PEZHVAKEIRAN.COM گزارش روزنامه «لوموند» فرانسه در گفتگو با سه نفر از کودک سربازان سابق سازمان مجاهدین
 

گزارش روزنامه «لوموند» فرانسه در گفتگو با سه نفر از کودک سربازان سابق سازمان مجاهدین
حنیف حیدرنژاد

 لوموند (Le Monde)  در شماره ۱۰ ژوئن ۲۰۲۴ گزارشی مشروح با عنوان «ما، کودک- سربازان سازمان مجاهدین خلق» منتشر کرده است. این گزارش که تیتر آن همراه با عکسی در صفحه اول روزنامه آمده است، به بررسی سرنوشت سه کودک‌سربازِ سابق سازمان مجاهدین خلق پرداخته است: محمدرضا ترابی، امین گل مریمی‌ و  امیر وفا یغمائی.
طرفداران خمینی، مجاهدین و روشنفکران ملی‌مذهبی در تظاهرات علیه پهلوی‌ها در سال ۱۳۵۷
گزارش توسط غزل گلشیری تهیه شده است. او برای تهیه این گزارش در استکهلم سوئد و کلن آلمان با این کودک‌سربازان سابق مصاحبه کرده و از آنان درباره چرایی و چگونگی به سربازی گرفته شدن، تجربیات‌شان در دوران عضویت در سازمان مجاهدین و نحوه جدایی از این سازمان سوال کرده است. همچنین، این گزارش شامل اطلاعاتی درباره زندگی و فعالیت‌های کنونی این افراد است.
گلشیری در گزارش خود اشاره می‌کند که با ده نفر دیگر از جداشدگان مجاهدین نیز گفتگو کرده، اما این افراد تنها به شرط ناشناس ماندن حاضر به مصاحبه بوده‌اند. در این میان، محمدرضا ترابی، امین گل مریمی‌ و امیر وفا یغمائی با نام و چهره واقعی خود حاضر به گفتگو شده‌اند.
در بخشی از این گزارش آمده است: «در پاسخ به سوال لوموند در مورد نکات کلیدی این گزارش، مجاهدین خلق مایل به پاسخگویی نشدند. آنها متعاقباً ایمیلی به لوموند فرستادند که در آن شاهدان ما را که هویت آنها را نمی‌دانستند از قبل بی‌اعتبار اعلام کرده و آنها را «عوامل بدنام رژیم آخوندها» خواندند. این سازمان در وبسایت خود ادعا می‌کند که این کودکان با اراده آزاد خود به «ارتش آزادیبخش» پیوسته‌اند».
گزارش لوموند بطور مفصل در چهار صفحه همراه با عکس، به بررسی وضعیت و تجربیات این افراد پرداخته و تلاش کرده است تا واقعیت‌های پشت پرده به کار گرفتن کودکان در عملیات‌های نظامی این سازمان را روشن سازد.
داستان امیر وفا یغمائی
آموزش نظامی از ۱۴ سالگی
امیر وفا یغمائی می‌گوید: “۱۴ ساله بودم که تیراندازی با کلاشنیکف، رانندگی تانک، مانور در میدان مین و مبارزه را یاد گرفتم.” در گزارش لوموند آمده است: امیر یغمائی که در آن زمان کودک سرباز مجاهدین خلق بود، اکنون  چهل سال دارد و در سوئد زندگی می‌کند. امیر یغمائی سازمان مجاهدین را متهم می‌کند که کودکان را از خانواده‌هایشان جدا کرد و آنها را زیر فشار روانی قرار داد تا از آنها جنگجویانی بر علیه رژیم ایران بسازد.
امیر یغمائی ۱۵ سال مجبور بود در سازمان مجاهدین بماند تا اینکه سرانجام توانست از این سازمان خارج شود. لوموند می‌نویسد: او اولین کسی از میان هم‌رزمان سابقش است که در سال ۲۰۱۹ / ۱۳۹۸ با نام واقعی خود در رسانه فارسی زبان “میهن تی‌وی” در مورد گذشته اش در سازمان مجاهدین حرف زد. او در یک ملاقات در یک کافه در استکهلم به لوموند توضیح می‌دهد به خاطر سال‌های طولانی که تحت تأثیر این سازمان بوده، برایش راحت نبود که از خود و تجربه اش بطور علنی حرف بزند و اضافه می‌کند: “نیاز داشتم [بعد از جدائی] خودم را بازسازی کنم، علاوه بر آن، از انتقام گیری احتمالی [مجاهدین] می‌ترسیدم. مدتی طول کشید تا زندگی ام ثبات پیدا کند، بعد از آن نیاز داشتم آنچه که خودم و دیگر کودکان تجربه کرده بودیم را بازگو کنم»”. گزارش اضافه می‌کند بعد از آن بود که تعداد دیگری از کودک سربازان سابق در سازمان مجاهدین نیز لب به سخن باز کردند.
لوموند در مورد سازمان مجاهدین می‌نویسد: “این سازمان که پیشتر در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار داشت خود را به عنوان یک آلترناتیو صلح‌آمیز، دموکراتیک و غیرهسته‌ای برای رژیم تهران معرفی می‌کند، هنوز هم امروز از نفوذ قابل توجهی در غرب، بویژه در ایالات متحده و فرانسه، برخوردار است. امروزه حدود ۲۰۰۰ عضو آن در آلبانی زندگی می‌کنند”.
یادآوری می‌شود سازمان مجاهدین در سال ۱۹۹۷ توسط دولت ایالات متحده و در سال ۲۰۰۲ توسط اتحادیه اروپا در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار گرفت. در سال ۲۰۰۹ اتحادیه اروپا و در سال ۲۰۱۲ ایالات متحده این سازمان را از فهرست سازمان‌های تروریستی خارج کردند.
از پاریس به عراق، مدرسه شبانه روزی
لوموند در ادامه در مورد امیر یغمائی می‌نویسد: امیر متولد سال ۱۹۸۳در پاریس، فرزند دو عضو مجاهدین خلق است که از سرکوب در ایران گریخته و به فرانسه آمده بودند، جائی که مسعود رجوی رهبر مجاهدین  نیز در آنجا ساکن بود. پدر امیر، اسماعیل وفا یغمایی، شاعر رسمی‌مجاهدین، خود را وقف سرودن ترانه‌هایی برای تجلیل از مبارزه کرد. پس از آنکه در سال ۱۳۶۵/ ۱۹۸۶رهبر مجاهدین مسعود رجوی از پاریس به عراق رفت، امیر نیز که در آنزمان هنوز ۳ ساله نشده بود به همراه پدر و مادرش به بغداد پرواز کرد. صدام حسین در عراق از مسعود رجوی استقبال شایسته‌ای در خور یک رئیس دولت به عمل آورد و در ۷۰ کیلومتری شمال پایتخت عراق زمینی را در اختیار مجاهدین قرار داد تا در آنجا به سازماندهی مبارزه مسلحانه علیه دشمن مشترکشان، رژیم ایران بپردازند. این مکان بعدا توسط مجاهدین «قرارگاه اشرف» نام گرفت. امیر به یاد دارد که همه بچه‌های اشرف «از پدر و مادر جدا بودند… روزها به مدرسه می‌رفتم، شب‌ها در مدرسه شبانه روزی می‌خوابیدم».
گزارش در ادامه با یک پرش بزرگ، رویدادها را از سال ۱۳۶۷/ ۱۹۸۸ پی گرفته و به پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از  سوی رژیم ایران و پیامدهای آن برای سازمان مجاهدین می‌پردازد. قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد به موضوع پایان دادن به جنگ ایران و عراق اختصاص داشت. این قرارداد ابتدا توسط عراق در سال ۱۹۸۷ پذیرفته شد. رژیم ایران نیز در نهایت این قطعنامه را در ۲۰ ژوئیه ۱۹۸۸ (۲۹ تیر ۱۳۶۷) پذیرفت.
شکست عملیات فروغ جاویدان و تاوانی که از نهاد خانواده گرفته شد
لوموند یادآور می‌شود: “سه روز پس از پذیرش این قطعنامه، مسعود رجوی یک حمله بزرگ از داخل خاک عراق به داخل خاک ایران را اعلام کرد: عملیات “فروغ جاویدان”. هدف اولیه از این عملیات با پشتیبانی نیروی هوایی عراق، تصرف کرمانشاه واقع در بیش از ۱۵۰ کیلومتری مرز عراق بود. عملیات با شکست مواجه شد و سازمان مجاهدین ۱۳۰۴ نیروی خود را از دست داد.” به نوشته لومند این شکست دو پیامد مهم داشت: “در ایران هزاران زندانی سیاسی که گاه ارتباطی هم با مجاهدین خلق نداشتند اعدام شدند. پیامد دوم در درون سازمان مجاهدین بود که «انقلاب ایدئولوژیک» نامیده شد. بر آن اساس با این استدلال که پیوندهای خانوادگی مبارزه را تضعیف می‌کند، طلاق اعضا اجباری شد. از این زمان “بر واحد خانواده «انواع فشار روانی» وارد شد، فشاری که به ویژه کودکان از آن رنج می‌بردند».
در سال ۱۳۶۸، مریم رجوی که پیشتر در سال ۱۳۶۴ از همسرش مهدی ابریشم چی – یکی از چهره‌های رهبری سازمان- طلاق گرفته و با مسعود رجوی ازدواج کرده بود، به مقام مسئول اول سازمان ارتقاء یافت. لوموند می‌افزاید: به گفته اعضای سابق سازمان با لوموند، پس از آن بود که [مرحله دوم] تحولات درونی سازمان موسوم به “انقلاب ایدئولوژیک” آغاز شد.
گزارش این چنین ادامه می‌یابد: در سال ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱ در جریان جنگ خلیج فارس که با تهاجم عراق به کویت آغاز شد، چند صد نفر از این کودکان از والدین جدا و به اروپا، ایالات متحده و کانادا فرستاده شدند. به گفته شاهدان عینی که توسط لوموند مصاحبه شده‌اند، هدف [سازمان مجاهدین] این بود که «روابط خانوادگی را بیشتر بشکند». مجاهدین خلق در پاسخ خود به لوموند این اتهام را رد کردند و توضیح دادند که امیر «توسط والدینش، مانند دیگر کودکان، در جریان جنگ و بمباران‌های عراق در سال ۱۹۹۱، برای امنیت به سوئد فرستاده شد».
لوموند می‌نویسد: امیر که در آن زمان ۸ ساله بود، توسط خانواده ایرانی که قبلاً وقتی که او کودک بود در فرانسه به او پناه داده بودند و اکنون در سوئد زندگی می‌کردند، پذیرفته شد. او امروز به یاد می‌آورد: «برای پدر و مادرم خیلی دلم تنگ می‌شد. مطمئن بودم که آنها به زودی ایران را از سلطه خمینی آزاد خواهند کرد و ما همگی به آنجا برمی‌گردیم تا با هم زندگی کنیم.» گزارش ادامه می‌دهد: اما امیر کوچک نمی‌دانست که پدرش تصمیم گرفته بود از سازمان مجاهدین و قرارگاه اشرف جدا شود.
لوموند با اشاره به سرنوشت پدر امیر، گزارش را اینچنین ادامه می‌دهد: اسماعیل  وفا یغمائی، پدر امیر به لوموند توضیح می‌دهد: «وقتی که هنوز در اروپا بودیم، کتاب‌های فلسفه‌ای که ولتر و اسپینوزا نوشته بودند را خوانده بودم. کم کم، ایمانم به اسلام و ایدئولوژی سازمان را از دست دادم. احساس می‌کردم که این سازمان نمی‌تواند ما را به دموکراسی برساند.»  گزارش ادامه می‌دهد: اسماعیل یغمائی در سال۱۳۷۲/ ۱۹۹۳، از سازمان مجاهدین جدا شد، به فرانسه رفت و ارتباط خودش با سازمان مجاهدین را در حد عضویت در شورای ملی مقاومت ایران(CNRI)، ارگان سیاسی این سازمان حفظ کرد. اما سرانجام در سال ۱۳۸۳/ ۲۰۰۴ با این سازمان و شورای ملی مقاومت، بطور کامل قطع رابطه کرد.
«فکر نکن که خیلی جوان هستی»
در سال ۱۹۹۷، پدر و پسر در فرانسه دوباره به هم پیوستند. امیر دوباره «زنده» شد. او زبان فرانسه را یاد گرفت و دانش‌آموز خوبی بود. در اوقات فراغت، به “اُوور-سور-اُوز” از می‌رفت و با کودکانی هم‌سن خود که مسیر مشابهی را طی کرده بودند، آشنا می‌شد: «بعضی از آنها را قبلاً در عراق دیده بودم، آنها مثل برادر و خواهرانم بودند.»
امیر به لوموند می‌گوید که در این مرکز، به آنها درس‌های تاریخی درباره مبارزه علیه شاه ایران و سپس رژیم اسلامی داده می‌شد: «این داستان‌ها هیجان‌انگیز بودند، مثل سناریوی یک فیلم اکشن که در آن، ما قهرمانانی بودیم که برای آزادی ایران فراخوانده شده بودیم.» امیر تنها کسی نبود که تحت تاثیر تبلیغات مجاهدین چنین حسی داشت: «نوجوانان بیشتری به مبارزه در عراق علاقه‌مند می‌شدند.»
امیر به یاد می‌آورد در آن سال‌ها چندین نفر از دوستانش به عراق ‌رفتند. او در ویدئوهایی که از قرارگاه اشرف می‌آمد دوستانش را که تا چندی قبل در اُوور-سور-اُواز با هم بودند می‌دید که در لباس نظامی، با کلاشینکف یا بالای یک تانک، با پس‌زمینه سرودهای رزمی‌فیلمبرداری شده بودند: «آنها به جنگجویان واقعی تبدیل شده بودند. جلوی دوربین می‌گفتند که زندگی قبلی‌شان بی‌اهمیت بوده است.» در چنین شرایطی، امیر در فوریه ۱۹۹۸ نامه‌ای از مادرش که در اشرف بود دریافت کرد که او را به پیوستن به خودش دعوت می‌کرد. «تو بهتر از من می‌دانی که چند تا از دوستانت اینجا هستند. وقتی آنها را می‌بینم، از خودم می‌پرسم پس کی امیر نازنینم می‌آید و فکر میکنم اگر تو به ارتش بیائی[ارتش آزدیبخش مجاهدین در عراق] و من تو را در این لباس [نظامی] ببینم، دیگر هیچ آرزوئی ندارم، جز چی؟ اگه گفتی؟ اینکه با هم خاله مریم [مریم رجوی] … را  به تهران برسانیم.»  لوموند تصویر دستنوشته مادر امیر که به فارسی می‌باشد را نیز چاپ کرده است. مادر امیر در نامه اش اضافه می‌کند: «فکر نکن که خیلی جوان هستی (…). تو بهتر از من می‌دانی که مجاهدینی که علیه مزدوران خمینی می‌جنگیدند وقتی ما هنوز در ایران بودیم، از تو جوان‌تر بودند.» مادرش دو عکس در پاکت گذاشته بود: یکی از مسعود رجوی و دیگری از مریم رجوی.
لوموند همچنین تصویری از امیر در کودکی را چاپ کرده که در کنار مریم رجوی ایستاده است.
القاء حس حقارت و انگیزه ساختن مجاهدین برای جذب نیروی جدید
گزارش روزنامه فرانسوی لوموند اینطور ادامه پیدا می‌کند: “مریم رجوی – که در سال ۱۹۹۳ توسط سازمان به عنوان «رئیس جمهور آینده ایران» اعلام شده بود – توسط گروه و هوادارانش پرستیده می‌شود: او نماد زنی انقلابی است که رژیم اسلامی را به زانو درخواهد آورد. در داخل مجاهدین خلق، بالاترین مقامات نظامی اغلب به زنان سپرده می‌شود- این یک ویژگی برجسته سازمان است تا به غربی‌ها نشان دهد که به برابری جنسیتی متعهد هستند.”
“برای امیر جوان، مسعود رجوی «پدر همه ما» بود، مردی «بی‌نقص، مثل یک خدا» و مریم، «رهبر». امیر که هنوز در فرانسه بود می‌خواست در عراق بجنگد. پدرش مخالف بود و اصرار داشت که ابتدا دیپلم دبیرستان را بگیرد. امیر کوتاه نمی‌آمد: «احساس حقارت نسبت به بقیه بچه‌ها داشتم، چون پدرم از میدان مبارزه خارج شده و به سیاست روی آورده بود، کاری که کمتر افتخارآمیز تلقی می‌شد. همه دوستانم به عراق می‌رفتند، من هم می‌خواستم به آنها بپیوندم».
پدرش امروز می‌گوید: «برای ماندنش جنگیدم.» سپس اما او نهایتا تسلیم شد و فرمی‌را امضا کرد که اجازه می‌داد امیر برود. او در ۷ ژوئیه ۱۹۹۸، همراه با حدود ده کودک دیگر به بغداد منتقل شد.
امیر در گفتگوی خود با لوموند ادامه می‌دهد: وقتی به عراق رسیدم «مادرم آنجا بود و منتظرم بود…» اکرم، مادر امیر که پسرش را هفت سال ندیده بود، «خوشحال به نظر می‌رسید». امیر احساس می‌کرد «یک غریبه» است. اما دیدار دوباره با دوستانش از “اِوور-سور-اُواز” در قرارگاه اشرف او را تسلی می‌داد. سپس «آموزش‌های نظامی و ایدئولوژیک» آغاز شد: بیدار شدن در ساعت ۵ صبح، تختخواب مرتب، سرودهای انقلابی، آموزش تیراندازی و مبارزه «برای یادگیری کشتن دشمن [پاسداران] با سرنیزه».
رابطه دوستانه قدغن
امیر به لوموند می‌گوید: در قرارگاه اشرف قوانین سختگیرانه‌ای حاکم بود. جداسازی جنسیتی، هیچکس نمی‌توانست بدون مجوز ویژه از مقر خود که با سیم‌های خاردار و برج‌های نگهبانی محاصره شده بود، خارج شود. به زودی، نوجوانان تازه جذب شده به سازمان مجاهدین، مجبور شدند مانند بزرگسالان در جلسات عمومی‌انتقاد از خود شرکت کنند. از اوایل دهه ۲۰۰۰، هر هفته، هر کسی باید تخیلات جنسی خود را توصیف می‌کرد. روابط دوستانه افراد با هم زیر نظر قرار داشت، امیر تاکید می‌کند: «نهار خوردن دو بار پشت سر هم، کنار همان دوست ممنوع بود».
لوموند در ادامه به پژوهشی که توسط گروه « «RAND Corporation» انجام شده است، اشاره می‌کند. این موسسه یک اتاق فکر در ایالات متحده آمریکا است که پس از پایان جنگ جهانی دوم برای مشاوره به نیروهای مسلح ایالات متحده تاسیس شد. این موسسه در سال ۲۰۰۹ پژوهشی در مورد سازمان مجاهدین انجام داده و لوموند به نقل از آن می‌نویسد: “این پژوهش وجود فضایی مسموم به دور از چشم‌ها را در این سازمان تائید می‌کند. این سازمان به عنوان یک تشکیلات «فرقه‌ای» توصیف شده است که «بیشتر اعضای جدید آن به‌طور غیرقانونی به عراق وارد شده‌اند». آنها پس از مصادره مدارک شناسایی‌شان، در این کشور «گیر افتاده» و تحت یک انضباط نظامی سخت، جداسازی جنسیتی و «تعهدی تقریباً مذهبی به رجوی‌ها» قرار گرفته‌اند. لوموند یادآور می‌شود که سازمان مجاهدین خلق این توصیفات را رد می‌کند”.
“چه زمانی  از برزخ خارج می‌شویم”
لوموند در گزارش خود سرنوشت امیر یغمائی را اینچنین ادامه می‌دهد: “بعد از آموزش‌های نظامی، امیر به یک سرباز تبدیل شد. در آوریل ۲۰۰۱، واحد او در نزدیکی دهلران، ایران، در کمینی که توسط ارتش منظم ایران گذاشته شده بود، گرفتار شد. یکی از دوستانش، شهرام جوینده، کشته شد. او یک نظامی سابق ایرانی ۴۲ ساله بود که در طول جنگ ایران و عراق اسیر شده و در یک زندان عراقی زندانی بود و بعدا به مجاهدین ملحق شده بود. امیر به لوموند می‌گوید: «مرگ او مرا برای همیشه تغییر داد.» وقتی به اردوگاه برگشت، بازماندگان واحد توسط فرماندهانشان به عنوان قهرمان استقبال شدند. یک شام مفصل منتظر آنها بود، اما امیر نوجوان احساس تهوع داشت. هنگام شرکت در مراسم تشییع جنازه دوستش «که شهید شده بود»، دیگر تحمل تماس با کلاشینکف خود را نداشت.
حمله ایالات متحده به عراق در مارس ۲۰۰۳ شرایط را تغییر داد. مسعود رجوی مبارزان را جمع کرد و آنها را تشویق به رفتن به مرز با ایران کرد. امیر می‌گوید: «مسعود به ما گفت: “در این درگیری ما بی‌طرف هستیم، اما اولین موشکی که به ما اصابت کند، به این معنی است که ما دیگر در اینجا خوشامد نیستیم و باید عراق را ترک کنیم. اگر آمریکایی‌ها از ما بپرسند: ‘کجا می‌روید؟’، ما پاسخ خواهیم داد: ‘به خانه خود برمی‌گردیم!’.» سایر اعضایی که در این سخنرانی حضور داشتند و از آن زمان گروه را ترک کرده‌اند، خاطرات مشابهی را با لوموند به اشتراک گذاشتند. امیر ادامه می‌دهد: «پس از این سخنان، همه فریاد زدیم: “می‌رویم!” دیگر هیچکس ترسی نداشت، ما فکر می‌کردیم که بالاخره از این برزخ خارج می‌شویم». … او و هم‌رزمانش بر تانک‌ها سوار شدند و به سوی مرز ایران حرکت کردند: «من تیرانداز یک تانک T55 [زرهی ساخت شوروی] بودم». امیر توضیح می‌دهد: «همراه من، امین گل‌مریمی‌ بود که مسئولیت بارگذاری گلوله‌ها را داشت. او اضافه می‌کند: دستور حمله به طرف ایران هرگز صادر نشد «صبح‌ها، جلسات سیاسی داشتیم.» شب‌ها، خودروهای خود را در سنگرها پنهان می‌کردیم.».
امیر به یاد دارد که یک روز، واحد او هدف حمله ارتش آمریکا قرار گرفت. او امروز بر این باور است که «احتمالاً سربازان آمریکایی ما را با عراقی‌ها اشتباه گرفته بودند». با دیدن سربازان آمریکایی، امیدی عظیم امیر را فرا گرفت: «فکر کردم که غرب می‌خواهد ما را از این سازمان نجات دهد». لوموند می‌نویسد: در این بین، مسعود رجوی ناپدید شده بود. اما سازمان مجاهدین هرگز پیام‌های کتبی یا صوتی منسوب به این رهبر مرموز را متوقف نکرد. برخی از اعضای سابق مجاهدین معتقدند که رجوی در یک بمباران آمریکایی کشته شده است. دیگران فکر می‌کنند که او در کشوری غیر از عراق به طور مخفیانه زندگی می‌کند.
لوموند با یادآوری شرایط آن زمان در عراق می‌نویسد: سربازان ارتش آمریکا در این زمان در بغداد حضور دارند و سیاسمتداران آمریکائی فکر می‌کنند نظر به صفحه شطرنج منطقه می‌توانند از کارت سازمان مجاهدین استفاده کنند. از نظر آمریکایی‌ها، اگرچه مجاهدین خلق با یک دشمن مشترک – رژیم اسلامی ایران – می‌جنگند، اما متحدان تاریخی دیکتاتور سرنگون شده صدام حسین هستند؛ این سازمان دارای حامیان قدرتمند در کنگره است، اما همچنان برچسب «تروریستی» دارد. در نهایت، آن‌ها عناصری آزاردهنده هستند که باید خنثی شوند.
خلع سلاح مجاهدین توسط ارتش آمریکا، روزنه‌ای برای جدا شدن
علیرغم همه این محاسبات، سرانجام تحت فشار یک اولتیماتوم از سوی آمریکا، مجاهدین خلق در ۱۰ مه ۲۰۰۳ توافقنامه خلع سلاح را امضا کرده و قبول کردند که نیروهیشان را از نقاط مختلف عراق به کمپ اشرف منتقل و فقط در آنجا ساکن باشند. بدین ترتیب از تابستان ۲۰۰۳ و به موجب ماده چهارم کنوانسیون ژنو آنها در عراق از وضعیت «افراد تحت حمایت» برخوردار شدند.
پس از آن نیروهای آمریکائی به بازجوئی نیروهای سازمان مجاهدین پرداختند. ارتش آمریکا کمپ چادری کوچکی در کنار قرارگاه اشرف ایجاد کردند که به “تیف- TIPF” معروف است. افرادی که می‌خواستند از سازمان مجاهدین جدا شوند در این کمپ اسکان داده شدند.
لوموند گزارش خود را اینگونه ادامه می‌دهد: سازمان مجاهین موافقت کرد که امیر به “کمپ تیف” برود. اما قبل از آنکه او را آزاد کند، سندی کتبی همراه با امضا از او گرفتند که در آن تأیید می‌کرد همیشه به خوبی با او رفتار شده است. امیر یغمائی توضیح می‌دهد: این سند برای بی‌اعتبار کردن او بود تا اگر زمانی بخواهد بر علیه سازمان مجاهدین سخن بگوید از این  سند بر علیه او استفاده کنند.
امیر با خشم می‌گوید: «مجاهدین هرگز اجازه نمی‌دادند بدون آن مدرک از سازمان خارج شوم، اما این را هرگز نمی‌گویند». پس از خروج از سازمان، او به عنوان مترجم در کنار دندانپزشک یک پایگاه نظامی آمریکایی به کار مشغول شد. برای اولین بار در زندگی‌اش، به اینترنت دسترسی داشت. او آرزو داشت به اروپا بازگردد، اما نداشتن مدارک هویتی، کار را برای او دشوار کرد. اولین تلاش‌های او برای ارتباط با فرانسه شکست خورد. اما سوئد پاسخ مثبتی به او داد. در ۵ اکتبر ۲۰۰۴، او به استکهلم پرواز کرد و برای همیشه سازمان مجاهدین خلق را ترک کرد.
داستان امین گل مریمی
وحشت‌آفرینی مجاهدین برای جلوگیری از جدائی
زمانی که نیروهای آمریکائی حفاظت از قرارگاه اشرف را به عهده داشتند، با اعضای مجاهدین مصاحبه کرده و صدها نفر توانستند بدین شکل از مجاهدین جدا شده و به کمپ آمریکائی “تیف- TIPF” منتقل شوند. با این وجود بسیاری دیگر از مجاهدین جرأت انجام این کار را نداشتند، از جمله امین گل‌مریمی. او که در هنگام تهاجم آمریکایی‌ها در همان تانک همراه امیر یغمائی بود این فرصت که به همراه امیر به کمپ آمریکائی‌ها برود را از دست داد. امین گل مریمی‌ در مصاحبه‌ای با روزنامه لوموند در آوریل ۲۰۲۳ در کلن آلمان می‌گوید: «می‌ترسیدم که در خارج از سازمان چه چیزی در انتظارم است، زیرا طبق تبلیغات موجود در کمپ اشرف، مجاهدینی که سازمان را ترک می‌کردند اغلب توسط آمریکایی‌ها مورد تعرض قرار می‌گرفتند».
روزنامه لوموند در ادامه گزارش خود در معرفی امین گل مریمی، می‌نویسد: امین که در سال ۱۹۸۵ در ایران به دنیا آمده بود، بخشی از دوران کودکی‌اش را در عراق گذرانده بود. پدر او در عملیات «فروغ جاویدان» در سال ۱۹۸۸ کشته شد. در سال ۱۹۹۱، او از مادر جدا و به همراه دو برادر بزرگترش به آلمان فرستاده شد. این سه برادر در کلن و در چندین خوابگاه که توسط سازمان مجاهدین کنترل می‌شد ساکن بودند. لوموند اضافه می‌کند: “در آنزمان امین در کلن، یک نوجوان امروزی بود، با موهای رنگ شده و گوش سوراخ شده که به رپ گوش می‌داد و با دخترها بیرون می‌رفت. به نظر نمی‌رسید هیچ چیز او را در آینده‌ به عنوان یک جنگجو در سازمانی با آرمان‌های اسلامی-مارکسیستی در عراق، متصل کند”. او تابستان‌ها را در مقر مجاهدین خلق در “اُوور-سور-اُواز” می‌گذراند. در آنجا به طور مداوم به او می‌گفتند اگر به عراق برود می‌تواند دوباره مادرش را ببیند. با این امید بود که او سرانجام در سال ۲۰۰۱ به عراق کشانده شد. او می‌گوید: «هرگز به من نگفتند که فقط به ندرت اجازه خواهم داشت او را [مادرم را] ببینم و با او صحبت کنم». او احساس می‌کرد که [از سوی سازمان مجاهدین] «مورد سوءاستفاده» قرار گرفته است.
امین از دیدار منظم با مادرش ناامید شده بود. از تمرینات نظامی هم بیزار بود. اما امکان خروج از سازمان مجاهدین و بازگشت به آلمان را هم نداشت. فرار نیز غیر قابل تصور بود. در این مورد لوموند توضیح می‌دهد: “بر اساس تحقیقی که در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ توسط سازمان دیده‌بان حقوق بشر انجام شده و در سال ۲۰۰۵ با عنوان «خروج ممنوع: نقض حقوق بشر در اردوگاه‌های سازمان مجاهدین خلق» منتشر شده است، «اعضای مخالف» توسط سازمان به «زندان‌های ابوغریب فرستاده می‌شدند تا تحت “حفاظت مناسب” باشند». برخی از آنها «در اِزای زندانیان جنگی عراقی به ایران بازگردانده می‌شدند». سازمان مجاهدین خلق این گزارش را «مغرضانه و جهت‌دار» خوانده است.
 ناپدید شدن مسعود رجوی
پس از سرنگونی صدام حسین در عراق و خلع سلاح ارتش آزادیبخش توسط نیروهای ایالات متحده آمریکا، وضعیت رهبری این سازمان نامشخص بود. از آن زمان هیچگاه از مسعود رجوی عکس یا تصویری دیده نشده و مشخص نیست در کجاست. در مورد مریم رجوی نیز تا مدت‌ها از وضعیت او خبری در دست نبود تا آنکه در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ خبر دستگیری او در فرانسه اعلام شد.  در حالی که اعضای ساده مجاهدین در عراق در معرض مرگ قرار داشتند رهبری مجاهدین آنها را ترک و بی‌آنکه کسی از موضوع باخبر باشد در امنیت زندگی می‌کردند.
بعد از دستگیری مریم رجوی در مقرش در “اُوور-سور-اُواز:، به فرمان این سازمان هوادارانش برای چندین روز اعتراضات پر سر و صدائی در شهرهای مختلف اروپا، بویژه در فرانسه به راه‌انداخته و چند نفر نیز اقدام به خود سوزی کردند. لوموند در گزارش خود در اشاره به این موضوع از قول “پیر دو بوسکه دو فلوریان”، رئیس سابق اداره اطلاعات داخلی فرانسه (DST)، در مورد سازمان مجاهدین می‌نویسد: این سازمانی است «تروریستی»، «فرقه‌ای» و با عملکردی «دیکتاتوری» که عکس‌العمل طرفدارانش غیرمنتظره‌ است که با «جنبش‌هایی از نوع خمرهای سرخ» قابل مقایسه است.
مریم رجوی، بعد از چند روز آزاد شد و اتهامات مرتبط با تروریسم اثبات نشدند. او همچنین در سال ۲۰۱۴ از اتهامات مالی تبرئه شد.
لوموند در ادامه گزارش، بعد از این نگاه سریع به وضعیت سازمان مجاهدین و رهبری اش، وضعیت مریم گل مریمی‌ را اینگونه دنبال می‌کند: در عراق در سال ۲۰۰۶ یکی از دوستان جوان امین به نام یاسر اکبری نَسَب که دیگر توان تحمل شرایط زندگی در سازمان مجاهدین را نداشت خودکشی می‌کند.
در همان سال، نوری المالکی در بغداد به قدرت می‌رسد. نخست‌وزیر جدید عراق ارتباطات نزدیکی با رژیم اسلامی ایران دارد. پس از آنکه نیروهای آمریکائی حفاظت قرارگاه اشرف را رها کردند، مجاهدین دیگر در عراق در امنیت نبودند. نیروهای عراقی به مجاهدین فشار می‌آوردند تا قرارگاه اشرف را تخلیه و این کشور را ترک کنند. خشونت‌ها در اطراف قرارگاه اشرف افزایش می‌یابد. نیروهای عراقی از سوی حکومت ایران تشویق می‌شوند تا به این قرارگاه حمله کنند. امین گل مریمی‌ به لوموند توضیح می‌دهد: «در برابر پلیسی که به ما شلیک می‌کرد، ما فقط کارتن و سنگ برای محافظت داشتیم ». در سال ۲۰۰۹، بر اثر این حمله‌ها حداقل هشت مجاهد با گلوله کشته و صدها نفر زخمی‌شدند.
کشته‌سازی با هدف خروج از لیست تروریستی
به دلیل فشارهای وارده بر مجاهدین، آنها ناچار قرارگاه اشرف را ترک و به کمپ لیبرتی در نزدیکی فرودگاه بغداد منتقل شدند. در آنجا نیز پیوسته مورد حمله نیروهای وابسته به حکومت ایران قرار می‌گرفتند. یک حمله در سال ۲۰۱۱ به مرگ بیش از سی نفر از مجاهدین انجامید.
گزارش اینگونه ادامه می‌یابد: مانند دیگر شاهدانی که توسط روزنامه «لوموند» مورد سوال قرار گرفته‌اند، امین اکنون باور دارد که رهبرانشان تلاشی برای محافظت از آنها نکردند: «آنها به ما می‌گفتند که جلوی گلوله‌ها را بگیریم تا جان‌باختگان بیشتری داشته باشیم.» امین فکر می‌کند که هدف رهبری مجاهدین فشار آوردن بر اروپا و ایالات متحده آمریکا بود تا این سازمان از فهرست گروه‌های تروریستی خارج شده تا انتقال اعضای آن به یک کشور دیگر تسهیل شود.
سرانجام پس از آنکه در سال ۲۰۱۲ ایالات متحده این سازمان را از فهرست سازمان‌های تروریستی خارج کرد، در توافقی بین ایالات متحده آمریکا با دولت آلبانی، اولین گروه از ۳۰۰۰ نفر اعضای مجاهدین به کشور آلبانی منتقل شدند. آخرین گروه از مجاهدین در شهریور ۱۳۹۵/ سپتامبر ۲۰۱۶ به آلبانی منتقل شدند.
نامه‌ای مخفیانه به سازمان ملل و درخواست کمک
در چهار سالی که انتقال گروه گروه مجاهدین به آلبانی در جریان بود، سازمان ملل بر این انتقال نظارت داشت. هیئتی از سوی کمیساریای عالی امور پناهندگان UNHCR در ارتباط با سازمان مجاهدین لیست افرادی که باید در هر نوبت  به آلبانی منتقل شوند را هماهنگ می‌کردند. بسیاری از اعضا جدا شده از سازمان مجاهدین گواهی می‌دهند که در آن زمان با وجودی که در لیست انتقال به آلبانی قرار داشتند، اما سازمان مجاهدین به روش‌های مختلف نام آنها را از لیست خارج و افراد دیگری را قرار می‌داد. امین گل مریمی‌ امیدوار بود تا در بین اولین گروه‌هائی که به آلبانی منتقل می‌شوند قرار بگیرد. از آنجا که می‌دانست رهبران مجاهدین در لیست‌ها اعمال نفوذ می‌کنند بطور مخفی از یکی از کارمندان سازمان ملل درخواست کرد تا او را هر چه زودتر به آلبانی منتقل کنند. لوموند به نقل از امین می‌نویسد: او به طور مخفیانه پیامی‌اضطراری را که توسط یک دوست به انگلیسی نوشته شده و در داخل یک بسته سیگار پنهان شده بود، در کیف یکی از کارکنان سازمان ملل UNHCR  قرار می‌دهد. «امیدوارم فوریت این ملاقات [که من درخواست کرده‌ام] را درک کنید، زیرا من تحت فشار زیادی درباره آینده‌ام هستم». لوموند تصویر این دستنوشته که تاریخ ندارد را چاپ کرده است.
پس از آن امین به سرعت برای مصاحبه‌ای که هر دو هفته یک بار تکرار می‌شد، احضار شد، او به لوموند می‌گوید: «در این مرحله، مهم بود که مجاهدین [خلق] بدانند که پرونده من به دقت پیگیری می‌شود. [زیرا]در مواجهه با فشارها و انتقام‌گیری‌های سازمان، این، یک تضمین برای امنیت من بود.» در حالی که کمپ لیبرتی کماکان هدف حملات قرار داشت، امین و دو برادرش از اولین افرادی بودند که در ماه مه ۲۰۱۳ به مقر جدید مجاهدین در آلبانی منتقل شدند.
آرامش در آلبانی، کشتار در قرارگاه اشرف
در اوائل انتقال مجاهدین به آلبانی اعضا هنوز کم بودند و محدودیت‌ها و سختگیری‌های تشکیلاتی هنوز شدت پیدا نکرده بود. «ما به کوه‌های اطراف تیرانا برای پیک‌نیک می‌رفتیم. بالاخره می‌توانستیم آزادانه صحبت کنیم و رفتارهای دوستانه داشته باشیم.» در عراق اما، سرنوشت شومی‌در انتظار آخرین ساکنان قرارگاه اشرف بود. در اول سپتامبر ۲۰۱۳/ شهریور ۱۳۹۲، خشونت‌ها به یک قتل عام منجر شد. بازرسان سازمان ملل متحد پنجاه‌ و دو جسد را شمارش کردند که اکثر آن‌ها اعدام شده بودند. دولت عراق که متهم بود، هرگونه مسئولیت در این خون‌ریزی را انکار کرد. دور از این جهنم، و در دروازه اروپا، امین فقط به آلمان فکر می‌کرد. او در سال ۲۰۱۴ از سازمان مجاهدین فرار کرد و نهایتاً خود را به کشور دوران نوجوانی اش، آلمان رساند. اولین اقدام او به عنوان یک انسان آزاد، رفتن به مک‌دونالد برای خوردن غذا بود، و دومین اقدام، درخواست پناهندگی سیاسی بود که سال بعد آن را دریافت کرد. امروز، او تابعیت آلمانی دارد.
داستان محمدرضا ترابی
از اعتقاد به مبارزه تا پرسش در مورد مرگ پدر
لوموند ادامه گزارش خود را به محمدرضا ترابی یکی دیگر از کودک سربازان سابق سازمان مجاهدین اختصاص داده است.
محمدرضا یکی از دوستان امین گل مریمی‌ است که سرنوشتی مشابه او در سازمان مجاهدین داشته است. او نیز پس از خروج از سازمان مجاهدین توانست خود را در سپتامبر ۲۰۱۹ به آلمان برساند. او نیز در عراق از خانواده جدا و در کانادا به یک خانواده سپرده شده بود. لوموند می‌نویسد: تبلیغات هواداران مجاهدین که به محمدرضا وعده دیدار با والدینش که در عراق مانده بودند را می‌دادند، او را در سال ۱۹۹۹ به ترک کانادا واداشت. او آن زمان ۱۷ ساله بود. اولین برخورد با مادرش پس از رسیدن به عراق ناامید کننده بود. مادرش «سرد» و «با فاصله» بود و پدرش حضور نداشت.
محمدرضا به یاد دارد که «فردای آن روز، او[مادر] به من گفت که پدرم چند سال پیش به دلیل سکته مغزی فوت کرده است، اما در داستان او جزئیاتی بود که سازگار نبود». محمدرضا ترابی در مصاحبه‌ با روزنامه لوموند در آوریل ۲۰۲۳ در کلن، جایی که او اینک زندگی می‌کند، توضیح می‌دهد: شک‌هایش و تناقضاتی که با آنها مواجه می‌شد اعتقادش به سازمان را تکان نداد. برای او طبیعی به نظر می‌رسید که مبارزه‌ای که توسط والدین و عموهایش آغاز شده بود را ادامه دهد.
لوموند می‌نویسد: “عموهای محمدرضا ترابی در سال‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷/ ۱۹۷۹ توسط رژیم خمینی اعدام شدند. والدین او در سال ۱۳۶۱/ ۱۹۸۲، زمانی که تلاش می‌کردند از ایران فرار کنند، دستگیر شدند. او هنوز نوزادی بیش نبود. مادرش، زهرا سراج، به پنج سال حبس محکوم شد و او را در سال اول در زندان اوین، تهران، نزد خود نگه داشت. سپس محمدرضا به نزد مادربزرگش فرستاده شد. پدرش، قربانعلی ترابی، به هفت سال زندان محکوم شد. پس از آزادی او در سال ۱۹۸۹، با خانواده به عراق فرار کردند تا به مجاهدین خلق بپیوندند”.
محمدرضا در سن ۱۷ سالگی، پس از بازگشت به عراق به یک عضو معتقد تبدیل شد. به سرعت به او وظیفه «پذیرش» جوانان تازه‌وارد محول شد. او با صراحت توضیح می‌دهد: «هدف ما این بود که مغزشان را شست‌وشو دهیم، زندگی قبلی‌شان را فراموش کنند و ایدئولوژی مجاهدین [خلق] را در ذهنشان نهادینه کنیم». اما با گذشت زمان، او خود را قربانی «دستکاری‌های ذهنی» می‌داند که با آن مواجه شده بود و از «اقداماتی که در چارچوب این وظایف مرتکب شده» پشیمان است.
در سال ۲۰۰۳، او با یک واحد جنگی به مرز ایران اعزام شد. نام او در کتابی که سال بعد توسط خبرنگار رویترز، “ساول‌هادسون- Saul Hudson” ، منتشر شد، دیده می‌شود.‌هادسون، که در ارتش آمریکا مستقر شده بود با محمدرضا ترابی که «بسیار خوشحال» از داشتن فرماندهان زن بود، مصاحبه کرده بود. ترابی توضیح می‌دهد: «چون من انگلیسی صحبت می‌کردم، سخنگوی واحدم نزدِ نیروهای آمریکایی بودم».
 کشف حقیقت درباره مرگ پدر، تصمیم به جدائی
به گزارش لوموند وفاداری بی‌نظیر ترابی به سازمان «امتیاز بسیار نادری» برای دسترسی او به اینترنت ایجاد کرد. این‌گونه بود که با جستجوی نام پدرش در موتور جستجو، مقاله کوتاهی در سایت “سازمان نجات” یافت که توسط برخی به عنوان نزدیک به سرویس‌های اطلاعاتی ایران شناخته می‌شود. نویسنده مقاله، علیرضا میرشکاری، پدر محمدرضا را قبل از ترک مجاهدین خلق و بازگشت به تهران در سال ۲۰۰۳، به خوبی می‌شناخت. به گفته او، پدر محمدرضا در سال ۱۹۹۴ به دنبال شکنجه در بازداشتگاهی در کمپ اشرف فوت شده بود. اگر چه برای محمدرضا، این نوشته مجموعه‌ای از دروغ‌ها برای تقویت تبلیغات رژیم بر علیه مجاهدین بود، اما شک‌هایش آغاز شد.
محمدرضا ترابی به لوموند توضیح می‌دهد که او جز آخرین گروه از مجاهدین بود که در آگوست ۲۰۱۶ بغداد را به مقصد تیرانا در آلبانی ترک کرد. در این شهر، او «زندگی را دوباره کشف کرد» و به آزادی علاقه‌مند شد. دوستان قدیمی‌که از سازمان جدا شده بودند، او را به ترک گروه تشویق کردند. او با خانواده میزبانش در کانادا دوباره تماس گرفت: «آنها خیلی به من کمک کردند هم با دادن اعتماد به نفس و هم از طریق حمایت مالی.»
ترابی می‌گوید که او پس از «صحبت‌های طاقت‌فرسا» با مسئولین مافوقش، موفق شد که سرانجام در ۳ مارس ۲۰۱۷ – تاریخی که هرگز فراموش نخواهد کرد – از مجاهدین جدا و نزد یکی از اعضای سابق سازمان در تیرانا ساکن شود.
لوموند در ادامه بالا و پائین شدن‌های درونی محمدرضا ترابی وضعیت او را اینگونه شرح می‌دهد: “همچنان به مرگ پدرش وسواس داشت، او تحقیقات خود را از سر گرفت و گزارش سازمان دیده‌بان حقوق بشر، مربوط به دوازده سال پیش، که پاکسازی‌های صورت گرفته درون سازمان بین سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ را محکوم می‌کرد، را یافت. این پاکسازی‌ها علیه اعضایی بود که «مظنون به داشتن نظرات متفاوت» بودند: «عباس صادقی‌نژاد [یکی از مخالفان] به دیده‌بان حقوق بشر گفت که او [در درون مجاهدین] شاهد مرگ یکی از زندانیان، قربانعلی ترابی، پس از بازگشتش از یک جلسه بازجویی در سلولی که با او مشترک بود، بوده است.»
ترابی به لوموند می‌گوید، این جا بود که دیگر به قطع بی‌قید و شرط از مجاهدین رسید: «انگار همه این سال‌ها، همه– بجز من– حقیقت مرگ پدرم را می‌دانستند. برخی از مسئولینی که با آنها در تماس بودم، مستقیماً مسئول مرگ او بودند. حتی امروز، این تصور مرا به شدت خشمگین می‌کند.»
اینگونه شد که در آگوست ۲۰۱۸، محمدرضا ترابی پیاده از مرز یونان عبور کرد، موفق به دریافت یک گذرنامه جعلی شد و سرانجام خود را به آلمان رساند، جایی که در آوریل سال بعد قبولی پناهندگی اش را دریافت کرد.
زندگی پس از رهائی
گزارش لوموند وضعیت زندگی امروز سه نفری که با آنها گفتگو کرده را اینطور توضیح می‌دهد:
در حال حاضر، محمدرضا ترابی با یک زن آلمانی ازدواج کرده و اولین فرزندشان در ژانویه ۲۰۲۴ به دنیا آمده است. او در یک مدرسه ابتدایی کار می‌کند. او به طور منظم امین گل‌مریمی‌ را می‌بیند و هر دو در تماس دائمی‌با امیر در استکهلم هستند. آنها در گروه‌های واتساپ با دیگر کودک – سربازان سابق مجاهدین خلق، اخبار سازمان را به اشتراک می‌گذارند و از یکدیگر حمایت می‌کنند. بسیاری از آن اعضای سابق دچار اعتیاد به مواد مخدر یا الکل شده‌اند یا از “اختلالات روانی” رنج می‌برند. این سه نفر، یعنی امیر، امین و محمدرضا از “خوش‌شانس”‌هایی هستند که توانسته‌اند بعد از خروج از سازمان مجاهدین زندگی “پایدار” و “سالم” برای خود بسازند.
امیر وفا یغمائی مدرکی کسب کرده که به او امکان می‌دهد به تازگی در حوزه محیط زیست به عنوان مهندس آلودگی زدایی خاک کار کند. او در یک فیلم مستند به نام “کودکان کمپ اشرف” که در مارس ۲۰۲۴ در سوئد به نمایش درآمد، حضور دارد.
امین گل‌مریمی‌ از اکتبر ۲۰۲۳ در آکادمی‌هنرهای رسانه‌ای کلن، هنرهای تجسمی‌می‌خواند. یکی از پروژه‌های او درباره کودک -سربازان مجاهدین خلق است. به هنگام تولد پسرش در سال ۲۰۲۲، کلمه “خانه” را روی دستش خالکوبی کرده است، امین با هیجان به لوموند می‌گوید: “بالاخره خانواده خودم را دارم، خانه‌ای برای خودم”. در لوموند می‌توان عکس امین و خالکوبی روی دستش را دید.
اتهامات بی‌اساس و ترور شخصیت
روزنامه لوموند در پایان بطور مختصر به فشارهای روحی- روانی و ترور شخصیت که از سوی سازمان مجاهدین متوجه این کودک سربازان سابق است پرداخته و مشخص می‌کند چگونه این افراد فقط برای آنکه خواسته‌اند آزادانه تجربه شخصی خودشان را علنی کنند، از سوی سازمان مجاهدین مورد اتهام زنی و حمله قرار گرفته‌اند.
“امین سال قبل پذیرفت که داستان زندگی اش را به مجله هفتگی Die Zeit بگوید. مجاهدین خلق این رسانه را به دلیل “پخش اظهارات نادرست” به دادگاه کشاندند و خواستار حذف مقاله شدند. [پس از افت و خیزهائی سرانجام] در ژانویه ۲۰۲۳، سازمان مجاهدین این دادگاه را باخت. حتی قبل از انتشار مقاله، مادر امین گل‌مریمی‌ نامه‌ای به این مجله فرستاد و گفته‌های امین را به عنوان “یک فریب کثیف” محکوم کرد. او همچنین نویسنده مقاله، “لوئیزا هومِریش”، را متهم به کار برای “گشتاپوی ملاها” کرد.” لوموند به نقل از لوئیزا هومِریش، خبرنگار “دی سایت” می‌نویسد: “این موضوع یکی از سخت‌ترین، ترسناک‌ترین و جالب‌ترین موضوعات دوران حرفه‌ای من بود، خوشحالم که این کار را انجام دادم و از شجاعتی که مصاحبه‌شوندگانم نشان دادند، قدردانی می‌کنم.”
در مورد فشارهائی که متوجه امیر وفا یغمائی بوده نیز لوموند می‌نویسد: “پس از آنکه امیر یغمائی در رسانه تلویزیونی “میهن تی وی” از تجربه خودش در درون سازمان مجاهدین خلق صحبت کرد، مادر او با حضور در سیمای آزادی، تلویزیون سازمان مجاهدین او را متهم به “خود فروشی به وزارت اطلاعات [رژیم] ایران” کرد.”
روزنامه لوموند با اشاره به همه این اتهام زنی‌ها و جنگ روانی که سازمان مجاهدین بر علیه این جداشدگان به راه‌انداخته به پایداری آنها در راهی که در بیان حقیقت زندگیشان در پیش گرفته‌اند پرداخته و اینگونه به پایان می‌رسد: امین، امیر و محمدرضا همچنان “روش‌های فرقه‌ای” این گروه را در شبکه‌های اجتماعی افشا می‌کنند، علیرغم سیل توهین‌ها و کمپین‌های بدنام‌سازیِ آنلاین که توسط مجاهدین خلق و هوادارانشان به راه افتاده است. البته، سخنان آنها توسط جمهوری اسلامی ایران استفاده می‌شود. اما این مردان که هیچ همدلی‌ای با رژیم تهران ندارند، می‌خواهند داستانشان شنیده شود.
بیست سال پس از مرگ پدرش، محمدرضا ترابی به سختی شروع به سوگواری کرده است. او می‌خواهد از مجاهدین خلق به دلیل “قتل” و “قاچاق کودکان” شکایت کند. “ما به این سازمان سپرده شدیم، سازمانی که به ما خیانت کرد و ما را به جنگ برد”.
امین گل‌مریمی‌ می‌گوید: “بسیاری از دوستان ما مرده‌اند. برخی از آنها خود را به آتش کشیده‌اند. امروز، مجاهدین خلق نمی‌توانند اشتباهاتشان را بپذیرند یا از ما عذرخواهی کنند. کسانی که مدعی‌اند برای آزادی ایرانیان مبارزه می‌کنند، باید از آزادی اعضای خودشان شروع کنند”.

منبع:پژواک ایران


حنیف حیدرنژاد

فهرست مطالب حنیف حیدرنژاد در سایت پژواک ایران 

*در رابطه با شعار «مرگ بر ستمگر …» و نقش «زبان و کلام» در نفرت‌پراکنی  [2024 Nov] 
*ارزیابی غلط حزب سبزهای آلمان در ندیدن خطر اسلامگرایی به عنوان تهدیدی جدی  [2024 Nov] 
*نجات ایران و ضرورت حمایت از اعلام آمادگی رضا پهلوی برای رهبری دوران گذار   [2024 Nov] 
*«کلنیک ترک بی‌حجابی»، ابزار جدید سرکوب زنان  [2024 Nov] 
*شکست دولت ائتلافی آلمان بر سر «خط قرمز کسری بودجه ۲۰۲۵» و انتخابات پارلمانی زودهنگام  [2024 Nov] 
*«دختر علوم تحقیقات»، نماد خودآگاهی و شجاعت زنان، او را تنها نگذاریم!  [2024 Nov] 
*اعدام جمیشید شارمهد، شهروند آلمانی- ایرانی و مسئولیت آلمان، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا  [2024 Oct] 
*ادعای «اشغال» جزایر سه‌گانه در خلیج فارس؛ نقض حاکمیت ملی ایران  [2024 Oct] 
*چرا عده‌ای به نام دفاع از «صلح»، با تهاجم نظامی علیه جمهوری اسلامی مخالفت می‌کنند؟  [2024 Oct] 
*علی خامنه‌ای و گزینه‌هایش بعد از کشته شدن حسن نصرالله  [2024 Sep] 
*«تغییر» چگونه امکانپذیر می‌شود؟ معرفی یک مُدل کاربُردی برای عبور از جمهوری اسلامی  [2024 Sep] 
*نامه سرگشاده به وزیر داخله ایالت نوردراین وستفالن آلمان درارتباط باتجاوز گروهی به مرد پناهجوی ایران  [2024 Sep] 
*تروریسم اسلامی و رشد فعالیت‌های اسلامگرایان در آلمان و ناتوانی سیاستمداران این کشور  [2024 Sep] 
*تائید حکم محکومیت منشی ۹۹ ساله اردوگاه مرگ نازی‌ها: «مأمورم و معذور» نداریم!  [2024 Aug] 
*چرا گروه‌های چپ فمینیست، «کوئیر» و مدافع محیط زیست به نام دفاع از فلسطین با اسلامگرایان همراهی می‌کنند؟  [2024 Aug] 
*پاسخ خامنه‌ای پس از کشته شدن اسماعیل هَنیه: «اسلامیزه» کردن جبهه جنگ؟  [2024 Aug] 
*ممنوع شدن فعالیت مرکز اسلامی هامبورگ و بازتاب آن در رسانه‌های آلمان  [2024 Jul] 
*فناوری‌های تازه و خلاقیت‌ اوکراینی‌ها در دفاع از کشورشان  [2024 Jul] 
*بزرگترین زندان زنان «جمهوری دموکراتیک آلمان»، مکانی برای یادبود و علیه فراموشی  [2024 Jul] 
*هدف خامنه‌ای از بیرون کشیدن «کارت» مسعود پزشکیان؛ توپ در زمین مخالفان دموکرات رژیم است  [2024 Jul] 
*«انتخابات» ریاست جمهوری اسلامی و «نه» بزرگ مردم ایران به خامنه‌ای  [2024 Jul] 
*«آزادی» حمید نوری ننگی ماندگار برای دولت سوئد  [2024 Jun] 
*گزارش روزنامه «لوموند» فرانسه در گفتگو با سه نفر از کودک سربازان سابق سازمان مجاهدین  [2024 Jun] 
*نظریه «جنگ‌های قدیمی‌- جنگ‌های جدید» و نگاهی به نقش جمهوری اسلامی‌   [2024 Jun] 
*راست و چپ افراطی یعنی چه؛ معیارهای تشخیص کدام است؟   [2024 May] 
*خامنه‌ای گرفتار در تله اسرائیل  [2024 Apr] 
*جنگ علی خامنه‌ای، جنگ مردم ایران نیست  [2024 Apr] 
*تغییرات قوانین پناهندگی در اتحادیه اروپا و پیامدهای آن  [2024 Apr] 
*چرا سازمان مجاهدین در ارتباط با موضوع “کودک سربازان” بجای پاسخگوئی، از شفافیت فرار می کند؟  [2024 Mar] 
*سازمان مجاهدین و تهدید جانی محمدرضا ترابی از کودک سربازان سابق این تشکیلات  [2024 Mar] 
*سازمان مجاهدین و ضدیت با آزادی بیان و سینمای آزاد  [2024 Feb] 
*حمایت از سازمان مجاهدین؛ مشارکت در جنایت!  [2024 Feb] 
*چرا سازمان مجاهدین با اقدامات روشنگرانه کودکان و کودک سربازانِ سابقش مخالفت می کند؟  [2024 Feb] 
*فیلم مستند «بچه های قرارگاه اشرف»و واکنش سازمان مجاهدین خلق  [2024 Feb] 
*کودک سربازان در سازمان مجاهدین خلق  [2024 Jan] 
*انفجارهای تروریستی در کرمان: جمهوری اسلامی اولین مظنون  [2024 Jan] 
*خلاصه حکم دادگاه تجدید نظر حمید نوری در سوئد و نگاهی به برخی نکات مهم آن  [2023 Dec] 
*تحریف حکم دادگاه تجدید نظر حمید نوری توسط سازمان مجاهدین  [2023 Dec] 
*تائید و قطعی شدن حکم حبس ابد حمید نوری توسط دادگاه استیناف در سوئد  [2023 Dec] 
*حمله مسلحانه به یک کلانتری در راسک، عملیاتی در راستای منافع حکومت جمهوری اسلامی‌  [2023 Dec] 
*فرصت دادن عمدی پلیس آلمان به «مرکز اسلامی هامبورگ» برای نابودی مدارک؟!  [2023 Nov] 
*نگاهی به سرنوشت عاطفه سِبدانی از کودکانی که توسط سازمان مجاهدین از خانواده اش جدا شد  [2023 Nov] 
*یک رسوائی در کار حرفه‌ای روزنامه‌نگاری و پرسش از رسانه‌های فارسی‌زبان  [2023 Nov] 
*چهره کریه جنگ؛ حمله به بیمارستان جنایت جنگی است!  [2023 Oct] 
*قتل فجیع داریوش مهرجوئی و وحیده محمدی فر، شروع فاز دوم قتل های زنجیره ای؟  [2023 Oct] 
*حمله حماس به اسرائیل؛ جنگ نیابتی جمهوری اسلامی  [2023 Oct] 
*شایعه حضور حسینعلی نیری در آلمان؛ دادخواهی و اهمیت رعایت اخلاق انسانی  [2023 Aug] 
*در مورد درگیری با پلیس هنگام بازرسی از کمپ «اشرف۳» در آلبانی   [2023 Jun] 
*در مورد سخنان سیدحسین مرتضوی زنجانی رئیس اسبق زندان اوین و گوهردشت در کلاب‌هاوس  [2023 May] 
*انقلاب «زن، زندگی، آزادی» فرصت‌ها و تهدیدها  [2023 May] 
*حق حیات انسان بالاتر از هر تقدس و مقدسی است!  [2023 May] 
*پیام رضا پهلوی و جدائی حامد اسماعیلیون از «شورای همبستگی»؛ ضرورت شفافیت در مبارزه سیاسی دمکراتیک  [2023 Apr] 
*دادخواهی امری جهانشمول است  [2023 Mar] 
*شکست کامل سازمان مجاهدین در دعوای حقوقی کودک سربازان و شکایت بر علیه مجله «سایت» در آلمان  [2023 Feb] 
*فراخوان «وکالت» به رضا پهلوی و اشاره به برخی اشکالات  [2023 Jan] 
*گزارش مفصل یک روزنامه سوئدی قبل از شروع دادگاه تجدید نظر حمید نوری  [2023 Jan] 
*نگاهی به مقاله فرح شیلاندری؛ «آیا سازمان مجاهدین خلق «فرقه» است؟»  [2023 Jan] 
*شرایط دریافت اقامت آزمایشی در آلمان برای دسته‌ای از پناهجویان از آغاز سال ۲۰۲۳  [2023 Jan] 
*نظام سیاسی و ایدئولوژی حاکم از هم تفکیک پذیر نیستند؛ نقدی کوتاه بر نوشته اخیر شهلا شفیق  [2022 Dec] 
*پیام به سرکوبگران؛ محکومیت منشی ۹۷ ساله اردوگاه مرگ نازی‌ها؛ هشتاد سال پس از وقوع جنایت  [2022 Dec] 
*اعلام همبستگی کانون پزشکان آلمان به همراه ده نهاد دیگر بخش سلامت و درمان با همکاران خود در ایران  [2022 Dec] 
*«محاربه»؟! جنگ با خدا؟!  [2022 Dec] 
*رژیم جمهوری اسلامی‌با اعدام دستگیرشدگان تظاهرات به دنبال چیست؟  [2022 Dec] 
*وزارت خارجه آلمان از شهروندان این کشور خواست خاک ایران را ترک کنند  [2022 Nov] 
*اهمیت فعالیت سیاسی- اجتماعی ایرانیان در جوامع آزاد  [2022 Nov] 
*تظاهرات ایرانیان در برلین: پیوند داخل و خارج از ایران، پیوند قلب‌ها!  [2022 Oct] 
*تحریکات خامنه‌ای برای دور جدیدی از سرکوب و کشتار مردم  [2022 Oct] 
*حمایت پارلمان آلمان از خیزش سراسری مردم ایران؛ بوی رفتن جمهوری اسلامی به مشام اروپا نیز رسیده است!  [2022 Oct] 
*تداوم اعتراضات در ایران و ضرورت ایجاد یک تشکل برای هدایت و سازماندهی  [2022 Sep] 
*کودک سربازان سابق در سازمان مجاهدین و تلاش نشریه "سایت" در آلمان برای برگزاری یک دادگاه جدید  [2022 Aug] 
*نگاهی به گزارش ایرج مصداقی در مورد محاکمه حمید نوری و نقش کاوه موسوی  [2022 Aug] 
*حاشیه سازی های دادگاه حمید نوری، رسانه های فارسی زبان و اهمیت راستی آزمائی  [2022 Jul] 
*خلاصه‌ای از حکم دادگاه حمید نوری در باره اعدام‌های دستجمعی تابستان ۶۷ در زندان گوهردشت  [2022 Jul] 
*حکم حبس ابد برای حمید نوری: طعم شیرین عدالت و مسیر طولانیِ پیش رو  [2022 Jul] 
*لایحه دولت بلژیک در مورد استرداد مجرمین: کارت دعوت برای آخوندها جهت ارتکاب عملیات تروریستی  [2022 Jul] 
*حمایت از رضا پهلوی، ضرورت گذار از جمهوری اسلامی  [2022 Jun] 
*سرود ضد کودک «سلام فرمانده»، تلاش تبلیغاتی جمهوری اسلامی برای سربازگیری از کودکان  [2022 May] 
*شادباش پیروزی مرحله ای جنبش دادخواهی و تشکر و قدردانی از دادخواهان  [2022 May] 
*جایزه "نَفَس عمیق" و محکومیت سازمان مجاهدین خلق در ضدیت با آزادی مطبوعات در آلمان  [2022 May] 
*نگاهی به دادخواست پایانی دادستان پرونده حمید نوری  [2022 May] 
*تائید سازمان مجاهدین در مورد عضو گیری دو کودک سرباز دخترِ زیر ۱۸ سال  [2022 Apr] 
*کیفرخواست دادستان استکهلم علیه حمید نوری؛ چرا اتهام «جنایت جنگی» و نه فقط «جنایت علیه بشریت»؟!  [2022 Apr] 
*حکم دادگاه عالی هامبورگ، گزارش مجله "سایت" آلمان، کودک سربازان و یک شکست دیگر برای سازمان مجاهدین  [2022 Mar] 
*نگ اوکراین و چرخش تاریخی در سیاست‌های نظامی و امنیتی آلمان  [2022 Mar] 
*سازمان مجاهدین و دروغ بزرگی به نام «نجات جان کودکان»  [2022 Feb] 
*کودک‌سربازان و قوانین بین‌المللی؛ جمهوری اسلامی از کودکان از جمله در نظامیگری سوء استفاده می‌کند  [2022 Feb] 
*حکم دادگاه هامبورگ در مورد گزارش مجله «سایت» و موضوع کودک سربازان در سازمان مجاهدین خلق  [2022 Feb] 
*چگونه سازمان مجاهدین شکست را «پیروزی» جا می زند!  [2022 Jan] 
*سازمان مجاهدین خلق، اعلام پایان جنگ مسلحانه و ادعاهای دوگانه!   [2022 Jan] 
*دادگاه حمید نوری؛ بررسی اولیه برخی مشکلات و کمبودهای جنبش دادخواهی  [2022 Jan] 
*دادگاه حمید نوری؛ بررسی اولیه برخی نتایج و دستاوردها در عرصه سیاسی- اجتماعی  [2022 Jan] 
*دادگاه حمید نوری؛ بررسی اولیه برخی نتایج و دستاوردها در عرصه سیاسی- اجتماعی  [2022 Jan] 
*حمید نوری(عباسی) و تأملاتی در رفتار و گفتار او مجموعه نظرات: مهدی اصلانی، میرزا آقا عسکری(مانی)، شهلا شفیق، حمید نوذری، کریم قصیم، مهرداد درویش پور، شورا مکارمی [2021 Dec] 
*دادگاه حمید نوری، شهادت دروغ و زیر پا گذاشتن شرف و وجدان  [2021 Dec] 
*روزنامه آلمانی «دیتسایت»: مجاهدین خلق؛ مبارزه برای آزادی با روش‌های فرقه‌ای  [2021 Nov] 
*گزارش تکان‌دهنده نشریه آلمانی «دی‌تسایت» درباره سرنوشت یکی از کودکان مجاهدین که از خانواده جدا شده بود   [2021 Nov] 
*دادگاه حمید نوری، سازمان مجاهدین و تبلیغ سیاسی  [2021 Oct] 
*منشی ۹۶ساله اردوگاه مرگ نازی‌ها، ۷۶ سال بعد از کشتار جمعی، در برابر دادگاه!  [2021 Oct] 
*دادگاه حمید نوری، دادخواهی و موضوع «وجدان»  [2021 Sep] 
*چرا سازمان مجاهدین دنبال آن است تا دادگاه حمید نوری را به هر قیمتی که شده بهم بزند؟  [2021 Aug] 
*وحشت‌آفرینی عریان، رمز پیروزی طالبان در افغانستان  [2021 Aug] 
*روزنامه آلمانی دیتسایت درباره دادگاه حمید نوری: حالا زمان آنهایی فرا رسیده که جان به در برده‌اند!  [2021 Aug] 
*دستاویز قرار دادن دادگاه حمید نوری با اهداف سیاسی- تشکیلاتی  [2021 Jul] 
*مردم حاضر، رهبران غایب  [2021 Jun] 
*تحریم «انتخابات» و ضرورت تشکیل شورای رهبری برای نجات ایران  [2021 Jun] 
*سازمان مجاهدین، ایرج مصداقی و دادگاه حمید نوری  [2021 Jun] 
*شرکت در «انتخاباتِ» حکومت اسلامی، اقدامی ضد ایرانی  [2021 May] 
*دعوت از سازمان مجاهدین به حضور در برابر دادگاه  [2021 Apr] 
*پرونده سازی بی پایه و اساس بر علیه ایرج مصداقی  [2021 Apr] 
*سرنوشت کودکانی که سازمان مجاهدین آنها را از والدینشان جدا کرد  [2021 Apr] 
*در مورد اقدام فیسبوک در بستن حساب‌های سازمان مجاهدین در آلبانی  [2021 Apr] 
*نه به جمهوری اسلامی، نقش رضا پهلوی و ما‎  [2021 Apr] 
*ناتالی امیری خبرنگار ایرانی- آلمانی: جامعه ایران از اسلام رو برگردانده و می‌خواهد آزاد باشد  [2021 Mar] 
*دادگاه بلژیک و فرار به جلو به سبک مسعود رجوی   [2021 Mar] 
*موفقیت پرونده پناهجویی زن ایرانی در آلمان؛ «خانه امن زنان» در ایران «امن» نیست!  [2021 Feb] 
*«دیپلمات- تروریست»  [2021 Feb] 
*یافته‌های تازه خبرنگار آلمانی در مورد شبکه جاسوسی جمهوری اسلامی در اروپا  [2021 Jan] 
*علی خامنه‌ای و نابودی سیستماتیک مردم ایران و جنایت علیه بشریت   [2021 Jan] 
*رنج کودکانی که در آلمان به ازدواج اجباری داده می‌شوند و سکوت و مماشات در باره علت آن!  [2020 Dec] 
*پایبندی به حقوق بشر، معیاری برای سنجش مدعیان آزادی و دمکراسی؛ روز جهانی حقوق بشر ودرس‌های آن برای ما  [2020 Dec] 
*تجاوز در بازداشت‌های کوتاه‌مدت در خانه‌های امن نیروهای اطلاعاتی- امنیتی جمهوری اسلامی در ایران  [2020 Nov] 
*موریا؛ جهنمی که اتحادیه‌ اروپای برنده جایزه صلح نوبل ساخت‎  [2020 Sep] 
*کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، نقش و مسئولیت میرحسین موسوی  [2020 Aug] 
*روش‌شناسی «اکبر گنجی» در دفاع از جمهوری اسلامی  [2020 Aug] 
*تعهد های پوشالی؛ چرا مریم رجوی دروغ می گوید؟  [2020 Jul] 
*سازمان مجاهدین خلق و شکایت برعلیه روزنامه فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ  [2020 Jun] 
*اصل برائت و فرار سازمان مجاهدین خلق از قانون  [2020 Jun] 
*فرجام‌خواهی یک پناهجوی ایرانی در دادگاه قانون اساسی آلمان به دلیل گرویدن به مسیحیت رد شد  [2020 May] 
*چرا در قرن بیست یکم برای دیدن مادر یا مادر بزرگ، باید از یک سازمان سیاسی اجازه خواست؟  [2020 May] 
*«مصیبت وبا و بلای حکومت»؛ برای تعمقی در حال و آینده در ایام کُرونا و قرنطینه خانگی  [2020 Mar] 
*اخراج پناه جویان از آلمان، در چهارچوب پیمان دوبلین، معلق شد  [2020 Mar] 
*ارزیابی هولناک؛ کارشناسان نگران مرگ و میر ۳.۵ میلیون تن در ایران بر اثر کُرونا‎  [2020 Mar] 
*روزنامه آلمانی: ویروس کُرونا و وضعیت نگران کننده ایران  [2020 Mar] 
*نگاهی کلی به قانون جدید مهاجرت برای نیروی کار متخصص در آلمان  [2020 Mar] 
*تحریم نمایش «انتخابات»؛ رفرندامِ خاموشِ،‌«نه» به جمهوری اسلامی ‎  [2020 Feb] 
* «از آشویتس وحشتناک‌تر به فراموشی سپردن آن است»   [2020 Feb] 
*قرآن، کتابی ناقضِ ارزش های انسانی - عبور از قرآن و اسلام، ضرورتِ رهائی ایران  [2020 Jan] 
*تمجید از قاسم سلیمانی؛ آقای بهمن نیرومند، شرم کنید!  [2020 Jan] 
*جمهوری اسلامی تجسم دروغ و جنایات و وقاحت  [2020 Jan] 
*ظهور فرصت طلبانه مسعود رجوی بعد از یک دوره غیبت، چرا؟  [2020 Jan] 
*مبارزه مردم در داخل ایران؛ در خارج چه می توان کرد؟  [2019 Dec] 
*دفاع از خود در مقابل خشونت حکومتی یک حق است  [2019 Dec] 
*توفان در راه است و بوی خون می آید  [2019 Dec] 
*روز جهانی منع خشونت علیه زنان و مهمترین ویژگی‌های خشونت علیه زنان در حکومت اسلامی ایران ‎  [2019 Nov] 
*حمایت از افزایش قیمت بنزین و فرمان سرکوب مردم ِمعترض توسط علی خامنه ای  [2019 Nov] 
*دستگیری حمید نوری در سوئد و یاری رسانی رجوی به حکومت جنایتکاران در ایران از طریق حمله به ایرج مصداقی  [2019 Nov] 
*سازمان مجاهدین خلق و استفاده از روش های پلیسی- اطلاعاتی برعلیه مخالفین خود  [2019 Oct] 
*جنگ برعلیه کردها در سوریه؛ جنایت جنگی و تهدیدی برعلیه بشریت  [2019 Oct] 
*نگاهی به یک تجربه؛ اهداف و دستاوردهای کنفرانس بوخوم  [2019 Sep] 
*در مورد اهمیت بیانیه ۱۴نفر  [2019 Aug] 
*کشتار ۶۷ و ضرورت اعلام «روز ملّی دادخواهی»   [2019 Aug] 
*مذاکره احزاب کرد ایرانی با نظام جمهوری اسلامی و چند سوال اساسی و اصولی  [2019 Jul] 
*در مورد بیانیه موسوم به «14 نفر»، حمایت از آن و موضع پرخاشگرانه اسماعیل نوری علا  [2019 Jul] 
*تحریف حقیقت با هدف بهره برداری سیاسی توسط سازمان مجاهدین خلق  [2019 Jun] 
*نقدی کوتاه به کتاب "زخم های بی التیام" فرشته هدایتی  [2019 Jun] 
*تصویب قانون مهاجرت در آلمان؛ سختگیری ها و گشایش ها ‎  [2019 Jun] 
*استعفای رهبر حزب سوسیال دمکرات آلمان؛ دلایل و پیامدهای احتمالی  [2019 Jun] 
*چماق آمریکایی، توسری اسرائیلی، حلوای ژاپنی  [2019 Jun] 
* نه به جنگ علیه مردم و کشور ایران، آری به عملیات نظامی‌ علیه نظام جمهوری اسلامی   [2019 May] 
*تصویب لایحه «بازگرداندن نظام‌مند» پناهجویان در دولت آلمان ‎  [2019 Apr] 
*«حشدالشعبی» و «فاطمیون» بخشی از یک ایدئولوژی اشغالگر و ضدایرانی  [2019 Apr] 
*اعلام «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» به عنوان یک نیروی تروریستی از زاویه حقوق بشری  [2019 Apr] 
*در مورد حکم دادگاه‌ هامبورگ به نفع سازمان مجاهدین و علیه مجله اشپیگل  [2019 Mar] 
*مقاله مجله اشپیگل در مورد سازمان مجاهدین خلق در آلبانی و پاسخ مجاهدین به آن  [2019 Feb] 
*دو چهره‌ی خمینی قبل و بعد از تصاحب قدرت  [2019 Feb] 
*کارنامه ۴۰ ساله ج. اسلامی به زبان ارقام: نابودی انسان، تخریب اجتماعی، مرگ سرزمینی، جنگ و تروریسم  [2019 Feb] 
*پاسخ دولت آلمان به حزب سبزها در مورد نقش «سازمان مجاهدین خلق ایران» در اپوزیسیون ایران   [2019 Jan] 
*بی بی سی فارسی باید از مردم ایران عذرخواهی و کارمند خود را اخراج کند   [2018 Nov] 
*نه گفتن به تحریم یعنی تقویت گزینه‌های ادامه حکومت یا حمله نظامی ‎  [2018 Nov] 
*کشتار شهروندان کورد و گریز رژیم جنایتکار و تروریستی جمهوری اسلامی از بحران هائی که آن را محاصره کرده‎  [2018 Sep] 
*نگاهی به تاریخچه جدید سازمان مجاهدین و طرح چند پرسش  [2018 Aug] 
*ضرورت تشکیل یک ائتلاف دمکراتیک و شورای رهبری برای دوران گذار و نجات ایران  [2018 Aug] 
*پناه گرفتن در کلیسا، آخرین راه مقابله با اخراج برای پناهجویان در آلمان  [2018 Jul] 
*دفاع از حقوق زنان و مقابله با ترور شخصیت مسیح علینژاد توسط حکومت اسلامی   [2018 Jul] 
*پیامدهای شکست عملیات فروغ جاویدان  [2018 Jul] 
*نژادپرستی و برتری‌طلبی ملی، بیگانه با زمانه و تفکر مدرن ‎  [2018 Jul] 
*سازمان مجاهدین خلق، تجربه ای شکست خورده و بی اعتبار  [2018 Jul] 
*هفته‌ی سرنوشت‌ساز برای آنگلا مرکل  [2018 Jun] 
*سازمان مجاهدین خلق و پایمال کردن آزادی و حرمت انسان  [2018 May] 
*اولین زن در رهبری حزب سوسیال دمکرات آلمان و مشکلات پیش رو  [2018 Apr] 
*پناهجویان کمتری به دلیل مسیحی شدن در آلمان قبولی پناهندگی می‌گیرند  [2018 Mar] 
*هموار شدن راه تشکیل دولت ائتلافی جدید در آلمان  [2018 Mar] 
*نقش تاریخی ملایان در ضدیت با فرهنگ ایران و حاکمیت اسلام سیاسی، پرسش و پاسخ با اسماعیل یغمائی  [2018 Feb] 
*سازمان مجاهدین خلق در معرض اتهامات سنگین نقض سیستماتیک حقوق بشر  [2018 Feb] 
*حجاب اجباری نماد بندگی زن و توهین آشکار به زن و مرد  [2018 Feb] 
*چگونه میتوان «میزان وثوق» فیلم های خبری از ایران بر روی اینترنت را افزایش داد؟  [2018 Jan] 
*دشمن؟  [2018 Jan] 
*ضرورت تمرکز بر روی شعار محوری «انتخابات آزاد زیر نظر نهادهای بین المللی»  [2018 Jan] 
*تجمعات اعتراضی در ایران، چند سوال و یک احتمال  [2017 Dec] 
*زلزله، خسارات جانی و مالی و نقش حکومت  [2017 Nov] 
*مردم ایران در میانه‌ی دو نیروی شّر  [2017 Oct] 
*یک نگاه آماری به ایرانیان ساکن آلمان  [2017 Oct] 
*انتخابات آلمان: دمکراسی، بازنده‌ی بزرگ!  [2017 Sep] 
*فراخوان به ایرانی- آلمانی‌های ساکن آلمان برای شرکت در انتخابات پارلمانی این کشور  [2017 Sep] 
*من پوزش می‌خواهم! حقوق بشر و ضرورت نگاه انتقادی به گذشته خودِ فردی و خودِ جمعی  [2017 Sep] 
*انتخابات آلمان و نگاهی به موقعیت احزاب این کشور (۲)  [2017 Aug] 
*انتخابات آلمان و نگاهی به موقعیت احزاب مهم این کشور  [2017 Aug] 
*آلمان؛ آیا با جواب منفی درخواست پناهندگی مواجه شده اید؟ حال چه باید کرد؟  [2017 Aug] 
*خودکشی یک پناهجوی ایرانی در آلمان و خودداری مقامات از انتشار خبر  [2017 Aug] 
*رهبری سازمان مجاهدین؛ فرار از پاسخگوئی و به جان هم انداختن خانواده ها  [2017 Jul] 
*فریبکاری‌های مریم رجوی  [2017 Jul] 
*وجدان یا مصلحت، پایبندی به اخلاق یا فرصت‌طلبی؟  [2017 May] 
*مهندسی انتخابات و گزینه‌های خامنه‌ای  [2017 May] 
*امدادرسانی بی مرز: زوج ایرانی- آلمانی همراه با پناهجویان روهینگای در بنگلادش  [2017 Apr] 
*انتخابات جمهوری اسلامی بر خلاف موازین حقوق بشر   [2017 Apr] 
*تروریست واقعی کیست؟ کوردها، آلمان و ترکیه  [2017 Mar] 
*مراسم اسکار؛ چرا اصغر فرهادی به نقض حقوق بشر و سیاست های تبعیض آمیز در ایران اعتراض نمی کند؟  [2017 Mar] 
*مصوبه کابینه آلمان؛ تشدید اخراج پناهجویان  [2017 Feb] 
*گزارش وزارت کشور آلمان در مورد تعداد پناهجویان در سال 2016  [2017 Jan] 
*چند عکس و چند سوال  [2017 Jan] 
*پیامد های مرگ رفسنجانی در عرصه جناح بندی های جمهوری اسلامی  [2017 Jan] 
*طراحی عملیات از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در آلمان   [2017 Jan] 
*گورخوابی در ایران و روش حسن روحانی برای مبارزه با آن  [2016 Dec] 
*یاد ناصر ایرانپور دوستدار آزادی و انسایت گرامی!  [2016 Dec] 
*کشف گور دسته جمعی در تبریز و مسوولیت رژیم در حقیقت‌یابی  [2016 Dec] 
*اروپا و قدرت گیری پوپولیسم؛ شکست احزاب سنتی  [2016 Dec] 
*صدور حکم محکومیت احمد منتظری، هراس جمهوری اسلامی از حقیقت‌یابی   [2016 Nov] 
*پایه‌ریزی سیستم جدید برای تشدید کنترل ورود به اتحادیه اروپا   [2016 Nov] 
*تشدید اخراج پناهجویان از آلمان  [2016 Oct] 
*حالت‌های مختلف تصمیم‌گیری توسط اداره امور پناهندگی در آلمان  [2016 Oct] 
*سازمان مجاهدین، پایان انتقال به آلبانی و سرپوش گذاشتن بر یک شکست استراتژیک به بهای جان انسان ها  [2016 Sep] 
*«افتخار» پورمحمدی به کشتار و اعدام های سال 67 و طرح چند سوال   [2016 Aug] 
*سازمان مجاهدین خلق و تصفیه حساب شنیع با مخالفین  [2016 Aug] 
*در مورد خبر فوت مسعود رجوی  [2016 Jul] 
*اهمیت «مسئولیت فردی» در همکاری و مشارکت با دستگاه سرکوب و کشتار   [2016 Jun] 
*تصویب پیش نویس قانون «انتگراسیون» توسط دولت آلمان  [2016 May] 
*پدرسالاری اصلاح‌طلبانه: چرا اصلاح‌طلبان از اقدام فائزه رفسنجانی دفاع نمی‌کنند؟  [2016 May] 
*گرویدن به مسیحیت و تاثیر آن بر درخواست پناهندگی در آلمان  [2016 May] 
*نه، یعنی نه! خواست فعالان حقوق زنان در آلمان در مورد سکس بدون رضایت   [2016 May] 
*انتگراسیون چیست، شرایط و الزامات آن/ پاورپوینت آموزشی  [2016 Apr] 
*چه باید کرد؟ نقدی به گذشته و نگاهی به امروز- قسمت چهارم و آخر  [2016 Apr] 
*چه باید کرد؟ نقدی به گذشته و نگاهی به امروز- قسمت سوم  [2016 Apr] 
*مهمترین عامل و تعیین کننده ترین عامل   [2016 Mar] 
*معامله با ترکیه بر سر پناهجویان، شکست اتحادیه اروپا  [2016 Mar] 
*چه باید کرد؟ نقدی به گذشته و نگاهی به امروز- قسمت اول  [2016 Mar] 
*قوانین جدید پناه‌جویی در آلمان: قانون الحاق خانواده محدود شد  [2016 Mar] 
*واقعا نمیدونی چقدر ابلهی؟!  [2016 Mar] 
* انتخابات، فرصتی برای یک رفراندومِ ساکت «نه» به جمهوری اسلامی   [2016 Feb] 
*زندگی ادامه دارد، به یاد عباس محمدرحیمی  [2016 Jan] 
*تسلیت به خانواده سرفراز محمد رحیمی  [2016 Jan] 
*آنگلا مرکل زیر فشار: خودت مشکل پناه‌جویان را حل کن‎  [2016 Jan] 
*مزاحمت جنسی در شب سال نو؛ آتشی تازه به دامان پناه‌جویان در آلمان؟   [2016 Jan] 
* آلمان: نزدیک به ۱میلیون پناه‌جو و تقریبا نیم‌ میلیون تقاضای پناهندگی در سال ۲۰۱۵  [2016 Jan] 
*فرد در تشکیلات، ارزش و جایگاه فرد در تشکیلات سازمان مجاهدین خلق  [2016 Jan] 
*فریبکاری رهبری سازمان مجاهدین خلق بیش از پیش رنگ می بازد  [2015 Dec] 
*ترکیه در آستانه جنگ داخلی؟  [2015 Dec] 
*اوج حضیض یک سازمان سیاسی  [2015 Dec] 
*محتوای بسته دوم قوانین پناهجوپذیری آلمان در سال ۲۰۱۶ چیست؟  [2015 Dec] 
*همدردی با مردم فرانسه، مبارزه با تروریست های اسلام گرا   [2015 Nov] 
*حمام خون در لیبرتی، و مسئولیت مسعود رجوی   [2015 Nov] 
*حمله مجدد موشکی به اردوگاه لیبرتی در عراق و مرگ انسان ها، مسئولیت با کیست؟   [2015 Oct] 
*قوانین جدید مربوط به پناه جویان در آلمان، یک هفته زودتر به اجرا گذاشته شد   [2015 Oct] 
*طرح ایجاد مناطق ترانزیتی در مرز آلمان برای کنترل ورود پناه جویان   [2015 Oct] 
*مریم رجوی و ادعاهای تکراری پایبندی به دمکراسی و حقوق بشر   [2015 Oct] 
*سازمان عفو بین الملل؛ تلاش برای لغو مجازات اعدام مرتبط با مواد مخدر   [2015 Oct] 
*ترسیم خطوط کلی سیاست پناهندگی در آلمان و اروپا   [2015 Sep] 
*تلاش ها برای هماهنگی در حل و فصل بحران پناه جویان در آلمان و اتحادیه اروپا   [2015 Sep] 
*انساندوستی مردم آلمان قابل تقدیر است   [2015 Sep] 
*بحران پناه جویان؛ اتحادیه اروپا در بحران هویتی و بر سر دوراهی   [2015 Sep] 
*18 دلیلی که رفسنجانی نیز دستگاه قضائی در جمهوری اسلامی را ناعادلانه می داند   [2015 Sep] 
*آلمان و تاخیر در برخورد با بحران پناه‌جویی   [2015 Sep] 
*آلمان و پناه‌جویان؛ پیروزی قانون بر وحشت‌پراکنی راست‌های افراطی   [2015 Sep] 
*عوامل مهم و تاثیرگذار در شکل دهی تحولات سیاسی- اجتماعی ایران امروز   [2015 Aug] 
*دفاع از حقیقت، پایداری بر یک پرنسیب  [2015 Aug] 
*بمبگذاری در اردوگاه حزب کومله کردستان ایران محکوم است   [2015 Aug] 
*فردیت و جنسیت و مکانیزم های درون تشکیلاتی سازمان مجاهدین خلق برای تثبیت رهبری رجوی  [2015 Jul] 
*سومين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران؛ انتقادات و نکات قابل تأمل   [2015 Jul] 
*تغییرات جدید در قانون اقامت در آلمان   [2015 Jul] 
*مردسالاری شیعی و توهین یکی از آخوندها به ایرانیان از طریق تلویزیون حکومتی   [2015 Jun] 
*تحقیر خامنه ای توسط وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا   [2015 Jun] 
*بحران جهانیِ فرار و پناهندگی، نشانه‌ای از بحران سیاست جهانی   [2015 Jun] 
*تحولات سیاسی ترکیه؛ مقابله نئوعثمانیسم و سکولاریسم   [2015 Jun] 
*پاورپوینت آموزشی به زبان ساده؛ دلایل فرار و پناهندگی   [2015 May] 
*فرار یک زن برهنه از خودروی نیروی انتظامی، نقطه انفجار فردی و اجتماعی و پیامدهای آن   [2015 Apr] 
*اروپا چگونه پناه‌جویان را به کام مرگ می‌فرستد   [2015 Apr] 
*تلاش رهبران جمهوری اسلامی برای فرار از پیامدهای تفاهم هسته‌ای   [2015 Apr] 
*افزایش شمار پناه‌جویان در جهان و نگاهی به پراکندگی جغرافیائی ایرانیان پناه‌جو   [2015 Mar] 
*چرا مریم رجوی بر«تسلیح» ساکنین کمپ لیبرتی در عراق اصرار می کند، عواقب آن چیست؟   [2015 Mar] 
*علی خامنه‌ای در فرار از پاسخگوئی، منتقد نظام خود می‌شود   [2015 Feb] 
*محمد اقبال سخنگوی غیر رسمی سازمان مجاهدین خلق اتهام پراکنی می کند. پاسخ دهید!   [2015 Feb] 
*بن بست های استراتژیک رهبری سازمان مجاهدین خلق، قسمت سوم و پایانی   [2015 Feb] 
*بن بست های استراتژیک رهبری سازمان مجاهدین خلق (2 )  [2015 Feb] 
*بن بست های استراتژیک رهبری سازمان مجاهدین خلق (1)   [2015 Feb] 
*مرگ افراد سازمان مجاهدین در عراق و لیبرتی؛ ابهامات و پرسش ها   [2015 Feb] 
*هیچ پناه جوئی از آلمان تا نیمه ژانویه 2016 به یونان اخراج نمی شود   [2015 Jan] 
*جنگ تبلیغاتی- روانی بر سر شمارِ تظاهرکنندگان «پِگیدا» در آلمان   [2015 Jan] 
*کمک های سخاوتمندانه و میلیونی سازمان مجاهدین خلق به «مزدوران وزارت اطلاعات» و چند سوال   [2015 Jan] 
*جایتکار خوب، جنایتکار بد!   [2015 Jan] 
*۱۲۷٫۰۲۳ تقاضای پناهندگی جدید در آلمان در سال ۲۰۱۴   [2015 Jan] 
*مشروط کردن کمک تسلیحاتی و آموزشی به پیشمرگان کورد در عراق به رعایت حقوق بشر   [2015 Jan] 
*قتل یک پناه جوی اریتره ای در شهر دِرِسدن آلمان  [2015 Jan] 
*مسئولیت مسعود رجوی در حفظ جان ساکنین کمپ لیبرتی در عراق   [2015 Jan] 
*حذف مخالفین با شلیک به قلب آزادی بیان  [2015 Jan] 
*تفاوت های مهاجر و پناه جو و پناهنده   [2014 Dec] 
*آتش زدن همزمان سه خوابگاه پناه جویان در آلمان   [2014 Dec] 
*نقدی مختصر به مقاله ی ایرج مصداقی «مسعود رجوی سه دهه فرار و ...»   [2014 Dec] 
*اتهام زنی بجای استفاده از راه کارهای قانونی؛ فرهنگ سرکوب مخالفین توسط سازمان مجاهدین خلق   [2014 Dec] 
*چرا رهبری سازمان مجاهدین خلق از اطلاع رسانی در مورد اعضا این سازمان در عراق و آلبانی خودداری می کند؟   [2014 Nov] 
*نگاهی سریع به پیام یازده آبان 1393 مسعود رجوی  [2014 Nov] 
*شورای ملی مقاومت تشکیلاتی غیردمکراتیک و زائده سازمان مجاهدین  [2014 Nov] 
*حکم دادگاه حقوق بشر اروپا در ممنوعیت اخراج یا بازگرداندن پناه جویان به یونان   [2014 Nov] 
*اتحادیه اروپا: ممنوعیت اخراج یا بازگرداندن پناه جویان به ایتالیا مشروط می شود   [2014 Nov] 
*اشک تمساح رژیم اسلامی ایران و حمله به مدافعان حقوق بشر   [2014 Oct] 
*درگیری شدید پلیس آلمان با نئونازی ها در شهر کلن   [2014 Oct] 
*ریحانه را بخاطر دفاع از زندگی و حقیقت اعدام کردند   [2014 Oct] 
*چراغ سبز امام جمعه اصفهان برای اسیدپاشی به زنان: ام‌القرای جهانیم یا بدتر از حرامسرا های قدیم؟   [2014 Oct] 
*پیشروی نیروهای خلافت اسلامی تا 12 کیلومتری فرودگاه بغداد و سوال از رهبری سازمان مجاهدین   [2014 Oct] 
*در باره «استعفای طبيعی و شرافتمندانه»   [2014 Oct] 
*انطباق فعال یا فرصت طلبی و بی پرنسیبی سیاسی؟  [2014 Oct] 
*اعدام، اهداف و انگیزه ها؛ به مناسبت روز جهانی مبارزه برای لغو حکم اعدام  [2014 Oct] 
*فاجعه انسانی در کوبانی، نظاره گری قدرت های محلی و جهانی؛ مشارکت در جنایت   [2014 Oct] 
*کنترل مرزی در اتحادیه اروپا به مدت دو هفته با هدف دستگیری پناه جویان «غیر قانونی»  [2014 Oct] 
*کاسبی و تجارت به نام پناه جویان؛ بد رفتاری و ضرب و شتم پناه جویان در کمپ های پناه جویان در آلمان  [2014 Sep] 
*تغییرات جدید در زمینه قوانین مرتبط با پناهندگی در آلمان   [2014 Sep] 
*تشدید شرایط غیر انسانی کمپ های پذیرش پناه جویان تازه وارد در آلمان   [2014 Sep] 
*برجسته کردن نقش عوامل خارجی، برای توجیه مسئولیت گریزی شخصی یا تشکیلاتی   [2014 Sep] 
*تحقیر انسان در حکومت اسلامی در ایران؛ اراذل و اوباش واقعی چه کسانی هستند؟   [2014 Aug] 
*نگاهی به کنگره دوم سکولار دمکرات های ایران در شهر بوخوم   [2014 Aug] 
*بهبودی نسبی وضعیت حقوقی قبول شدگان پناهندگی به دلایل انسانی در آلمان   [2014 Aug] 
*جنایت بر علیه بشریت در غزه، برنده و بازندگان آن   [2014 Aug] 
*ضدیت رهبری مجاهدین خلق با آزادی بیان   [2014 Jul] 
*سالگرد عملیات «فروغ جاویدان»  [2014 Jul] 
*نگاهی کوتاه و سریع به «گزارش 93» ایرج مصداقی  [2014 Jul] 
*«خلق قهرمان ایران»!  [2014 Jul] 
*برای رفع تکلیف! نگید که ما نگفتیم!   [2014 Jul] 
*پناهجویان در برلین در محاصره پلیس   [2014 Jul] 
*شکافِ بینِ نسل ها، چرا؟   [2014 Jul] 
*فرار به جلو به سبک رهبری مجاهدین  [2014 Jun] 
*بیش از 75 هزار ایرانی پناه جو در سال 2013   [2014 Jun] 
*زمینه سازی کشتار ساکنین کمپ لیبرتی در عراق با بی مسئولیتی رهبری مجاهدین   [2014 Jun] 
*خطاب به احزاب، گروه ها، تشکل ها و شخصیت های ایرانی و ایرانیان مدافع حقوق انسان؛ سکوت خود را بشکنید!   [2014 Jun] 
*سقوط شهر موصل توسط «داعش» و وظیفه سازمان ملل و دولت امریکا در تامین حفاظت ساکنین لیبرتی در عراق  [2014 Jun] 
*اهمیت شکستن «تابوی تجاوز» در مراحل پناهندگی در آلمان- نگاهی به یک تجربه   [2014 Jun] 
*فرار رهبری مجاهدین خلق از پاسخگوئی، با به جان هم انداختن خانواده ها   [2014 Jun] 
*دفاع از حق آزادی بیان مسیح علی نژاد   [2014 Jun] 
*«جنگِ نیابتی» به سبک رهبری سازمان مجاهدین خلق   [2014 May] 
*نامه سرگشاده به مریم رجوی: مسئولیت سلامتی برادران خود را با رهبری سازمان مجاهدین می دانیم   [2014 May] 
*چرا مریم رجوی به سوالات نمایندگان پارلمان کانادا پاسخ می دهد، اما به ایرانیان نه؟   [2014 May] 
*شلیک سلاح سبک به ساکنین لیبرتی، نشانی از وخامت بیشتر امنیت آنان   [2014 May] 
*دفاع از حقوق بشری میرحسین موسوی در دسترسی او به امکانات درمانی  [2014 May] 
*درخواست گواهی کارشناسانه در مورد ریحانه جباری برای کشف حقیقت   [2014 Apr] 
*علی خامنه ای، ضدیت با ارزش های غربی یا ارزش های حقوق بشری؟   [2014 Apr] 
*ملحق شدن پدر و مادر به فرزندان بر اساس قانون اقامت آلمان   [2014 Apr] 
*یک سند بسیار با ارزش در مورد نوع نگاه اسلام به زن، به مرد و به انسان   [2014 Apr] 
*«خیانت به اعتماد» و پیامدهای فردی آن   [2014 Apr] 
*پناهندگی «سهمیه ای» یا بازاسکان مجدد چیست؟   [2014 Mar] 
*گزارش اعدام 2013 سازمان عفو بین الملل؛ برخی بخش های مرتبط با ایران  [2014 Mar] 
*نگاهی به سالی که گذشت؛ ما یاد گرفتیم که آزاد بیاندیشیم و با صدای بلند حرفمان را بزنیم   [2014 Mar] 
*مسئولیت مضاعف رهبری سازمان مجاهدین خلق در خروج هرچه سریعتر ساکنین کمپ لیبرتی از عراق  [2014 Mar] 
*آژانس اروپائی حقوق بنیادین: از هر سه زن یکی قربانی خشونت   [2014 Mar] 
*سایه روشن های انقلاب، نگاهی با فاصله پس از 35 سال به انقلاب 1357  آرشیو برخی مستندات مربوط به وقایع مرتبط با انقلاب 1357 [2014 Mar] 
*زنان مسلمان آلمانی داوطلب برای ازدواج در سوریه   [2014 Feb] 
*خودسوزی منجربه مرگ یک پناه جوی ایرانی در جنوب آلمان   [2014 Feb] 
*کنترل به دلیل رنگ پوست در آلمان؛ وقتی حکومت اقلیت ها را مرعوب می کند   [2014 Feb] 
*دادگاه بین المللی در آلمان در ارتباط با جنایت برعلیه بشریت   [2014 Feb] 
*مسعود رجوی، دفاع از آزادی بیان سلمان رشدی و سرکوب آزادی بیان مخالفین خود  [2014 Feb] 
*سه دهه مرگ و کشتار، جنگ و آوارگی، فقر و فحشا، بیماریهای روحی-روانی، اعدام و تبعید و فرار و مهاجرت  [2014 Feb] 
*شرمتان باد!  [2014 Feb] 
*مریم رجوی از پاسخگوئی و پذیرش مسئولیت فرار می کند   [2014 Jan] 
*از حق پناهندگی شهاب اختیاری و زندگی او در امنیت دفاع کنید   [2014 Jan] 
*سوال از رهبری سازمان مجاهدین در باره گزارش یونامی و کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل از کمپ لیبرتی   [2014 Jan] 
*نامه سرگشاده به مریم رجوی؛ ما را از وضعیت برادرانمان مطلع کنید  [2014 Jan] 
*در خواست پناهندگی 4.777 نفر ایرانی در سال 2013 از آلمان   [2014 Jan] 
*تهمت و توهین رهبری سازمان مجاهدین به خانواده های نگران بستگانشان در کمپ لیبرتی  [2014 Jan] 
*اهمیت قرارداد دوبیلن 3 در امور پناهندگی در اتحادیه اروپا   [2014 Jan] 
*به کشتار ساکنین کمپ لیبرتی در عراق پایان دهید   [2013 Dec] 
*اداره خارجیان آلمان نمی تواند پول ماهیانه پناه جویان را به دلیل پرنکردن فرم بازگشت داوطلبانه کم کند  [2013 Dec] 
*پایان اعتصاب غذا در لیبرتی، «پیروزی» یا شکست؟   [2013 Dec] 
*نقد سازمان مجاهدین، "دعوائی خانوادگی"، یا ضرورتی فرا سازمانی؟  [2013 Dec] 
*اهمیت پراکتیک مقوله حقوق بشر و پیوند آن با تحولات سیاسی در ایران حقوق بشر، حلقه مفقوده مبارزات آزادی خواهانه مردم ایران [2013 Dec] 
*«حقوق شهروندی» حسن روحانی و مشخصات آن   [2013 Dec] 
*یک گزارش و شش تفاوت؛ نمونه ای از عدم لیاقت و بی سر و سامانی نظام جمهوری اسلامی   [2013 Nov] 
*مسئولیت سیاسی رهبری سازمان مجاهدین خلق در قبال «جان باختن» اعتصاب غذا کنندگان در کمپ لیبرتی  [2013 Nov] 
*دادگاه عالی اتحادیه اروپا: ممنوعیت بازگرداندن پناه جویان به کشور دیگری در اتحادیه  [2013 Nov] 
*اتهام زنی بی پایه و اساس رهبری سازمان مجاهدین خلق بر علیه جدا شدگان، منتقدین و مخالفین؛ نقض آشکار حقوق بشر   [2013 Nov] 
* فرار رهبری مجاهدین از مسئولیت خود در کشتار در اشرف  [2013 Oct] 
*درخواست های سازمان عفو بین الملل از دولت ائتلافی آینده آلمان در مورد موضوع پناه جویان   [2013 Oct] 
*پایان موقت اعتصاب غذای پناه جویان در برلین   [2013 Oct] 
*قوانین پناهندگی و رفتار خود سرانه اداره های دولتی با پناه جویان در آلمان   [2013 Oct] 
*چرا اعدام نه! به مناسبت 10 اکتبر روز جهانی مبارزه برای لغو حکم اعدام   [2013 Oct] 
*چرا رهبری سازمان مجاهدین خلق در به جریان انداختن اقدامات قضائی برای شناسائی مسئولین گروگان گیری و کشتار در اشرف و لیبرتی تعلل می کند؟  [2013 Oct] 
*ستون «نظرات» جائی برای تقابل اندیشه ها یا محلی برای تخلیه خرده حساب های شخصی   [2013 Oct] 
*اعتصاب غذا در کمپ لیبرتی چرا؟  [2013 Oct] 
*مرگ حداقل 82 پناه جو در سواحل ایتالیا؛ بی عملی اتحادیه اروپا  [2013 Oct] 
*رژیم جمهوری اسلامی دشمن آزادی اطلاعات و آگاهی   [2013 Sep] 
*حذف تصویر اتهام زننده ای که قرار بود بر علیه آن شکایت شود  [2013 Sep] 
*درسی از انتخابات آلمان: شکست سیاسی و شجاعت در «پذیرش مسئولیت شخصی»  [2013 Sep] 
*توهین، تهمت و اتهام بدون عقوبت قضائی نمی ماند  [2013 Sep] 
*پرسش و پاسخ در مورد سازمان مجاهدین خلق ایران و سیاست های آن- قسمت دوم و پایانی  [2013 Sep] 
*پرسش و پاسخ در مورد سازمان مجاهدین خلق ایران و سیاست های آن- قسمت اول  [2013 Sep] 
*چرا؟... ؛ حال و روز درونی ام پس از کشتار در اشرف  [2013 Sep] 
*مریم رجوی باید پاسخ دهد  [2013 Sep] 
*کشتار اعضاء سازمان مجاهدین خلق ایران در قرارگاه اشرف، مصداق «جنایت بر علیه بشریت»  [2013 Sep] 
*گرم شدن فعالیت های انتخاباتی در آلمان و تلاش برای جلب جوانان  [2013 Aug] 
*تهدید به قتل ایرج مصداقی و تائید آن توسط مهدی ابریشمچی نماینده سازمان مجاهدین خلق در شورای ملی مقاومت ایران  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت نهم و پایانی   [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت هشتم  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت هفتم قسمت هفتم: ادامه بند های انقلاب/ خروج از «سازمان» وعراق  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت ششم  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت پنجم  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت چهارم  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت سوم  [2013 Jul] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت دوم  [2013 Jul] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت اول  [2013 Jul] 
*68 سال پس از جنگ جهانی دوم، در جستجوی جنایتکاران   [2013 Jul] 
*کمپین سازمان عفو بین الملل برعلیه وضعیت وخیم پناه جویان در یونان   [2013 Jul] 
*یک پرسش ساده و یک پاسخ کوتاه  [2013 Jul] 
*ساکنان کمپ لیبرتی در عراق گروگان سیاست بازی رهبری مجاهدین؟  [2013 Jul] 
*نگاهی به «بیانیه تفضیلی شورای ملی مقاومت ایران- 7 تیر 1392»  [2013 Jul] 
*توقف اخراج یک پناه جوی ایران در آخرین دقایق با پادرمیانی مستقیم وزیر کشور آلمان   [2013 Jun] 
*کارخانه «مزدور» سازی سازمان مجاهدین خلق چگونه عمل می کند؟  [2013 Jun] 
*روز جهانی پناهندگان؛ پناه جویان ایرانی و پراکندگی آنها در جهان  [2013 Jun] 
*مسئولیت کشتار مجاهدین خلق مستقر در عراق در کمپ لیبرتی با چه کسانی است؟  [2013 Jun] 
*پیام «انتخاب» روحانی؛ سیاست مهار و تغییر کنترل شده  [2013 Jun] 
*مصوبه پارلمان اروپا در زمینه یکسان سازی سیستم پناهندگی اروپائی  [2013 Jun] 
*نگاهی به یک "عکس دسته جمعی" و سخنی با آقایان روحانی، قصیم و یغمائی  [2013 Jun] 
*نمایشگاه نقاشی های میر حسین موسوی در برلین و به فراموشی سپردن مسئولیت های پیشین او در نقض حقوق بشر  [2013 Jun] 
*موضع گیری شورای ملی مقاومت ایران در مورد استعفای آقایان محمد رضا روحانی و کریم قصیم؛ فرار از پاسخگوئی   [2013 Jun] 
*تعهدات ده گانه مريم رجوی برای ايران آزاد فردا و طرح چند سوال  [2013 Jun] 
*چرا "انتخابات" رژیم مغایر با موازین حقوق بشر و یک مردم فریبی است؟  [2013 Jun] 
*اطلاعیه کمیسیون قضائی شورای ملی مقاومت ایران در مورد اسماعیل یغمائی، گواه عدم استقلال و عدم تخصص  [2013 Jun] 
*اطلاعیه شورای ملی مقاومت ایران در مورد اسماعیل وفا یغمائی و چند سوال  [2013 Jun] 
*نتایج آخرین سرشماری جمعیت در آلمان  [2013 Jun] 
*خشونت کلامی سازمان مجاهدین و وابستگان آن، چرا؟  [2013 May] 
*جمهوری دمکراتیک اسلامی یا "جمهوری دمکراتیک، سکولار و غیر هسته ای"؟   [2013 May] 
*مهاجران تازه وارد به آلمان پیوسته از سطح تخصصی بالاتری برخوردارند   [2013 May] 
*فشرده ی گزارش 2013 عفو بین الملل در باره اعدام: ایران و چین در صدر  [2013 May] 
*سخنان نژاد پرستانه و توهین آمیز علی خامنه ای بر علیه مردم اروپا و سکوت رهبران سیاسی اروپا  [2013 May] 
*نگاهی به نوشته محمد هادی: "مصداقی، مُبصر کلاس اپوزیسیون"  [2013 May] 
*سخنان نژاد پرستانه و توهین آمیز علی خامنه ای بر علیه مردم اروپا و سکوت رهبران سیاسی اروپا  [2013 May] 
*سیاست «سکوت» اطلاع رسانی سازمان مجاهدین خلق در قبال اعزام انتقال مجاهدین به آلبانی، چرا؟  [2013 May] 
*انواع قبولی پناهندگی در آلمان، یکسانی ها و تفاوت ها   [2013 May] 
*نگاهی به پیام مسعود رجوی به خامنه ای و رفسنجانی  [2013 May] 
*نگاهی به نامه سرگشاده ایرج مصداقی به مسعود رجوی  [2013 May] 
*مشخصه های سیستم کیش شخصیت و اهمیت درک آن برای فعالین ایرانی   [2013 Apr] 
*افزایش 17 درصدی صدور تسلیحات در جهان، مرگ سالیانه 500 هزار نفر از طریق سلاح های مختلف   [2013 Mar] 
*شرایط سختگیرانه تر در پذیرش پناهندگی به دلایل مذهبی در آلمان   [2013 Mar] 
*مسئولیت کشته شدن اعضاء سازمان مجاهدین خلق در "اردوگاه آزادی" با دولت عراق و سازمان ملل متحد می باشد   [2013 Feb] 
*سالگرد آزاد سازی اردوگاه مرگ آشویتس، یک فیلم مستند بر اساس مصاحبه با فیلمبردار ارتش سرخ   [2013 Jan] 
*افزایش تقریبا 30 درصدی ایرانیان پناه جو در آلمان در سال 2012   [2013 Jan] 
*توصیه هائی در مورد پناهندگی در آلمان و آشنائی با سختی های پیش رو   [2012 Dec] 
*روز جهانی حقوق بشر؛ آیا اتحادیه اروپا لیاقت دریافت جایزه حقوق بشر را دارد؟   [2012 Dec] 
*دستمزد و هزینه های وکیل در دعاوی مربوط به درخواست پناهندگی یا اقامت در آلمان   [2012 Dec] 
*نه به زندانی کردن پناه جویان در مرزهای اروپا  [2012 Dec] 
*حکم دادگاه عالی اداری: پلیس در آلمان اجازه ندارد کسی را به دلیل رنگ پوستش کنترل کند   [2012 Nov] 
*راهپیمائی اعتراضی پناه جویان در آلمان؛ دستاوردها و چشم اندازها   [2012 Oct] 
*موضوع "حق تعیین سرنوشت" و فقر نیروهای سیاسی ایران*   [2012 Sep] 
*حکم دادگاه حقوق بشر اروپائی در ارتباط با پناهندگی به دلایل مذهبی  [2012 Sep] 
*تست جدائی و طلاق، بر اساس تجربه و کار عملی و تخصصی با ایرانیان ساکن در آلمان   [2012 Sep] 
*مشکلات روحی- اجتماعی ایرانیان پناه جو و پناهنده در آلمان / یک بررسی تحقیقی- تحلیلی  [2012 Aug] 
*گسترش اعتراضات پناهجویان در آلمان، با پیشتازی پناهجویان ایرانی، برعلیه شرایط غیر انسانی زندگیشان   [2012 Jul] 
*نقدی بر گزارش سالانه نقض حقوق بشر  [2012 Apr] 
*از حق شهروندی افغانستانی ها و افغانستانی تباران ساکن در ایران دفاع کنیم!   [2012 Apr] 
*خروج سازمان مجاهدین خلق از عراق؛ پایان یک استراتژی و چالش های پیش رو   [2012 Feb] 
*حکم دادگاه اداری شهر گیسن در آلمان در باره قبولی پناهندگی یک پناهجوی عرب ایرانی   [2012 Feb] 
*نگاهی به گزارش سال 2011 بخش مددکاری اجتماعی مرکز یاری های پزشکی در امور پناهجویان در شهر بوخوم آلمان  [2012 Feb] 
*استثمار جدید و پشت پرده "اعجاب کار و اشتغال" در آلمان   [2012 Jan] 
*افزایش 35 درصدی ایرانیان پناهجو در آلمان در سال 2011   [2012 Jan] 
*بانک اطلاعاتی احکام مرتبط با امور پناهندگی در رابطه با ایران   [2012 Jan] 
*چرا یک هنرمند سرشناس در قبال سانسور در کشورش سکوت میکند؟  [2012 Jan] 
*بانک اطلاعاتی ویزای شنگن برای کنترل اسامی و اثر انگشت   [2011 Dec] 
*دادگاه عالی اروپا: ممنوعیت بازگرداندن پناهجویان به کشور دیگری در اتحادیه   [2011 Dec] 
*تقسیم و انتخاب محل زندگی پناهجویان در آلمان   [2011 Dec] 
*ارسال تسلیحات از آلمان برای قذافی در زمان تحریم تسلیحاتی؟ / نقش رسانه ها در روشن کردن افکار عمومی   [2011 Nov] 
*نقدی بر مقاله « قتل ناموسی برگی خونین از روایت ستم بر زنان»  [2011 Oct] 
*ی به وضعیت سکونتی پناهجویان در آلمان در هایم(کمپ) های پناهندگی   [2011 Oct] 
*محکومیت اعدام معمر قذافی از زاویه حقوق بشری   [2011 Oct] 
*دوم آگوست، یادبود کشتار و نسل کشی کولیها توسط آلمان هیتلری   [2011 Aug] 
*تغییرات جدید در قانون اقامت آلمان از اول ماه یولی 2011   [2011 Jul] 
*سیاست پناهندگی اتحادیه اروپا: «فروش حقوق بشر و خیانت به حقوق بشر»  [2011 Jun] 
*سرکوب و کشتار ساکنین اردوگاه اشرف، یک نقض آشکار حقوق پناهندگان و حقوق بشر است   [2011 Apr] 
*مصوبات جدید پارلمان آلمان در زمینه امور خارجیان   [2011 Mar] 
*«ویراست دوم منشور جنبش سبز»، تاکیدی مجدد بر وفاداری به نظام جمهوری اسلامی   [2011 Feb] 
*«جنبش سبز»، جنبش «مصون سازی نظام از سقوط و انحطاط»   [2011 Feb] 
*توقف اخراج پناهجویان از آلمان به یونان به مدت یک سال   [2011 Jan] 
*افزایش 111 درصدی ایرانیان پناهجو در آلمان در سال 2010   [2011 Jan] 
*تحریم آمرین جنایت در ایران گامی بزرگ به جلو، اما ناکافی و سوال برانگیز   [2010 Sep] 
*لایحه حمایت از خانواده «حمایت از مردسالاری» و آپارتاید جنسی؟   [2010 Aug] 
*60 کیلومتر اتوبان در تصرف «اراذل و اوباش و مصادیق آشکار فسق و فجور» یا دوستداران زندگی؟  [2010 Jul] 
*پیام فرزاد کمانگر و شیرین علم هولی؛ مقامت، مقاومت، مقاومت   [2010 May] 
*اهمیت رعایت اصل اطلاع رسانی موثق و پرهیز از تیترسازی های جنجالی نگاهی به یک نمونه  [2010 Mar] 
*آمار اخراج پناهجویان از آلمان در سال 2009؛ تعداد اخراج به مقصد ایران: 149 نفر   [2010 Feb] 
*شلیک مرگبار به "ندا آقا سلطان" و پیامدهای انتشار اشتباه یک عکس برای "ندا سلطانی"   [2010 Feb] 
*چند سوال و ابهام در مورد بيانيه «پشتيبانان سکولار جنبش سبز ایران»  [2010 Jan] 
*غربت یا غریبه گی؟   [2010 Jan] 
*اشاره ای به چند ویژه گی سازمان مجاهدین خلق و نقدی بر نظرات ایرج مصداقی  [2009 Dec] 
*مراحل درخواست پناهندگی در آلمان؛ پناهندگی به چه کسی تعلق می گیرد؟   [2009 Dec] 
*احترام و وفاداری به خمینی، مرز جدا کننده وفادارن به نظام با وفاداران به جنبش آزادیخواهی   [2009 Dec] 
*خاکسپاری دوباره و ادای احترام به "ویکتور خارا" ، هنرمند مردمی شیلی پس از 36 سال   [2009 Dec] 
*استعفاء وزیر سابق دفاع آلمان؛ یک نمونه مقایسه در مورد دروغ و بی کفایتی مسئولین در آلمان و رژیم ج. ا   [2009 Nov] 
*گزارش تلویزیون کانال یک تلویزیون آلمان از فرار روزنامه نگاران از ایران بدلیل فشار و سرکوب   [2009 Nov] 
*چگونه میتوان "میزان وثوق" فیلم های خبری از ایران بر روی اینترنت را افزایش داد؟   [2009 Nov] 
*نمونه گیری آماری مربوط به مسیر خروج پناهجویان ایرانی تا ورود آنان به آلمان   [2009 Nov] 
*13 آبان روز دانش آموز یا روز اشغال سفارت آمریکا؛ مرزهای فرصت طلبی در سیاست و مبارزه حقوق بشری  [2009 Nov] 
*نابودی اسناد و مدارک، اقدام جدید رژیم جمهوری اسلامی برای مسکوت نگه داشتن جنایاتش   [2009 Sep] 
*در مقابل جنایت تجاوزکاران در زندانهای جمهوری اسلامی، سکوت را بشکنید!   [2009 Aug] 
*تفاوت های جنبش سبز با جنبش آزادیخواهی مردم ایران   [2009 Aug] 
*دفاع از جان و امنیت و حقوق پناهندگی اعضاء و وابستگان سازمان مجاهدین مستقر در عراق، وظیفه ای انسانی   [2009 Jul] 
*حکم دادگاه اداری فرانکفورت برای بازگرداندن پناهجوی ایرانی اخراجی به یونان   [2009 Jul] 
*گزارش تلویزیون آلمان؛ تجهیزات و تکنیک پیشرفته ساخت آلمان در خدمت احمدی نژاد برای سرکوب مردم ایران   [2009 Jul] 
*چگونه میتوان "میزان وثوق" فیلم های خبری از ایران بر روی اینترنت را افزایش داد؟   [2009 Jun] 
*دستور خروج خبرنگاران خارجی از ایران؛ زمینه سازی یک سرکوب و کشتار گسترده؟   [2009 Jun] 
*رسیدن به آزادی از خِلال جنگ ایدئولوژیک در درون رژیم جمهوری اسلامی تا کجا واقعی است؟  [2009 Jun] 
*چرا "انتخابات" رژیم مغایر با موازین حقوق بشر و یک مردم فریبی است؟   [2009 Jun] 
*آمار اخراج پناهجویان از آلمان در سال 2008؛ تعداد اخراج به مقصد ایران: 113 نفر   [2009 Jun] 
*نگاهی به تاریخچه "حق پناهندگی" درقانون اساسی آلمان و تغییرات داده شده در آن   [2009 May] 
*«نه بخشش و نه فراموشی» ؛ مبارزه جهانی برای به مجازات کشاندن جنایتکاران   [2009 May] 
*«ریخت و پاش ١٢ میلیارد تومانی در همایش ایرانیان خارج از کشور»؛ دوستان احمدی نژاد چه کسانی هستند؟   [2009 May] 
*تجاوز به حریم شخصی مردم تحت نام «پاکسازي خانه های مجردی»، نمونه جدیدی از «اوباش گری حکومتی»  [2009 May] 
*"مرحله رسیدگی ویژه به درخواست پناهندگی در فرودگاه های آلمان" یعنی چه و چگونه انجام میشود؟   [2009 Apr] 
*بازگشت دادن 65 پناهجوی ایرانی در سال 2008 از طرف دولت آلمان به دیگر کشورهای عضو قرارداد شنگن  [2009 Mar] 
*باز پس گیری و لغو موقعیت پناهندگی 1596 ایرانی در آلمان طی سال 2008   [2009 Mar] 
*انتگراسیون و نقض حقوق بشر!   [2009 Feb] 
*"اقامت مستقل از همسر"، راهی برای پایان دادن به شرایط غیر قابل تحمل در ازدواج های اجباری  [2009 Jan] 
*وقتی سرکونسولگری رژیم در آلمان، به ادارات آلمانی درس  بازگشت داوطلبانه تنها در صورت تمایل واقعی فرد امکان پذیر است! [2008 Nov] 
*چرا اعدام نه! به مناسبت ۱۰ اکتبر روز جهانی مبارزه برای لغو حکم اعدام [2008 Oct] 
*گزارشی از جلسه سخنرانی در رابطه با سی سال نقض حقوق بشر در ایران  [2008 Sep] 
*پیشگیری از یک فاجعه انسانی ؛ دفاع از امنیت مجاهدین خلق درعراق یک وظیفه حقوق بشری است   [2008 Sep] 
*اعتراضات مردم مشهد بر علیه گرانی  نگاهی به کمبود تشکل و سازماندهی و اطلاع رسانی برای تعمیق مبارزه برای برقراری دمکراسی در ایران [2008 Jun] 
*خمینی مرد اما همچنان میراث پلید او بر سر مردم ایران گرد مرگ و بی اعتمادی و آوارگی را می پراکند  [2008 Jun] 
*فشار اداره خارجیان برای تهیه پاس ایرانی؛ یک اقدام " نرمال اداری" یا پهن کردن دام برای پناهجویان؟  [2008 May] 
*دهه زجر و ارمغان جمهوری اسلامی برای مردم ایران:  [2008 Jan]