خواست همه پرسی از سوی مردم، هیچ همخوانی با همه پرسی روحانی ندارد!
کورش گلنام

 

هدف روحانی

"...اگر در دو تا مسأله اختلاف نظر داریم، جناح‌ها اختلاف دارند، دعوا و شعار ندارد، صندوق آرا را بیاوریم و طبق اصل ۵۹ قانون اساسی هر چه مردم گفتند، به آن عمل کنیم."

این هدف اصلی و روشن پیشنهاد روحانی است که معنایی جز مشکل گشایی برای حل درگیری های دو جناح حکومتی نداشته و خواستش پایداری حکومت و رهایی از بحرانی است که سراپایِ حکومت فاسدِ اسلامی را فراگرفته و ربطی به خواستِ مردم ندارد. این کجا و همه پرسی ای که مردم می خواهند کجا!

میان ماه من تا ماه گردون       تفاوت از زمین تا آسمان است

مردم بیزار از این حکومت، می گویند برای دگرگونی در وضع انفجاری جامعه و پایانی بر ستمکاری، غارت، دزدی و ویرانی، ما می خواهیم با روشی مسالمت جویانه و در پی یک همه پرسی زیر کنترلِ کاملِ سازمان ملل (و چنان که نیاز باشد دیگر سازمان های حقوق بشری) از آغاز تا پایان، اگر بیشترین شمار رأی را آوردیم، حکومتی دمکرات و آزاد را جایگزین این حکومت کنیم. آخوند حکومتی روحانی ولی می خواهداین خواست مردم را با زیرکی و سود بردن از واژه "همه پرسی" که در خیزش ماه گذشته، مردم بارها آن را فریاد زدند، آلوده درگیری های جناحی حکومت کرده و آن را براه دیگری بکشاند. دیگر اصلاح طلبان حکومتی نیز وارد گود شده اند تا آب را هر چه بیشتر گل آلود کنند. اگر از عباس عبدی و انتقادش به مخالفان پیشنهاد روحانی، که در همآن چهارچوب درگیری های درونی دو جناح است، بگذریم دیدگاه یک اندیشه ورز مهم اصلاح طلبانِ حکومتی، سعیدحجاریان ولی شگفت آور است. او واژگونه عباس عبدی مخالف سخنان روحانی است و در بخشی از نقد خود نه تنها با پیشنهاد روحانی مخالفت کرده که طرح آن را در وضع امروز، خطرناک دانسته است. همآن گونه که پیش بینی می شد، خیزش سراسری دیماه مردم، در درون این جناح ها نیز به شدت اثر گذاشته و حتا بین آنان اختلاف ایجاد نموده است. حجاریان از سر ناچاری به بیانیه تازه پانزده تن(حجاریان آن را شانزده تن خوانده) با خواست همه پرسی زیر کنترل سازمان ملل پرداخته و با تمسخر نوشته است:

"...جمع شانزده نفره‌ای که چند حقوق‌دان نیز در آن حاضر بودند، متن حقوقی-سیاسی را انتشار دادند و از انجام همه‌پرسی برای تغییر ماهیت نظام - زیر نظر سازمان ملل - سخن گفتند. فارغ از محتوای متن مذکور باید گفت خمیر این قبیل خواست‌‌اندیشی‌ها که مایه سیاسی ندارند، فطیر است و به تنور نمی‌چسبد. اساساً هر طرحی دقیق مطرح نشود جز سرگشتکی دستاوردی به همراه ندارد و در بایگانی طرح‌های ناکام خاک خواهد خورد."بر گرفته از وب سایت گویا نیوز"

 باید گفت این تنور اصلاحگرایان حکومتی است که سرد شده و پذیرای "خمیر" نیست. در آن بیانیه چه چیزی باید "دقیق مطرح می شده" که نشده است؟ خواست آن بیانیه چون روز روشن است و به خوبی نیز چرایی وجود چنین خواستی شرح داده شده است. سخنان حجاریان، آب دهان سر بالا است برای خود او و هم اندیشانش که بیست سال سرگرم تئوری بافی بوده و "ناکام مانده اند" و امروز دستشان به خوبی برای مردم رو شده است. اینک سیاست هایِ هر دو جناح حکومت شکست خورده و  کاربُرد خود را از دست داده اند. هراس حجاریان و رفقایش از گذشته خود و همراهی با این حکومت ننگین است اگر چنین نیست چرا از یک راه درست و مسالمت جویانه مورد پذیرش همه جهانیان سر باز می زنند؟

حکومت را باید مجبور به پذیرش همه پرسی کرد

همه می دانیم که این حکومت زیر بار یک همه پرسی آزاد نخواهد رفت مگر این که نیروی شکننده مردمِ جان به لب آمده او را مجبور کنند. بنا بر این تنها بیان و خواستِ "همه پرسی" راه به جایی نمی برد. برای رسیدن به چنین هدفی نیاز است که فشارها از همه سو افزایش یابد. ما در ببرون مرزهای ایران نیز باید با همه توان در این راه کوشش نموده و به کوشندگان در ایران یاری برسانیم تا توجه جهانیان را به آن جلب کنیم. از دید من اینک که وضع در ایران و جهان به سود مردم رنج کشیده ایران دچار دگرگونی شده است، می توان به خوبی از آن بهره برد. در این زمینه نگارنده پیشنهاد هایی دارم که آن را با خوانندگان در میان می گذارم:

1 ـ هر چه زودتر یک"پتیشن" با درخواست همه پرسی زیر کنترل همه سویه سازمان ملل از آغاز تا پایان، دست کم به دو زبان فارسی و انگلیسی فراهم شود و از همه ایرانیان آزادیخواه و مخالف حکومت در درون و برون مرزخواست تا به گونه ای جدی از آن پشتیبانی و آنرا امضا کنند ( نه با نام مستعار و یا تنها با نام کوچک که با نامِ کامل).

2 ـ ما در برون مرز کارزار وسیعی را در این باره براه انداخته در زمینه انتشار آن به زبان های دیگر کوشش کنیم؛ با همه رسانه های همگانی، مقام های دولت ها و نمایندگان مترقی پارلمان ها تماس گرفته و این درخواست را برای آن ها بفرستیم و در این زمینه پافشاری پی گیر داشته باشیم.

 3 ـ مردم در ایران می توانند تا آنجا که شدنی است، مبارزه منفی خود علیه حکومت را گسترش دهند. باید توجه کرد که "مبارزه منفی" با "نافرمانی مدنی" یکی نیست. از دید من شماری در این باره دقت لازم را ندارند. تافرمانی مدنی در جایی امکان پذیر است که قانونِ مدنی حاکم باشد و حکومت قانونمدار بوده، اعتراض ها و انتقاد ها به خود را پذیرفته و در پی بهتر کردن سیاست های خود بر آید. در ایرانِ زیر پرچمِ حکومتِ اسلامی چنین روشی هرگز پاسخ گو نبوده و نیست. نزدیک به چهار دهه رفتار وحشیانه این حکومت، باید این را به همه ما ثابت کرده باشد. بنا بر این، مبارزه می باید در راهِ سرپیچی از فرمان هایِ حکومت و به شکل منفی با دوری از خشونت باشد. برای نمونه یکی از این مورد ها می تواند عدم پرداخت هزینه های آب، برق، گاز و... باشد(که دیگران نیز آنرا به میان آورده اند)، یا بیرون کشیدن پول و پس انداز ها از بانک ها. اگر همه پشتیبانی کنند، از حکومت کاری بر نخواهد آمد. دامن زدن به اعتصاب هایِ کارگری با پشتیبانی دانش جویان مبارز، آموزگاران و دیگر لایه های اجتماعی، می تواند بسیار اثر گذار و شکننده باشد. مورد های ساده دیگر همین شعار نویسی ها، سرپیچی به هر شکل از فرمان های حکومتی، شرکت نکردن در تظاهرات های فرمایشی، عدم گرد آمدن برای تماشایِ کارهای رذیلانه و ضد انسانی حکومت هم چون شلاق زدن ها و اعدام ها. کشاندن بحث های اجتماعی به درون خانواده و دیگر پیرامونیان خود و چاره جویی برای یافتن راه های مبارزه منفی با تاکید بر دوری از خشونت.

4 ـ مردم ایران از زور، شکنجه، کشتار و بی قانونی بسیار رنج برده اند و تجربه های بسیار تلخی دارند. در میان وابستگان حکومت به ویژه لایه های پائینی نیروهای بسیج، سپاه، انتظامی و ارتش باید این دیدگاه تبلیغ شود و برای آنان روشن شود که حکومت آینده ایران با شکنجه، اعدام و بی قانونی مخالف خواهد بود و حتا متهم بزرگی چون خامنه ای هم می باید به شکلی قانونی محاکمه و مجازات شود. نه او  و نه هیچ کس دیگری به هیچ بهانه ای نباید شکنجه شوند؛ همه متهمان نیز باید از وکیل و دادگاهی قانونی بر خوردار شوند.

 ما نمی توانیم با اعدام، شکنجه، زور، بی قانونی مخالف باشیم ولی اگر حکومت دلخواه ما روی کار آمد، از او بخواهیم همین رفتارهای ضد انسانی با متهمان، با هر جنایتی که انجام داده باشند، را بکار بگیرد. انتقام جویی کور می تواند جامعه را به بحرانِ بیشتری فرو کشیده، راه بر سازندگی جامعه نوین، آزاد و قانونمند را ببندد و درمانِ هیچ دردِ اجتماعی نیست. من و هم نسلان من به عنوان نسل های پیش از انقلاب در سنین سالخوردگی خود هستیم و آن چه آرزو می کنیم برای دو نسل پس از انقلاب و آینده جوانان ایران است که بهتر از ما و نسل هایِ پیشینِ ما، در آرامش، آزادی و قانونمندی زندگی کنند. باید بیاد داشت که نفرت بی مرز و انتقام جویی کور، ویرانگر است و آدمی را به کجراهی خونین می کشاند.

کوروش گلنام

آدینه 27 بهمن 1396 ـ 16 فوریه 2018

 

منبع:پژواک ایران


کورش گلنام

فهرست مطالب کورش گلنام در سایت پژواک ایران 

*چرا پیشرفت نمی کنیم؟  نگاهی به مقاله منوچهر تقوی بیات [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
* رسیدن به هدف، آسان نیست، ولی امید هست!  [2019 Feb] 
*یک و نیم سده پیشِ سوئد و ایران ‏امروز!‏   [2019 Jan] 
*در باره نامه افشاگرانه کارگر مبارز و آگاه اسماعیل بخشی و فشار بر او و خانواده اش  [2019 Jan] 
*هیچ امری ناممکن نیست!  [2018 Dec] 
*دندانهای تیز و برنده در پشت لبخند   [2018 Dec] 
*چرایی چهار دهه حکومت اسلامی   [2018 Nov] 
*هنوز هم مجال هست!   [2018 Nov] 
*سخنی با جوانان گروه فَرَشگَرد  [2018 Oct] 
*پشتیبانی از شورای مدیریت دوران گذار  [2018 Oct] 
*خود زنی  [2018 Oct] 
*حکومت اسلامی، حکومتی مافیایی است، نه جمهوری!   [2018 Sep] 
* ما و «دینخویی»  [2018 Aug] 
*در باره بیانیه های استمرار طلبان   [2018 Aug] 
*نیاز به یک شورایِ موقتِ رهبری/انتقالی  [2018 Aug] 
*سرنوشت ایران تنها در دست ایرانی ها است  [2018 Aug] 
*مردم ایران و آزادی مردم ایران روزهای سرنوشت سازی در پیش است  [2018 Jul] 
*اردشیر زاهدی، عضو تازه شورایِ مصلحتِ نظامِ مقدس!‏  [2018 Jun] 
*مبارزه منفی   [2018 Jun] 
*یک ترجیع بند نخ نما!‏   [2018 May] 
*رسوایی بزرگ برای حکومت اسلامی   [2018 May] 
*اسراییل، می تواند بهترین هم پیمان ایران در منطقه باشد  [2018 Apr] 
*برگی از تاریخ، هشتاد سال پس از زندانی شدن پنجاه و سه نفر  [2018 Mar] 
*مخالفان بیانیه همه پرسی، خود چه پیشنهادی دارند؟  [2018 Feb] 
*خواست همه پرسی از سوی مردم، هیچ همخوانی با همه پرسی روحانی ندارد!  [2018 Feb] 
*براندازی همیشه همراه با خشونت نیست  [2018 Feb] 
*در برون مرز، امیدی به یک اُپوزیسیونِ همآهنگ نیست!‏  [2018 Feb] 
*روحانی همچنان درتوهم و اجرای نمایش !  [2018 Feb] 
*خیزش سراسریِ مردم و شگردهایِ فرصت طلبان/هوشنگ امیر احمدی را بیشتر بشناسیم  [2018 Jan] 
* واقعا باید خون گریست!  [2018 Jan] 
* چرا مردم بنام رضا شاه شعار می دهند؟  [2018 Jan] 
*مردم جان‌فشانی می‌کنند ولی نیاز به سازماندهی درست دارند  [2018 Jan] 
*در تنگنا ها ست که آدم ها بهتر مَحَک می خورند در باره نوشته تازه عباس عبدی  [2018 Jan] 
*در قانون اساسی آینده ایران، دین رسمی نخواهیم داشت.  [2017 Dec] 
*قهرمانان مَسخ شده  [2017 Dec] 
*این دیگر دو رویی و نیرنگ نیست بلکه جنگی است علیه ‏بی گناهان  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ» کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی (بخش سوم)  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»(1) درباره کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی  [2017 Oct] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۴)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۳)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ی ‌ایران را دگرگون ساخت (۲)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۱)   [2017 Sep] 
*یک مادر؛ بر گرفته از کتاب «پسران در تابوت های فلزی« (۱)  [2017 Aug] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش سوم و پایانی، حزب دِمُکرات های سوئد  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش دوم  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد  [2017 Jul] 
*خامنه ای و «ترقه بازی»!   [2017 Jun] 
*ما ایرانیان و «حافظه تاریخی»  [2017 May] 
*گزینش ریاست جمهوری در حکومت اسلامی، یک نمایش ‏خسته کننده!‏   [2017 May] 
*نگارش فارسی و دردسرها (بخش دوم و پایانی)  نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ [2017 Apr] 
*نگارش فارسی و دردسرها نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ بخش نخست  [2017 Apr] 
*بازار شام گزینش ریاست جمهوری در ایران  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین (بخش ششم)  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین بخش پنجم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین بخش چهارم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین! بخش دوم  [2017 Feb] 
*تابویی بنام فلسطین!‏ بخش نخست   [2017 Jan] 
*نکته هایی در باره بر خورد با مرگ رفسنجانی   [2017 Jan] 
*خرید اسلحه از اسراییل تنها به ماجرای مک فارلین ‏خلاصه نمی شود  [2017 Jan] 
*پرسش هایی در باره "گفتگو با یک مامور امنیتی پیشین"‏   [2016 Dec] 
*در پشتیبانی از کار تاریخی احمد منتظری   [2016 Dec] 
*گردهمآیی در پاسارگاد و برخورد جناب محمد رضا ‏شالگونی  [2016 Nov] 
*سرگدشت شگفت انگیز یک نویسنده سوئد  [2016 Oct] 
*حزب چپ سوئد، حزبی که جدی گرفته نمی شود   [2016 Oct] 
*پیک نت و دنباله روی از سیاست های روسیه  [2013 Jan] 
*اسراییل و سیاستی نادرست  [2012 Nov] 
*حکومت اسلامی، پشت پرده در گیری های تازه بین اسراییل و حماس  [2012 Nov] 
*محکومیت حکومت اسلامی به جنایت علیه بشریت در دادگاه مردمی   [2012 Oct] 
*توطئه تازه علی خامنه ای وهاشمی رفسنجانی برای فریب مردم  [2012 Oct] 
*منشور ملی و پایه های درست آن  [2012 Oct] 
*اعتماد به خاتمی، گم راهی است  [2012 Oct] 
*اکنون نوبت آرژانتین است!  [2012 Sep] 
*چرایی اعتراف فریدون عباسی دوانی به دروغ گویی  [2012 Sep] 
*کانادا و واکسن ضد حکومت اسلامی   [2012 Sep] 
*نشست سران جنبش عدم تعهد و شکستی دیگر  [2012 Sep] 
*اگر زلزله در جنوب لبنان بود....  [2012 Aug] 
*نزدیک شدن سرنگونی بشار اسد و هراس بیشتر خامنه ای  [2012 Aug] 
*برای یک ایران آزاد - بخش سوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد - بخش دوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد- بخش نخست  [2012 Jul] 
*این هم یک نمونه تلخ دیگر!  [2012 Jun] 
*رفتار حکومت اسلامی با افغانستانی ها شرم آور است  [2012 May] 
*افشاگری های هولناک یک مقام پیشین حکومت و پرسش ها  [2012 May] 
*اعتماد به حکومت اسلامی، بسیار خطرناک است!  [2012 Apr] 
*حلقه گم شده!  [2012 Mar] 
*نماز آدینه دو هفته پیش و علامت خامنه ای به بمب گذاران!   [2012 Feb] 
*زندگی در گذشته، نقدی بر نوشته علی کشتگر  [2012 Jan] 
* نمابش انتخابات و به منبر رفتن خامنه ای  [2012 Jan] 
*نمایش انتخابات و کوشش برای حرکتی ملی  [2012 Jan] 
*پشتیبانی از درخواست محاکمه علی خامنه ای  [2011 Dec] 
*به بهانه نامه نویسی‌ها به خامنه‌ای! پشتیبانی از محمد نوری زاد و یادی دیگر از ادیب و نوبسنده گرامی، زنده یاد علی اکبر سیرجانی [2011 Dec] 
*آن که باید "اقرار به اشتباه" و بد تر از آن اقرار به خیانت کند علی خامنه ای است نه دیگری!  [2011 Dec] 
*جنون جنگ  [2011 Nov] 
*همه پرسی آزاد، هم چنان بهترین گزینه برخورد دیگری به سخنان اکبر گنجی  [2011 Nov] 
*جناب گنجی، شما چرا!  [2011 Nov] 
*اداره یک سرزمین شایستگی می خواهد! در باره شوک بزرگ در سوئد [2011 Oct] 
*به رهبر خود خوانده: تو برو خود را باش!  [2011 Oct] 
*زشتی های روزگار!  [2011 Sep] 
*جنبش سبز، هم چنان سبز است!  [2011 Sep] 
*سیاست تازه ترکیه، سیاست باخت!  [2011 Sep] 
*دشنه در قلب دریاچه ارومیه!  [2011 Sep] 
*سوریه وحکومت اسلامی  [2011 Aug] 
*آب که از سر گذشت....  [2011 Aug] 
*"اصلاح طلبان حکومتی" هم چنان در کج راه!  [2011 Jul] 
*مجلس بی اختیار!  [2011 Jul] 
*مراکش نیز دچار دگرگونی شد ولی ایران....  [2011 Jun] 
*کودتاگران، دو سال پس از کودتا  [2011 Jun] 
*حماس و صلح جویی!  [2011 May] 
*ما و انقلاب در جهان عرب  [2011 Apr] 
*کودتا چیان و نیرنگ تازه آنان برای فریب ساده دلان!  [2011 Apr] 
*نیروهای نظامی، زمان از دست می رود، به مردم بپیوندید!  [2011 Mar] 
*آیا قذافی تا پیش از این دیکتاتور نبوده است؟  [2011 Mar] 
*نمی توان انقلاب مصری ها و تونسی ها را هم دزدید!  [2011 Feb] 
*اعدام، جنایت است!  [2011 Jan] 
*در باره افشاگری های ویکی لیکس  [2010 Dec] 
*دانشجویان درخشیدند!  [2010 Dec] 
* آمریکا این چنین می خواهد جلو آسیب های ناشی ازافشاگری های ویکی لیکس را بگیرد   [2010 Dec] 
*نیرنگ ها رنگ باخته است!  [2010 Nov] 
*با نخبگان خود چنین نکنیم! ما وآرامش دوستدار  [2010 Nov] 
*راه مرگ و ویرانی!  [2010 Nov] 
*طبرزدی ودیگر مبارزان دربند را دریابیم!  [2010 Oct] 
*نوری زاد و نوشتن نامه به «رهبر گرامی»!  [2010 Oct] 
*دست آورد زیاده گویی ها!  [2010 Oct] 
*محکوميت طبرزدی نشان توانايی نيست که درماندگی است!   [2010 Oct] 
*دیپلمات های جدا شده و چشم داشت ها  [2010 Sep] 
*چرا  [2010 Sep] 
*سرانجام به اینجا رسیدند: مکتب ایرانی!  [2010 Aug] 
*بنیاد برومند و کاری با «بنیادی» درست!  [2010 Aug] 
*نمایشنامه ای به نام «شهرام امیری»!  [2010 Jul] 
*جنبش سبز، هر روز یک گام به پیش  [2010 Jul] 
*چهره بی پوشش دین اسلام  [2010 Jul] 
*جناب شیخ، دروغ نگو  [2010 Jul] 
*تصویب یک «کاغذ پاره» دیگر  [2010 Jun] 
*مرداب «خودکامگی وترس از جنبش مردمی»!  [2010 Jun] 
*گروگان گیری، سیاست شناخته شده حکومت اسلامی  [2010 May] 
*خون جوشان پنج قربانی دیگر  [2010 May] 
*سالروز 22 خرداد و هراس کودتاگران  [2010 May] 
*هدف مند کردن یارانه ها با چه انگیزه هایی؟  [2010 Apr] 
*نارسایی در رهبری، نقطه سستی اپوزیسیون - ناتالی بسر  [2010 Apr] 
*شفاف گویی رمز پیروزی است  [2010 Apr] 
*نخستین نشانه های اثر بخش بودن مبارزه منفی با حکومت اسلامی  [2010 Apr] 
*به سوی جبهه سوم  [2009 Mar] 
*دختر دانشجو نپذیرفت که به او تجاوز کنیم، بازداشتش کردیم!  [2008 Jul] 
*بر ما چه رفته است؟ - ۴   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟ (۳)   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟(۲)   [2008 Jun] 
*چه خبر خوبی!  [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است ؟  [2008 Jun] 
*نماینده پیشین مجلس: "نظام مشروعیت ندارد"  [2008 Apr] 
*اپوزیسیون زیر نورافکن انتخابات قلابی!   [2008 Mar] 
*مردم "نقشه های" همه شما را "به هم می ریزند"!  [2008 Mar] 
*انتخابات یا مردم فریبی؟! نمایشی تکراری و تمسخر آور  [2008 Feb] 
*لابی های حکومت اسلامی ونقش آنها  [2008 Feb] 
*"جمله تاریکیست این محنت سرای"  [2007 Dec]