PEZHVAKEIRAN.COM کتاب آسمانی و سرنشینان ‏زمینی!
 

کتاب آسمانی و سرنشینان ‏زمینی!
فیروز نجومی

ما ایرانیان مسلمان،  رای  یک چیز، بدون استثنا، بیش از هر چیز دیگری، ارزش و احترام قایلیم. آنرا بالاتر و برتر از هر چیزی میدانیم. در زربفت ش می نهیم و رفیع ترین جایگاه را بآن اختصاص میدهیم. بدان نزدیک میشویم، با دست و دلی پاک، با خضوع و خشوع. هستند بسیاری از چیزها، مثل منافع گوناگون مادی و معنوی، دشمنی و خصومت ها و  تضاد های قومی و منطقه ای و طبقاتی، که ما ایرانیان را  نیز مانند مردم سایر جوامع دنیا از یکدیگر جدا و بر علیه یکدیگر می شوراند. در یک چیز، اما باهم شریک هستیم و شباهت به یکدیگر داریم. که آنهم چیزی نیست مگر باور و ایمان بیک جلد کتاب بنام قرآن، که الله خود از بیخ آسمانها با ابزار "وحی" بزمین و برسول خود، محمد مخابره کرده است.

 
 این کتاب درست است که مثل تمام کتابهای دیگر از کاغذ و مرکب ساخته شده و به زیر ماشین چاپ رفته است، و به لحاظ وزن و اندازه و نیز نمای ظاهر، چندان تفاوتی با دیگر کتابها ندارد. کتاب قرآن اما چیز دیگری ست. در طول تاریخ بشر تاکنون، هرچه کتاب انتشار یافته است از اندیشه  بشر تراویده است و بزبان بشر نگاشته گردیده است.  حال آنکه کتاب قرآن تنها کتابی ست که بزبان الله  نگاشته شده است و دانش و عقل و خرد الهی را بر تابد. هر کتابی را زمان، ممکن است باطل و کهنه و از رونق بیاندازد. حال آنکه قرآن  کتابی ست نهایی و ابدی، زمان را در آن هرگز نه نفوذی ست و نه اثری. کلمات و عبارات ش همه ساخته و پرداخته الله است و آسمانی.  الله در اثبات آسمانی بودن قران، میگوید که اگر جن و انس همه با هم جمع شوند، نتوانند  عبارتی مثل یکی از عبارات الهی برسازند.  
 
بهمین دلیل، یعنی بدلیل آسمانی بودنش، قرآن کتابی ست که بر خلاف کتابهای دیگر، یا هرگز خوانده نمیشود و یا اگر هم خوانده شود، انگشت شمارند آنها که دعوی به درک و فهم آن دارند. با این وجود  قرآن کتابی ست که بدون لحظه ای توقف، دائم و پیوسته زیر چاپ میرود و چاپخانه ها را فعال نگاه میدارد. ناشران در تولید و انتشار کلام الهی از هیچگونه آلایش و پالایشی و یا سرمایه و هزینه ای دریغ نکنند و گاهی هر صفحه اش را به نقش و نگار بیالایند و هر حرف و زیر و زبر و ضمه ی سخنان الهی را  با زر تزئین و به نگارش در آرند.
 
 بعید بنظر میرسد که این کتاب در خانه و یا کاشانه ای حضور نداشته باشد، حتی در آن خانه که تهی است از موجودی توانا به خوانش حرف و حروف انسانی. چرا که قرآن کتابی نیست برای خواندن و فهمیدن، بلکه کتابی ست برای باور و ایمان به توحید و قدرت و کلام الهی. که قرآن منشاء زندگی و هستی ست و نیز مرگ و نیستی. بی جهت نیست که باور مندان، قدرتی لایتناهی، قدرتی نقصان ناپذیر بآن نسبت دهند. آغاز و غایت خود را با این کتاب در ارتباط احساس کنند. برخی از باورمندان نسخه های کوچک و مینیاتوری آن را که تنها با ذره بین های بسیار قوی خوانده شوند، در جیب شان، روی قلب خود نگاه دارند و یا به گردن خود آویزان کنند تا خود را از هر گزندی مصون بدارند. بعبارت دیگر، وجود و حضور این کتاب و تماس با آن  احساس خطر و ترس و هراس از اتفاق و یا حادثه ای ناگوار و مرگبار ی را از درون ساده دلان باورمند میزداید، امنیت و آسایشی نا گفتنی برایشان فراهم  آورد. قرآن را هم بر سر عروس و داماد گیرند و هم در پناهش مسافر را روانه سفر کنند. هم در جشن و سرور و پایکوبی و در سفره هفت سین عید نوروزی، حضور دارد،  هم هنگام مرگ و نابودی و سوگواری. هم در اطاعت و پیروی از احکام الهی، بدان نیازمندی، یعنی در مراسم روزانه و نمازگزاری( اعتراف به خواری و حقارت در برابر شکوه و عظمت ملکوتی الله). نیز، قرآن هم در بستن عقد و قرار داد تجاری حضور دارد، هم هنگام تنبیه و مجازات و نیز در مراسم قصاص و کیفر نهائی، یعنی بدار آویختن و بیرون کشیدن جان از جسم و تن انسانی. مراسمی نیست در زندگی اجتماعی که سر گیرد  و یا به انجام رسد بدون حضور کتاب قران و یا ذکر کلماتی چند از آن. هیچ نامه ای، عقد و قراردادی، سند و مدرکی وجود ندارد و  نیز هیچ کتابی هرگز به طبع و نشر نرسد اگر که با نخستین عبارت این کتاب، «بسمه تعالی» آغاز نگردد.
 
بعضا، این سلطه قرآن را بر رفتار و گفتار باورمندان، نشانی بر آسمانی بودن آن می پندارند. که قرآن کلامی ست خدایی. که بدون واسطه در روح و روان پرستندگان نفوذ نموده و آنها را به تسخیر خود در میآورد. کدام سخن را میتوان در تاریخ بشر یافت که داری نفوذی چنین گسترده در ابنای بشری باشد؟ آقای دکتر رامیار، مولف تاریخ قرآن، در چیستی قرآن اعلام میدارد که:
 
این کلام خداست، این سخن پرودگار جهانیان است، این کتاب خداست و از ذات او تراوش کرده از مصدر جلال و عظمت کبریائیش بر مهبط وحی الهی نزول یافته، بر دل پاک ترین پاکان جهان نقش بسته و دو لب مبارک فرخنده اش بدان مترنم گشته، دل گروند گان حافظش شده و دست توانای مومنان نقش نگار دفتر و دیوانش گشته، مونس عزیز شبهای دراز شب زنده داران کوی دوست بوده، واسطه و راهنمای راز و نیاز پرستند گان و راه گشای دلدادگان طریقت حق بوده، آشنای ذات او است و از او سرچشمه گرفته، و این خود او تعالی است که حافظ و نگهبانش است(تاریخ قران،ص، د، 1362).
 
البته شاهد مدعای آقای رامیار کسی دیگری جز خود او نیست. شیفتگی وی، گویا  او را از ارئه هر دلیل و مدرک و سندی برای اثبات ادعای خود بی نیاز ساخته است. او تخیلات  مبالغه آمیز و رمانتیک خود را جایگزین تاریخ و وقایع تاریخی میکند. او بجای آنکه نوری بر معانی و مفاهیم سخنان الله در قرآن بپاشد، آنرا بیشتر سحر آمیز و جادویی میسازد. آقای رامیار فراموش کرده است که اعراب بادیه نشین یعنی اولین مردمی که باید گیرنده جزئیات قرآن بشمار آیند، پیام و پیام آور الله را به باد تمسخر میگرفتند. به ادعای رسول الله مبنی بر نزول وحی از طریق جبرئیل را همچون هذیانی  که از مغز بیماری بر خاسته است می نگریستند. هم آنها بودند که پیامبر را برای ارائه سند و مدرک ادعای خود چنان تحت فشار قرار دادند که فرستاده الله ناچار بود که شبانه برای بقای خویش از مکه پا بگریز بگذارد و به مدینه بکوچد.
 
بر خلاف ادعای دکتر رامیار، قرآن شاید تنها کتابی ست که برای حفظ  و نگاهداریش، چه جنگها که به پا نشده است، چه خونها که ریخته نشده و چه سرها که بر زمین نغلتیده و چه زمزمه های نفی و نقد قرآن در نطفه خاموش نشده اند. پس از گذشت چهارده قرن، هنوز هم  نتوانی در  آن ذره ای نا خالصی بیابی. وای اگر در آن چیزی بیابی ناسازگار با حرمت و سرشت خدائی، با عقل و خرد نقصان ناپذیر الهی، هرچند کوچک و نا چیز. دنیا بر سرت ویران گردد. کفن پوشان و قمه کشان به بیرون جهند و  سر بر کف آماده که خون بریزند و سر از روی تنت بر زمین افکنند. بی جهت نیست که عز و احترام و تقدس این کتاب همیشه در افزایش بوده است و قدرتش، لایزال مانده است. چرا که  در باره آن چیزی بجز نیک و حمد و ستایش هرگز نتوانی بگوئی. دفاع از اقتدار و عظمت این کتاب، چه با تیغ و تازیانه، و چه با مبالغه و گزافه  گوئی، و چه با مطلق و چون چرا ناپذیر ساختن آن با ابزار تفسیر و تاویل، سبب گشته است که جلال و جبروت قرآن در ذهن دینداران خوش باور به عرش اعلا رسیده  و باور و ایمان آنها را به عدم عقل و خرد لازم برای درک و فهم گفتار الهی، تحکیم و تشدید سازد. روشن است که نادان و نابینا را راهی جز تسلیم و اطاعت و تقلید و تبعیت نیست.
 
بعبارت دیگر، باور به تاثیر و نقش معجزه آسای قرآن را باید بیشتر ناشی از توصیفات مبالغه آمیزی دانست که در طول تاریخ بوسیله علما و فقها و نیز شاعران، از حافظ و سعدی گرفته تا مولوی برشته تحریر در آمده است. کلام الهی در دست ، آیت اله ها و حجت الا سلام ها، علما و ففها که پیوسته نفوذ عظیمی بر فرهنگ، بویژه فرهنگ مردم ساده اندیش و درون پاک داشته اند، چنان عظیم و سنگین گردیده است که ترس و واهمه از نزدیکی بدان  بر هر جنبنده و فاعلی  چیره شود. در تبعیت و تعهد به متن قران است که از آن ابزاری ساخته اند برای آموزش فرمانبری و فرمانبرداری و پذیرش و پرورش اسارت و بندگی. آقای حاج عبدالمجید صادق نوبری در ترجمه یکی از آیه های سوره حمد، می نویسد که: بنده در برابر خدا اعتراف به تسلیم و اطاعت میکند و میگوید:
 
در نهایت اطاعت و ذلت (تاکید نگارنده) تو را می پرستیم و تو را معبود خود قرار داده جز تو دیگری را برای عبادت خود شریک قرار نمی دهیم و منحصرا از تو در جمیع امور کمک میطلبیم و از غیر تو چیزی نمی خواهیم (قران مجید ترجمه فارسی، ص2).
 
مترجم و مفسر قرآن، آقای نوبری میآموزد که الله بشر را خلق کرده است که بنده او باشد. او را مسئول حمد و ستایش خود ساخته است. آنهم  نه بدلخواه بشر، بلکه درست و دقیقا همانگونه که خود، الله در قرآن درس بندگی را  آموخته است. الله  قرآن را به منظور آموختن بندگی به بندگانش بزمین فرستاده است. چرا که هر حمد و ستایشی که از بنده (بشر) ریشه گیرد ناسازگار است با شایستگی و عظمت خداوند. بندگان کمتر از آنند که حمد و ستایش شان را الله پذیرا شود. باید همانگونه او را حمد و ستایش کنند که او خود امر فرموده است. این است تاویل  عبارت  بسم الله الرحمن الرحیم. همچنانکه یکی از بزرگترین تاویل گران جهان فقاهت، استاد علامه  سید محمد حسین طباطبائی مولف تفسیر المیزان (در بیست جلد  و متجاوز از هزاران هزار صفحه) ن در تاویل خود از سوره حمد توضیح میدهد که:
 
... از وضع آیات این سوره، مخصوصا بقرینه توجه از غائب به خطاب در ایاک نعبد و ایاک نستعین(3) ظاهر میشود که این سوره در واقع کلام بندگان است در مقابل خدا، یعنی خداوند روش بندگی و ستایشی که شایسته مقام او است به بندگان خود میآموزد،(تاکید نگارنده) و شاهد زنده ه این موضوع همان جمله است "الحمدلله " است. چرا؟ زیرا: ستایش و حمد خدا در واقع توصیف او است در حالی که خداوند از توصیف تمام توصیف کنند گان منزه است همانطور که میفرماید سبحان الله عما یصفون، الاعباداله المخلصین..."( تفسیرالمیزان، جلد اول،ص ،21).
 
باورمندان لاجرم پیوسته دچار احساس حقارتند و خواری، نه تنها فاقد عقل و خرد لازم هستند که به قرآن نظر افکنند بلکه ممکن است که داری دلی چرکین و دستی ناپاک و نیتی آلوده بوده باشند. که البته الله از آن آگاه ست. آموخته اند که به قرآن، هرگز نزدیک نشوی مگر با احتیاط و طهارت، در نهایت اضطراب و نگرانی و بیم و امیدواری. لدا آنرا در زربفت نگاه دارند و طاقچه کلبه شان را بدان مزین سازند. اما هرگز آنرا نگشایند. چرا که گشودنش امری ست بیهوده. کیست توانا به خوانش زبان آسمانی و یا به درک و فهم  گفتار و نوشتار خدائی، معانی و مفاهیم و محتویات کتاب قرآن و یا کلام الهی. درست است، بیشمارند توده های ساده اندیش که در دفاع از آن لحظه ای در فدای جان خود تردید نکنند. حال آنکه چند تنی بیش نیستند در جهان انسانی آگاه به منظور و مفهوم قرآنی.
 
ظاهرا، قرآن نیازی ندارد که برای پایداری خویش اتکایی به عقل و خرد انسانی داشته باشد. زیرا که قرآن سلطه خود را بر ذهن مردم خوش باور از راه سلطه بر عواطف و احساسات تامین میکند. کیست که تلاوت کلمات الهی را با صدای سوزناک قاری نشنود و تار و پودش بلرزه در نیاید بی آنکه بداند چیست که قاری بر زبان راند که او را چنان متاثر و از خود بیخود میسازد. کیست که تحت تاثیر اندوه و حزنی که در  آوای قاری نهفته است، از دوست داشتن زندگی، از اندیشه به لذت و سرور و شادی، احساس شرم و حیّا ننماید و آرزوی رسیدن به آخرت را نکند. آوای قاری یاد آور مرگ است و نیستی. بهمین دلیل، کلمات الهی، هر چند بیگانه و نامفهوم، بویژه زمانیکه با آوای دلنشین قاری در آمیخته شود در عمق وجود نفوذ نموده و سلطه اش را بر زندگی روزمره گسترش دهد. در گورستان ها و هنگام دفن و کفن زندگی بیش از هر نقطه و مکانی، کلمات الله شنیده میشود، چرا که آنجا است که میتواند ترا بسوی خود خواند و تسلیم خویش سازد. مبادا که دچار فراموشی شوی که سرانجام  مرگ است و نابودی و همه باز گردند بسوی او انا لله و انا الیه راجعون. کلمات نامفهوم قرآنی که بواسطه آوای اندوه بار قاری و با کش و قوس و زیر و بمی که ادا میشود،  ترس و هراس را از سر نوشتی مبهم و تاریک، در شنونده تیز و تشدید میسازد. تردید نباید داشت که کنترل آخرت که تنها در قدرت الله نهفته است تضمین کننده سلطه و سنگینی قرآن بر ذهن دیندار شود. بنا براین، اگر بگوییم که قرآن جلال و جبروت  و شکوه عظمتش را مدیون مفاهیم بیگانه و زبان  غریبه می باشد، بعید بنظر رسد چیزی دور از واقعیت بیان کرده باشیم.
 
 بویژه برای ما ایرانیان که الله سخن گوید با زبانی همچون زبان عربی، در بهترین وجهش، طوطی شویم و تکرار کنیم آنچه رسد به گوشمان. نادانی خود را موجه دانیم، چون ما کجا و آن معانی عظیم و مفاهیم عمیق و سنگین و راز انگیز کلمات الهی کجا. در ناتوانی در درک و فهم سخنان الله در خود شک و تردید نداریم. خود را بسیار حقیر تر از آن دانیم که بدانیم که چیست و چه معنی دهد  گفتار خدائی. با دلی پاک و چشمانی بسته امر و نهی الله را همانگونه که در قرآن اعلام نموده است اطاعت کنیم. هر روز با نام او برخیزیم و بخسبیم. خود را به پایش افکنیم و عاجزانه به رکوع و سجده افتیم، عبادت و نیایش ش کنیم. از یادش هرگز غافل نشده، پیوسته طلب عفو و بخشایش و رحمت کنیم. در ابراز بندگی بعنوان فوری ترین مسئولیت بشری، لحظه ای غفلت نکنیم. چرا که ایمان  داریم که سخنان الله صریح و روشن است و در آن کوچکترین ابهامی و جود ندارد، بدون آنکه هرگز آنرا برای خوانش گشوده باشیم.
 
بنا براین چاره ای نداریم مگر آنکه فهم و درک کلام الهی را  بردوش آنان گذاریم که حرفه ای برای خود ساخته اند، از نا فهم کردن و مبهم ساختن سخنان الهی: علما و فقها از جمله تفسیر گران و تاویل گران در راز آمیز و سحر انگیز ساختن و حتی جادویی نمودن کلمات الهی از هیچ فرو گذار نکرده اند. آنان، هزاران هزار کتاب نگاشته اند در باره هر حرف و جزئی از کلام قرانی. جملات را شکسته و تجزیه کرده و تحلیل و سپس دوباره با یکدیگر ترکیب نموده، هر زیر و زبر و ضمه آنرا سالیان دراز مورد تحقیق و تفحص قرار داده اند که در یابند منظور، قصد و نیت  الله را، آنکه نهفته است و نهانی در سخنان الهی. اما در آن صفحات بیکران هیچ نگفته اند مگر حمد و ستایش قدرت و اقتدار خداوند و یا فرمانروای نهائی. اگر این خدا سازنده و خالق جهان درون و بیرون است و هم چنانکه در سوره حمد در وصف خود گوید که رب العالمین است و مالک یوم الدین- ایاک نعبد و ایاک نستعین و یا ارباب بهشت و دوزخ است و مالک بر جمیع بندگان؛ اگر این خداوند می بیند و به ثبت رساند کوچکترین حرکت و رفتار  جنبنده ای را در عالم هستی؛ اگر میشنود آن زمزمه درونی، در آنچه که هست و نیست؛ اگر آگاه است به  مکنونات ضمیر یکایک افراد و ابنا حیوانی و نباتی، نیز، اگر سنگها را وا دارد به سخنگویی، طبیعی است که سخنانش هرچه هست حقیقت است و غایت،  نقصان ناپذیر است  و مستقل از زمان و مکان و نهایی. اگر الله تمامی این حقایق عمیق و مطلق را در کتاب قرآن بیان داشته  است، کیست که بتواند از کلمات آسمانی بکاهد، و ابهامات و تاریکی ها را از آن بزداید. چه هرچه عظیم تر و عمیقتر، سنگین تر و گرانبار تر معانی و مفاهیم قرآنی، کوتاه تر و ناتوان تر عقل و خرد انسانی. تفسیرگران و تاویلگرانند که  عمیقتر باید بجویند و بکاوند، همچون غواصان غوطه ور شوند در دریای بیکران علم و دانش خدائی در جستجوی آن گوهر ناب و اصیل، غایت وجود و هستی. از زندگی می برند و خود را غرق در معانی و مفاهیم سحر انگیز کلمات آسمانی کنند تا بتوانند از ظواهر و محکمات قرانی بگذرند و رمز و راز هستی و نیستی را در  باطن و مشتبهات کلمات الهی بجویند. این امری ست بیرون از دانایی و توانائی نه تنها مردم عادی بلکه حتی مردم دانا با تحصیلات رسمی و عالی.
 
در ماورای این ذهنیات، البته واقعیت آنست که کتاب قرآن بلحاظ حجم، کتابی ست کوچک متشکل از 114 سوره و 6000 آیه. کتابی ست در حد یک کتاب جیبی. در این کتاب الله با صراحت و سادگی سخن گوید. نمیتواند جز روشن و صریح چیز دیگری باشد، زیرا که بر اساس امر است و نهی، دعوت است  به تسلیم و اطاعت و فرمانبرداری.  وعده پاداش و رستگاری و تنبیه و مجازات در روز قیامت و زمان حسابرسی.  او پیوسته به پیامبر خود فرمان میدهد که به مردم بگو، ابلاغ کن، هشدار بده یادآوری کن که باید مراتب بندگی خود را پیوسته بجا آوردند. خدا فرامین خود را با فصاحت و بلاغت هم صادر میکند. صراحت و سادگی از ضروریات زبان قدرت است و در نتیجه نمیتواند چیز دیگری باشد مگر آنچه که میگوید. چرا که فرمانروا نخواهد که فرمانبر نفهمد و نداند چیست فرمان و امر و نهی الهی. صراحت، روشنی و شفافیت از ویژگیهای زبان فرمانروایی ست. چگونه ممکن است فرمانبر تسلیم شود، تن به اطاعت دهد اگر نگیرد امر و نهی را به صراحت و روشنی. با جرات بسیار میتوان گفت که نتوانی آیه ای در کتاب آسمانی بیابی که تهی از این حقیقت باشد، این حقیقت که قران سراسر، امر و نهی است و دستورات و فرامین مطلق و چون و چرا ناپذیر.
 
آقای دکتر رامیار مولف تاریخ قرآن، کلام الهی را- بدون آنکه قصد آنرا داشته باشد- چنین خلاصه میکند:
 
این خود قرآن است . در آن تحریف و دروغ و کاستی و افزونی از انسانها راه نیافته، تخیلات شاعرانه و خیالبافی های ادیبانه و گرایش های مغرضانه بشری در آن نیست . این وحی است و تنزیل. هدایت است و رحمت، امر است و نهی ... (تاکید از نگارنده) اختصاصی به انسانی خاص و امتی مخصوص ندارد. جهانشمول است و گیتی فرا در هر زمان و مکان ، بهتر و راهبر و راهنما ست(تاریخ قران،  ص 7 ).
 
بعبارت دیگر زبانی که بیانگر امر است و هدایت گر و رهنما و یا زبانی که زبان نهی است و احکام بی چون چرا، نمیتواند راز و رمزی و یا گوهری را در درون خود نهان دارد که به کشف آن با ابزار تفسیر و تاویل نائل آیی. سخنان الله نمیتواند چیزی باشد به جز شرح و توصیف صریح و روشن و بدون ابهامی از قهر و قدرت ، اقتدار و فرمانروایی. بی دلیل نیست که تفسیرگران و تاویل گران سخنان الهی، بر این کتاب ساده آنقدر، بدون هیچگونه محدودیتی افزوده اند و بر هر کلمه اش صدها بلکه هزار ها جلد شرح و توضیح نوشته اند. آنچه لایتناهی و نا محدود است آن چیزی نیست که در قرآن یافت میشود بلکه آن چیزی که بر آن افزوده اند. تفسیر گران و تاویل گران قرآن در پی آن نیستند که فرمانروا را به فرمان بران نزدیک سازند. چرا که این نزدیکی منجر  به باطل و عاطل ساختن وجود خود گردد و حرفه فقاهتی. اگر، الله، همچنانکه دینداران حرفه ای دعوی دارند خدایی ست، نه فرمانروایی قهار و پر قدرت و سلطه افکن، بلکه بخشنده گناه و گناهکاری، امید و آرزوی رستگاری را  با تسلیم و اطاعت در نمی آمیخت، کسی را مجازات و تنبیه نمیکرد و به جرم سر پیچی  و نه گوئی در آتش دوزخ خود تا ابدیت نمی سوزاند،  بجای انتقام جویی، دروازه دوزخ خود را برای همیشه مسدود میساخت، بندگان خود را رها میساخت از بند و زنجیر احکام دینی، دیگر نه نیازی به تفسیر گری بود و تاویل گری، و نه نیازی به فقیه و مجتهدی دانا به سخنان لایزال آسمانی. اینان، علما و فقها و طلبه های حوزه های علمیه هستند که سخنان الله را پیچیده و مبهم، راز آمیز و سحر انگیز کرده اند. چرا که بزرگی و عظمت و شکوه الله یکی است با بزرگی و عظمت و شکوه آنان. زیرا که آن گوهر ناب، خفته در باطن سخنان الهی را آنها یافته اند که چیزی نیست مگر قهر و قدرت خدائی و یا فرمانروایی. علما و فقها، می بینند و میشنوند و میگویند، آنچه الله دیده است و شنیده است و گفته است. آیا چنین انسان هایی میتوانند چیزی کمتر از خدا و فرمانروا باشند؟ تنها با پایان دادن به فرمانروایی الله است که میتوان فرمانروایی آیت الله ها را  نیز به پایان آورد.
 
 
فیروز نجومی
Firoz Nodjomi
 
 
 

منبع:پژواک ایران


فهرست مطالب فیروز نجومی  در سایت پژواک ایران 

*مرگ بر دیکتاتور!  [2022 Oct] 
*نا پذید شدن فره ایزدی و سقوط آخوند خامنه ای!  [2022 Oct] 
*گذار از دوران تاریکی بروشنایی وجنبش برچیدن بساط دین و درونسازی آن!  [2022 Sep] 
*تا کی باید حقیقت را پنهان بداریم!  [2022 Sep] 
*انفعال جمعی، رمز بقای حکومت دینی!   [2022 Sep] 
*خاموش سازی آشکار کنندگان حقیقیت و اراده معطوف بکین خواهی و انتقاستانی در اسلام!  [2022 Aug] 
*زمان واریزی حوزه های علمیه به زباله دان تاریخ فرا رسیده است!  [2022 Aug] 
*کین خواهی و انتقام ستانی، درونمایه حکومت اسلامی!  [2022 Aug] 
*مماشت با دین ادامه دارد!  [2022 Jul] 
*برآمدن جنبش آخوند ستیزی!  [2022 Jul] 
*شیپور بیداری!  [2022 Jul] 
*آب، نان، آزادی!  [2022 Jun] 
*آخوند خامنه ای: دروغپردازی همراه با خیالپردازی!  [2022 Jun] 
*زنده باد آزادی!  [2022 May] 
* دوران فروپاشی حکومت معصوم، فرا رسیده است!  [2022 May] 
*نه فقط محاکمه یک تبهکار، محاکمه یک نظام مقدس جنایتکار!  [2022 May] 
*از مرگ رهبر تا راندن دین بخلوت خانه!  [2022 Apr] 
*فساد از دین اسلام برمیخیزد!  [2022 Apr] 
*حسین شریعتمداری: بازگشت اسلام و دگرگونی جهانی!  [2022 Apr] 
*ادامه بازی هسته ای تا نرمش قهرمانانه شماره۲!  [2022 Mar] 
*جهاد تبیین: تراژدی یا کمدی؟   [2022 Feb] 
*تقدیم پند و اندرزی خدمت مقدس ولایت فقیه  [2022 Jan] 
* هراس از اسلام: واقعیتی انکار ناپذیر!  [2022 Jan] 
*بنگر اگر باور نداری!   [2022 Jan] 
*حکومت اسلامی، کشنده وجدان انسانی!   [2022 Jan] 
*الله و جدایی جنسیت ها!  [2021 Dec] 
*تحمل بار خفت و خواری تا کی؟   [2021 Dec] 
*بیمناک از اقتدار غرب یا هراسناک از وزش نسیم آزادی؟  [2021 Dec] 
*عاشورای آبان 98 و کشتار سلطه ستیزان!   [2021 Dec] 
*بوی گند تقدس!   [2021 Dec] 
*بوی گند تقدس!   [2021 Nov] 
*رمز و راز آغازیدن امور با نام الله: بسم الله!   [2021 Nov] 
*آیا گذار از دین حاکم فرا نرسیده است؟   [2021 Oct] 
*از همآغوشی با علم هسته ای تا بازگشت بدوران رسالت!   [2021 Oct] 
* بخاکسپاری دین انسان ستیز برخیزیم!   [2021 Sep] 
*اسلام، بازدارنده یا بانی قهر و خشونت و انتقام ستانی؟   [2021 Sep] 
*بیگانگی از خود و از دیگری مانعی در راه برآندازی!   [2021 Sep] 
*خوشآمدگویی باسلام  [2021 Sep] 
*جنبش مردمی وظهور اراده معطوف برهایی و آزادی!  [2021 Aug] 
*امریکا ستیزی، نه آب، نه نان و نه آزادی!  [2021 Jul] 
* بساط حکومت دین را باید برچید!  [2021 Jul] 
*نتیجه انتخابات: اراده ولایت، خصم آشتی ناپذیر اراده ملت؟  [2021 Jun] 
*مردم سالاری دینی یا استبداد مضاعف دین و قدرت!  [2021 Jun] 
*برخیز تا قشر مفتخوار و انگل جامعه را روانه زباله دان تاریخ کنیم!   [2021 Jun] 
*ستیز با شمشیر و یا شریعت!  [2021 May] 
*سهم خواهی از ساختار قدرت!   [2021 May] 
*نه به بیعت با آخوندی که خدائی کند!   [2021 May] 
*ظریف: در تحلیل مجتهد و در اجرا مقلد!   [2021 May] 
*فرمانبر خدا یا فرمانروای خود؟  [2021 Apr] 
*آخوند خامنه ای: طلب از قران کریم!  [2021 Apr] 
* بر طبل پیروزی باید کوبید و یا بر طبل عزا؟  [2021 Apr] 
*امریکا ستیزی در بیرون و دشمنی با آزادی در درون!   [2021 Apr] 
*چه جشنی و چه نوروزی!؟  [2021 Mar] 
*بقای حکومت آخوندی تا براندازی حجاب اسلامی!   [2021 Mar] 
*فرو غلتیدن دین در مفاسد قدرت و ثروت!   [2021 Mar] 
*زمان خروج از حیرت!  [2021 Mar] 
*از استبداد سیاسی تا استبداد مضاعف دین و قدرت!  [2021 Feb] 
*هژمونی دین و حکومت ولایت تا قیامت!  [2021 Feb] 
*نمازگزاری: کنشی مقدس و یا موهن!   [2021 Feb] 
*با ویروس دینفروشی چه باید کرد؟  [2021 Jan] 
* یوم الله در راه است!   [2021 Jan] 
* پیروزی شگفت انگیزدمکراسی بر اراده معطوف به دیکتاتوری!   [2021 Jan] 
*حکومت فقیه فروریزد، اگر دین را خانه نشین سازی!   [2021 Jan] 
*«پیوند با وظیفه عدالت!»   [2020 Dec] 
*بارگاه خرافات را از بیخ و بن برکنیم و بازار دین فروشان را بکسادی بکشانیم!   [2020 Dec] 
*شبهای مردگان!  [2020 Dec] 
* جامعه اسلامی: فاحشه خانه غیر رسمی!   [2020 Dec] 
*عاشورای خونین آبان 98 و یزید زمان!   [2020 Nov] 
*ای هموطن: چه جای یاس و نومیدی ست!؟   [2020 Nov] 
* براندازی دین: اندیشه ای ممنوع!   [2020 Nov] 
* درون از دین تهی دار تا بتوانی بپا خیزی!   [2020 Oct] 
* فروپاشی نظام مشروطه و سکوت امیر طاهری!   [2020 Oct] 
*از افسون دین تا افسون عقل!  [2020 Oct] 
*بد حجابی بازتاب اراده معطوف به آزادی و خود آئینی!   [2020 Oct] 
*نجات ایران یا رهایی از بند شریعت اسلامی!   [2020 Oct] 
*ثروت ۷۰ میلیارد دلاری!   [2020 Sep] 
*حیف از قطره ای اشک!  [2020 Sep] 
* طناب شریعت را از گردین قهرمان ظلم ستیزی، نوید افکاری  [2020 Sep] 
*رمز رهایی: محاکمه وحدت دین و قدرت!   [2020 Sep] 
*یکی شدن تخت با منبر!   [2020 Aug] 
*برآمدن روشنایی و فروپاشی دین اهریمنی!   [2020 Aug] 
*رهایی در ستیز با دین نهفته است!   [2020 Aug] 
*حکومت روحانیت: میراث شاهنشاه آریا مهر، پهلوی دوم!   [2020 Aug] 
* فروپاشی حکومت الله: واقعیت یا خوش خیالی؟   [2020 Jul] 
*الله: آموزگار بزرگ خشونت!   [2020 Jul] 
*تنها بنام الله...!  [2020 Jul] 
*خدایی را دوست بداریم که انسان را دوست میدارد!   [2020 Jun] 
*یک شیشکی جادویی!   [2020 Jun] 
*از اراده معطوف به آزادی تا خواست معطوف به «تعبد!»  [2020 Jun] 
* آخوند پناهیان: و درک توحش غرب!   [2020 May] 
*رنسانس: نبرد روشنایی با تاریکی!   [2020 May] 
*ویروس شریعت است بلای جان ملت!  [2020 May] 
*ویروس دین را چاره چیست؟   [2020 Apr] 
*ویروس دین ویرانگرتر از کرونا!   [2020 Apr] 
*کرونا: افول یا صعود دین!   [2020 Apr] 
*کرونا بلای جان ولایت و یا ملت؟  [2020 Apr] 
*پس از کرونا نه دارالشفاها و نه حکومت آخوندها!  [2020 Mar] 
* آخوند، ویروسی خطرناکتر از کوید 19!   [2020 Mar] 
*کرونا، آثاری از ابتلا به گناه!   [2020 Mar] 
*دروغ بزرگ: خبر رسانی مسئولین با صفا، صداقت و شفافیت!  [2020 Mar] 
*کدام قانون؟ کدام شرع؟   [2020 Feb] 
*رای مردم: حکومت اسلامی نمیخواهیم نمیخواهیم!   [2020 Feb] 
*از دین فرمانگزاران تا دین فرمانروایان!   [2020 Feb] 
*کجاست جایگاه روحانیت!   [2020 Feb] 
*ننگ ما، ننگ ما، رهبر الدنگ ما!  [2020 Jan] 
*نزول امداد الهی و بقای نظام اهریمنی!  [2020 Jan] 
*سردار حاج قاسم سلیمانی، سردار ولایت به آرزوی دیرینه خود رسید و شربت شیرین شهادت را نوشید!   [2020 Jan] 
*جنک صفین و بر نیزه کردن قرآن!   [2019 Dec] 
*فتنه بنزین، فتنه آخوند در سوی حفظ بقای نظام!   [2019 Dec] 
*خشونت، راهکار اصلی در جامعه آخوندی!  [2019 Dec] 
*ناقوس مرگ نظام بصدا در آمده است!   [2019 Dec] 
*اسلام ناب محمدی، ‏ بستر مصیبت و شوربختی ملت!‏   [2019 Nov] 
*از آخوند ستیزی تا رهایی و آزادی! ‏   [2019 Nov] 
*آخوند را نباید دست کم گرفت!   [2019 Oct] 
*نه به مذاکره:‏ ‏ بازتاب اراده ولایت نه ملت!‏  [2019 Oct] 
*کینه ورزی و انتقام ستانی نهادین در حکومت اسلامی!‏  [2019 Sep] 
*سحر خدایاری: ‏ نماد عشق بآزادی!‏ ‏   [2019 Sep] 
*از امام بیزارم و یزیدم آرزوست!  [2019 Sep] 
*نظام رفتنی است  [2019 Aug] 
*فساد از دین فروشی بر میخیزد!   [2019 Aug] 
*رها از خدعه و فریب  [2019 Aug] 
*ضعف نظام و بروز همبستگی  [2019 Aug] 
*روحانیت و چهل سال مسئولیت!‏  [2019 Aug] 
*شعب ابی طالب یا ‏ بدر و خیر: در محاصره و یا حمله!‏   [2019 Jul] 
*نجات در براندازی ‏ قشر مفتخوار جامعه، روحانیت است!‏   [2019 Jul] 
*حکومت خدا و تنزل شأن انسان!  [2019 Jul] 
*افول ایدئولوژی جهاد و شهادت!‏  [2019 Jul] 
*جنگ نه، تنبیه و مجزات اقتصادی!  [2019 Jun] 
* حفظ "ناموس" انقلاب!   [2019 Jun] 
*سیمای آلوده بخون و خدعه تقدس!‏   [2019 Jun] 
*امریکا ستیزی یا ستیز با آزادی؟   [2019 Jun] 
*تا گلو در لجنزار!‏  [2019 May] 
*ملی گرایی و دین گرایی: دو روی یک سکه!   [2019 May] 
*«پیام تازه»  [2019 May] 
*رمضان: زمینه ساز نظام فرمانروایی و فرمانبری  [2019 May] 
*حکومت اسلامی و بیم از آزادی!   [2019 Apr] 
*روحانیت ‏ خصم آشتی ناپذیر زمان و ‏آزادی!‏   [2019 Apr] 
*"مرزنشناسی ایثار" ‏ و سپاه پاسداران!‏   [2019 Apr] 
*مصاف توحید بر علیه طاغوت و سیلاب های ویرانگر!‏   [2019 Apr] 
*سوار ‏ بر نیروی خشمگین طبیعت...!‏   [2019 Mar] 
*سال نو، سال پیوند و همبستگی!‏   [2019 Mar] 
*چگونه به اینجا رسیدیم!‏   [2019 Mar] 
*زن ایرانی نماد دیگری، ‏ نفی نظام اسلامی!‏   [2019 Mar] 
*نشاط، معضلی در جامعه اسلامی!‏   [2019 Mar] 
* دین حاکم و دین محکوم، ‏ پدیده هایی ناهمگون!‏   [2019 Feb] 
*کدام دین؟  [2019 Feb] 
*جنگ فریبکاران و توهم چند صدایی!  [2019 Feb] 
*رهایی از یوغ قدرت و یا از بند دین؟   [2019 Feb] 
*دشمن ما همین‌جاست دروغ میگن آمریکاست! ‏‏  [2019 Jan] 
* شکنجه رحمت الهی ست در حکومت اسلامی!   [2019 Jan] 
* «...ناکسها ... جاکشها !»  [2019 Jan] 
*امامت بلای جان ملت!‏   [2018 Dec] 
* از تقدس، بوی گند بمشام میرسد!‏   [2018 Dec] 
* آخوند، یکه تاز میدان!‏ ‏   [2018 Dec] 
*براندازی کدام حکومت؟   [2018 Dec] 
*کارگر میمیرد ذلت نمی پذیرد!»  [2018 Dec] 
*«باید فاتحه دین را خواند!»  [2018 Nov] 
*فرد: از فرمانبری تا آزادی   [2018 Nov] 
*نظام اسلامی، خصم آشتی ناپذیر خودگردانی!   [2018 Nov] 
*براندازی و نیاز به آرمان نوین!  [2018 Oct] 
*نقد تمدن غرب و حکومت اسلامی!  [2018 Oct] 
*آزادی و خود فرمانبری!   [2018 Oct] 
*‏ افول کتاب در جامعه اسلامی!‏   [2018 Sep] 
*زورگیری تاریخی!   [2018 Sep] 
*عاشورا: ایدئولوژی فرمانروایان!   [2018 Sep] 
*کتاب آسمانی و سرنشینان ‏زمینی!   [2018 Sep] 
* بساط روحانیت را باید برچید! ‏   [2018 Sep] 
*از فریب آزادی تا بازگشت نظام استبدادی!  [2018 Aug] 
* دروغ امروز یا حقیقت فردا؟   [2018 Aug] 
*آخوند باید گم بشه!   [2018 Aug] 
* اعتماد بر باد رفته!  [2018 Aug] 
*گفتمان آزادی، گفتمان آلترتاتیو  [2018 Jul] 
*نجات در رهایی ست از هژمونی دین!‏   [2018 Jul] 
*نگاهداشت حرمت دین!   [2018 Jul] 
*از استبداد سیاسی تا استبداد مضاعف دین و قدرت!  [2018 Jul] 
*فرا رسیدن قیامت ‏ و لغو احکام اسارت و بندگی!‏ ‏   [2018 Jun] 
*بر فراز منبر قدرت!  [2018 Jun] 
*به یک طوفان عظیم نیازمندیم!‏   [2018 Jun] 
*خروج امام عج از غیبت و دستیابی باسلحه کشتار جمعی!  [2018 May] 
*پارسی بودیم، مسلمان شدیم   [2018 May] 
*درب این زندان را باید از بیخ و بن برکند!  [2018 May] 
*بر سر میز گفتگو: اسلام و آزادی!   [2018 Apr] 
*رها یافتگان و افول نظام!‏   [2018 Apr] 
*ولی فقیه: سقوط نظام تدریجی ست!‏   [2018 Apr] 
* از تسلیم و اطاعت و فرمانبری تا استقلال و آزادی و عدالت اجتماعی   [2018 Apr] 
* حقارت است و خواری آنجا که آزادی نیست!   [2018 Mar] 
*تغیر نسل بستر خیزش مردمی  [2018 Mar] 
*اسلام، دین انسان ستیز!   [2018 Mar] 
* اسلام، دین زن ستیز!   [2018 Mar] 
*اسلام، دین عدالت ستیز  [2018 Mar] 
*بدفاع از آزادی در پرستش و پوشش!   [2018 Feb] 
*عالم برزخ  [2018 Feb] 
*حکومت اسلامی ‏ نمیخواهیم نمیخواهیم!‏   [2018 Feb] 
*آزادی حق انسان است!  [2018 Feb] 
*دوران حکومت آخوندی ‏ بسر آمده است  [2018 Jan] 
*«کیش اهریمنی»  [2018 Jan] 
* اکنون بحال روحانیت ‏ باید خون گریست!‏   [2018 Jan] 
* اراده معطوف به رهایی و آزادی   [2018 Jan] 
* از جایگاه شیطان فرود آی، ای فقیه  [2017 Dec] 
*الله: اسطوره مهربانی یا خشونت و انتقام ستانی؟   [2017 Dec] 
*خشونت و زوال دین   [2017 Dec] 
* نجات‏ در ستیز با دین نهفه است  [2017 Dec] 
*احمدی نژاد و مصادره گفتمان تظلم خواهی و عدالت و آزادی  [2017 Dec] 
* سه رویداد بزرگ  [2017 Nov] 
*نیستگرایی و بقای نظام!  [2017 Nov] 
*«تغییر رژیم»  [2017 Oct] 
*حق برگزیدن بآزادی و زوال انسان  [2017 Oct] 
*هنر وارونه سازی حقایق  [2017 Oct] 
*درد از بیگانگی با انسان بر میخیزد!‏  [2017 Oct] 
*رهایی بدست ملت است!  [2017 Sep] 
* پس از مرگ ولایت، مرگ روحانیت!  [2017 Sep] 
*روحانیت باید برود!   [2017 Sep] 
* مسئولیت و شریعت اسلامی   [2017 Aug] 
* حوزه های علمیه را به موزه های تاریخ بسپاریم!   [2017 Aug] 
*بازدارندگی و زوال روحانیت!  [2017 Aug] 
*کیست دشمن ملت و خصم آزادی؟   [2017 Aug] 
* آزادی زن ‏ و فرو پاشی رژیم دین   [2017 Jul] 
*اندر انتظار فروپاشی نظام اسلامی   [2017 Jul] 
*دین تازیان و معضل عقب ماندگی  [2017 Jul] 
*شرم مضاعف و ضرورت آزادی   [2017 Jul] 
*رای خدا در برابر رای مردم  [2017 Jun] 
*ولایت: گورکن الله!   [2017 Jun] 
*زنده باد کفر   [2017 Jun] 
*انتخابات و ‏نیروی ‏براندازنده ‏‏«کفر»   [2017 May] 
* مناظره روبهان  [2017 May] 
* رئیس جمهور چکاره ست؟  [2017 Apr] 
*انتخابات را به خاکسپاری رژیم جنایتکار تبدیل کنیم!  [2017 Apr] 
*انتخابات خوب است!‏  [2017 Apr] 
*حقیقت را باید گفت!‏  [2017 Apr] 
* از یکتا پرستی تا ‏کثرت خواهی  [2017 Apr] 
*ندای وجدان  [2017 Mar] 
*ویرانی بزرگ!‏   [2017 Mar] 
*از دین گریزی تا دین ستیزی  [2017 Feb] 
*سالروز نکبت و مصیبت ‏   [2017 Feb] 
*دگرگون سازی ارزش ‏ها!‏   [2017 Jan] 
*گفتمان رفسنجانی، گفتمان ریاکاری  [2017 Jan] 
*حقیقت نهائی!‏   [2017 Jan] 
*دیفروشان دیروز فرمانروایان امروز   [2016 Dec] 
*شاه گور خود کند و ولی فقیه گورکن خویش شود و دین!   [2016 Dec] 
*‎ ‎ دین مست باده قدرت !‏  [2016 Dec] 
*براندازی متولیان دین   [2016 Dec] 
*چیره شدن «عرب بر عجم» ‏ و آغاز نگون بختی ایرانیان  [2016 Nov] 
* آزادی و گریز از مسئولیت   [2016 Nov] 
* سرگذشت غم انگیز آزادی  [2016 Nov] 
*بازگشت بدوران رسالت ‏ و گره زدن دین به قدرت   [2016 Oct] 
*در چرائی نامگذاری الله و آغازیدن با نام او!‏   [2016 Oct] 
*عاشورا: اسطوره یا واقعیت   [2016 Oct] 
*بوی گند تقدس   [2016 Oct] 
*دعوت به امام عج و ظهور دجال   [2016 Sep] 
*عاشورا و قتل عام در زندانها  [2016 Sep] 
*محمد بشر بشیر و یا ‏‎ ‎خشم و خشونت و شمشیر  [2016 Sep] 
*«پافشاری بر نفاق» و عدالت اسلامی!  [2016 Sep] 
*جنگ شیعه وسنی:‏ اختلاف تاریخی یا دسیسه غربی؟   [2016 Aug] 
*خشونت هنجاری مقدس در قاموس اسلام  [2016 Aug] 
*کشتار جمعی در زندانها بجرم «ارتداد»  [2016 Aug] 
*تدبیرچیست؟  [2016 Aug] 
*بنام انسان و آزادی  [2016 Jul] 
*خشونت و گفتمان توحیدی   [2016 Jul] 
*پشت خمیده و بار سنگین دین و قدرت!  [2016 Jul] 
*امنیت و آزادی  [2016 Jul] 
*فقط آزادی  [2016 Jul] 
*شریعت اسلامی در ستیز با خودفرمانی  [2016 Jun] 
*معاشقه اسلام ناب محمدی با علم و تکنولوژی  [2016 Jun] 
* آزادیخواهی و باز تولید منش دیکتاتوری!   [2016 Jun] 
*اسلام در پیشگاه تاریخ  [2016 Jun] 
*بیگانگی ما از خود   [2016 May] 
* امریکا ستیزی یا اسلام ستیزی؟  [2016 May] 
*دشمن و دو قطبی شدن جامعه  [2016 May] 
* از درگیریهای کلامی تا امریکا ستیزی و فریبکاری  [2016 May] 
* امید کوکبی، قهرمان نافرمانی  [2016 May] 
*ظهور نیروی نامحسوس و امنیت اخلاقی  [2016 Apr] 
* تا کی؟   [2016 Apr] 
*رمز بقای نظام فرمانروایی و فرمانبری  [2016 Apr] 
*خائن کیست؟  [2016 Apr] 
*نقشه رذیلانه امریکا: «تزریق تقکر خاصی به نخبگان»  [2016 Mar] 
*آیا بجز ولی فقیه کسی دیگری هم هست؟   [2016 Mar] 
*نه به اخلاق اطاعت و فرمانبری!   [2016 Mar] 
*نفی حق گزینش: فروکاستی انسان به حیوان  [2016 Mar] 
* تن بخفت نباید داد  [2016 Feb] 
*انتخابات: طبل تو خالی   [2016 Feb] 
*رابطه دین با قدرت در امتداد تاریخ  [2016 Feb] 
*«جامعه ایران به کدام سو در حال حرکت است؟»  [2016 Feb] 
*انتخابات یعنی چه؟  [2016 Jan] 
*بدامن چه کسی پناه باید برد؟   [2016 Jan] 
*رهایی و ترک کیش اهریمنی  [2016 Jan] 
*بخندیم یا گریه کنیم؟   [2016 Jan] 
*از طلبگی تا خدایی و مسئله جانشینی!   [2016 Jan] 
*شمشیر ذوالفقارم آرزوست  [2015 Dec] 
*جور دیگری زندگی باید کرد   [2015 Dec] 
*بیان درد مشترک و یا صدور کیفرخواست علیه غرب؟  [2015 Dec] 
*اندر شکست دین جهاد و شهادت  [2015 Nov] 
*عاشورای پاریس  [2015 Nov] 
*آزادی را باید پرستید  [2015 Nov] 
*ولی فقیه، شاه نیست، مظهر دین است  [2015 Nov] 
*جامعه تک کتابی!  [2015 Oct] 
*عاشورا: شهادت یا خشونت؟  [2015 Oct] 
*کفر گرایی: راه رهایی و آزادی  [2015 Oct] 
*تقدس از جهل بر میخیزد   [2015 Oct] 
*قوم لوط، اخلاق انحرافی و خروج امام عج از غیبت   [2015 Oct] 
*اینهم شد خدا؟  [2015 Sep] 
*امنیت در سایه ولایت  [2015 Sep] 
*سردار حاج قاسم سلیمانی: سردار استبداد مضاعف دین و قدرت  [2015 Sep] 
*ز روز بلا باید دست بر سر گیریم  [2015 Sep] 
*فریبکاری مضاعف  [2015 Aug] 
*استبداد و آگاهی طبقاتی  [2015 Aug] 
*من مسلمانم، طرفدار رژیم دین هم نیستم!  [2015 Aug] 
*رهایی، آیا یک توهم است؟  [2015 Aug] 
*وای اگر دین نبود!  [2015 Aug] 
*خوار داشت انسان و قدسی سازی خشونت  [2015 Jul] 
*بر فراز منبر ولایت و یا خلافت؟  [2015 Jul] 
*الله: آموزگار بزرگ بیرحمی، خشونت و کین خواهی  [2015 Jul] 
*رمضان: زمینه ساز نظام فرمانروایی و فرمانبری  [2015 Jun] 
*دین ستیزی و یا قدرت ستیزی!  [2015 Jun] 
*جامعه بورژوازی و یا جامعه اسلامی فرا طبقاتی؟  [2015 Jun] 
* تاملی چند در باره جنبش عبور از ولایت!  [2015 May] 
*روحانیت: از حوزه تا حکومت  [2015 May] 
*کیست گورکن دین؟  [2015 Apr] 
*غنی سازی هسته ای بچه قیمتی؟  [2015 Apr] 
*شمشیر در نهان دین  [2015 Apr] 
*فرخنده: قهرمان جهالت ستیز  [2015 Mar] 
*دینمداری یا انسانمداری کدام یک اهریمنی ست؟  [2015 Mar] 
* دیکتاتوری و شریعت اسلامی  [2015 Mar] 
*سپاه پاسداران: سپاه ولایت و یا ملت  [2015 Mar] 
*توفان دیگری در راه است!  [2015 Feb] 
*ولایت دشمن اصلی ملت  [2015 Feb] 
*در خدمت و خیانت به اسلام و یا به ملت؟  [2015 Feb] 
*عدالت اسلامی!  [2015 Feb] 
*رهایی از دین یا جدایی آن از سیاست؟  [2015 Jan] 
*همزادی علم الله با قدرت  [2015 Jan] 
*«نه» بر تسلیم و اطاعت  [2015 Jan] 
*حصر و یا محاکمه: ولی فقیه بر سر دو راهی!  [2015 Jan] 
*تابوی هسته‌ای: نگاه ایدئولوژی یا نگاه اسلامی؟  [2014 Dec] 
*فرد و حکومت خدا  [2014 Dec] 
*قتلگاه سعیدی سیرجانی: «منزل آرام و مجلل در شمال شهر تهران»  [2014 Dec] 
* سعیدی سیرجانی به تاریخ پیوست  [2014 Dec] 
*آقای ظریف، ایران هراسی نه، اسلام هراسی!  [2014 Dec] 
*مذاکرات هسته ای: اراده ولایت یا اراده ملت؟  [2014 Nov] 
*امر به معروف، نهی از منکر و فرا رسیدن دوران کفر!  [2014 Nov] 
*امام حسین: اسطور ه یا انسانی زمینی؟  [2014 Nov] 
*جنایتکار کیست؟  [2014 Oct] 
*«امر به معروف با اسید نمیشه»  [2014 Oct] 
*دفاع مقدس یا شکست مفتصحانه ؟  [2014 Oct] 
*اسلام هراسی: خدمت و یا خیانت  [2014 Oct] 
*حقیقت نه بمب   [2014 Oct] 
*فریبخوردگان اکنون با ید به جنگ با الله برخیزند  [2014 Sep] 
*اسلام: دین رحمت و یا خشونت؟  [2014 Sep] 
*حکومت اسلامی: آبستن آزادی و استقلال و خود آئینی  [2014 Sep] 
*بازگشت اسلام به اصل خود  [2014 Sep] 
*توصیه ولایت: حفظ آرامش روانی !   [2014 Aug] 
*انفجار روابط جنسی در زیر زمین !  [2014 Aug] 
*هم ولایت و هم ریاست، هردو از دروغگویانند  [2014 Aug] 
*اسلحه ات را بر زمین بگذار ای مومن!  [2014 Aug] 
*نه حماس، نه اسرائیل  [2014 Aug] 
*شلاق، مجازات نا فرمانی و یا روزه خواری؟   [2014 Jul] 
*اعتدال، خدعه ای اسلامی  [2014 Jul] 
*«راه اندازی کلینک خشم در تهران»  [2014 Jul] 
*ما داعشی ها را خوب می شناسیم!  [2014 Jul] 
*حکومت اسلامی واژگون گردد، اگر زن حجاب از سر برگیرد  [2014 Jun] 
*بهشت با شلاق ؟  [2014 Jun] 
*از خاک سپاری مردگان در انقلاب مصر تا بازگشت آنان بزندگی در حکومت اسلامی   [2014 Jun] 
*سردار سرلشگر جعفری، سردار اسلام  [2014 Jun] 
*نبود آزادی و وحدت جنایت و عدالت در حکومت اسلامی  [2014 May] 
*زوگیری در فضای مجازی  [2014 May] 
*بازی دین و قدرت  [2014 May] 
*چهره کریه حکومت دین را بنگر  [2014 May] 
*زورگیری در اسارتگاه اوین  [2014 Apr] 
*یکتا و یگانه، تنها ولی فقیه است، بجز او هیچکس دیگری نیست!  [2014 Apr] 
*دین خصم آشتی ناپذیر آزادی  [2014 Apr] 
*پیام نوروزی خداوندگار خامنه ای : آزادی، بی آزادی  [2014 Apr] 
*دیو دو شاخ  [2014 Mar] 
*آزادی مسئولانه یا آزادی در فرمانبری؟  [2014 Mar] 
*22 بهمن: تاسیس استبداد مضاعف دین و قدرت  [2014 Feb] 
*انقلاب اسلامی: گریز از آزادی  [2014 Feb] 
*الله: مهربان و بخشنده و یا کین خواه و کیفر دهنده؟  [2014 Feb] 
*حال باید پرسید...  [2014 Jan] 
*از سلطه افکنی تا سلطه ستیزی  [2014 Jan] 
* قرآن، دین، قدرت، ما و آنها ؟  [2014 Jan] 
*تأملی چند در باره حکومت اسلامی و رهایی از آن  [2014 Jan] 
*بمناسبت اربعین: امامت یا خلافت؟ کدام حاکم است بر ما؟  [2013 Dec] 
*مماشات با دین بس!   [2013 Dec] 
*اسلام دین بیگانه با انسان  [2013 Dec] 
*فساد از اسلام بر میخیزد یا از قدرت؟   [2013 Dec] 
*مرگ بر غنی سازی هسته ای   [2013 Nov] 
*دیپلماسی ولایت و دفن حقوق بشر  [2013 Nov] 
*عاشورای 88، عاشورای حرمت شکن و اسطوره برانداز  [2013 Nov] 
*از سلطه ستیزی تا دریوزگی  [2013 Nov] 
*بنگر، خداوند غرقه در خون است!  [2013 Nov] 
*باید رستم را فرا خواند  [2013 Nov] 
*خلع دین از حکومت  [2013 Oct] 
*مرگ بر آمریکا: رمز مقاومت مردم یا رمز بقای حکومت ارتجاع؟  [2013 Oct] 
*ستیز با شیطان بزرگ ستیز است با آزادی  [2013 Oct] 
*الله اکبر: دین یا سیاست؟  [2013 Oct] 
*طبل توخالی  [2013 Sep] 
*«نرمش قهرمانانه» یا حرکت مذبوحانه؟  [2013 Sep] 
*حرمت شکنی روحانیت   [2013 Sep] 
*زایش خدا: نفی انسان و آزادی  [2013 Sep] 
*گره هسته ای، وسیله است نه هدف، دینی ست نه سیاسی  [2013 Aug] 
*گفتمان اعتدال و آشتی اسلام با جهان سکولار!  [2013 Aug] 
*رمز و راز وزارت: شایستگی و لیاقت یا تسلیم و اطاعت از ولایت؟  [2013 Aug] 
*بوی فریبکاری به مشام میرسد  [2013 Aug] 
*تا ولایت هست، سیه روزی و تیره بختی هم هست  [2013 Aug] 
*گفتمان ولایت: وارونگی حقایق و بهانه جویی های احمقانه  [2013 Jul] 
*تیشه بر ریشه فقاهت، تیشه بر بنیان قدرت است  [2013 Jul] 
*آبادی بدون ویرانی؟ نه حقیقت، نه آزادی  [2013 Jul] 
*رمضان: بیداری وجدان و یا وجدان فرمانبر؟  [2013 Jul] 
*از خداوند خامنه ای ست که بوی گند برمیخیزد  [2013 Jun] 
*رئیس جمهور منتخب: باز تاب اراده ولایت و یا تبلور اراده ملت؟  [2013 Jun] 
*انتخابات و یا آفرینش حماسه سیاسی؟  [2013 Jun] 
*گفتمان ولایت، گفتمان تحقیر و توهین به ملت  [2013 Jun] 
*گفتمان انتخابات  و یا گفتمان فرمانروایی و فرمانبری؟ [2013 May] 
*دلشوره انتخابات  [2013 May] 
*صداقت هرگز نه از دین برخیزد و نه از قدرت گفتگویی با آقای هاشمی رفسنجانی [2013 May] 
*کارنامه ولایت و یا ریاست جمهوری؟  [2013 May] 
*رمز رهایی از دیکتاتوری  [2013 Apr] 
*احکام شریعت لغو و قیامت اعلام کنید  [2013 Apr] 
*دعوت به امام عج و ظهور دجال  [2013 Apr] 
*بازی هسته‌ای و اسطوره جهاد و شهادت  [2013 Apr] 
*جنگ عدالت با آزادی   [2013 Apr] 
*سکولاریسم از ستیز با دین گذر میکند  [2013 Mar] 
*هفت سین، بدون دال بیگانه: سال نو، دین نو  [2013 Mar] 
*ظهور امام چهاردهم  [2013 Mar] 
*الله، خدای یکتا و یگانه مرد است و مردانه میاندیش بمناسبت هشتم مارس، روز جهانی زن [2013 Mar] 
*قدسی سازی خشونت، رمز بقای نظام ولایت  [2013 Mar] 
*اسلام دین بیگانه با انسان   [2013 Feb] 
*آقای رئیس جمهور  [2013 Feb] 
*دین را باید بدادگاه بکشانیم  [2013 Feb] 
*حکومت راهزنان و غارتگران  [2013 Feb] 
*کدام انتخابات؟ چه قانونی؟  [2013 Feb] 
*یورش به دفاتر روزنامه ها و زور گیری روزنامه نگاران  [2013 Feb] 
*حاکم یا محکوم، کدامیک زور گیر است؟  [2013 Jan] 
*نظام ولایت، نظام قانون گریز و قانون شکن  [2013 Jan] 
*تاج شاهی بر سر خداوند خامنه‌ای  [2013 Jan] 
*دین و یا قدرت، کدامیک دشمن ملت ایران است ؟  [2013 Jan] 
*نظام ولایت، نظام فریب و خیانت  [2012 Dec] 
*از حجره و حوزه، تا کاخ نشینی و فرمانروایی  [2012 Dec] 
*حکومت اسلامی، حکومت فریبکاران  [2012 Dec] 
*عاشورای 88، عاشورای حرمت شکن و اسطوره برانداز  [2012 Dec] 
*عاشورا : از تحمیق تا تطمیع و از امام تا یزید  [2012 Dec] 
*پیام عاشورا: کین خواهی و خشونت، تسلیم و اطاعت   [2012 Nov] 
*عاشورا و اسطوره سازان حرفه ای  [2012 Nov] 
*دو معضل نیروی های انتظامی: بر خورد با ماهواره ها و بد حجابی  [2012 Nov] 
*براندازی دین تازیان بومی : خوش خیالی و یا واقع بینی؟  [2012 Nov] 
*مسئول تحریمات: دشمنی با اسلام یا غنی سازی هسته ای؟  [2012 Oct] 
*براندازی نظام ولایت از براندازی فقاهت، مظهر دین میگذرد  [2012 Oct] 
*جهاد و شهادت جنایت است و در خصومت با انسانیت  [2012 Oct] 
*حرف قرآن، حرف قدرت است  [2012 Oct] 
*پیش بسوی انسان و آزادی   [2012 Oct] 
*چشم بند ان ، کاریکاتور ی که مقدس را موهن ساخت   [2012 Sep] 
* ما عاشق امامان خود هستیم!  [2012 Sep] 
*از دینداری تا غیرتمداری  [2012 Sep] 
*کدام بحران؟  [2012 Sep] 
*بازگشت دوران تازیان مهاجم  [2012 Sep] 
* بحساب دین یا بحساب ملت  [2012 Sep] 
*حکومت اسلامی، بازنده ی بزرگ در اجلاس جنبش عدم تعهد.   [2012 Sep] 
*ولایت جلوه ی الله  [2012 Aug] 
*الله، بازیگر اصلی  [2012 Aug] 
*بوی گند ارشاد  [2012 Aug] 
*براندازی ولایت از رهایی از یو غ الله میگذرد.   [2012 Aug] 
*کهریزک: مجازات مبارزین راه آزادی   [2012 Aug] 
*کهریزک: مجازات مبارزین راه آزادی  [2012 Aug] 
*از کدام دین است که سخن میرانید؟  [2012 Aug] 
*حکومت ولایت، حکومت الله ست  [2012 Jul] 
*چرا باید با نام الله آغاز کنیم؟  [2012 Jul] 
*روحانیت دشمن ملت  [2012 Jul] 
*الله و جدایی جنسیت ها  [2012 Jul] 
*اسلام: دین فرمانروایی و فرمانبری  [2012 Jul] 
*خمینی الله را کشته است  [2012 Jun] 
*حجاب در ستیز و خصومت با عفاف   [2009 Jan]