این شرکت یکی از شرکت‌های وابسته به موسسه مالی اعتباری «مهر» است که در سال ۱۳۷۲ با نام «موسسه مالی اعتباری بسیجیان» و با سرمایه‌‌ی اهدایی به مبلغ یک میلیون تومان که از سوی خامنه‌ای پرداخت شد آغاز به کار کرد و امروز به یکی از کارتل‌های بزرگ اقتصادی تبدیل شده  و از جمله بازیگران اصلی بازارهای پول و سرمایه در ایران، به‌شمار می‌رود.

تا آبان ۱۳۸۸ این شرکت یک هزار میلیارد تومان، در بازار بورس ایران، سرمایه‌گذاری کرده بود که تا سال ۱۳۹۲ با استفاده از وام‌ها و رانت‌های دولتی، این رقم به ۵ هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کرد.
این بنیاد نظامی همچنین«۴۵درصد سهام گروه بهمن»، «۴درصد سهام گروه سایپا»، و «۲۵درصد سهام پتروشیمی کرمانشاه» را نیز در سال ۱۳۸۷ خرید.

 

تیم فوتبال باشگاه تراکتورسازی که در سال ۱۳۴۹ بنیانگذاری شد به عنوان زیرمجموعه کارخانه تراکتورسازی نیز به تملک سپاه پاسداران در آمده و تحت مسئولیت سپاه عاشورا قرار دارد و حل و فصل مسائل مالی این باشگاه که از تمکن زیادی دارد با سپاه عاشوراست. این باشگاه همچنین از امکانات ورزشی سپاه پاسداران نیز استفاده می‌کند.

۳۰ درصد از سهام باشگاه تراکتورسازی متعلق به مؤسسه مالی و اعتباری کوثر وابسته به وزارت دفاع است. این مؤسسه آخر ۱۳۸۹ آغاز به کار کرد و قصد دارد در سال جاری (۱۳۹۲) تبدیل به بانک شود.
شركت«مهر اقتصاد ایرانیان» از آن‌جایی که از سهامداران فولاد مبارکه است در مورد تیم‌های فولاد اهواز و سپاهان اصفهان دخالت دارد. 

شركت استیل‌آذین ایرانیان ۳۴ درصد سهام تراكتورسازی را خرید و هدایتی در مالكیت این باشگاه شریک شد.

از آن‌جایی که تیم تراکتورسازی در رده‌ی تیم‌های نظامی لیگ قرار دارد و قادر به گرفتن بازیکن سرباز است هر بازیکن مشمولی که بخواهد خدمت سربازی خود را در ارگان سپاه بگذراند باید به این باشگاه نقل مکان کند. 

اعضای هیأت مدیره تراکتورسازی در سال ۸۸ عبارت بودند از:‌

سردار محمد حسین جعفری مدیرعامل و عضو هیأت مدیره سردار علی اکبر پورجمشیدیان - فرمانده سپاه عاشورا مسائل مالی باشگاه را پیگیری کرده و رشته‌ی امور را به دست داشت. در آخرین تغییر و تحولات وی به ریاست هیأت مدیره انتخاب شد.

محمد رستمی معاون پشتیبانی و توسعه منابع انسانی استاندار آذربایجان شرقی، رئیس هیأت مدیره
سرهنگ محمد اسماعیل سعیدی جانشین فرمانده سپاه عاشورا عضو هیأت مدیره سرهنگ محمد جواد دلفکار مدیر پروژه یادمان سروقامتان آذربایجان شرقی، عضو هیأت مدیره و سخنگوی باشگاه

محمدرضا آهن تن، عضو هیأت مدیره سرپرست بانک مهر آذربایجان شرقی که زیر مجموعه موسسه مالی اعتباری «مهر» متعلق به سپاه پاسداران است.

پیش از آن که این تیم به تملک سپاه پاسداران درآید و محمدحسین جعفری مدیرعامل آن شود نیز به خاطر اهمیت موضوع مدیران عامل آن از میان سرداران سپاه پاسداران انتخاب می‌شدند. کریم ملاحی در تیرماه ۱۳۸۵ برای هدایت این تیم از خراسان به آذربایجان منتقل شد و پس در خرداد ۸۷ پس از تملک این تیم توسط سپاه پاسداران سردار ناصر شفق مدیر عامل سابق ابومسلم مشهد برای اداره آن به تبریز آمد.

شخص استاندار و مسئولان لشکری و کشوری و همچنین امنیتی منطقه موضوعات مربوط به این باشگاه را تعقیب می‌کنند. 

در سال ۱۳۹۰ تغییر و تحولاتی در اداره‌ی تراکتورسازی ایجاد شد و سردار دارا غزنوی، سردار غفور کارگری، ابوالفتح ابراهیمی، محمدعلی مجتهدی و حاج‌علی بخشی به هیأت مدیره راه یافتند.

سردار غفور کارگری نایب رئیس فدراسیون جانبازان سرپرست وزرشکاران معلول ایرانی در المپیک لندن بود. وی مانع دست دادن مهرداد کرم‌زاده قهرمان پرتاب دیسک پارالمپیک با عروس ملکه انگلیس هنگام دریافت مدال شد که بازتاب‌های منفی در مطبوعات و رسانه‌های بین‌‌المللی داشت. وی در دفاع از این اقدام گفت:

«رفتار ورزشکاران ما بر اساس موازین اعتقادی و فرهنگ غنی که داریم، انجام می‏شود. اینکه ورزشکاران مرد ایران از دست دادن به خانم‏ها معذور هستند، موردی است که آن را به مسئولان برگزار کننده و کشور میزبان یادآوری کرده بودیم. البته ما برای تمام رقابت‏های بین‏المللی و برون مرزی این موضوع را به مسئولان برگزارکننده یادآوری می‏کنیم و خودداری از دست دادن هم کاری است که در خیلی از مسابقات انجام شده است اما این بار چون فرد مورد نظر شخصیت سیاسی داشت و از مسئولان بریتانیا محسوب می‏شود، اینقدر بازتاب داشته است. در هر صورت ما پیش از بازی‎های پارالمپیک و حتی مراسم توزیع مدال هم این موضوع را گوشزد کرده بودیم که ورزشکاران مرد ایران از دست دادن به خانم‏ها معذور هستند»

 

 

سردار دارا غزنوی، قبلاً مدیرعامل سایپا بود توسط پوستین دوز به مجموعه‌ی تراکتورسازی اضافه شد.
ابوالفتح ابراهیمی بود پبیشتر مدیرعامل تراکتورسازی تبریز بود و حاج علی بخشی نماینده‌ی مؤسسه کوثر نیز به خاطر سهامی که این نهاد در باشگاه دارد به عضویت هیأت مدیره درآمد.

در بهار ۱۳۹۲ محمدحسین جعفری مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی به خاطر سوء استفاده مالی و سوءمدیریت و استخدام اعضای خانواده خود در بخش‌های مختلف باشگاه، مورد انتقاد بسیاری از هواداران تراکتورسازی قرار گرفته بود مجبور به استعفا شد. به عنوان مثال «مصطفی جعفری» -پسر وی- به عنوان مدیر مالی باشگاه و «ایوب جعفری» -برادر وی- به عنوان رئیس کانون هواداران باشگاه به کار گرفته شده بودند. سردار دارا غزنوی در گفتگو با ایرنا، گفت: «18 ماه است که صورت‌های مالی باشگاه به هیات مدیره و مجمع سالانه شرکت ارائه نشده و در این مدت اظهارنامه مالیاتی هم رد نشده و در دفاتر قانونی ثبت نشده است.»

 

 

همچنین مشخص شد که پسر جعفری به جای وی به سفر حج رفته است. سردار جعفری همچنین با سوءاستفاده از رنگ پیراهن تراکتورسازی با شعار «قرمز كردن همه تاكسی های تبریز» در انتخابات شورای شهر تبریز شرکت کرد و شکست خورد. 

در آخرین تغییر و تحول در تراکتورسازی فرماندهان سپاه مرکب از جمشیدیان، سعیدی، دلفکار، غزنوی، کارگری و جعفری تصمیم گرفتند حمید زینی‌زاده را که مورد وثوق خامنه‌ای و بیت ‌رهبری است و پیشتر قائم مقام و معاون اقتصادی باشگاه بود جایگزین جعفری کنند تا سروصداهایی که به خاطر سوء‌استفاده‌های مالی وی بلند شده بود، بخوابد. 

پس از انتخاب حمید زینی‌زاده به عنوان مدیرعامل جدید باشگاه تراکتورسازی رسانه‌های داخلی این تغییر و تحول را «مدل مشهور سیاسی پوتین مدودف» ارزیابی کردند. چرا که او را «آدم» محمدحسین جعفری معرفی می‌کردند.

 

 

همچنین قرار شد هر دوره شهردار تبریز را نیز به عضویت هیأت مدیره درآورند تا از امکانات شهرداری هم استفاده شود. به همین دلیل سرهنگ علیرضا نوین شهردار تبریز نیز به هیأت مدیره راه یافت.

زینی زاده پس از آن که به عنوان مدیرعامل تراکتور سازی انتخاب شد اعتراف کرد که تماشاگران تراکتورسازی از هنگام صعود این تیم به لیگ برتر رو به سقوط می‌رود:‌

«سال اولی که تراکتورسازی به لیگ برتر صعود کرد، ۱ میلیون و ۱۸ هزار هوادار تبریز از ۱۸ مسابقه خانگی ما استقبال کردند. سال دوم این تعداد به ۷۵۰ هزار نفر رسید.»

 

 

محسن رضایی فرمانده سابق سپاه پاسداران که روابط نزدیکی با فرماندهان پاسدار و گردانندگان تراکتورسازی دارد در جریان تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری در اسفندماه ۱۳۹۱ با پرچم تراکتورسازی در میان هواداران این تیم حاضر شد.

 

 

در استان آذربایجان شرقی و غربی که از حساسیت بالایی برخوردار است. رؤسای هیأت‌های فوتبال نیز سپاهی هستند.

رئیس هیأت فوتبال اذربایجان شرقی سرهنگ جواد نجاری ششگلانی است که سابقاً فرمانده سپاه تبریز بوده و رئیس هیأت فوتبال آذربایجان غربی عزیز حافظی است که فرماندهی بسیج «کربلا»ی استانداری آذربایجان غربی را نیز به عهده دارد.

تمام کسانی که امروز از گردانندگان باشگاه‌های پرطرفدار محسوب می‌شوند و یا در فدراسیون دستی دارند مورد وثوق خامنه‌ای هستند و وی آن‌ها را از نزدیک می‌شناسد. رویانیان در این رابطه می‌گوید:‌

«رهبر معظم انقلاب همه ما را می‌شناسد. امیر عابدینی، حمید زینی‌زاده، مهدی تاج و عزیز محمدی را می‌شناسد.»

 

 

 

غارت اموال عمومی در دهه‌ی ۸۰ و به ویژه در دولت‌های نهم و دهم که خامنه‌ای از آن‌ها به عنوان پاک‌دست‌ترین دولت‌های تاریخ ایران از قاجاریه به بعد نام برد ابعاد نجومی یافت. دولت جمهوری اسلامی بر اساس سیاست‌های ابلاغی اصل ۴۴ قانون اساسی بر هرآن‌چه که دستش می‌رسید چوپ حراج زد و کارخانجات و شرکت‌های بزرگ صنعتی را به سپاه پاسداران، بسیج، بنیادهای وابسته به مراکز قدرت و سرمایه‌داران نوکیسه فروخت. بسیاری در این میان یک شبه میلیاردر شدند.

کار به جایی که کشید که حتی ساختمان‌های کمیته‌ملی المپیک در تهران و مشهد را فروختند.

خسروی وفا نایب رییس دوم کمیته ملی در ارتباط با فروش ساختمان کمیته ملی المپیک تهران می‌گوید:‌

«ملک مذکور توسط کانون کارشناسان رسمی دادگستری در سال ۱۳۸۸ به مبلغ ۴/۱ میلیارد تومان ارزیابی گردیده، (پیوست شماره سه) با توجه به عدم استقبال از مزایده و تصویب مجدد هیات اجرایی برای کارشناسی مجدد در سال ۱۳۸۹ این بار بدون هماهنگی با کانون کارشناسان رسمی، از کارشناسان دیگری دعوت به عمل آمده و این ملک را مبلغ ۳/۳ میلیارد تومان ارزیابی نموده‌اند.»

 

 

و همچنین ساختمان دیگری از کمیته ملی المپیک در مشهد با دوسوم قیمت به فروش رفته است.

خسروی‌وفا در این خصوص گفت: «این ساختمان با دو سوم قیمت هم زمان با فروش ساختمان گاندی فروخته شده است. قرار بود با فروش این ساختمان‌ها سرمایه‌گذاری شود اما این ساختمان فروخته و پولش هم خرج شد.»

 

 

فوتبال کشور نمی‌توانست از این روند جدا باشد. بایستی فعالان این عرصه نیز برای شرکت در غارت اموال عمومی پیش‌قدم می‌شدند. «شرکت سرمایه‌گذاری اتحاد شکوفای ایرانیان» یکی از محل‌هایی است که برای غارت اموال عمومی و استفاده‌ از خوان گسترده‌ی نظام تأسیس شده است. این شرکت که در تاریخ ۱۱ آبان ۸۸ با سرمایه‌ی تنها یک میلیون تومان تأسیس شد مجمعی است از دست‌اندرکاران فوتبال و اعضای هیئت رئیسه‌ی تیم‌های مختلف ورزشی که در ظاهراً بایستی رقیب هم باشند اما در غارت اموال عمومی شریک می‌شوند. به اعضای هیئت مدیره‌‌‌ی این شرکت توجه کنید:‌

«شرکت سرمایه‌گذاری اتحاد شکوفای ایرانیان سهامی خاص شماره ثبت ۳۶۱۶۲۱ در تهران ثبت شده به تاریخ ۱۱ آبان ۸۸ آدرس سهروردی شمالی ، خیابان خرمشهر، پلاک ۱۴ طبقه اول سرمایه شرکت مبلغ ده میلیون ریال منقسم به یک صد سهم صد هزار ریالی

حسین هدایتی دولابی، رییس هیئت مدیره

مصطفی آجورلو نایب رئیس هئیت مدیره- مدیرعامل سابق پاس- استیل آذین و مسئول تربیت بدنی سپاه پاسداران

محمد صادق درودگر مدیرعامل- استیل آذین- ملوان

اعضای هیت مدیره :

علی آقا محمدی- عضو هیئت مدیره استقلال و دبیرکل سابق اتحادیه

سیف‌الله دهکردی مدیرعامل باشگاه فولاد خوزستان

سید محمد کاظم اولیایی- مدیرعامل استقلال تهران- پاس همدان

علی محمد مرتضوی- دبیرکل اتحادیه فوتبال

محمدرضا ساکت مدیر عامل سپاهان و فولاد ماهان اصفهان

کامران صاحب‌پناه- مدیرعامل پیکان

محمود جمالی- دبیرکل سابق اتحادیه فوتبال

 

بازرسین :

عبدالرحیم فرید - خزانه‌دار اتحادیه فوتبال

محمدرضا تهرانی بازرس علی‌البدل - مدیر روابط عمومی سازمان لیگ

 

سرمایه‌ی این شرکت تنها یک میلیون تومان است. با چنین سرمایه‌ی مادی و تخصصی که اعضای هیئت مدیره از آن برخوردارند قرار است در زمینه‌های زیر سرمایه‌گذاری کند:

«سرمایه گذاری در کلیه فعالیت‌های بازرگانی تجاری، فنی و مهندسی و طراحی، مشاوره، نظارت فنی، ساخت، اجرا در کلیه‌ی پروژه‌های عمرانی اعم از مجموعه‌های فرهنگی، ساختمان‌های ادارای و تجاری و مسکونی، مجتمع های توریستی و ورزشی و اقامتی و زیارتی و سیاحتی هتل‌ها، مهمان‌سراها، هتل آپارتمان و ویلاها، پلاژها، ساخت شهرکهای توریستی، مراکز بزرگ تفریحی و تجاری مشارکت و سرمایه‌گذاری در بخش‌های خصوصی و دولتی اعم از داخل و خارج از کشور، فعالیت‌های مجاز در زمینه‌های خدمات مهندسی اعم از طراحی، ساخت، تولید، مونتاژ و نصب ماشین‌آلات صنعتی و احداث و راه‌اندازی کارخانجات تولیدی، صنعتی و مواد غذایی. سرمایه‌گذاری در بورس و مشارکت در سایر شرکت‌ها از طریق خرید سهام آن‌ها و عقد قراردادهای لازم با اشخاص حقیقی و حقوقی داخلی و خارجی. کوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت.

انجام امور کشاورزی، دامپروری، طیور و خدمات تأسیاست مربوط به تولید بسته بندی، پخش و نیز انواع خرید و فروش مواد غذایی سرد و گرم. صادرات و واردات کلیه کالاهای مجاز بازرگانی. برای پژوه‌های تولیدی، صنعتی و و و

شرکت در کلیه مناقصات و مزیدات داخلی و خارجی، شرکت نمایشگاه‌ها و همایش‌های داخلی و بین‌المللی، اجرای پروژه‌های تولیدی و صنعتی، اخذ وام و تسهیلات مالی و اعتباری از بانک‌ها، موسسات مالی و اعتباری خصوصی، دولتی و بین‌المللی اعم از ارزی یا ریالی و هرگونه فعالیت مجاز مطابق قانون تجارت.

 

مدت شرکت از تاریخ ثبت به مدت نامحدود»

منبع روزنامه رسمی کشور ۱۸۸۴۹

 

سه شنبه ۲۳ آبانماه ۸۸ چاپ شد.

 

آیا بنیاد راکفلر با آن سرمایه‌ی عظیم دامنه‌ی فعالیت‌هایش چنین وسیع تعریف می‌شود؟ آیا در هیچ کجای دیگر دنیا چنین غارتی صورت می‌گیرد؟ اگر دخالت و سرمایه‌‌گذاری در چنین زمینه‌هایی امکان مادی نداشت کسانی همچون علی آقامحمدی از وابستگان بیت رهبری که خامنه‌ای عنایت ویژه به او دارد آن می‌شدند؟‌ بایستی توجه داشته باشید که به گفته‌ی رضا عبداللهی نماینده مجلس شورای اسلامی «دولت احمدی‏نژاد یکی از بزرگترین قراردادهای نقت و گاز ایران را با شرکتی بست که یک هفته قبل با سرمایه اولیه ۱۰۰ هزار تومان تشکیل شده بود،»

 

 

آیا در هیچ کجای دنیا رؤسای باشگاه‌های رقیب در یک سرمایه‌گذاری مشترک شرکت می‌کنند؟

آیا در ایتالیا که مافیای آن زبانزد دنیاست چنین روابطی وجود دارد؟ آیا بهشت مافیا و روابط مافیایی ایران و «ام‌القرای» اسلامی نیست؟

‌

دهه‌ی هشتاد و به ویژه در دوران احمدی نژاد هجوم سرمایه‌داران نوکیسه به فوتبالی که جز هزینه و مخارج سرسام‌آور درآمدی ندارد شروع شد. این سؤال برای خیلی‌ها مطرح بود چرا سرمایه‌‌دارانی که می‌دانند پول‌شان در فوتبال برگشتی ندارد متحمل هزینه‌های سرسام‌آور می‌شوند؟ پاسخ ساده است. نزدیکی به نهاد‌های قدرت، سپاه پاسداران، مشهور شدن، استفاده از وام‌ و تسهیلات بانکی سرسام‌آور، ایجاد «برند» برای صنایعی که اداره می‌کنند و ... جزیی از دلایل آن‌ها برای حضور در فوتبال است. 

با این حال بیشتر آن‌ها در این عرصه با شکست روبرو شده‌اند. سوء مدیریت در فوتبال مانند بسیاری دیگر از صنایع، رغیتی برای سرمایه‌گذاری افراد فهیم و مستقل به وجود نمی‌آورد. آن‌هایی که در این عرصه وارد می‌شوند سرمایه‌دارانی هستند که از قبل نظام و رانت‌های گوناگون به ثروت‌های نجومی دست‌یافته‌اند و همگی نوکیسه‌اند. از طرف دیگر مشکلات فوتبال ایران و فساد در آن که ناشی از اقتصاد ناکارآمد دولتی و نظامی است مانع رقابت و پیشرفت است.

 

حسین هدایتی در سال ۱۳۴۲ در محله‌ی دولاب تهران به دنیا آمد و در سال ۶۰ در هیجده‌سالگی به جبهه اعزام شد. وی که عضو ناحیه‌‌ی مقاومت مالک اشتر بود در لشگر ۲۷ محمد رسول‌الله خدمت کرد و سپس مسئولیت امور پرسنلی سپاه پاسداران ناحیه‌ ۱۰ تهران را به عهده گرفت. پدرش کارگاه کوچکی به نام استیل آذین داشت که میله پرده تولید می‌كرد و چرخ امرار معاش خانواده هدایتی را می‌چرخاند. هدایتی که کارمندی معمولی بود در کنار فعالیت در سپاه به واسطه‌ی رانتی که از آن برخوردار بود به خرید و فروش زمین و توسعه‌ی کارگاه پدری پرداخت و در دو دهه‌ی گذشته به ثروتی افسانه‌ای دست پیدا کرد. وی همانند دیگر سرمایه‌داران نوکیسه با تأسیس شرکت‌های مختلف بدون ارتباط منطقی با یکدیگر تسهیلات و امتیازات فراوانی را از بانک‌ها و وزارتخانه‌‌ها و بنیادهای دولتی دریافت می‌کند به گونه‌ای که همه چیز به نام یک نفر تمام نشود.

با یک جستجوی ساده در روزنامه رسمی کشور، می‌توان به فهرستی از شرکت‌هایی که هدایتی در یک دهه گذشته تاسیس کرده و یا در آن سمتی کلیدی گرفته است دست پیدا کرد:‌

 

استیل آذین
کشت وصنعت خلیج نای بند
مدیا گستر رونا

شرکت سرمایه‌ گذاری اتحاد شکوفای ایرانیان سهامی‌ خاص
شرکت توسعه صنعت خاور آذین
شرکت کشت و صنعت خلیج نایبن
شرکت صنایع گالوانیزه فجر سپاهان
موسسه خیریه رهروان حضرت زهرای اطهر
شرکت تولیدی صنعتی افروز آذین تجارت سهامی‌خاص
‎شرکت سرمایه گذاری توسعه صنعت خاورساز
شرکت صنایع غذایی کرانه جنوب البرز
شرکت فرآورده‌های لبنی گیلان شیر

وی علاوه بر مالکیت املاک و مراکز تجاری در اکثر کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس و ایران، زمین‌های کشاورزی بسیاری در ایران را نیز به مالکیت خود در آورده است. بزرگترین شرکت پرورش میگوی ایران متعلق به اوست. و علاوه بر سهام بازار مبل ایران یکی از بزرگ‌ترین سهامداران بانک خصوصی تات و سرمایه‌گذار هتل ۲۳ طبقه‌ی سیروس، هتل ۵۲۰ ملیون دلاری جزیره‌ی کیش است. او  همچنین روابط ویژه‎ای هم با وزارت صنعت، معدن و تجارت داشته و دارد.

یکی از روش‌های وی برای پیشرفت انجام فعالیت اقتصادی در پوشش مراسم مذهبی و امور خیریه است.

وی دوستان نزدیک خود را از میان مداحان مشهور و بانفوذ انتخاب می‌کند و منزل او از معدود منازلی است که منصور ارضی، مداح مشهور تهرانی و سعید حدادیان در آن‌جا برنامه اجرا کرده‌اند و سایر مداحان سیاسی و مشهور نیز با وی روابط خوبی دارند. وی در زمره‌ی کسانی بود که در مراسم ختم پدر سعید حدادیان شرکت کرد.

یکی از محل‌های درآمد هدایتی پول فروش شهر تهران تحت عنوان «تراکم» توسط شهرداری است که سود سالانه‌ی آن‌ سر به میلیاردها تومان می‌زند. از همین پول گفته می‌شود در فوتبال ایران سرمایه‌گذاری کرده است.

هدایتی مدتی رئیس هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس بود. رسانه‌های داخلی خبر از آن می‌دادند که وی پس از تحكیم نفوذ خود در میان مداحان و فوتبال، وارد حوزه اقتصاد زیرزمینی شده است. وی در سال ۸۶ با همکاری علی پروین امتیاز باشگاه اکباتان را برای استیل‌آذین به ۸۰۰ میلیون تومان از غلامرضا رهنما مالک این تیم که در امارات اقامت داشت خریداری کرد که با صرف هزینه‌های میلیاردی عاقبت به دست دوم سقوط کرد. او با سپردن سکان هدایت این تیم به سردار مصطفی آجورلو و مسئول تربیت سپاه پاسداران و قائم مقام کردن ناصر شهسواری تلاش کرد حمایت سپاه و نهادهای قدرت را با خود داشته باشد. خودش می‌گوید در زمان مدیریت آجورلو در استیل آذین ۱۵ میلیارد تومان هزینه کرده است و یک رقم ۵ میلیارد و نیم به پرسپولیس کمک کرده است.
هدایتی عاقبت سال گذشته با حضور در فدراسیون فوتبال و طی جلسه‌ای با علی کفاشیان تیم بزرگسالان باشگاه استیل آذین را که در لیگ دسته دوم قرار دارد به فدراسیون فوتبال واگذار نمود. همچنین مقرر گردید فدراسیون فوتبال از محل درآمد امتیاز تیم مذکور اقدام به پرداخت کلیه هزینه های حضور این تیم در لیگ دسته دوم نماید. شرکت توسعه و تجارت صبا با شکایت از هدایتی مدعی شد که مالکیت باشگاه استیل آذین به این شرکت واگذار شده است.

در حالی که گفته می شود مجموع بدهی وی به سیستم بانکی کشور ۱۸۰ میلیارد تومان بوده تنها ۷ میلیارد تومان برای این بدهی وثیقه ارائه شده است.

هدایتی که سردمدار خصوصی‌سازی در لیگ برتر محسوب می‌شد و مدعی بود حاضر است پرسپولیس را با رقمی معادل ۱۰۰ میلیون تومان بخرد و پیش‌تر از این‌ها اعلام کرده بود سال ۹۱، آخرین سال حضور او در فوتبال ایران خواهد بود، روزی نبود که در صفحات سایت‌ها و روزنامه‌ها نباشد. او در جمع‌آوری امضا برای برکناری کفاشیان که تازه استقلال یافته بود حضور داشت. هدایتی در تاکتیک دیگری اقدام به خرید یکی از تیم‌های لیگ برتری کرد؛ این درحالی‌ بود که مستقیم و غیرمستقیم می‌خواست باشگاه‌ها را در مقابل فدراسیون فوتبال قرار دهد. او که زیرپوستی به داماش گیلان کمک مالی می‌کرد، ۷۰ درصد سهام ملوان را در اختیار گرفت تا همه او را مالک بی‌چون و چرای ملوان بندرانرلی بدانند. در همین حال، او به سراغ تیم بحران‌زده‌ی گهر زاگرس رفت. تیمی که تقریبا سقوطش حتمی شده بود. گهر زاگرس که در زمره‌ی اموال مه‌آفرید امیرخسروی محسوب می‌شد با قراردادی، به صورت اجاره به شرط تملیک، در اختیار برادرش حسن قرار گرفت و به استیل آذین گهر درود تغییر نام داد. هدایتی در سال ۹۱ به صورت غیر رسمی چند باشگاه فوتبال لیگ دسته یک و فوتسال و حتی شنیده شده فوتبال ساحلی را اداره کرد.

در سال ۸۸ شرکت استیل آذین ایرانیان، ۳۴ درصد از سهام باشگاه تراکتورسازی را در توافقنامه ای خریداری کرد. وی به دنبال خرید امتیاز تیم‌های ابومسلم و راه‌آهن نیز بود. او گفته است چنانچه تیم ملی اسپانیا برای بازی با تیم ملی به ایران بیاید مخارج آن را خواهد پرداخت.

 

 

وی تا پیش از انقلاب در مهرآباد جنوبی، ۲۰ متری زاهدی (شمشیری فعلی) روبه روی مسجد امام جعفر صادق در خانه‌ای کوچک زندگی می‌ کرد. امروز گران‌ترین خانه‌ی تهران در زعفرانیه متعلق به اوست. بخش کوچکی از اموال و دارایی‌های علی انصاری، بخش زیادی از زمین‌های یافت آباد است که با توجه به رانتی که وی از آن برخوردار شد بازار مبل ایران در آن‌جا احداث شد و ثروتی نجومی به وی رسید.

 

 

وی در مورد چگونگی دست یافتنش به ثروتی نجومی می‌گوید:‌ «پس از پایان جنگ تحمیلی، در واقع نظام جمهوری اسلامی با فراهم کردن زیرساخت‌های قانونی در قوانین بالادستی و مهم تر از آن ایجاد امنیت و فرصت رقابت، فضا را برای بخش غیردولتی فراهم کرد. به نوعی، هویت جدیدی به بخش غیردولتی داد، عده‌ای استفاده کردند و عده‌ای هم سوءاستفاده. منظورم از استفاده، مجموعه اقداماتی است که موجب اشتغال و رونق و رشد اقتصادی در کلان جامعه شد و منظورم از سوءاستفاده نیز ثروت اندوزی و بردن سرمایه به خارج از کشور و مسایلی از این قبیل است. ما به نوعی تلاش کردیم در احترام به نظام که برآمده از خون‌های پاک شهیدان است، از مناطق محروم و حتی از لایه‌های پایین شروع کنیم، در واقع یعنی یافت‌آباد و ایجاد یک مرکز مدرن توزیعی را در یک صنف و صنعت آمیخته با تاریخ و هنر ایرانی و البته مورد نیاز خانوارهای ایرانی یعنی مبلمان آغاز کردیم که خوشبختانه با اقبال عمومی و صنفی مواجه شد.

 

 

از اولین پروژه‌های اقتصادی او می‌توان به ساخت مجتمع تجاری بهاران ۱و۲ در ضلع جنوبی بازار آهن شادآباد اشاره کرد كه به همراه یك شریك در اوایل دهه ۷۰ ساخت.

انصاری با بساز بفروشی و فعالیت در بازار آهن و سپس بازار مبل صاحب ثروتی چند میلیاردی شد و سپس در دوران دولت احمدی نژاد این چند میلیارد تومان به چندهزار میلیارد تومان تبدیل شد.

او همچنین یکی از کسانی است که بازار موبایل ایران را در دست دارد. علی انصاری توانست اولین مجوز بانك خصوصی را از دولت محمود احمدی نژاد در شرایطی دریافت كند كه مقامات بانك مركزی تحت فشار شدیدی برای دادن این مجوز بودند .

وی به جای واریز كردن ۲۰۰ میلیارد تومان وجه نقد به حساب بانك مركزی برای تشكیل سرمایه بانك، تنها ۲۰ میلیارد تومان وجه نقد تأمین کرد.  این پول نیز از سوی تعدادی از باشگاههای ورزشی به فرمان علی آبادی، رئیس وقت سازمان تربیت بدنی و آخرین سرپرست وزارت نفت و همچنین گروه سایپا كه تحت فرمان اسفندیار رحیم مشایی قرار داشت، تأمین شد و مابقی سرمایه برخلاف نص صریح مقررات بانكی، به جای وجه نقد از طریق به وثیقه گذاشتن اسناد ملكی انجام شد. انصاری بدون طی كامل مراحل قانونی و این بند قانون كه هر فرد نمی‌تواند بیش از ۱۰درصد سهام بانكی را دارا باشد، در ۸۸/۸/۸ بانك تات را افتتاح كرد. انصاری كه ظاهرا یك بانك را برای پوشش دادن فعالیت‌های اقتصادی خود ناكافی می‌دید، چندی پیش اقدام به خرید سهام بانك سرمایه از شهرداری كرد.

 

 

انصاری به فاصله کوتاهی ناچار شد بانک «تات» را در یک مؤسسه مالی و اعتباری وابسته به سپاه پاسدران ادغام کند. بانک «آینده» به این ترتیب تأسیس شد. جهان نیوز در گزارشی که دو سال پیش منتشر کرد، علی انصاری را یکی از بدهکاران بزرگ نظام بانکی کشور خواند که با حمایت مسئولان دولتی رانت‎خواری می‎کند.

او با فشار مسئولان دولتی ۵۰۰ هکتار زمین در اراک را به منظور ساخت بازار مبل در اختیار گرفته است. در پرونده اختلاس سه هزار میلیارد تومانی گمانه زنی‎ها درباره بازداشت او قوت گرفت، اما نزدیکی او به موتلفه و مداحان مشهور تهران، همانند حسین هدایتی سایه‌ی امنی برایش فراهم کرده است.
آشنایی با معاون وزیر صنایع و معادن در دولت نهم، پله پرتاب او برای افزایش دارایی‎هایش شد.

خودش می‌گوید:‌ «... در دنیای امروز، نمی‌توان بدون تبلیغات تجارت کرد. ما کار تبلیغی هم می کردیم. یعنی در مقطعی از یکی از بزرگ ترین تیم های فوتبال مملکت برای تبلیغ ایده و محصول مان استفاده کردیم. این ماجرا باب دوستی و برخی همکاری ها را گشود.»

 

 

او در دوران ریاست واعظ آشتیانی در فدراسیون دوچرخه سواری، معاون وی بود و سپس جای او را گرفت. وی با حضور در هیات مدیره باشگاه استقلال در دوران واعظ آشتیانی تبدیل به چهره خبرساز شد و مشکلات مالی این باشگاه را برای مدتی حل و فصل کرد. انصاری به عنوان عضو هیئت مدیره باشگاه استقلال، با اهدای یک مغازه در بازار موبایل تهران، مجتبی جباری مهره‌‌ی اصلی استقلال را در این تیم نگه‌داشت. و البته حضور جباری در مغازه‌اش در پاساژ انصاری به معروفیت این پاساژ هم کمک شایانی کرد.

 

 زنوزی متولد ۱۳۴۶ یکی از بدهکاران بزرگ سیستم بانکی است که با برقراری ارتباط ویژه با برخی از مسئولان ملی و محلی، و با استفاده از روابط نمایندگان تبریزی حامی دولت احمدی‌نژاد مانند رضا رحمانی رئیس کمیسیون صنایع مجلس و سردار محمدحسین فرهنگی نایب‌رئیس کمیسیون قضایی و عضو هیأت رئیسه مجلس و با همکاری و حمایت بی‌دریغ استاندار تبریز سردار احمد‌علیرضا بیگی، فرمانده سابق نیروی انتظامی اصفهان و آذربایجان شرقی توانست هم به روند گسترش فعالیت‎های خود و دریافت وام‎ها ادامه دهد و هم شرکت‎های جدیدی را تصاحب کند.

وی حدود ۱۰ سال قبل و قبل از ورود احمدی نژاد به عرضه ریاست جمهوری، صاحب یک سوله ۵۰۰ متری سیمان و شرکت حمل و نقل سیمان بوده که با شرکت سیمان صوفیان تبریز همکاری می‌کرد.

وی با ‎استفاده از مشاوره و رانت‎‎های یک مجری مشهور صدا و سیما وارد بازار بورس، فولاد، خودرو و معدن کشور شد.

بر اساس این گزارش، در حال حاضر این فرد جزو ۱۰ کلان سرمایه‎دار کشور است که ۳۴ و ۳۰ درصد سهام دو بانک‌ سامان و گردشگری را در اختیار دارد.

وی اواخر خرداد ۱۳۹۰ بازداشت شد اما پس از واگذاری سهام خود در بانک گردشگری و پنج کارخانه فولاد و تعداد دیگری از املاک خود، پس از چند هفته بازداشت با قید وثیقه ۵۰۰ میلیارد تومانی آزاد شد.

زنوزی سهامدار، مدیر و مالک ده‌ها شرکت تولیدی، خدماتی، بانکی و ورزشی در ایران است. وی دارای ثروتی بیش از ۱۲ هزار میلیارد تومان است.

بیش از ۷٫۰۰۰ نفر در شرکت‌ها و کارخانه‌های وابسته به وی اشتغال دارند. از جمله این شرکت‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

مؤسسه فرهنگی ورزشی گسترش فولاد تبریز

بانک سامان

هواپیمایی آتا

کارخانه بنیان دیزل تبریز

گروه صنعتی ایران‌خودروی تبریز

شرکت سرمایه‌گذاری گسترش فولاد تبریز

مجتمع فولاد عجب شیر

مجتمع فولاد بناب

گروه صنعتی درپاد تبریز

گروه کارخانجات یاقوت صنعت تبریز

کارخانجات گروه صنعتی درپاد تبریز

گروه صنعتی توانگران سهند

گروه صنعتی الماس تبریز

مرکز آموزش سرمایه‎گذاری فولادگستر کوثر

گروه سرمایه‌گذاری دریک

او که توانسته بود در دولت احمدی‎نژاد مجوز شرکت هواپیمایی آتا ایرلاین را دریافت کند، این شرکت را نیز به آستان قدس رضوی واگذار کرد. حمید بهبهانی وزیر پیشین راه و ترابری دولت احمدی‎نژاد گفته بود که مجوز آتا ایرلاین را با وساطت آیت‎الله محسن مجتهد شبستری نماینده تبریز در مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه این شهر به زنوری داده است.

همزمان با سفر احمدی‎نژاد به استان آذربایجان شرقی، عکسی از او به همراه احمدی‎نژاد در خودروی ویژه تشریفات منتشر شد و سپس اسناد دستور ویژه رئیس دولت برای پرداخت تسهیلات و فروش فولاد با ارزش کمتر از قیمت بازار به او نیز به رسانه‎ها راه یافت.

 

 

او در گفت‎وگو با هفته‎نامه پنجره گفته است که ۱۳۸۰ میلیارد تومان از بدهی خود به نظام بانکی را پرداخت کرده است. اما منابع خبری از بدهی ۱۲ هزار میلیارد تومانی او به نظام بانکی کشور خبر داده‎اند.

وی مالک تیم گسترش فولاد تبریز است. این باشگاه در سال ۱۳۸۷ تأسیس شده‌است. گسترش فولاد یکی از پرامکانات‌ترین باشگاه‌های فوتبال ایران به حساب می‌آید که علاوه برداشتن استادیوم اختصاصی از چند زمین چمن نیز بهره می‌برد. این باشگاه در سال ۱۳۸۸ امتیاز تیم نیروی زمینی تهران را که در لیگ دسته اول بازی می‌کرد و دچار مشکلات مالی شده بود خریداری کرد و امسال به لیگ برتر صعود کرد.

زنوزی مطلق رییس هیأت بدمینتون آذربایجان شرقی هم هست.