کدام یک مبتذل است: موسیقی سوسن و جواد یساری یا امضای نامه‌ی لابی جمهوری اسلامی؟
مجید محمدی

 
 
در آستانه‌ی سخنرانی مایک پمپئو وزیر خارجه‌ی ایالات متحده نامه‌ای از سوی لابی جمهوری اسلامی و با هزینه‌ی این لابی (که بعد از حضور اعضای این لابی در کنار تیم ظریف در مذاکرات هسته‌ای ژنو شکی برای تامین آن از سوی جمهوری اسلامی باقی نمانده) خطاب به پمپئو در روزنامه‌ی لس‌آنجلس تایمز منتشر شد. در این نوشته به محتوای این بیانیه که تکرار همیشگی تبلیغات سیاسی مزورانه و فریبکارانه‌ی جمهوری اسلامی و چپگرایان و اسلامگرایان همراه آن است نمی‌پردازم. به آن دسته از کارچاق کن‌ها و کارگزاران جمهوری اسلامی نیز که نامشان در این لیست وجود دارد کاری ندارم چون دارند بر اساس سفارش کاری که از تهران برای آنها آمده عمل می‌کنند. بحث من در مورد دسته‌ای از استادان ضد امپریالیست و ضد صهیونیست دانشگاه در ایالات متحده است که این بیانیه را امضا کرده‌اند.
 
از دستاوردهای بسیار با اهمیت جمهوری اسلامی آن است که استادی دانشگاه در ایران را به ابتذال کشاند و در خارج کشور نیز همین ابتذال در حوزه‌ی دانشگاه دنبال شده و استادی دانشگاه در حوزه‌های ایران‌شناسی و اسلام‌شناسی و خاورمیانه‌شناسی به تبلیغاتچی‌های جمهوری اسلامی واگذار شده است.
 

ننگ امضای چنین نامه‌هایی برای همیشه بر دامان آنها خواهد ماند چون آنها در کنار این گونه بیانیه‌ها ادعاهای آسمان‌خراشانه‌ای در باب عدالت و صلح و معنویت و حقوق بشر داشته و دارند که با همراهی با لابی ظریف و روحانی در ایالات متحده نمی‌خواند.

جمهوری اسلامی، دولت برگزیده

همه‌ی نوشته‌های اساتیدی که این بیانیه را امضا کرده‌اند نشان می دهد قرائتی از جمهوری اسلامی (ولایت فقیه انتخابی، وظیفه داشتن دولت در تبلیغات اسلامی و اجرای شریعت، مهندسی فرهنگی و سانسور اموری که اینها غیراخلاقی می‌دانند) دولت برگزیده‌ی آنهاست و عناوینی مثل اصلاح‌طلب و میانه‌رو و پیشگام برای آنها داستان کچل و زلفعلی است. آنها از یک سو منتقد دولت‌های لیبرال دمکرات غربی هستند، خواه بر اساس عدم پذیرش آزادی‌های فردی و به ویژه آزادی‌های زنان و همجنسگرایان، و خواه بر اساس دیدگاه‌های سوسیالیستی که به جای دولت‌های کوبا و ونزوئلا و نیکاراگوا و روسیه، ایالات متحده و اروپا (دمکراسی‌های غربی) را دشمنان بشریت تلقی و معرفی می‌کنند. دیگر رویشان هم نمی‌شود که به سراغ مدل کره شمالی یا مائو و استالین بروند. در نتیجه آنها می‌مانند و جمهوری اسلامی برای ایران.

اینها ممکن است انتقاداتی به خامنه‌ای و سپاه (برای برخورد با خودشان و امتیازات و منافع‌شان) داشته باشند اما در هیچیک از نوشته‌ها و بیان‌شان نوع دولت مورد نظر خود برای ایران را که ذره‌ای با همین اسلام سیاسی «عصر طلایی» خمینی (اسلام سیاسی و هویتگرایی دینی) فاصله داشته باشد عرضه نکرده‌اند. همه‌ی چارچوب‌ها و ملاک‌هایی که می دهند در نهایت از دلش جمهوری اسلامی (به یکی از قرائت‌های موجود در همین جمهوری اسلامی) بیرون می‌آید. سکولاریسم دمکراتیکی نیز که اخیرا مورد تایید قرار می‌دهند شیر بی یال و دم و اشکم است چون با مغالطه‌ی «رسیدن از جامعه‌ی دینی به حکومت دینی» در نهایت به همین جمهوری اسلامی می‌رسند. اینها هیچ چشم‌اندازی برای ایران ندارند و یک حکومت دینی‌ (اسلامی) با رهبری فردی مثل خاتمی یا حسن خمینی می‌خواهند (ولایت فقیه از جنس خمینی: آدم خودشان را در راس حکومت می‌خواهند). عمر هاشمی رفسنجانی برای رهبری مورد نظر آنان کفاف نداد و او را در استخر به سرای باقی شتاباندند. برای شناخت مدل سیاسی اینها برای ایران به آنچه می‌گویند صرفا توجه نکنید؛ ببینید چه چیزهایی را نمی‌گویند.

بازتعریف ابتذال

از دستاوردهای بسیار با اهمیت جمهوری اسلامی آن است که ردای استادی دانشگاه در ایران را به قامت حسین الله کرم، زیباکلام، محسن رضایی، سعید مرتضوی و هزاران روحانی و سپاهی و بسیجی دیگر پوشاند. در خارج کشور نیز همین ابتذال در حوزه‌ی دانشگاه دنبال شده است و استادی دانشگاه در حوزه‌های ایران‌شناسی و اسلام‌شناسی و خاورمیانه‌شناسی به تبلیغاتچی‌های جمهوری اسلامی واگذار شده است. تبلیغاتچی‌های اسلامگرا، سوسیالیست و ضد امپریالیستی که بیانیه‌های لابی جمهوری اسلامی را امضا می‌کنند روزی آهنگ‌های جواد یساری و سوسن و فیلم‌های فردین و ملک مطیعی را مبتذل معرفی می‌کردند و برای همین موضوعات بسیار ساده و عادی مثل حضور زنان در کنار دریا یا اختلاط زنان و مردان در رستوران و کافه تریا علیه رژیم پهلوی به خیابان آمدند. همه‌ی اساتیدی که این نامه‌ی ننگ‌آمیز را امضا کرده‌اند (فرزندان آنها نخودی داستان هستند) در دوره‌ای عضو سازمان‌های اسلامی و کمونیستی بودند و فرهنگ عمومی مردم ایران را مبتذل معرفی می‌کردند. امروز جواد یساری و سوسن و آغاسی و فردین و ملک مطیعی سربلندترند یا امضاکنندگان نامه‌ی لابی جمهوری اسلامی؟

امروز باید رفتار این اساتید را که آثارشان با منابع عمومی در ایران (با کمک وزارت ارشاد و بدون منتظر ماندن در صف سانسور) منتشر شده با کسانی مقایسه کرد که با دستمزد کارگری، چند تومانی برای موسیقی مورد علاقه‌ی خود می‌پرداختند و در خلوت تنهایی از آن لذت می‌بردند. پس از چهار دهه می‌توان پرسید که استفاده از آهنگ‌ها و فیلم‌های مورد توجه مردم کوچه و بازار مبتذل بود (که همین دیدگاه به آتش زدن سینماها در ایران و کشتار حدود چهارصد نفر در سینما رکس آبادان انجامید) یا امضا کردن بیانیه‌ی لابی جمهوری اسلامی برای سرازیر شدن درآمدهای نفتی بیشتر به جیب قاسم سلیمانی برای سلاخی کودکان و زنان سوری‌، موشک‌پرانی حوثی‌ها و در نتیجه حملات هوایی عربستان. ببینید آیا هیچیک از این اساتید دانشگاه تا کنون سخنی در نقد رفتارهای بسیج و سپاه پاسداران و مداخله در سوریه و لبنان و یمن به زبان آورده‌اند یا خیر. اما کوهی از ادبیات روشنفکران مذهبی و سوسیالیست علیه هنر کوچه و بازاری که هیچ باری هم بر دولت آن روز نداشت، وجود دارد.

معنویت و عدالت و اخلاقی که با جمهوری اسلامی متحقق شد

اینها به همین دلیل ساده که جمهوری اسلامی شعارهای ضد امریکایی و ضد اسرائیلی می‌دهد یا کنسرت‌های «جوانان خوشگذران» را تعطیل می کند یا افراد را به خاطر گرفتن دست همدیگر در خیابان بازداشت یا نوشیدن مشروب مجازات می‌کند با همه‌ی وجود برای حفظ نظام دینی موجود در ایران تلاش می‌کنند. اینها ممکن است با برخی سیاست‌های جمهوری اسلامی مخالف باشند اما دلبسته‌ی مبانی جمهوری اسلامی هستند. کسانی مثل محسن کدیور و برادران صدری و حمید دباشی که به جای ایران ایالات متحده را جامعه‌ای پلیسی می‌دانند و با اسرائیل دشمنی جوهری دارند و نمی‌توانند همجنسگرایی و روابط آزاد میان افراد و آزادی‌های زنان را تحمل کنند برای حفظ نظام دینمدار خود به جمع امضاکنندگان بیانیه‌های لابی جمهوری اسلامی می‌پیوندند. مگر ممکن است برادران صدری که خانه‌شان مهمانسرای محمد خاتمی است ندانند که وی همجنسگرایان را مستحق اعدام می‌داند؟ حمید دباشی که اگر یک فلسطینی دستش در چاقو زدن به سربازان اسرائیلی زخمی شود اسرائیل را نژاد‌پرست معرفی می‌کند در برابر کشته شدن ده‌ها ایرانی در دی ۹۶ سکوت پیشه کرد.

نکته‌‌ی جالب توجه اینجاست که این گروه برای حفظ دینی و ضد یهودی و ضد آمریکایی بودن حکومت از منظر خود (در کنار منافعی که در جمهوری اسلامی دارند و هنوز دارند از رانت آنها برخوردار می‌شوند) حاضرند خفت و خواری همراهی با رجاله‌ها و کارچاق کن‌های جمهوری اسلامی را پذیرا شوند. این چه دین و اخلاق و عدالت اجتماعی و مبارزه‌ی ضد بیگانه است که با همراهی با لابی جمهوری اسلامی و همراهی با چپ امریکایی و اروپایی (رفاقت «جان» و «جواد» به قول علی لاریجانی) باید حفظ شود؟ آنها در یک دوره لابی اسرائیل را صرفا به دلیل لابیگری محکوم می‌کردند امروز خود به ابزارهای لابی جمهوری اسلامی تبدیل شده‌اند. کسانی که در ظاهر آرمان‌های بلندی مثل عدالت و آزادی را دنبال می‌کرده‌اند و ادعای نظریه‌پردازی و استادی دانشگاه دارند امروز همپای پادوهای دروغگویان و دست‌بوسانی مثل ظریف و روحانی قرار می‌گیرند. کار سیاست و منافع تا کجا می‌تواند افراد را به حقارت و ابتذال بکشاند.

سرنوشت آرمان سوسیالیستی و اسلامگرایانه

اساتید دانشگاهی که بجای قرار گرفتن در کنار کودکان پابرهنه‌ی درود و ازنا و قهدریجان در کنار گربه‌های چاق سپاه و وزارت خارجه قرار می‌گیرند نشان می‌دهند شایستگی آن عناوین را ندارند و آن دانشگاه‌هایی هم که آنها را استخدام کرده‌اند چگونه مراکزی هستند. متاسفانه تریبون رسانه‌های دولتی فارسی‌زبان که با مالیات شهروندان اروپایی و امریکایی اداره می‌شود (صدای امریکا، رادیو فردا و بی‌بی‌سی فارسی) عمدتا در اختیار همین تبلیغاتچی‌ها بدون حتی یک سوال سخت در مورد گرایش‌های خود آنهاست. مصاحبه‌کنندگانی مثل ستاره درخشش مثل چوب در برابر محسن کدیور می‌نشینند گویی خدایی از آسمان فرود آمده است. گرایش چپ در دانشگاه‌های امریکا که افراد را بر اساس تنفر از سرمایه‌داری و اسرائیل و وفاداری به هویتگرایی و منزه‌طلبی سیاسی (فقط برای عدم انتقاد از چپ) استخدام می‌کند در نهایت به جایی می‌رسد که بورس دانشگاهی خود را به جای دادن به زنانی مثل مائده هژبری یا شاپرک شجری‌زاده به بوق‌های تبلیغاتی‌ای مثل حسین درخشان می‌دهند. لابیگری برای نظام توتالیتر سرنوشت همه‌ی اسلامگرایان شبه‌سوسیالیستی بوده که چهار دهه است هنوز نتوانسته‌اند خود را از کابوس تنفر از ملت یهود، تمدن غربی، آزادی‌های فردی، و شادی و موسیقی برهانند. قبل از اینها نیز فهرستی طولانی از چپگرایانی وجود دارد که به آستان قذافی و صدام و بشار اسد و کاسترو برای دست‌بوسی مشرف می شدند.

رانتخواری ابدی

نکته‌ی دیگر، رانت‌ها و امتیازات این دسته از افراد است. آنها وقتی در ایران بودند از رانت مدیریت و اتومبیل دولتی و عضویت در شوراهای مختلف حکومتی و دلارهای دولتی برای سفرهای خارجی (دو نمونه‌ی جالب آن محسن کدیور و عبدالکریم سروش) برخوردار بودند و وقتی نیز بر اثر رقابت‌های سیاسی (و نه دفاع از حقوق عمومی و حقوق بشر) تحت فشار قرار گرفته و به دامن «تمدن غیراخلاقی و فاسد» غربی پناه می‌آورند دوباره به دلیل داشتن ارتباط با حکومت توتالیتر (دسترسی به قداره‌بندان و فاشیست‌های داخلی) مورد توجه دشمنان چپگرای ایالات متحده در مراکز آموزشی قرار می‌گیرند. نگاه کنید به پست‌های دانشگاهی که به ایران و اسلام اختصاص یافته است. اکثر این پست‌ها در یک نظام فاسد روابطی و سفارشی (مثلا با سفارش عرفایی مثل سید حسین نصر) به چه کسانی داده شده است؟

مخالفت اینها با برخی از روحانیون شیعه نیز بر سر آزادی و عدالت نبوده و نیست. بر سر مغازه‌های دو نبش دین و ایدئولوژی در یک جامعه‌ی دین‌زده است. طبیعی است که روحانیون مغازه‌های خود را به اینها واگذار نمی‌کنند. این اساتید را باید در مقوله‌ی دینمداران و دینکاران نسبتا بازنده قرار داد که دارند تلاش می کنند مغازه‌های تازه‌ای با همکاری لابی جمهوری اسلامی باز کنند. فرایند «تقرب» اصلاح‌طلبان (اسلامگرا و چپ یا همان ارتجاع معروف سرخ و سیاه) صرفا در داخل کشور جاری نبوده است.

منبع:کیهان لندن


فهرست مطالب مجید محمدی  در سایت پژواک ایران 

*علیه یهودستیزی و اسرائیل ستیزی اتحاد اسلامیسم، مارکسیسم و فاشیسم علیه یهودیان و دولت سکولار آنها [2023 Nov] 
* پنج مجموعه پرسش و پنج خلط در راستای صلح‌طلبی توهمی  [2023 Oct] 
*ستاد فرماندهی عملیات جنایی حماس و جهاد اسلامی در تهران است  [2023 Oct] 
*چگونه می‌توان منابع یک دولت-ملت را غارت کرد و آن را به خاک سیاه نشاند؟  [2023 Sep] 
*سه هدف تغییرناپذیر هر جنبش اعتراضی در ایران آینده: انحلال سپاه و بسیج، تعطیلی روحانیت شیعه، و برکناری همه مقامات رژیم  [2023 Sep] 
* نهادهای انتصابی رژیم اسلامی در ایران بلاموضوع شده‌اند   [2023 Aug] 
* دادخواه گیج و گنگ یا سوسیالیست متوهم در برابر یک انتخاب سخت  [2023 Apr] 
*شرم بر دولت بایدن  [2023 Feb] 
*لابی رژیم کودک کش، شبکه ی عوامل آن در بوق های تبلیغاتی غربی، و اصلاح طلبان شیپور را از سمت گشادش می نوازند  [2023 Feb] 
*جامعه ایران به شرایط ماقبل ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ باز نخواهد گشت  [2023 Jan] 
*۱۲ پرسش در باب وکالت سیاسی به شاهزاده رضا پهلوی در دوران براندازی و گذار از یک رژیم تمامیت‌خواه  [2023 Jan] 
* روحانیت شیعه، بزرگ‌ترین بازنده انقلاب سکولار و آزادی‌خواهانه ۱۴۰۱  [2022 Dec] 
*زمان گردهمایی ۱۰۰هزار نفری در واشنگتن دی‌سی فرا رسیده است  [2022 Oct] 
* ماشین سرکوب جمهوری اسلامی خسته و متزلزل شده است   [2022 Oct] 
*صدها هزار نفر را کتک می‌زنند تا مردم را قانع کنند مهسا را کتک نزده‌اند  [2022 Sep] 
* کشته شدن مهسا امینی و «اسلام‌هراسی»  [2022 Sep] 
*بخت مجتبی در نشستن بر کرسی ولایت فقیه  [2022 Sep] 
*خیز برداشتن برای جنگ با ناتو بعد از تبدیل امنیت ملی به کالای اسقاطی  [2022 Jul] 
* سرنوشت صدام در انتظار پوتین است  [2022 Mar] 
*چهار ننگ ابدی که بر پیشانی روحانیت شیعه باقی خواهد ماند  [2022 Mar] 
*مراسم سالگرد انقلاب در سال ۱۴۰۰ هیچ ربطی به انقلاب ۵۷ نداشت  [2022 Feb] 
*چگونه می‌توان یک دولت-ملت را به نکبت و فلاکت کشاند؟  [2022 Jan] 
*یورونیوز فارسی: باجی که اتحادیه اروپا به رژیم اسلامی داده است  [2022 Jan] 
* ممنوعیت‌ زنان به ورزشگاه ها؛ ممنوعیت‌های ابلهانه یا منافع پنهان   [2021 Dec] 
* بی‌نظیری سه قوه‌ دافعه، تخریب و وحشیگری امپراطوری شیعه در تاریخ امپراطوری‌ها  [2021 Dec] 
*فلاکت‌ها را چگونه توجیه می‌کنند؟   [2021 Dec] 
* اندیشکده‌های «نظام»: موسسات زیباسازی سیاست‌ها و تصمیم‌های لات‌ها و چاقوکش‌ها   [2021 Dec] 
*هزینه‌های یکدستی حاکمیت و نیروهای گریز از مرکز   [2021 Dec] 
*گران کردن بنزین عملی‌ترین راه‌ حل بحران کسری بودجه برای دولت رئیسی   [2021 Oct] 
* آیا نسل «همه‌چیزدان‌»‌های شیعه رو به انقراض است؟  [2021 Oct] 
*تبلیغات سیاسی و «چانه‌زنی در بالا» سطح مهمل‌گویی را ارتقا می‌دهد استدلال‌هایی که مرغ پخته را به خنده می‌اندازد [2021 Sep] 
*تحفه‌هایی که با پست هوایی امریکایی-فرانسوی تحویل می‌شوند   [2021 Aug] 
*آیا ۳۰ میلیون دوز وارداتی رئیسی هم به ۶۰ میلیون دوز وارداتی روحانی خواهد پیوست؟   [2021 Aug] 
* شعارهای مترو صادقیه و پاساژ علاء‌الدین به شعارهای ملی تبدیل خواهند شد  [2021 Jul] 
*جمهوری اسلامی ایران دوران سختی در پیش رو دارد  [2021 Jul] 
*چشم‌اندازهای دولت ابراهیم رئیسی   [2021 Jun] 
*آینده‌ سیاسی محمدجواد ظریف   [2021 Jun] 
*روش‌های رقابت میان نامزدهای «نظام»  [2021 Jun] 
*چهار محور تبلیغات سیاسی به نفع حماس و جهاد اسلامی  [2021 May] 
*جانشینی خامنه‌ای + بازیگران کلیدی در رویداد ۲۸ خرداد ۱۴۰۰   [2021 Apr] 
*سه گونه سفارت جمهوری اسلامی ایران در ایالات متحده و کانادا   [2021 Apr] 
* ایرانیان سال را با هشت دروغ خامنه‌ای آغاز کردند   [2021 Mar] 
*سمت و سوی پنج پرونده امنیتی جمهوری اسلامی  [2021 Mar] 
*دانشگاه مریلند یا آشپزخانه‌ بیت، سپاه و دستگاه‌های امنیتی؟   [2021 Mar] 
* اسلامی‌سازی علوم؛ از آکادمی منیر‌الدین حسینی و مغازه مصباح تا دانشگاه هاروارد  [2021 Feb] 
*دلایل توقیف نفتکش و غنی‌سازی ۲۰ درصدی در آستانه انتقال قدرت در آمریکا  [2021 Jan] 
*کارنامه‌ی بی‌حاصل سیاست مماشات و خشنود‌سازی برای مهار جمهوری اسلامی  [2020 Dec] 
*در «بیت» خامنه‌ای چه می‌گذرد؟   [2020 Nov] 
*در جنگ ایران و عراق هر دو کشور شکست خوردند هیچ جنگی مقدس نیست  [2020 Sep] 
*نوبت بازنشستگی سیاسی حسن روحانی فرا رسیده است  [2020 Jul] 
*بازار پر رونق پیامبری، مهدویت و ارتباط با امام زمان در ایران  [2020 Jun] 
*دشمنی که نمی‌شناسند، سه افسانه‌سازی غالب در مورد ایالات متحده آمریکا  [2020 May] 
*برنامه‌ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای ایران چیست؟   [2020 May] 
*میزان بی‌اطلاعی از مسائل ایران در گزارش‌های رسانه‌های غربی حیرت‌آور است  [2020 May] 
*خامنه‌ای: القای توهم منجی و فرار از پاسخگویی  [2020 Apr] 
*«نابحران» کُرونا و تحریم‌ها: نظام و لابی آن فرصتی برای تجدید قوا یافته‌اند  [2020 Apr] 
*پنج موج مهاجرت از جمهوری اسلامی، موج پنجم به غارتگران منابع کشور تعلق دارد،  [2020 Feb] 
*لابی جمهوری اسلامی ایران هم مانند خود آن غیرعادی است   [2020 Jan] 
*پنج افسانه در مورد قاسم سلیمانی  [2020 Jan] 
* از نظام قرار نیست «چیزی» باقی بماند   [2019 Dec] 
*آدرس‌های غلط تحلیلی در مورد اعتراضات آبان ۹۸  [2019 Nov] 
*از «یانکی گو هوم» تا «ایران برو بیرون»   [2019 Oct] 
*مغازه‌ی دو نبشی که جمهوری اسلامی باز کرده است   [2019 Oct] 
*روزی که «نرمش قهرمانانه‌ی- ۲» فرا خواهد رسید  [2019 Oct] 
*مداح اسرائیلی دیگر چه صیغه‌ای است؟ روش خلق این شتر گاو پلنگ   [2019 Sep] 
*چرا مردم ایران علیه رژیم به خیابان‌ها نمی‌آیند؟   [2019 Aug] 
*از همه‌ی دنیا طلبکارند، با همه‌ی نکبت و فلاکتی که به ارمغان آورده‌اند  [2019 May] 
*روش‌های مهندسی عقیدتی‌ـ‌سیاسی تجمعات ۲۰ هزار بلیت داربی بهار ۹۸ برای از‌ ما‌ بهتران  [2019 Apr] 
*یورونیوز فارسی آشکارا به دیگر بوق‌های تبلیغاتی فارسی‌زبان پیوسته است  [2019 Apr] 
*مردم ایران در دوران گذار، به رهبرانی مثل ترامپ نیاز دارند  [2019 Jan] 
*از زهرا کاظمی ‌تا جمال خاشقجی: رسوایی رسانه‌های غربی در گزارش نامتوازن قتل دو روزنامه‌نگار  [2018 Oct] 
*سوریه‌ای شدن، نه؛ یمنی سازی و ونزوئلایی شدن، آری  [2018 Oct] 
* کدام یک مبتذل است: موسیقی سوسن و جواد یساری یا امضای نامه‌ی لابی جمهوری اسلامی؟   [2018 Jul] 
*سه (بعلاوه یک) سناریو برای سقوط جمهوری اسلامی  [2018 Jul] 
* شش نمایش تهوع‌آور در حکومت اسلامی   [2018 Jul] 
*رهبران ایران اشغالگرند، یا هموطن؟  [2018 Jun] 
* تمام دروغ های ظریف   [2018 Jun] 
*اردک شَل روحانی، آغاز فروپاشی سیاسی  [2018 May] 
*رادیو فردا به یک خانه‌تکانی جدی نیاز دارد  [2018 Apr] 
*کاهش میانگین سن ازدواج دختران در ایران؛ چرا؟  [2018 Apr] 
*مرثیه ‌ای برای همه‌ء غرب ‌ستیزان   [2018 Mar] 
*تراژدی اسلام‌شناسی، خاورمیانه‌شناسی و ایران‌شناسی در دانشگاه‌های ایالات متحده   [2018 Feb] 
*رژیم‌های سیاسی با همه‌پرسی ساقط نمی‌شوند  [2018 Feb] 
*محمود احمدی نژاد: «رهبر انقلابی» که غیبش زد   [2018 Jan] 
*پا گذاشتن جمهوری اسلامی جای پای شوروی   [2018 Jan] 
*چهار ویژگی متمایز کننده‌ خیزش دی ۹۶: جدال با کابوس مستقر  [2018 Jan] 
*مهم‌ترین خطر امنیتی کشور: جمهوری اسلامی و تداوم آن   [2018 Jan] 
*«بازندگان جنبش اعتراضی دی ماه ۹۶»  [2018 Jan] 
*توهم «تغییر و اصلاح» به پشیمانی رسید  [2017 Dec] 
*سپنتا نیکنام و مرگ حاکمیت قانون و حقوق شهروندی   [2017 Nov] 
*اصلاحات سال‌ها پیش مُرد. همین!   [2017 Oct] 
*«جان اسنو» در تهران   [2017 Sep] 
*دشمنی اسلامگرایانه با غرب چه نتایجی دارد؟  [2017 Aug] 
*نظرسنجی‌هایی بدون ارزش علمی  [2017 Aug] 
*علی شریعتی: ایدئولوگ نظام سرکوب   [2017 Jun] 
*گام دوم مهندسی انتخابات ۹۶: چینش نامزدها و جهت دادن به کارزارها   [2017 Apr] 
* مهندسی انتخابات ۹۶ آغاز شده است  [2017 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2017 Apr] 
*جریان «اصولگرا»: واگرا و آشفته   [2017 Apr] 
*رسانه‌های فارسی‌زبان با مالیات شهروندان و منابع عمومی کشورهای غربی چه می‌کنند؟  [2017 Mar] 
*معضل محمد خاتمی برای «نظام»: ضعیف، کم آزار، اما غیر قابل اعتماد  [2017 Feb] 
*چهار روایت شخصی از جنایات داعشی جمهوری اسلامی   [2017 Feb] 
*«آشتی ملی»؛ طرحی توخالی و بی حاصل برای تقرب به خامنه‌ای   [2017 Feb] 
*هاشمی رفسنجانی؛ سیاست‌ورزی اسلامگرایانه در چارچوب ممکن‌ها  [2017 Jan] 
*مهندسی غرور ملی با هیچ  [2016 Dec] 
*ساختار آسیب‌های اجتماعی در ایران در سه نمودار  [2016 Nov] 
*دوازده پرسش پیرامون چرایی و چگونگی پیروزی ترامپ و شکست کلینتون  [2016 Nov] 
*واکنش ها به پیروزی ترامپ/ موج نارضایی‌ها، «نخبه‌گرایی، چند فرهنگ‌گرایی و جهان‌گرایی» را به عقب راند  [2016 Nov] 
*کودک آزاری جنسی در پناه «بیت» المجرمان  [2016 Oct] 
*جنگ با مردگان «غیر خودی»   [2016 Oct] 
*نهادهای پشتیبانی ایدئولوژیک برای استبداد مذهبی، تمامیت خواهی و کشورگشایی درایران   [2016 Oct] 
*مدیران جمهوری اسلامی در چه مواردی به اراذل و اوباش و لات‌ها متوسل می‌شوند؟   [2016 Oct] 
* انگاره بومی اداره و توسعه: واقعیت یا توهم؟  [2016 Sep] 
*میرقلی‌خان، امیری، دری اصفهانی: گامی کوچک از «قهرمان» تا «جاسوس»   [2016 Sep] 
*کدام‌یک اسلام را دزدیده‌اند: تروریست‌ها یا اصلاح‌طلبان؟  [2016 Jun] 
*نگاهی به نهادها و مبانی تصمیم‌گیری قوه قضائیه جمهوری اسلامی   [2016 May] 
*یک دیدار معمولی، یک عکس عادی، و موجی از اتهام و اعتراض  [2016 May] 
*عرصه‌های جدیدی که روحانیت شیعه در نوردیده  [2016 Apr] 
*ویروس ضد امریکایی؛ برندگان و بازندگان  [2016 Apr] 
*از چپ عدالت‌گرا تا چپ امنیت‌گرا: طلیعه‌ ناسیونال-سوسیالیزم ایرانی  [2016 Apr] 
*چرا در انتخابات مهندسی‌شده شرکت می‌کنند؟  [2016 Mar] 
*پدیده های قابل توجه و شگفت انگیز در نتایج انتخابات ۹۴  [2016 Feb] 
*انتخابات در نظام‌های اقتدارگرا تمامیت‌خواه  [2016 Feb] 
*چهار دلیل برای ترغیب به مشارکت در انتخابات ۹۴ و نقد آنها   [2016 Feb] 
*تصویب توافق اتمی در ایران: مجلس یا شورای امنیت ملی؟   [2015 Aug] 
*رژیم خمینی چگونه تداوم یافت؟  [2015 Jun] 
*نظام بی‌شرم جمهوری اسلامی: شرم، سیری چند؟ وقتی مردم قدرت پرسش نداشته باشند [2015 Mar] 
*قاسم سلیمانی: «الهه مهربانی»، «سردار عارف» یا فرمانده ترور؟  [2015 Mar] 
*معجزه‌ی حکومت ولایی شیعی: یزید نقش امام حسین را بازی می‌کند  [2014 Sep] 
*موضوعاتی که صدای آمريکا پوشش نمی‌دهد يا در اولويت آن نيست  [2014 Sep] 
*بی بی سیزاسیون صدای امریکا  [2014 Sep] 
*داعش، «سپاه قدس» اسلام‌گرایان سنی  [2014 Jun] 
*مسجدسازی دولتی به جای ساخت مسکن عمومی  [2014 Mar] 
*افسانه‌ی کمبود روحانی شيعه در ايران، مجيد محمدی  [2014 Feb] 
*برنامه‌ تلويزيونی روحانی و پنج بازنمايی از وضعيت دولت   [2014 Feb] 
*رژیم تحریم علیه تحریم  [2013 Sep] 
*ملی‌گرايی تکثرستيز: ضد غرب و پرونده‌ساز  [2013 Aug] 
*سياست‌ورزیِ تهی از شرم  [2013 Jul] 
*چرا سفر به ایران را تحریم نمی کنید؟  [2013 Jul] 
*شان يونسکوی رضا داوری: ننگ و آه  [2013 Jul] 
*توهمات علی خامنه‌ای  [2013 Apr] 
*علی خامنه‌ای و دروغ‌ها، رجزخوانی‌ها و مدعیات بی اساسش  [2013 Apr] 
*بخش فلسفه‌ی دانشگاه تهران، دکان علم‌فروشی و مدرک‌سازی  [2013 Apr] 
*فرسایش بنیان‌ها و پیوندهای اجتماعی در ایران  [2012 Dec] 
*ناشر غير امين و تبليغات سياسی  [2012 Jun] 
*تندیس‌های تنفر، اسلام رحمانی و مخاطرات امنیتی اسلام سیاسی  [2012 May] 
*خلائق را از براندازی ولایت فقیه می ترسانند  [2012 Apr] 
*«جامعه‌ ايران در سراشيبی انحطاط اجتماعی و اخلاقی»   [2012 Mar] 
*مطالعات خاورمیانه یا بسط تنفر، بی خیالی و پرده پوشی  [2012 Mar] 
*روشنفکران دینی و مقدسات مردم  [2012 Mar] 
*آمريکاستيزی روشنفکران ـ فعالان چپ ايرانی: سندرم "از موضع بالا"  [2012 Mar] 
*امپریالیسم و ادبیات لجن مالی در سنت سیاسی چپ  [2012 Feb] 
*مشکلات دروازه بانان سابق رسانه‌ها  [2012 Jan] 
*کارنامه‌ی سياه و سوگناک دين سازمان‌يافته  [2011 Dec] 
*صدايش را در نخواهند آورد  [2011 Dec] 
*دين سازمان‌يافته، مروج تنفر و تبعيض  [2011 Dec] 
*بیست روش گریز از پاسخ گویی: نقدی بر گزارش جمهوری اسلامی به کمیته حقوق بشر سازمان ملل  [2011 Dec] 
*آیا بدون دین سازمان یافته، دنیای بهتری نمی داشتیم؟ تقديم به رافق تقی، نويسنده‌ی آذربايجانی که طعمه‌ی ترور و خشونت دين سازمان يافته شد [2011 Nov] 
*همه از دولت‌ها پول می گیرند، اما ...   [2011 Nov] 
*در جستجوی فرزندان از دست رفته   [2011 Nov] 
*رهبر بعدی چگونه تعیین خواهد شد؟   [2010 Jun] 
*يک دروغ بزرگ ديگر؛ فساد اخلاقی ساختاری غرب  [2010 May] 
*جنبش سبز: اسلامگرا یا سکولار   [2010 May] 
*شهرنشينی، دانشگاه و طبقه متوسط: تهديدات امنيتی عليه ولايت فقيه  [2010 Apr] 
*از ربانی سالاری به اوباش سالاری؛ تحول ساختار قدرت در جمهوری اسلامی   [2010 Mar] 
*رهبر جمهوری اسلامی و مداحی به قصد تقرب   [2010 Feb] 
*هشت تحليل غلط؛ پيش و پس از انتخابات رياست جمهوری   [2010 Feb] 
*زمان محاکمه‌ی خامنه‌ای در دادگاه جنایی بین‌المللی فرا رسیده است   [2009 Jul] 
* الگوهای رایج فریب‌کاری در نظام جمهوری اسلامی  نام‌گذاری، دست‌کاری و تغییر مفاهیم و آمار، و از آنِ خود سازی [2009 Feb]