حکومت اسلامی، حکومت فریبکاران
فیروز نجومی

 
 
رقابت ها، تنش و تشنج ها، گاهی نیز بگیر و ببندها در ساختار سیاسی رژیم دین را بعضا بگونه ای تعبیر میکنند چنانکه گویی در درون نظام بزودی آتشی بر پا میشود و از درون از هم گسیخته میگردد. جنگ قدرت را باید جدی گرفت. برخی بر این باورند که شرایط بحرانی موجود نیازمند قربانی از بالا و از درون نظام است. بعضی از رسانه ها هشدار دادند که از اندیشه ی قربانی کردن احمدی نژاد بگذرند. به تازگی نیز ، تابوی سخن گفتن از مذاکره با دشمن، شیطان بزرگ، آمریکا شکسته شد. رئیس غلامان حلقه به گوش ولایت، حسین شریعتمداری، خبر از مظلومیت و معصومیت و بزودی شهادت ولایت میدهد. وی اعلام میکند که "انقلابیون فرسوده در تدارک نوشاندن جام زهر به رهبر هستند." که اینان تحریم های اقتصادی را بهانه کرده و رهبر را زیر فشار کمر شکنی قرار داده اند. گویا این نیز به یک روند تبدیل شده است که امامان امروز بجای آنکه به پیروی از شاه امام ها، امام حسین، شمشیر بر گیرند و گردن دشمن بزنند تا اخرین نفس خود تا الله را راضی و خشنود سازند، جام زهر می نوشند و به لباس سقراط در میآیند. نه اینکه ولی فقیه دست از مقاومت بر میدارد و عقب می نشیند. این "فتنه گران " هستند که حضرت ولایت، جلوه الله را با آن علم و دانش لایتناهی، به بهانه حل مشکلات اقتصادی قصد دارند که او را به عقب نشینی وادارکنند. آری روند شهید سازی و مظلوم نمایی، هم اکنون آغاز شده است. چرا که مسئولیت اگر هم چسبنده بود هرگز به رهبر معظم، نچسبد. معلوم است وقتی که مسئولیت به ولایت نچسبد به هیچکس دیگری هم، از زیر تا راس نظام، نمی چسبد.
 
 یعنی که بزرگان نظام، واقعیت را در دامن ولایت نهاده و اعتراف کرده اند که مقاومت را دیگر سودی نیست.راه برون رفت از شرایط موجود مذاکره مستقیم با آمریکا ست. بگذریم که سخنگوی امور خارجه ادعا میکند اصلا مذاکره مستقیم با آمریکا چیز تازه ای نیست. شما کجای کارید؟ معلوم است که خاطرش نیست که حضرت ولایت بارها آنها که سخن از مذاکره با آمریکا میگفتند "بی غیرتان " خوانده بود. یعنی که بی غیرت خود آنها بودند و ملت از آن خبر نداشت. تحلیل گران و ناظران به تجزیه و تحلیل رفتار و گفتمان نقش آفرینان بازی قدرت می پردازند تا بلکه بتوانند رمز و راز وقایع سیاسی، رقابت ها و خصومت ها را بگشایند. شرایط متزلزل موجود نیز سبب ول وله بیشتری شده است در میان آنان که در کمین قدرت نشسته اند. کنفرانس و همایش و سخنرانیها براه میاندازند به آن امید که بتوانند جبهه ی واحدی در برابر حکومتی ظاهرا بی نظم و بی ثبات، بوجود آورند مبادا که در آینده خلایی در کشور ایجاد شود.
 
اشکال کار، اما، در آن است که اساس ارزیابی ها از رژیم دین، عقل محاسبه گر است و به حکومت دین همچون حکومت های سیاسی در دوران جهانی شدن روابط تولیدی و اقتصادی مینگرند. انتظار دارند که نظام ولایت همانگونه به چرخش در آید، که دیگر ساختارهای سیاسی از جمله ساختارهای استبدادی. بنظر میرسد که اینان فراموش میکنند که چه کسانی بر ما حکومت میکنند. یعنی که از خاطر میبرند که در سال 1357 این فریبکار ان بودند که به قدرت رسیدند. سیاستمداران ممکن است که فریبکار از آب در بیایند، اما، حرفه شان فریبکاری نیست و مکتب و مدرسه نرفته اند که فریبکاری را بیاموزند. اینان فراموش میکنند که این طلبه های حوزه های علمیه بودند که روبه ان پیر و کار کشته ای چون نورالدین کیانوری و احسان طبری، گردانندگان حزب توده یکی از نقش آفرینان در تاریخ سیاسی ایران، سازمانی که خود، کار فریبکاری را به خیانت کشانده بود، فریب دادند. بیش از هر قشر و گروهی دیگری، سازمان ها و گروهای چپ مارکسیست- لنینیست بودند  که در تبعیت از تجربه ی آموزگاران انقلابی خود در تاکتیک و استراتژی خود را فریفته و شیفته ی، مواضع ضد امپریالیستی و غرب ستیزی آیت الله ها و حجت الاسلام ها نشان میداند، به آن امید که روزی آنها را به حوزه ها باز گردانند و خود به فرمانروایی برسند.
 
حال گویی فریبکار ان دست از فریبکاری برداشته اند. آنها بعد از نزدیک به چهار دهه حکومت مطلق، کار کشته تر و مهارتی بیشتری بدست آورده اند. فریب دین را با فریب قدرت آمیخته اند و شمشیر را با شریعت، همچنانکه ولایت را با جمهوریت در آمیختند و بر آن نام "مردم سالاری دینی،" نهادند. آنچه با عقل محاسبه گر جور در نمی آمد، عادی و طبیعی ساختند. یعنی که آیت الله ها و حجت الاسلام ها به منظور تداوم حکومت الهی از دوران رسالت به امامت و سپس ولایت تا قیامت، شمشیر را بکار گرفتند که احکام شریعت، اخلاق شریعت، نظم و انضباط شریعت را نهادینه سازند. مثل نهادینه ساختن حجاب و جدایی جنسیت ها، پنهان سازی فحشا و زیر زمینی ساختن  بسیاری از رفتار و گفتار مردم. خود را بیان کردن در زیر زمین، یک کنش عادی شده است. بعبارت دیگر، حکومت دین جدایی ظاهر را از باطن با موفقیت نهادینه ساخته است. همچنانکه تبدیل مدارس و دانشگاه ها به مکتب و حوزه و نیز نمازهای جماعت هفتگی در سراسر کشور، نهادینه گردیده اند، واقعیت هایی که طبیعی جلوه گر و سوال ناپذیر میشوند. بعنی که برای حفظ بقا نه تنها دست به فریبکاری میزنند بلکه فریبکاری را میآموزند و فریبکار پرورش میدند. حفظ ظاهر میشود رمز بقا.
 
این بدان معنا ست که نظام ولایت  تنها شمشیر نمیزند بلکه قواعد و مقررات شریعت اسلامی را قانون ریزی میکند و نوعی از رفتار و گفتمان دینی را در تمام امور فرهنگی، هنری، سیاسی، اقتصادی، نظامی، نهادینه میسازد. همین اخیرا، قانون محدودیت سفر زنان زیر 40 سال به تصویب رسید. این نگاه شریعت اسلام به زن بعنوان موجودی کوتاه عقل و ناتوان از استقلال و تصمیم گیری ست که قانونی میشود، یعنی که اجحاف و تجاوزی بزرگ نه به زن بلکه به حق و حقوق جامعه ی انسانی ست که میرود که به یک امر طبیعی و در نتیجه  غیر قابل تغییر، تبدیل شود. این خود البته نمونه خوبی ست از نهادینه ساختن محدودیت ها و سوق جامعه بسوی بندگی و عبودیت.
 
تازیان مهاجم نیز در 1400 سال پیش از این به تسخیر قدرت و ثروت راضی نبودند، آنها میخواستند دین خود را، دین فرمانروایی و فرمانبری، دین تسلیم و اطاعت، و بندگی و عبودیت را نهادینه سازند. بیش از 200 سال بطول انجامید اما چنان موفق شدند که دشمنان خود را به بزرگترین مدافعان آئین شریعت اسلام تبدیل نمودند. آنگاه، از عقب ماندگی خود انگشت تعجب به دهان میبریم. برای مردم ایران مشاهده ی امام جماعت، مرد خدا، تبلور زهد و تقوا بر فراز منبر در حالیکه لوله ی تفنگی را در دست خود می فشرد، خیلی عادی است. کسی جمع تقدس و خشونت را مورد سوال قرار نمیدهد. آری، مهمتر از همه، آیت الله ها و حجت الاسلام ها خشونت را هم نهادینه نموده اند، هر روز مردم را به تماشای مراسم اعدام جوانانی در ملا عام میکشانند که محروم از حق دفاع از خود بوده اند و جرم آنها در هیچ دادگاهی به اثبات نرسیده است. حتی سنگسار مجرم نیز یک امر عادی و تماشایی است. برای ملت ما طبیعی ست که دانشگاه تهران، نماد دانش و اندیشه ورزی و آزادی، در زیر نعلین دین به حوزه های علمیه تبدیل شود.
 
این بدان معناست که آیت الله ها و حجت الاسلام ها زیرک تر از آنند که به سرنوشت دیکتاتور های کشور های عربی گرفتار شوند و یا از درون متلاشی گردند. تنش و اختلافات و یا کنش و واکنش های در درون ساختار قدرت را باید نمادین خواند. چرا که در عرصه ی دین، همه چیز از جمله کنش ها، نمادین اند بر خلاف عرصه ی سیاست که همه چیز در آن تجربی ست. حضور دین در وجود ما از دوران طفولیت- صرفنظر از آنکه بدان باور داریم یا نه- تمایل خو گرفتن به آنچه نمادین است، و یا آنچه لزوما با حقیقت همخوانی ندارد خو بگیریم. مثل آموزش مراسم وضو و نماز گزاری که تنها بطور نمادین میتوان معانی و مفاهیمی برای آن تصور نمود، و تنها زمانی میتواند مورد مفاهمه قرار گیرد که تعبیر و تفسیر شوند و گرنه در واقعیت کنشی پوچ و بیهوده بیش نیست. مردم ایران هم اکنون به اختلافات و رقابت و باند بازی درون نظام خو گرفته اند. چرا که نتیجه ی آن، چه جناحی برنده و یا بازنده میشود، تاثیری در تغییر شرایط ندارد. به اینکه هر کسی میتواند به هر کاری برای امرار معاش دست بزند خو گرفته اند، هم چنانکه به اسارت در بیرون و آزادی در درون، عادت کرده اند. یعنی که اخلاق گریزی هم خود اخلاق شده است.
 
بر قراری یک پایگاه مخالف، در درون ساختار قدرت را باید پاسخ نظام به ظهور جنبش اعتراضی 88، دانست، البته پاسخی خود بخودی بدون طراحی و از سر ضرورت و بقا. هنوز جنبش اعتراضی مردم، کاملا سرکوب و خاموش نشده بود که احمدی نژاد به مصادره ی گفتمان مخالف پرداخت و خود بجای آنکه پاسخ گو باشد در نقش سوال کننده ظاهر گردید.به یاد داریم که وی به چه میمون رقصانی ها که دست نزد. نخست گفتمان اسلام ایرانی را به میدان آورد و حتی حضرت ولایت را وا دار ساخت که تفکراسلام ایرانی را مورد تایید و تصدیق قرار دهد. استوانه ی کورش کبیر را از موزه انگلستان به قرض گرفت تا به هموطنان خود نشان دهد که مهدویت سبب نمیشود که با تبار ایرانی خود بویژه پادشاهی که برای نخستین بار حقوق بشر را شناخته و به آن احترام گذارده و یهودیان را رها ساخته است، شناسایی نکند. مبادا که هموطنانش فکر کنند که او یک تازی بومی بیش نیست. وقتی احمدی نژاد، مرید و جانباخته ی امام، امامی که به ایمان او جهان را مدیریت میکند، به هویت ایرانی خود اعتراف میکند،  دانسته یا نا دانسته ایران را به لجن آلوده میسازد به آن امید که اشتیاق به ایران را سرد و خاموش نماید. ایرانی که یک جوجه تازی بدان عشق میورزد ایران نیست، کعبه است. سپس، شاهد عزل و نصب وزارت اطلاعات بودیم که چگونه در آن درگیری پس از یازده روز عزلت ظاهرا به لیسیدن زخمهای خود پرداخت.آنگاه، از حضور جن گیران در حلقه ی دولت پرده برداری شد که نمایشی تلخ و مضحک از کار در آمد. در همان زمان او را بدرستی "انحرافی " خواندند، به درستی به آن دلیل که نظر و توجه مردم را از مبرم ترین مسائل زندگی به انحراف میکشاند.
 
رقابت ها و تنش ها و بگیر و ببند ها در بالا در زمانی که هر گونه مخالفت و مقاومت و اعتراضی خاموش شده است تجربه نشان داده است که بسیار مفید است و استمرار ان ضرر و زیانی برای رژیم ببار نمیآورد. چرا که در اصل بازدارنده هر نوع جنب و جوش ی است از زیر. وقتی قدرت مطلقه مرکزی ولایت، مورد چالش قرار میگیرد و یاران ریاست جمهوری را به زندان میکشانند، نه اینکه واقعی نیست بلکه ظاهر سازی ست، کنشی است از جنس فریبکاری. شدت اختلافات در بالا توانسته است، شعله های خشم مردم، برخاسته از چپاول و غارت گری های بزرگ، گرانی، بیکاری، تنگدستی، تحریمات اقتصادی، سقوط ارزش پول ملی و حتی سوختن دانش آموزان در آتشی ناشی از فقر و عقب ماندگی، خاموش سازد، فقر و عقب ماندگی در کشوری که به تمام عرصه های تکنولوژی از جمله تکنولوژی هسته ای دست یافته است.
 
استبداد، نظامی ست که زور بکار میگیرد تا نظم و انضباط را بر جامعه تحمیل نماید. اما استبداد مضاعف دین و قدرت، فریب کاری و زور را باهم در میآمیزد، حرفه ای که دیکتاتورها در آن چندان تجربه ای ندارند. رئیس جمهور های مادم العمر کشورهای عربی در حوزه های علمیه درس اجتهاد نخوانده بودند که با پنبه سر مردم را ببرند. شاه نیز دچار همان اشتباهی شد که همه ی دیکتاتورها میشوند با تکیه بر زور قصد داشت که کشور شاهنشاهی را به دروازه تمدن بزرگ برساند. از این روی بخود غره شد و از یک مرافعه زر گری در بالا نیز جلوگیری نمود و یک حزب فرمانبر بوجود آورد که شاه پرستی را جا بیاندازد. اما بعکس، رئیس فریبکار ان، امام خمینی، حزب جمهوری اسلامی را منحل ساخت. نظام جمهوری اسلامی که در راس آن ولایت فقیه قرار گرفته است، ساخته ی دست علم اجتهاد است، یعنی ساخته ی دست کسانی هستند که در فریبکاری به فضل و کمال رسیده اند. خوب است که لحظه ای بیاندیشیم که حکومت آیت الله ها و حجت الاسلام ها قلابی ترین نظام انتخاباتی را بوجود آورده و نهادین ساخته اند و به آن چنان میبالند گویی که انتخابات و همراه آن مردم سالاری دینی دارای واقعیت اند.
 
همچنانکه کمی زودتر اشاره شد، احمدی نژاد اخیرا دست به مصادره گفتمان آزادی و دمکراسی زده است و از نیاز انسان به آزادی برای رسیدن به کمال داد سخن میدهد. معلوم است که دلباخته مهدویت از کدام آزادی سخن بمیان میآورد، آزادی در اسلام، یعنی آزادی در تسلیم و اطاعت، در بندگی و عبودیت. بدرستی معلوم نیست که تکلیف چیست اگر کسی آزاد باشد و سرپیچی و نا فرمانی کند؟ حضرت ولایت نه تنها در منظور احمدی نژاد شکی ندارد بلکه مصادره آزادی و دمکراسی را مورد تایید و تصدیق میدهد و کارآیی آنرا تجربه کرده است. میداند که آبی ست بر آتش زیر خاکستر. با این وجود، وقتی گفتمان آزادی و دمکراسی از گلوی یک جوجه دیکتاتور تازی تبار که لومپن پا بدنیا گذارده است، خروج می یابد نمیتواند چیزی جز فریبکاری باشد. باین معنا که در خلوت بوسه بر نشیمن گاه حضرت ولایت هم میزند. در چنین شرایطی است که «قورباغه ابو عطا میخواند» مصداق پیدا میکند.
 
فیروز نجومی
Firoz Nodjomi
fmonjem@gmail.com
حکومت اسلامی، حکومت فریبکار ان.
 
رقابت ها، تنش و تشنج ها، گاهی نیز بگیر و ببندها در ساختار سیاسی رژیم دین را بعضا بگونه ای تعبیر میکنند چنانکه گویی در درون نظام بزودی آتشی بر پا میشود و از درون از هم گسیخته میگردد. جنگ قدرت را باید جدی گرفت. برخی بر این باورند که شرایط بحرانی موجود نیازمند قربانی از بالا و از درون نظام است. بعضی از رسانه ها هشدار دادند که از اندیشه ی قربانی کردن احمدی نژاد بگذرند. به تازگی نیز ، تابوی سخن گفتن از مذاکره با دشمن، شیطان بزرگ، آمریکا شکسته شد. رئیس غلامان حلقه به گوش ولایت، حسین شریعتمداری، خبر از مظلومیت و معصومیت و بزودی شهادت ولایت میدهد. وی اعلام میکند که "انقلابیون فرسوده در تدارک نوشاندن جام زهر به رهبر هستند." که اینان تحریم های اقتصادی را بهانه کرده و رهبر را زیر فشار کمر شکنی قرار داده اند. گویا این نیز به یک روند تبدیل شده است که امامان امروز بجای آنکه به پیروی از شاه امام ها، امام حسین، شمشیر بر گیرند و گردن دشمن بزنند تا اخرین نفس خود تا الله را راضی و خشنود سازند، جام زهر می نوشند و به لباس سقراط در میآیند. نه اینکه ولی فقیه دست از مقاومت بر میدارد و عقب می نشیند. این "فتنه گران " هستند که حضرت ولایت، جلوه الله را با آن علم و دانش لایتناهی، به بهانه حل مشکلات اقتصادی قصد دارند که او را به عقب نشینی وادارکنند. آری روند شهید سازی و مظلوم نمایی، هم اکنون آغاز شده است. چرا که مسئولیت اگر هم چسبنده بود هرگز به رهبر معظم، نچسبد. معلوم است وقتی که مسئولیت به ولایت نچسبد به هیچکس دیگری هم، از زیر تا راس نظام، نمی چسبد.
 
 یعنی که بزرگان نظام، واقعیت را در دامن ولایت نهاده و اعتراف کرده اند که مقاومت را دیگر سودی نیست.راه برون رفت از شرایط موجود مذاکره مستقیم با آمریکا ست. بگذریم که سخنگوی امور خارجه ادعا میکند اصلا مذاکره مستقیم با آمریکا چیز تازه ای نیست. شما کجای کارید؟ معلوم است که خاطرش نیست که حضرت ولایت بارها آنها که سخن از مذاکره با آمریکا میگفتند "بی غیرتان " خوانده بود. یعنی که بی غیرت خود آنها بودند و ملت از آن خبر نداشت. تحلیل گران و ناظران به تجزیه و تحلیل رفتار و گفتمان نقش آفرینان بازی قدرت می پردازند تا بلکه بتوانند رمز و راز وقایع سیاسی، رقابت ها و خصومت ها را بگشایند. شرایط متزلزل موجود نیز سبب ول وله بیشتری شده است در میان آنان که در کمین قدرت نشسته اند. کنفرانس و همایش و سخنرانیها براه میاندازند به آن امید که بتوانند جبهه ی واحدی در برابر حکومتی ظاهرا بی نظم و بی ثبات، بوجود آورند مبادا که در آینده خلایی در کشور ایجاد شود.
 
اشکال کار، اما، در آن است که اساس ارزیابی ها از رژیم دین، عقل محاسبه گر است و به حکومت دین همچون حکومت های سیاسی در دوران جهانی شدن روابط تولیدی و اقتصادی مینگرند. انتظار دارند که نظام ولایت همانگونه به چرخش در آید، که دیگر ساختارهای سیاسی از جمله ساختارهای استبدادی. بنظر میرسد که اینان فراموش میکنند که چه کسانی بر ما حکومت میکنند. یعنی که از خاطر میبرند که در سال 1357 این فریبکار ان بودند که به قدرت رسیدند. سیاستمداران ممکن است که فریبکار از آب در بیایند، اما، حرفه شان فریبکاری نیست و مکتب و مدرسه نرفته اند که فریبکاری را بیاموزند. اینان فراموش میکنند که این طلبه های حوزه های علمیه بودند که روبه ان پیر و کار کشته ای چون نورالدین کیانوری و احسان طبری، گردانندگان حزب توده یکی از نقش آفرینان در تاریخ سیاسی ایران، سازمانی که خود، کار فریبکاری را به خیانت کشانده بود، فریب دادند. بیش از هر قشر و گروهی دیگری، سازمان ها و گروهای چپ مارکسیست- لنینیست بودند  که در تبعیت از تجربه ی آموزگاران انقلابی خود در تاکتیک و استراتژی خود را فریفته و شیفته ی، مواضع ضد امپریالیستی و غرب ستیزی آیت الله ها و حجت الاسلام ها نشان میداند، به آن امید که روزی آنها را به حوزه ها باز گردانند و خود به فرمانروایی برسند.
 
حال گویی فریبکار ان دست از فریبکاری برداشته اند. آنها بعد از نزدیک به چهار دهه حکومت مطلق، کار کشته تر و مهارتی بیشتری بدست آورده اند. فریب دین را با فریب قدرت آمیخته اند و شمشیر را با شریعت، همچنانکه ولایت را با جمهوریت در آمیختند و بر آن نام "مردم سالاری دینی،" نهادند. آنچه با عقل محاسبه گر جور در نمی آمد، عادی و طبیعی ساختند. یعنی که آیت الله ها و حجت الاسلام ها به منظور تداوم حکومت الهی از دوران رسالت به امامت و سپس ولایت تا قیامت، شمشیر را بکار گرفتند که احکام شریعت، اخلاق شریعت، نظم و انضباط شریعت را نهادینه سازند. مثل نهادینه ساختن حجاب و جدایی جنسیت ها، پنهان سازی فحشا و زیر زمینی ساختن  بسیاری از رفتار و گفتار مردم. خود را بیان کردن در زیر زمین، یک کنش عادی شده است. بعبارت دیگر، حکومت دین جدایی ظاهر را از باطن با موفقیت نهادینه ساخته است. همچنانکه تبدیل مدارس و دانشگاه ها به مکتب و حوزه و نیز نمازهای جماعت هفتگی در سراسر کشور، نهادینه گردیده اند، واقعیت هایی که طبیعی جلوه گر و سوال ناپذیر میشوند. بعنی که برای حفظ بقا نه تنها دست به فریبکاری میزنند بلکه فریبکاری را میآموزند و فریبکار پرورش میدند. حفظ ظاهر میشود رمز بقا.
 
این بدان معنا ست که نظام ولایت  تنها شمشیر نمیزند بلکه قواعد و مقررات شریعت اسلامی را قانون ریزی میکند و نوعی از رفتار و گفتمان دینی را در تمام امور فرهنگی، هنری، سیاسی، اقتصادی، نظامی، نهادینه میسازد. همین اخیرا، قانون محدودیت سفر زنان زیر 40 سال به تصویب رسید. این نگاه شریعت اسلام به زن بعنوان موجودی کوتاه عقل و ناتوان از استقلال و تصمیم گیری ست که قانونی میشود، یعنی که اجحاف و تجاوزی بزرگ نه به زن بلکه به حق و حقوق جامعه ی انسانی ست که میرود که به یک امر طبیعی و در نتیجه  غیر قابل تغییر، تبدیل شود. این خود البته نمونه خوبی ست از نهادینه ساختن محدودیت ها و سوق جامعه بسوی بندگی و عبودیت.
 
تازیان مهاجم نیز در 1400 سال پیش از این به تسخیر قدرت و ثروت راضی نبودند، آنها میخواستند دین خود را، دین فرمانروایی و فرمانبری، دین تسلیم و اطاعت، و بندگی و عبودیت را نهادینه سازند. بیش از 200 سال بطول انجامید اما چنان موفق شدند که دشمنان خود را به بزرگترین مدافعان آئین شریعت اسلام تبدیل نمودند. آنگاه، از عقب ماندگی خود انگشت تعجب به دهان میبریم. برای مردم ایران مشاهده ی امام جماعت، مرد خدا، تبلور زهد و تقوا بر فراز منبر در حالیکه لوله ی تفنگی را در دست خود می فشرد، خیلی عادی است. کسی جمع تقدس و خشونت را مورد سوال قرار نمیدهد. آری، مهمتر از همه، آیت الله ها و حجت الاسلام ها خشونت را هم نهادینه نموده اند، هر روز مردم را به تماشای مراسم اعدام جوانانی در ملا عام میکشانند که محروم از حق دفاع از خود بوده اند و جرم آنها در هیچ دادگاهی به اثبات نرسیده است. حتی سنگسار مجرم نیز یک امر عادی و تماشایی است. برای ملت ما طبیعی ست که دانشگاه تهران، نماد دانش و اندیشه ورزی و آزادی، در زیر نعلین دین به حوزه های علمیه تبدیل شود.
 
این بدان معناست که آیت الله ها و حجت الاسلام ها زیرک تر از آنند که به سرنوشت دیکتاتور های کشور های عربی گرفتار شوند و یا از درون متلاشی گردند. تنش و اختلافات و یا کنش و واکنش های در درون ساختار قدرت را باید نمادین خواند. چرا که در عرصه ی دین، همه چیز از جمله کنش ها، نمادین اند بر خلاف عرصه ی سیاست که همه چیز در آن تجربی ست. حضور دین در وجود ما از دوران طفولیت- صرفنظر از آنکه بدان باور داریم یا نه- تمایل خو گرفتن به آنچه نمادین است، و یا آنچه لزوما با حقیقت همخوانی ندارد خو بگیریم. مثل آموزش مراسم وضو و نماز گزاری که تنها بطور نمادین میتوان معانی و مفاهیمی برای آن تصور نمود، و تنها زمانی میتواند مورد مفاهمه قرار گیرد که تعبیر و تفسیر شوند و گرنه در واقعیت کنشی پوچ و بیهوده بیش نیست. مردم ایران هم اکنون به اختلافات و رقابت و باند بازی درون نظام خو گرفته اند. چرا که نتیجه ی آن، چه جناحی برنده و یا بازنده میشود، تاثیری در تغییر شرایط ندارد. به اینکه هر کسی میتواند به هر کاری برای امرار معاش دست بزند خو گرفته اند، هم چنانکه به اسارت در بیرون و آزادی در درون، عادت کرده اند. یعنی که اخلاق گریزی هم خود اخلاق شده است.
 
بر قراری یک پایگاه مخالف، در درون ساختار قدرت را باید پاسخ نظام به ظهور جنبش اعتراضی 88، دانست، البته پاسخی خود بخودی بدون طراحی و از سر ضرورت و بقا. هنوز جنبش اعتراضی مردم، کاملا سرکوب و خاموش نشده بود که احمدی نژاد به مصادره ی گفتمان مخالف پرداخت و خود بجای آنکه پاسخ گو باشد در نقش سوال کننده ظاهر گردید.به یاد داریم که وی به چه میمون رقصانی ها که دست نزد. نخست گفتمان اسلام ایرانی را به میدان آورد و حتی حضرت ولایت را وا دار ساخت که تفکراسلام ایرانی را مورد تایید و تصدیق قرار دهد. استوانه ی کورش کبیر را از موزه انگلستان به قرض گرفت تا به هموطنان خود نشان دهد که مهدویت سبب نمیشود که با تبار ایرانی خود بویژه پادشاهی که برای نخستین بار حقوق بشر را شناخته و به آن احترام گذارده و یهودیان را رها ساخته است، شناسایی نکند. مبادا که هموطنانش فکر کنند که او یک تازی بومی بیش نیست. وقتی احمدی نژاد، مرید و جانباخته ی امام، امامی که به ایمان او جهان را مدیریت میکند، به هویت ایرانی خود اعتراف میکند،  دانسته یا نا دانسته ایران را به لجن آلوده میسازد به آن امید که اشتیاق به ایران را سرد و خاموش نماید. ایرانی که یک جوجه تازی بدان عشق میورزد ایران نیست، کعبه است. سپس، شاهد عزل و نصب وزارت اطلاعات بودیم که چگونه در آن درگیری پس از یازده روز عزلت ظاهرا به لیسیدن زخمهای خود پرداخت.آنگاه، از حضور جن گیران در حلقه ی دولت پرده برداری شد که نمایشی تلخ و مضحک از کار در آمد. در همان زمان او را بدرستی "انحرافی " خواندند، به درستی به آن دلیل که نظر و توجه مردم را از مبرم ترین مسائل زندگی به انحراف میکشاند.
 
رقابت ها و تنش ها و بگیر و ببند ها در بالا در زمانی که هر گونه مخالفت و مقاومت و اعتراضی خاموش شده است تجربه نشان داده است که بسیار مفید است و استمرار ان ضرر و زیانی برای رژیم ببار نمیآورد. چرا که در اصل بازدارنده هر نوع جنب و جوش ی است از زیر. وقتی قدرت مطلقه مرکزی ولایت، مورد چالش قرار میگیرد و یاران ریاست جمهوری را به زندان میکشانند، نه اینکه واقعی نیست بلکه ظاهر سازی ست، کنشی است از جنس فریبکاری. شدت اختلافات در بالا توانسته است، شعله های خشم مردم، برخاسته از چپاول و غارت گری های بزرگ، گرانی، بیکاری، تنگدستی، تحریمات اقتصادی، سقوط ارزش پول ملی و حتی سوختن دانش آموزان در آتشی ناشی از فقر و عقب ماندگی، خاموش سازد، فقر و عقب ماندگی در کشوری که به تمام عرصه های تکنولوژی از جمله تکنولوژی هسته ای دست یافته است.
 
استبداد، نظامی ست که زور بکار میگیرد تا نظم و انضباط را بر جامعه تحمیل نماید. اما استبداد مضاعف دین و قدرت، فریب کاری و زور را باهم در میآمیزد، حرفه ای که دیکتاتورها در آن چندان تجربه ای ندارند. رئیس جمهور های مادم العمر کشورهای عربی در حوزه های علمیه درس اجتهاد نخوانده بودند که با پنبه سر مردم را ببرند. شاه نیز دچار همان اشتباهی شد که همه ی دیکتاتورها میشوند با تکیه بر زور قصد داشت که کشور شاهنشاهی را به دروازه تمدن بزرگ برساند. از این روی بخود غره شد و از یک مرافعه زر گری در بالا نیز جلوگیری نمود و یک حزب فرمانبر بوجود آورد که شاه پرستی را جا بیاندازد. اما بعکس، رئیس فریبکار ان، امام خمینی، حزب جمهوری اسلامی را منحل ساخت. نظام جمهوری اسلامی که در راس آن ولایت فقیه قرار گرفته است، ساخته ی دست علم اجتهاد است، یعنی ساخته ی دست کسانی هستند که در فریبکاری به فضل و کمال رسیده اند. خوب است که لحظه ای بیاندیشیم که حکومت آیت الله ها و حجت الاسلام ها قلابی ترین نظام انتخاباتی را بوجود آورده و نهادین ساخته اند و به آن چنان میبالند گویی که انتخابات و همراه آن مردم سالاری دینی دارای واقعیت اند.
 
همچنانکه کمی زودتر اشاره شد، احمدی نژاد اخیرا دست به مصادره گفتمان آزادی و دمکراسی زده است و از نیاز انسان به آزادی برای رسیدن به کمال داد سخن میدهد. معلوم است که دلباخته مهدویت از کدام آزادی سخن بمیان میآورد، آزادی در اسلام، یعنی آزادی در تسلیم و اطاعت، در بندگی و عبودیت. بدرستی معلوم نیست که تکلیف چیست اگر کسی آزاد باشد و سرپیچی و نا فرمانی کند؟ حضرت ولایت نه تنها در منظور احمدی نژاد شکی ندارد بلکه مصادره آزادی و دمکراسی را مورد تایید و تصدیق میدهد و کارآیی آنرا تجربه کرده است. میداند که آبی ست بر آتش زیر خاکستر. با این وجود، وقتی گفتمان آزادی و دمکراسی از گلوی یک جوجه دیکتاتور تازی تبار که لومپن پا بدنیا گذارده است، خروج می یابد نمیتواند چیزی جز فریبکاری باشد. باین معنا که در خلوت بوسه بر نشیمن گاه حضرت ولایت هم میزند. در چنین شرایطی است که «قورباغه ابو عطا میخواند» مصداق پیدا میکند.
 
فیروز نجومی
Firoz Nodjomi
fmonjem@gmail.com

منبع:پژواک ایران


فهرست مطالب فیروز نجومی  در سایت پژواک ایران 

*مرگ بر دیکتاتور!  [2022 Oct] 
*نا پذید شدن فره ایزدی و سقوط آخوند خامنه ای!  [2022 Oct] 
*گذار از دوران تاریکی بروشنایی وجنبش برچیدن بساط دین و درونسازی آن!  [2022 Sep] 
*تا کی باید حقیقت را پنهان بداریم!  [2022 Sep] 
*انفعال جمعی، رمز بقای حکومت دینی!   [2022 Sep] 
*خاموش سازی آشکار کنندگان حقیقیت و اراده معطوف بکین خواهی و انتقاستانی در اسلام!  [2022 Aug] 
*زمان واریزی حوزه های علمیه به زباله دان تاریخ فرا رسیده است!  [2022 Aug] 
*کین خواهی و انتقام ستانی، درونمایه حکومت اسلامی!  [2022 Aug] 
*مماشت با دین ادامه دارد!  [2022 Jul] 
*برآمدن جنبش آخوند ستیزی!  [2022 Jul] 
*شیپور بیداری!  [2022 Jul] 
*آب، نان، آزادی!  [2022 Jun] 
*آخوند خامنه ای: دروغپردازی همراه با خیالپردازی!  [2022 Jun] 
*زنده باد آزادی!  [2022 May] 
* دوران فروپاشی حکومت معصوم، فرا رسیده است!  [2022 May] 
*نه فقط محاکمه یک تبهکار، محاکمه یک نظام مقدس جنایتکار!  [2022 May] 
*از مرگ رهبر تا راندن دین بخلوت خانه!  [2022 Apr] 
*فساد از دین اسلام برمیخیزد!  [2022 Apr] 
*حسین شریعتمداری: بازگشت اسلام و دگرگونی جهانی!  [2022 Apr] 
*ادامه بازی هسته ای تا نرمش قهرمانانه شماره۲!  [2022 Mar] 
*جهاد تبیین: تراژدی یا کمدی؟   [2022 Feb] 
*تقدیم پند و اندرزی خدمت مقدس ولایت فقیه  [2022 Jan] 
* هراس از اسلام: واقعیتی انکار ناپذیر!  [2022 Jan] 
*بنگر اگر باور نداری!   [2022 Jan] 
*حکومت اسلامی، کشنده وجدان انسانی!   [2022 Jan] 
*الله و جدایی جنسیت ها!  [2021 Dec] 
*تحمل بار خفت و خواری تا کی؟   [2021 Dec] 
*بیمناک از اقتدار غرب یا هراسناک از وزش نسیم آزادی؟  [2021 Dec] 
*عاشورای آبان 98 و کشتار سلطه ستیزان!   [2021 Dec] 
*بوی گند تقدس!   [2021 Dec] 
*بوی گند تقدس!   [2021 Nov] 
*رمز و راز آغازیدن امور با نام الله: بسم الله!   [2021 Nov] 
*آیا گذار از دین حاکم فرا نرسیده است؟   [2021 Oct] 
*از همآغوشی با علم هسته ای تا بازگشت بدوران رسالت!   [2021 Oct] 
* بخاکسپاری دین انسان ستیز برخیزیم!   [2021 Sep] 
*اسلام، بازدارنده یا بانی قهر و خشونت و انتقام ستانی؟   [2021 Sep] 
*بیگانگی از خود و از دیگری مانعی در راه برآندازی!   [2021 Sep] 
*خوشآمدگویی باسلام  [2021 Sep] 
*جنبش مردمی وظهور اراده معطوف برهایی و آزادی!  [2021 Aug] 
*امریکا ستیزی، نه آب، نه نان و نه آزادی!  [2021 Jul] 
* بساط حکومت دین را باید برچید!  [2021 Jul] 
*نتیجه انتخابات: اراده ولایت، خصم آشتی ناپذیر اراده ملت؟  [2021 Jun] 
*مردم سالاری دینی یا استبداد مضاعف دین و قدرت!  [2021 Jun] 
*برخیز تا قشر مفتخوار و انگل جامعه را روانه زباله دان تاریخ کنیم!   [2021 Jun] 
*ستیز با شمشیر و یا شریعت!  [2021 May] 
*سهم خواهی از ساختار قدرت!   [2021 May] 
*نه به بیعت با آخوندی که خدائی کند!   [2021 May] 
*ظریف: در تحلیل مجتهد و در اجرا مقلد!   [2021 May] 
*فرمانبر خدا یا فرمانروای خود؟  [2021 Apr] 
*آخوند خامنه ای: طلب از قران کریم!  [2021 Apr] 
* بر طبل پیروزی باید کوبید و یا بر طبل عزا؟  [2021 Apr] 
*امریکا ستیزی در بیرون و دشمنی با آزادی در درون!   [2021 Apr] 
*چه جشنی و چه نوروزی!؟  [2021 Mar] 
*بقای حکومت آخوندی تا براندازی حجاب اسلامی!   [2021 Mar] 
*فرو غلتیدن دین در مفاسد قدرت و ثروت!   [2021 Mar] 
*زمان خروج از حیرت!  [2021 Mar] 
*از استبداد سیاسی تا استبداد مضاعف دین و قدرت!  [2021 Feb] 
*هژمونی دین و حکومت ولایت تا قیامت!  [2021 Feb] 
*نمازگزاری: کنشی مقدس و یا موهن!   [2021 Feb] 
*با ویروس دینفروشی چه باید کرد؟  [2021 Jan] 
* یوم الله در راه است!   [2021 Jan] 
* پیروزی شگفت انگیزدمکراسی بر اراده معطوف به دیکتاتوری!   [2021 Jan] 
*حکومت فقیه فروریزد، اگر دین را خانه نشین سازی!   [2021 Jan] 
*«پیوند با وظیفه عدالت!»   [2020 Dec] 
*بارگاه خرافات را از بیخ و بن برکنیم و بازار دین فروشان را بکسادی بکشانیم!   [2020 Dec] 
*شبهای مردگان!  [2020 Dec] 
* جامعه اسلامی: فاحشه خانه غیر رسمی!   [2020 Dec] 
*عاشورای خونین آبان 98 و یزید زمان!   [2020 Nov] 
*ای هموطن: چه جای یاس و نومیدی ست!؟   [2020 Nov] 
* براندازی دین: اندیشه ای ممنوع!   [2020 Nov] 
* درون از دین تهی دار تا بتوانی بپا خیزی!   [2020 Oct] 
* فروپاشی نظام مشروطه و سکوت امیر طاهری!   [2020 Oct] 
*از افسون دین تا افسون عقل!  [2020 Oct] 
*بد حجابی بازتاب اراده معطوف به آزادی و خود آئینی!   [2020 Oct] 
*نجات ایران یا رهایی از بند شریعت اسلامی!   [2020 Oct] 
*ثروت ۷۰ میلیارد دلاری!   [2020 Sep] 
*حیف از قطره ای اشک!  [2020 Sep] 
* طناب شریعت را از گردین قهرمان ظلم ستیزی، نوید افکاری  [2020 Sep] 
*رمز رهایی: محاکمه وحدت دین و قدرت!   [2020 Sep] 
*یکی شدن تخت با منبر!   [2020 Aug] 
*برآمدن روشنایی و فروپاشی دین اهریمنی!   [2020 Aug] 
*رهایی در ستیز با دین نهفته است!   [2020 Aug] 
*حکومت روحانیت: میراث شاهنشاه آریا مهر، پهلوی دوم!   [2020 Aug] 
* فروپاشی حکومت الله: واقعیت یا خوش خیالی؟   [2020 Jul] 
*الله: آموزگار بزرگ خشونت!   [2020 Jul] 
*تنها بنام الله...!  [2020 Jul] 
*خدایی را دوست بداریم که انسان را دوست میدارد!   [2020 Jun] 
*یک شیشکی جادویی!   [2020 Jun] 
*از اراده معطوف به آزادی تا خواست معطوف به «تعبد!»  [2020 Jun] 
* آخوند پناهیان: و درک توحش غرب!   [2020 May] 
*رنسانس: نبرد روشنایی با تاریکی!   [2020 May] 
*ویروس شریعت است بلای جان ملت!  [2020 May] 
*ویروس دین را چاره چیست؟   [2020 Apr] 
*ویروس دین ویرانگرتر از کرونا!   [2020 Apr] 
*کرونا: افول یا صعود دین!   [2020 Apr] 
*کرونا بلای جان ولایت و یا ملت؟  [2020 Apr] 
*پس از کرونا نه دارالشفاها و نه حکومت آخوندها!  [2020 Mar] 
* آخوند، ویروسی خطرناکتر از کوید 19!   [2020 Mar] 
*کرونا، آثاری از ابتلا به گناه!   [2020 Mar] 
*دروغ بزرگ: خبر رسانی مسئولین با صفا، صداقت و شفافیت!  [2020 Mar] 
*کدام قانون؟ کدام شرع؟   [2020 Feb] 
*رای مردم: حکومت اسلامی نمیخواهیم نمیخواهیم!   [2020 Feb] 
*از دین فرمانگزاران تا دین فرمانروایان!   [2020 Feb] 
*کجاست جایگاه روحانیت!   [2020 Feb] 
*ننگ ما، ننگ ما، رهبر الدنگ ما!  [2020 Jan] 
*نزول امداد الهی و بقای نظام اهریمنی!  [2020 Jan] 
*سردار حاج قاسم سلیمانی، سردار ولایت به آرزوی دیرینه خود رسید و شربت شیرین شهادت را نوشید!   [2020 Jan] 
*جنک صفین و بر نیزه کردن قرآن!   [2019 Dec] 
*فتنه بنزین، فتنه آخوند در سوی حفظ بقای نظام!   [2019 Dec] 
*خشونت، راهکار اصلی در جامعه آخوندی!  [2019 Dec] 
*ناقوس مرگ نظام بصدا در آمده است!   [2019 Dec] 
*اسلام ناب محمدی، ‏ بستر مصیبت و شوربختی ملت!‏   [2019 Nov] 
*از آخوند ستیزی تا رهایی و آزادی! ‏   [2019 Nov] 
*آخوند را نباید دست کم گرفت!   [2019 Oct] 
*نه به مذاکره:‏ ‏ بازتاب اراده ولایت نه ملت!‏  [2019 Oct] 
*کینه ورزی و انتقام ستانی نهادین در حکومت اسلامی!‏  [2019 Sep] 
*سحر خدایاری: ‏ نماد عشق بآزادی!‏ ‏   [2019 Sep] 
*از امام بیزارم و یزیدم آرزوست!  [2019 Sep] 
*نظام رفتنی است  [2019 Aug] 
*فساد از دین فروشی بر میخیزد!   [2019 Aug] 
*رها از خدعه و فریب  [2019 Aug] 
*ضعف نظام و بروز همبستگی  [2019 Aug] 
*روحانیت و چهل سال مسئولیت!‏  [2019 Aug] 
*شعب ابی طالب یا ‏ بدر و خیر: در محاصره و یا حمله!‏   [2019 Jul] 
*نجات در براندازی ‏ قشر مفتخوار جامعه، روحانیت است!‏   [2019 Jul] 
*حکومت خدا و تنزل شأن انسان!  [2019 Jul] 
*افول ایدئولوژی جهاد و شهادت!‏  [2019 Jul] 
*جنگ نه، تنبیه و مجزات اقتصادی!  [2019 Jun] 
* حفظ "ناموس" انقلاب!   [2019 Jun] 
*سیمای آلوده بخون و خدعه تقدس!‏   [2019 Jun] 
*امریکا ستیزی یا ستیز با آزادی؟   [2019 Jun] 
*تا گلو در لجنزار!‏  [2019 May] 
*ملی گرایی و دین گرایی: دو روی یک سکه!   [2019 May] 
*«پیام تازه»  [2019 May] 
*رمضان: زمینه ساز نظام فرمانروایی و فرمانبری  [2019 May] 
*حکومت اسلامی و بیم از آزادی!   [2019 Apr] 
*روحانیت ‏ خصم آشتی ناپذیر زمان و ‏آزادی!‏   [2019 Apr] 
*"مرزنشناسی ایثار" ‏ و سپاه پاسداران!‏   [2019 Apr] 
*مصاف توحید بر علیه طاغوت و سیلاب های ویرانگر!‏   [2019 Apr] 
*سوار ‏ بر نیروی خشمگین طبیعت...!‏   [2019 Mar] 
*سال نو، سال پیوند و همبستگی!‏   [2019 Mar] 
*چگونه به اینجا رسیدیم!‏   [2019 Mar] 
*زن ایرانی نماد دیگری، ‏ نفی نظام اسلامی!‏   [2019 Mar] 
*نشاط، معضلی در جامعه اسلامی!‏   [2019 Mar] 
* دین حاکم و دین محکوم، ‏ پدیده هایی ناهمگون!‏   [2019 Feb] 
*کدام دین؟  [2019 Feb] 
*جنگ فریبکاران و توهم چند صدایی!  [2019 Feb] 
*رهایی از یوغ قدرت و یا از بند دین؟   [2019 Feb] 
*دشمن ما همین‌جاست دروغ میگن آمریکاست! ‏‏  [2019 Jan] 
* شکنجه رحمت الهی ست در حکومت اسلامی!   [2019 Jan] 
* «...ناکسها ... جاکشها !»  [2019 Jan] 
*امامت بلای جان ملت!‏   [2018 Dec] 
* از تقدس، بوی گند بمشام میرسد!‏   [2018 Dec] 
* آخوند، یکه تاز میدان!‏ ‏   [2018 Dec] 
*براندازی کدام حکومت؟   [2018 Dec] 
*کارگر میمیرد ذلت نمی پذیرد!»  [2018 Dec] 
*«باید فاتحه دین را خواند!»  [2018 Nov] 
*فرد: از فرمانبری تا آزادی   [2018 Nov] 
*نظام اسلامی، خصم آشتی ناپذیر خودگردانی!   [2018 Nov] 
*براندازی و نیاز به آرمان نوین!  [2018 Oct] 
*نقد تمدن غرب و حکومت اسلامی!  [2018 Oct] 
*آزادی و خود فرمانبری!   [2018 Oct] 
*‏ افول کتاب در جامعه اسلامی!‏   [2018 Sep] 
*زورگیری تاریخی!   [2018 Sep] 
*عاشورا: ایدئولوژی فرمانروایان!   [2018 Sep] 
*کتاب آسمانی و سرنشینان ‏زمینی!   [2018 Sep] 
* بساط روحانیت را باید برچید! ‏   [2018 Sep] 
*از فریب آزادی تا بازگشت نظام استبدادی!  [2018 Aug] 
* دروغ امروز یا حقیقت فردا؟   [2018 Aug] 
*آخوند باید گم بشه!   [2018 Aug] 
* اعتماد بر باد رفته!  [2018 Aug] 
*گفتمان آزادی، گفتمان آلترتاتیو  [2018 Jul] 
*نجات در رهایی ست از هژمونی دین!‏   [2018 Jul] 
*نگاهداشت حرمت دین!   [2018 Jul] 
*از استبداد سیاسی تا استبداد مضاعف دین و قدرت!  [2018 Jul] 
*فرا رسیدن قیامت ‏ و لغو احکام اسارت و بندگی!‏ ‏   [2018 Jun] 
*بر فراز منبر قدرت!  [2018 Jun] 
*به یک طوفان عظیم نیازمندیم!‏   [2018 Jun] 
*خروج امام عج از غیبت و دستیابی باسلحه کشتار جمعی!  [2018 May] 
*پارسی بودیم، مسلمان شدیم   [2018 May] 
*درب این زندان را باید از بیخ و بن برکند!  [2018 May] 
*بر سر میز گفتگو: اسلام و آزادی!   [2018 Apr] 
*رها یافتگان و افول نظام!‏   [2018 Apr] 
*ولی فقیه: سقوط نظام تدریجی ست!‏   [2018 Apr] 
* از تسلیم و اطاعت و فرمانبری تا استقلال و آزادی و عدالت اجتماعی   [2018 Apr] 
* حقارت است و خواری آنجا که آزادی نیست!   [2018 Mar] 
*تغیر نسل بستر خیزش مردمی  [2018 Mar] 
*اسلام، دین انسان ستیز!   [2018 Mar] 
* اسلام، دین زن ستیز!   [2018 Mar] 
*اسلام، دین عدالت ستیز  [2018 Mar] 
*بدفاع از آزادی در پرستش و پوشش!   [2018 Feb] 
*عالم برزخ  [2018 Feb] 
*حکومت اسلامی ‏ نمیخواهیم نمیخواهیم!‏   [2018 Feb] 
*آزادی حق انسان است!  [2018 Feb] 
*دوران حکومت آخوندی ‏ بسر آمده است  [2018 Jan] 
*«کیش اهریمنی»  [2018 Jan] 
* اکنون بحال روحانیت ‏ باید خون گریست!‏   [2018 Jan] 
* اراده معطوف به رهایی و آزادی   [2018 Jan] 
* از جایگاه شیطان فرود آی، ای فقیه  [2017 Dec] 
*الله: اسطوره مهربانی یا خشونت و انتقام ستانی؟   [2017 Dec] 
*خشونت و زوال دین   [2017 Dec] 
* نجات‏ در ستیز با دین نهفه است  [2017 Dec] 
*احمدی نژاد و مصادره گفتمان تظلم خواهی و عدالت و آزادی  [2017 Dec] 
* سه رویداد بزرگ  [2017 Nov] 
*نیستگرایی و بقای نظام!  [2017 Nov] 
*«تغییر رژیم»  [2017 Oct] 
*حق برگزیدن بآزادی و زوال انسان  [2017 Oct] 
*هنر وارونه سازی حقایق  [2017 Oct] 
*درد از بیگانگی با انسان بر میخیزد!‏  [2017 Oct] 
*رهایی بدست ملت است!  [2017 Sep] 
* پس از مرگ ولایت، مرگ روحانیت!  [2017 Sep] 
*روحانیت باید برود!   [2017 Sep] 
* مسئولیت و شریعت اسلامی   [2017 Aug] 
* حوزه های علمیه را به موزه های تاریخ بسپاریم!   [2017 Aug] 
*بازدارندگی و زوال روحانیت!  [2017 Aug] 
*کیست دشمن ملت و خصم آزادی؟   [2017 Aug] 
* آزادی زن ‏ و فرو پاشی رژیم دین   [2017 Jul] 
*اندر انتظار فروپاشی نظام اسلامی   [2017 Jul] 
*دین تازیان و معضل عقب ماندگی  [2017 Jul] 
*شرم مضاعف و ضرورت آزادی   [2017 Jul] 
*رای خدا در برابر رای مردم  [2017 Jun] 
*ولایت: گورکن الله!   [2017 Jun] 
*زنده باد کفر   [2017 Jun] 
*انتخابات و ‏نیروی ‏براندازنده ‏‏«کفر»   [2017 May] 
* مناظره روبهان  [2017 May] 
* رئیس جمهور چکاره ست؟  [2017 Apr] 
*انتخابات را به خاکسپاری رژیم جنایتکار تبدیل کنیم!  [2017 Apr] 
*انتخابات خوب است!‏  [2017 Apr] 
*حقیقت را باید گفت!‏  [2017 Apr] 
* از یکتا پرستی تا ‏کثرت خواهی  [2017 Apr] 
*ندای وجدان  [2017 Mar] 
*ویرانی بزرگ!‏   [2017 Mar] 
*از دین گریزی تا دین ستیزی  [2017 Feb] 
*سالروز نکبت و مصیبت ‏   [2017 Feb] 
*دگرگون سازی ارزش ‏ها!‏   [2017 Jan] 
*گفتمان رفسنجانی، گفتمان ریاکاری  [2017 Jan] 
*حقیقت نهائی!‏   [2017 Jan] 
*دیفروشان دیروز فرمانروایان امروز   [2016 Dec] 
*شاه گور خود کند و ولی فقیه گورکن خویش شود و دین!   [2016 Dec] 
*‎ ‎ دین مست باده قدرت !‏  [2016 Dec] 
*براندازی متولیان دین   [2016 Dec] 
*چیره شدن «عرب بر عجم» ‏ و آغاز نگون بختی ایرانیان  [2016 Nov] 
* آزادی و گریز از مسئولیت   [2016 Nov] 
* سرگذشت غم انگیز آزادی  [2016 Nov] 
*بازگشت بدوران رسالت ‏ و گره زدن دین به قدرت   [2016 Oct] 
*در چرائی نامگذاری الله و آغازیدن با نام او!‏   [2016 Oct] 
*عاشورا: اسطوره یا واقعیت   [2016 Oct] 
*بوی گند تقدس   [2016 Oct] 
*دعوت به امام عج و ظهور دجال   [2016 Sep] 
*عاشورا و قتل عام در زندانها  [2016 Sep] 
*محمد بشر بشیر و یا ‏‎ ‎خشم و خشونت و شمشیر  [2016 Sep] 
*«پافشاری بر نفاق» و عدالت اسلامی!  [2016 Sep] 
*جنگ شیعه وسنی:‏ اختلاف تاریخی یا دسیسه غربی؟   [2016 Aug] 
*خشونت هنجاری مقدس در قاموس اسلام  [2016 Aug] 
*کشتار جمعی در زندانها بجرم «ارتداد»  [2016 Aug] 
*تدبیرچیست؟  [2016 Aug] 
*بنام انسان و آزادی  [2016 Jul] 
*خشونت و گفتمان توحیدی   [2016 Jul] 
*پشت خمیده و بار سنگین دین و قدرت!  [2016 Jul] 
*امنیت و آزادی  [2016 Jul] 
*فقط آزادی  [2016 Jul] 
*شریعت اسلامی در ستیز با خودفرمانی  [2016 Jun] 
*معاشقه اسلام ناب محمدی با علم و تکنولوژی  [2016 Jun] 
* آزادیخواهی و باز تولید منش دیکتاتوری!   [2016 Jun] 
*اسلام در پیشگاه تاریخ  [2016 Jun] 
*بیگانگی ما از خود   [2016 May] 
* امریکا ستیزی یا اسلام ستیزی؟  [2016 May] 
*دشمن و دو قطبی شدن جامعه  [2016 May] 
* از درگیریهای کلامی تا امریکا ستیزی و فریبکاری  [2016 May] 
* امید کوکبی، قهرمان نافرمانی  [2016 May] 
*ظهور نیروی نامحسوس و امنیت اخلاقی  [2016 Apr] 
* تا کی؟   [2016 Apr] 
*رمز بقای نظام فرمانروایی و فرمانبری  [2016 Apr] 
*خائن کیست؟  [2016 Apr] 
*نقشه رذیلانه امریکا: «تزریق تقکر خاصی به نخبگان»  [2016 Mar] 
*آیا بجز ولی فقیه کسی دیگری هم هست؟   [2016 Mar] 
*نه به اخلاق اطاعت و فرمانبری!   [2016 Mar] 
*نفی حق گزینش: فروکاستی انسان به حیوان  [2016 Mar] 
* تن بخفت نباید داد  [2016 Feb] 
*انتخابات: طبل تو خالی   [2016 Feb] 
*رابطه دین با قدرت در امتداد تاریخ  [2016 Feb] 
*«جامعه ایران به کدام سو در حال حرکت است؟»  [2016 Feb] 
*انتخابات یعنی چه؟  [2016 Jan] 
*بدامن چه کسی پناه باید برد؟   [2016 Jan] 
*رهایی و ترک کیش اهریمنی  [2016 Jan] 
*بخندیم یا گریه کنیم؟   [2016 Jan] 
*از طلبگی تا خدایی و مسئله جانشینی!   [2016 Jan] 
*شمشیر ذوالفقارم آرزوست  [2015 Dec] 
*جور دیگری زندگی باید کرد   [2015 Dec] 
*بیان درد مشترک و یا صدور کیفرخواست علیه غرب؟  [2015 Dec] 
*اندر شکست دین جهاد و شهادت  [2015 Nov] 
*عاشورای پاریس  [2015 Nov] 
*آزادی را باید پرستید  [2015 Nov] 
*ولی فقیه، شاه نیست، مظهر دین است  [2015 Nov] 
*جامعه تک کتابی!  [2015 Oct] 
*عاشورا: شهادت یا خشونت؟  [2015 Oct] 
*کفر گرایی: راه رهایی و آزادی  [2015 Oct] 
*تقدس از جهل بر میخیزد   [2015 Oct] 
*قوم لوط، اخلاق انحرافی و خروج امام عج از غیبت   [2015 Oct] 
*اینهم شد خدا؟  [2015 Sep] 
*امنیت در سایه ولایت  [2015 Sep] 
*سردار حاج قاسم سلیمانی: سردار استبداد مضاعف دین و قدرت  [2015 Sep] 
*ز روز بلا باید دست بر سر گیریم  [2015 Sep] 
*فریبکاری مضاعف  [2015 Aug] 
*استبداد و آگاهی طبقاتی  [2015 Aug] 
*من مسلمانم، طرفدار رژیم دین هم نیستم!  [2015 Aug] 
*رهایی، آیا یک توهم است؟  [2015 Aug] 
*وای اگر دین نبود!  [2015 Aug] 
*خوار داشت انسان و قدسی سازی خشونت  [2015 Jul] 
*بر فراز منبر ولایت و یا خلافت؟  [2015 Jul] 
*الله: آموزگار بزرگ بیرحمی، خشونت و کین خواهی  [2015 Jul] 
*رمضان: زمینه ساز نظام فرمانروایی و فرمانبری  [2015 Jun] 
*دین ستیزی و یا قدرت ستیزی!  [2015 Jun] 
*جامعه بورژوازی و یا جامعه اسلامی فرا طبقاتی؟  [2015 Jun] 
* تاملی چند در باره جنبش عبور از ولایت!  [2015 May] 
*روحانیت: از حوزه تا حکومت  [2015 May] 
*کیست گورکن دین؟  [2015 Apr] 
*غنی سازی هسته ای بچه قیمتی؟  [2015 Apr] 
*شمشیر در نهان دین  [2015 Apr] 
*فرخنده: قهرمان جهالت ستیز  [2015 Mar] 
*دینمداری یا انسانمداری کدام یک اهریمنی ست؟  [2015 Mar] 
* دیکتاتوری و شریعت اسلامی  [2015 Mar] 
*سپاه پاسداران: سپاه ولایت و یا ملت  [2015 Mar] 
*توفان دیگری در راه است!  [2015 Feb] 
*ولایت دشمن اصلی ملت  [2015 Feb] 
*در خدمت و خیانت به اسلام و یا به ملت؟  [2015 Feb] 
*عدالت اسلامی!  [2015 Feb] 
*رهایی از دین یا جدایی آن از سیاست؟  [2015 Jan] 
*همزادی علم الله با قدرت  [2015 Jan] 
*«نه» بر تسلیم و اطاعت  [2015 Jan] 
*حصر و یا محاکمه: ولی فقیه بر سر دو راهی!  [2015 Jan] 
*تابوی هسته‌ای: نگاه ایدئولوژی یا نگاه اسلامی؟  [2014 Dec] 
*فرد و حکومت خدا  [2014 Dec] 
*قتلگاه سعیدی سیرجانی: «منزل آرام و مجلل در شمال شهر تهران»  [2014 Dec] 
* سعیدی سیرجانی به تاریخ پیوست  [2014 Dec] 
*آقای ظریف، ایران هراسی نه، اسلام هراسی!  [2014 Dec] 
*مذاکرات هسته ای: اراده ولایت یا اراده ملت؟  [2014 Nov] 
*امر به معروف، نهی از منکر و فرا رسیدن دوران کفر!  [2014 Nov] 
*امام حسین: اسطور ه یا انسانی زمینی؟  [2014 Nov] 
*جنایتکار کیست؟  [2014 Oct] 
*«امر به معروف با اسید نمیشه»  [2014 Oct] 
*دفاع مقدس یا شکست مفتصحانه ؟  [2014 Oct] 
*اسلام هراسی: خدمت و یا خیانت  [2014 Oct] 
*حقیقت نه بمب   [2014 Oct] 
*فریبخوردگان اکنون با ید به جنگ با الله برخیزند  [2014 Sep] 
*اسلام: دین رحمت و یا خشونت؟  [2014 Sep] 
*حکومت اسلامی: آبستن آزادی و استقلال و خود آئینی  [2014 Sep] 
*بازگشت اسلام به اصل خود  [2014 Sep] 
*توصیه ولایت: حفظ آرامش روانی !   [2014 Aug] 
*انفجار روابط جنسی در زیر زمین !  [2014 Aug] 
*هم ولایت و هم ریاست، هردو از دروغگویانند  [2014 Aug] 
*اسلحه ات را بر زمین بگذار ای مومن!  [2014 Aug] 
*نه حماس، نه اسرائیل  [2014 Aug] 
*شلاق، مجازات نا فرمانی و یا روزه خواری؟   [2014 Jul] 
*اعتدال، خدعه ای اسلامی  [2014 Jul] 
*«راه اندازی کلینک خشم در تهران»  [2014 Jul] 
*ما داعشی ها را خوب می شناسیم!  [2014 Jul] 
*حکومت اسلامی واژگون گردد، اگر زن حجاب از سر برگیرد  [2014 Jun] 
*بهشت با شلاق ؟  [2014 Jun] 
*از خاک سپاری مردگان در انقلاب مصر تا بازگشت آنان بزندگی در حکومت اسلامی   [2014 Jun] 
*سردار سرلشگر جعفری، سردار اسلام  [2014 Jun] 
*نبود آزادی و وحدت جنایت و عدالت در حکومت اسلامی  [2014 May] 
*زوگیری در فضای مجازی  [2014 May] 
*بازی دین و قدرت  [2014 May] 
*چهره کریه حکومت دین را بنگر  [2014 May] 
*زورگیری در اسارتگاه اوین  [2014 Apr] 
*یکتا و یگانه، تنها ولی فقیه است، بجز او هیچکس دیگری نیست!  [2014 Apr] 
*دین خصم آشتی ناپذیر آزادی  [2014 Apr] 
*پیام نوروزی خداوندگار خامنه ای : آزادی، بی آزادی  [2014 Apr] 
*دیو دو شاخ  [2014 Mar] 
*آزادی مسئولانه یا آزادی در فرمانبری؟  [2014 Mar] 
*22 بهمن: تاسیس استبداد مضاعف دین و قدرت  [2014 Feb] 
*انقلاب اسلامی: گریز از آزادی  [2014 Feb] 
*الله: مهربان و بخشنده و یا کین خواه و کیفر دهنده؟  [2014 Feb] 
*حال باید پرسید...  [2014 Jan] 
*از سلطه افکنی تا سلطه ستیزی  [2014 Jan] 
* قرآن، دین، قدرت، ما و آنها ؟  [2014 Jan] 
*تأملی چند در باره حکومت اسلامی و رهایی از آن  [2014 Jan] 
*بمناسبت اربعین: امامت یا خلافت؟ کدام حاکم است بر ما؟  [2013 Dec] 
*مماشات با دین بس!   [2013 Dec] 
*اسلام دین بیگانه با انسان  [2013 Dec] 
*فساد از اسلام بر میخیزد یا از قدرت؟   [2013 Dec] 
*مرگ بر غنی سازی هسته ای   [2013 Nov] 
*دیپلماسی ولایت و دفن حقوق بشر  [2013 Nov] 
*عاشورای 88، عاشورای حرمت شکن و اسطوره برانداز  [2013 Nov] 
*از سلطه ستیزی تا دریوزگی  [2013 Nov] 
*بنگر، خداوند غرقه در خون است!  [2013 Nov] 
*باید رستم را فرا خواند  [2013 Nov] 
*خلع دین از حکومت  [2013 Oct] 
*مرگ بر آمریکا: رمز مقاومت مردم یا رمز بقای حکومت ارتجاع؟  [2013 Oct] 
*ستیز با شیطان بزرگ ستیز است با آزادی  [2013 Oct] 
*الله اکبر: دین یا سیاست؟  [2013 Oct] 
*طبل توخالی  [2013 Sep] 
*«نرمش قهرمانانه» یا حرکت مذبوحانه؟  [2013 Sep] 
*حرمت شکنی روحانیت   [2013 Sep] 
*زایش خدا: نفی انسان و آزادی  [2013 Sep] 
*گره هسته ای، وسیله است نه هدف، دینی ست نه سیاسی  [2013 Aug] 
*گفتمان اعتدال و آشتی اسلام با جهان سکولار!  [2013 Aug] 
*رمز و راز وزارت: شایستگی و لیاقت یا تسلیم و اطاعت از ولایت؟  [2013 Aug] 
*بوی فریبکاری به مشام میرسد  [2013 Aug] 
*تا ولایت هست، سیه روزی و تیره بختی هم هست  [2013 Aug] 
*گفتمان ولایت: وارونگی حقایق و بهانه جویی های احمقانه  [2013 Jul] 
*تیشه بر ریشه فقاهت، تیشه بر بنیان قدرت است  [2013 Jul] 
*آبادی بدون ویرانی؟ نه حقیقت، نه آزادی  [2013 Jul] 
*رمضان: بیداری وجدان و یا وجدان فرمانبر؟  [2013 Jul] 
*از خداوند خامنه ای ست که بوی گند برمیخیزد  [2013 Jun] 
*رئیس جمهور منتخب: باز تاب اراده ولایت و یا تبلور اراده ملت؟  [2013 Jun] 
*انتخابات و یا آفرینش حماسه سیاسی؟  [2013 Jun] 
*گفتمان ولایت، گفتمان تحقیر و توهین به ملت  [2013 Jun] 
*گفتمان انتخابات  و یا گفتمان فرمانروایی و فرمانبری؟ [2013 May] 
*دلشوره انتخابات  [2013 May] 
*صداقت هرگز نه از دین برخیزد و نه از قدرت گفتگویی با آقای هاشمی رفسنجانی [2013 May] 
*کارنامه ولایت و یا ریاست جمهوری؟  [2013 May] 
*رمز رهایی از دیکتاتوری  [2013 Apr] 
*احکام شریعت لغو و قیامت اعلام کنید  [2013 Apr] 
*دعوت به امام عج و ظهور دجال  [2013 Apr] 
*بازی هسته‌ای و اسطوره جهاد و شهادت  [2013 Apr] 
*جنگ عدالت با آزادی   [2013 Apr] 
*سکولاریسم از ستیز با دین گذر میکند  [2013 Mar] 
*هفت سین، بدون دال بیگانه: سال نو، دین نو  [2013 Mar] 
*ظهور امام چهاردهم  [2013 Mar] 
*الله، خدای یکتا و یگانه مرد است و مردانه میاندیش بمناسبت هشتم مارس، روز جهانی زن [2013 Mar] 
*قدسی سازی خشونت، رمز بقای نظام ولایت  [2013 Mar] 
*اسلام دین بیگانه با انسان   [2013 Feb] 
*آقای رئیس جمهور  [2013 Feb] 
*دین را باید بدادگاه بکشانیم  [2013 Feb] 
*حکومت راهزنان و غارتگران  [2013 Feb] 
*کدام انتخابات؟ چه قانونی؟  [2013 Feb] 
*یورش به دفاتر روزنامه ها و زور گیری روزنامه نگاران  [2013 Feb] 
*حاکم یا محکوم، کدامیک زور گیر است؟  [2013 Jan] 
*نظام ولایت، نظام قانون گریز و قانون شکن  [2013 Jan] 
*تاج شاهی بر سر خداوند خامنه‌ای  [2013 Jan] 
*دین و یا قدرت، کدامیک دشمن ملت ایران است ؟  [2013 Jan] 
*نظام ولایت، نظام فریب و خیانت  [2012 Dec] 
*از حجره و حوزه، تا کاخ نشینی و فرمانروایی  [2012 Dec] 
*حکومت اسلامی، حکومت فریبکاران  [2012 Dec] 
*عاشورای 88، عاشورای حرمت شکن و اسطوره برانداز  [2012 Dec] 
*عاشورا : از تحمیق تا تطمیع و از امام تا یزید  [2012 Dec] 
*پیام عاشورا: کین خواهی و خشونت، تسلیم و اطاعت   [2012 Nov] 
*عاشورا و اسطوره سازان حرفه ای  [2012 Nov] 
*دو معضل نیروی های انتظامی: بر خورد با ماهواره ها و بد حجابی  [2012 Nov] 
*براندازی دین تازیان بومی : خوش خیالی و یا واقع بینی؟  [2012 Nov] 
*مسئول تحریمات: دشمنی با اسلام یا غنی سازی هسته ای؟  [2012 Oct] 
*براندازی نظام ولایت از براندازی فقاهت، مظهر دین میگذرد  [2012 Oct] 
*جهاد و شهادت جنایت است و در خصومت با انسانیت  [2012 Oct] 
*حرف قرآن، حرف قدرت است  [2012 Oct] 
*پیش بسوی انسان و آزادی   [2012 Oct] 
*چشم بند ان ، کاریکاتور ی که مقدس را موهن ساخت   [2012 Sep] 
* ما عاشق امامان خود هستیم!  [2012 Sep] 
*از دینداری تا غیرتمداری  [2012 Sep] 
*کدام بحران؟  [2012 Sep] 
*بازگشت دوران تازیان مهاجم  [2012 Sep] 
* بحساب دین یا بحساب ملت  [2012 Sep] 
*حکومت اسلامی، بازنده ی بزرگ در اجلاس جنبش عدم تعهد.   [2012 Sep] 
*ولایت جلوه ی الله  [2012 Aug] 
*الله، بازیگر اصلی  [2012 Aug] 
*بوی گند ارشاد  [2012 Aug] 
*براندازی ولایت از رهایی از یو غ الله میگذرد.   [2012 Aug] 
*کهریزک: مجازات مبارزین راه آزادی   [2012 Aug] 
*کهریزک: مجازات مبارزین راه آزادی  [2012 Aug] 
*از کدام دین است که سخن میرانید؟  [2012 Aug] 
*حکومت ولایت، حکومت الله ست  [2012 Jul] 
*چرا باید با نام الله آغاز کنیم؟  [2012 Jul] 
*روحانیت دشمن ملت  [2012 Jul] 
*الله و جدایی جنسیت ها  [2012 Jul] 
*اسلام: دین فرمانروایی و فرمانبری  [2012 Jul] 
*خمینی الله را کشته است  [2012 Jun] 
*حجاب در ستیز و خصومت با عفاف   [2009 Jan]