PEZHVAKEIRAN.COM خیز برداشتن برای جنگ با ناتو بعد از تبدیل امنیت ملی به کالای اسقاطی
 

خیز برداشتن برای جنگ با ناتو بعد از تبدیل امنیت ملی به کالای اسقاطی
مجید محمدی

در شرایط امروز امکان حمله نظامی به ایران برای اشغال کشور نزدیک به صفر است چون همسایگان ایران در حال حاضر فاقد چنین عِده و عُده‌ای هستند و ساختارهای هیچ یک از دولت‌های منطقه غیر از ایران بر گسترش طلبی استوار نیست. کشورهایی نیز که تحت حملات و جاه طلبی‌های جمهوری اسلامی هستند (آمریکا و اسرائیل) برنامه چنین حمله‌ای را ندارند.
علی‌رغم این وضعیت، اگر مثل نظامیان و مقامات جمهوری اسلامی این توهم را مفروض بداریم که «دشمنان» می‌خواهند به «خلافت اسلامی» اسلامگرایان شیعه برای ضربه زدن به رژیم (سپاه و نهادهای حکومتی) حمله کنند- و همین جنگ‌طلبان اسلام‌گرا با حمله به دیگران زمینه آن را فراهم کنند- در این صورت واکنش اقشار مردم چه خواهد بود؟

با کارهایی که حکومت انجام می‌دهد مثل برنامه محو اسرائیل و حمایت نظامی از روسیه در جنگ اوکراین و وارد شدن احتمالی به جنگ علیه ناتو (با توجیه گسترش «عمق استراتژیک» رژیم در اروپا یا «جهاد ابتدایی علیه کفار غربی») ممکن است توهم فوق به واقعیت تبدیل شود.

در آن شرایط واکنش بیش از ۹۵ درصد مردم که در سه دهه اخیر هر روز فقیرتر، بیکارتر و زندگی آنها دشوارتر شده و مدام سرکوب شده‌اند و از رژیم نیز جز فساد و ناشایستگی ندیده‌اند، مهاجرت به خارج کشور، رفتن به روستاها و فرار از مناطق درگیری است، کاری که ایرانیان در سال‌های پایانی جنگ ایران و عراق می‌کردند. اتفاقا به همین دلیل خمینی قطعنامه ی ۵۹۸ را پذیرفت.

در این میان رفتار اقشاری که از منافع بودن در «زیر خیمه ولایت» یا نشستن بر سر «سفره ولایت» برخوردار بوده‌اند تفاوتی با بقیه نخواهد داشت.

واکنش عمومی مردم در شرایط حمله بسیار شبیه به واکنش مردم عراق در سال ۲۰۰۳ خواهد بود، چون تفاوت زیادی میان رژیم اسلامی در ابتدای قرن پانزدهم هجری با رژیم صدام در ارتباط با توده در آن سال باقی نمانده است. اگر امکان استخدام نیروی ایرانی برای جنگ‌های گسترش طلبانه بود لشکرهای فاطمیون و زینبیون شکل نمی‌گرفت.

ابتدای پایان سیاست و مشارکت
انحصاری و ابدی سازی قدرت در دست روحانیون شیعه و پاسداران آنها در سال‌های ابتدایی تاسیس جمهوری اسلامی پایان سیاست بود، چون وقتی قرار نیست قدرت جابه جا شود و چرخش نخبگانی وجود ندارد، سیاست هم وجود ندارد.

وقتی قشر حاکم نخواهد مورد نظارت واقع شود و پاسخگو باشد رقابت سیاسی باقی نمی‌ماند؛ وقتی رقابت سیاسی معنی‌دار وجود نداشته نباشد مشارکت سیاسی کاهش پیدا می‌کند و بدون رقابت سیاسی و مشارکت سیاسی سیاست پایان می‌پذیرد. بعد از آن هر چه بوده جنگ قدرت میان باندها و مافیاهای درون حکومت و سرکوب دائمی معترضان و مخالفان بوده است.

حذف سیاست با نظارت استصوابی شورای نگهبان و ضرورت اخذ مجوز برای تشکل و تجمع و انتشار روزنامه وجهی نمادین به خود گرفت و منتقدان حکومت را به تدریج از فعالیت منصرف ساخت.

این حذف نه تنها مخالفان ایدئولوژی رژیم بلکه بخشی از وفادارترین اقشار به اسلام سیاسی و جمهوری اسلامی را نیز در بر گرفت.

پایان سیاست یعنی بی نقش شدن اکثریت مردم در تصمیم گیری‌ها، تعطیلی تریبون‌هایی که تبلیغات حکومتی را تکرار نمی‌کنند و تبدیل شدن هر گونه تجمع و تشکل غیر وفادار به حاکمان موجود به تهدید برای قدرت حاکم. این ویژگی‌ها قدرت متکی به عموم را از حاکمان می‌گیرد و قدرت متکی به سرکوب و سر نیزه را به آنها اعطا می‌کند.

به همین علت افراد وفاداری که «پای نظام بایستند» بشدت کاهش یافته است. در این مورد به سیل مهاجرت مدیران دوران رفسنجانی، خاتمی، احمدی‌نژاد و روحانی به خارج از کشور نگاه کنید.

مولفه های امنیت ملی
در چنین شرایطی چه بر سر امنیت ملی می‌آید؟ امنیت ملی هر کشوری بیش از میزان سلاح و آمادگی نیروهای رزمی آن بر رابطه​ اندام‌وار نیروهای نظامی با مردم و نهادهای مدنی و صنایع کشور اتکا دارد.

بدون مشروعیت سیاسی حکومت و عقلانیت سیاست‌ها و تصمیم‌های آن این رابطه اندام‌وار شکل نمی‌گیرد. آنچه در دوران جنگ ایران و عراق باعث شد نیروهای عراقی از ایران بیرون رانده شوند (تا بازپس گیری خرمشهر) مشارکت عمومی در دفاع از کشور بود و آنچه باعث شد جمهوری اسلامی در شش سال ادامه جنگ در اشغال عراق شکست بخورد توقف حمایت عمومی از جنگ بود.

انداختن امنیت ملی به دره
امنیت ملی در دوران رژیم جمهوری اسلامی به ۱۰ دلیل به یک کالای اسقاطی تبدیل شده است:

۱. مداخله در جنگ‌های منطقه‌ای بدون تهدید ایران یا به راه‌اندازی جنگ و تبدیل شدن به تهدید بالفعل و بالقوه برای همسایگان کشور با هزینه‌های گزاف برای کشور که به فقر بیشتر مردم منجر شده است.

۲. استفاده از نیروهای شیعه غیر ایرانی در این جنگ‌ها و تلاش برای شیعه سازی فلسطینیان سنی و حوثی‌های چند امامی، این فرقه‌گرایی نظامی‌گرایانه موجب منزوی شدن ایران در میان همسایگانش و نگاه به رژیم به عنوان یک تهدید بالقوه بوده است.

۳. ممنوعیت بحث در باب سیاست‌های منطقه‌ای و نظامی در تریبون‌های عمومی و فقدان حق زیر سوال بردن تصمیمات و سیاست‌ها که تصمیمات مقامات را بدون پشتوانه عقلانی ساخته است. رژیم از عقل منفصل برخوردار نیست و به هزینه اقداماتش نمی‌اندیشد.

۴. پیوند خوردن نیروهای امنیتی و نظامی (بالاخص سپاه قدس) با باندهای جنایتکار و مافیاهای مواد مخدر در دنیا و رواج فساد در آنها.

۵. اعلام سیاست‌ها و راهبردهای امنیتی که با عرف بین‌الملل در تضاد است. مثل بیرون راندن نیروهای آمریکایی از آب‌های آزاد خلیج فارس و دریای عمان (فراتر از ۱۲ مایل آب‌های سرزمینی) و در پی آن یاغی‌گری و راهزنی و گروگانگیری نیروهای غربی و شهروندان دو تابعیتی. این سیاست به عدم سرمایه گذاری خارجی در ایران دامن زده است.

۶. پیشبرد برنامه‌های سلاح‌های کشتار جمعی و دروغگویی دو دهه‌ای در مورد آنها به ایرانیان و جامعه بین‌المللی. اگر به ادعای مقامات برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی برای کاربردهای صلح آمیز بوده چرا دو دهه در مورد آن دروغ گفته شده یا غنی سازی اورانیم به ۶۰ درصد رسیده است؟ کمتر کسی جرات دارد این سوالات را در ایران از مقامات بپرسد.

۷. سیاست ناراضی سازی اقشار ماهر و تحصیل‌کرده با مداخله شبانه روزی در زندگی خصوصی آنها و نیز کاهش قدرت خرید آنها با انواع مالیات و تورم‌ نجومی.

۸. فشار وارد کردن بر نویسندگان و روزنامه‌نگاران و هنرمندان برای خروج از کشور. این امر کار حکومت در سانسور و اعمال دیگر محدودیت‌ها را آسان‌تر می‌سازد و زندانی‌های سیاسی آن کمتر می‌شود، اما به دلیل دسترسی ایرانیان به اینترنت و ماهواره همین افراد آزادانه دیدگاه‌های خود را از خارج با آنها در میان می‌گذارند.

جمهوری اسلامی به دلیل عدم تحمل منتقد در داخل مجبور است، عدم امکان نظارت بر منتقدان از مسیر اینترنت و ماهواره را بپذیرد. این افراد وقتی در خارج کشور هستند دیگر در چارچوب منافع و امنیت ملی ایران نمی‌اندیشند چون شهروندان کشورهای دیگری هستند و منافع کشور مورد سکونت آنها برایشان تقدم پیدا می‌کند، مگر آن که افراد ناسپاسی به جامعه میزبان خود باشند.

۹. مبنای استخدام نیرو در سازمان‌های امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی تظاهر به ولایتمداری و تلاش برای تقرب است و نه شایستگی حرفه‌ای و عشق خدمت به کشور و ملت. از این جهت هر که بیشتر ظرفیت ریاکاری و تظاهر داشته باشد و دهانش را بر انتقاد از حکومت ببندد آسان‌تر استخدام می‌شود.

در این بازار عوامل امنیتی دیگر کشورها به آسانی می‌توانند جذب شوند چون تظاهر برای آنها بخشی از کار و پیشه‌ آنهاست. اشراف امنیتی اسرائیل بر نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی از همین موضوع نشات می‌گیرد.

۱۰. نیروهای امنیتی از کجا می‌آیند؟ آنها از پیوستن به بسیج شروع می‌کنند و بعد به استخدام سپاه در می‌آیند و به تدریج از سپاه به وزارت اطلاعات و دیگر نهادهای امنیتی می‌روند. بدین ترتیب شاکله حرفه‌ای آنها از سرکوب خیابانی می‌آید.

به همین جهت تصور آنها از امنیت نه زندگی صلح آمیز افراد با دیدگاه‌ها و سلایق و منافع متفاوت بلکه سرکوب دائمی و رفتار توده‌وار با مردم (بدون حقوق فردی) و ضرورت قرار دادن عموم تحت هدایت روحانیت شیعه است. با این تصور بخشی از ظرفیت‌های امنیتی رژیم نه تنها از میان می‌رود بلکه برای امنیت خود قشر حاکم به تهدید تبدیل می‌شود.

چنان که می‌بینید فقدان سیاست در ایرانِ تحت جمهوری اسلامی و عدم امکان چالش سیاست‌ها و تصمیمات حکومت نقش قابل توجهی در اسقاطی شدن امنیت کشور داشته است، چون نیروهای امنیتی و اطلاعاتی صرفا بر منتقدان تمرکز دارند.

در کنار سیاست‌های تنش‌زای فوق نظام جمهوری اسلامی در طول عمر خود حتی یک برنامه برای دفاع ملی و مدنی از کشور نداشته و همه برنامه‌های آن معطوف به گسترش طلبی و جنگ با آمریکا و اسرائیل و متحدان آمریکا در منطقه بوده است.

در صورت حمله نظامی به کشور، شهروندانی که در قشر حاکم نباشند از هیچ گونه آمادگی برای دفاع از خود و کشور برخوردار نیستند. قدرت نظامی کشور فعلا در هارت و پورت و گروگان‌گیری و یاغی‌گری و حمله موشکی به عراق و ارسال سلاح به سوریه و یمن خلاصه می‌شود.

منبع:ایندیپندنت


فهرست مطالب مجید محمدی در سایت پژواک ایران 

*علیه یهودستیزی و اسرائیل ستیزی اتحاد اسلامیسم، مارکسیسم و فاشیسم علیه یهودیان و دولت سکولار آنها [2023 Nov] 
* پنج مجموعه پرسش و پنج خلط در راستای صلح‌طلبی توهمی  [2023 Oct] 
*ستاد فرماندهی عملیات جنایی حماس و جهاد اسلامی در تهران است  [2023 Oct] 
*چگونه می‌توان منابع یک دولت-ملت را غارت کرد و آن را به خاک سیاه نشاند؟  [2023 Sep] 
*سه هدف تغییرناپذیر هر جنبش اعتراضی در ایران آینده: انحلال سپاه و بسیج، تعطیلی روحانیت شیعه، و برکناری همه مقامات رژیم  [2023 Sep] 
* نهادهای انتصابی رژیم اسلامی در ایران بلاموضوع شده‌اند   [2023 Aug] 
* دادخواه گیج و گنگ یا سوسیالیست متوهم در برابر یک انتخاب سخت  [2023 Apr] 
*شرم بر دولت بایدن  [2023 Feb] 
*لابی رژیم کودک کش، شبکه ی عوامل آن در بوق های تبلیغاتی غربی، و اصلاح طلبان شیپور را از سمت گشادش می نوازند  [2023 Feb] 
*جامعه ایران به شرایط ماقبل ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ باز نخواهد گشت  [2023 Jan] 
*۱۲ پرسش در باب وکالت سیاسی به شاهزاده رضا پهلوی در دوران براندازی و گذار از یک رژیم تمامیت‌خواه  [2023 Jan] 
* روحانیت شیعه، بزرگ‌ترین بازنده انقلاب سکولار و آزادی‌خواهانه ۱۴۰۱  [2022 Dec] 
*زمان گردهمایی ۱۰۰هزار نفری در واشنگتن دی‌سی فرا رسیده است  [2022 Oct] 
* ماشین سرکوب جمهوری اسلامی خسته و متزلزل شده است   [2022 Oct] 
*صدها هزار نفر را کتک می‌زنند تا مردم را قانع کنند مهسا را کتک نزده‌اند  [2022 Sep] 
* کشته شدن مهسا امینی و «اسلام‌هراسی»  [2022 Sep] 
*بخت مجتبی در نشستن بر کرسی ولایت فقیه  [2022 Sep] 
*خیز برداشتن برای جنگ با ناتو بعد از تبدیل امنیت ملی به کالای اسقاطی  [2022 Jul] 
* سرنوشت صدام در انتظار پوتین است  [2022 Mar] 
*چهار ننگ ابدی که بر پیشانی روحانیت شیعه باقی خواهد ماند  [2022 Mar] 
*مراسم سالگرد انقلاب در سال ۱۴۰۰ هیچ ربطی به انقلاب ۵۷ نداشت  [2022 Feb] 
*چگونه می‌توان یک دولت-ملت را به نکبت و فلاکت کشاند؟  [2022 Jan] 
*یورونیوز فارسی: باجی که اتحادیه اروپا به رژیم اسلامی داده است  [2022 Jan] 
* ممنوعیت‌ زنان به ورزشگاه ها؛ ممنوعیت‌های ابلهانه یا منافع پنهان   [2021 Dec] 
* بی‌نظیری سه قوه‌ دافعه، تخریب و وحشیگری امپراطوری شیعه در تاریخ امپراطوری‌ها  [2021 Dec] 
*فلاکت‌ها را چگونه توجیه می‌کنند؟   [2021 Dec] 
* اندیشکده‌های «نظام»: موسسات زیباسازی سیاست‌ها و تصمیم‌های لات‌ها و چاقوکش‌ها   [2021 Dec] 
*هزینه‌های یکدستی حاکمیت و نیروهای گریز از مرکز   [2021 Dec] 
*گران کردن بنزین عملی‌ترین راه‌ حل بحران کسری بودجه برای دولت رئیسی   [2021 Oct] 
* آیا نسل «همه‌چیزدان‌»‌های شیعه رو به انقراض است؟  [2021 Oct] 
*تبلیغات سیاسی و «چانه‌زنی در بالا» سطح مهمل‌گویی را ارتقا می‌دهد استدلال‌هایی که مرغ پخته را به خنده می‌اندازد [2021 Sep] 
*تحفه‌هایی که با پست هوایی امریکایی-فرانسوی تحویل می‌شوند   [2021 Aug] 
*آیا ۳۰ میلیون دوز وارداتی رئیسی هم به ۶۰ میلیون دوز وارداتی روحانی خواهد پیوست؟   [2021 Aug] 
* شعارهای مترو صادقیه و پاساژ علاء‌الدین به شعارهای ملی تبدیل خواهند شد  [2021 Jul] 
*جمهوری اسلامی ایران دوران سختی در پیش رو دارد  [2021 Jul] 
*چشم‌اندازهای دولت ابراهیم رئیسی   [2021 Jun] 
*آینده‌ سیاسی محمدجواد ظریف   [2021 Jun] 
*روش‌های رقابت میان نامزدهای «نظام»  [2021 Jun] 
*چهار محور تبلیغات سیاسی به نفع حماس و جهاد اسلامی  [2021 May] 
*جانشینی خامنه‌ای + بازیگران کلیدی در رویداد ۲۸ خرداد ۱۴۰۰   [2021 Apr] 
*سه گونه سفارت جمهوری اسلامی ایران در ایالات متحده و کانادا   [2021 Apr] 
* ایرانیان سال را با هشت دروغ خامنه‌ای آغاز کردند   [2021 Mar] 
*سمت و سوی پنج پرونده امنیتی جمهوری اسلامی  [2021 Mar] 
*دانشگاه مریلند یا آشپزخانه‌ بیت، سپاه و دستگاه‌های امنیتی؟   [2021 Mar] 
* اسلامی‌سازی علوم؛ از آکادمی منیر‌الدین حسینی و مغازه مصباح تا دانشگاه هاروارد  [2021 Feb] 
*دلایل توقیف نفتکش و غنی‌سازی ۲۰ درصدی در آستانه انتقال قدرت در آمریکا  [2021 Jan] 
*کارنامه‌ی بی‌حاصل سیاست مماشات و خشنود‌سازی برای مهار جمهوری اسلامی  [2020 Dec] 
*در «بیت» خامنه‌ای چه می‌گذرد؟   [2020 Nov] 
*در جنگ ایران و عراق هر دو کشور شکست خوردند هیچ جنگی مقدس نیست  [2020 Sep] 
*نوبت بازنشستگی سیاسی حسن روحانی فرا رسیده است  [2020 Jul] 
*بازار پر رونق پیامبری، مهدویت و ارتباط با امام زمان در ایران  [2020 Jun] 
*دشمنی که نمی‌شناسند، سه افسانه‌سازی غالب در مورد ایالات متحده آمریکا  [2020 May] 
*برنامه‌ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای ایران چیست؟   [2020 May] 
*میزان بی‌اطلاعی از مسائل ایران در گزارش‌های رسانه‌های غربی حیرت‌آور است  [2020 May] 
*خامنه‌ای: القای توهم منجی و فرار از پاسخگویی  [2020 Apr] 
*«نابحران» کُرونا و تحریم‌ها: نظام و لابی آن فرصتی برای تجدید قوا یافته‌اند  [2020 Apr] 
*پنج موج مهاجرت از جمهوری اسلامی، موج پنجم به غارتگران منابع کشور تعلق دارد،  [2020 Feb] 
*لابی جمهوری اسلامی ایران هم مانند خود آن غیرعادی است   [2020 Jan] 
*پنج افسانه در مورد قاسم سلیمانی  [2020 Jan] 
* از نظام قرار نیست «چیزی» باقی بماند   [2019 Dec] 
*آدرس‌های غلط تحلیلی در مورد اعتراضات آبان ۹۸  [2019 Nov] 
*از «یانکی گو هوم» تا «ایران برو بیرون»   [2019 Oct] 
*مغازه‌ی دو نبشی که جمهوری اسلامی باز کرده است   [2019 Oct] 
*روزی که «نرمش قهرمانانه‌ی- ۲» فرا خواهد رسید  [2019 Oct] 
*مداح اسرائیلی دیگر چه صیغه‌ای است؟ روش خلق این شتر گاو پلنگ   [2019 Sep] 
*چرا مردم ایران علیه رژیم به خیابان‌ها نمی‌آیند؟   [2019 Aug] 
*از همه‌ی دنیا طلبکارند، با همه‌ی نکبت و فلاکتی که به ارمغان آورده‌اند  [2019 May] 
*روش‌های مهندسی عقیدتی‌ـ‌سیاسی تجمعات ۲۰ هزار بلیت داربی بهار ۹۸ برای از‌ ما‌ بهتران  [2019 Apr] 
*یورونیوز فارسی آشکارا به دیگر بوق‌های تبلیغاتی فارسی‌زبان پیوسته است  [2019 Apr] 
*مردم ایران در دوران گذار، به رهبرانی مثل ترامپ نیاز دارند  [2019 Jan] 
*از زهرا کاظمی ‌تا جمال خاشقجی: رسوایی رسانه‌های غربی در گزارش نامتوازن قتل دو روزنامه‌نگار  [2018 Oct] 
*سوریه‌ای شدن، نه؛ یمنی سازی و ونزوئلایی شدن، آری  [2018 Oct] 
* کدام یک مبتذل است: موسیقی سوسن و جواد یساری یا امضای نامه‌ی لابی جمهوری اسلامی؟   [2018 Jul] 
*سه (بعلاوه یک) سناریو برای سقوط جمهوری اسلامی  [2018 Jul] 
* شش نمایش تهوع‌آور در حکومت اسلامی   [2018 Jul] 
*رهبران ایران اشغالگرند، یا هموطن؟  [2018 Jun] 
* تمام دروغ های ظریف   [2018 Jun] 
*اردک شَل روحانی، آغاز فروپاشی سیاسی  [2018 May] 
*رادیو فردا به یک خانه‌تکانی جدی نیاز دارد  [2018 Apr] 
*کاهش میانگین سن ازدواج دختران در ایران؛ چرا؟  [2018 Apr] 
*مرثیه ‌ای برای همه‌ء غرب ‌ستیزان   [2018 Mar] 
*تراژدی اسلام‌شناسی، خاورمیانه‌شناسی و ایران‌شناسی در دانشگاه‌های ایالات متحده   [2018 Feb] 
*رژیم‌های سیاسی با همه‌پرسی ساقط نمی‌شوند  [2018 Feb] 
*محمود احمدی نژاد: «رهبر انقلابی» که غیبش زد   [2018 Jan] 
*پا گذاشتن جمهوری اسلامی جای پای شوروی   [2018 Jan] 
*چهار ویژگی متمایز کننده‌ خیزش دی ۹۶: جدال با کابوس مستقر  [2018 Jan] 
*مهم‌ترین خطر امنیتی کشور: جمهوری اسلامی و تداوم آن   [2018 Jan] 
*«بازندگان جنبش اعتراضی دی ماه ۹۶»  [2018 Jan] 
*توهم «تغییر و اصلاح» به پشیمانی رسید  [2017 Dec] 
*سپنتا نیکنام و مرگ حاکمیت قانون و حقوق شهروندی   [2017 Nov] 
*اصلاحات سال‌ها پیش مُرد. همین!   [2017 Oct] 
*«جان اسنو» در تهران   [2017 Sep] 
*دشمنی اسلامگرایانه با غرب چه نتایجی دارد؟  [2017 Aug] 
*نظرسنجی‌هایی بدون ارزش علمی  [2017 Aug] 
*علی شریعتی: ایدئولوگ نظام سرکوب   [2017 Jun] 
*گام دوم مهندسی انتخابات ۹۶: چینش نامزدها و جهت دادن به کارزارها   [2017 Apr] 
* مهندسی انتخابات ۹۶ آغاز شده است  [2017 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2017 Apr] 
*جریان «اصولگرا»: واگرا و آشفته   [2017 Apr] 
*رسانه‌های فارسی‌زبان با مالیات شهروندان و منابع عمومی کشورهای غربی چه می‌کنند؟  [2017 Mar] 
*معضل محمد خاتمی برای «نظام»: ضعیف، کم آزار، اما غیر قابل اعتماد  [2017 Feb] 
*چهار روایت شخصی از جنایات داعشی جمهوری اسلامی   [2017 Feb] 
*«آشتی ملی»؛ طرحی توخالی و بی حاصل برای تقرب به خامنه‌ای   [2017 Feb] 
*هاشمی رفسنجانی؛ سیاست‌ورزی اسلامگرایانه در چارچوب ممکن‌ها  [2017 Jan] 
*مهندسی غرور ملی با هیچ  [2016 Dec] 
*ساختار آسیب‌های اجتماعی در ایران در سه نمودار  [2016 Nov] 
*دوازده پرسش پیرامون چرایی و چگونگی پیروزی ترامپ و شکست کلینتون  [2016 Nov] 
*واکنش ها به پیروزی ترامپ/ موج نارضایی‌ها، «نخبه‌گرایی، چند فرهنگ‌گرایی و جهان‌گرایی» را به عقب راند  [2016 Nov] 
*کودک آزاری جنسی در پناه «بیت» المجرمان  [2016 Oct] 
*جنگ با مردگان «غیر خودی»   [2016 Oct] 
*نهادهای پشتیبانی ایدئولوژیک برای استبداد مذهبی، تمامیت خواهی و کشورگشایی درایران   [2016 Oct] 
*مدیران جمهوری اسلامی در چه مواردی به اراذل و اوباش و لات‌ها متوسل می‌شوند؟   [2016 Oct] 
* انگاره بومی اداره و توسعه: واقعیت یا توهم؟  [2016 Sep] 
*میرقلی‌خان، امیری، دری اصفهانی: گامی کوچک از «قهرمان» تا «جاسوس»   [2016 Sep] 
*کدام‌یک اسلام را دزدیده‌اند: تروریست‌ها یا اصلاح‌طلبان؟  [2016 Jun] 
*نگاهی به نهادها و مبانی تصمیم‌گیری قوه قضائیه جمهوری اسلامی   [2016 May] 
*یک دیدار معمولی، یک عکس عادی، و موجی از اتهام و اعتراض  [2016 May] 
*عرصه‌های جدیدی که روحانیت شیعه در نوردیده  [2016 Apr] 
*ویروس ضد امریکایی؛ برندگان و بازندگان  [2016 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2016 Apr] 
*چرا در انتخابات مهندسی‌شده شرکت می‌کنند؟  [2016 Mar] 
*پدیده های قابل توجه و شگفت انگیز در نتایج انتخابات ۹۴  [2016 Feb] 
*انتخابات در نظام‌های اقتدارگرا تمامیت‌خواه  [2016 Feb] 
*چهار دلیل برای ترغیب به مشارکت در انتخابات ۹۴ و نقد آنها   [2016 Feb] 
*تصویب توافق اتمی در ایران: مجلس یا شورای امنیت ملی؟   [2015 Aug] 
*رژیم خمینی چگونه تداوم یافت؟  [2015 Jun] 
*نظام بی‌شرم جمهوری اسلامی: شرم، سیری چند؟ وقتی مردم قدرت پرسش نداشته باشند [2015 Mar] 
*قاسم سلیمانی: «الهه مهربانی»، «سردار عارف» یا فرمانده ترور؟  [2015 Mar] 
*معجزه‌ی حکومت ولایی شیعی: یزید نقش امام حسین را بازی می‌کند  [2014 Sep] 
*موضوعاتی که صدای آمريکا پوشش نمی‌دهد يا در اولويت آن نيست  [2014 Sep] 
*بی بی سیزاسیون صدای امریکا  [2014 Sep] 
*داعش، «سپاه قدس» اسلام‌گرایان سنی  [2014 Jun] 
*مسجدسازی دولتی به جای ساخت مسکن عمومی  [2014 Mar] 
*افسانه‌ی کمبود روحانی شيعه در ايران، مجيد محمدی  [2014 Feb] 
*برنامه‌ تلويزيونی روحانی و پنج بازنمايی از وضعيت دولت   [2014 Feb] 
*رژیم تحریم علیه تحریم  [2013 Sep] 
*ملی‌گرايی تکثرستيز: ضد غرب و پرونده‌ساز  [2013 Aug] 
*سياست‌ورزیِ تهی از شرم  [2013 Jul] 
*چرا سفر به ایران را تحریم نمی کنید؟  [2013 Jul] 
*شان يونسکوی رضا داوری: ننگ و آه  [2013 Jul] 
*توهمات علی خامنه‌ای  [2013 Apr] 
*علی خامنه‌ای و دروغ‌ها، رجزخوانی‌ها و مدعیات بی اساسش  [2013 Apr] 
*بخش فلسفه‌ی دانشگاه تهران، دکان علم‌فروشی و مدرک‌سازی  [2013 Apr] 
*فرسایش بنیان‌ها و پیوندهای اجتماعی در ایران  [2012 Dec] 
*ناشر غير امين و تبليغات سياسی  [2012 Jun] 
*تندیس‌های تنفر، اسلام رحمانی و مخاطرات امنیتی اسلام سیاسی  [2012 May] 
*خلائق را از براندازی ولایت فقیه می ترسانند  [2012 Apr] 
*«جامعه‌ ايران در سراشيبی انحطاط اجتماعی و اخلاقی»   [2012 Mar] 
*مطالعات خاورمیانه یا بسط تنفر، بی خیالی و پرده پوشی  [2012 Mar] 
*روشنفکران دینی و مقدسات مردم  [2012 Mar] 
*آمريکاستيزی روشنفکران ـ فعالان چپ ايرانی: سندرم "از موضع بالا"  [2012 Mar] 
*امپریالیسم و ادبیات لجن مالی در سنت سیاسی چپ  [2012 Feb] 
*مشکلات دروازه بانان سابق رسانه‌ها  [2012 Jan] 
*کارنامه‌ی سياه و سوگناک دين سازمان‌يافته  [2011 Dec] 
*صدايش را در نخواهند آورد  [2011 Dec] 
*دين سازمان‌يافته، مروج تنفر و تبعيض  [2011 Dec] 
*بیست روش گریز از پاسخ گویی: نقدی بر گزارش جمهوری اسلامی به کمیته حقوق بشر سازمان ملل  [2011 Dec] 
*آیا بدون دین سازمان یافته، دنیای بهتری نمی داشتیم؟ تقديم به رافق تقی، نويسنده‌ی آذربايجانی که طعمه‌ی ترور و خشونت دين سازمان يافته شد [2011 Nov] 
*همه از دولت‌ها پول می گیرند، اما ...   [2011 Nov] 
*در جستجوی فرزندان از دست رفته   [2011 Nov] 
*رهبر بعدی چگونه تعیین خواهد شد؟   [2010 Jun] 
*يک دروغ بزرگ ديگر؛ فساد اخلاقی ساختاری غرب  [2010 May] 
*جنبش سبز: اسلامگرا یا سکولار   [2010 May] 
*شهرنشينی، دانشگاه و طبقه متوسط: تهديدات امنيتی عليه ولايت فقيه  [2010 Apr] 
*از ربانی سالاری به اوباش سالاری؛ تحول ساختار قدرت در جمهوری اسلامی   [2010 Mar] 
*رهبر جمهوری اسلامی و مداحی به قصد تقرب   [2010 Feb] 
*هشت تحليل غلط؛ پيش و پس از انتخابات رياست جمهوری   [2010 Feb] 
*زمان محاکمه‌ی خامنه‌ای در دادگاه جنایی بین‌المللی فرا رسیده است   [2009 Jul] 
* الگوهای رایج فریب‌کاری در نظام جمهوری اسلامی  نام‌گذاری، دست‌کاری و تغییر مفاهیم و آمار، و از آنِ خود سازی [2009 Feb]