الگوهای رایج فریب‌کاری در نظام جمهوری اسلامی
نام‌گذاری، دست‌کاری و تغییر مفاهیم و آمار، و از آنِ خود سازی 

مجید محمدی

حکومت مطلقه‌ی روحانیت شیعه در ایران سه دهه با مجموعه‌ای از تقدس‌نمایی، دشمن‌تراشی، مظلوم‌نمایی، ننه من غریبم بازی، فرافکنی؛ فریب کاری، دروغ‌ گویی، فساد، سرکوب و ترور دوام داشته است. این گونه فریبکاری‌ها بخشی لاینفک از نظام حکومتی روحانیت است چون حکومتی که بر آرای مردم تکیه نزده و خود را نماینده‌‌ی خدا در زمین معرفی می‌کند چاره‌ای به‌جز فریبکاری جهت تداوم ندارد. در عین سرشار بودن ادبیات سیاسی مخالفان از اشاره به فریبکاری‌های حکومت، روش‌ها و تاکتیک‌های فریب کاری هیئت حاکمه در ایران کمتر مورد بحث قرار گرفته است در حالی که رفتار فریب‌کارانه‌ی حکومت‌های استبدادی، تاریخی به قدمت حیات اجتماعی انسان‌‌ها دارد.

ماکیاولیسم ایدئولوژی ناگفته‌ی حکومت ولایت مظلقه‌ی فقیه در حوزه‌ی نسبت میان اخلاق و سیاست است. در این حکومت همه‌ی اصول به یک اصل تقلیل یافته است: حفظ منافع و علائق روحانیت حاکم در چارچوب یک حکومت مطلقه. در این حال هیچ خط ابتذالی برای روحانیت وجود نخواهد داشت و هر اصل و قاعده‌ای قابل نقض خواهد بود. قانون، اخلاق و حتی شریعت مانعی برای بازداشتن روحانیت از اعمال فریبکارانه‌ی خود نبوده است. روحانیون حاکم با تمسک به غریزه‌ی بقا و تهدیدات بیرونی به هر عملی برای تداوم حکومت خویش دست زده‌اند.

فریب‌کاری در ایران تنها به قشر روحانی اختصاص ندارد بلکه بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی اجتماعی ایرانیان است و در این میان آنها که سهم بیشتری را از قدرت و ثروت و منزلت می‌خواهند یا در اختیار دارند طبعا بیشتر فریب‌کاری می کنند‌، بالاخص اگر دستگاه‌های فریب‌سنج مثل رسانه‌های مستقل و نهادهای نظارتی و نهادهای مدنی را تعطیل یا فشل کنند. تحمل فریب‌کاری هر روزه‌ی روحانیون حاکم در ایران ناشی از این خودآگاهی در میان مردم است که خود آنها نیز در زندگی روزمره چنین می‌کنند. اما روحانیت حاکم فریب‌کاری را به سطحی غیر قابل انتظار، پیچیده و باورناکردنی ارتقا داده است و از همین جهت بررسی این پدیده ضرورت پیدا می‌کند.

اکنون پرسش اینست که اولا آیا این فریب‌کاری دستگاه روحانیت و وابستگان دیگر آن، متاخر و متعلق به دوران حکومت جمهوری اسلامی است یا به فرهنگ و سنت روحانیت شیعه مربوط است و ثانیا این فریب‌کاری چگونه انجام می‌شود و روش‌های مورد استفاده تا چه حد ابداعی و جدیدند.

فریب‌کاری ساختاری

فریب‌کاری عبارت است از پنهان کردن یا وارونه کردن حقیقت با هدف گمراه کردن خلائق، حیله‌گری، ریا و تزویر، به دام انداختن و تقلب. روحانیت شیعه هیچ گاه هدف خود را بیان حقیقت، همه‌ی حقیقت و به‌جز حقیقت اعلام نکرده است؛ هدف روحانیت اجرای احکام اسلام بوده است و برای این هدف هر وسیله‌ای جایز شمرده شده است. بنا به اصول تقیه و مصلحت و عسر و حرج که اصولی بنیادین در فقه شیعه و تعالیم و آموزه‌های دینی هستند هر عملی برای حفظ خود و حفظ بیضه‌ی اسلام جایز است. از این جهت، همه‌ی ابعاد و اجزای فریب‌کاری مثل قند و نبات در فرهنگ شیعی رواج دارند. 

مشغله‌ی اصلی روحانیت شیعه همانند روحانیت در دیگر ادیان، تبلیغات است. هنگامی که ابزار تبلیغات با هدف کسب قدرت، ثروت و منزلت مطلقه در جامعه و مدعای در اختیار داشتن حقیقت مطلق همراه شود، جهت‌گیری تبلیغات به سوی فریب‌کاری و دروغ‌بافی و پنهان‌کاری خواهد بود. دست‌کاری در واقعیت با تاکید بر وجوه مورد نظر، خاموشی بر نکات دل ناچسب، گزینش اطلاعات برحسب جهت‌گیری‌های ایدئولوژیک و با هدف تحریک احساسات از اصول هرگونه تبلیغات اعم از سیاسی، تجاری و مذهبی است. هنگامی که تبلیغات با چشم‌پوشی از واقعیت یا پنهان کردن آن همراه شود نام فریب‌کاری بر خود می‌گیرد. 

دشوار بودن تشخیص سره از ناسره توسط عموم مردم، ضرورت اعتماد به یکدیگر برای تداوم حیات اجتماعی، تمایل بسیاری از انسان‌ها به فریفته شدن بالاخص در شرایط دشوار زندگی (که کوری در برابر دروغ خوانده می‌شود)، زمینه‌های اجتماعی و روانشناختی لازم را برای فریب‌کاری حاکمان فراهم آورده‌اند. در بافت و سیاق ایران اعتماد دین‌داران به رهبران روحانی زمینه را برای فریب‌کاری روحانیت حاکم مستعد‌تر کرده است.

الگوهای فریب‌کاری

فریب‌کاری حکومت جمهوری اسلامی را در چند الگوی رفتاری آن به خوبی می‌توان مشاهده کرد. اولین الگو دست‌کاری آمار و ارقام و اگر ممکن نباشد دست‌کاری در خود شاخص‌هاست. به عنوان نمونه، دولت احمدی نژاد نخست تلاش کرد آمار بیکاری را کمتر از میزان واقعی اعلام کند و هنگامی که با انتقاد کارشناسان در این مورد مواجه شد با دست‌کاری در مفهوم بیکاری تلاش کرد میزان بیکاری را کمتر از حد واقعی نشان دهد. بر اساس تعریف جدید وزارت كار و امور اجتماعي در راستای كاهش آمار بيكاری، هر فردي را كه هفته‌ای يك ساعت كار كند، شاغل دانسته است. (١)در هر دوره از انتخابات سازمان‌های مسئول جمهوری اسلامی بر حسب آمال و اهداف متفاوت خود، اطلاعات متناقضی از جمعیت کشور عرضه می‌کنند. بالا رفتن و پایین آمدن جمعیت کشور با هدف نمایش افزایش شرکت کنندگان در انتخابات و افزایش آرای اقتدارگرایان و نیز کاهش آرای منتقدان (اگر از صافی شورا نگهبان رد شوند) صورت می‌گیرد. در سال‌های دوران حکومت خامنه‌ای/احمدی نژاد هر دستگاه حکومتی نرخ خاصی از تورم را هر ماهه و هرساله برحسب تعریف خاصی از آن اعلام می‌کند: به عنوان مثال، آمار بانک مرکزی با آمارهای وزارت اقتصاد و دارایی و آمارهای سخنگوی دولت متفاوتند. مسئولان دولتی به جای تلاش برای کاهش نرخ تورم خود رقم را با دست‌کاری و حذف برخی کالاها کاهش داده و به مردم اعلام می‌کنند.

نمونه‌ی دیگر، بحث خصوص سازی است. در سه سال ١٣۸٤ تا ١٣۸٧، مقامات دولت احمدی نژاد سه رقم متفاوت از واگذاری‌ها در دولت‌های هاشمی و خاتمی ارائه داده‌اند. نخستين بار روز ٦ اسفند ٨٥، روزنامه ايران به نقل از رئيس جمهور كل ميزان واگذاري‌ها را در سال‌هاي ۸٤ - ۷٠ معادل سه هزار و پانصد ميليارد تومان دانست و آن را با ميزان واگذاری‌ها در دوره‌ی دو ساله‌ی مسئوليت خود مقايسه کرد. كمتر از دو سال پس از اين اظهارات صريح رئيس جمهور، وزير اقتصاد او روز اول دی ماه ۸٧، ميزان واگذاري توسط دولت‌هاي سازندگي و اصلاحات در دوره‌ی ١٣۷٠ تا ١٣۸٤ را معادل ٢۷٥٠ ميليارد تومان دانست و تنها ٤ روز بعد از آن، احمدی‌نژاد در قم با كاستن ١٠٠٠ ميليارد تومان از رقم اظهار شده توسط خود او در اسفند ماه ٥۸، مدعي شد كه در دولت‌های قبل، تنها ٢٥٠٠ ميليارد تومان واگذاری سهم دولت به بخش خصوصي انجام شده است. (٢)

الگوی دوم مهندسی اطلاعات و اخبار است. حکومت از یک سو رسانه‌ها و تریبون‌ها را به انحصار خود در آورده است و از سوی دیگر اطلاعات و اخباری که عرضه می‌کند تنها موادی هستند که ایدئولوژی رژیم را تایید و مخالفان آن را تخطئه می‌کند. رژیم جمهوری اسلامی اطلاع رسانی را به تبلیغ تقلیل داده و این نظام تبلیغاتی را در همه‌ی رسانه‌های چاپی و الکترونیک به کار گرفته است. پیاده نظام رژیم در رسانه‌ها نه بر اساس باور بلکه بر اساس یک مجموعه دستورالعمل، خبر یا گزارشی را بدون دست‌کاری‌های صرفی و نحوی، و بیانی و ساختاری به جامعه عرضه نمی‌کنند. به عنوان مثال یکی از این دستورالعمل‌ها اینست که همه‌ی اخبار منفی مربوط به غرب و بالاخص ایالات متحده و همه‌ی اخبار مثبت در مورد جامعه‌ی ایرانی در هر بخش خبری عرضه شود. بدین ترتیب، شهروندان ایرانی نباید با دستاوردهای مثبت جوامع غربی در قلمروهای اجتماعی و فرهنگی و علمی آشنا شوند.     

الگوی دیگر نام‌گذاری است. در نام‌گذاری‌ها همه‌ی عناوین مثبت به حکومت و همه‌ی عناوین منفی به مخالفان تعلق می‌گیرد. طرفداران حکومت و روحانیت حاکم اصول‌گرا نامیده می‌شوند در حالی که به هیچ اصلی باور ندارند و هیچ قاعده و قانونی در کشور نیست که نقض نکرده باشند؛ اما مخالفان اراذل و اوباش و افراطی نام می‌گیرند. روزنامه‌ی کیهان که تریبون و سخنگوی رهبری و بیت وی است همه‌ی کسانی را که مستقیما از خامنه‌ای و اطرافیان وی اطاعت نمی‌کنند ضدانقلاب و جاسوس و منافق و معتاد و زنباره و دنیاپرست و ترسو و بزدل معرفی می‌کند. 

الگوی چهارم برساختن و به کار گرفتن مفاهیم جدید و غلط‌انداز برای پدیده‌های موجود است. به عنوان نمونه، تعزیر نام جدید شکنجه، اعتراف نام تازه‌ای برای اقرار تحت فشار، رهبری جهان اسلام عنوان دیگر رهبری رژیم جمهوری اسلامی، کودتای پارلمانی نام جدیدی برای پیروزی در انتخابات و براندازی نام تازه‌ای برای هرگونه مخالفت سیاسی در ادبیات رایج حاکمان در ایران هستند. حاکمان روحانی پایتخت رژیم را ام‌القرای جهان اسلام و حکومت خود را حکومت عدل می‌نامند. از نگاه آنان ایران تحت حاکمیت مطلقه‌ی روحانیت بهترین دمکراسی جهان و آزادترین کشور دنیاست در حالی که این رژیم یکی از سیاه‌ترین کارنامه‌ها را در نقض حقوق بشر و مبانی دمکراسی از آن خود کرده است.

و الگوی پنجم از آنِ خود‌سازی است به این معنی که رهبران جمهوری اسلامی همه‌ی دستاوردهای ملی را به نام خود و حکومت خویش می‌نویسند حتی اگر هیچ نقشی در آن نداشته باشند. برای رهبران نظام سیاسی کافی نیست که قدرت مطلقه و بخش اعظم ثروت جامعه را در دست دارند بلکه می‌خواهند همه‌ی اعتبارات علمی و فرهنگی نیز به نام آنها ثبت شود. به عنوان نمونه، غلامعلی حداد عادل، رییس سابق مجلس شورای اسلامی، خامنه‌ای را صرفا به دلیل اشاره به اهمیت دانشنامه‌نویسی در سال ١٣٦٢ به عنوان پدر دانشنامه‌نویسی ایران معرفی کرد. (٣) در حالی که جدا از دانشنامه‌های ایرانی در قرون گذشته - مثل دانشمانه‌ی علایی ابن سینا، جامع‌العلوم امام فخر رازی، درة‌التاج قطب‌الدین شیرازی، و نامه‌ی دانشوران ناصری- در دوران قبل از انقلاب نیز گروهی به دانشنامه‌نویسی در ایران مشغول بوده‌اند. کار بر روی دانشنامه‌ی ایران و اسلام به سرپرستی احسان یارشاطر در سال ١٣٥٤ و کار بر روی دایرةالمعارف فارسی به سرپرستی غلامحسین مصاحب و رضا اقصی در سال ١٣٤٥ آغاز شد. همچنین این عنوان به کسانی تعلق می‌گیرد که عمری را در این قلمرو گذرانده‌اند نه به یک رهبر سیاسی که صرفا در دیدار با هر گروهی به حرف‌های کلی اکتفا می‌کند.

نوآوری‌ها

هیچ یک از الگوهای ذکر شده ابداعی و جدید نیستند بلکه با ابداعات و دست‌کاری‌هایی، اسلامیزه و ایرانیزه شده‌اند. همه‌ی الگوهای فوق توسط رژیم‌های اقتدارگرا و تمامت‌خواه قبلا به کار گرفته شده‌اند و کاست حکومتی ایران در مکتب این رژیم‌ها به خوبی آموزش گرفته‌اند. مبارزه‌ی جدی با امپریالیسم و لیبرالیسم سیاسی، روحانیت حاکم را به سرعت در صف حکومت‌های تمامت‌خواه و اقتدارگرایی مثل حکومت‌های اروپای شرقی قبل از فروپاشی کمونیسم قرار داد و روحانیون روش‌های سرکوب آنها را تقلید کردند و تنها تکنیک‌های ایرانی را نیز با مزه‌ی اسلامی به آن افزودند. 

در برساختن این الگوها از ایدئولوژی‌های اسلامی، ادبیات سیاسی رژیم‌های اقتدارگرای فاشیستی، کمونیستی و نظامی در همه‌ی دنیا و روانشناسی تبلیغات سیاسی و تجاری در دنیای غرب به خوبی بهره‌گیری شده و این امور در چارچوبی بومی و دینی عرضه شده است. دستگاه ایدئولوژی روحانیت که پس از انقلاب از توجیه حرکت انقلابی و نفی حکومت شاهنشاهی باز ایستاد برای توجیه حکومت مطلقه‌ی روحانیت و تعبیه‌ی تاکتیک‌هایی جهت بقای آن به کار گرفته شد. ماشین تبلیغی حکومت اسلامی همواره در کار شکل دادن و روزآمد کردن الگوهای فوق بوده و تحولات اجتماعی به پیچیده‌تر شدن آنها یاری رسانده است.

ترجمه‌ی امپریالیسم به شیطان و استکبار جهانی و بار کردن مفاهیم قرانی بر این ایده‌، نظریه‌ی شبیخون فرهنگی، نام‌گذاری تصفیه‌ی استادان و دانشجویان به انقلاب فرهنگی، استفاده از مفاهیم شرعی مثل تعزیر و اقرار برای اطلاق بر شکنجه و اعتراف‌گیری، بار کردن همه‌ی ویژگی‌های سلطان بر ولی فقیه در ادبیات سیاسی ایرانی، و استفاده از تعابیر منفی قرانی برای نام‌گذاری مخالفان و منتقدان ابداعات مهم ماشین تبلیغاتی جمهوری اسلامی هستند.

 پانویس‌ها:
 
١. تابناک، ١ دی١٣۸۷
٢- آفتاب یزد، ۷ دی ١٣۸۷
٣- کیهان، ٥ دی ١٣۸۷  

منبع:گذار


فهرست مطالب مجید محمدی  در سایت پژواک ایران 

*علیه یهودستیزی و اسرائیل ستیزی اتحاد اسلامیسم، مارکسیسم و فاشیسم علیه یهودیان و دولت سکولار آنها [2023 Nov] 
* پنج مجموعه پرسش و پنج خلط در راستای صلح‌طلبی توهمی  [2023 Oct] 
*ستاد فرماندهی عملیات جنایی حماس و جهاد اسلامی در تهران است  [2023 Oct] 
*چگونه می‌توان منابع یک دولت-ملت را غارت کرد و آن را به خاک سیاه نشاند؟  [2023 Sep] 
*سه هدف تغییرناپذیر هر جنبش اعتراضی در ایران آینده: انحلال سپاه و بسیج، تعطیلی روحانیت شیعه، و برکناری همه مقامات رژیم  [2023 Sep] 
* نهادهای انتصابی رژیم اسلامی در ایران بلاموضوع شده‌اند   [2023 Aug] 
* دادخواه گیج و گنگ یا سوسیالیست متوهم در برابر یک انتخاب سخت  [2023 Apr] 
*شرم بر دولت بایدن  [2023 Feb] 
*لابی رژیم کودک کش، شبکه ی عوامل آن در بوق های تبلیغاتی غربی، و اصلاح طلبان شیپور را از سمت گشادش می نوازند  [2023 Feb] 
*جامعه ایران به شرایط ماقبل ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ باز نخواهد گشت  [2023 Jan] 
*۱۲ پرسش در باب وکالت سیاسی به شاهزاده رضا پهلوی در دوران براندازی و گذار از یک رژیم تمامیت‌خواه  [2023 Jan] 
* روحانیت شیعه، بزرگ‌ترین بازنده انقلاب سکولار و آزادی‌خواهانه ۱۴۰۱  [2022 Dec] 
*زمان گردهمایی ۱۰۰هزار نفری در واشنگتن دی‌سی فرا رسیده است  [2022 Oct] 
* ماشین سرکوب جمهوری اسلامی خسته و متزلزل شده است   [2022 Oct] 
*صدها هزار نفر را کتک می‌زنند تا مردم را قانع کنند مهسا را کتک نزده‌اند  [2022 Sep] 
* کشته شدن مهسا امینی و «اسلام‌هراسی»  [2022 Sep] 
*بخت مجتبی در نشستن بر کرسی ولایت فقیه  [2022 Sep] 
*خیز برداشتن برای جنگ با ناتو بعد از تبدیل امنیت ملی به کالای اسقاطی  [2022 Jul] 
* سرنوشت صدام در انتظار پوتین است  [2022 Mar] 
*چهار ننگ ابدی که بر پیشانی روحانیت شیعه باقی خواهد ماند  [2022 Mar] 
*مراسم سالگرد انقلاب در سال ۱۴۰۰ هیچ ربطی به انقلاب ۵۷ نداشت  [2022 Feb] 
*چگونه می‌توان یک دولت-ملت را به نکبت و فلاکت کشاند؟  [2022 Jan] 
*یورونیوز فارسی: باجی که اتحادیه اروپا به رژیم اسلامی داده است  [2022 Jan] 
* ممنوعیت‌ زنان به ورزشگاه ها؛ ممنوعیت‌های ابلهانه یا منافع پنهان   [2021 Dec] 
* بی‌نظیری سه قوه‌ دافعه، تخریب و وحشیگری امپراطوری شیعه در تاریخ امپراطوری‌ها  [2021 Dec] 
*فلاکت‌ها را چگونه توجیه می‌کنند؟   [2021 Dec] 
* اندیشکده‌های «نظام»: موسسات زیباسازی سیاست‌ها و تصمیم‌های لات‌ها و چاقوکش‌ها   [2021 Dec] 
*هزینه‌های یکدستی حاکمیت و نیروهای گریز از مرکز   [2021 Dec] 
*گران کردن بنزین عملی‌ترین راه‌ حل بحران کسری بودجه برای دولت رئیسی   [2021 Oct] 
* آیا نسل «همه‌چیزدان‌»‌های شیعه رو به انقراض است؟  [2021 Oct] 
*تبلیغات سیاسی و «چانه‌زنی در بالا» سطح مهمل‌گویی را ارتقا می‌دهد استدلال‌هایی که مرغ پخته را به خنده می‌اندازد [2021 Sep] 
*تحفه‌هایی که با پست هوایی امریکایی-فرانسوی تحویل می‌شوند   [2021 Aug] 
*آیا ۳۰ میلیون دوز وارداتی رئیسی هم به ۶۰ میلیون دوز وارداتی روحانی خواهد پیوست؟   [2021 Aug] 
* شعارهای مترو صادقیه و پاساژ علاء‌الدین به شعارهای ملی تبدیل خواهند شد  [2021 Jul] 
*جمهوری اسلامی ایران دوران سختی در پیش رو دارد  [2021 Jul] 
*چشم‌اندازهای دولت ابراهیم رئیسی   [2021 Jun] 
*آینده‌ سیاسی محمدجواد ظریف   [2021 Jun] 
*روش‌های رقابت میان نامزدهای «نظام»  [2021 Jun] 
*چهار محور تبلیغات سیاسی به نفع حماس و جهاد اسلامی  [2021 May] 
*جانشینی خامنه‌ای + بازیگران کلیدی در رویداد ۲۸ خرداد ۱۴۰۰   [2021 Apr] 
*سه گونه سفارت جمهوری اسلامی ایران در ایالات متحده و کانادا   [2021 Apr] 
* ایرانیان سال را با هشت دروغ خامنه‌ای آغاز کردند   [2021 Mar] 
*سمت و سوی پنج پرونده امنیتی جمهوری اسلامی  [2021 Mar] 
*دانشگاه مریلند یا آشپزخانه‌ بیت، سپاه و دستگاه‌های امنیتی؟   [2021 Mar] 
* اسلامی‌سازی علوم؛ از آکادمی منیر‌الدین حسینی و مغازه مصباح تا دانشگاه هاروارد  [2021 Feb] 
*دلایل توقیف نفتکش و غنی‌سازی ۲۰ درصدی در آستانه انتقال قدرت در آمریکا  [2021 Jan] 
*کارنامه‌ی بی‌حاصل سیاست مماشات و خشنود‌سازی برای مهار جمهوری اسلامی  [2020 Dec] 
*در «بیت» خامنه‌ای چه می‌گذرد؟   [2020 Nov] 
*در جنگ ایران و عراق هر دو کشور شکست خوردند هیچ جنگی مقدس نیست  [2020 Sep] 
*نوبت بازنشستگی سیاسی حسن روحانی فرا رسیده است  [2020 Jul] 
*بازار پر رونق پیامبری، مهدویت و ارتباط با امام زمان در ایران  [2020 Jun] 
*دشمنی که نمی‌شناسند، سه افسانه‌سازی غالب در مورد ایالات متحده آمریکا  [2020 May] 
*برنامه‌ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای ایران چیست؟   [2020 May] 
*میزان بی‌اطلاعی از مسائل ایران در گزارش‌های رسانه‌های غربی حیرت‌آور است  [2020 May] 
*خامنه‌ای: القای توهم منجی و فرار از پاسخگویی  [2020 Apr] 
*«نابحران» کُرونا و تحریم‌ها: نظام و لابی آن فرصتی برای تجدید قوا یافته‌اند  [2020 Apr] 
*پنج موج مهاجرت از جمهوری اسلامی، موج پنجم به غارتگران منابع کشور تعلق دارد،  [2020 Feb] 
*لابی جمهوری اسلامی ایران هم مانند خود آن غیرعادی است   [2020 Jan] 
*پنج افسانه در مورد قاسم سلیمانی  [2020 Jan] 
* از نظام قرار نیست «چیزی» باقی بماند   [2019 Dec] 
*آدرس‌های غلط تحلیلی در مورد اعتراضات آبان ۹۸  [2019 Nov] 
*از «یانکی گو هوم» تا «ایران برو بیرون»   [2019 Oct] 
*مغازه‌ی دو نبشی که جمهوری اسلامی باز کرده است   [2019 Oct] 
*روزی که «نرمش قهرمانانه‌ی- ۲» فرا خواهد رسید  [2019 Oct] 
*مداح اسرائیلی دیگر چه صیغه‌ای است؟ روش خلق این شتر گاو پلنگ   [2019 Sep] 
*چرا مردم ایران علیه رژیم به خیابان‌ها نمی‌آیند؟   [2019 Aug] 
*از همه‌ی دنیا طلبکارند، با همه‌ی نکبت و فلاکتی که به ارمغان آورده‌اند  [2019 May] 
*روش‌های مهندسی عقیدتی‌ـ‌سیاسی تجمعات ۲۰ هزار بلیت داربی بهار ۹۸ برای از‌ ما‌ بهتران  [2019 Apr] 
*یورونیوز فارسی آشکارا به دیگر بوق‌های تبلیغاتی فارسی‌زبان پیوسته است  [2019 Apr] 
*مردم ایران در دوران گذار، به رهبرانی مثل ترامپ نیاز دارند  [2019 Jan] 
*از زهرا کاظمی ‌تا جمال خاشقجی: رسوایی رسانه‌های غربی در گزارش نامتوازن قتل دو روزنامه‌نگار  [2018 Oct] 
*سوریه‌ای شدن، نه؛ یمنی سازی و ونزوئلایی شدن، آری  [2018 Oct] 
* کدام یک مبتذل است: موسیقی سوسن و جواد یساری یا امضای نامه‌ی لابی جمهوری اسلامی؟   [2018 Jul] 
*سه (بعلاوه یک) سناریو برای سقوط جمهوری اسلامی  [2018 Jul] 
* شش نمایش تهوع‌آور در حکومت اسلامی   [2018 Jul] 
*رهبران ایران اشغالگرند، یا هموطن؟  [2018 Jun] 
* تمام دروغ های ظریف   [2018 Jun] 
*اردک شَل روحانی، آغاز فروپاشی سیاسی  [2018 May] 
*رادیو فردا به یک خانه‌تکانی جدی نیاز دارد  [2018 Apr] 
*کاهش میانگین سن ازدواج دختران در ایران؛ چرا؟  [2018 Apr] 
*مرثیه ‌ای برای همه‌ء غرب ‌ستیزان   [2018 Mar] 
*تراژدی اسلام‌شناسی، خاورمیانه‌شناسی و ایران‌شناسی در دانشگاه‌های ایالات متحده   [2018 Feb] 
*رژیم‌های سیاسی با همه‌پرسی ساقط نمی‌شوند  [2018 Feb] 
*محمود احمدی نژاد: «رهبر انقلابی» که غیبش زد   [2018 Jan] 
*پا گذاشتن جمهوری اسلامی جای پای شوروی   [2018 Jan] 
*چهار ویژگی متمایز کننده‌ خیزش دی ۹۶: جدال با کابوس مستقر  [2018 Jan] 
*مهم‌ترین خطر امنیتی کشور: جمهوری اسلامی و تداوم آن   [2018 Jan] 
*«بازندگان جنبش اعتراضی دی ماه ۹۶»  [2018 Jan] 
*توهم «تغییر و اصلاح» به پشیمانی رسید  [2017 Dec] 
*سپنتا نیکنام و مرگ حاکمیت قانون و حقوق شهروندی   [2017 Nov] 
*اصلاحات سال‌ها پیش مُرد. همین!   [2017 Oct] 
*«جان اسنو» در تهران   [2017 Sep] 
*دشمنی اسلامگرایانه با غرب چه نتایجی دارد؟  [2017 Aug] 
*نظرسنجی‌هایی بدون ارزش علمی  [2017 Aug] 
*علی شریعتی: ایدئولوگ نظام سرکوب   [2017 Jun] 
*گام دوم مهندسی انتخابات ۹۶: چینش نامزدها و جهت دادن به کارزارها   [2017 Apr] 
* مهندسی انتخابات ۹۶ آغاز شده است  [2017 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2017 Apr] 
*جریان «اصولگرا»: واگرا و آشفته   [2017 Apr] 
*رسانه‌های فارسی‌زبان با مالیات شهروندان و منابع عمومی کشورهای غربی چه می‌کنند؟  [2017 Mar] 
*معضل محمد خاتمی برای «نظام»: ضعیف، کم آزار، اما غیر قابل اعتماد  [2017 Feb] 
*چهار روایت شخصی از جنایات داعشی جمهوری اسلامی   [2017 Feb] 
*«آشتی ملی»؛ طرحی توخالی و بی حاصل برای تقرب به خامنه‌ای   [2017 Feb] 
*هاشمی رفسنجانی؛ سیاست‌ورزی اسلامگرایانه در چارچوب ممکن‌ها  [2017 Jan] 
*مهندسی غرور ملی با هیچ  [2016 Dec] 
*ساختار آسیب‌های اجتماعی در ایران در سه نمودار  [2016 Nov] 
*دوازده پرسش پیرامون چرایی و چگونگی پیروزی ترامپ و شکست کلینتون  [2016 Nov] 
*واکنش ها به پیروزی ترامپ/ موج نارضایی‌ها، «نخبه‌گرایی، چند فرهنگ‌گرایی و جهان‌گرایی» را به عقب راند  [2016 Nov] 
*کودک آزاری جنسی در پناه «بیت» المجرمان  [2016 Oct] 
*جنگ با مردگان «غیر خودی»   [2016 Oct] 
*نهادهای پشتیبانی ایدئولوژیک برای استبداد مذهبی، تمامیت خواهی و کشورگشایی درایران   [2016 Oct] 
*مدیران جمهوری اسلامی در چه مواردی به اراذل و اوباش و لات‌ها متوسل می‌شوند؟   [2016 Oct] 
* انگاره بومی اداره و توسعه: واقعیت یا توهم؟  [2016 Sep] 
*میرقلی‌خان، امیری، دری اصفهانی: گامی کوچک از «قهرمان» تا «جاسوس»   [2016 Sep] 
*کدام‌یک اسلام را دزدیده‌اند: تروریست‌ها یا اصلاح‌طلبان؟  [2016 Jun] 
*نگاهی به نهادها و مبانی تصمیم‌گیری قوه قضائیه جمهوری اسلامی   [2016 May] 
*یک دیدار معمولی، یک عکس عادی، و موجی از اتهام و اعتراض  [2016 May] 
*عرصه‌های جدیدی که روحانیت شیعه در نوردیده  [2016 Apr] 
*ویروس ضد امریکایی؛ برندگان و بازندگان  [2016 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2016 Apr] 
*چرا در انتخابات مهندسی‌شده شرکت می‌کنند؟  [2016 Mar] 
*پدیده های قابل توجه و شگفت انگیز در نتایج انتخابات ۹۴  [2016 Feb] 
*انتخابات در نظام‌های اقتدارگرا تمامیت‌خواه  [2016 Feb] 
*چهار دلیل برای ترغیب به مشارکت در انتخابات ۹۴ و نقد آنها   [2016 Feb] 
*تصویب توافق اتمی در ایران: مجلس یا شورای امنیت ملی؟   [2015 Aug] 
*رژیم خمینی چگونه تداوم یافت؟  [2015 Jun] 
*نظام بی‌شرم جمهوری اسلامی: شرم، سیری چند؟ وقتی مردم قدرت پرسش نداشته باشند [2015 Mar] 
*قاسم سلیمانی: «الهه مهربانی»، «سردار عارف» یا فرمانده ترور؟  [2015 Mar] 
*معجزه‌ی حکومت ولایی شیعی: یزید نقش امام حسین را بازی می‌کند  [2014 Sep] 
*موضوعاتی که صدای آمريکا پوشش نمی‌دهد يا در اولويت آن نيست  [2014 Sep] 
*بی بی سیزاسیون صدای امریکا  [2014 Sep] 
*داعش، «سپاه قدس» اسلام‌گرایان سنی  [2014 Jun] 
*مسجدسازی دولتی به جای ساخت مسکن عمومی  [2014 Mar] 
*افسانه‌ی کمبود روحانی شيعه در ايران، مجيد محمدی  [2014 Feb] 
*برنامه‌ تلويزيونی روحانی و پنج بازنمايی از وضعيت دولت   [2014 Feb] 
*رژیم تحریم علیه تحریم  [2013 Sep] 
*ملی‌گرايی تکثرستيز: ضد غرب و پرونده‌ساز  [2013 Aug] 
*سياست‌ورزیِ تهی از شرم  [2013 Jul] 
*چرا سفر به ایران را تحریم نمی کنید؟  [2013 Jul] 
*شان يونسکوی رضا داوری: ننگ و آه  [2013 Jul] 
*توهمات علی خامنه‌ای  [2013 Apr] 
*علی خامنه‌ای و دروغ‌ها، رجزخوانی‌ها و مدعیات بی اساسش  [2013 Apr] 
*بخش فلسفه‌ی دانشگاه تهران، دکان علم‌فروشی و مدرک‌سازی  [2013 Apr] 
*فرسایش بنیان‌ها و پیوندهای اجتماعی در ایران  [2012 Dec] 
*ناشر غير امين و تبليغات سياسی  [2012 Jun] 
*تندیس‌های تنفر، اسلام رحمانی و مخاطرات امنیتی اسلام سیاسی  [2012 May] 
*خلائق را از براندازی ولایت فقیه می ترسانند  [2012 Apr] 
*«جامعه‌ ايران در سراشيبی انحطاط اجتماعی و اخلاقی»   [2012 Mar] 
*مطالعات خاورمیانه یا بسط تنفر، بی خیالی و پرده پوشی  [2012 Mar] 
*روشنفکران دینی و مقدسات مردم  [2012 Mar] 
*آمريکاستيزی روشنفکران ـ فعالان چپ ايرانی: سندرم "از موضع بالا"  [2012 Mar] 
*امپریالیسم و ادبیات لجن مالی در سنت سیاسی چپ  [2012 Feb] 
*مشکلات دروازه بانان سابق رسانه‌ها  [2012 Jan] 
*کارنامه‌ی سياه و سوگناک دين سازمان‌يافته  [2011 Dec] 
*صدايش را در نخواهند آورد  [2011 Dec] 
*دين سازمان‌يافته، مروج تنفر و تبعيض  [2011 Dec] 
*بیست روش گریز از پاسخ گویی: نقدی بر گزارش جمهوری اسلامی به کمیته حقوق بشر سازمان ملل  [2011 Dec] 
*آیا بدون دین سازمان یافته، دنیای بهتری نمی داشتیم؟ تقديم به رافق تقی، نويسنده‌ی آذربايجانی که طعمه‌ی ترور و خشونت دين سازمان يافته شد [2011 Nov] 
*همه از دولت‌ها پول می گیرند، اما ...   [2011 Nov] 
*در جستجوی فرزندان از دست رفته   [2011 Nov] 
*رهبر بعدی چگونه تعیین خواهد شد؟   [2010 Jun] 
*يک دروغ بزرگ ديگر؛ فساد اخلاقی ساختاری غرب  [2010 May] 
*جنبش سبز: اسلامگرا یا سکولار   [2010 May] 
*شهرنشينی، دانشگاه و طبقه متوسط: تهديدات امنيتی عليه ولايت فقيه  [2010 Apr] 
*از ربانی سالاری به اوباش سالاری؛ تحول ساختار قدرت در جمهوری اسلامی   [2010 Mar] 
*رهبر جمهوری اسلامی و مداحی به قصد تقرب   [2010 Feb] 
*هشت تحليل غلط؛ پيش و پس از انتخابات رياست جمهوری   [2010 Feb] 
*زمان محاکمه‌ی خامنه‌ای در دادگاه جنایی بین‌المللی فرا رسیده است   [2009 Jul] 
* الگوهای رایج فریب‌کاری در نظام جمهوری اسلامی  نام‌گذاری، دست‌کاری و تغییر مفاهیم و آمار، و از آنِ خود سازی [2009 Feb]