 
پانویس:
 
۱- علی صارمی- جعفر کاظمی- محمدعلی حاج آقایی- محسن دگمه چی- غلامرضا خسروی، جواد لاری – علی معزی- المیرا (فرح) واضحان (همراه اعضای خانواده)- زهرا (محبوبه) منصوری- صدیقه مرادی - کبری بنازاده امیرخیزی- کفایت ملک محمدی- برادران بنازاده امیرخیزی (محمد و همسرش شهلا زرین‌فر، حمید، اصغر)- ناصر سوداگری و همسرش طاهره پوررستم و پسرشان پویان سوداگری-  دینا کریمی راهجردی- زهرا صفایی- محمدعلی منصوری- محسن دانش‌پور مقدم (و پسرش احمد و همسرش مطهره بهرامی حقیقی و عروس‌اش ریحانه حاج ابراهیم دباغ) - هادی قائمی- مجید رضایی- هادی عابد باخدا- خسرو رهنما- اصغر محمودیان – محمود مغاری- علی عبادی- علیرضا شریعت‌پناه- رسول تبریزی- محمود ذاکری- محمدباقر ذاکری- اسدالله هادی- حسن فتحعلی آشتیانی- اصغر قطانی- مخصوص بخارایی- عباس اسفندیاری- تیمور رضایی- پرویز ورمزیار- نازیلا دشتی و همسرش هانی بازرلو و (فرزندانشان هود و حامد یازرلو) – علی جان گرایی همراه همسرش شهناز کی پور و فرزندانشان (آزاده و محسن گرایی)- حمید آقاقدیر اصفهانی- جواد علیقلی و همسرش زهرا علیقلی- حمید برهان- شیرمحمد رضایی- زهرا اسدپور گرجی و فرزندانش (فاطمه و رضا جوشن)، ماشاءالله حائری، ایوب پرکار، بخشی از زندانیان سیاسی سابق مجاهد هستند که دوباره در سال‌های اخیر دستگیر شده‌اند و من از آن اطلاع دارم. تعدادی از آن‌ها اعدام و بقیه اکثرا به حبس‌های طویل‌المدت محکوم شدند. چند تن آن‌ها هنوز زیر حکم اعدام به سر می‌برند. تعدادی از افرادی که در بالا نام بردم از بیماری‌های صعب‌الاعلاج و خطرناک رنج می‌برند و جانشان به شدت در خطر است.
دکتر محمد ملکی، تقی رحمانی، رضا علیجانی، فاطمه گوارایی (برادرش در ارتباط با مجاهدین اعدام شده) و ... ملی‌مذهبی بوده‌اند. افراد وابسته به نهضت آزادی‌ها هم پس از دستگیری در سال ۶۷ بعدها دوباره دستگیر شدند. خوشبختانه زندانیان سیاسی سابق چپ لااقل در تهران با معضل دستگیری دوباره روبرو نبوده‌اند. عالیه اقدام دوست هم سابقه‌ی زندان در دهه‌ی ۶۰ دارد ولی در مورد اتهامی که او به خاطرش زندانی بود اطلاعی ندارم.
 
۲- جواد تقوی قهی، سیامک طوبایی، حسن افتخارجو، یدالله پاک‌ نهاد، بهنام مجدآبادی، ابراهیم طاهری، مریم فتحعلی آشتیانی، احمدرضا محمدی مطهری، هوشنگ محمدرحیمی، علی اصغر بیدی، مهرداد کمالی، مهرزاد حاجیان، سیاوش ورزش نما، علا مبشریان، عباس نوایی روشندل، غلامرضا پوراقبال، محمود خدابنده، امیر غفوری، محمود میدانی، مرتضی علیان نجف‌آبادی،‌ جلال مبینی زاده، زهرا افتخاری،‌ جواد صفار، محمد ائمی، محبوبه بهادری، زهره مظاهری، افسانه طهماسبی، احمد آقایی و... نمونه‌هایی هستند از زندانیان سیاسی سابق مجاهد که توسط دستگاه اطلاعاتی ربوده و به قتل رسیدند. به این اسامی می‌توان نام ده‌ها زندانی مجاهد مانند محمد سلامی، مهرداد کلانی، حمید نادری، زهره جمشیدی و ... که پس از دستگیری مجدد به جوخه‌ی اعدام سپرده شده و رژیم مسئولیت قتل‌شان را پذیرفت و به خانواده‌هایشان اطلاع داد اضافه کرد.
تنها پیروز دوانی از زندانیان چپ بود که توسط جوخه‌های مرگ ربوده و به حکم محسنی اژه‌ای به قتل رسید. این افراد پیروز را تا لحظه‌ی مرگ نه «چپ» می‌دانستند و نه «رادیکال»!
 
۳- متأسفانه این بخشی از فرهنگ ما ایرانی‌ها شده است که توجهی به عملکرد خود نداریم. در ماه اکتبر در میزگرد تشکیل شده از سوی «رادیو فردا» شرکت داشتم. کیوان حسینی تهیه کننده برنامه‌ی مزبور چندین بار از موضعی «ضد امپریالیستی» به‌ رابطه‌ی مجاهدین با «امپریالیسم» و جان بولتون نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل اشاره کرد و مرا مورد پرسش قرار داد. در پاسخ به او یادآوری کردم که وی خبرنگار رادیو فردا است که از آن به عنوان «بوق امپریالیستی» یاد می‌شود و حقوق‌‌اش را از دولت آمریکا می‌گیرد. چگونه با این شدت و حدت به رابطه‌‌ی سیاسی مجاهدین با مقامات سابق آمریکایی می‌پردازد؟ متأسفانه بخش مزبور در فایل انتشار یافته‌ی «رادیو فردا» حذف شد!
 
۴- به «اخلاق» و «منش» کسانی که دم از «انسانیت» و «اخلاق انسانی» و ... می‌زنند توجه کنید. «مورفین و مبارزه سیاسی و آقای مصداقی»
 
در ۴ ماه گذشته به خاطر شرایط ناگوار جسمی ۴ عمل جراحی را پشت سر گذاشته و مدت‌های مدیدی در بیمارستان بستری بودم. در این مدت اجازه ندادم که مشکلات جسمی مانع فعالیتم شود و در بدترین شرایط و در حالی که قادر به نشستن هم نبودم تحقیقاتم راجع به ترورهای هسته‌ای و ... را (بیش از ده مطلب بلند انتشار یافته و چند مطلب در دست تهیه) انتشار دادم و به ده‌ها گفتگوی رادیو تلویزیونی با صدای آمریکا، بی بی سی، رادیو فردا، دویچه‌وله، رادیو زمانه و ... حتی از بیمارستان مبادرت کردم و در نشست‌های سیاسی و حقوق بشری به عنوان سخنران و ... شرکت کردم و سه بار پس از شرکت در مراسم به بیمارستان منتقل شدم که دوبار آن منجر به عمل جراحی شد. حضرات صاحب اخلاق و انسانیت و ... اشاره‌شان به بیماری من و دردهای ناشی از آن است. وزیر فتحی و شرکا مدت‌ها مطلب مزبور را انتشار داده و برای این و آن می‌فرستادند. واکنش افراد را که دیدند آن را از فیس‌ بوک‌شان حذف کردند.
 
۵- در رابطه با این قتل‌ها هم من افشاگری نکردم بلکه بخش مارکسیست لنینیست مجاهدین در مهرماه ۱۳۵۷ دو ماه قبل از این که نام «پیکار» را برای خود برگزیند روی آن تأکید کردند. توجه کنید:
 
«در بارهء اعدام‌ها: در ارتباط با نگرش غیرطبقاتی و غیرمارکسیستی ما به نیروهای مذهبی و هم چنین گرایشات سلطه‌طلبانه و چپ روانه سازمان ، عده‌ای از رفقای سازمانی که در جریان تحول ایدئولوژیک، حاضر به پذیرش مارکسیسم نشده و در صدد تشکل گروهی خویش بودند، از سوی رهبری، بعنوان خائن و توطئه گر، اعدام شدند. ما ضمن اینکه «اعدام » را بمثابه یک سیاست و شیوه عمومی، در برخورد با تضادهای درون سازمانی و اختلافات ایدئولوژیک ، محکوم می‌کنیم، اعدام این رفقا را توسط رهبری سازمان، اقدامی ضد انقلابی ارزیابی کرده و آنرا توطئه گرانه و تروریستی می‌دانیم. بدین ترتیب، اطلاق «خائن» و «توطئه‌گر» و «اپورتونیست» را به رفقای شهید «مجید شریف واقفی»، «مرتضی صمدیه لباف» و «محمد یقینی» نادرست دانسته و آنها را جزو شهدای انقلابی، محسوب می‌داریم.
لازم بتذکر است که، دو تن دیگر بنام‌های «علی میرزا جعفر علاف» و «جواد سعیدی» در سازمان اعدام شده‌اند‌. اعدام آنها در این رابطه بوده است که آنها در صدد آن بودند که خود را به رژیم معرفی نموده و نتیجتا اطلاعات خویش را در اختیار او قرار دهند. گو اینکه تزلزل، وادادگی و سقوط خود این افراد، نقش درجه اول را در دست کشیدن آنها از مبارزه و تسلیم به دشمن داشته است و با وجودی که اطلاعات آنها می‌توانسته ضربات مشخصی بر سازمان وارد نماید، در عین حال این اعدام‌ها نیز جدای از مسائل، تضادها و تناقضات سازمانی مشی چریکی و دیدگاههای آن نسبت به ادامه کاری و تحکیم تشکیلاتی آن تبوده و از ملزومات این مشی محسوب می‌شوند. در همین رابطه، ما انتقاد به این موارد اعدام را بخصوص در رابطه مستقیم با مشی چریکی و ملزومات آن قابل توضیح می‌دانیم.»
 
 
اولین اقدام سیاسی «سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر» پس از تشکیل و اعلام مواضع، اخراج «مبارزانی» بود که امروز سنگ‌شان به سینه زده می‌شود.

منبع:پژواک ایران


ایرج مصداقی

فهرست مطالب ایرج مصداقی در سایت پژواک ایران 

*نتایج فاجعه‌بار مماشات غرب با چهاردهه گروگانگیری نظام اسلامی  [2024 Jan] 
*ابعاد یک حکم تاریخی؛ مبادله فرضی حمید نوری و سناریوهای محتمل  [2023 Dec] 
*مسئولیت پزشکان بیمارستان فجر ارتش در تراژدی آرمیتا  [2023 Oct] 
*فروپاشی درونی جدّی‌ترین احتمال فروپاشی رژیم ایران  [2023 Aug] 
*مشابهت خبرسازی «زخمی‌شدن قاسم سلیمانی در سوریه» و بستری شدن نیری در آلمان  [2023 Jul] 
*جنبش دادخواهی و جنجال خبری بستری شدن نیری در هانوفر  [2023 Jul] 
*رؤیای محو آثار جنایت در «دستور تعطیلی گوهردشت»  [2023 Apr] 
*حکم اعدام شارمهد؛ پاسخ پیشبینی‌پذیر تهران به پیام ضعیف اروپا  [2023 Feb] 
*پیامدهای کنفرانس امنیتی مونیخ   [2023 Feb] 
*وهم حمله نظامی به ایران یا جنگ واقعی جمهوری اسلامی با جهان؟  [2023 Jan] 
*همزمانی معنادار شایعه ترور صلواتی با تصمیم به قتل دو جوان  [2023 Jan] 
*در آستانه تشکیل دادگاه تجدید نظر در پرونده حمید نوری: تحریف‌های مشاور حقوقی خانواده او  [2023 Jan] 
*دادگاه تجدید نظر در پرونده حمید نوری و شروع دور جدیدی از تبلیغات جنایت‌پوشانه‌ی رژیم  [2022 Dec] 
*محمود سالارکیا، نمونه یک وکیل همدست دستگاه قضائی  [2022 Dec] 
*فهرست یک کشتار خاموش؛ سایه سنگین ارعاب بر سر کادر پزشکی  [2022 Dec] 
*وکیل چیست و «وکیل جمهوری اسلامی» کیست؟  [2022 Dec] 
*جواد علی‌اکبریان، یکی دیگر از مجریان کشتار ۶۷  [2022 Dec] 
*اعدام محسن شکاری و تبعات آن برای جنبش انقلابی  [2022 Dec] 
*خیزش ۱۴۰۱؛ حکومت «به دنبال گردن برای طناب دار»  [2022 Dec] 
*چقدر می‌توان به پرونده ایران در «شورای حقوق بشر» امید بست؟  [2022 Nov] 
*شادی صدر و شادی امین و تجاوز به زنان در زندان  [2022 Nov] 
*سوابق سیاه عبدالرضا مصری، مدافع کشتار معترضان بلوچ  [2022 Nov] 
*بدون نیروی جانشین، غرب با انقلاب ایران همسو نمی‌شود  [2022 Nov] 
* از مشهد تا شیراز؛ آیا حمله شاهچراغ تکرار سناریویی آشنا نیست؟  [2022 Oct] 
*سرگذشت اوین؛ ریشه‌های هراس از نماد جنایت  [2022 Oct] 
*آیا نارضایتی امثال اصغر ناظم‌زاده نشانه شکاف در حاکمیت است؟  [2022 Oct] 
*پشت پرده پرونده مرگ مهسا؛ راستی‌آزمایی گزارش پزشکی قانونی  [2022 Oct] 
*راهکارهایی عملی برای جبران انفعال غرب در برابر جمهوری اسلامی  [2022 Oct] 
*آیت‌الله منتظری؛ مقام رفیع وجدان در منش یک روحانی استثنایی  [2022 Sep] 
*صادق قطب‌زاده؛ از رویای قدرت تا کابوس سقوط  [2022 Sep] 
*علی‌اصغر حجازی؛ از سرکوب زنان تا تامین امنیت بیت خامنه‌ای  [2022 Sep] 
*قطع رابطه آلبانی با ایران؛ هشدار صریح غرب به جمهوری اسلامی؟  [2022 Sep] 
*سید جواد حجازی؛ تجارت مذهبی و نفوذ سیاسی  [2022 Sep] 
*رد پای روابط مافيایی صاحبان قدرت در قتل علی محفوظی  [2022 Aug] 
*خنجر «فتوای خمینی» بر گلوی سلمان رشدی و مسئولیت آمران  [2022 Aug] 
*محاکمه حمید نوری و نقش کاوه موسوی؛ از مشارکت در دستگیری تا کارشکنی تبهکارانه از مشارکت در دستگیری تا کارشکنی تبهکارانه [2022 Aug] 
*کشتار ۶۷ و سلسله دروغ‌های «دادستانی با اختیارات ویژه»  [2022 Aug] 
*نقاشیان با روایت داستان «ترور خمینی» به دنبال چیست؟  [2022 Jul] 
*در «روز جهانی عدالت» جنبش دادخواهی ایران کجا ایستاده است؟  [2022 Jul] 
*افشای توطئه کاوه موسوی همزمان با اعلام حکم دادگاه حمید نوری  [2022 Jul] 
* واکنش ایرج مصداقی به اظهارات حسینعلی نیری، مسئول «هیات مرگ»  [2022 Jul] 
*کشتار ۶۷ به روایت حسینعلی نیری؛ یک راست و دریایی از دروغ  [2022 Jul] 
*اطلاعیه مهم دادگاه ناحیه استکهلم در ارتباط با حکم دادگاه حمید نوری  [2022 Jul] 
*ساختار اطلاعاتی و امنیتی سپاه پاسداران  [2022 Jun] 
*نقش امیدوار رضایی در لاپوشانی راز مرگ سعید امامی   [2022 Jun] 
*پزشکانی که به دست "جوخه‌های امنیتی" حذف شدند  [2022 Jun] 
*پرونده‌سازی برای "عنکبوت مقدس" در متن فاجعه متروپل  [2022 May] 
* همکاری مسعود رجوی و دستگاه امنیتی رژیم علیه پرونده حمید نوری عامل کشتار ۶۷  [2022 May] 
*چرا پرونده حمید نوری در خارج از سوئد کلید خورد؟  [2022 May] 
*در ایران بالایی ها هم دیگر نمی توانند حکومت کنند و این سرآغاز انقلاب است  [2022 May] 
*اعدام فرخ‌رو پارسا؛ ضديت با سلطنت پهلوی يا زن‌ستيزی آگاهانه؟  [2022 May] 
*کیفرخواست حمید نوری در آینه انتقادها  [2022 Mar] 
*محمدی‌ ری‌شهری طراح کشتار سال ۶۷  [2022 Mar] 
*مورس چیست و در زندان چگونه مورس می‌زنند   [2022 Feb] 
*صداهایی از حمید نوری چند ساعت قبل از سوار شدن به هواپیما دارم راستی‌آزمایی ادعاهای قوه قضاییه جمهوری اسلامی در مورد دادگاه حمید نوری-بخش سوم [2022 Feb] 
*جعل پردازی و سناريو سازی امنيتی نمونه شاخصی از همياری برخی مخالفان   [2022 Feb] 
*علی هاشمی از تأسیسات زندان بیرجند تا ریاست اوین   [2022 Jan] 
*رضا سیف‌اللهی، از دانشگاه و حوزه تا فرماندهی امنیتی و نظامی  [2022 Jan] 
*محاکمه حميد نوری؛ دور جديد تبلیغات جمهوری اسلامی   [2022 Jan] 
*از گلزاده غفوری تا محمدعلی زم: جمهوری اسلامی و لباس روحانیت   [2021 Dec] 
*سکان بهداشت و درمان و آموزش کشور در دست چه کسانی است؟ − نمونهٴ سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران  [2021 Nov] 
*سهمیه جدید سپاه قدس در آموزش عالی  [2021 Oct] 
*مرگ حاج داوود رحمانی؛ رئیس و شکنجه‌گر زندان قزلحصار  [2021 Oct] 
*سردار نجات، یکی از مسئولان سرکوب جنبش‌های اجتماعی و «نجات» نظام را بهتر بشناسیم  [2021 Oct] 
*مقوله‌ی حجت‌الاسلام «جعفر نیری» و مستند‌سازی کشتار ۶۷  [2021 Oct] 
*سپاه پاسداران؛ از دخالت در انتخابات سازمان نظام پزشکی تا تسلط بر آن  [2021 Oct] 
*نگاهی به پرونده اعمال محسن رضایی، به مناسبت منصب جدیدش   [2021 Sep] 
*فاجعه کشتار ۶۷ و «گل‌های داوودی»  [2021 Sep] 
*یک چهره‌‌ امنیتی و سرکوبگر، دبیر تازه مجمع تشخیص مصلحت نظام  [2021 Sep] 
*در جستجوی عدالت از استکهلم تا استانبول   [2021 Sep] 
*کرونا جان احمد زرگر، قاضی «ناقض حقوق بشر» را گرفت  [2021 Sep] 
*دادگاه حمید نوری سیاست مماشات اتحادیه اروپا را هدف قرار داده است  [2021 Aug] 
*چگونه نظام پزشکی در ایران به سازمانی حکومتی بدل شد  [2021 Jul] 
*میراث رئیسی؛ نابودی استقلال کانون وکلا   [2021 Jul] 
*اژه‌ای در رأس قوه قضائیه؛ خامنه‌ای شمشیر را از رو می‌بندد   [2021 Jul] 
*تشکیل پرونده بین‌المللی برای رئیسی؛ بدیلی عملی برای راهکار غیرعملی عفو بین‌الملل  [2021 Jun] 
*نقش ابراهیم رئیسی در دوره انتقالی دادستانی تهران از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵  [2021 Jun] 
*مدارک تحصیلی جعلی در نظام اسلامی؛ رئیسی تازه‌ترین مورد   [2021 Jun] 
*از بازجویی و شکنجه‌گری در اوین تا حقوقدانی در شورای نگهبان   [2021 May] 
*مسعود رجوی عاقد پیوند نامبارک علی سرابی و فریدون ژورک (بخش یک)  [2021 May] 
*واکسن کرونا و راهپیمایی اربعین   [2021 May] 
*ابراهیم رئیسی؛ از گورستان خاوران تا خیابان پاستور  [2021 May] 
*مردد بین پوشیدن لباس روحانیت و شخصی  [2021 May] 
*از «اکتبر سرخ» و «پرولتاریا» تا ا‌م‌القرا اسلام و «معصوم».  [2021 May] 
*افزایش خودکشی و اعتیاد در میان انترن‌ها و رزیدنت‌ها در ایران  [2021 May] 
*انستیتو پاستور، همه‌گیری کرونا و واکسن ایرانی  [2021 May] 
*ردپای اهمیت استراتژیک یمن برای جمهوری اسلامی در فایل صوتی ظریف   [2021 Apr] 
*مشکلات نظام پرستاری در ایران  [2021 Apr] 
*سیر انحطاط و رذالت – نمونه احمد میراحسان  [2021 Apr] 
*شگردهای اتاق‌های فکر جمهوری اسلامی در زمینه انتشار اسناد جعلی  [2021 Apr] 
*تعیین تاریخ محاکمه حمید نوری؛ دادگاهی بی‌سابقه در سوئد   [2021 Mar] 
*توطئه‌ی فرقه‌ی رجوی علیه ایرج مصداقی و دادگاه حمید نوری  [2021 Mar] 
*شورای نگهبان، دستگاه قضایی و روابط انگلیسی  [2021 Mar] 
*آزمون آزموده؛ چرا اروپا در برابر اقدامات تروریستی ایران قاطع نیست؟   [2021 Feb] 
*«مجاهد پرکینه» دست به دامان سیاستمدار نژادپرست «آمریکایی»  [2021 Jan] 
*فرمان کرونایی خامنه‌ای و قبله درمانی نزدیکان رهبر  [2021 Jan] 
*اصلاح‌طلب دست‌ساز چگونه از خود دفاع می‌کند؟  [2021 Jan] 
*یکی از شخصیت‌های «اصلاح‌طلبیِ»عامل سازمان اطلاعات سپاه و بیت رهبری: محمد زارع گشتی فومنی  [2021 Jan] 
*بحران کرونا در ایران؛ واکسن داخلی یا خارجی؟  [2020 Dec] 
*من و شما و روح‌الله زم  [2020 Dec] 
*ممنوعیت پیوند اندام ایرانیان به اتباع خارجی   [2020 Dec] 
*آیا موساد اردشیر حسین‌پور، دانشمند هسته‌ای را ترور کرده است؟  [2020 Dec] 
*آخرین قدم‌ها برای نابودی استقلال کانون وکلا   [2020 Dec] 
*آزادی پژوهشگر استرالیایی در چارچوب «سیاست گروگانگیری که بخشی از سیاست خارجی نظام جمهوری اسلامی است» صورت گرفته  [2020 Nov] 
*اتهام بمبگذاری ایران در تایلند؛ آزادی تروریست‌ها به چه قیمت؟   [2020 Nov] 
*مرگ بیماران و آسیب‌های جانی ناشی از سوءمدیریت و فساد سیستم بهداشتی  [2020 Nov] 
*داروهای بی‌کیفیت ایرانی و رنج بیماران   [2020 Nov] 
*انتقال محمد مقیسه، یکی از جنایتکاران علیه بشریت به دیوان عالی کشور  [2020 Nov] 
*در سالگرد دستگیری حمید نوری جنبش دادخواهی فرصت یک دادخواهی دیگر را از دست داد  [2020 Nov] 
*کرونا جان یکی از عوامل اصلی کشتار ۶۷ را گرفت  [2020 Oct] 
*محمدجعفر محلاتی، منکر اعدام‌های ۶۷، «استاد صلح» دانشگاه آمریکایی   [2020 Oct] 
*محمدعلی پورمختار: پاسدار، وکیل، نماینده مجلس و متهم به فساد   [2020 Oct] 
*گزارش عفو‌ بین‌الملل و اشتباهات و کمبودهای بیانیه خانواده‌های قتل‌عام شدگان  [2020 Oct] 
*ماجرای رستوان کلاب ایبریا در تفلیس و تصحیح خطایم در مورد هلدینگ بین‌المللی آدونیس  [2020 Oct] 
*امیرعباس سهراب‌بیگ از معاونت دستگاه قضایی تا کلاب‌داری در گرجستان  [2020 Sep] 
*«صداهای یک کشتار جمعی» راه دادخواهی را به مجامع بین‌المللی باز می‌کند  [2020 Sep] 
*قدرت و فقاهت – نمونه یوسف صانعی  [2020 Sep] 
*چتر حمایتی کانادا و اروپا بر سر عاملان پرونده هسته‌ای ایران ؟  [2020 Sep] 
* روح‌الله حسینیان و کارنامه‌ای سراسر جنایت   [2020 Aug] 
*وکلای کار چاق‌کن در دستگاه قضایی ولایی  [2020 Aug] 
*فریب قدرت‌نمایی پوشالی دستگاه امنیتی با دستگیری جمشید شارمهد را نخورید  [2020 Aug] 
*دبیر دریابیگی بلوردی، وکیل همدست جانیان در پرونده زم و متهمان جنبش آبان   [2020 Jul] 
*نگاه دستگاه قضایی نظام ولایی به امر وکالت و کانون وکلا   [2020 Jul] 
*وکیلان همدست با نظام شکنجه: مورد گودرز افتخارجهرمی  [2020 Jun] 
*مرگ مرجان و تبلیغات گوبلزی فرقه رجوی  [2020 Jun] 
*وابستگان فرقه رجوی و دستگاه امنیتی و سلیمانی «کودک کش»  [2020 Jun] 
*وکیلان همدست با نظام شکنجه: مورد سیدرضا زواره‌ای   [2020 Jun] 
*دادستان کل آلمان و دادستان ایالت نیدرزاکسن: قاضی منصوری باید در آلمان مورد تعقیب قضایی قرار گیرد  [2020 Jun] 
*نمونه‌ای ديگر از همکاری دستگاه امنیتی نظام اسلامی با فرقه رجوی: جعل نامه و سند  [2020 Jun] 
*وکیلان همدست با نظام شکنجه: مورد ابوالقاسم ستاریان   [2020 Jun] 
*بیل‌ریچاردسون مواجب‌بگیر فرقه‌رجوی و کارچاق‌کن جواد ظریف و نظام اسلامی   [2020 Jun] 
*دسته گل وزیر اطلاعات دولت روحانی به مسعود رجوی   [2020 May] 
*سکوت اصلاح طلبان در ارتباط با دستگیری حمید نوری و موضع خامنه‌ای درباره‌ی کشتار ۶۷  [2020 May] 
*پاندمی کرونا و موفقیت‌های ادعایی سپاه و بسیج و نیروهای نظامی  [2020 May] 
*فساد و سپا‌هی‌گری در شرکت‌های تجهیزات پزشکی و پخش دارو   [2020 May] 
*طرح یک پرسشنامه (مجاهدین در برابر پرسش‌های مردم) بخشی از «گزارش ۹۳»  [2020 Apr] 
*مافیای دارو و پدرخوانده‌هایش   [2020 Apr] 
*سرنوشت عبرت‌انگیز دو زن، فیروزه بنی‌صدر و مریم رجوی  [2020 Apr] 
*خشم و کینه‌ی رجوی از چیست و چرا بهتان می‌زند؟   [2020 Mar] 
*سرگذشت مادر عالمه و فرار مسعود رجوی از عراق  [2020 Mar] 
*اپیدمی کرونا، تحریم دارو و «ایمنی گله‌ای»   [2020 Mar] 
*رقابت رجوی و خامنه‌ای بر سر فتوای دفن مردگان  [2020 Mar] 
*در برابر رژیم هیچ‌ افق روشنی قرار ندارد  [2020 Mar] 
*درگذشت یک جنایتکار (دکتر حبیب‌‌‌آلله پیروی) در اثر کرونا  [2020 Mar] 
*تشدید جنون رجوی   [2020 Mar] 
*طنز یا تراژدی!‌ فتوای دفن مردگان مسعود رجوی   [2020 Mar] 
*تصحیح و پوزش بابت اشتباهم راجع به شهرام منافی   [2020 Mar] 
*نقش قاسم سلیمانی و ظریف در جراحی بشار اسد و پیامدهای آن  [2020 Feb] 
*در نظام ولایی کدام پزشکان «گُم» می‌شوند و چه کسانی بالا می‌روند؟  [2020 Jan] 
*بیل ریچاردسون از مجیزگویی برای مریم رجوی تا معامله با جواد ظریف  [2020 Jan] 
*همگونی و همسانی شعارها و مطالبات در دیماه ۱۳۹۶ و آبان ۱۳۹۸ پیوستگی و ناپیوستگی در خیزش‌های اعتراضی [2020 Jan] 
*عفونت دندانپزشکی ولایی  [2019 Dec] 
*خوی ولایی در عرصه پزشکی و شکستن سوگند بقراط  [2019 Dec] 
*همکاری مسعود رجوی و دستگاه امنیتی رژیم علیه پرونده حمید نوری عامل کشتار ۶۷  [2019 Dec] 
*از نوابغ رانتی در عرصه پزشکی پروژه‌ ولاییِ خودی‌سازی در عرصه پزشکی (۳)   [2019 Nov] 
*اطلاعیه مهم  [2019 Nov] 
*شکل‌های امتیازدهی به خودی‌ها برای تولید پزشک ولایی  پروژه‌ ولاییِ خودی‌سازی در عرصه پزشکی (۲) [2019 Nov] 
*جزئیاتی جدید از دستگیری دادیار سابق قوه قضاییه در سوئد   [2019 Nov] 
*اینک صدای قتل‌عام‌شدگان  [2019 Nov] 
*عملیات موفقیت آمیز «دادخواهی ۶۷»   [2019 Nov] 
*تاریخچه تصرف عرصه پزشکی کشور توسط دستگاه ولایی پروژه‌ ولاییِ خودی‌سازی در عرصه پزشکی (۱) [2019 Nov] 
*چند نابغه و عصاره فضائل نظام ولایی   [2019 Oct] 
*حتی همسر جنتی هم هیچگاه از محل دفن فرزند سیاسی‌اش آگاه نشد   [2019 Oct] 
*اپیدمی ایدز و زگیل تناسلی و نقش نظام اسلامی در آن   [2019 Oct] 
*حکومت داعش در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی ایران  [2019 Sep] 
*مشارکت گروهی از پزشکان و کادرهای پزشکی سرسپرده در جنایت   [2019 Aug] 
*سرانجامِ «ابن‌سینا»ی حوزه علمیه قم و عضو شورای خبرگان طب اسلامی   [2019 Aug] 
*چرا نظام ولایی نام کشتی گریس ۱ را به آدریان دریا تغییر داد؟ ‏  [2019 Aug] 
*«جهاد علمی» وابستگان نظام ولایی  [2019 Aug] 
*من و متهمان ترور‌های هسته‌ای/ نگاهی به گزارش بی بی سی   [2019 Aug] 
*دروغ‌، دروغ و دروغ: وقتی حقیقتِ یک جنایت را وارونه می‌سازند  [2019 Jul] 
*مرتضی اشراقی، عضو هیأت کشتار ۶۷، در کسوت وکیل  [2019 Jul] 
*پرونده‌ی نفتی: وکیل متهم و شاکی و قاضی، همدست یکدیگر  [2019 Jul] 
*وکیل شرکت نفت در پرونده‌ی بابک زنجانی کیست؟‌   [2019 Jun] 
*ایرج مصداقی: جنبش سبز نقطه پایان اصلاحات در ایران بود   [2019 Jun] 
*روح‌الله حسینیان، جنایتکاری در لباس وکیل مدافع  [2019 Jun] 
*صادرکنندگان هزاران حکم «اعدام» در مقام وکالت  [2019 May] 
*طرح یک پرسشنامه (مجاهدین در برابر پرسش‌های مردم) بخشی از «گزارش ۹۳»   [2019 May] 
*چهل و چهار سال پس از ترور شریف واقفی؛ شباهت‌های رفتاری مسعود رجوی و تقی‌ شهرام   [2019 May] 
*در تبریز: جمعی از جانیان در لباس وکالت   [2019 May] 
*«حاج غفور» از قتل قاسملو تا درگیر شدن با علی دایی   [2019 May] 
*مسعود رجوی سه دهه «فرار» از «جانبازی» و به خطر انداختن جان مجاهدین   [2019 Apr] 
*جانیان و عاملان کشتار ۶۷: ارتقای مقام در دستگاه قضایی  [2019 Apr] 
*جعلیات «ایران بریفینگ» و چهره‌های گوناگون امیرفرشاد ابراهیمی بازیچه‌ی دستگاه امنیتی  [2019 Apr] 
*غلامحسین مستقیمی ‌‌تهرانی – سرنوشت یک تروریست ولایی  [2019 Apr] 
*شادی صدر از «فمینیست آخوندزاده» تا افشاگر «چهره جنایت»  [2019 Apr] 
*وقتی دانشجوی حقوق شکنجه‌گر می‌شود   [2019 Mar] 
*من و حسین شریتعمداری و «رادیو منحرفان جنسی» و سفر با گذرنامه‌ی عادی جمهوری اسلامی به هر نقطه دنیا  [2019 Mar] 
*حاج داوود رحمانی: معرف کامل نظام زندان‌ها در حکومت ولایی  [2019 Mar] 
*عکس جدید «میرطاهر» در حال غرس نهال در بیت رهبری و «فاضلاب»‌های امنیتی رژیم  [2019 Mar] 
*اراذل و اوباش در خدمت نظام سرکوب   [2019 Mar] 
*چگونگی ضربه ۱۹ بهمن ۱۳۶۰ و کشته شدن موسی خیابانی  [2019 Feb] 
*احمدرضا کریمی «تواب دو نظام» و همکار دو دستگاه امنیتی  [2019 Feb] 
*شادی امین و شادی صدر و مقوله‌ی «آیت‌الله» و «هیتلر»  [2019 Feb] 
*محمد مهرآیین از جنایتکاران شاخص دهه‌ ۶۰ درگذشت  [2019 Jan] 
*یکی دیگر از شخصیت‌های نظام شکنجه: “صبحی”، رئیس زندان گوهردشت   [2019 Jan] 
*سرهنگ مهدی مناجاتی دشمن کارلوس کی‌روش، دوست چه کسانی است؟   [2019 Jan] 
*دکتر شیخ‌الاسلام‌زاده: نقش‌آفرینی در سیاه‌ترین روزهای اوین  [2019 Jan] 
* «در اوین به کابل شکنجه می‌گفتند قانون اساسی»  من_هم_شکنجه_شدم [2019 Jan] 
*یک جلوه شاخص درهم‌آمیزی دروغ و بهره‌کشی و خشونت: اسدالله بادامچیان و تبارش  [2019 Jan] 
*از الهاشمی النجفی تا هاشمی‌‌شاهرودی  [2018 Dec] 
*هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، حزب زندانبانان و رانت‌خواران  [2018 Dec] 
*شادی‌صدر و شادی امین و «ملاخور» کردن تلاش‌های دیگران   [2018 Dec] 
*با آب هفت دریا نیز ننگ کشتار ۶۷ را نمی‌توان شست/ پاسخی به ادعاهای میرحسین موسوی  [2018 Sep] 
*تابستان ۶۷ و انتخابات ۹۶؛ چه کسی مسئول است؟  [2018 Sep] 
*مبانی ایدئولوژیک زندان و شکنجه در جمهوری اسلامی ایران  [2018 Sep] 
*«شکنجه به نام الله» Torture in the name of allah  [2018 Sep] 
*پافشاری بر دادخواهی و تهدید آینده نظام   [2018 Sep] 
*سرگذشت غمبار اسیران ایرانی پیوسته به مجاهدین در عراق   [2018 Aug] 
*۴ دهه فراز و نشیب در روابط ایران و اسرائیل   [2018 Jul] 
*عباس امیرانتظام، یک پرونده نمادین  [2018 Jul] 
*بهانه‌جویی آمریکا برای حمله‌‌ی نظامی؟  [2018 Jun] 
*همچنان می‌گویم ای کاش نه تیم ملی فوتبال، که جامعه‌ی ایران «کارلوس کی‌روشی» می‌داشت  [2018 Jun] 
*برای ممانعت از تحریم و جنگ، در برابر نظام ولایی بایستیم  [2018 Jun] 
*تیم ملی فوتبال ایران همچنان نماینده مردم ایران  [2018 Jun] 
*سپاه پاسداران انقلاب اسلامی رو در روی منافع ملی  [2018 Jun] 
*تذکر: عکس پرویز یعقوبی در میان شهدای مجاهدین  [2018 May] 
*فردی که در دسامبر ۲۰۱۵ در هلند کشته شد محمدرضا کلاهی عامل بمب‌گذاری در حزب جمهوری بوده است   [2018 May] 
*قدرت و فقاهت – نمونه یوسف صانعی   [2018 May] 
*همسر و فرزند سعید امامی می‌توانند به آمریکا بروند اما بسیاری از ایرانیان نه!   [2018 May] 
*چرا سیستم ناتوان از حل مسئله فساد سیستماتیک است؟ − نمونه ولی فقیه و نماینده‌اش در گیلان  [2018 Apr] 
*جای خالی «قاضی حداد» در میان متهمان کهریزک  [2018 Apr] 
*جایگاه روشن سعید مرتضوی در نظام، توضیح‌دهنده ابهام در جای کنونی او  [2018 Apr] 
*«طب اسلامی» و خطری که جان مردم را تهدید می‌کند   [2018 Apr] 
* صادق خلخالی نماد «انقلاب اسلامی»   [2018 Feb] 
*این یکی هم رؤیای رهبری در سر دارد: محسن اراکی  [2018 Feb] 
*اشغال سفارت آمریکا: سرگذشت گرو‌گان‌گیران  دانشجویان پیرو خط امام، خامنه‌ا‌ی و عذرخواهی [2018 Jan] 
*دکتر مجید سمیعی و امیدوار رضایی پزشکان ویژه‌ی هاشمی شاهرودی  [2018 Jan] 
*دکتر مجید سمیعی پزشک هاشمی‌شاهرودی حقه‌باز و کلاهبردار یا «ابر جراح»  [2018 Jan] 
*در تجمعات اعتراضی شرکت کنیم یا نکنیم؟ چه شعاری انحرافی است؟  [2017 Dec] 
*جفنگیات مأموران امنیتی نظام تحت نام دشمن اسلام و نظام  [2017 Dec] 
*کارنامه‌ی صادق لاریجانی و محک‌زدن ادعای احمدی‌نژاد  [2017 Dec] 
*راه اندازی «زندان جدید» فرقه رجوی در اروپا  [2017 Dec] 
*مکارم شیرازی حکم به «بیزاری» از جمهوری اسلامی می‌دهد!   [2017 Nov] 
*ادعای غیرواقعی «به‌رسمیت شناخته شدن قربانیان کشتار ۶۷ به عنوان ناپدیدشده قهری»   [2017 Nov] 
*دادخواهی در ایران: هنوز در ابتدای راه  [2017 Nov] 
*محسن آرمین شکنجه‌گر دهه‌ی ۶۰ همچنان در باتلاق دروغ دست و پا می‌زند  [2017 Nov] 
*انتری که لوطی‌‌اش نمرده است ( مهدی فلاحتی و روح‌الله زم)  [2017 Oct] 
* داستان فراموش شده یک حاکم شرع در دهه ۶۰ حسین موسوی تبریزی از حاکم شرع تا اصلاح‌طلب  [2017 Sep] 
*علی قدوسی دادستان کل انقلاب و ویرانگر «عدالت‌خانه»  [2017 Sep] 
*نقش یزدی در تحمیل خمینی به ایران بی‌بدیل است   [2017 Aug] 
*سایت توانا:‌ روحانیت انقلابی، متهم اصلی آتش‌سوزی سینما رکس آبادان  [2017 Aug] 
*نعمت احمدی و انکار نقش آوایی در کشتار ۶۷ با استفاده از «توریه» ‏  [2017 Aug] 
*خلخالی حکم اعدام خودش را صادر می‌کند   [2017 Aug] 
*تلاش سپاه و حاکم شرع خوزستان برای مخدوش نشان دادن روایت آیت‌الله منتظری از کشتار ۶۷‏  [2017 Aug] 
*تعویض صندلی میان مسئولان کشتار − چه کسی قرار است بر مسند وزارت دادگستری بنشیند؟  سیدعلیرضا آوایی سردسته‌ی تیم کشتار در خوزستان [2017 Aug] 
*قاتل قاسملو میزبان مراسم تحلیف روحانی و خیرمقدم گو به میهمانان خارجی  [2017 Aug] 
*آیا میرحسین موسوی شرمنده‌ی «عفو بین‌الملل» و نهاد‌های بین‌المللی می‌شود؟‌‏   [2017 Aug] 
* محمد محمدی‌گیلانی جنایتکاری در لباس «معلم اخلاق»   [2017 Aug] 
*اسدالله لاجوردی چشم و چراغ خمینی و خامنه‌ای  [2017 Jul] 
*‏«نومسلمانان دو آتشه» در عرصه‌ی هنر  [2017 Jul] 
*علی فلاحیان جنایتکاری که از پرده بیرون می‌آید   [2017 Jul] 
*پوزش به خاطر اشتباهم در مورد تاریخ مصاحبه‌ی تلویزیونی احسان طبری   [2017 Jul] 
*برگی از تاریخ؛ «قرارداد ۱۹۱۹»، نایبیان کاشان، پدربزرگم حاج‌محقق‌الدوله  [2017 Jul] 
*محسنی‌اژه‌ای چرا خاوری را فراری داد ‏  [2017 Jun] 
*دکتر مسعود شیری «جاودانه‌ای» که غریبانه رفت   [2017 Jun] 
*پاسخی به ادعاهای محسن آرمین بازجو و شکنجه‌گر سابق و «اصلاح‌طلب» کنونی  [2017 May] 
*سو‌ءاستفاده از نام و یاد جاودانه‌ها ممنوع (به یاد حسن جهان آرا)  [2017 May] 
*آنچه از رئیسی در «کشتار ۶۷» دیدم  [2017 May] 
*سعید کریمیان چه کسی بود و چه سابقه‌ای داشت؟  [2017 May] 
*«گلزارخاوران» مشهد، پیش پای «آیت‌الله قتل‌عام» ذبح می‌شود  [2017 Apr] 
*شیوه‌های جدید مأموران وزارت اطلاعات در فضای مجازی  [2017 Mar] 
*تقدیر هم‌زمان دعایی از یک چهره‌ی ملی و یک «جنایتکار علیه بشریت»  [2017 Mar] 
*نگاهی به زندگی برادران ذاکر، مسئولان اطلاعاتی رژیم خمینی و فرقه‌ی رجوی  [2017 Mar] 
*خطرات «عشق‌بازی» خامنه‌ای با «امام زمان» برای ایران و منطقه ‏  [2017 Feb] 
*شیخ محمد یزدی رئیس قوه قضاییه که چماقدار بسیج می‌کرد  [2017 Feb] 
*هادی غفاری شکنجه‌‌گری در لباس «اصلاح‌طلبی»  [2017 Feb] 
*تحلیل CIA از تسخیر سفارت آمریکا در تضاد کامل با ادعا‌های مضحک فخرآور  [2017 Feb] 
*حسین طائب یکی از خطرناک‌ترین چهره‌های امنیتی  [2017 Feb] 
*دست‌پخت سایت «همبستگی ملی» و خانم دشتی  [2017 Jan] 
*هاشمی رفسنجانی و خامنه‌ای در نگاه آیت‌الله گلزاده غفوری  [2017 Jan] 
*گزارش محرمانه‌ی CIA در مورد هراس اتحاد شوروی از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی  [2017 Jan] 
*گزارش محرمانه‌ی CIA در مورد مسئولیت مجاهدین در انفجار حزب جمهوری اسلامی  [2017 Jan] 
*رپرتاژ آگهی «صدای آمریکا» برای مطرح کردن «بچه‌پررو» و «رفیق‌آیت‌‌الله»  [2017 Jan] 
*هاشمی معمار سرکوب دهه ۶۰ بود و مانع کشتار در پس از ۸۸  [2017 Jan] 
*محمدی‌ری‌شهری جنایتکاری که به چپاول مشغول است  [2017 Jan] 
*محمدعلی سرلک تیرخلاص‌زن دهه‌ی ۶۰ که روزگار خوشی ندارد  [2017 Jan] 
*اسدالله «خالصی» هم پر کشید و رفت  [2017 Jan] 
*رؤسای زندان اوین در دهه‌ی ۶۰  [2016 Dec] 
*سعید حسین‌زاده، زندانی سیاسی معترض، محمد حسین‌زاده مدیر داخلی اوین در دهه‌ی ۶۰  [2016 Dec] 
*نصیر نصیری و اسماعیل شاهرودی و «بی‌معرفتی»  [2016 Dec] 
*محسن نادریان، لات با معرفت قربانی «قتل‌های زنجیره‌ای»  [2016 Dec] 
*سعید امامی «سرباز راستین اسلام» که بود و چه کرد؟  [2016 Nov] 
*موسوی اردبیلی یکی از مسئولان کشتار دهه ۶۰  [2016 Nov] 
*پسر وزیر بهداری، زندانی سیاسی ۱۳ ساله و شهید ۱۵ ساله‌ «جبهه حق علیه باطل»  [2016 Nov] 
*تیرخلاص‌زن‌های اوین در دهه‌ی ۶۰ که کشته شدند  [2016 Nov] 
*«ارتجاع غالب» و «ارتجاع مغلوب»، دو تیغه یک قیچی   [2016 Nov] 
*شبیه سازی صفحه‌ی فیس بوک من توسط دستگاه اطلاعاتی رژیم   [2016 Nov] 
*تجاوز به کودکان و «حافظه تاریخی» ما ایرانیان   [2016 Nov] 
*توطئه‌ وزارت اطلاعات و بخش سایبری آن تحت پوشش دفاع از «چپ»‌  [2016 Nov] 
*«تیرخلاص‌زنی» که در ویلای شخصی‌اش بیلیارد بازی می‌کند  [2016 Nov] 
*با چهره‌‌ی «حاج آقا حسینی» و شبکه‌ی اطلاعاتی رژیم آشنا شویم  [2016 Nov] 
*سوءاستفاده جنسی از کودکان و نوجوانان در زندان  [2016 Oct] 
*کپی کردن صفحه‌ی فیس بوکم توسط «از ما بهتران»  [2016 Oct] 
*نامه‌ی شریرانه‌ی نماینده‌ی مریم رجوی به «کانون دوستداران فرهنگ ایران» در واشنگتن  [2016 Oct] 
*خامنه‌ای‌ و قاری قرآن فاسد، خمینی و روحانیت فاسد  [2016 Oct] 
*مسابقه‌ی فوتبال در روز تاسوعا، بمبگذاری در «حرم امام رضا» در روز عاشورا   [2016 Oct] 
*بیایید تصور کنیم....  [2016 Oct] 
*با نحوه‌ی کارکرد دستگاه اطلاعاتی و امنیتی در فضای مجازی آشنا شویم   [2016 Oct] 
*فیروز محوی یا «دزد ناشی» کمیسیون خارجه‌ شورای ملی مقاومت!   [2016 Oct] 
*مشارکت «فرقه‌ی رجوی» در زمینه‌سازی قتل «فراز» و «رها»   [2016 Oct] 
*«فراز» و «رها» جدیدترین قربانیان «قتل‌های زنجیره‌ای»  [2016 Sep] 
*محسنی اژه‌ای همچنان محرمانه حکم قتل صادر می‌کند  [2016 Sep] 
*رازینی قاتلی که به جنایاتش «افتخار» می‌کند  [2016 Sep] 
*پورمحمدی جنایتکاری که شب‌ها راحت می‌خوابد  [2016 Sep] 
*آمار واقعی زندانیان قتل‌عام‌شده در تابستان ۶۷ و جعلیات پیرامون گور دسته‌جمعی  [2016 Sep] 
*فیلم کامل گفتگوی ایرج مصداقی با معاون مصطفی پورمحمدی در ژاپن  [2016 Sep] 
*«حاجی علوی و حاجی فلاحی» یا «حاجی رجوی و حاجی خزایی»  [2016 Sep] 
*توضیحی چند در مورد گفتگوی مهدی خزعلی با صدای آمریکا   [2016 Sep] 
*گفتگو با آوایی بازرس ویژه روحانی و خلف‌رضایی قاضی دیوان عالی‌ کشور، عاملان کشتار دهه‌ی ۶۰ ‏‏(بخش دوم) ‏   [2016 Sep] 
*گفتگوی اختصاصی با علیرضا آوایی یکی از مسئولان کشتار ۶۷ (قسمت اول)  [2016 Aug] 
*نگاهی گذرا به ریشه‌های قتل‌عام زندانیان در سال‌های ۶۰ و ۶۷   [2016 Aug] 
*دلایل واقعی کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷  [2016 Aug] 
*از زندان برای آیت الله منتظری گزارش فرستادم   [2016 Aug] 
*ادعای جدید فرقه «صاحب‌مرده» رجوی مبنی بر عضویت من در هیأت کشتار ۶۷!  [2016 Aug] 
*گزارش کذب اعضای هیأت کشتار ۶۷ به آیت‌الله منتظری  [2016 Aug] 
*خروج مأموران ساواک از کشور در دیماه ۵۷، سفر به اسرائیل و اخراج از این کشور(گفتگو با پرویز معتمد)  [2016 Aug] 
*نگاهی دوباره به قاضی صلواتی و «برادر همسرش»  [2016 Jul] 
*پاسخی به ادعاهای بهروز جلیلیان در مورد «نه زیستن نه مرگ»  [2016 Jul] 
*بدون شرح!‌ آیا مسعود رجوی پاسخی برای این اسناد دارد؟  [2016 Jul] 
*آقای همنشین بهار! منظور وزیر کار امیر قاسم معینی است و نه هوشنگ انصاری  [2016 Jun] 
*اگر بهشتی زنده می‌ماند چه می‌شد؟‌  [2016 Jun] 
*مهدی سامع سرباز «ولی فقیه» در غیبت و «ارتجاع مغلوب»   [2016 Jun] 
*گوشه‌هایی از زندگی سراسر فساد کامران دانشجو چشم‌وچراغ خامنه‌ای در دانشگاه‌ها   [2016 Jun] 
*آیا عقلانیتی در اشرف دهقانی هست؟  [2016 Jun] 
*تلاش دستگاه اطلاعاتی رژیم برای تماس با پرویز ثابتی، ایجاد رابطه با آمریکا، شکایت از مجاهدین در گفتگو با پرویز معتمد  [2016 Jun] 
*نگاهی دوباره به نامه نگاری دبیر کنفدراسیون جهانی محصلین و مصطفی خمینی در دهه‌ی ۴۰  [2016 Jun] 
*مهدی سامع و «سه تفنگدار»ش  [2016 May] 
*بازداشت و دوران «حصر» خمینی تا تبعید در گفتگو با پرویز معتمد   [2016 May] 
*حمید اسدیان «مدیحه سرای» دربار رجوی و «ارزش غایی کلمات»  [2016 May] 
* جنگ و گریز ساواک با چریک «افسانه»‌ای حمید اشرف از نگاهی دیگر  [2016 May] 
*نگاهی اجمالی به سناریوی رژیم در مورد «زن» دستگیر شده در آلبانی  [2016 May] 
* مصطفی تاج زاده و «امام خمینی» و «دوران طلایی »   [2016 May] 
*دسته گل جدیدی که «تیرخلاص» زن اوین به آب داد  [2016 May] 
*داستان «استاد ادبیات از خراسان سرفراز» و «دیپلمات اسکاندیناوی»  [2016 May] 
*جنگ نیابتی شیعه و سنی و تعطیلی نهم ربیع‌الاول «آغاز امامت ولی عصر» و «عید‌الزهرا»  [2016 May] 
*«پرچم سرخ» تکان دادن سعید سلطانپور در روایت مجاهدین  [2016 May] 
*مروری بر «زخمی شدن قاسم سلیمانی» و «درب ضد انفجار اتمی» در تونل زیر زمینی سپاه در روایت مسعود رجوی  [2016 Apr] 
*جاودانه‌های خانواده‌ی محمدرحیمی در شعر زنده یاد نصیر نصیری  [2016 Apr] 
*شبکه‌ی نفوذی مجاهدین در رژیم، قربانی «خیانت» مسعود رجوی (بخشی از گزارش ۹۳)  [2016 Apr] 
* فیروز الوندی و «لاله‌های سرنگونش»  [2016 Apr] 
*«سرقت» شعرهای نصیر نصیری توسط مجاهدین و استفاده از آن در خاطرات محمود رویایی!  [2016 Apr] 
*نصیر نصیری همچون «بادی سرگردان» در جستجوی آشیانه‌‌اش  [2016 Apr] 
*آیا رژیم قصد آزادی رابرت لوینسون را دارد؟  [2016 Mar] 
*سید‌ابراهیم رئیسی جنایتکاری در مقام تولیت «آستان ضامن آهو»  [2016 Mar] 
*نگاهی ایدئولوژیک به نامه‌‌‌های مسعود رجوی خطاب به خبرگان و خامنه‌ای  [2016 Mar] 
*در رثای دکتر هادی اسماعیل‌زاده حقوقدان بزرگ میهن مان  [2016 Mar] 
*بارز شدن دشمنی هیستریک فرقه رجوی با زندانیان سیاسی مقاوم و مبارز   [2016 Feb] 
*دزد ناشی به کاهدان می زند («جنون» مسعود رجوی)  [2016 Feb] 
*«چه بی ثمر به در می‌کوبم» نگاهی به چند شعر نصیر نصیری  [2016 Jan] 
*عباس رحیمی آن «جان شیفته»  [2016 Jan] 
*کارزار غیرانسانی جماعت رجوی علیه بیماری عباس محمدرحیمی  [2016 Jan] 
*نقش اخلاق در رفتارهای سیاسی  [2016 Jan] 
*سرگیجه ی رجوی در برابر مظلومیت عباس محمدرحیمی  [2016 Jan] 
*حمله کینه توزانه ی مسعود رجوی به عباس محمدرحیمی سمبل جوانمردی و راستی  [2015 Dec] 
*مترجم نیروی دریایی آمریکا در زندان اوین؛ نماینده خمینی در نیروی دریایی، امام جماعت در آمریکا  [2015 Nov] 
*پیش‌بینی خروج نیروهای آمریکایی از عراق و خطرات ناشی از آن  [2015 Nov] 
*رجوی خواهان ادامه جنگ در لیبرتی، کمیساریای عالی پناهندگان خواهان انتقال فوری مجاهدین از عراق   [2015 Nov] 
*جنایت «لیبرتی» و مسئولیت مشترک خامنه‌ای و مسعود رجوی  [2015 Oct] 
*محمدحسن راستگو «مبتکر شیوه خاصی از آموزش و تفریح برای کودکان»  [2015 Oct] 
*پاسخ من به دستگاه اطلاعاتی و امنیتی رژیم برای مناظره در «دانشگاه هنر تهران»  [2015 Oct] 
*متن کامل نامه آیت‌الله گلزاده غفوری به ‌آیت‌الله منتظری: «با آب دیگری وضو بسازید»  [2015 Oct] 
*تلاش نافرجام فخرآور برای بدنام کردن اسماعیل خویی  [2015 Sep] 
*گل ــ زاده، نخ «دانه‌های تسبیح» * (قسمت دوم)   [2015 Sep] 
*من و فرهاد و زندان و «یه شب مهتاب» *  [2015 Sep] 
*«کشتار ۶۷» در شعر نصیر نصیری (شاعری که قربانی خمینی و رجوی شد)  [2015 Sep] 
*گفتگوی گزارشگران با ایرج مصداقی بمناسبت یادبود کشتار زندانیان سیاسی در تابستان 1367  [2015 Aug] 
* جنایتکاران دهه ۶۰ پست دولتی دارند روایت ایرج مصداقی از سیاه‌ترین دهه عمر جمهوری اسلامی - بخش دوم [2015 Aug] 
*نصیر نصیری شاعری که قربانی خمینی و رجوی شد  [2015 Aug] 
*بقیه داستان «جیمزباند» و «رفیق آیت‌الله»   [2015 Aug] 
*روایت ایرج مصداقی از سیاه‌ترین دهه عمر جمهوری اسلامی - بخش نخست زندانی قطع نخاع شده را روی برانکارد بردند و اعدام کردند [2015 Aug] 
*کوتاه و گویا؛ «انترناسیونال بچه‌پرروها»   [2015 Aug] 
*سکوت مسعود رجوی در قبال پذیرش پناهندگی یکی از متهمان قتل‌ کشیش‌های مسیحی در سوئد  [2015 Aug] 
*توطئه‌ی جدید دستگاه اطلاعاتی رژیم و مجاهدین علیه «نه زیستن، نه مرگ» و من   [2015 Aug] 
*«هوشنگ عیسی بیگلو» و «همنشین بهار» در روایت عرفان قانعی فرد پادوی دستگاه امنیتی   [2015 Aug] 
*رضا مصطفوی طباطبایی «خیر» حامی پرسپولیس یا یکی از عوامل گم‌شدن دکل نفتی   [2015 Jul] 
*به یاد مادر انسیه بخارایی کاشی (سید‌احمدی) که «لبخندش باغ ستاره‌ها بود»   [2015 Jun] 
*از جعل امضاهای ناشیانه پای بیانیه دلواپسان تا جعل امضا تحت نام «بیش از ۱۵۰۰نفر از دوستداران جنبش فدائی»  [2015 Jun] 
*اوین؛ از جوخه‌‌ی اعدام لاجوردی تا پارک قالیباف و لاریجانی  [2015 May] 
*چهل سال پس از ترور شریف واقفی؛ شباهت‌های رفتاری مسعود رجوی و تقی‌ شهرام   [2015 May] 
*چرا در مورد بیژن جزنی و حمید اشرف می‌نویسم؟  [2015 Apr] 
*من یا محسن درزی «تواب»، کدام یک بایستی پوزش بخواهیم؟  [2015 Apr] 
*سناریوی جدید دستگاه اطلاعاتی رژیم؛ مجاهدین عامل اسیدپاشی روی زنان  [2015 Apr] 
*فرخ نگهدار و تاریخی سراسر جعلی: چگونه جنبش فدایی، بیژن جزنی و حمید اشرف قربانی شده‌اند  [2015 Apr] 
*سازمان چریک‌های فدایی خلق و پذیرش رهبری خمینی در دوران انقلاب ضد‌سلطنتی  [2015 Apr] 
*«ایران اینترلینک» صدای دستگاه اطلاعاتی رژیم   [2015 Mar] 
*مسعود رجوی بیش از رژیم جمهوری اسلامی از نمایش جهانی فیلم «آن‌ها که گفتند نه» در هراس است  [2015 Mar] 
*کشتار وحشیانه با استناد به آیات قرآن و سنت  [2015 Mar] 
*پیش‌بینی هشت سال پیش نتایج تحریم اقتصادی رژیم و خروج نیروهای آمریکایی از عراق  [2015 Feb] 
*قاضی حسن تردست قاتل ریحانه جباری مرتکب جنایت دیگری شد  [2015 Feb] 
*دست‌خط‌های ارائه شده از سوی مجاهدین خلق به ایرج مصداقی  [2014 Dec] 
*واکنش رهبری عقیدتی مجاهدین به مقاله‌ی «مسعود رجوی سه دهه «فرار» از «جانبازی» و به خطر انداختن جان مجاهدین»  [2014 Dec] 
*تروریست سیدنی کیست و کتاب شعرش را چه کسی انتشار داد؟  [2014 Dec] 
*فراخوان «ستاد اجتماعی مجاهدین در داخل کشور» طنز یا فاجعه  [2014 Dec] 
*مسعود رجوی سه دهه «فرار» از «جانبازی» و به خطر انداختن جان مجاهدین  [2014 Dec] 
*پروژه‌ی «شهید‌سازی» از مرتضی سربندی مأمور اطلاعاتی و مسئول آموزش گارد پرواز سپاه پاسداران   [2014 Oct] 
*عملیات مروراید مجاهدین در بهار ۱۳۷۰ کردکشی یا دخالت سپاه‌پاسداران در عراق؟  [2014 Oct] 
*مجاهدین خلق، داعش، «انقلابیون عراقی»، «عشایر انقلابی»، بدون شرح   [2014 Oct] 
*تشابه احکام «داعش»‌گونه‌ی خمینی برای کشتار نظامیان و زندان سیاسی در مرداد ۶۷  [2014 Oct] 
*نگاهی دوباره به دیدگاه‌ه‌ای هفت سال پیش ایرج مصداقی پیرامون احتمال حمله‌‌نظامی، تحریم اقتصادی، بحران‌هسته‌ای و ...  [2014 Sep] 
*به مناسبت درگذشت امام جمعه شمیرانات: حجت‌الاسلام محسن دعاگو، امام جمعه، بازجو، شکنجه‌گر و فرمانده کمیته  [2014 Sep] 
*اعدام‌های ۶۷ از یک سال قبلش برنامه‌ریزی شده بود ارائه آمار غیر واقعی از اعدام‌های ۶۷ تنها به جمهوی اسلامی کمک می‌کند [2014 Sep] 
*آزادی متهمان ترور «متخصصان هسته‌‌ای» یک رسوایی دیگر برای خامنه‌ای  [2014 Sep] 
*طرح یک پرسشنامه (مجاهدین در برابر پرسش‌های مردم) بخشی از «گزارش ۹۳»  [2014 Aug] 
*دخالت مجاهدین در امور داخلی عراق و حمایت از نیروهای تحت هژمونی «داعش» (بخشی از گزارش ۹۳)  [2014 Aug] 
*روحانیت انقلابی، متهم اصلی آتش‌سوزی سینما رکس آبادان  [2014 Aug] 
*مظفر الوندی پاسدار زندان یا مسئول دفتر «حقوق بشر» و دبیر مرجع «حقوق کودک»  [2014 Aug] 
* گورستان «خاوران»  [2014 Aug] 
*اعدام، یک پارامتر مهم در حیات سیاسی نظام جمهوری اسلامی است  [2014 Aug] 
*شبکه‌ی نفوذی مجاهدین در رژیم، قربانی «خیانت» مسعود رجوی (بخشی از گزارش ۹۳)  [2014 Aug] 
*قاضی محمد مقیسه و سه دهه جنایت علیه بشریت  [2014 Aug] 
*«فرد خوشنام» مجاهدین چه کسی است ؟  [2014 Jul] 
*سرنوشت مسعود دلیلی، یادآور سرنوشت سعید امامی (بخشی از گزارش ۹۳)  [2014 Jul] 
*توضیحی مختصر در مورد فرار مسعود رجوی از عراق و ترک صحنه‌ی جنگ   [2014 Jul] 
*دریافت «جایزه یواشکی» توسط خانم رجوی  [2014 Jul] 
*تصحیح یک اشتباه در ارتباط با گزارش ۹۳ و پوزش از آقای سعید جمالی   [2014 Jul] 
*گزارش 93 / واکاوی و بررسی فرهنگ و رفتار توتالیتاریستی مسعود رجوی نگاهی به واکنش‌ها و برخوردهای رهبری مجاهدین و مریدان حل شده در وی، در برابر «گزارش ۹۲» و تحولات یک ساله گذشته (1392/1393) [2014 Jul] 
*ای کاش نه تیم ملی فوتبال، که جامعه‌ی ایران «کارلوس کی‌روشی» می‌داشت   [2014 Jun] 
*تصحیح یک روایت در مورد زنده یاد غلامحسین (شاپور) قناعتی  [2014 May] 
*«لعبتی هزار ماشالا»، نامه سرگشاده به عماد‌الدین باقی  [2014 Apr] 
*نگاه متفاوت من، محمد مصطفایی و وحید پوراستاد به علیرضا آوایی  [2014 Apr] 
*من و «حق» بیژن جزنی و کشتار ۳۰ فروردین ۱۳۵۴  [2014 Apr] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (بخش پایانی) نقش وابستگان فدراسیون فوتبال و تربیت‌بدنی در فساد   [2014 Apr] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۶) لومپنیسم در حاکمیت، لومپنیسم در فوتبال و ...   [2014 Apr] 
*«عشق» و نسل برآمده از انقلاب ضد سلطنتی  [2014 Apr] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۵) روحانیت و دلالان در فوتبال  [2014 Mar] 
*مسعود رجوی و «پرفسور راج بالدو» و جایزه «خدمات بشردوستانه بین‌المللی»   [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۴) نقش رمالان، جادوگران و مداحان در فوتبال  [2014 Mar] 
*نوروز در زندان‌های دهه‌ی ۶۰  [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۳) غوغای اعتیاد و دوپینگ  [2014 Mar] 
*انتخاب مریم رجوی به عنوان «پرافتخار زن سال ۲۰۱۳ » و پروفسور «راج بالدو»  [2014 Mar] 
*نگذارید دست‌های خونین خمینی را پاک کنند   [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۲) سرمایه‌داران نوکیسه در فوتبال  [2014 Mar] 
*مرتضی فهیم کرمانی صادر کننده‌ی اولین حکم ترور، سنگسار و قطع دست   [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۱) سرمایه‌داران نوکیسه و فوتبال  [2014 Feb] 
*سیدحسین موسوی تبریزی خشن‌ترین قاضی نظام، مدعی «اسلام رحمانی»  [2014 Feb] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته، سرمایه‌داران نوکیسه و فوتبال (۱۰)  [2014 Feb] 
*ادامه‌ی دشمنی دستگاه ولایت با زنده‌یاد فرخ‌رو پارسای  [2014 Feb] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۹) (سرمایه‌داران نوکیسه در فوتبال)  [2014 Feb] 
*علی یونسی و تکذیب محاکمه و اعدام نظامیان حزب توده  [2014 Feb] 
*ناصر میناچی مشمول «فامیل الدنگ»‌ نشد  [2014 Feb] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۸) هجوم سرمایه‌داران نوکیسه به بازار فوتبال  [2014 Jan] 
*مقوله‌ی حجت‌الاسلام «جعفر نیری» و مستند‌سازی کشتار ۶۷  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (بخش ۷) تحولات باشگاه پرسپولیس، استقلال و ...   [2014 Jan] 
*حسینعلی نیری رئیس دادگاه انتظامی قضات «رژیم کشتار »  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۶) دخالت سپاه پاسداران در فوتبال  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۵)  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۴)  [2013 Dec] 
*نگاهی دوباره به دستگاه اطلاعاتی نظام و قربانیان «انجمن پادشاهی»  [2013 Dec] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۳)  [2013 Dec] 
*طه طاهری (مسعود صدر‌الاسلام) و وزارت اطلاعات مسئول ربودن رابرت لوینسون  [2013 Dec] 
*سخنی با مریم رجوی؛ به یاد «گوهر» و «گوهر»ها  [2013 Dec] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۲)  [2013 Dec] 
*چند نفر در زندان قزلحصار اعتصاب غذا کرده‌اند؟ نگاهی به اطلاعیه دبیرخانه شورای ملی مقاومت  [2013 Dec] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱)  [2013 Dec] 
*پاسخ مجاهدین به مقاله‌ی فریبا هادیخانلو «اشرف نشان» یا «تواب اتاق آزادی اوین»   [2013 Nov] 
*فریبا هادیخانلو «اشرف نشان» یا «تواب اتاق آزادی اوین»  [2013 Oct] 
*خطر اعدام متهمان ترور‌های هسته‌ای و «جاسوسی» برای موساد   [2013 Oct] 
*نهاد نمایندگی خامنه‌ای و تائید قتل‌عام‌های ۶۰ و ۶۷  [2013 Oct] 
*انشعاب و ایجاد تشکل؛ پاسخ به نامه‌ی سرگشاده‌ی آقای ریحانی  [2013 Oct] 
*حق تیر و شکنجه در قوانین جمهوری اسلامی   [2013 Sep] 
*رادیو بی بی سی و گزارش بیطرفانه‌اش از عراق  [2013 Sep] 
*پس از قتل‌عام در اشرف، کشتار بزرگتری در چشم‌انداز است  [2013 Sep] 
*علیرضا یعقوبی «اشرفی» امروز و همکار سعید امامی و فلاحیان دیروز  [2013 Aug] 
*لزوم مبارزه با شخصیت‌سازی و شخصیت پرستی و پرهیز از مطلق‌کردن افراد   [2013 Aug] 
*قاضی صلواتی یکی از اضلاع مثلت «جنایت علیه بشریت»  [2013 Aug] 
*نامه سرگشاده به شیرین عبادی، «اسلام رحمانی» چاره‌ی کار نیست  [2013 Aug] 
*آیت‌الله گلزاده غفوری و پذیرش وکالت عباس امیرانتظام   [2013 Aug] 
*چه چیز خشم «‌اهل حق» در ایران را برانگیخت و خودسوزی‌ها چرا آغاز شد؟  [2013 Jul] 
*واکنش مشابه‌ مجلس شورای اسلامی و «شورای ملی مقاومت» به «استعفا»  [2013 Jul] 
*نگاهی ایدئولوژیک به نامه‌‌‌های مسعود رجوی خطاب به خبرگان و خامنه‌ای  [2013 Jul] 
*محمد‌علی امانی رئیس اوین و عضوی از خانواده‌ی جنایتکار و غارتگر امانی   [2013 Jul] 
* مجاهدین و بنیانگذاران آن در بوته نقد  [2013 Jul] 
*انفجار حرم عسگرین و اعتراف ژنرال جورج کیسی  [2013 Jun] 
*بخش منتشر نشده‌ی گزارش ۹۲، نامه‌ی سرگشاده به مسعود رجوی   [2013 Jun] 
*مکاتبات من با ابوالقاسم رضایی یکی از مسئولان مجاهدین در دیماه ۱۳۸۸  [2013 May] 
*سنگ بنای نابسامانی‌های کشور را هاشمی گذاشته-  [2013 May] 
* محمد مهرآیین، مظهر جنایت و فساد  [2013 May] 
*گزارش ۹۲، نامه‌ی سرگشاده به مسعود رجوی  [2013 May] 
*سیدحسین موسویان و شیخ حسن روحانی دو مدعی تحصیل در بریتانیا  [2013 Apr] 
*نگاهی به پرونده‌ی کهریزک و سوابق جنایتکارانه «قاضی حداد»  [2013 Apr] 
*حجت‌الاسلام محسن دعاگو، امام جمعه، بازجو، شکنجه‌گر و فرمانده کمیته  [2013 Mar] 
*نگاهی به زندگی جلیل بنده یکی از تیرخلاص‌زن‌های اوین  [2013 Mar] 
*سفر مصطفی محمد نجار به وین شلیک به لیست جدید اتحادیه‌‌ اروپا  [2013 Mar] 
*نقش مجید قدوسی یکی از عوامل کشتار ۶۷ در فوتبال   [2013 Mar] 
*سیدعباس ابطحی یکی از جنایتکاران علیه بشریت  [2013 Feb] 
*دستگیری یک شهروند اسلواکی اقدامی شکست‌خورده در راه تکمیل سناریوی ترورهای هسته‌ای  [2013 Feb] 
*حمله‌ی موشکی به لیبرتی آخرین اقدام تروریستی رژیم نخواهد بود  [2013 Feb] 
*«هوشنگ عیسی بیگلو» و «همنشین بهار» در روایت عرفان قانعی فرد پادوی دستگاه امنیتی  [2013 Jan] 
*آقای واحدی، بشارتی نه «خدا ترس است و نه با شرف»  [2013 Jan] 
*طه طاهری (مسعود صدر‌الاسلام) و وزارت اطلاعات مسئول ربودن رابرت لوینسون  [2013 Jan] 
*تلاش برای نجات تروریست‌های‌ سپاه قدس در تایلند  [2012 Dec] 
*نشریه‌ی پیکار، قاسم عابدینی و ترور آمریکایی‌ها  [2012 Dec] 
*رو در رو با فائزه هاشمی و «عبرت روزگار»  [2012 Dec] 
*آیا خامنه‌ای مخالف اعدام مارکسیست‌‌ها بود؟  [2012 Dec] 
* بدون شرح! ایرج مصداقی در کنار احمدی‌نژاد در حال افتتاح کارخانه  [2012 Dec] 
*«گفتگوهای زندان» و سندروم «دایی جان ناپلئون»  [2012 Dec] 
*مازیار بهاری و «اعترافات اجباری»  [2012 Nov] 
*حکم تاریخی دادگاه لاهه و واکنش ناگزیر «هیأت اجرایی راه کارگر»  [2012 Nov] 
*تاکسی زرد رنگ پژو ۴۰۵ و ترور پاسدار فریدون عباسی  [2012 Nov] 
*آیا مجاهدین و دشمنانشان فرهنگی مشابه دارند؟  [2012 Oct] 
*چه کسانی مستشاران آمریکایی در ایران را ترور کردند؟   [2012 Oct] 
*متهم کردن بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به مشارکت در ترور‌های هسته‌ای   [2012 Oct] 
*وزیر فتحی هوادار دکتر شریعتی چرا و چگونه «رفیق» شد؟  [2012 Oct] 
*«جهانبخش سرخوش» و «شرکا» همسو و همگام با رژیم  [2012 Oct] 
*من و «حق» بیژن جزنی و کشتار ۳۰ فروردین ۱۳۵۴  [2012 Oct] 
*آیا محمدی گیلانی حکم اعدام فرزندانش را داد؟  [2012 Sep] 
*نگاهی به جعلیات انتشار یافته از سوی ساموئیل کرماشانی در مورد مولود آفند و متهمان دستگیر شده در ایران   [2012 Sep] 
*ربودن مولود آفند، ارتباط آن با «ترورهای هسته‌ای»، اقلیم کردستان و موساد  [2012 Sep] 
* نگاهی دوباره به سناریوی «سربازان گمنام امام زمان» و قربانیان آن  [2012 Sep] 
*دلایل اتخاذ اقدامات امنیتی اجلاس «غیرمتعهدها» در تهران  [2012 Aug] 
*به فریاد متهمان بیگناه ترور «متخصصان هسته‌ای» برسید  [2012 Aug] 
*علیرضا آوایی، غلامرضا خلف رضایی زارع و چند جنایتکار علیه بشریت  [2012 Aug] 
*«حاج رضا» و کتایون ‌آذرلی و یک پروژه‌ی امنیتی   [2012 Jul] 
*چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید؛ پرسش‌هایی از سوی مخالفین ایران تریبونال  [2012 Jul] 
*دروغپردازی «حاج‌رضا» در مورد نحوه‌ی سفر به اروپا  [2012 Jul] 
*پرده‌‌ی دیگری از «داستان‌های هزار و یک شب» صاحب‌منصب قضایی رژیم  بازی چرخ بشکندش بیضه در کلاه زیرا که عرض شعبده با اهل راز کرد [2012 Jul] 
*«دو پیمانه آب و یک چمچه دوغ»، نگاهی به روایت‌های جعلی صاحب‌منصب قضایی رژیم  [2012 Jul] 
*پاسخ به چند سؤال در ارتباط با خاطرات و مصاحبه‌ی‌ تلویزیونی ثابتی و واکنش‌های پیرامون آن  [2012 Jun] 
*حاج احمد قدیریان مسئول گروه ضربت و جوخه‌های اعدام اوین   [2012 Jun] 
*«فرقان» در آیینه‌ی تاریخ  [2012 Apr] 
*مایک والاس و هاشمی رفسنجانی  [2012 Apr] 
*حمید رضا نقاشیان تجسم عینی حاکمیت فاسد  [2012 Mar] 
*چه کسی خامنه‌ای را در تیرماه ۶۰ ترور کرد؟ به یاد اروج امیرخان‌زاده که «برای نامش مقاومت کرد» [2012 Mar] 
*تروریسم افسار گسیخته‌ی رژیم و مماشات بین‌المللی  [2012 Feb] 
*فراز و نشیب حزب توده در دهه‌ی ۶۰  [2012 Feb] 
*«اپوزیسیون» کی و چگونه کوک می‌شود؟  [2012 Feb] 
*سانسور بخش مهیج خبر «ان بی سی» در مورد نقش مجاهدین در ترور‌های تهران  [2012 Feb] 
*پرونده‌ی لیلا فتحی نمادی از ظلم و بی‌عدالتی دستگاه قضایی ولایت فقیه   [2012 Feb] 
*چه کسانی پشت بیانیه‌‌ی «کرکس‌ها متحد می‌شوند» هستند (بیانیه بیش از ۱۵۰۰ فدایی ولی فقیه) [2012 Jan] 
*نقش رژیم در «قتل‌های زنجیره‌ای متخصصان» ایرانی   [2012 Jan] 
*نامه سرگشاده به آقای محمد نوری زاد  [2011 Dec] 
*نامه‌ی تیرماه ۱۳۶۶ آیت‌الله گلزاده غفوری به ‌آیت‌الله منتظری *  [2011 Dec] 
*نامه آیت‌الله گلزاده غفوری به ‌آیت‌الله منتظری: «با آب دیگری وضو بسازید»  [2011 Nov] 
*پاسخ به پرسش‌هایی چند در مورد بیانیه‌های ضد جنگ و تلاش‌های اکبر گنجی  [2011 Nov] 
*پاسخ به سؤالاتی چند در مورد گزارش آژانس بین‌المللی اتمی و امکان حمله نظامی غرب به ایران  [2011 Nov] 
*چند پرسش و پاسخ در مورد طرح ترور سفیر عربستان در آمریکا  [2011 Oct] 
*جاسوسی وابسته‌ی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی در لندن علیه دانشجویان ایرانی  [2011 Oct] 
*«باغ‌ها آنگاه که شکفته‌ترند کوله‌ی پاییز را پربار می‌کنند»  [2011 Sep] 
*«از اوج و موج نگاهت عشق پیدا بود»   [2011 Sep] 
*به یاد شهلا و فریده و همه‌ی جاودانگان   [2011 Sep] 
*به یاد مادر جهان‌آرا و جاودانه‌اش «حسن»  [2011 Sep] 
*رقص ققنوس‌ها و آواز خاکستر  [2011 Sep] 
*به روز کردن لیست تروریستی و واکنش‌‌های رژیم  [2011 Aug] 
*محمد سلیمی یکی از جنایت‌کاران علیه بشریت و دست‌اندرکاران قتل‌عام ۶۷  [2011 Aug] 
*راه بهبود حقوق بشر در ایران از رسیدگی به قتل های ۶٧ می گذرد  [2011 Aug] 
*معامله‌ بر سر آزادی دو کوهنورد آمریکایی و باقی ماندن نام مجاهدین در لیست تروریستی  [2011 Aug] 
*گفتگو در مورد گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر  [2011 Aug] 
*نوری‌زاده و زنده‌یاد شاپور بختیار  [2011 Aug] 
*مروری بر روایت هاشمی رفسنجانی از پایان قتل‌عام ۶۷ و اطلاعات ارائه شده از سوی دادستانی  [2011 Aug] 
*با آب هفت دریا نیز ننگ کشتار ۶۷ را نمی‌توان شست  [2011 Jul] 
*لیست تروریستی آمریکا و رابطه آن با نجات جان ساکنان اشرف   [2011 Jul] 
*مادر هنوز غصه‌ی عطیه را دارد  [2011 Jul] 
*مادر امامی و آغوش پر از عشق‌اش   [2011 Jul] 
*آیا مجید انصاری راست می‌گوید؟  [2011 Jun] 
*محمدرضا صدر عاملی و رخت‌‌ دامادی‌اش  [2011 Jun] 
*نحوه برخورد دولت موسوی با کشتار ۶۷ و موارد نقض حقوق بشر در مجامع بین‌المللی   [2011 Jun] 
*تصحیح اطلاعات ارائه شده نادرست در مورد گزارشگر ویژه و ...  [2011 Jun] 
*انتخاب گزارشگر ویژه مردِ مسلمانِ غیرعرب و تصحیح چند اشتباه   [2011 Jun] 
*هوشنگ اسدی بدون هیچ پروایی همچنان دروغ می‌گوید  [2011 Jun] 
*از بهناز شرقی نمین تا هاله سحابی  [2011 Jun] 
*با چهره‌ی مجید قدوسی یکی از مسئولان کشتار ۶۷ آشنا شویم  [2011 May] 
*توضیحی در ارتباط با نقد کتاب هوشنگ اسدی  [2011 Apr] 
*نقدی بر «نامه‌هایی به شکنجه‌گرم»، چرا هوشنگ اسدی دروغ می‌گوید؟  [2011 Apr] 
*کدیور و روایت کشتار ۶۷   [2011 Apr] 
*کشتار در اشرف و منادیان «اسلام رحمانی»   [2011 Apr] 
*طه طاهری (مسعود صدر الاسلام) و مفقودشدن رابرت لوینسون  [2011 Mar] 
*۱۹ بهمن شکوه یک مقاومت؛ غم و اندوه غریبانه‌ی زندانیان   [2011 Feb] 
*با چهره‌ی داوود روزبهانی فرمانده حمله به پایگاه موسی خیابانی آشنا شویم  [2011 Feb] 
*برای مظلومیت و تنهایی محمدعلی حاج‌آقایی   [2011 Jan] 
*با چهره‌ی مرتضی اشراقی عضو هیئت کشتار ۶۷ آشنا شویم  [2011 Jan] 
*«خبر کوتاه‌ بود اعدام‌ شان‌ کردند!»*  [2011 Jan] 
*مهدی نادری‌فرد یکی از عوامل اصلی کشتار ۶۷ در زندان گوهردشت  [2011 Jan] 
*یادی از آیت‌الله منتظری و نکاتی چند در ارتباط با میزگرد سیاسی ۳۰ آذر ۸۸ سیمای آزادی   [2010 Dec] 
*نامه سرگشاده به خانم زهرا رهنورد   [2010 Nov] 
*تاریخ گفت‌وگوهای درونی بخش مارکسیست لنینیست مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلق   [2010 Nov] 
*فردا را چگونه باید ساخت؟  [2010 Nov] 
*برای آن‌هایی که خواهان حقیقت‌اند  [2010 Nov] 
*از به کارگیری شیوه‌های غیراخلاقی بپرهیزیم حتی در رابطه با دشمنانمان   [2010 Nov] 
*ايرج مصداقي و «غزل اميد»   [2010 Sep] 
*انتشار اخبار جعلی از سوی «پیک نت» در ارتباط با مهاجمان به خانه کروبی   [2010 Sep] 
*گرچه ما می‌گذریم راه می‌‌ماند ( در رثای جاوادنه‌های رضایی‌ جهرمی)  [2010 Aug] 
*معرفی عاملان و آمران و افراد مطلع از اعدام‌های مرداد ۶۷  [2010 Jul] 
*قتل‌عام ۶۷ در پاسخ‌های رسمی دولت جمهوری اسلامی   [2010 Jul] 
*ايرج مصداقي: غرب عاملان کشتار را مي‌شناسد  [2010 Jul] 
*نامه سرگشاده به میرحسین موسوی   [2010 Jul] 
*مادر امامی و آغوش پر از عشق‌اش   [2010 Jun] 
*«محمد نبودی ببینی»، برادرت را کشتند!  [2010 Jun] 
*گفت‌وگو با ايرج مصداقی درباره قاضی مقيسه: شريرترين چهره زندان‌های جمهوری اسلامی در دهه ۶۰  [2010 May] 
*«آیا زندگی باز به آن‌ها خواهد خندید»  حکومت کودتا در صدد انجام جنایتی جدید است [2010 May] 
*حق با شادی صدر است یا داریوش برادری  [2010 May] 
*برای مظلومیت و تنهایی محمدعلی حاج‌آقایی   [2010 May] 
*شورای حقوق بشر سازمان ملل و همسر سعید امامی!  [2010 Apr] 
*با چهره‌ی سید حسین مرتضوی یکی از جنایتکاران علیه بشریت آشنا شویم!  [2010 Apr] 
*بهار با بچه‌ها، بهار بی‌بچه‌ها (یادی از دلاوران خانواده‌‌ی مدائن)  [2010 Mar] 
*گفتگوی اشتراک با ایرج مصداقی در رابطه با کمپین دو میلیون امضا بر علیه مجازات اعدام   [2010 Mar] 
*داستان دستبوسی جنتی !  [2010 Mar] 
*«شرفیابی و درخواست عفو و انابه در حضور رهبری»  [2010 Mar] 
*اعدام توابان، تراژدی مضاعف  [2010 Feb] 
*سوءقصد به تواب نظام یا سناریوی جدید کودتاچیان  [2010 Feb] 
*احسان نراقی همچنان در خدمت قدرت  [2010 Feb] 
*نامه‌های علیرضا حاج صمدی به همسرش مریم گلزاده غفوری   [2010 Feb] 
*«کاظم» تبلور خشم و عصیان نسل برآمده از انقلاب ضد‌سلطنتی  [2010 Feb] 
*صدای «صادق» نسلی که در سکوت پرپر شد  [2010 Feb] 
*فرمانده حمله به پایگاه موسی خیابانی چه کسی بود؟   [2010 Feb] 
*کتاب «نگاهی به سازمان بین‌المللی کار، نقض حقوق بنیادین کار در ایران» - ایرج مصداقی  [2010 Feb] 
*وصیت نامه مریم گلزاده غفوری  گل‌ زادگان (مریم گلی)  [2010 Feb] 
*«سلامم غریبانه در هر خانه را خواهد زد» گل‌زادگان- مریم [2010 Feb] 
*عبرت‌های روزگار   [2010 Feb] 
*گل- زادگان ( محمد کاظم)   [2010 Jan] 
*گل‌- زادگان ( محمدصادق)   [2010 Jan] 
*گل ــ زاده، نخ «دانه‌های تسبیح» * (قسمت دوم)  [2010 Jan] 
*مسعود علی‌محمدی آخرین قربانی دستگاه امنیتی ولایت فقیه  [2010 Jan] 
*دکتر گلزاده غفوری مدافع بزرگ حقوق مردم (قسمت اول)  [2010 Jan] 
*فرخ نگهدار و درد «فروپاشی» نظام  [2010 Jan] 
*شب لعنتی و فانوس (به یاد فاطمه کزازی)  [2009 Dec] 
*در رثای کسی که به جای حکومت بر سرهای بالای دار، بر قلب‌های مردم حکومت کرد  [2009 Dec] 
*پرسش و پاسخ در مورد فعل‌انفعالات عراق و وضعیت مجاهدین و ... (بخش دوم)   [2009 Dec] 
*پرسش و پاسخ در مورد فعل‌انفعالات عراق و وضعیت مجاهدین و ... (قسمت اول)  [2009 Dec] 
*آن کس که وابستگی‌های سیاسی و ایدئولوژیکش را نفی کند خود را نفی می‌کند   [2009 Nov] 
*امیر فرشاد ابراهیمی بازیچه‌ دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی  [2009 Nov] 
*گزارش‌های نادرست به ما خدمت نمی‌کنند- بخش سوم   [2009 Nov] 
*نقد فرهنگ سیاسی - حذف و سانسور در خاطرات زندان!- بخش دوم  دوستی کی آخر آمد، دوستداران را چه شد [2009 Nov] 
*نقدی بر «آفتابکاران» نوشته‌ی محمود رویایی – بخش نخست  [2009 Nov] 
*به یاد آن که «عاشقانه زیست»  [2009 Oct] 
*همکاری یکی از فعالان اصلی لابی رژیم در انگلستان با فرماندهان سپاه پاسداران  [2009 Oct] 
*مسعود صدر‌الاسلام (طه طاهری)، همان صالح بازجوی معروف ۲۰۹ اوین نیست!  [2009 Sep] 
*گفت گو با ايرج مصداقي، نويسنده چهار جلد خاطرات زندان   [2009 Sep] 
*مذهب در خدمت شکنجه و کشتار  [2009 Sep] 
*احمد توکلی و قتل فجیع نرگس جباری   [2009 Sep] 
*آقای کروبی جنایات دیگر خامنه ای را هم افشا کنید   [2009 Aug] 
*کندوکاوی در وقایع پس از انتخابات 22 خرداد 1388  [2009 Aug] 
*همخوانی یک سیاست  [2009 Aug] 
*سخنی در باب فرصت طلبی گردانندگان سایت «اخبار روز» با چه انگیزه و هدفی؟ [2009 Aug] 
*یگان ویژه پاسداران نیروی انتظامی و «نوپو»  [2009 Aug] 
*بازوهای نظام برای سرکوب جنبش های اعتراضی  [2009 Aug] 
*نامه سرگشاده به آقای مهدی کروبی   [2009 Aug] 
*فرهاد جعفری مدافع سینه چاک احمدی نژاد یا سهی سیفی وبگرد «روزآنلاین»  [2009 Aug] 
*آشنایی با چند تن از عوامل کشتار و جنایت در دهه‌ی ۶۰  [2009 Aug] 
*محمدرضا شریفی نیا تواب دو آتشه اوین و حامی احمدی نژاد  [2009 Aug] 
*نگاهی به سابقه‌ی چندتن از رهبران کودتای ۲۲ خرداد   [2009 Aug] 
*جعلیات جدید امیرفرشاد ابراهیمی در نامه سرگشاده به مجتبی خامنه ای   [2009 Aug] 
*پاسخ به سؤالات سایت گزارشگر در ارتباط با خیزش مردم ایران   [2009 Jul] 
*نگاهی به چهره‌ی چند جنایتکار   [2009 Jul] 
*مجید پورسیف کیست؟  [2009 Jul] 
*مجتبی حلوایی عسگر یکی از عاملان اصلی کشتار ۶۷  [2009 Jul] 
*تحلیلی بر نماز جمعه رفسنجانی   [2009 Jul] 
*فکور، بازجوی شعبه‌ی هفت اوین و تروریست بین‌المللی   [2009 Jul] 
*نقدی بر کتاب «آفتابکاران» نوشته محمود رویایی (مجموعه کامل)  [2009 Jul] 
*«فرهنگ» ناهنجار یک عضو شورای هماهنگی اتحاد جمهوری‌خواهان   [2009 Jul] 
*سخنی با اعضا و هواداران اکثریت و اتحاد جمهوریخواهان  [2009 Jul] 
*حجاریان و شقاوت یک نظام ضدبشری  [2009 Jul] 
*متن سخنرانی ایرج مصداقی در جلسه ایران، انتخاب دمکراتیک  [2009 Jul] 
*«رد تئوری بقا»   [2009 Jun] 
*از ۳۰ خرداد ۶۰ تا ۳۰‌خرداد ۸۸  [2009 Jun] 
*آن کس که باید برود خامنه ای است   [2009 Jun] 
*کودتای جدید در رژیم کودتا  [2009 Jun] 
*با وزیر کشور کابینه‌ی احتمالی کروبی آشنا شویم  [2009 Jun] 
*سید ابراهیم نبوی و پرده پوشی یک دهه جنایت و سرکوب  [2009 Jun] 
*کندوکاوی در ارتباط با دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری   [2009 May] 
*میرحسین موسوی و «برکات سازنده اسلام»   [2009 May] 
*اظهارات مصطفی تاج‌زاده در توجیه کشتار ۶۷  [2009 May] 
*متجاوز را «انتخاب» نمی‌کنند!  [2009 May] 
*مهدی کروبی و میرحسین موسوی و کشتار ۶۷  [2009 May] 
*کتایون آذرلی و کتاب «مصلوب»  [2009 May] 
*نگاهی به تاریخچه‌‌ی شکایت علیه نقض حقوق سندیکایی و آزادی انجمن‌ها توسط دولت‌های ایران (بخش دوم)  [2009 Apr] 
*نگاهی به تاریخچه‌‌ی شکایت علیه نقض حقوق سندیکایی و آزادی انجمن‌ها توسط دولت‌های ایران (بخش اول)  [2009 Apr] 
*ناصر منصوری را روی برانکارد به قتل‌گاه بردند  [2009 Apr] 
*نام واقعی مجید قدوسی چیست؟   [2009 Apr] 
*سرهنگ سید لطف‌الله اتابکی کیست؟  [2009 Apr] 
*گفتگوی پژواک ایران با ایرج مصداقی در ارتباط با نقش‌گروه‌های چپ و مجاهدین در استقرار جمهوری اسلامی، حمایت از خمینی و...  [2009 Mar] 
*ادعاهای نادرست راجع به عکس‌های جنایتکاران  [2009 Mar] 
*ماشین جعل و دروغپردازی راه توده و پیک نت   [2009 Mar] 
*سرگذشت من و سرگذشت یک ترانه  [2009 Mar] 
*به یاد آن که «بهنام» بود   [2009 Feb] 
*تجربه‌اندوزی از تاریخ  [2009 Feb] 
*در خلوت پرشکوه عاشقان آزادی جاری‌ست...  [2009 Feb] 
*خاوران و مادران  [2009 Jan] 
*نقدی بر گزارش دیده‌بان حقوق بشر در مورد آزادی بیان و تجمع در مناطق کردنشین   [2009 Jan] 
*اقتدار مادران   [2009 Jan] 
*حسین مهرپور و تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی  [2009 Jan] 
*میان ماه من تا ماه گردون! دو کتاب خاطرات جعلی زندان و دو واکنش متفاوت فرهنگی [2008 Dec] 
*انتقام‌جویی نظام «عدل اسلامی» از خانواده‌ها (بخش دوم)   [2008 Dec] 
*چند نکته در ارتباط با مهر و موم کردن کانون مدافعان حقوق بشر   [2008 Dec] 
*انتقام‌جویی نظام «عدل اسلامی» از خانواده‌ها (بخش اول)  [2008 Dec] 
*برخورد گزینشی با حقوق زنان  [2008 Dec] 
*آرامگاه مادر !  [2008 Dec] 
*پرویز زند شیرازی نیز به ابدیت پیوست  [2008 Dec] 
*مادر، «افسانه است، اما دروغ نیست» مادر فاطمه صادقی دانشمند، نماد مقاومت خانواده‌ی بنازاده امیرخیزی! [2008 Dec] 
*دادگاه یا سرپوشی بر جنایت باندهای رژیم در شیراز   [2008 Dec] 
*رفیق‌دوست و حکم مهدورالدم  [2008 Nov] 
*مأموریت «یک اسکادران هموسکسوئل منحرف آمریکایی»!  [2008 Nov] 
*به پاس مقاومت و ایستادگی علی صارمی   [2008 Nov] 
*هشدارهای امنیتی سایت تابناک را جدی تلقی کنیم  [2008 Nov] 
*نوری زاده و دسته گل تازه به آب داده  چه کسی پسر خاله چه کسی است؟  [2008 Nov] 
*غلامرضا جلال و روایت‌های غیرواقعی زندان  [2008 Nov] 
*به یاد آن که «عاشقانه زیست»  [2008 Oct] 
*انتخاب اوباما شرایط را برای رژیم سخت‌تر می‌کند  [2008 Oct] 
*همنامی جنایتکاران و معضل اپوزیسیون- بخش دوم   [2008 Oct] 
*هویت اصلی داوود لشگری یکی از مسئولان کشتار ۶۷   [2008 Oct] 
*اپوزیسیون و معضل همنامی جنایتکاران   [2008 Sep] 
*آیا سانسور شاخ و دم دارد؟   [2008 Sep] 
*هیئت کشتار زندانیان سیاسی در روایت گروه‌ها و فعالان سیاسی!  [2008 Aug] 
*کشتار ۶۷، سعید شاهسوندی و پروژه‌ی جعل تاریخ  [2008 Aug] 
*بیستمین سالگرد کشتار ۶۷ و انتشار خاطرات جعلی   [2008 Aug] 
*گفتگو با ایرج مصداقی در مورد در مورد جناح‌های رژیم، خطر جنگ، خطرات اتمی شدن رژیم، وضعیت اپوزیسیون، جنبش‌های مردمی و ....  [2008 Jul] 
*سانسور زنان در انتخابات کانون نویسندگان ایران !  [2008 Jul] 
*«غنی سازی» دروغ و «توسعه» جعل در دستگاه رژیم   [2008 Jun] 
*پاسخ به «فراخوان» فریدون گیلانی و ذکر چند خاطره  [2008 Jun] 
*روایت وارونه‌ی مسعود بهنود و محسن سازگارا از ۳۰ خرداد   [2008 Jun] 
*سازگارا با جنایتکاران، ناسازگارا با قربانیان  [2008 Jun] 
*پاسخ به پرسش‌هایی چند در رابطه با کتاب «برساقه تابیده کنف»   [2008 Jun] 
*دست های خونین باندهای رژیم در انفجار شیراز   [2008 May] 
*داستان زنی که «هفت شوهر» دارد و حافظه‌ی تاریخی  [2008 Apr] 
*علی‌محمد بشارتی یکی از بنیانگذاران دستگاه سرکوب و جنایت رژیم   [2008 Apr] 
*امیرفرشاد ابراهیمی درس آموخته‌ی مکتب ولایت  [2008 Apr] 
*سید کاظم کاظمی، از بنیانگذاران سیستم اطلاعاتی، شکنجه‌گر و جلاد اصلی فعالین چپ ایران   [2008 Mar] 
*عید ۶۲ در زندان گوهردشت  [2008 Mar] 
*نوری‌زاده، بانک مرکزی جعلیات و عصاره ژورنالیسم بی‌اعتبار   [2008 Mar] 
*بخشی از نقشه‌‌های زندان‌های اوین، قزل‌حصار، گوهردشت و نیز محل‌های قتل‌عام تابستان۶۷ برگرفته شده از کتاب «نه‌زیستن، نه‌مرگ»(چاپ دوم)  [2008 Feb] 
*حاج احمد قدیریان مسئول گروه ضربت و جوخه‌های اعدام اوین  [2008 Feb] 
*دلایل واقعی کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷  [2008 Feb] 
*بهنود پدیده‌ای که از نو باید شناخت  [2008 Feb] 
*محمد مهرآیین یکی از مهم‌ترین دژخیمان اوین  [2008 Feb] 
*نقش های گوناگون هوشنگ اسدی تواب فعال زندان  [2008 Feb] 
*کبوتر با کبوتر، باز با باز، کند همجنس با همجنس پرواز  [2008 Feb] 
*برگشتگان ازدیار مردگان  [2008 Feb] 
*ILO - پیشرفت دولت جمهوری اسلامی در سال های گذشته در سازمان ‌بین‌المللی کار (بخش هشتم - پاياني)   [2008 Feb] 
*ILO - نگاهی به کنفرانس بین‌المللی کار و سیاست های به کار گرفته شده از سوی رژیم در این کنفرانس‌(بخش هفتم)   [2008 Feb] 
*ILO - تشکل‌های کارگری رژیم از نگاه سازمان بین‌المللی کار (بخش ششم)   [2008 Feb] 
*ILO - خانه کارگر جمهوری اسلامی (بخش پنجم)   [2008 Feb] 
*ILO - تشکل‌های کارگری در جمهوری اسلامی و مغایرت آن ها با کنوانسیون‌های بین‌‌المللی (بخش چهارم  [2008 Feb] 
*ILO - گزارش کمیته متخصصین در ارتباط با اجرای کنوانسیون ها و توصیه نامه ها به نود و سومین کنفرانس بین‌المللی کار و کمبودهای آن (بخش سوم)   [2008 Feb] 
*ILO - کنوانسیون های بین‌المللی که مورد تصویب دولت‌های ایران قرار گرفته‌‌‌اند (بخش دوم)   [2008 Feb] 
*ILO - کنوانسیون‌های بین‌المللی، ترفند‌های رژیم (بخش اول)   [2008 Feb] 
*برای مادرهایمان، «دل‌پاکان» و «دل‌سوختگان» روزگار  [2008 Jan] 
*کشتار ۶۷ در شعر زندان  باغ‌ها/ آنگاه که شکفته‌ترند/ کوله‌ی پاییز را/ پربار می‌کنند [2008 Jan] 
*نگاهی گذرا به نمایشنامه‌های زندان  [2008 Jan] 
*اعلامیه جهانی حقوق‌بشر دستاورد بزرگ بشریت  [2008 Jan] 
*یقه واقعیت را نمی‌توان گرفت؛ (در مورد کتاب نه زیستن نه مرگ)  [2007 Dec] 
*آقای زرافشان به کجا می‌روید؟  [2007 Dec] 
*احکام خمینی و خامنه‌ای به حسینعلی نیری رئیس هیئت قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷   [2007 Dec] 
*نظرات «استاد» عبدالله شهبازی و چگونگی برخورد بقایای حزب توده با او  [2007 Dec] 
*روزشمارقتل‌عام ۱۳۶۷  [2007 Oct] 
*مسئولان قتل‌عام زندانیان سیاسی  [2007 Aug] 
*بخشی از نقشه‌‌های زندان‌های اوین، قزل‌حصار، گوهردشت و نیز محل‌های قتل‌عام تابستان۶۷ برگرفته شده از کتاب «نه‌زیستن، نه‌مرگ»(چاپ دوم) بخش «نقشه زندان»، جلد چهارم«تا طلوع انگور» [2007 Jan]