هفته  آینده قرار است مذاکرات بین احزاب ائتلافی دمکرات های مسیحی (آنگلا مرکل)  با حزب سوسیال دمکرات شروع شود. در این مذاکرات رئوس کلی مواردی که قرار  است در چهار سال همکاری مشترک این دو حزب با هم مورد نظر قرار بگیرد، مورد  توافق قرار گرفته و به صورت کتبی تنظیم  شده و امضاء می شود. این توافقنامه  پایه اصلی همکاری این دو حزب قلمداد شده و سیاست ها و جهت گیری چهار ساله  آینده دولت آلمان را تعیین خواهند کرد.


سازمان عفو بین الملل از دولت آینده ائتلافی آلمان می خواهد که در توافقنامه خود رئوس کلی مربط به پناهندگان را به طور شفاف اعلام کرده و پناه جویان بیشتری را بپذیرد.

"سلیمن چالیزکان" دبیرکل عفو بین الملل- شاخه آلمان از اینکه از موضوع غرق شدن پناه جویان در سواحل "لامپه دوزا- ایتالیا" فقط برای فضا سازی استفاده  شده و در حد هیجانات آنی و زود گذر محدود می ماند، نگران است. از نظر او چنین روشی غیرمنصفانه است و بعدا به نارضایتی های اجتماعی راه خواهد برد. از همین رو او خواستار آن است تا موضوع پناه جویان فراتر از موضوعی فقط خبرساز، به سیاست های کلان دولت آینده راه یافته و جهت گیری ها در این مورد مشخص و اعلام گردد.

دبیرکل عفو بین الملل آلمان در مصاحبه ای که با او انجام  شده می گوید: "ما [کشور و دولت آلمان] نباید خودمان را [در مقابل ورود و پذیرش پناه جویان] ببنیدیم و در مرگ آنها خودمان را شریک کنیم. آلمان به عنوان قوی ترین قدرت اقتصادی در اتحادیه اروپا می تواند در این مورد تاثیر گذار باشد. دولت آلمان باید از موقعیت خود استفاده کرده  و برای حمایت و حفاظت از پناه جویان قدم پیش بگذارد. چیزی که فقدان آن وجود دارد احساس مسئولیت دسته جمعی در این زمینه در اتحادیه اروپا است. نه الان که دیگر حالا ما می دانیم هفته ی قبل 400 انسان در دریا غرق شدند، بلکه تمام سال اینطور بوده است. تا کنون هزاران نفر غرق شده اند. با هر واقعه ی دردناک غرق کشتی پناه جویان دوباره بحث بر سر آن بالا می گیرد، ولی هیچ چیز تعییر نمی کند."

دبیرکل عفو بین الملل آلمان در پاسخ به این سوال که آیا آلمان باید پناه جویان بیشتری را بپذیرد، جواب می دهد:
"حتما! بیش از هر چیز ما خواهان آن هستیم تا  سهمیه پذیرش پناه جویان از خارج  از آلمان برای بازاسکاندهی آنان در کشور ثالث افزایش یابد. این یک راه قانونی برای آمدن پناه جویان به آلمان است، بی آنکه مجبور باشند که جانشانشان را برای رسیدن به اروپا به خطر بیاندازند. تاکنون آلمان سالانه تنها 300 نفر را در چهارچوب این طرح [که در هماهنگی با کمیساریای عالی سازمان ملل متحد انجام می شود]، می پذیرد. این رقم چیزی به حساب نمی آید. سال گذشته 172.000 پناه جو در لیست برای بازاسکاندهی قرار داشته اند. ایالات متحده به تنهائی 50.000 نفر را پذیرفت، اما همه کشورهای اروپائی با هم تنها 4500 نفر را پذیرا شدند."

"سلیمن چالیزکان" در پاسخ به این سوال که دیگر چکار می توان کرد، می گوید: "دولت آلمان باید تعداد کارمندانی که در اداره فدرال پناهندگی به درخواست های پناهندگی رسیدگی می کنند را افزایش دهد. آنهم به سرعت، چرا که پناه جویان بیشتری در راه هستند. همچنین باید در مورد بهم پیوستگی خانواده گشاده دست تر برخورد کرده و پدر و مادر بزرگ یا فرزندان بالای 18سال را نیز مشمول تعریف "«خانواده» کند. نباید با کودکان پناه جوی زیر 18 سال که بدون خانواده یا سرپرست درخواست پناهندگی می دهند، مانند بزرگسالان برخورد  شود. رسیدگی به درخواست پناهندگی در فرودگاه ها نیز باید برچیده شود."

دبیرکل عفو بین الملل تاکید می کند که آلمان مسئولیت بیشتری دارد. آلمان کشوری ثروتمند است و می تواند پناه جوی بیشتری بپذیرد. "ما در زمان جنگ بوسنی هرزه گوئین 400.000 هزار پناه جو پذیرفتیم. اکثر آنها نیز بعد از پایان جنگ به کشورشان بازگشتند. برخلاف تبلیغات سوئی که می شود، مردم برای پناهندگی به آلمان نمی آیند چون تصور می کنند که در این کشور شیر و عسل جاری [بهشت] است، بلکه آنها در یک وضعیت خطرناک قرار داشته و باید خود و خانواده شان را از درگیری های مسالحانه نجات داده و به جائی امن برسانند. اکثر آنها نیز بعدا به کشورشان بر می گردنند."

از دبیرکل عفو بین الملل آلمان سوال می شود: دولت آلمان ادعا می کند همین الان آلمان تعداد بیشتری پناه جو نسبت به دیگر کشورهای اروپائی می پذیرد. شما چه می گوئید؟ وی جواب می دهد: "این فقط کنار زدن مسئولیت است. اگر تعداد جمعیت کشور را در نظر بگیریم، در این حالت دیگر آلمان در مرتبه اول نیست، بلکه در رده یازدهم قرار می گیرد."

از دبیرکل عفو بین الملل آلمان سوال می شود آیا این درست است که اتحادیه اروپا به  کنترل و مراقبت های دریای مدیترانه باز هم اضافه کند؟

"سلیمن چالیزکان" پاسخ می دهد: "نه! هر چقدر دیوارهای مرزهای اروپا را بلند تر کنیم، مردم  [پناه جویان] بیشتری کشته خواهند شد. پناه جویان باز هم خواهند آمد، چرا که ضرورت فرار از خطر هنوز خیلی بالاست. این هم درست نیست که مردمی که پناه جویان را کمک کرده و نجات می دهند، مجازات  شوند. قایقرانانی که با قایق های در حال غرق شدن پناه جویان روبرو می شوند، اجازه ندارند به آنها کمک کنند، بلکه باید منتظر رسیدن پلیس مرزبانی بمانند. آنها باید ساعت ها منتظر بمانند و ببینند که چطور انسان ها جلوی چشمشان می میرند. این مرا واقعا خشمگین می کند."


حنیف حیدرنژاد
22.10.2013

منبع:
Amnesty fordert Flüchtlings-Regelung im Koalitionsvertrag

منبع:پژواک ایران