حافظ اگر امروز زنده بود در کادر اندیشه شما هم فردی بود سرشار جنسیت و فاسد و زن پرست و نیز مطمئنا مارک خائن و اطلاعاتی بر پیشانیش میخورد بخصوص که سابقه رفاقتش با شاه شجاع مظفری نیز در تاریخ ثبت شده است و من بعنوان دوستداری از دوستداران آن بزرگ، افتخار این را داشتم که همراه با او مزبله نشین باشم.

 

براستی اگر گشتهای امر بمعروف و نهی از منکر خامنه ای در کوی و خیابان میگردند تا کاکل بیرون آفتاده ای را بهانه قرار دهند و یا دو نامحرم را مورد عتاب و خطاب قرار دهند و در صورت لزوم حد بزنند شما کوشش کردید گشتهای امر بمعروف و نهی از منکر خود را به هزار بهانه واهی به درون قلبها و مغزها برانید و حتی به شرع و عرف و احساس انسانی میان زن و مردی که زن و شوهر اند  تاختید و فراتر از این حتی در آستانه مرگ یک انسان والا و مبارزو رنجدیده از زدن هیچ تهمت و توهینی خود داری نکردید.جدا مرحبا و خوبا که گفتار آن انسان ناشریف هرگز بوقوع نپیوست و نخواهد پیوست که  پس از پیروزی انقلاب  بخاطر حل مسئله جنسیت  کوره انقلاب را در تمام خانه هاروشن خواهیم کرد و خانه های فساد! راویران و ایدئولوژی رهائی بخش را در همه جا برای ساخت انسان ایدئولوژیک مورد نظر بکار خواهیم بست. امیدوارم فراموش نکرده باشید که چه گفته اید .

 

از عباس بگذرم و برای روشن شدن قضیه از خود بگویم. در طلاقهای اجباری و برنامه ریزی شده من نیز از رنج جدا شدن از زنی که دوست داشتم و با منطقی در نهایت غیر قابل قبول از او جدا شده بودم و او را رسما سه طلاقه کرده بودم می سرودم و قریب به دهسال طول کشید تا توانستم خود را باز سازم ودل را آزاد .

من شاعر بودم و میسرودم ولی صدها عباس در سکوت دندان بردل بسته بودند.

 بی هیچ پروائی می گویم در این کشاکش شاید بیش از صد غزل درد آلود در دفتر شعرهای من برجاست که بخشی از آنها در دوری یار و بخشی در کوشش برای ادراک عشق مهر تابان بود. کشاکشی دردناک و خرد کننده که شب و روز ادامه داشت و اینها را بی هیچ خجالتی برای این مینویسم که دراز گوشانی که بی هیچ تجربه و تحمل رنجی و دانستن مکانیزم جدائیها علیه عباس  مقاله نوشتند  ومینویسند و او را دشمن آزادی و اراده انسانی زن دانستند   شاید بدانند در آن اجبار چگونه قلب و روح ما را به دو تکه کرده بودند و چه کشاکش دردناکی در روانهای ما برای پیش برد فقط و فقط اهداف سیاسی و حفظ تشکیلات ایجاد کرده بودند. 
ما از زن و مرد آمده و آماده بودیم تا جان خود را برای آزادی مردم بدهیم و این را تا همان هنگام بر خلاف مراد گریخته از میدان،و سه بار ظرف چهار سال ازدواج کرده، نشان داده بودیم ولی این ماجرای بی ریشه حکایتی بود که تن دادن به آن در گرو مسخ کامل و تمام عیار انسانی ما بود و ما یانتوانستیم و یا تن به دگرگون شدنی دادیم که نامش تحول بود ولی چیزی جز ویران کردن پایه ای و خطرناک عواطف و احساسات انسانی نبود و همین جاست که میتوان در کنار این ویرانی هولناک دستگاه عواطف و احساسات انسانی فهمید چرا این همه بریدند، یا به دشمن پیوستند و یاسر در گریبان فرو بردند و... این را تنها روانشناسان میتوانند دریابند وروشن کنند که چه میشود یک چریک مسلح و جنگاور پس از پنج، ده، یا بیست سال مبارزه چنان ویران میشود که به ندای آخوندهای خونریز حاکم لبیک میگوید و در خدمت او در میاید یا پس از بالا بردن دستها به دنبال زندگی معمول و دردناکش میرود.
من هیچ خجالت نمیکشم که بگویم آری من عاشق بوده ام و عباس حق داشت، حتی اگر میخواست در هنگام مرگ یکبار دیگر سیمای همسر و محبوب و مادر فرزندش را ببیند و بمیرد. 
من میخواهم تاکید کنم حتی یکطرفه مهر ورزیدن شایسته این همه تهمت و رذالت نیست و باشد تا روزگاری همه بدانند در این کشاکش چه گذشت و چه خون دلها خورده شد و چه بغضها در گلو ماند تا مهر تابان بر فراز هفت آسمان بمثابه سمبل عشق بدرخشد.