یورونیوز فارسی آشکارا به دیگر بوق‌های تبلیغاتی فارسی‌زبان پیوسته است
مجید محمدی

 وبسایت و تلویزیون فارسی‌زبان یورونیوز همیشه از مطالب انتقادی در باب جمهوری اسلامی تهی بوده و ادعای ناگفته‌اش از آغاز این بود که گزارش می‌دهد و بر اخبار و فیلم‌های خبری متکی است. البته نادیده گرفتن اخبار بازداشت‌ها (هفت هزار مورد در سال ۲۰۱۸) و کشتن بهاییان و مصادره‌ی اموال آنها انجام وظایف خبری نیست بلکه خدمت به رژیمی‌ است که این اعمال را مرتکب می‌شود. اما چندیست که مسیر اولی را تغییر داده و به نحو ایجابی به بوق  صریح و آشکار جمهوری اسلامی تبدیل شده است: مطالب و مصاحبه‌های یکطرفه و بدون چالش، تیترهایی که شبیه به خبرگزاری‌های امنیتی است (مانند مطالب خبرگزاری‌های فارس و تسنیم) و رهیافت‌هایی تبلیغاتی که بر اساس آن هرگونه موضع‌گیری علیه نظام جمهوری اسلامی، «ضدایرانی» نامیده می‌شود (زبان و بیان دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی که ایران و کشور را مساوی نظام و رهبر نظام می‌داند).

تا آنجا که به یاد می‌آورم (هر روز یک‌بار این وبسایت را دیده‌ام) سنت یورورنیوز نبوده که با افراد و گروه‌های مخالف مبانی و ساختارهای جمهوری اسلامی مصاحبه‌ی تلویزیونی یا مطبوعاتی داشته باشد. وبسایت یورونیوز آنقدر به وبسایت‌های تبلیغاتی رژیم نزدیک است که مقامات جمهوری اسلامی با آن مصاحبه می‌کنند و کسی که از اتحادیه اروپا حقوق می‌گیرد مهملات کسی مثل مهدی چمران را از ضبط صوت پیاده کرده و یکطرفه تحویل خواننده‌ی فارسی‌زبان می‌دهد. آقای چمران مگر در ایران صدایی ندارد که وبسایت یورونیوز باید صدای وی در دفاع از چهل سال حکومت نکبت را  در بررسی کارنامه‌ی چهل ساله‌ی نظام منعکس سازد بدون اینکه کسی وی را به چالش بکشد؟ خبرنگاری که با ایشان مصاحبه کرده گویی جزء روابط عمومی سپاه و بسیج و جبهه‌ی پایداری است و هیچ پرسش چالش‌برانگیزی از وی نپرسیده است. اگر قرار  بوده فقط خبر کوتاه و گزارش تصویری از یک رسانه منتشر شود این رسانه باید سازگار عمل کرده و خبرنگارانش (احتمالا) به مدیران سابق خود در ایران مثل مهدی چمران «حال ندهند.»

مصاحبه‌ی دیگر یورونیوز با یکی از بوق‌های تبلیغاتی جمهوری اسلامی است که عنوان «کارشناسی آمریکای لاتین» در مؤسسه‌ای تحت عنوان «مرکز بین‌المللی مطالعات صلح» (یکی از مؤسسات تحت نظر دستگاه‌های امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی) دارد. مصاحبه‌کننده نه به تولید و به کار گرفتن صدها نفر در دستگاه‌های تبلیغاتی نظام تحت عنوان کارشناس و نه به تأسیس صدها مؤسسه با نام‌های دهان‌پرکن و غلط‌انداز اما تبلیغاتی در جمهوری اسلامی اشاره می‌کند (خبرنگاری که این نکات را در مورد جمهوری اسلامی نداند معلوم نیست در طول دوران کاری‌ خود به چه چیزی مشغول بوده است؛ متاسفانه روزنامه‌نگاران مطبوعات اصلاح‌طلب هنوز مثل همان دوره در ایران کار می‌کنند). او در این مصاحبه تربیون را به دست بوق تبلیغاتی نظام داده است که به «خودی»ها اطمینان دهد وضعیت در ایران ونزوئلایی نخواهد شد. چرا اینگونه نخواهد شد؟ چون اقتصاد ایران بر اساس «رهنمودهای مقام معظم رهبری» یک «اقتصاد مقاومتی» است و مردم ایران با مردم ونزوئلا فرق دارند. او هیچ سخنی فراتر از رهنمودهای رهبر جمهوری اسلامی ندارد و از روی همان نسخه روضه‌خوانی می‌کند. سوتیتری که مصاحبه‌کننده و یا سردبیری وبسایت انتخاب کرده دقیقا گویای همان فضای خبرگزاری‌های تسنیم و فارس است: «در ایران اول باید مشکلات داخلی با انسجام و اتحاد حل شود»!

یورونیوز در اینگونه رفتار حتی با بهره‌برداری از آزادی رسانه‌ها در غرب از رسانه‌های امنیتی جمهوری اسلامی نیز فراتر نمی‌رود و مصاحبه‌شوندگان آن (در یک ماه گذشته) در دایره‌ی عباس سلیمی‌نمین، ابراهیم اصغرزاده، هوشنگ امیراحمدی و الهه‌ کولایی محدود می‌شود، همه‌ی کسانی که در بوق‌های داخلی هم تریبون دارند.  اگر به فردی اهل سیاست لوگوی وبسایت یورونیوز را نشان ندهید و فقط مطالب و عبارت و تعابیر و عناوین آن را نشان دهید (مثل استفاه از تعبیر «رهبر انقلاب» برای خامنه‌ای که خاص دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی است) متوجه نمی‌شود که این وبسایت در ایران مستقر است یا در اروپا. وبسایت یورونیوز حتی در سطح نشریات اصلاح‌طلب دهه‌ی هفتاد نیز نیست. یورونیوز همه‌ی محدودیت‌های امنیتی و رسانه‌ای حاکم بر بوق‌های تبلیغاتی در جمهوری اسلامی را رعایت می‌کند و به شهروندان اروپایی این توضیح را بدهکار است که چرا چنین می‌کند؛ چرا با طرفداران نظام مصاحبه می‌کند و به آنها تریبون مجانی بدون طرف مقابل یا بدون مصاحبه‌کننده‌ی چالشگر می‌دهد. حتی خبرگزاری‌های داخلی گاه سوالات جناحی چالش‌برانگیز از مصاحبه‌شونده‌ی خود می‌پرسند.

وبسایت یورونیوز مانند همه‌ی رسانه‌های چپگرای تبلیغاتی (بی‌بی‌سی فارسی، رادیو فردا)، احزاب مخالف چپ را راست افراطی نام می‌دهد گویی اداره‌کنندگان این وبسایت معیار اندازه‌گیری و شاقول میانه‌روی و افراط هستند! از این جهت نیز مدیران این وبسایت مانند بوق‌های تبلیغاتی رژیم، خود را متحد چپ نشان می‌دهند تا اسلامگرایی/چپگرایی کریه آنها دیده نشود. تنها با حمله به آمریکا و اسرائیل بوده که مقامات اسلامگرا چهار دهه فساد و تبعیض و تمامیت‌خواهی خود را بر مردم ایران تحمیل کرده‌اند. وبسایت فارسی یورونیوز از این جهت همکار بسیار خوبی برای دستگاه‌های تبلیغاتی تحت نظر سپاه پاسداران است.

یورونیوز پا در جای پای گاردین و نیویورک تایمز و واشنگتن پست و سی‌ان‌ان و ام‌اس‌ان‌بی‌سی می‌گذارد که تریبون مربوط به ایران آنها در اختیار لابی جمهوری اسلامی است. با این وصف برخی از چپگرایان ایرانی که اعتراض دارند چرا افرادی از ائتلاف چپ و اسلامگرایان سخن می‌گویند باید یک بار دیگر در آینه به خودشان نگاه کنند تا ببینند چقدر مواضع‌شان با جمهوری اسلامی نکبت و فلاکت در مسائل بین‌المللی نزدیک است. هر کس که امروز با موجودیت اسرائیل و سیاست‌های دولت ترامپ در محدود کردن منابع حکومت سر دشمنی دارد دوست بسیار نزدیک جمهوری اسلامی است و مهم نیست او نویسنده‌ «هافینگتون پست» است یا عضو کنگره آمریکا یا پارلمان اروپا.

وضعیت رسانه‌ها در آمریکا و اروپا تا این حد سقوط کرده که روحانی و ظریف در باب حمله‌ی نظامی‌امریکا یا اسرائیل (روشن نمی‌کنند کدام) به ایران داد و فریاد راه می‌اندازند تا مردم کشور را از مشکلات‌شان منحرف و شانه‌های خود را از زیر بار پاسخگویی خالی کنند و بلافاصله این موضوع به طرح روی جلد مجله‌ی نیوزویک تبدیل می‌شود!

فساد، ناکارآمدی، نقض حقوق بشر، سرکوب سازمانیافته و مداوم، فقر و فلاکت مردم ایران هیچ جایی در وبسایت فارسی یورونیوز ندارد، حتی نه به‌اندازه‌ی وبسایت‌های الف و تابناک که توسط خاصان درگاه «بیت» اداره می‌شوند. این وبسایت مانند وبسایت‌های داخلی اطلاع‌رسانی درباره مواضع مقامات جمهوری اسلامی را تکرار می‌کند. همچنین به دلیل گرایش به چپ گهگاه به تقدیس مبارزات چپ در ایران نیز می‌پردازد. مطالبی که وبسایت یورونیوز علیه ترامپ و دولت آمریکا دارد یک روال دائمی‌است اما این وبسایت کاری به  سیاست‌‌ها و روش‌ها و دروغ‌های خامنه‌ای، ظریف، روحانی و دیگر مقامات جمهوری اسلامی و روحانیون شیعه ندارد. البته با سیاست‌های اتحادیه اروپا انتظار می‌رفت که یورونیوز هم پرده‌ها را کنار زده و مثل تسنیم و فارس شود.

یورونیوز چنان از نگرش انتقادی نسبت به حکومت تهی است و چنان اعتماد مقامات امنیتی را جلب کرده است که می‌تواند خبرنگار در ایران داشته باشد یا به ایران اعزام کند. در جریان سیل فروردین ماه ۱۳۹۸ جواد منتظری خبرنگار یورونیوز از منطقه‌ی آق قلا گزارش می‌داد، اتفاقی که در چند دهه‌ی اخیر برای یک رسانه‌ی فارسی‌زبان خارج کشور بی‌سابقه بوده است. یورونیوز برای کسب این اعتماد کم برای «رهبر» و نظام‌اش مایه نگذاشته است.

من نمی‌دانم که مدیران بالایی یورونیوز بر اساس سیاست خشنود ساختن نظام، مدیری مستقیم آمده از فارس یا تسنیم را استخدام کرده‌اند (یا شاید یکی از نزدیکان لابی جمهوری اسلامی در امریکا و اروپا را) یا مدیر موجود بدون فشار یا درخواستی از بالا، برای جمهوری اسلامی خوش‌رقصی می‌کند. هر چه هست نتیجه آن شده که این رسانه (یا بوق) با کلی ظرفیت و هزینه از جیب مالیات‌دهندگان اروپایی به بوق یک رژیم قرون وسطایی تبدیل شده است. برای کسانی که به دستاوردهای اروپا از رنسانس تا مدرنیسم علاقه دارند مایه بسی تأسف است که این رفتارها را از نهادهای اروپایی مشاهده کنند. اما ظاهرا باید این نکته را باور کرد که قاره‌ی کهن از کف رفته و به دنیایی از هرج  مرج تحت سلطه ی چپها و اسلامگرایان تبدیل شده است. من حتی یکی از کارکنان یورونیوز فارسی (تلویزیون و وبسایت) را نمی‌شناسم و نکاتی که مطرح کردم همه بر اساس رفتار وبسایت و شبکه‌ی تلویزیونی فارسی‌زبان آن بوده است. روال آنها این نیست که خود را در وبسایت معرفی کنند، معلوم نیست چرا! (آیا آنها از دستگاه‌های امنیتی که در عمل به آنها خدمت می‌کنند می‌ترسند؟) عدم شفافیت همواره یکی از شاخصه‌های چپ‌ها و اسلامگرایان بوده است. بعید است کسی از مخاطبان بتواند یورونیوز فارسی را با فردی خاص به یاد بیاورد. یورونیوز فارسی نه تنها هویت حرفه‌ای بلکه هویت شخصی و انسانی هم ندارد.

با مشاهده‌ی همین نوع مشکلات در رادیو زمانه، بی‌بی‌سی فارسی، رادیو فردا، صدای آمریکا و یورونیوز به اینجا رسیده‌ام که همه‌ی روزنامه‌نگاران ایرانی که کار خود را در ایران آغاز کرده‌اند به یک دوره‌ی شش ماهه‌ی آموزشی برای خروج سموم دستگاه‌های تبلیغاتی (سیاست‌ها، زبان و بیان، گفتمان، چارچوب‌های اخلاق رسانه‌ها و مبانی رفتار حرفه‌ای) نیاز دارند. کسانی که بطور ایدئولوژیک، مارکسیست و اسلامگرا هستند «سم-سرخود» هستند و به درد کار حرفه‌ای روزنامه‌نگاری نمی‌خورند بلکه در بخش یادداشت یا میزگردها با حضور افرادی با دیدگاه‌های دیگر قابل استفاده‌اند. حضور آنها بدون مخالفانشان هر برنامه‌ای را به تبلیغات صرف تبدیل می‌کند. یک اسلامگرا و مارکسیست نمی‌تواند گزارش‌دهنده‌ی بی‌طرف و بی‌غرضِ اخبار باشد. همه آنها حدود هفت دهه است این نکته را به ما اثبات کرده‌اند.

منبع:کیهان لندن


فهرست مطالب مجید محمدی  در سایت پژواک ایران 

*علیه یهودستیزی و اسرائیل ستیزی اتحاد اسلامیسم، مارکسیسم و فاشیسم علیه یهودیان و دولت سکولار آنها [2023 Nov] 
* پنج مجموعه پرسش و پنج خلط در راستای صلح‌طلبی توهمی  [2023 Oct] 
*ستاد فرماندهی عملیات جنایی حماس و جهاد اسلامی در تهران است  [2023 Oct] 
*چگونه می‌توان منابع یک دولت-ملت را غارت کرد و آن را به خاک سیاه نشاند؟  [2023 Sep] 
*سه هدف تغییرناپذیر هر جنبش اعتراضی در ایران آینده: انحلال سپاه و بسیج، تعطیلی روحانیت شیعه، و برکناری همه مقامات رژیم  [2023 Sep] 
* نهادهای انتصابی رژیم اسلامی در ایران بلاموضوع شده‌اند   [2023 Aug] 
* دادخواه گیج و گنگ یا سوسیالیست متوهم در برابر یک انتخاب سخت  [2023 Apr] 
*شرم بر دولت بایدن  [2023 Feb] 
*لابی رژیم کودک کش، شبکه ی عوامل آن در بوق های تبلیغاتی غربی، و اصلاح طلبان شیپور را از سمت گشادش می نوازند  [2023 Feb] 
*جامعه ایران به شرایط ماقبل ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ باز نخواهد گشت  [2023 Jan] 
*۱۲ پرسش در باب وکالت سیاسی به شاهزاده رضا پهلوی در دوران براندازی و گذار از یک رژیم تمامیت‌خواه  [2023 Jan] 
* روحانیت شیعه، بزرگ‌ترین بازنده انقلاب سکولار و آزادی‌خواهانه ۱۴۰۱  [2022 Dec] 
*زمان گردهمایی ۱۰۰هزار نفری در واشنگتن دی‌سی فرا رسیده است  [2022 Oct] 
* ماشین سرکوب جمهوری اسلامی خسته و متزلزل شده است   [2022 Oct] 
*صدها هزار نفر را کتک می‌زنند تا مردم را قانع کنند مهسا را کتک نزده‌اند  [2022 Sep] 
* کشته شدن مهسا امینی و «اسلام‌هراسی»  [2022 Sep] 
*بخت مجتبی در نشستن بر کرسی ولایت فقیه  [2022 Sep] 
*خیز برداشتن برای جنگ با ناتو بعد از تبدیل امنیت ملی به کالای اسقاطی  [2022 Jul] 
* سرنوشت صدام در انتظار پوتین است  [2022 Mar] 
*چهار ننگ ابدی که بر پیشانی روحانیت شیعه باقی خواهد ماند  [2022 Mar] 
*مراسم سالگرد انقلاب در سال ۱۴۰۰ هیچ ربطی به انقلاب ۵۷ نداشت  [2022 Feb] 
*چگونه می‌توان یک دولت-ملت را به نکبت و فلاکت کشاند؟  [2022 Jan] 
*یورونیوز فارسی: باجی که اتحادیه اروپا به رژیم اسلامی داده است  [2022 Jan] 
* ممنوعیت‌ زنان به ورزشگاه ها؛ ممنوعیت‌های ابلهانه یا منافع پنهان   [2021 Dec] 
* بی‌نظیری سه قوه‌ دافعه، تخریب و وحشیگری امپراطوری شیعه در تاریخ امپراطوری‌ها  [2021 Dec] 
*فلاکت‌ها را چگونه توجیه می‌کنند؟   [2021 Dec] 
* اندیشکده‌های «نظام»: موسسات زیباسازی سیاست‌ها و تصمیم‌های لات‌ها و چاقوکش‌ها   [2021 Dec] 
*هزینه‌های یکدستی حاکمیت و نیروهای گریز از مرکز   [2021 Dec] 
*گران کردن بنزین عملی‌ترین راه‌ حل بحران کسری بودجه برای دولت رئیسی   [2021 Oct] 
* آیا نسل «همه‌چیزدان‌»‌های شیعه رو به انقراض است؟  [2021 Oct] 
*تبلیغات سیاسی و «چانه‌زنی در بالا» سطح مهمل‌گویی را ارتقا می‌دهد استدلال‌هایی که مرغ پخته را به خنده می‌اندازد [2021 Sep] 
*تحفه‌هایی که با پست هوایی امریکایی-فرانسوی تحویل می‌شوند   [2021 Aug] 
*آیا ۳۰ میلیون دوز وارداتی رئیسی هم به ۶۰ میلیون دوز وارداتی روحانی خواهد پیوست؟   [2021 Aug] 
* شعارهای مترو صادقیه و پاساژ علاء‌الدین به شعارهای ملی تبدیل خواهند شد  [2021 Jul] 
*جمهوری اسلامی ایران دوران سختی در پیش رو دارد  [2021 Jul] 
*چشم‌اندازهای دولت ابراهیم رئیسی   [2021 Jun] 
*آینده‌ سیاسی محمدجواد ظریف   [2021 Jun] 
*روش‌های رقابت میان نامزدهای «نظام»  [2021 Jun] 
*چهار محور تبلیغات سیاسی به نفع حماس و جهاد اسلامی  [2021 May] 
*جانشینی خامنه‌ای + بازیگران کلیدی در رویداد ۲۸ خرداد ۱۴۰۰   [2021 Apr] 
*سه گونه سفارت جمهوری اسلامی ایران در ایالات متحده و کانادا   [2021 Apr] 
* ایرانیان سال را با هشت دروغ خامنه‌ای آغاز کردند   [2021 Mar] 
*سمت و سوی پنج پرونده امنیتی جمهوری اسلامی  [2021 Mar] 
*دانشگاه مریلند یا آشپزخانه‌ بیت، سپاه و دستگاه‌های امنیتی؟   [2021 Mar] 
* اسلامی‌سازی علوم؛ از آکادمی منیر‌الدین حسینی و مغازه مصباح تا دانشگاه هاروارد  [2021 Feb] 
*دلایل توقیف نفتکش و غنی‌سازی ۲۰ درصدی در آستانه انتقال قدرت در آمریکا  [2021 Jan] 
*کارنامه‌ی بی‌حاصل سیاست مماشات و خشنود‌سازی برای مهار جمهوری اسلامی  [2020 Dec] 
*در «بیت» خامنه‌ای چه می‌گذرد؟   [2020 Nov] 
*در جنگ ایران و عراق هر دو کشور شکست خوردند هیچ جنگی مقدس نیست  [2020 Sep] 
*نوبت بازنشستگی سیاسی حسن روحانی فرا رسیده است  [2020 Jul] 
*بازار پر رونق پیامبری، مهدویت و ارتباط با امام زمان در ایران  [2020 Jun] 
*دشمنی که نمی‌شناسند، سه افسانه‌سازی غالب در مورد ایالات متحده آمریکا  [2020 May] 
*برنامه‌ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای ایران چیست؟   [2020 May] 
*میزان بی‌اطلاعی از مسائل ایران در گزارش‌های رسانه‌های غربی حیرت‌آور است  [2020 May] 
*خامنه‌ای: القای توهم منجی و فرار از پاسخگویی  [2020 Apr] 
*«نابحران» کُرونا و تحریم‌ها: نظام و لابی آن فرصتی برای تجدید قوا یافته‌اند  [2020 Apr] 
*پنج موج مهاجرت از جمهوری اسلامی، موج پنجم به غارتگران منابع کشور تعلق دارد،  [2020 Feb] 
*لابی جمهوری اسلامی ایران هم مانند خود آن غیرعادی است   [2020 Jan] 
*پنج افسانه در مورد قاسم سلیمانی  [2020 Jan] 
* از نظام قرار نیست «چیزی» باقی بماند   [2019 Dec] 
*آدرس‌های غلط تحلیلی در مورد اعتراضات آبان ۹۸  [2019 Nov] 
*از «یانکی گو هوم» تا «ایران برو بیرون»   [2019 Oct] 
*مغازه‌ی دو نبشی که جمهوری اسلامی باز کرده است   [2019 Oct] 
*روزی که «نرمش قهرمانانه‌ی- ۲» فرا خواهد رسید  [2019 Oct] 
*مداح اسرائیلی دیگر چه صیغه‌ای است؟ روش خلق این شتر گاو پلنگ   [2019 Sep] 
*چرا مردم ایران علیه رژیم به خیابان‌ها نمی‌آیند؟   [2019 Aug] 
*از همه‌ی دنیا طلبکارند، با همه‌ی نکبت و فلاکتی که به ارمغان آورده‌اند  [2019 May] 
*روش‌های مهندسی عقیدتی‌ـ‌سیاسی تجمعات ۲۰ هزار بلیت داربی بهار ۹۸ برای از‌ ما‌ بهتران  [2019 Apr] 
*یورونیوز فارسی آشکارا به دیگر بوق‌های تبلیغاتی فارسی‌زبان پیوسته است  [2019 Apr] 
*مردم ایران در دوران گذار، به رهبرانی مثل ترامپ نیاز دارند  [2019 Jan] 
*از زهرا کاظمی ‌تا جمال خاشقجی: رسوایی رسانه‌های غربی در گزارش نامتوازن قتل دو روزنامه‌نگار  [2018 Oct] 
*سوریه‌ای شدن، نه؛ یمنی سازی و ونزوئلایی شدن، آری  [2018 Oct] 
* کدام یک مبتذل است: موسیقی سوسن و جواد یساری یا امضای نامه‌ی لابی جمهوری اسلامی؟   [2018 Jul] 
*سه (بعلاوه یک) سناریو برای سقوط جمهوری اسلامی  [2018 Jul] 
* شش نمایش تهوع‌آور در حکومت اسلامی   [2018 Jul] 
*رهبران ایران اشغالگرند، یا هموطن؟  [2018 Jun] 
* تمام دروغ های ظریف   [2018 Jun] 
*اردک شَل روحانی، آغاز فروپاشی سیاسی  [2018 May] 
*رادیو فردا به یک خانه‌تکانی جدی نیاز دارد  [2018 Apr] 
*کاهش میانگین سن ازدواج دختران در ایران؛ چرا؟  [2018 Apr] 
*مرثیه ‌ای برای همه‌ء غرب ‌ستیزان   [2018 Mar] 
*تراژدی اسلام‌شناسی، خاورمیانه‌شناسی و ایران‌شناسی در دانشگاه‌های ایالات متحده   [2018 Feb] 
*رژیم‌های سیاسی با همه‌پرسی ساقط نمی‌شوند  [2018 Feb] 
*محمود احمدی نژاد: «رهبر انقلابی» که غیبش زد   [2018 Jan] 
*پا گذاشتن جمهوری اسلامی جای پای شوروی   [2018 Jan] 
*چهار ویژگی متمایز کننده‌ خیزش دی ۹۶: جدال با کابوس مستقر  [2018 Jan] 
*مهم‌ترین خطر امنیتی کشور: جمهوری اسلامی و تداوم آن   [2018 Jan] 
*«بازندگان جنبش اعتراضی دی ماه ۹۶»  [2018 Jan] 
*توهم «تغییر و اصلاح» به پشیمانی رسید  [2017 Dec] 
*سپنتا نیکنام و مرگ حاکمیت قانون و حقوق شهروندی   [2017 Nov] 
*اصلاحات سال‌ها پیش مُرد. همین!   [2017 Oct] 
*«جان اسنو» در تهران   [2017 Sep] 
*دشمنی اسلامگرایانه با غرب چه نتایجی دارد؟  [2017 Aug] 
*نظرسنجی‌هایی بدون ارزش علمی  [2017 Aug] 
*علی شریعتی: ایدئولوگ نظام سرکوب   [2017 Jun] 
*گام دوم مهندسی انتخابات ۹۶: چینش نامزدها و جهت دادن به کارزارها   [2017 Apr] 
* مهندسی انتخابات ۹۶ آغاز شده است  [2017 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2017 Apr] 
*جریان «اصولگرا»: واگرا و آشفته   [2017 Apr] 
*رسانه‌های فارسی‌زبان با مالیات شهروندان و منابع عمومی کشورهای غربی چه می‌کنند؟  [2017 Mar] 
*معضل محمد خاتمی برای «نظام»: ضعیف، کم آزار، اما غیر قابل اعتماد  [2017 Feb] 
*چهار روایت شخصی از جنایات داعشی جمهوری اسلامی   [2017 Feb] 
*«آشتی ملی»؛ طرحی توخالی و بی حاصل برای تقرب به خامنه‌ای   [2017 Feb] 
*هاشمی رفسنجانی؛ سیاست‌ورزی اسلامگرایانه در چارچوب ممکن‌ها  [2017 Jan] 
*مهندسی غرور ملی با هیچ  [2016 Dec] 
*ساختار آسیب‌های اجتماعی در ایران در سه نمودار  [2016 Nov] 
*دوازده پرسش پیرامون چرایی و چگونگی پیروزی ترامپ و شکست کلینتون  [2016 Nov] 
*واکنش ها به پیروزی ترامپ/ موج نارضایی‌ها، «نخبه‌گرایی، چند فرهنگ‌گرایی و جهان‌گرایی» را به عقب راند  [2016 Nov] 
*کودک آزاری جنسی در پناه «بیت» المجرمان  [2016 Oct] 
*جنگ با مردگان «غیر خودی»   [2016 Oct] 
*نهادهای پشتیبانی ایدئولوژیک برای استبداد مذهبی، تمامیت خواهی و کشورگشایی درایران   [2016 Oct] 
*مدیران جمهوری اسلامی در چه مواردی به اراذل و اوباش و لات‌ها متوسل می‌شوند؟   [2016 Oct] 
* انگاره بومی اداره و توسعه: واقعیت یا توهم؟  [2016 Sep] 
*میرقلی‌خان، امیری، دری اصفهانی: گامی کوچک از «قهرمان» تا «جاسوس»   [2016 Sep] 
*کدام‌یک اسلام را دزدیده‌اند: تروریست‌ها یا اصلاح‌طلبان؟  [2016 Jun] 
*نگاهی به نهادها و مبانی تصمیم‌گیری قوه قضائیه جمهوری اسلامی   [2016 May] 
*یک دیدار معمولی، یک عکس عادی، و موجی از اتهام و اعتراض  [2016 May] 
*عرصه‌های جدیدی که روحانیت شیعه در نوردیده  [2016 Apr] 
*ویروس ضد امریکایی؛ برندگان و بازندگان  [2016 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2016 Apr] 
*چرا در انتخابات مهندسی‌شده شرکت می‌کنند؟  [2016 Mar] 
*پدیده های قابل توجه و شگفت انگیز در نتایج انتخابات ۹۴  [2016 Feb] 
*انتخابات در نظام‌های اقتدارگرا تمامیت‌خواه  [2016 Feb] 
*چهار دلیل برای ترغیب به مشارکت در انتخابات ۹۴ و نقد آنها   [2016 Feb] 
*تصویب توافق اتمی در ایران: مجلس یا شورای امنیت ملی؟   [2015 Aug] 
*رژیم خمینی چگونه تداوم یافت؟  [2015 Jun] 
*نظام بی‌شرم جمهوری اسلامی: شرم، سیری چند؟ وقتی مردم قدرت پرسش نداشته باشند [2015 Mar] 
*قاسم سلیمانی: «الهه مهربانی»، «سردار عارف» یا فرمانده ترور؟  [2015 Mar] 
*معجزه‌ی حکومت ولایی شیعی: یزید نقش امام حسین را بازی می‌کند  [2014 Sep] 
*موضوعاتی که صدای آمريکا پوشش نمی‌دهد يا در اولويت آن نيست  [2014 Sep] 
*بی بی سیزاسیون صدای امریکا  [2014 Sep] 
*داعش، «سپاه قدس» اسلام‌گرایان سنی  [2014 Jun] 
*مسجدسازی دولتی به جای ساخت مسکن عمومی  [2014 Mar] 
*افسانه‌ی کمبود روحانی شيعه در ايران، مجيد محمدی  [2014 Feb] 
*برنامه‌ تلويزيونی روحانی و پنج بازنمايی از وضعيت دولت   [2014 Feb] 
*رژیم تحریم علیه تحریم  [2013 Sep] 
*ملی‌گرايی تکثرستيز: ضد غرب و پرونده‌ساز  [2013 Aug] 
*سياست‌ورزیِ تهی از شرم  [2013 Jul] 
*چرا سفر به ایران را تحریم نمی کنید؟  [2013 Jul] 
*شان يونسکوی رضا داوری: ننگ و آه  [2013 Jul] 
*توهمات علی خامنه‌ای  [2013 Apr] 
*علی خامنه‌ای و دروغ‌ها، رجزخوانی‌ها و مدعیات بی اساسش  [2013 Apr] 
*بخش فلسفه‌ی دانشگاه تهران، دکان علم‌فروشی و مدرک‌سازی  [2013 Apr] 
*فرسایش بنیان‌ها و پیوندهای اجتماعی در ایران  [2012 Dec] 
*ناشر غير امين و تبليغات سياسی  [2012 Jun] 
*تندیس‌های تنفر، اسلام رحمانی و مخاطرات امنیتی اسلام سیاسی  [2012 May] 
*خلائق را از براندازی ولایت فقیه می ترسانند  [2012 Apr] 
*«جامعه‌ ايران در سراشيبی انحطاط اجتماعی و اخلاقی»   [2012 Mar] 
*مطالعات خاورمیانه یا بسط تنفر، بی خیالی و پرده پوشی  [2012 Mar] 
*روشنفکران دینی و مقدسات مردم  [2012 Mar] 
*آمريکاستيزی روشنفکران ـ فعالان چپ ايرانی: سندرم "از موضع بالا"  [2012 Mar] 
*امپریالیسم و ادبیات لجن مالی در سنت سیاسی چپ  [2012 Feb] 
*مشکلات دروازه بانان سابق رسانه‌ها  [2012 Jan] 
*کارنامه‌ی سياه و سوگناک دين سازمان‌يافته  [2011 Dec] 
*صدايش را در نخواهند آورد  [2011 Dec] 
*دين سازمان‌يافته، مروج تنفر و تبعيض  [2011 Dec] 
*بیست روش گریز از پاسخ گویی: نقدی بر گزارش جمهوری اسلامی به کمیته حقوق بشر سازمان ملل  [2011 Dec] 
*آیا بدون دین سازمان یافته، دنیای بهتری نمی داشتیم؟ تقديم به رافق تقی، نويسنده‌ی آذربايجانی که طعمه‌ی ترور و خشونت دين سازمان يافته شد [2011 Nov] 
*همه از دولت‌ها پول می گیرند، اما ...   [2011 Nov] 
*در جستجوی فرزندان از دست رفته   [2011 Nov] 
*رهبر بعدی چگونه تعیین خواهد شد؟   [2010 Jun] 
*يک دروغ بزرگ ديگر؛ فساد اخلاقی ساختاری غرب  [2010 May] 
*جنبش سبز: اسلامگرا یا سکولار   [2010 May] 
*شهرنشينی، دانشگاه و طبقه متوسط: تهديدات امنيتی عليه ولايت فقيه  [2010 Apr] 
*از ربانی سالاری به اوباش سالاری؛ تحول ساختار قدرت در جمهوری اسلامی   [2010 Mar] 
*رهبر جمهوری اسلامی و مداحی به قصد تقرب   [2010 Feb] 
*هشت تحليل غلط؛ پيش و پس از انتخابات رياست جمهوری   [2010 Feb] 
*زمان محاکمه‌ی خامنه‌ای در دادگاه جنایی بین‌المللی فرا رسیده است   [2009 Jul] 
* الگوهای رایج فریب‌کاری در نظام جمهوری اسلامی  نام‌گذاری، دست‌کاری و تغییر مفاهیم و آمار، و از آنِ خود سازی [2009 Feb]