اعدام جمیشید شارمهد، شهروند آلمانی- ایرانی و مسئولیت آلمان، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا
حنیف حیدرنژاد
حیدرنژاد- شهروندایرانی- آلمانی، جمشید شارمَهد، که در ایران به عنوان گروگان نگهداری میشد، در ۷ آبان ۱۴۰۳/ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴ اعدام شد. اعدام جمشید شارمهد یک نمونه جدی از خشونت سازمانیافته دولتی و نقض آشکار استانداردهای حقوقی بینالمللی است. شارمهد که در ۳ فروردین ۱۳۳۴/ ۲۳ مارس ۱۹۵۵ در تهران به دنیا آمد، یک فعال سیاسی شناخته شده و مجری یک ایستگاه رادیویی منتقد رژیم بود. او در سال ۱۳۶۲/ ۱۹۸۳ به آلمان مهاجرت و در آنجا به عنوان مهندس کار کرد. سپس، یک شرکت در ایالات متحده تأسیس کرد و به آنجا مهاجرت نمود.
پوستر جمشید شارمهد در تجمع ایرانیان در دروازه براندنبورگ برلین
در مرداد ۱۳۹۹/ اوت ۲۰۲۰، شارمهد در حین یک سفر کاری در دوبی توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ربوده شد و تحت شرایط نامشخصی به ایران منتقل گردید، جایی که از داشتن محاکمهای عادلانه محروم شد. پس از یک محاکمه نمایشی، او در فروردین ۱۴۰۲/ مارس ۲۰۲۳ به اتهام «افساد فیالارض ازطریق طراحی و هدایت اقدامات تروریستی» به اعدام محکوم شد. این حکم در اردیبهشت ۱۴۰۲/ آوریل ۲۰۲۳ توسط دیوان عالی تأیید شد.
اتهامات علیه جمشید شارمهد به شدت در سطح بینالمللی مورد مناقشه قرار گرفت و توسط خانوادهاش و سازمانهای حقوق بشری به عنوان بیاساس و ساختگی رد شد. گزارشها حاکی از آن بود که او در طول بازداشت شکنجه شده و تحت شرایط غیرانسانی به ارائه اعترافات دروغین وادار شده است. این اعترافات اجباری پایهگذار اتهامات مطرح شده علیه او و محکومیت وی شد.
سازمانهای بینالمللی حقوق بشری مانند عفو بینالملل، قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران را به برگزاری سیستماتیک محاکمات ناعادلانه علیه زندانیان سیاسی متهم کرده و کل فرآیند را «کمدی قضایی» بدون حاکمیت قانون توصیف کردند. خانواده شارمهد، به ویژه دخترش غزاله، سالها برای آزادی او تلاش کردند. او در ژوئن ۲۰۲۳ شکایتی کیفری علیه هشت مقام ارشد قوه قضائیه و نهادهای اطلاعاتی ایران به دادستان کل آلمان ارائه کرد که توسط دادگاه حقوق بشر اروپا حمایت شد.
اعدامهای سیاسی
رژیم ایران به این وسیله، با اعدام چهره های شناختهشده، سعی در کنترل جامعه و پیشگیری از وقوع هرگونه ناآرامیهای اجتماعی دارد.
مسئولیت سیاسی آلمان، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا
غزاله، دختر جمشید شارمهد، سالها بطور جدی برای آزادی پدرش تلاش کرد. با این حال، سیاستمداران آلمانی و آمریکایی از پذیرش مسئولیت و تلاش قاطع برای دفاع از جمشید شارمهد کوتاهی کردند. رژیم ایران بطور علنی با گروگانگیری شهروندان غربی یا شهروندان دارای تابعیت دوگانه، به باجگیری مشغول است. دولت آلمان نتوانست از یکی از شهروندان خود محافظت کند.
نمونه جمشید شارمهد نشاندهنده سوء استفاده رژیم ایران از شهروندان غربی و دارای تابعیت دوگانه است. جمشید شارمهد در نهایت قربانی سیاست مماشات کشورهای آلمان، اتحادیه اروپا و ایالات متحده با جمهوری اسلامی شد که بطور مکرر با ادعای ملاحظات مرتبط با ثبات ژئوپلیتیک، در دفاع از حقوق شهروندان خود کوتاه می آیند.
منبع:پژواک ایران