سیاست پناهندگی اتحادیه اروپا: «فروش حقوق بشر و خیانت به حقوق بشر»
حنیف حیدرنژاد
| سیاست پناهندگی اتحادیه اروپا: "فروش حقوق بشر و خیانت به حقوق بشر" |  |
 |
| 25 خرداد 1390 | |
|
بسیاری از پناه جویان با وجود آگاهی از خطری که در انتظار آنهاست کماکان مصممند که دوباره از طریق دریا خود را به اروپا برسانند. "بهار عربی"، در های این اردوگاه ها را باز کرده و دیگر اروپا نمی تواند جلویشان را بگیرد. سیاستمداران اروپائی فکر این یکی را دیگر نکرده بوند. آنها نمی خواستند هیچگاه واقعیت های درون این اردوگاه ها و همکاریشان با قذافی در این مورد به اطلاع افکار عمومی برسد، اما اکنون دیگر این پرده ها بر افتاده است. از فوریه سال 2011 حد اقل 1600 پناهجو در آبهای بین لیبی و طونس به مقصد اروپا غرق شده اند. اروپا باید توضیح دهد که چرا در حالی که کشتی ها و هلیکوپتر های ناتو شاهد غرق شدن این کشتی بودند برای نجات به موقع جان پناه جویان اقدام نکردند. تنظیم: حنیف حیدرنژاد 15.06.2011 |
| سیاست پناهندگی اتحادیه اروپا: "فروش حقوق بشر و خیانت به حقوق بشر" | |
|
سیاست اروپا در قبال ده ها هزار نفر پناه جوی آفریقائی که در لیبی گرفتار شده اند را می توان اینطور خلاصه کرد: "فروش حقوق بشر و خیانت به حقوق بشر". این گفتۀ "کارل کوپ" از سازمان "پرو آزول/ مدافع پناهندگی" می باشد. چند هفته قبل یک کشتی پناهجویان آفریقائی که از لیبی به طرف اروپا در حرکت بود، در همان سواحل لیبی و در نزدیکی تریپلی واژگون شد. از 850 نفر سرنشینان آن، 150 نفر غرق شدند که جسد بسیاری از آنها در سواحل طونس بدست آمد. یک مستند هشت دقیقه ای تلویزیون زد د اف/ کانال 2 تلویزیون آلمان، که روز سه شنبه 14 ژوئن 2011 پخش شد با این سوال شروع می شود که چرا هزاران نفر پناه جویان آفریقائی حاضرند خطر غرق شدن در دریا را بجان بخرند و در حالی که اروپا آنها را نمی خواهد دل به دریا می سپارند؟برای پیدا کردن پاسخ به این سوال یک تیم از خبرنگاران این شبکه تلویزیونی به طونس می رود و با بازمادگان این کشتی غرق شده گفتگو میکند. این مستند یک کودک یکی دو ساله را نشان میدهد که پدر و مادرش غرق شده و دیگر پناه جویان از او سرپرستی می کنند انهم در حالی که نمی دانند خودشان چه آینده ای دارند. یک زن توضیح میدهد که وقتی پدر این کودک در حال غرق شدن بود آنرا به من داد و گفت او را بگیر نمی خواهم او هم در آینده زندگی ای مثل من داشته باشد. یک زن دیگر توضیح میدهد که از سرنوشت شوهرش خبر ندارد و جسد او را هم ندیده است. بر اساس گفته های شاهدین و نیز اسنادی که این مستند تلویزیونی از پارلمان اروپا منتشر می کند مشخص می شود که از سال 2004 به بعد بر اساس قراردادی که اتحادیه اروپا با سرهنگ قذافی بسته بوده، او با درست کردن اردوگاه هائی در لیبی و نگهداری پناهجویان آفریقائی در آنجا، مانع از مهاجرت آنها از لیبی به طرف اروپا می شده است. در عوض اتحادیه اروپا پول، امکانات مختلف مادی و حتی تجهیزات نظامی در اختیار قذافی میگذاشت. مطابق اسناد پارلمان اروپا در سال 2007 تعداد این پناهجویان حد اقل 60.000 نفر بوده است. این پناهجویان در شرایط بسیار غیر انسانی نگهداری می شدند. بسیاری مورد شکنجه قرار گرفته یا کشته شده اند. به بسیاری از زنان تجاوز شده است. بسیاری از این زنان بدلیل نبود پزشک و امکانات درمانی مرده اند و دیگر پناه جویان آنها را در همانجا خاک کرده اند. این گفته های پناهجویانی که در آن اردوگاه ها بوده اند توسط پزشکان بدون مرز که اکنون در محلی در طونس به این پناه جویان خدمات ارائه می دهد تائید می شود.
بسیاری از پناه جویان با وجود آگاهی از خطری که در انتظار آنهاست کماکان مصممند که دوباره از طریق دریا خود را به اروپا برسانند. "بهار عربی"، در های این اردوگاه ها را باز کرده و دیگر اروپا نمی تواند جلویشان را بگیرد. سیاستمداران اروپائی فکر این یکی را دیگر نکرده بوند. آنها نمی خواستند هیچگاه واقعیت های درون این اردوگاه ها و همکاریشان با قذافی در این مورد به اطلاع افکار عمومی برسد، اما اکنون دیگر این پرده ها بر افتاده است. از فوریه سال 2011 حد اقل 1600 پناهجو در آبهای بین لیبی و طونس به مقصد اروپا غرق شده اند. اروپا باید توضیح دهد که چرا در حالی که کشتی ها و هلیکوپتر های ناتو شاهد غرق شدن این کشتی بودند برای نجات به موقع جان پناه جویان اقدام نکردند.
تنظیم: حنیف حیدرنژاد
15.06.2011
بسیاری از پناه جویان با وجود آگاهی از خطری که در انتظار آنهاست کماکان مصممند که دوباره از طریق دریا خود را به اروپا برسانند. "بهار عربی"، در های این اردوگاه ها را باز کرده و دیگر اروپا نمی تواند جلویشان را بگیرد. سیاستمداران اروپائی فکر این یکی را دیگر نکرده بوند. آنها نمی خواستند هیچگاه واقعیت های درون این اردوگاه ها و همکاریشان با قذافی در این مورد به اطلاع افکار عمومی برسد، اما اکنون دیگر این پرده ها بر افتاده است. از فوریه سال 2011 حد اقل 1600 پناهجو در آبهای بین لیبی و طونس به مقصد اروپا غرق شده اند. اروپا باید توضیح دهد که چرا در حالی که کشتی ها و هلیکوپتر های ناتو شاهد غرق شدن این کشتی بودند برای نجات به موقع جان پناه جویان اقدام نکردند.
تنظیم: حنیف حیدرنژاد
15.06.2011
منبع:سایت انتگراسیون
