PEZHVAKEIRAN.COM دين سازمان‌يافته، مروج تنفر و تبعيض
 

دين سازمان‌يافته، مروج تنفر و تبعيض
مجید محمدی

در نوشته‌ی قبلی‌ام در باب دين سازمان يافته- که برای تبيين تراژدی کشتن منتقدان توسط اديان سازمان يافته نوشته شده بود- از نگاهی کارکرد گرايانه توضيح دادم که کارکردهای منفی دين سازمان يافته آن چنان بر کارکردهای مثبت‌ ادعايی‌اش غلبه دارد که بهتر است عطای ادعايی‌اش را به لقای واقعی و انضمامی‌اش بخشيد. در اين نوشته به مبانی و بنياد‌های دين سازمان يافته می پردازم. کسانی که منکر مبانی و بنياد برای دين سازمان يافته می شوند (بر اساس نفی ذاتگرايی) متوجه نيستند که با اين رهيافت چيزی از دين سازمان يافته برای خود باقی نمی گذارند تا از آن دفاع کنند يا آن را فطری آدميان معرفی نمايند. همچنين رفتن به سراغ تاريخ به کمک کارگزاران و حاميان دين سازمان يافته نمی آيد چون می خواهند احتمال تغيير را در جهت مثبت و خير بشريت در اين نهادها مطرح سازند اما نمی دانند که همين تاريخ نشان می دهد که چيزی در چنته‌ی آنها از حيث خدمت مورد توافق همگان (مثل کارکرد خيريه) وجود خارجی نداشته است.

به دليل بنياد گرفتن نهاد دين بر تبعيض (ميان عضو دين سازمان يافته و غير عضو دين سازمان يافته) و تنفر (از غير باورمند به دين سازمان يافته)، برای روشن شدن مبانی اين پديده، بهترين مقايسه را می توان ميان دين سازمان يافته و نهاد برده داری صورت داد چون نهاد برده داری نيز بر تبعيض (ميان طبقه‌ی برده دار و طبقه‌ی برده) و تنفر (مبتنی بر تفاوت‌های نژادی) بنياد گذاشته شده بود.

ساخته شدن برای سوء استفاده

حذف نهاد دين سازمان يافته هم ممکن است و هم مطلوب، همچنان که برچيدن بساط برده داری هم ممکن بود و هم مطلوب، گرچه برای کسانی که دويست سال پيش از قِبَل اين نهاد روزی می خوردند برچيدن آن نه ممکن به نظر می رسيد و نه مطلوب. گرچه برچيدن بساط تنفر و تبعيض دين سازمان يافته آسان نيست، اما به دليل دشواری نمی توان اين هدف اخلاقی و والا را زمين نهاد.

اين طور نيست گروهی از نهاد برده داری سوء استفاده کرده باشند و کاربرانی با ذهنيت بيمار و به‌ شدت ايدئولوژی‌زده يا يک‌سره در انديشه‌ی سود و منفعت شخصی و گروهی، قصد استفاده‌ی سوء از ظرفيت‌های نهاد برده داری را در طی تاريخ سياه آن داشته‌اند. نهاد برده داری همانند نهاد دين سازمان يافته اصولا عينيت يافته‌ی اين ذهنيت‌های بيمار و ايدئولوژی زده و اعضايی در انديشه‌ی سود و منفعت شخصی بود. اين نهادهای مبتنی بر تبعيض و تنفر اصولا برای سوء استفاده ساخته و پرداخته شده‌اند. فشار افکار عمومی دولت و بانک و مدرسه و دانشگاه را اصلاح می کند چون اين نهادها بر مبنای تبعيض و تنفر بنياد گذاشته نشده‌اند اما نهاد برده داری و دين سازمان يافته را اصلاح نمی کند؛ افکار عمومی در جوامع آزاد به تدريج پيچ و مهره‌ی آنها را باز کرده و از حيز انتفاع ساقطشان می سازد.

اين که نهادهايی برساخته‌ی آدميان هستند بدان‌ها مشروعيت نمی بخشد. نهاد برده داری و نهاد استعمار نيز برساخته‌ی آدميان بود.

غير قابل اصلاح

امروز نهادهای مذهبی در ايران که در جنب حکومت قرار گرفته‌اند کارکردی همانند نهاد برده داری يافته‌اند: امتياز و ثروت و منزلت را در ميان برده داران توزيع می کنند و قيام بردگان (شهروندان درجه دو) را سرکوب. اگر نهاد برده داری قابل اصلاح بود، نهادهای دين سازمان يافته هم قابل اصلاح هستند. آنچه در اصلاح مذهبی اروپا اتفاق افتاد اصلاح باورها و آموزه‌های دينی بود و نه اصلاح نهادهای مذهبی. اگر امروز نهادهای دينی در غرب مردم را سنگسار نمی کنند و شيرهای نفت را به حساب‌های بانکی خود مستقيما وصل نکرده‌اند يا در خيابان دختران و پسران را به جرم پوشيدن لباس و آرايش دلخواه زير ضرب و شتم نمی گيرند يا با چماق حجاب برترشان را ترويج نمی کنند نه ناشی از اصلاح درونی آنها بلکه ناشی از قدرت گرفتن مردم و به عقب راندن آنهاست. نهادهای دين سازمان يافته در مسيحيت و يهود نيز رويای برآمدن به قدرت همانند روحانيت شيعه را دارند اما اين نيروهای سکولار و بی دين و خارج از سازمان دين هستند که آنها را محدود کرده‌اند.

ارزيابی عملکرد نهاد برده داری يا دين سازمان يافته يا استعمار همانند ديگر نهادها لازم است اما به آنها مشروعيت نمی بخشد. به همان اندازه که برده داری با نقد عملکرد آن قابل اصلاح بوده نهادهای دين سازمان يافته نيز قابل اصلاح خواهند بود. مشکل اصلی دين سازمان يافته بنيان نهادن دو نوع نظام حقوقی برای دينداران و غير دينداران و بر پا ساختن ايده‌ی آدمی (و نه حتی شهروند) درجه يک و درجه دو است، عينا همان مبنای برده داری که تحت هيچ شرايطی قابل قبول نيست. مشکل برابری خواهان و آزادی گرايان با دين سازمان يافته لباس روحانيت يا وجود محلی به نام امامزداده و مسجد نيست. مشکل آنجاست که اين نهادها به ابزار و محلی برای ترويج و تبليغ نابرابری در برابر قانون و تبعيض تبديل می شوند. در يک نظام اجتماعی و سياسی آزاد و دمکراتيک ، فاشيست‌ها و کمونيست‌ها هم فعاليت می کنند اما تا آن حد قدرت نمی يابند که به پرونده سازی و تبليغ تنفر عليه ديگران اقدام کنند. نهاد دين سازمان يافته مبلغ تنفر عليه "ديگری" تحت عنوان بی دين و کافر و مرتد است و اين تنفر را تا آنجا پيش می برد که فتوای قتل می دهد.

نکات "مثبت" برده داری

همه‌ی نهادهای مضر به حال جامعه، خود به خود از ميان نرفته‌اند. آنها را از ميان برده‌اند. نمونه‌ی مثال زدنی در اين باب، همانا نهاد برده داری و خريد و فروش رسمی انسان است. با آن استدلال که نهادها غير از مشکلات و دردسرها می توانند نکات مثبتی نيز داشته باشند می توان بسياری نکات "مثبت" در برده داری نيز پيدا کرد، مثل کار مجانی در خدمت ثروتمندان، رها شدن از شر اتحاديه های کارگری و اعتصاب و مانند آنها که برای صاحبان کارخانه‌ها و شرکت‌ها دردسر ايجاد می کنند. نکته‌ی اصلی در اينجا آن است که نهاد برده داری آنقدر زوايا و وجود منفی برای جامعه‌ی بشری دارد که بايد از نکات مثبت آن برای برخی از اقشار نيز گذشت.

نهادهای دينی شيعه در ايران در پانصد سال اخير (از شروع حکومت صفويه) آن قدر به حال مردم ايران مضر بوده‌اند و آن چنان به جنايت عليه بشريت (در سی سال اخير)، جنايت جنگی (در حمله به مناطق سنی نشين برای شيعه کردن آنان)، پاکسازی قومی و مذهبی (عليه بهاييان) و ديگر قساوت‌ها عليه بشريت دست زده‌اند که بايد از برخی وجوه مثبت آن مثل پاسخ به نيازهای معنوی بخشی از مردم يا فراهم آوردن زمينه‌ی اجتماعی شدن برخی ديگر گذشت. نهادهای دينی هيچگاه در خدمت همه‌ی آحاد بشر به تساوی نبوده اند و نمی توانستند بوده باشند.

همچنين هيچ نشانه‌ای از اين که اين نهادها در پی اصلاح خود باشند، بالاخص در ايران امروز به چشم نمی خورد بلکه هر روز به فساد و جنايات بيشتری دست می زنند. احکام اعدام و سنگسار و قطع اجزای بدن را اعضای همين نهادها و آموزش ديده‌های همين نهادها صادر می کنند. بنا به دستورات اعضا و پرورش ديدگان همين نهادهاست که جوانان و زنان ايرانی هر روز تحقير می شوند و حقوق آنها ناديده گرفته و نقض می شود. متاسفانه برخی از منتفعان نهادهای دينی که در ايران در تحت حکومت اين نهادها زندگی می کنند آن قدر با اين جنايات دمخور شده و بدانها عادت کرده اند که نمی توانند آنها را ببينند.

نياز فطری به برده داری

همان طور که بهره برداران و منتفعان از نهادهای دين سازمان يافته با اتکا به نياز فطری انسان به دين (چنين استدلالی تنها از سوی دينداران عرضه شده و تنها يک غير ديندار جدی آن را ابطال می کند) سازمان خود را تقويت می کنند برده داران نيز در دوره‌ی برده داری، اين امر را پديده ای فطری و طبيعی معرفی می کردند. چرا نکنند؟ بهتر از اين چگونه می توانستند عمر نهاد خويش را ابدی سازند. البته حتی از نياز فطری به دين نيز نمی توان به نياز فطری به نهاد دين رسيد.

تزيين تنفر و تبعيض

مقايسه‌ی ميان نهاد دين با نهاد علم قياس مع الفارق است و تنها با اين هدف انجام می شود که از مشروعيت سازمان علم برای مشروعيت بخشيدن به سازمان دين خرج شود. دين سازمان يافته را نمی توان به برخی آموزش‌های دينی مبتنی بر تنفر و تبعيض (فقه اصولا بر اين دو بنياد قوام گرفته است) تقليل داد تا چهره‌ی اين نهاد را بزک کرد. نهادهای علمی ممکن است در دوره‌هايی از تاريخ به ابزار قدرتمندان تبديل شده باشند اما نظام شهروندی دوگانه يا تبعيض و تنفر (و نجس دانستن غير اعضا) مبنای شکل گيری و بقای آنها نبوده است. اگر نهادهايی به اسم نهاد علمی در کشورهای کمونيستی و اسلامگرا (مثل جمهوری اسلامی) بر چنين مبانی‌ای استوار شده باشند آنها نيز مستحق فروپاشی و اضمحلال‌اند.

بهترين راهی که دولت های ليبرال دمکرات برای تحت کنترل آوردن اديان سازمان يافته پيدا کرده‌اند همانا مبارزه با تبعيض و تنفر بوده است. تنفر دينی در اين جوامع به يک جرم تبديل شده و افراد را می توان بر اين ساسا مورد تعقيب قرار داد. اما اديان سازمان يافته در جوامع غربی هنوز به دنبال بر پا ساختن نظام تبعيض آلود و بسط تنفر هستند. آتش زدن قران يا مخالفت با ساخته شدن مسجد توسط برخی نهادهای مسيحی تبشيری چه کارکردی غير از ترويج تنفر دارد، همان کاری که روحانيت شيعه در جلوگيری از ساختن مسجد سنيان در تهران يا بازداشت افراد درگير در کليساهای زير زمينی می کنند؟ تمسک به ترور که امروز به بيت الغزل اسلامگرايان تبديل شده مبلغ و مبشر تنفر است. اديان سازمان يافته نمی خواهند بازار دين که تنها در صورت انحصاری بودن پر سود خواهد بود گسترش پيدا کند. دين سازمان يافته‌ای وجود ندارد که قواعد بازار را حتی در محدوده‌ی رقابت اديان سازمان يافته پذيرا شده باشد.

جابجايی جنايت

طرفداران دين سازمان يافته به جای توجه به جنايات و خطاکاری‌های دين سازمان يافته، حذف دين سازمان يافته را به صورت جنايت (کشتن اعضا يا شستشوی مغزی) معرفی می کنند. حذف نهاد برده داری و دين سازمان يافته، در تحليل نهايی عبارت نيست از حذف افرادی که نمايندگان و حاملان ارزش ها و آموزه های آن به شمار می آيند، خواه به صورتِ فيزيکی (کشتن، اخراج و تبعيد، زندانی کردن) يا صورتِ نظری- معنايی (تغيير و دستکاری و مهندسی ديدگاه و پارادايم يا شستشوی مغزی). اينها کارهايی است که اديان سازمان يافته به خوبی و با موفقيت انجام داده و می دهند. حذف نهاد برده داری يا دين سازمان يافته در تحليل نهايی يعنی به حاشيه بردن نظام ارزشی و بر هم زدن ساختار سازمانی و نهادی‌ای که مبشر تبعيض و تنفر است و تعقيب قضايی افرادی که مروج تنفر هستند.

بنا بر اين، اين که از فروپاشی و اضمحلال اين نهادها سخن می گويم منظور کشتن اعضای اين گونه نهادها نيست بلکه هر حکومت دمکراتيکی بايد با اتکا بر قوانين ضد تبعيض و مبارزه عليه ترويج تنفر هر نهادی را که در اين طريق عمل می کند (از جمله نهادهای دينی) از فعاليت باز دارد. مبارزه با برده داری نيز به معنای کشتن برده داران نبود بلکه غير قانونی ساختن خريد و فروش برده بود.

هر جامعه‌ی سالمی مروجان تنفر (بالاخص تنفر مذهبی) را مورد تعقيب قرار می دهد چون تنفر موجب همه‌ی انواع جنايات می شود. تنها در يک جامعه‌ی بيمار است که رهبران دين سازمان يافته فتوای قتل منتقدان خود را می دهند و از قتل مخالفان خود شادی می کنند و طرفداران دين سازمان يافته صدايشان در نمی آيد. اما حاکمان همين جامعه از اين که کسانی خواهان کشتن يکی از فرماندهان نظامی می شوند به پليس بين المللی شکايت می برند.

در پايان اين نوشته نمی توانم شگفتی خود را از اين موضوع که طرفداران دين سازمان يافته در ايران نمی توانند سه دهه جنايت و فساد روحانيت شيعه را مشاهده کنند و همه‌ی مسئوليت را بر گردن "محيط" می اندازند (هيولايی فلسفی که قابليت پاسخگويی ندارد و مسئوليت نمی پذيرد) تا نهادهای دينی را تبرئه کنند ابراز نکنم. ظاهرا برخورداری از منافع همراهی با دين سازمان يافته مفهوم مسدوليت اخلاقی را تبخير می کند.

منبع:گویا نیوز


فهرست مطالب مجید محمدی  در سایت پژواک ایران 

*علیه یهودستیزی و اسرائیل ستیزی اتحاد اسلامیسم، مارکسیسم و فاشیسم علیه یهودیان و دولت سکولار آنها [2023 Nov] 
* پنج مجموعه پرسش و پنج خلط در راستای صلح‌طلبی توهمی  [2023 Oct] 
*ستاد فرماندهی عملیات جنایی حماس و جهاد اسلامی در تهران است  [2023 Oct] 
*چگونه می‌توان منابع یک دولت-ملت را غارت کرد و آن را به خاک سیاه نشاند؟  [2023 Sep] 
*سه هدف تغییرناپذیر هر جنبش اعتراضی در ایران آینده: انحلال سپاه و بسیج، تعطیلی روحانیت شیعه، و برکناری همه مقامات رژیم  [2023 Sep] 
* نهادهای انتصابی رژیم اسلامی در ایران بلاموضوع شده‌اند   [2023 Aug] 
* دادخواه گیج و گنگ یا سوسیالیست متوهم در برابر یک انتخاب سخت  [2023 Apr] 
*شرم بر دولت بایدن  [2023 Feb] 
*لابی رژیم کودک کش، شبکه ی عوامل آن در بوق های تبلیغاتی غربی، و اصلاح طلبان شیپور را از سمت گشادش می نوازند  [2023 Feb] 
*جامعه ایران به شرایط ماقبل ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ باز نخواهد گشت  [2023 Jan] 
*۱۲ پرسش در باب وکالت سیاسی به شاهزاده رضا پهلوی در دوران براندازی و گذار از یک رژیم تمامیت‌خواه  [2023 Jan] 
* روحانیت شیعه، بزرگ‌ترین بازنده انقلاب سکولار و آزادی‌خواهانه ۱۴۰۱  [2022 Dec] 
*زمان گردهمایی ۱۰۰هزار نفری در واشنگتن دی‌سی فرا رسیده است  [2022 Oct] 
* ماشین سرکوب جمهوری اسلامی خسته و متزلزل شده است   [2022 Oct] 
*صدها هزار نفر را کتک می‌زنند تا مردم را قانع کنند مهسا را کتک نزده‌اند  [2022 Sep] 
* کشته شدن مهسا امینی و «اسلام‌هراسی»  [2022 Sep] 
*بخت مجتبی در نشستن بر کرسی ولایت فقیه  [2022 Sep] 
*خیز برداشتن برای جنگ با ناتو بعد از تبدیل امنیت ملی به کالای اسقاطی  [2022 Jul] 
* سرنوشت صدام در انتظار پوتین است  [2022 Mar] 
*چهار ننگ ابدی که بر پیشانی روحانیت شیعه باقی خواهد ماند  [2022 Mar] 
*مراسم سالگرد انقلاب در سال ۱۴۰۰ هیچ ربطی به انقلاب ۵۷ نداشت  [2022 Feb] 
*چگونه می‌توان یک دولت-ملت را به نکبت و فلاکت کشاند؟  [2022 Jan] 
*یورونیوز فارسی: باجی که اتحادیه اروپا به رژیم اسلامی داده است  [2022 Jan] 
* ممنوعیت‌ زنان به ورزشگاه ها؛ ممنوعیت‌های ابلهانه یا منافع پنهان   [2021 Dec] 
* بی‌نظیری سه قوه‌ دافعه، تخریب و وحشیگری امپراطوری شیعه در تاریخ امپراطوری‌ها  [2021 Dec] 
*فلاکت‌ها را چگونه توجیه می‌کنند؟   [2021 Dec] 
* اندیشکده‌های «نظام»: موسسات زیباسازی سیاست‌ها و تصمیم‌های لات‌ها و چاقوکش‌ها   [2021 Dec] 
*هزینه‌های یکدستی حاکمیت و نیروهای گریز از مرکز   [2021 Dec] 
*گران کردن بنزین عملی‌ترین راه‌ حل بحران کسری بودجه برای دولت رئیسی   [2021 Oct] 
* آیا نسل «همه‌چیزدان‌»‌های شیعه رو به انقراض است؟  [2021 Oct] 
*تبلیغات سیاسی و «چانه‌زنی در بالا» سطح مهمل‌گویی را ارتقا می‌دهد استدلال‌هایی که مرغ پخته را به خنده می‌اندازد [2021 Sep] 
*تحفه‌هایی که با پست هوایی امریکایی-فرانسوی تحویل می‌شوند   [2021 Aug] 
*آیا ۳۰ میلیون دوز وارداتی رئیسی هم به ۶۰ میلیون دوز وارداتی روحانی خواهد پیوست؟   [2021 Aug] 
* شعارهای مترو صادقیه و پاساژ علاء‌الدین به شعارهای ملی تبدیل خواهند شد  [2021 Jul] 
*جمهوری اسلامی ایران دوران سختی در پیش رو دارد  [2021 Jul] 
*چشم‌اندازهای دولت ابراهیم رئیسی   [2021 Jun] 
*آینده‌ سیاسی محمدجواد ظریف   [2021 Jun] 
*روش‌های رقابت میان نامزدهای «نظام»  [2021 Jun] 
*چهار محور تبلیغات سیاسی به نفع حماس و جهاد اسلامی  [2021 May] 
*جانشینی خامنه‌ای + بازیگران کلیدی در رویداد ۲۸ خرداد ۱۴۰۰   [2021 Apr] 
*سه گونه سفارت جمهوری اسلامی ایران در ایالات متحده و کانادا   [2021 Apr] 
* ایرانیان سال را با هشت دروغ خامنه‌ای آغاز کردند   [2021 Mar] 
*سمت و سوی پنج پرونده امنیتی جمهوری اسلامی  [2021 Mar] 
*دانشگاه مریلند یا آشپزخانه‌ بیت، سپاه و دستگاه‌های امنیتی؟   [2021 Mar] 
* اسلامی‌سازی علوم؛ از آکادمی منیر‌الدین حسینی و مغازه مصباح تا دانشگاه هاروارد  [2021 Feb] 
*دلایل توقیف نفتکش و غنی‌سازی ۲۰ درصدی در آستانه انتقال قدرت در آمریکا  [2021 Jan] 
*کارنامه‌ی بی‌حاصل سیاست مماشات و خشنود‌سازی برای مهار جمهوری اسلامی  [2020 Dec] 
*در «بیت» خامنه‌ای چه می‌گذرد؟   [2020 Nov] 
*در جنگ ایران و عراق هر دو کشور شکست خوردند هیچ جنگی مقدس نیست  [2020 Sep] 
*نوبت بازنشستگی سیاسی حسن روحانی فرا رسیده است  [2020 Jul] 
*بازار پر رونق پیامبری، مهدویت و ارتباط با امام زمان در ایران  [2020 Jun] 
*دشمنی که نمی‌شناسند، سه افسانه‌سازی غالب در مورد ایالات متحده آمریکا  [2020 May] 
*برنامه‌ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای ایران چیست؟   [2020 May] 
*میزان بی‌اطلاعی از مسائل ایران در گزارش‌های رسانه‌های غربی حیرت‌آور است  [2020 May] 
*خامنه‌ای: القای توهم منجی و فرار از پاسخگویی  [2020 Apr] 
*«نابحران» کُرونا و تحریم‌ها: نظام و لابی آن فرصتی برای تجدید قوا یافته‌اند  [2020 Apr] 
*پنج موج مهاجرت از جمهوری اسلامی، موج پنجم به غارتگران منابع کشور تعلق دارد،  [2020 Feb] 
*لابی جمهوری اسلامی ایران هم مانند خود آن غیرعادی است   [2020 Jan] 
*پنج افسانه در مورد قاسم سلیمانی  [2020 Jan] 
* از نظام قرار نیست «چیزی» باقی بماند   [2019 Dec] 
*آدرس‌های غلط تحلیلی در مورد اعتراضات آبان ۹۸  [2019 Nov] 
*از «یانکی گو هوم» تا «ایران برو بیرون»   [2019 Oct] 
*مغازه‌ی دو نبشی که جمهوری اسلامی باز کرده است   [2019 Oct] 
*روزی که «نرمش قهرمانانه‌ی- ۲» فرا خواهد رسید  [2019 Oct] 
*مداح اسرائیلی دیگر چه صیغه‌ای است؟ روش خلق این شتر گاو پلنگ   [2019 Sep] 
*چرا مردم ایران علیه رژیم به خیابان‌ها نمی‌آیند؟   [2019 Aug] 
*از همه‌ی دنیا طلبکارند، با همه‌ی نکبت و فلاکتی که به ارمغان آورده‌اند  [2019 May] 
*روش‌های مهندسی عقیدتی‌ـ‌سیاسی تجمعات ۲۰ هزار بلیت داربی بهار ۹۸ برای از‌ ما‌ بهتران  [2019 Apr] 
*یورونیوز فارسی آشکارا به دیگر بوق‌های تبلیغاتی فارسی‌زبان پیوسته است  [2019 Apr] 
*مردم ایران در دوران گذار، به رهبرانی مثل ترامپ نیاز دارند  [2019 Jan] 
*از زهرا کاظمی ‌تا جمال خاشقجی: رسوایی رسانه‌های غربی در گزارش نامتوازن قتل دو روزنامه‌نگار  [2018 Oct] 
*سوریه‌ای شدن، نه؛ یمنی سازی و ونزوئلایی شدن، آری  [2018 Oct] 
* کدام یک مبتذل است: موسیقی سوسن و جواد یساری یا امضای نامه‌ی لابی جمهوری اسلامی؟   [2018 Jul] 
*سه (بعلاوه یک) سناریو برای سقوط جمهوری اسلامی  [2018 Jul] 
* شش نمایش تهوع‌آور در حکومت اسلامی   [2018 Jul] 
*رهبران ایران اشغالگرند، یا هموطن؟  [2018 Jun] 
* تمام دروغ های ظریف   [2018 Jun] 
*اردک شَل روحانی، آغاز فروپاشی سیاسی  [2018 May] 
*رادیو فردا به یک خانه‌تکانی جدی نیاز دارد  [2018 Apr] 
*کاهش میانگین سن ازدواج دختران در ایران؛ چرا؟  [2018 Apr] 
*مرثیه ‌ای برای همه‌ء غرب ‌ستیزان   [2018 Mar] 
*تراژدی اسلام‌شناسی، خاورمیانه‌شناسی و ایران‌شناسی در دانشگاه‌های ایالات متحده   [2018 Feb] 
*رژیم‌های سیاسی با همه‌پرسی ساقط نمی‌شوند  [2018 Feb] 
*محمود احمدی نژاد: «رهبر انقلابی» که غیبش زد   [2018 Jan] 
*پا گذاشتن جمهوری اسلامی جای پای شوروی   [2018 Jan] 
*چهار ویژگی متمایز کننده‌ خیزش دی ۹۶: جدال با کابوس مستقر  [2018 Jan] 
*مهم‌ترین خطر امنیتی کشور: جمهوری اسلامی و تداوم آن   [2018 Jan] 
*«بازندگان جنبش اعتراضی دی ماه ۹۶»  [2018 Jan] 
*توهم «تغییر و اصلاح» به پشیمانی رسید  [2017 Dec] 
*سپنتا نیکنام و مرگ حاکمیت قانون و حقوق شهروندی   [2017 Nov] 
*اصلاحات سال‌ها پیش مُرد. همین!   [2017 Oct] 
*«جان اسنو» در تهران   [2017 Sep] 
*دشمنی اسلامگرایانه با غرب چه نتایجی دارد؟  [2017 Aug] 
*نظرسنجی‌هایی بدون ارزش علمی  [2017 Aug] 
*علی شریعتی: ایدئولوگ نظام سرکوب   [2017 Jun] 
*گام دوم مهندسی انتخابات ۹۶: چینش نامزدها و جهت دادن به کارزارها   [2017 Apr] 
* مهندسی انتخابات ۹۶ آغاز شده است  [2017 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2017 Apr] 
*جریان «اصولگرا»: واگرا و آشفته   [2017 Apr] 
*رسانه‌های فارسی‌زبان با مالیات شهروندان و منابع عمومی کشورهای غربی چه می‌کنند؟  [2017 Mar] 
*معضل محمد خاتمی برای «نظام»: ضعیف، کم آزار، اما غیر قابل اعتماد  [2017 Feb] 
*چهار روایت شخصی از جنایات داعشی جمهوری اسلامی   [2017 Feb] 
*«آشتی ملی»؛ طرحی توخالی و بی حاصل برای تقرب به خامنه‌ای   [2017 Feb] 
*هاشمی رفسنجانی؛ سیاست‌ورزی اسلامگرایانه در چارچوب ممکن‌ها  [2017 Jan] 
*مهندسی غرور ملی با هیچ  [2016 Dec] 
*ساختار آسیب‌های اجتماعی در ایران در سه نمودار  [2016 Nov] 
*دوازده پرسش پیرامون چرایی و چگونگی پیروزی ترامپ و شکست کلینتون  [2016 Nov] 
*واکنش ها به پیروزی ترامپ/ موج نارضایی‌ها، «نخبه‌گرایی، چند فرهنگ‌گرایی و جهان‌گرایی» را به عقب راند  [2016 Nov] 
*کودک آزاری جنسی در پناه «بیت» المجرمان  [2016 Oct] 
*جنگ با مردگان «غیر خودی»   [2016 Oct] 
*نهادهای پشتیبانی ایدئولوژیک برای استبداد مذهبی، تمامیت خواهی و کشورگشایی درایران   [2016 Oct] 
*مدیران جمهوری اسلامی در چه مواردی به اراذل و اوباش و لات‌ها متوسل می‌شوند؟   [2016 Oct] 
* انگاره بومی اداره و توسعه: واقعیت یا توهم؟  [2016 Sep] 
*میرقلی‌خان، امیری، دری اصفهانی: گامی کوچک از «قهرمان» تا «جاسوس»   [2016 Sep] 
*کدام‌یک اسلام را دزدیده‌اند: تروریست‌ها یا اصلاح‌طلبان؟  [2016 Jun] 
*نگاهی به نهادها و مبانی تصمیم‌گیری قوه قضائیه جمهوری اسلامی   [2016 May] 
*یک دیدار معمولی، یک عکس عادی، و موجی از اتهام و اعتراض  [2016 May] 
*عرصه‌های جدیدی که روحانیت شیعه در نوردیده  [2016 Apr] 
*ویروس ضد امریکایی؛ برندگان و بازندگان  [2016 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2016 Apr] 
*چرا در انتخابات مهندسی‌شده شرکت می‌کنند؟  [2016 Mar] 
*پدیده های قابل توجه و شگفت انگیز در نتایج انتخابات ۹۴  [2016 Feb] 
*انتخابات در نظام‌های اقتدارگرا تمامیت‌خواه  [2016 Feb] 
*چهار دلیل برای ترغیب به مشارکت در انتخابات ۹۴ و نقد آنها   [2016 Feb] 
*تصویب توافق اتمی در ایران: مجلس یا شورای امنیت ملی؟   [2015 Aug] 
*رژیم خمینی چگونه تداوم یافت؟  [2015 Jun] 
*نظام بی‌شرم جمهوری اسلامی: شرم، سیری چند؟ وقتی مردم قدرت پرسش نداشته باشند [2015 Mar] 
*قاسم سلیمانی: «الهه مهربانی»، «سردار عارف» یا فرمانده ترور؟  [2015 Mar] 
*معجزه‌ی حکومت ولایی شیعی: یزید نقش امام حسین را بازی می‌کند  [2014 Sep] 
*موضوعاتی که صدای آمريکا پوشش نمی‌دهد يا در اولويت آن نيست  [2014 Sep] 
*بی بی سیزاسیون صدای امریکا  [2014 Sep] 
*داعش، «سپاه قدس» اسلام‌گرایان سنی  [2014 Jun] 
*مسجدسازی دولتی به جای ساخت مسکن عمومی  [2014 Mar] 
*افسانه‌ی کمبود روحانی شيعه در ايران، مجيد محمدی  [2014 Feb] 
*برنامه‌ تلويزيونی روحانی و پنج بازنمايی از وضعيت دولت   [2014 Feb] 
*رژیم تحریم علیه تحریم  [2013 Sep] 
*ملی‌گرايی تکثرستيز: ضد غرب و پرونده‌ساز  [2013 Aug] 
*سياست‌ورزیِ تهی از شرم  [2013 Jul] 
*چرا سفر به ایران را تحریم نمی کنید؟  [2013 Jul] 
*شان يونسکوی رضا داوری: ننگ و آه  [2013 Jul] 
*توهمات علی خامنه‌ای  [2013 Apr] 
*علی خامنه‌ای و دروغ‌ها، رجزخوانی‌ها و مدعیات بی اساسش  [2013 Apr] 
*بخش فلسفه‌ی دانشگاه تهران، دکان علم‌فروشی و مدرک‌سازی  [2013 Apr] 
*فرسایش بنیان‌ها و پیوندهای اجتماعی در ایران  [2012 Dec] 
*ناشر غير امين و تبليغات سياسی  [2012 Jun] 
*تندیس‌های تنفر، اسلام رحمانی و مخاطرات امنیتی اسلام سیاسی  [2012 May] 
*خلائق را از براندازی ولایت فقیه می ترسانند  [2012 Apr] 
*«جامعه‌ ايران در سراشيبی انحطاط اجتماعی و اخلاقی»   [2012 Mar] 
*مطالعات خاورمیانه یا بسط تنفر، بی خیالی و پرده پوشی  [2012 Mar] 
*روشنفکران دینی و مقدسات مردم  [2012 Mar] 
*آمريکاستيزی روشنفکران ـ فعالان چپ ايرانی: سندرم "از موضع بالا"  [2012 Mar] 
*امپریالیسم و ادبیات لجن مالی در سنت سیاسی چپ  [2012 Feb] 
*مشکلات دروازه بانان سابق رسانه‌ها  [2012 Jan] 
*کارنامه‌ی سياه و سوگناک دين سازمان‌يافته  [2011 Dec] 
*صدايش را در نخواهند آورد  [2011 Dec] 
*دين سازمان‌يافته، مروج تنفر و تبعيض  [2011 Dec] 
*بیست روش گریز از پاسخ گویی: نقدی بر گزارش جمهوری اسلامی به کمیته حقوق بشر سازمان ملل  [2011 Dec] 
*آیا بدون دین سازمان یافته، دنیای بهتری نمی داشتیم؟ تقديم به رافق تقی، نويسنده‌ی آذربايجانی که طعمه‌ی ترور و خشونت دين سازمان يافته شد [2011 Nov] 
*همه از دولت‌ها پول می گیرند، اما ...   [2011 Nov] 
*در جستجوی فرزندان از دست رفته   [2011 Nov] 
*رهبر بعدی چگونه تعیین خواهد شد؟   [2010 Jun] 
*يک دروغ بزرگ ديگر؛ فساد اخلاقی ساختاری غرب  [2010 May] 
*جنبش سبز: اسلامگرا یا سکولار   [2010 May] 
*شهرنشينی، دانشگاه و طبقه متوسط: تهديدات امنيتی عليه ولايت فقيه  [2010 Apr] 
*از ربانی سالاری به اوباش سالاری؛ تحول ساختار قدرت در جمهوری اسلامی   [2010 Mar] 
*رهبر جمهوری اسلامی و مداحی به قصد تقرب   [2010 Feb] 
*هشت تحليل غلط؛ پيش و پس از انتخابات رياست جمهوری   [2010 Feb] 
*زمان محاکمه‌ی خامنه‌ای در دادگاه جنایی بین‌المللی فرا رسیده است   [2009 Jul] 
* الگوهای رایج فریب‌کاری در نظام جمهوری اسلامی  نام‌گذاری، دست‌کاری و تغییر مفاهیم و آمار، و از آنِ خود سازی [2009 Feb]