PEZHVAKEIRAN.COM عاشورا و اسطوره سازان حرفه ای
 

عاشورا و اسطوره سازان حرفه ای
فیروز نجومی

 قریب به یک هزار و چهارصد سال است که از واقعه ی کربلا میگذرد. شک و تردید نباید داشت که در طول این زمان آلایش و آرایش بسیار یافته و با اسطوره و افسانه در هم آمیخته است. یعنی هر آنچه در اصل در کربلا بوقوع پیوسته است  با آنچه که رسم و رسوم و سنت گردیده و از نسلی به دیگر نسل انتقال یافته است،  تفاوتهای بسیار است. آنچه که یک دعوای ایلی و قبیله ای و خاندانی بوده است، تبدیل گردیده است بیک واقعه فجیع و غم و اندوه سازی که تحمل هر درد و شکنجه و ریختن هر خونی را در انتقام ش بیرنگ میسازد.
 
داستان سفر امام حسین به طرف عراق بدعوت مردم آن دیار و سپس روی گردانی آنان از امام و سرانجام مقاتله وی بدست لشگر خلیفه تحقیقاً یک واقعه ی دنیوی و تاریخی ست، مبارزه بر سر قدرت است و حکمرانی،  پیروزی حاکم ظالم و شکست محکوم  مظلوم، جوهر اصلی داستان حزن انگیز عاشورا است.  حتی بعضی از محققین بر آنند که دشمنی امام حسین و یزید تا اندازه ای نیز ریشه در حسادت و رقابتهای عشقی و خصومت و کین خواهی بین هاشم و عبد الشمس،  دو طایفه از قبیله پرقدرت قریش، داشته است . بنابراین عشق و حسادت، خیانت و توطئه، اختلافات دیرینه بر سر کنترل ثروت و قدرت و تامین سلطه خانوادگی از جمله عواملی هستند که منجر به خلق واقعه کربلا گردیده است. البته بدون تردید با پایانی اندوه بار. تاریخ عرب، همانند تاریخ جوامع بشری مملو است از وسوسه ها و دسیسه ها و توطئه ها،  از درگیریها و زد و خورد های خونین، بمنظور در آغوش کشیدن عروس زیبا و فریبنده ی قدرت. شاید بی نیاز از بیان است  که هماغوشی با عروس قدرت مستی آورد و مدهوشی، حرص و آز و بی خبری. پس حاکم، منشاء شر شود و نماینده بدی و زشتی. آنکه ناکام ماند و شکست خورد در جنگ و درگیری برای کسب قدرت، قهرمانی شود مظلوم و نیک نام و تبلور خوبی و پاکی.
 
اما داستان کربلا، داستانی ست دیگر،  غیر قابل مقایسه با شنیع ترین جنایات تاریخی، حتی هالو کاست هم به لحاظ بیرحمی و شقاوت و قساوت  بشر که در حقیقت آن شک و تردید وجود ندارد ، در برابر واقعه ی هولناک عاشورا، رنگ می بازد در منظر شیفتگان امامت. در واقع یکی از اهداف آقای رئیس جمهور در انکار هالو کاست بعنوان یک واقعیت تاریخی به آن دلیل است که بگوید فجیع ترین چیزی که در تاریخ بشر اتفاق افتاده است در روز عاشورا بوقوع پیوسته است. مقاتله حسین در روز عاشورا  پس از گذشتن قرنها هنوز احساس درد و رنج و محنت را در درون شیفتگان امام برانگیزد و غرق در غم و اندوه شان سازد. صد ها سال است که مردم در  ماه محرم به عزا نشینند، گریه و شیون و زاری کنند، توی سر خود زنند و خاک بر سر ریزند و خویشتن را آلوده به گل و لای سازند .  نه برای لحظاتی کوتاه و زود گذر، بلکه برای دوره ای نسبتا کش دار و طولانی. ماه محرم که میآید جهت فعالیتهای روزانه را تغییر میدهد.  بعضی از عادات به حال معوق در آورده شود، بویژه اگر مصادف باشد با یکی از اعیاد که شادی و طرب را با خود آورد و نوید روشنایی دهد.  بعضی دیگر از رفتار ها بطور نهادین تکرار میشوند، مثل شرکت در مراسم روضه خوانی ها و تعزیه ها و سینه زنی ها و شهید گردانی ها، نذر و نیاز و قربانی. این دوران حداقل یک ماه از عمر و زندگی عزادار را بخود تخصیص میدهد.
 
ماه محرم، ماهی ست بسیار ویژه در تاریخ آئین امام پرستی. دارای جلال و شکوه خاص خود می باشد. محرم به نرمی و آرامش آغاز میگردد. پس از ده روز،  به سختی و خشونت و خونریزی با مقاتله امام حسین و هفتاد دو تن از همراهان و اعضای خانواده اش باوج خود میرسد. سپس، تدریجا فرو نشیند و غبار غم و اندوه رفته، رفته از چهره مردم ناپدید میشود. تا چه حدودی عاشورا در شکل نهادین خود، در شرایط کنونی که امام، یزید شده است و یا یزید، امام گردیده است، بقا خواهد یافت، موضوعی ست که ما را از مطلب اصلی، یعنی اسطوره ی عاشورا، بدور میدارد.
 
 عاشورا، دهمین روز  و روز نهائی ست. روزی که فرزند پیامبر خداوند به امر خلیفه یزید و بدست شمر، به طرز فجیعی به خاک و خون کشیده می شود. در این روز نهائی است که عزا سطح جامعه را می پوشاند. سیاهی و خاموشی فراگیر شود. کمتر کسی است که شرکت نجوید در غم و اندوه جمعی، در ناله ها و مویه های دلخراش.  چنانکه جامعه یکی شود و یگانه و یک رنگ.(1) حتی اگر در حاشیه های جامعه هم که قرار گرفته باشی، غرق شوی در امواج ضجه های سوزناک و دل آزار عزا داران امام.  بعضا در آفرینش صحنه های درد انگیز و هولناک از یکدیگر سبقت جویند. برخی تیغ بر جان خود کشند و سر و روی خود را با قمه خونین سازند. دیگران برسر و سینه خود سخت میکوبند با دستهای سنگین یا با زنجیرهای تیز و درد انگیز. منبر نشینان، موعظه گران، خطبه گویان، سخنرانان، روضه خوانان، تعزیه گر دانان، مرثیه سرایان، مداحان و نوحه خوانان را نیز باید بخش عمده صحنه آفرینان درد و رنج، محنت و مصیبت دانست. به عبارت دیگر، عاشورا مأشور است با خشم و خشونت و انتقام جویی و نهادین ساختن آن در رفتار و گفتار دین باوران شیعی.
 
واقعیت آنست که کمتر داستانی میتوان در امتداد تاریخ یافت که از نسلی به نسلی دیگر انتقال یابد و معانی متعدد و متضاد و متغیر نیابد، و رفته، رفته به اسطوره تبدیل نشود. بویژه اگر  غور و تفحص و نقل و انتقال ، نه نقد و ارزیابی آن، بشکل حرفه ای پر نفوذ و پر قدرت در آید و مولد ثروت و درآمد شود. در دست صحنه آفرینان حرفه ای، از آیت الله ها و حجت الا سلام ها و طلبه های حوزهای علمیه گرفته تا مداحان و روضه خوانان، داستان کربلا  بیک اسطوره ی فرا زمینی و عمیقا دینی تبدیل می یابد. حادثه کربلا از یک واقعه تاریخی و بشری و نسبتا عادی بیک پدیده آسمانی و الهی مبدل میگردد. اسطوره سازان  حرفه ای،شخصیت اصلی داستان کربلا را از یک انسان بیک موجود غیر انسانی، بیک فرشته الهی در ارتباط  با عالم دیگر، تغییر داده اند.
نسبت او،  نه انسانی، که الهی است. آقای آیت اله محمد حسین حسینی تهرانی در کتاب امام شناسی خود(7مجلد) اظهار میدارد که:
 
عثمان بن عفان از پیغمبر اکرم روایت کرده است که آن حضرت فرمود: خداوند تبارک و تعالی چهارده هزار سال پیش از آنکه آدم بوالبشر را خلق کند من و علی را از نور واحد بیا فرید، چون آدم را خلق کرد  من و علی را از نور واحد بیا فرید، چون آدم را خلق کرد آن نور را در صلب او قرار داد و دائما آن نور نسل بعد نسل واحد بود تا در صلیب عبد المطلب بدو قسمت منقسم شد نیمی به من و نیمی به علی بن ابی طالب منتقل شد پس خداوند نبوت را درمن قرار داد و وصایت و ولایت را در علی قرار داد. (جلد اول ص 26)
 
 واضح است که مرگ امام حسین(امامان بطور کلی)  مرگ یک انسان عادی نیست که در نبرد عشق و قدرت، جان خود و خانواده اش را برحسب رسم و رسوم جامعه عرب از دست دهد. او فرزند معصوم و مظلوم الله است که بدست نابکاران و شمر ملعون هلاک میشود. او تبلور خوبی  است و  شجاعت و تجسم جهاد است و شهادت. دنیا هرگز مثل ش ندیده است و نخواهد دید. هزاران هزار روایت است مبنی بر آسمانی بودن امام حسین و ارتباط او با فرشتگان الهی از جمله جبرئیل که هر گاه که به دیدار پیامبر بر زمین می نشست حسین (حسنین) را در آغوش میکشید و مسرت ش را با اهدای میوه های آسمانی بجای میآورد. روایت است که وقتی امام  متولد میشود جبرئیل فرود آید و به  پیغمبر ابلاغ کند که اراده حق تعالی بر آن است که او را حسین بنامید(منتهی الامال ص 392).
 
یعنی که نام حسین را الله خود بر فرزند پیامبر گذارده است. جیرئیل نیز مانند پیامبر از سر نو شت محتوم حسین آگاه بوده است. این اراده الهی بود. آنها بدان آگاهی داشتند که حسین را الله برای شهادت برگزیده است. روایات  بسیاری  ست مبنی بر گریستن پیامبر بر شهادت حسین هنگامیکه حسین گام بعرصه وجود مینهد. در باور شیفتگان امامت، امام حسین بالا و برتر از انسان است. او فرشته شهادت است و ساخته شده از نور الهی .تاسوعا، خاموشی نور زندگی ست. عاشورا پایان خوبی ست و رحمت الهی. مرگ امام حسین مرگ یک موجود مقدس است و الهی  نه انسانی عادی.  در نتیجه مرگ حسین آغاز دوران غم است و اندوه و سیاهی و تاریکی .
 
 بر این اسطوره است که جامعه، از زیر تا زبر، از پائین تا بالا ، از غنی و بینوا، از قوی و ضعیف، همه باهم اشک میریزند. آنچه آنان را غمگین و اندوهناک میکند احساس عجز و ناتوانی ست در برابر مرگ نور و رحمت الهی. کیست که توان کسب فضائل و خصایل امام حسین را در خود بجوید. چگونه ممکن شود از انسانی زمینی، نا پاک و آلوده، آن برآید که از امام حسین بر آمده است.  برخلاف امام که تلخی مرگ را بر زندگی، ترجیح دهد و شهادت را در آغوش کشد، عزادار امام، زندگی را دوست دارد و برای ماندن و بقا و بهتر زیستن تلاش کند. این دلبستگی به زندگی حتی در دوران تاریکی و سیاهی، در دوران استبداد و ستمگری، شیفتگان امام را لبریز از گناهکاری کند و پر از احساس حقارت و خواری . بر خلاف امام، ستم و سلطه را می پذیرد و نه تنها در برابر آن سر اطاعت فرو میآورد بلکه خود را  در خدمت ش میگمارد و بدان نیز افتخار هم میکند. بار این گناه را- گناه عشق به بقا و زندگی، تمایل به لذت و کامجویی- اسطوره سازان و صحنه آفرینان درد و رنج و محنت،  با مدّاحی و ثنا و ستایش امام بعنوان یک فرشته الهی- چنان سنگین سازند که توان اعتراف  به فرو زیستی و پستی و پلیدی  را از آدمی سلب میکنند. این خشم و خشونت خفته و عدم توانایی پذیرش نابودی و مرگ امام را عزا دار بوسیله خود آزاری و خود ستیزی، شیون و گریه و زاری جبران کند و بواسطه آن خود را به رحمت الهی امیدوار نگاه میدارد. روایت از حضرت صادق است که:
 
هرکه شعری در مرثیه ی حضرت حسین(ع) بخواند و پنجاه کس را بگریاند بهشت او را واجب گردد. و هرکه سی کس را بگریاند بهشت او را واجب گردد. و هرکه  بیست کس را، و هرکه ده کس را و هرکه پنج کس را و هرکه یک کس را بگریاند، بهشت او را واجب گردد. و هرکه مرثیه بخواند و خود بگرید بهشت او را واجب گردد. و هرکه او را گریه نیاید، پس تباکی کند بهشت او را واجب گردد. (منتهی الامال ص404)
 
امید به پاداش در آخرت و کسب در آمدی در این دنیا ، صحنه آفرینان درد و رنج و محنت را در اسطوره سازی و افسانه پردازی بسیار ماهر و حرفه ای پرورش دهد. مصائب امام گویند و شور و غوغا در دلها برپا کنند. احساسات را چنان بر انگیزانند که سوکواران خاک به سر خود ریزند، پیکر خود را زخمین و خونین سازند و صحنه های درد آلود و درد انگیز بوجود آورند. اعتراف به گناه در مذهب کاتولیک خصوصی ست. در خلوت واقع شود و در حضور پدر روحانی. در آئین امام پرستان، بشکل فستیوال درد است و غم و اندوه، اشک ریزی و عزا داری جمعی و اجتماعی. در این فستیوال آنچه شیفتگان امام  را در کنترل خود در آرد، احساس است و آرزو.  چون راه حسین یک راه الهی است نه یک راه انسانی. ناتوان در پیمودن این راه همراه است با احساس شرمندگی. عزاداری را نباید فرصتی برای گشودن عقده ها دانست، بلکه باید آنرا اعتراف به گناه جمعی تلقی نمود که شکل فستیوال بخود گیرد. در این فستیوال بازار روضه خوان ها و خطبه گویان و واعظین، نوحه خوانان و مرثیه سرایان رونق گیرد. همه فعالیتها و جنب و جوش ها در جامعه به شکل نمایشی در آید و همه چیز تماشایی شود:  پرچمهای رنگین، علامات تزئینی،  دسته های مرتب و منظم سینه زنی و زنجیر زنی همراه موزیک سنج و دهل و نوحه خوانی، انواع و اقسام تعزیه گردانی. در خاتمه طعام مجلل و خوشبو و  اشتها آور که بخرج و هزینه سرمایه داران و تجار و بازاریان و قدرتمداران راه اندازی میشود تا عزا داران خسته و تشنه را خشنود و راضی سازند. یعنی که عزا داری بار شرم و گناهکاری، عشق به زندگی و هستی و گریز از شهادت و نیستی، بکاهد و ادامه زندگی را میسر سازد.
 
 آنچه حائز اهمیت است اینست که این فستیوال درد و رنج همچون تیغی دو لبه است. هم میتواند مورد بهره برداری قدرت قرار گیرد و هم علیه قدرت به کار گرفته شود. یعنی که میتواند به نفع و مصالح قدرت در آید و یا ابزار کسب قدرت گردد، همچنانکه بیش از سی سال است که شاهد آن بوده ایم. ماهیت اسطوره ای واقعه کربلا تغییری نکرده است. عزاداری یا فستیوال درد و اندوه هم میتواند به نفع مشروعیت رژیم بکار گرفته شود و هم به نفع نامشروع ساختن آن. در دوران حکومت شاهان حداقل از دوران آل بویه به بعد، یا بیش از یکهزار سال پیش از این، برگزاری فستیوال های غم و اندوه برگزار گردیده اند صرفنظر از ماهیت ستمگرانه قدرت. هماکنون که در راس  صحنه آفرینان حرفه ای، آیت الله و حجت الا سلام ها به قدرت رسیده اند، بیش از همیشه ساختار قدرت نیازمند برگزاری هرچه باشکوه تر این فستیوال های درد و رنج و محنت، است.
 
خداوند خامنه ای، جانشین امام در زمان غیبت، در یکی از سخنرانی های خود به  نیازمندی ساختار قدرت به تداوم آفرینش صحنه های درد و رنج و محنت، یعنی عزاداری و شیون و زاری و خود زنی، اشاره نموده و تاکید دارد که:
 
 روضه خوانی و ذکر مصیبت نه تنها منسوخ در جامعه نیست، بلکه لازم است و یاد امام حسین (ع) و ذکر مصیبت و بیان فضایل آن بزرگوار – چه به صورت روضه خوانی و چه به شکل مراسم عزاداری گوناگون- باید بشکل رایج و معمول و گریه آور و عاطفه برانگیز و تکان دهنده دلها، در بین مردم ما باشد و از آنچه که هست، قویتر هم بشود (20/4/70،  بنقل از کارگزاران، یازدهم بهمن 1385).
 
آقای خامنه ای بخوبی میداند که حرفه اسطوره سازی بر اساس شور و احساس و عاطفه است که میتواند تداوم یابد. مسلم است که بر انگیختن آنها لازم بلکه ضروری و به سود پایداری حکومت دین است. در نتیجه امام حسین هرگز نمیتواند صورت انسانی بخود گیرد. چگونه میتوانی قرنها در سوک انسانی زمینی و خاکی خود بیازاری و مجروح سازی و غبار غم و اندوه بر چهره خود بپاشی، و از اسطوره سازی و افسانه پردازی اجتناب ورزی، چه آگاه و یا نا آگاه باشی. بقا و تداوم حرفه اسطوره سازی نیازمند غلیان شور و احساس است، نه فعال سازی عقل و اندیشه. عاشورا،  اسطوره ایست که دریافت آن تنها از راه احساس است که میسر گردد، نه از راه عقل و خرد و چند و چون و چرا. کردار و گفتار امام و یا امامان را که نتوان در تراز وی عقل انسانی وزن کرد و سنجید. اینجا ایمان است همه کاره نه عقل و خرد بشر. اراده الهی برآن بوده است که از میان دوازده امام فقط یکی را برای شهادت در میدان نبرد برگزیند و یازده امام دیگر را به مدارا و مصالحه با قدرت وا دارد. روشن است که هرچه کندی و کوتاهی عقل و خرد عمیقتر، شور و احساسات شدیدتر،  بهره برداری از آن بسود ثروت و قدرت بیشتر، تحمل واقعیت و مقاومت ضعیف تر.
 
 
برای این نوشته از منابع زیر بهره گرفته شده است.
1. امام شناسی، تالیف حضرت علامه آیت اله سید محمد حسین حسینی طهر انی انتشارات حکمت.
2. منتهی الآمال، ذکر تاریخ چهارده معصوم، تالیف ثعت المحدثین مرحوم حاج شیخ عباس قمی، ویراسته ی کاظم عابدینی مطلق، مؤسسه پخش کامکار.
3. اندیشه سیاسی در اسلام معاصر، حمید عنایت، ترجمه بهاء الدین خرمشاهی، انتشارات خوارزمی.
 
فیروز نجومی
ّFiroz Nodjomi
fmonjme@gmail.com
 
 

منبع:پژواک ایران


فهرست مطالب فیروز نجومی  در سایت پژواک ایران 

*مرگ بر دیکتاتور!  [2022 Oct] 
*نا پذید شدن فره ایزدی و سقوط آخوند خامنه ای!  [2022 Oct] 
*گذار از دوران تاریکی بروشنایی وجنبش برچیدن بساط دین و درونسازی آن!  [2022 Sep] 
*تا کی باید حقیقت را پنهان بداریم!  [2022 Sep] 
*انفعال جمعی، رمز بقای حکومت دینی!   [2022 Sep] 
*خاموش سازی آشکار کنندگان حقیقیت و اراده معطوف بکین خواهی و انتقاستانی در اسلام!  [2022 Aug] 
*زمان واریزی حوزه های علمیه به زباله دان تاریخ فرا رسیده است!  [2022 Aug] 
*کین خواهی و انتقام ستانی، درونمایه حکومت اسلامی!  [2022 Aug] 
*مماشت با دین ادامه دارد!  [2022 Jul] 
*برآمدن جنبش آخوند ستیزی!  [2022 Jul] 
*شیپور بیداری!  [2022 Jul] 
*آب، نان، آزادی!  [2022 Jun] 
*آخوند خامنه ای: دروغپردازی همراه با خیالپردازی!  [2022 Jun] 
*زنده باد آزادی!  [2022 May] 
* دوران فروپاشی حکومت معصوم، فرا رسیده است!  [2022 May] 
*نه فقط محاکمه یک تبهکار، محاکمه یک نظام مقدس جنایتکار!  [2022 May] 
*از مرگ رهبر تا راندن دین بخلوت خانه!  [2022 Apr] 
*فساد از دین اسلام برمیخیزد!  [2022 Apr] 
*حسین شریعتمداری: بازگشت اسلام و دگرگونی جهانی!  [2022 Apr] 
*ادامه بازی هسته ای تا نرمش قهرمانانه شماره۲!  [2022 Mar] 
*جهاد تبیین: تراژدی یا کمدی؟   [2022 Feb] 
*تقدیم پند و اندرزی خدمت مقدس ولایت فقیه  [2022 Jan] 
* هراس از اسلام: واقعیتی انکار ناپذیر!  [2022 Jan] 
*بنگر اگر باور نداری!   [2022 Jan] 
*حکومت اسلامی، کشنده وجدان انسانی!   [2022 Jan] 
*الله و جدایی جنسیت ها!  [2021 Dec] 
*تحمل بار خفت و خواری تا کی؟   [2021 Dec] 
*بیمناک از اقتدار غرب یا هراسناک از وزش نسیم آزادی؟  [2021 Dec] 
*عاشورای آبان 98 و کشتار سلطه ستیزان!   [2021 Dec] 
*بوی گند تقدس!   [2021 Dec] 
*بوی گند تقدس!   [2021 Nov] 
*رمز و راز آغازیدن امور با نام الله: بسم الله!   [2021 Nov] 
*آیا گذار از دین حاکم فرا نرسیده است؟   [2021 Oct] 
*از همآغوشی با علم هسته ای تا بازگشت بدوران رسالت!   [2021 Oct] 
* بخاکسپاری دین انسان ستیز برخیزیم!   [2021 Sep] 
*اسلام، بازدارنده یا بانی قهر و خشونت و انتقام ستانی؟   [2021 Sep] 
*بیگانگی از خود و از دیگری مانعی در راه برآندازی!   [2021 Sep] 
*خوشآمدگویی باسلام  [2021 Sep] 
*جنبش مردمی وظهور اراده معطوف برهایی و آزادی!  [2021 Aug] 
*امریکا ستیزی، نه آب، نه نان و نه آزادی!  [2021 Jul] 
* بساط حکومت دین را باید برچید!  [2021 Jul] 
*نتیجه انتخابات: اراده ولایت، خصم آشتی ناپذیر اراده ملت؟  [2021 Jun] 
*مردم سالاری دینی یا استبداد مضاعف دین و قدرت!  [2021 Jun] 
*برخیز تا قشر مفتخوار و انگل جامعه را روانه زباله دان تاریخ کنیم!   [2021 Jun] 
*ستیز با شمشیر و یا شریعت!  [2021 May] 
*سهم خواهی از ساختار قدرت!   [2021 May] 
*نه به بیعت با آخوندی که خدائی کند!   [2021 May] 
*ظریف: در تحلیل مجتهد و در اجرا مقلد!   [2021 May] 
*فرمانبر خدا یا فرمانروای خود؟  [2021 Apr] 
*آخوند خامنه ای: طلب از قران کریم!  [2021 Apr] 
* بر طبل پیروزی باید کوبید و یا بر طبل عزا؟  [2021 Apr] 
*امریکا ستیزی در بیرون و دشمنی با آزادی در درون!   [2021 Apr] 
*چه جشنی و چه نوروزی!؟  [2021 Mar] 
*بقای حکومت آخوندی تا براندازی حجاب اسلامی!   [2021 Mar] 
*فرو غلتیدن دین در مفاسد قدرت و ثروت!   [2021 Mar] 
*زمان خروج از حیرت!  [2021 Mar] 
*از استبداد سیاسی تا استبداد مضاعف دین و قدرت!  [2021 Feb] 
*هژمونی دین و حکومت ولایت تا قیامت!  [2021 Feb] 
*نمازگزاری: کنشی مقدس و یا موهن!   [2021 Feb] 
*با ویروس دینفروشی چه باید کرد؟  [2021 Jan] 
* یوم الله در راه است!   [2021 Jan] 
* پیروزی شگفت انگیزدمکراسی بر اراده معطوف به دیکتاتوری!   [2021 Jan] 
*حکومت فقیه فروریزد، اگر دین را خانه نشین سازی!   [2021 Jan] 
*«پیوند با وظیفه عدالت!»   [2020 Dec] 
*بارگاه خرافات را از بیخ و بن برکنیم و بازار دین فروشان را بکسادی بکشانیم!   [2020 Dec] 
*شبهای مردگان!  [2020 Dec] 
* جامعه اسلامی: فاحشه خانه غیر رسمی!   [2020 Dec] 
*عاشورای خونین آبان 98 و یزید زمان!   [2020 Nov] 
*ای هموطن: چه جای یاس و نومیدی ست!؟   [2020 Nov] 
* براندازی دین: اندیشه ای ممنوع!   [2020 Nov] 
* درون از دین تهی دار تا بتوانی بپا خیزی!   [2020 Oct] 
* فروپاشی نظام مشروطه و سکوت امیر طاهری!   [2020 Oct] 
*از افسون دین تا افسون عقل!  [2020 Oct] 
*بد حجابی بازتاب اراده معطوف به آزادی و خود آئینی!   [2020 Oct] 
*نجات ایران یا رهایی از بند شریعت اسلامی!   [2020 Oct] 
*ثروت ۷۰ میلیارد دلاری!   [2020 Sep] 
*حیف از قطره ای اشک!  [2020 Sep] 
* طناب شریعت را از گردین قهرمان ظلم ستیزی، نوید افکاری  [2020 Sep] 
*رمز رهایی: محاکمه وحدت دین و قدرت!   [2020 Sep] 
*یکی شدن تخت با منبر!   [2020 Aug] 
*برآمدن روشنایی و فروپاشی دین اهریمنی!   [2020 Aug] 
*رهایی در ستیز با دین نهفته است!   [2020 Aug] 
*حکومت روحانیت: میراث شاهنشاه آریا مهر، پهلوی دوم!   [2020 Aug] 
* فروپاشی حکومت الله: واقعیت یا خوش خیالی؟   [2020 Jul] 
*الله: آموزگار بزرگ خشونت!   [2020 Jul] 
*تنها بنام الله...!  [2020 Jul] 
*خدایی را دوست بداریم که انسان را دوست میدارد!   [2020 Jun] 
*یک شیشکی جادویی!   [2020 Jun] 
*از اراده معطوف به آزادی تا خواست معطوف به «تعبد!»  [2020 Jun] 
* آخوند پناهیان: و درک توحش غرب!   [2020 May] 
*رنسانس: نبرد روشنایی با تاریکی!   [2020 May] 
*ویروس شریعت است بلای جان ملت!  [2020 May] 
*ویروس دین را چاره چیست؟   [2020 Apr] 
*ویروس دین ویرانگرتر از کرونا!   [2020 Apr] 
*کرونا: افول یا صعود دین!   [2020 Apr] 
*کرونا بلای جان ولایت و یا ملت؟  [2020 Apr] 
*پس از کرونا نه دارالشفاها و نه حکومت آخوندها!  [2020 Mar] 
* آخوند، ویروسی خطرناکتر از کوید 19!   [2020 Mar] 
*کرونا، آثاری از ابتلا به گناه!   [2020 Mar] 
*دروغ بزرگ: خبر رسانی مسئولین با صفا، صداقت و شفافیت!  [2020 Mar] 
*کدام قانون؟ کدام شرع؟   [2020 Feb] 
*رای مردم: حکومت اسلامی نمیخواهیم نمیخواهیم!   [2020 Feb] 
*از دین فرمانگزاران تا دین فرمانروایان!   [2020 Feb] 
*کجاست جایگاه روحانیت!   [2020 Feb] 
*ننگ ما، ننگ ما، رهبر الدنگ ما!  [2020 Jan] 
*نزول امداد الهی و بقای نظام اهریمنی!  [2020 Jan] 
*سردار حاج قاسم سلیمانی، سردار ولایت به آرزوی دیرینه خود رسید و شربت شیرین شهادت را نوشید!   [2020 Jan] 
*جنک صفین و بر نیزه کردن قرآن!   [2019 Dec] 
*فتنه بنزین، فتنه آخوند در سوی حفظ بقای نظام!   [2019 Dec] 
*خشونت، راهکار اصلی در جامعه آخوندی!  [2019 Dec] 
*ناقوس مرگ نظام بصدا در آمده است!   [2019 Dec] 
*اسلام ناب محمدی، ‏ بستر مصیبت و شوربختی ملت!‏   [2019 Nov] 
*از آخوند ستیزی تا رهایی و آزادی! ‏   [2019 Nov] 
*آخوند را نباید دست کم گرفت!   [2019 Oct] 
*نه به مذاکره:‏ ‏ بازتاب اراده ولایت نه ملت!‏  [2019 Oct] 
*کینه ورزی و انتقام ستانی نهادین در حکومت اسلامی!‏  [2019 Sep] 
*سحر خدایاری: ‏ نماد عشق بآزادی!‏ ‏   [2019 Sep] 
*از امام بیزارم و یزیدم آرزوست!  [2019 Sep] 
*نظام رفتنی است  [2019 Aug] 
*فساد از دین فروشی بر میخیزد!   [2019 Aug] 
*رها از خدعه و فریب  [2019 Aug] 
*ضعف نظام و بروز همبستگی  [2019 Aug] 
*روحانیت و چهل سال مسئولیت!‏  [2019 Aug] 
*شعب ابی طالب یا ‏ بدر و خیر: در محاصره و یا حمله!‏   [2019 Jul] 
*نجات در براندازی ‏ قشر مفتخوار جامعه، روحانیت است!‏   [2019 Jul] 
*حکومت خدا و تنزل شأن انسان!  [2019 Jul] 
*افول ایدئولوژی جهاد و شهادت!‏  [2019 Jul] 
*جنگ نه، تنبیه و مجزات اقتصادی!  [2019 Jun] 
* حفظ "ناموس" انقلاب!   [2019 Jun] 
*سیمای آلوده بخون و خدعه تقدس!‏   [2019 Jun] 
*امریکا ستیزی یا ستیز با آزادی؟   [2019 Jun] 
*تا گلو در لجنزار!‏  [2019 May] 
*ملی گرایی و دین گرایی: دو روی یک سکه!   [2019 May] 
*«پیام تازه»  [2019 May] 
*رمضان: زمینه ساز نظام فرمانروایی و فرمانبری  [2019 May] 
*حکومت اسلامی و بیم از آزادی!   [2019 Apr] 
*روحانیت ‏ خصم آشتی ناپذیر زمان و ‏آزادی!‏   [2019 Apr] 
*"مرزنشناسی ایثار" ‏ و سپاه پاسداران!‏   [2019 Apr] 
*مصاف توحید بر علیه طاغوت و سیلاب های ویرانگر!‏   [2019 Apr] 
*سوار ‏ بر نیروی خشمگین طبیعت...!‏   [2019 Mar] 
*سال نو، سال پیوند و همبستگی!‏   [2019 Mar] 
*چگونه به اینجا رسیدیم!‏   [2019 Mar] 
*زن ایرانی نماد دیگری، ‏ نفی نظام اسلامی!‏   [2019 Mar] 
*نشاط، معضلی در جامعه اسلامی!‏   [2019 Mar] 
* دین حاکم و دین محکوم، ‏ پدیده هایی ناهمگون!‏   [2019 Feb] 
*کدام دین؟  [2019 Feb] 
*جنگ فریبکاران و توهم چند صدایی!  [2019 Feb] 
*رهایی از یوغ قدرت و یا از بند دین؟   [2019 Feb] 
*دشمن ما همین‌جاست دروغ میگن آمریکاست! ‏‏  [2019 Jan] 
* شکنجه رحمت الهی ست در حکومت اسلامی!   [2019 Jan] 
* «...ناکسها ... جاکشها !»  [2019 Jan] 
*امامت بلای جان ملت!‏   [2018 Dec] 
* از تقدس، بوی گند بمشام میرسد!‏   [2018 Dec] 
* آخوند، یکه تاز میدان!‏ ‏   [2018 Dec] 
*براندازی کدام حکومت؟   [2018 Dec] 
*کارگر میمیرد ذلت نمی پذیرد!»  [2018 Dec] 
*«باید فاتحه دین را خواند!»  [2018 Nov] 
*فرد: از فرمانبری تا آزادی   [2018 Nov] 
*نظام اسلامی، خصم آشتی ناپذیر خودگردانی!   [2018 Nov] 
*براندازی و نیاز به آرمان نوین!  [2018 Oct] 
*نقد تمدن غرب و حکومت اسلامی!  [2018 Oct] 
*آزادی و خود فرمانبری!   [2018 Oct] 
*‏ افول کتاب در جامعه اسلامی!‏   [2018 Sep] 
*زورگیری تاریخی!   [2018 Sep] 
*عاشورا: ایدئولوژی فرمانروایان!   [2018 Sep] 
*کتاب آسمانی و سرنشینان ‏زمینی!   [2018 Sep] 
* بساط روحانیت را باید برچید! ‏   [2018 Sep] 
*از فریب آزادی تا بازگشت نظام استبدادی!  [2018 Aug] 
* دروغ امروز یا حقیقت فردا؟   [2018 Aug] 
*آخوند باید گم بشه!   [2018 Aug] 
* اعتماد بر باد رفته!  [2018 Aug] 
*گفتمان آزادی، گفتمان آلترتاتیو  [2018 Jul] 
*نجات در رهایی ست از هژمونی دین!‏   [2018 Jul] 
*نگاهداشت حرمت دین!   [2018 Jul] 
*از استبداد سیاسی تا استبداد مضاعف دین و قدرت!  [2018 Jul] 
*فرا رسیدن قیامت ‏ و لغو احکام اسارت و بندگی!‏ ‏   [2018 Jun] 
*بر فراز منبر قدرت!  [2018 Jun] 
*به یک طوفان عظیم نیازمندیم!‏   [2018 Jun] 
*خروج امام عج از غیبت و دستیابی باسلحه کشتار جمعی!  [2018 May] 
*پارسی بودیم، مسلمان شدیم   [2018 May] 
*درب این زندان را باید از بیخ و بن برکند!  [2018 May] 
*بر سر میز گفتگو: اسلام و آزادی!   [2018 Apr] 
*رها یافتگان و افول نظام!‏   [2018 Apr] 
*ولی فقیه: سقوط نظام تدریجی ست!‏   [2018 Apr] 
* از تسلیم و اطاعت و فرمانبری تا استقلال و آزادی و عدالت اجتماعی   [2018 Apr] 
* حقارت است و خواری آنجا که آزادی نیست!   [2018 Mar] 
*تغیر نسل بستر خیزش مردمی  [2018 Mar] 
*اسلام، دین انسان ستیز!   [2018 Mar] 
* اسلام، دین زن ستیز!   [2018 Mar] 
*اسلام، دین عدالت ستیز  [2018 Mar] 
*بدفاع از آزادی در پرستش و پوشش!   [2018 Feb] 
*عالم برزخ  [2018 Feb] 
*حکومت اسلامی ‏ نمیخواهیم نمیخواهیم!‏   [2018 Feb] 
*آزادی حق انسان است!  [2018 Feb] 
*دوران حکومت آخوندی ‏ بسر آمده است  [2018 Jan] 
*«کیش اهریمنی»  [2018 Jan] 
* اکنون بحال روحانیت ‏ باید خون گریست!‏   [2018 Jan] 
* اراده معطوف به رهایی و آزادی   [2018 Jan] 
* از جایگاه شیطان فرود آی، ای فقیه  [2017 Dec] 
*الله: اسطوره مهربانی یا خشونت و انتقام ستانی؟   [2017 Dec] 
*خشونت و زوال دین   [2017 Dec] 
* نجات‏ در ستیز با دین نهفه است  [2017 Dec] 
*احمدی نژاد و مصادره گفتمان تظلم خواهی و عدالت و آزادی  [2017 Dec] 
* سه رویداد بزرگ  [2017 Nov] 
*نیستگرایی و بقای نظام!  [2017 Nov] 
*«تغییر رژیم»  [2017 Oct] 
*حق برگزیدن بآزادی و زوال انسان  [2017 Oct] 
*هنر وارونه سازی حقایق  [2017 Oct] 
*درد از بیگانگی با انسان بر میخیزد!‏  [2017 Oct] 
*رهایی بدست ملت است!  [2017 Sep] 
* پس از مرگ ولایت، مرگ روحانیت!  [2017 Sep] 
*روحانیت باید برود!   [2017 Sep] 
* مسئولیت و شریعت اسلامی   [2017 Aug] 
* حوزه های علمیه را به موزه های تاریخ بسپاریم!   [2017 Aug] 
*بازدارندگی و زوال روحانیت!  [2017 Aug] 
*کیست دشمن ملت و خصم آزادی؟   [2017 Aug] 
* آزادی زن ‏ و فرو پاشی رژیم دین   [2017 Jul] 
*اندر انتظار فروپاشی نظام اسلامی   [2017 Jul] 
*دین تازیان و معضل عقب ماندگی  [2017 Jul] 
*شرم مضاعف و ضرورت آزادی   [2017 Jul] 
*رای خدا در برابر رای مردم  [2017 Jun] 
*ولایت: گورکن الله!   [2017 Jun] 
*زنده باد کفر   [2017 Jun] 
*انتخابات و ‏نیروی ‏براندازنده ‏‏«کفر»   [2017 May] 
* مناظره روبهان  [2017 May] 
* رئیس جمهور چکاره ست؟  [2017 Apr] 
*انتخابات را به خاکسپاری رژیم جنایتکار تبدیل کنیم!  [2017 Apr] 
*انتخابات خوب است!‏  [2017 Apr] 
*حقیقت را باید گفت!‏  [2017 Apr] 
* از یکتا پرستی تا ‏کثرت خواهی  [2017 Apr] 
*ندای وجدان  [2017 Mar] 
*ویرانی بزرگ!‏   [2017 Mar] 
*از دین گریزی تا دین ستیزی  [2017 Feb] 
*سالروز نکبت و مصیبت ‏   [2017 Feb] 
*دگرگون سازی ارزش ‏ها!‏   [2017 Jan] 
*گفتمان رفسنجانی، گفتمان ریاکاری  [2017 Jan] 
*حقیقت نهائی!‏   [2017 Jan] 
*دیفروشان دیروز فرمانروایان امروز   [2016 Dec] 
*شاه گور خود کند و ولی فقیه گورکن خویش شود و دین!   [2016 Dec] 
*‎ ‎ دین مست باده قدرت !‏  [2016 Dec] 
*براندازی متولیان دین   [2016 Dec] 
*چیره شدن «عرب بر عجم» ‏ و آغاز نگون بختی ایرانیان  [2016 Nov] 
* آزادی و گریز از مسئولیت   [2016 Nov] 
* سرگذشت غم انگیز آزادی  [2016 Nov] 
*بازگشت بدوران رسالت ‏ و گره زدن دین به قدرت   [2016 Oct] 
*در چرائی نامگذاری الله و آغازیدن با نام او!‏   [2016 Oct] 
*عاشورا: اسطوره یا واقعیت   [2016 Oct] 
*بوی گند تقدس   [2016 Oct] 
*دعوت به امام عج و ظهور دجال   [2016 Sep] 
*عاشورا و قتل عام در زندانها  [2016 Sep] 
*محمد بشر بشیر و یا ‏‎ ‎خشم و خشونت و شمشیر  [2016 Sep] 
*«پافشاری بر نفاق» و عدالت اسلامی!  [2016 Sep] 
*جنگ شیعه وسنی:‏ اختلاف تاریخی یا دسیسه غربی؟   [2016 Aug] 
*خشونت هنجاری مقدس در قاموس اسلام  [2016 Aug] 
*کشتار جمعی در زندانها بجرم «ارتداد»  [2016 Aug] 
*تدبیرچیست؟  [2016 Aug] 
*بنام انسان و آزادی  [2016 Jul] 
*خشونت و گفتمان توحیدی   [2016 Jul] 
*پشت خمیده و بار سنگین دین و قدرت!  [2016 Jul] 
*امنیت و آزادی  [2016 Jul] 
*فقط آزادی  [2016 Jul] 
*شریعت اسلامی در ستیز با خودفرمانی  [2016 Jun] 
*معاشقه اسلام ناب محمدی با علم و تکنولوژی  [2016 Jun] 
* آزادیخواهی و باز تولید منش دیکتاتوری!   [2016 Jun] 
*اسلام در پیشگاه تاریخ  [2016 Jun] 
*بیگانگی ما از خود   [2016 May] 
* امریکا ستیزی یا اسلام ستیزی؟  [2016 May] 
*دشمن و دو قطبی شدن جامعه  [2016 May] 
* از درگیریهای کلامی تا امریکا ستیزی و فریبکاری  [2016 May] 
* امید کوکبی، قهرمان نافرمانی  [2016 May] 
*ظهور نیروی نامحسوس و امنیت اخلاقی  [2016 Apr] 
* تا کی؟   [2016 Apr] 
*رمز بقای نظام فرمانروایی و فرمانبری  [2016 Apr] 
*خائن کیست؟  [2016 Apr] 
*نقشه رذیلانه امریکا: «تزریق تقکر خاصی به نخبگان»  [2016 Mar] 
*آیا بجز ولی فقیه کسی دیگری هم هست؟   [2016 Mar] 
*نه به اخلاق اطاعت و فرمانبری!   [2016 Mar] 
*نفی حق گزینش: فروکاستی انسان به حیوان  [2016 Mar] 
* تن بخفت نباید داد  [2016 Feb] 
*انتخابات: طبل تو خالی   [2016 Feb] 
*رابطه دین با قدرت در امتداد تاریخ  [2016 Feb] 
*«جامعه ایران به کدام سو در حال حرکت است؟»  [2016 Feb] 
*انتخابات یعنی چه؟  [2016 Jan] 
*بدامن چه کسی پناه باید برد؟   [2016 Jan] 
*رهایی و ترک کیش اهریمنی  [2016 Jan] 
*بخندیم یا گریه کنیم؟   [2016 Jan] 
*از طلبگی تا خدایی و مسئله جانشینی!   [2016 Jan] 
*شمشیر ذوالفقارم آرزوست  [2015 Dec] 
*جور دیگری زندگی باید کرد   [2015 Dec] 
*بیان درد مشترک و یا صدور کیفرخواست علیه غرب؟  [2015 Dec] 
*اندر شکست دین جهاد و شهادت  [2015 Nov] 
*عاشورای پاریس  [2015 Nov] 
*آزادی را باید پرستید  [2015 Nov] 
*ولی فقیه، شاه نیست، مظهر دین است  [2015 Nov] 
*جامعه تک کتابی!  [2015 Oct] 
*عاشورا: شهادت یا خشونت؟  [2015 Oct] 
*کفر گرایی: راه رهایی و آزادی  [2015 Oct] 
*تقدس از جهل بر میخیزد   [2015 Oct] 
*قوم لوط، اخلاق انحرافی و خروج امام عج از غیبت   [2015 Oct] 
*اینهم شد خدا؟  [2015 Sep] 
*امنیت در سایه ولایت  [2015 Sep] 
*سردار حاج قاسم سلیمانی: سردار استبداد مضاعف دین و قدرت  [2015 Sep] 
*ز روز بلا باید دست بر سر گیریم  [2015 Sep] 
*فریبکاری مضاعف  [2015 Aug] 
*استبداد و آگاهی طبقاتی  [2015 Aug] 
*من مسلمانم، طرفدار رژیم دین هم نیستم!  [2015 Aug] 
*رهایی، آیا یک توهم است؟  [2015 Aug] 
*وای اگر دین نبود!  [2015 Aug] 
*خوار داشت انسان و قدسی سازی خشونت  [2015 Jul] 
*بر فراز منبر ولایت و یا خلافت؟  [2015 Jul] 
*الله: آموزگار بزرگ بیرحمی، خشونت و کین خواهی  [2015 Jul] 
*رمضان: زمینه ساز نظام فرمانروایی و فرمانبری  [2015 Jun] 
*دین ستیزی و یا قدرت ستیزی!  [2015 Jun] 
*جامعه بورژوازی و یا جامعه اسلامی فرا طبقاتی؟  [2015 Jun] 
* تاملی چند در باره جنبش عبور از ولایت!  [2015 May] 
*روحانیت: از حوزه تا حکومت  [2015 May] 
*کیست گورکن دین؟  [2015 Apr] 
*غنی سازی هسته ای بچه قیمتی؟  [2015 Apr] 
*شمشیر در نهان دین  [2015 Apr] 
*فرخنده: قهرمان جهالت ستیز  [2015 Mar] 
*دینمداری یا انسانمداری کدام یک اهریمنی ست؟  [2015 Mar] 
* دیکتاتوری و شریعت اسلامی  [2015 Mar] 
*سپاه پاسداران: سپاه ولایت و یا ملت  [2015 Mar] 
*توفان دیگری در راه است!  [2015 Feb] 
*ولایت دشمن اصلی ملت  [2015 Feb] 
*در خدمت و خیانت به اسلام و یا به ملت؟  [2015 Feb] 
*عدالت اسلامی!  [2015 Feb] 
*رهایی از دین یا جدایی آن از سیاست؟  [2015 Jan] 
*همزادی علم الله با قدرت  [2015 Jan] 
*«نه» بر تسلیم و اطاعت  [2015 Jan] 
*حصر و یا محاکمه: ولی فقیه بر سر دو راهی!  [2015 Jan] 
*تابوی هسته‌ای: نگاه ایدئولوژی یا نگاه اسلامی؟  [2014 Dec] 
*فرد و حکومت خدا  [2014 Dec] 
*قتلگاه سعیدی سیرجانی: «منزل آرام و مجلل در شمال شهر تهران»  [2014 Dec] 
* سعیدی سیرجانی به تاریخ پیوست  [2014 Dec] 
*آقای ظریف، ایران هراسی نه، اسلام هراسی!  [2014 Dec] 
*مذاکرات هسته ای: اراده ولایت یا اراده ملت؟  [2014 Nov] 
*امر به معروف، نهی از منکر و فرا رسیدن دوران کفر!  [2014 Nov] 
*امام حسین: اسطور ه یا انسانی زمینی؟  [2014 Nov] 
*جنایتکار کیست؟  [2014 Oct] 
*«امر به معروف با اسید نمیشه»  [2014 Oct] 
*دفاع مقدس یا شکست مفتصحانه ؟  [2014 Oct] 
*اسلام هراسی: خدمت و یا خیانت  [2014 Oct] 
*حقیقت نه بمب   [2014 Oct] 
*فریبخوردگان اکنون با ید به جنگ با الله برخیزند  [2014 Sep] 
*اسلام: دین رحمت و یا خشونت؟  [2014 Sep] 
*حکومت اسلامی: آبستن آزادی و استقلال و خود آئینی  [2014 Sep] 
*بازگشت اسلام به اصل خود  [2014 Sep] 
*توصیه ولایت: حفظ آرامش روانی !   [2014 Aug] 
*انفجار روابط جنسی در زیر زمین !  [2014 Aug] 
*هم ولایت و هم ریاست، هردو از دروغگویانند  [2014 Aug] 
*اسلحه ات را بر زمین بگذار ای مومن!  [2014 Aug] 
*نه حماس، نه اسرائیل  [2014 Aug] 
*شلاق، مجازات نا فرمانی و یا روزه خواری؟   [2014 Jul] 
*اعتدال، خدعه ای اسلامی  [2014 Jul] 
*«راه اندازی کلینک خشم در تهران»  [2014 Jul] 
*ما داعشی ها را خوب می شناسیم!  [2014 Jul] 
*حکومت اسلامی واژگون گردد، اگر زن حجاب از سر برگیرد  [2014 Jun] 
*بهشت با شلاق ؟  [2014 Jun] 
*از خاک سپاری مردگان در انقلاب مصر تا بازگشت آنان بزندگی در حکومت اسلامی   [2014 Jun] 
*سردار سرلشگر جعفری، سردار اسلام  [2014 Jun] 
*نبود آزادی و وحدت جنایت و عدالت در حکومت اسلامی  [2014 May] 
*زوگیری در فضای مجازی  [2014 May] 
*بازی دین و قدرت  [2014 May] 
*چهره کریه حکومت دین را بنگر  [2014 May] 
*زورگیری در اسارتگاه اوین  [2014 Apr] 
*یکتا و یگانه، تنها ولی فقیه است، بجز او هیچکس دیگری نیست!  [2014 Apr] 
*دین خصم آشتی ناپذیر آزادی  [2014 Apr] 
*پیام نوروزی خداوندگار خامنه ای : آزادی، بی آزادی  [2014 Apr] 
*دیو دو شاخ  [2014 Mar] 
*آزادی مسئولانه یا آزادی در فرمانبری؟  [2014 Mar] 
*22 بهمن: تاسیس استبداد مضاعف دین و قدرت  [2014 Feb] 
*انقلاب اسلامی: گریز از آزادی  [2014 Feb] 
*الله: مهربان و بخشنده و یا کین خواه و کیفر دهنده؟  [2014 Feb] 
*حال باید پرسید...  [2014 Jan] 
*از سلطه افکنی تا سلطه ستیزی  [2014 Jan] 
* قرآن، دین، قدرت، ما و آنها ؟  [2014 Jan] 
*تأملی چند در باره حکومت اسلامی و رهایی از آن  [2014 Jan] 
*بمناسبت اربعین: امامت یا خلافت؟ کدام حاکم است بر ما؟  [2013 Dec] 
*مماشات با دین بس!   [2013 Dec] 
*اسلام دین بیگانه با انسان  [2013 Dec] 
*فساد از اسلام بر میخیزد یا از قدرت؟   [2013 Dec] 
*مرگ بر غنی سازی هسته ای   [2013 Nov] 
*دیپلماسی ولایت و دفن حقوق بشر  [2013 Nov] 
*عاشورای 88، عاشورای حرمت شکن و اسطوره برانداز  [2013 Nov] 
*از سلطه ستیزی تا دریوزگی  [2013 Nov] 
*بنگر، خداوند غرقه در خون است!  [2013 Nov] 
*باید رستم را فرا خواند  [2013 Nov] 
*خلع دین از حکومت  [2013 Oct] 
*مرگ بر آمریکا: رمز مقاومت مردم یا رمز بقای حکومت ارتجاع؟  [2013 Oct] 
*ستیز با شیطان بزرگ ستیز است با آزادی  [2013 Oct] 
*الله اکبر: دین یا سیاست؟  [2013 Oct] 
*طبل توخالی  [2013 Sep] 
*«نرمش قهرمانانه» یا حرکت مذبوحانه؟  [2013 Sep] 
*حرمت شکنی روحانیت   [2013 Sep] 
*زایش خدا: نفی انسان و آزادی  [2013 Sep] 
*گره هسته ای، وسیله است نه هدف، دینی ست نه سیاسی  [2013 Aug] 
*گفتمان اعتدال و آشتی اسلام با جهان سکولار!  [2013 Aug] 
*رمز و راز وزارت: شایستگی و لیاقت یا تسلیم و اطاعت از ولایت؟  [2013 Aug] 
*بوی فریبکاری به مشام میرسد  [2013 Aug] 
*تا ولایت هست، سیه روزی و تیره بختی هم هست  [2013 Aug] 
*گفتمان ولایت: وارونگی حقایق و بهانه جویی های احمقانه  [2013 Jul] 
*تیشه بر ریشه فقاهت، تیشه بر بنیان قدرت است  [2013 Jul] 
*آبادی بدون ویرانی؟ نه حقیقت، نه آزادی  [2013 Jul] 
*رمضان: بیداری وجدان و یا وجدان فرمانبر؟  [2013 Jul] 
*از خداوند خامنه ای ست که بوی گند برمیخیزد  [2013 Jun] 
*رئیس جمهور منتخب: باز تاب اراده ولایت و یا تبلور اراده ملت؟  [2013 Jun] 
*انتخابات و یا آفرینش حماسه سیاسی؟  [2013 Jun] 
*گفتمان ولایت، گفتمان تحقیر و توهین به ملت  [2013 Jun] 
*گفتمان انتخابات  و یا گفتمان فرمانروایی و فرمانبری؟ [2013 May] 
*دلشوره انتخابات  [2013 May] 
*صداقت هرگز نه از دین برخیزد و نه از قدرت گفتگویی با آقای هاشمی رفسنجانی [2013 May] 
*کارنامه ولایت و یا ریاست جمهوری؟  [2013 May] 
*رمز رهایی از دیکتاتوری  [2013 Apr] 
*احکام شریعت لغو و قیامت اعلام کنید  [2013 Apr] 
*دعوت به امام عج و ظهور دجال  [2013 Apr] 
*بازی هسته‌ای و اسطوره جهاد و شهادت  [2013 Apr] 
*جنگ عدالت با آزادی   [2013 Apr] 
*سکولاریسم از ستیز با دین گذر میکند  [2013 Mar] 
*هفت سین، بدون دال بیگانه: سال نو، دین نو  [2013 Mar] 
*ظهور امام چهاردهم  [2013 Mar] 
*الله، خدای یکتا و یگانه مرد است و مردانه میاندیش بمناسبت هشتم مارس، روز جهانی زن [2013 Mar] 
*قدسی سازی خشونت، رمز بقای نظام ولایت  [2013 Mar] 
*اسلام دین بیگانه با انسان   [2013 Feb] 
*آقای رئیس جمهور  [2013 Feb] 
*دین را باید بدادگاه بکشانیم  [2013 Feb] 
*حکومت راهزنان و غارتگران  [2013 Feb] 
*کدام انتخابات؟ چه قانونی؟  [2013 Feb] 
*یورش به دفاتر روزنامه ها و زور گیری روزنامه نگاران  [2013 Feb] 
*حاکم یا محکوم، کدامیک زور گیر است؟  [2013 Jan] 
*نظام ولایت، نظام قانون گریز و قانون شکن  [2013 Jan] 
*تاج شاهی بر سر خداوند خامنه‌ای  [2013 Jan] 
*دین و یا قدرت، کدامیک دشمن ملت ایران است ؟  [2013 Jan] 
*نظام ولایت، نظام فریب و خیانت  [2012 Dec] 
*از حجره و حوزه، تا کاخ نشینی و فرمانروایی  [2012 Dec] 
*حکومت اسلامی، حکومت فریبکاران  [2012 Dec] 
*عاشورای 88، عاشورای حرمت شکن و اسطوره برانداز  [2012 Dec] 
*عاشورا : از تحمیق تا تطمیع و از امام تا یزید  [2012 Dec] 
*پیام عاشورا: کین خواهی و خشونت، تسلیم و اطاعت   [2012 Nov] 
*عاشورا و اسطوره سازان حرفه ای  [2012 Nov] 
*دو معضل نیروی های انتظامی: بر خورد با ماهواره ها و بد حجابی  [2012 Nov] 
*براندازی دین تازیان بومی : خوش خیالی و یا واقع بینی؟  [2012 Nov] 
*مسئول تحریمات: دشمنی با اسلام یا غنی سازی هسته ای؟  [2012 Oct] 
*براندازی نظام ولایت از براندازی فقاهت، مظهر دین میگذرد  [2012 Oct] 
*جهاد و شهادت جنایت است و در خصومت با انسانیت  [2012 Oct] 
*حرف قرآن، حرف قدرت است  [2012 Oct] 
*پیش بسوی انسان و آزادی   [2012 Oct] 
*چشم بند ان ، کاریکاتور ی که مقدس را موهن ساخت   [2012 Sep] 
* ما عاشق امامان خود هستیم!  [2012 Sep] 
*از دینداری تا غیرتمداری  [2012 Sep] 
*کدام بحران؟  [2012 Sep] 
*بازگشت دوران تازیان مهاجم  [2012 Sep] 
* بحساب دین یا بحساب ملت  [2012 Sep] 
*حکومت اسلامی، بازنده ی بزرگ در اجلاس جنبش عدم تعهد.   [2012 Sep] 
*ولایت جلوه ی الله  [2012 Aug] 
*الله، بازیگر اصلی  [2012 Aug] 
*بوی گند ارشاد  [2012 Aug] 
*براندازی ولایت از رهایی از یو غ الله میگذرد.   [2012 Aug] 
*کهریزک: مجازات مبارزین راه آزادی   [2012 Aug] 
*کهریزک: مجازات مبارزین راه آزادی  [2012 Aug] 
*از کدام دین است که سخن میرانید؟  [2012 Aug] 
*حکومت ولایت، حکومت الله ست  [2012 Jul] 
*چرا باید با نام الله آغاز کنیم؟  [2012 Jul] 
*روحانیت دشمن ملت  [2012 Jul] 
*الله و جدایی جنسیت ها  [2012 Jul] 
*اسلام: دین فرمانروایی و فرمانبری  [2012 Jul] 
*خمینی الله را کشته است  [2012 Jun] 
*حجاب در ستیز و خصومت با عفاف   [2009 Jan]