«ترکیه لاییک است و لاییک می ماند»!
شهباز نخعی

 
از نزدیک به یک سال پیش، رجب طیب اردوغان، رییس جمهوری ترکیه، باسرعت درمسیر نقشه راهی که ترسیم نموده – که در آن قدرت اجرایی بایدعمدتا دردست رییس جمهوری متمرکز باشد – گام برمی دارد تا پس از طی مراحلی – ازجمله تغییر قانون اساسی سکولار ترکیه – به رویای خود درمورد ایجاد خلافت اسلامی و تجدید امپراتوری عثمانی جامه عمل بپوشاند.
 
روز هفتم ژوئن 2015، حزب حاکم عدالت و توسعه در انتخابات پارلمانی شکست سختی متحمل شد و پس از بیش از یک دهه داشتن اکثریت در مجلس و زمام دولت، با کسب 258 کرسی – از مجموع 550 -، به کمی بیش از 40 درصد آراء دست یافت. 
 
خوی استبدادی اردوغان مانع از آن شد که او به این حکم مردم ترکیه گردن نهد و برای تشکیل دولت اقلیتی به ائتلاف با یک یا چند حزب دیگر بپردازد.  ازسوی دیگر، در آن انتخابات حزب "دموکراتیک خلق ها" – که مورد حمایت کردهای ترکیه است – برای نخستین بار توانست به بیش از 13 درصد آراء و 79 کرسی مجلس دست یابد.
 
اردوغان که حکومت کردن درچنین شرایطی را برای خود دشوار می دید، ترجیح داد که بازی دموکراتیک را بهم بزند و با انحلال مجلس انتخابات دیگری در اول نوامبر 2015 برگزار کند.  برای کسب اکثریت در انتخابات جدید، اردوغان به امنیتی کردن فضای کشور روآورد و با نقض آتش بسی که پس از 30 سال جنگ پرتلفات با حزب کارگران کرد ترکیه درسال 2013 به دست آمده بود، فضایی ناامن پدیدآورد تا بخشی از رأی دهندگان را در دوراهی انتخاب بین آزادی و امنیت قرار دهد.  شوربختانه بخشی از مردم ترکیه نیز دراین دام افتادند.  درنتیجه، در انتخابات اول نوامبر 2015، حزب عدالت و توسعه آقای اردوغان موفق به کسب 316 کرسی مجلس شد که از حدنصاب نصف بعلاوه یک (276 کرسی) 40 کرسی نیز بیشتر بود.
 
این پیروزی بر غرور و خودبزرگ بینی اردوغان افزود.  دراین میان عامل دیگری نیز به کمک او آمد و آن مسئله حاد جاری شدن سیل پناهجویان سوری از ترکیه به سوی اروپا بود که دولت های اروپاییِ هراسان از ازدیاد شمار پناهجویان را واداشت تا نه تنها درمقابل اقدام های مستبدانه او – از جمله بازداشت روزنامه نگاران ترکیه و شکایت از طنزپرداز آلمانی – راه مماشات درپیش گیرند، بلکه امتیازاتی از جمله وعده لغو روادید شنگن برای شهروندان ترک و 6 میلیارد یورو کمک مالی نیز به او بدهند.
 
این پیروزی ها و کسب امتیازات، باد در بادبان حزب حاکم عدالت و توسعه که اردوغان سکاندار آن است انداخت و او را به پیشروی های جسورانه تر ترغیب کرد.
 
حرکت بعدی اردوغان اقدام برای تسخیر دژ مستحکم سکولاریسم ترکیه بود که میراث گرانبهای مصطفی کمال آتاترک است و تا زمانی که نیرومندی خود را حفظ کند رویای ایجاد خلافت اسلامی و تجدید امپراتوری عثمانی او نمی تواند تحقق یابد.  برای ایجاد رخنه در دیواره این دژ، اردوغان لغو ماده 83 قانون اساسی ترکیه را هدف گرفت.  بنابراین ماده: «هیچ نماینده پارلمان را با استناد  به هیچ جرم و اتهامی نمی توان بازداشت، دستگیر یا موأخذه کرد مگر به حکم مجلس».
 
برای لغو این ماده از قانون اساسی ترکیه، اردوغان دو گزینه داشت: نخست این که درصورت کسب آرای حداقل 60 درصد نمایندگان (330 کرسی)، رییس جمهوری آن را به همه پرسی بگذارد و دیگر آن که با کسب دوسوم آرای مجلس (367 کرسی) مستقیما و بدون نیاز به همه پرسی این اصل قانون اساسی را لغو کند.
 
اردوغان، سرمست از باده پیروزی های پیشین؛ در انتخابات اول نوامبر و باجگیری از کشورهای عضو اتحادی اروپا، راه حل دوم را برگزید تا ناچار به برگزاری همه پرسی برای لغو ماده 83 قانون اساسی ترکیه نباشد.  برای انجام این مقصود، او با جلب همراهی نمایندگان حزب ملی گرا و پان ترکیست "حرکت ملی" و حتی چند تن از نمایندگان حزب اپوزیسیون "جمهوریت خلق" در یک نشست پرتشنج مجلس در هفته گذشته، موفق شد با رأی 376 تن از نمایندگان – که 10 رآی بیش از حد نصاب دوسوم آراء بود – لغو مصونیت نمایندگان را به تصویب برساند.  در هنگام طرح این قانون در کمیته قانون اساسی مجلس، تنش و تشنج فراوان حاکم بود و حتی نمایندگان موافق و مخالف آن با مشت و لگد و پرتاب اشیاء به جان هم افتادند و درپی آن نمایندگان حزب "دموکراتیک خلق ها"، مورد حمایت کردهای ترکیه، نشست کمیته را ترک کردند.
 
حزب "دموکراتیک خلق ها" که قربانی اصلی لغو ماده 83 قانون اساسی ترکیه است می گوید که این قانون برای بیرون راندن نمایندگان آن از پارلمان طراحی شده است.  رهبران این حزب در نامه ای به نمایندگان پارلمان اروپا نوشتند که: «این طرح سعی دارد حزب دموکراتیک خلق ها را در پارلمان نابود کند».  به نوشته "بی بی سی": «با لغو مصونیت پارلمانی، ازمیان 59 نماینده حزب دموکراتیک خلق ها، 50 تن از آنها تحت پیگرد قرار خواهند گرفت.  دولت ترکیه برخی از نمایندگان حزب دموکراتیک خلق ها را به ارتباط با حزب کارگران کرد ترکیه (پ. کا. کا.) و حمایت از تروریسم متهم می کند».
 
با تصویب این قانون، دادستان های ترکیه می توانند علیه نمایندگان مخالف اعلام جرم نموده و از دادگاه بخواهند که حکم به تعلیق یا خلع نمایندگان از  نمایندگی مجلس بدهد.  تاکنون در مجلس ترکیه بیش از 600 پرونده علیه نمایندگان تشکیل شده که نزدیک به 400 پرونده آن علیه 50 نماینده حزب "دموکراتیک خلق ها" است.
 
پس از تصویب قانون لغو اصل 83 قانون اساسی ترکیه، رجب طیب اردوغان ضمن "تاریخی" خواندن این رأی گفت: «مردم من نمی خواهند نمایندگان گناهکار را در مجلس ببینند، مخصوصا حامیان سازمان تروریست جدایی طلب را»!
 
رویدادهای اخیر از وجود اختلاف دیدگاه در میان بلندپایگان حزب عدالت و توسعه پرده برداشت.  حدود دوهفته پیش، احمد داود اوغلو، نخست وزیر ترکیه و رهبر حزب حاکم اعلام کرد که از نخست وزیری و رهبری حزب کناره گیری می کند و روز یکشنبه 22 ماه مه، کنگره فوق العاده حزب بن علی ییلدیریم وزیر ارتباطات، حمل و نقل و دریانوردی ترکیه – که نظرش به نظر اردوغان نزدیک تر است – را، بدون آن که رقابتی در میان باشد، به نخست وزیری و رهبری حزب منصوب کرد.  او پس از انتصاب به این سمت سوگند یاد کرد که درهمان مسیری حرکت کند که رییس جمهوری هدایت می کند و گفت که اصلاح قانون اساسی را برای تغییر نظام سیاسی پارلمانی به نظام ریاستی در اولویت قرار می دهد.
 
نکته شگفت انگیزی که دراین روند ضد دموکراتیک و قهقرایی به چشم می خورد، وجود مجلسی است که نمایندگان آن به سلب مصونیت پارلمانی خود رأی می دهند و نخست وزیری که به خلاف نفع و صلاح سمت خود سوگند یاد می کند که از اختیارات خود بکاهد تا  بر قدرت رییس جمهوری افزوده شود!
 
روشن است که نتیجه چنین روندی نمی تواند جز استقرار استبداد و روآوردن به خفقان، اختناق و ارعاب باشد.
 
در واکنش به این رویدادها، کشورهای غربی رفتار ملایم و مماشات گرانه ای داشتند.  دولت آمریکا به انتقاد نیم بند از لغو اصل 83 قانون اساسی ترکیه بسنده کرد.  به نوشته روزنامه آلمانی "هندلز بلات" آلمان: «نوربرت روتگن، رییس کمیسیون سیاست خارجی پارلمان آلمان به انتقاد از لغو مصونیت نمایندگان پارلمان ترکیه پرداخت و گفت ما شاهد رها کردن جامعه ارزشی اروپا هستیم.  رییس جمهوری ترکیه می خواهد این کشور را دگرگون کرده و یک سیستم استبدادی روی کار آورد.  او از صدر اعظم آلمان خواست که درسفر خود به استانبول برای شرکت در نشست کمک های انسانی سازمان ملل، موضعی قاطع دربرابر اردوغان اتخاذ کند».
 
اما، اردوغان چنان کشورهای عضو اتحادیه اروپا را در مسئله هجوم سیل پناهجویان به گروگان گرفته که بعید به نظر می رسد صدراعظم آلمان بخواهد یا بتواند "موضعی قاطع" اتخاذ کند.  در خبری که روز شنبه 21 ماه مه در روزنامه "دی ولت" آلمان منتشر شده صحبتی از "موضع قاطع" نیست: «آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان می خواهد در سفر روزهای آینده خود به ترکیه، با رییس جمهوری این کشور درباره لغو مصونیت پارلمانی نمایندگان طرفدار کردها صحبت کند».  نگفته پیداست که اردوغان برای این "صحبت" تره هم خورد نمی کند و پاسخ آن را از پیش آماده کرده است.
 
به گزارش تارنمای "رادیو زمانه" در روز شنبه اول خرداد:«فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و یوهانس هان، کمیسر سیاست همسایگی اروپا و مذاکرات توسعه در بیانیه مشترکی نسبت به قانون لغو مصونیت قضایی نمایندگان پارلمان ترکیه ابراز نگرانی کردند.  آنها تصویب این قانون را "گامی درجهت به خطر افتادن آزادی بیان"  نمایندگانی دانستند که به صورت دموکراتیک ازسوی مردم انتخاب شده اند».
 
تنها "موضع قاطع" ازسوی دیوید کامرون، نخست وزیر انگلستان اتخاذ شد که باقی ماندن یا خروج کشور خودش از اتحادیه اروپا پادرهوا است و به نتیجه همه پرسی 23 ژوئن آینده بستگی دارد.  او در مصاحبه با شبکه تلویزیونی "اسکای نیوز" تأکید کرد که: «باید به این مسئله توجه داشت که ترکیه در کوتاه مدت و به این زودی به اتحادیه اروپا نخواهد پیوست.  با نرخ کنونی پیشرفت، شاید تا سال 3000 میلادی نیز نتواند به اتحادیه اروپا ملحق شود».  ترکیه برای پیوستن به اتحادیه اروپا باید 72 معیار این اتحادیه را تأمین کند که آزادی مطبوعات و قانون مبارزه با تروریسم ازجمله این معیارها است.  اما، حتی دراین مورد نیز اردوغان با اعتماد به نفس مستبدانه سخن می گوید و چندی پیش خطاب به اتحادیه اروپا گفت که شما به راه خود بروید و ما به راه خود!
 
وعده امنیتی که اردوغان برای کسب اکثریت در انتخابات اول نوامبر داد و بخشی از مردم ترکیه را به دست کشیدن از آزادی واداشت، وعده ای واهی و توخالی است.  با سوء قصدهای پرتلفاتی که تا بیخ گوش خودش در آنکارا انجام شده و می شود، اردوغان حتی قادر به حفظ امنیت خود نیز نیست، تا بخواهد برای مردم امنیت به ارمغان آورد و اصولا کردارش بیشتر نا امنی آفرین است تا امنیت زا! 
 
تا پیش از آتش بس سه سال پیش با حزب کارگران کرد ترکیه (پ. کا. کا.) جنگ خونینی جریا داشت که بیش از سی سال به درازا کشید و 40 هزار کشته به جا گذاشت بدون آن که برنده ای داشته باشد.  رویدادهای خونبار چند ماه گذشته نشانگر بی پشتوانه بودن وعده امنیت اردوغان است.  ازاین هم بدتر، حتی بعید است که او بتواند وحدت و یکپارچگی را، به رغم کنگره نمایشی اخیر، درحزب خود حفظ نماید.  احمد داود اوغلو، نخست وزیر و رهبر پیشین حزب، دلیل کناره گیری خود را حفظ یکپارچگی در حزب عنوان کرد، ولی به این خیرخواهی و حسن نیت نیز نمی توان امید چندانی بست.
 
نکته دیگر وضعیت شکننده اقتصادی ترکیه است که منابع عمده رونق آن گردشگری و صادرات است و هردو اینها با نا امن شدن فضای ترکیه و تیره شدن روابط با روسیه، دچار اختلال شده است.  البته آقای اردوغان برای اینها نیز راهکار مناسب در آستین دارد و اخیرا در دیدار با نمایندگان کارفرمایان و کارآفرینان ترکیه که شمار آنها یک و نیم میلیون است گفته که اگر هرکدام از شما یک نفر را استخدام کنید مشکل بیکاری حل می شود، به همین سادگی!
 
به رغم توفیق های تاکنونی آقای اردوغان، ازجمله کسب اکثریت در انتخابات اول نوامبر 2015، گروکشی در مسئله پناهجویان با کشورهای عضو اتحادیه اروپا، برگزاری کنگره نمایشی حزب و انتصاب رهبر و  نخست وزیر دست آموز و گوش به فرمان، با توجه به اوضاع حاکم بر منطقه، ضرورت های اقتصادی ترکیه و توان بالقوه و بالفعل و اراده سیاسی نیروهای وابسته به میراث گرانبها و ریشه دار آتاترک یعنی سکولاریسم، بعید به نظر می آید که اردوغان بتواند در تحقق رویای خود و تکیه زدن بر مسند خلافت اسلامی و تجدید امپراتوری قرون وسطایی عثمانی توفیق یابد.
 
بی گمان، این نخستین بار نیست و آخرین بار هم نخواهد بود که گروهی از مردم خام وعده های نسیه یک خودکامه متوهم، مغرور و خود شیفته می شوند و سراب را به جای واقعیت می پذیرند.  واقعیتی که بی توجهی به آن می تواند به رویدادهایی ناگوار از جمله ایجاد شقاق و تفرقه در جامعه بیانجامد و به حکومت خودکامه بهانه برای ایجاد فضای سرکوب، خفقان و اختناق بدهد.  اما، میل به سرکوب از جانب حکومت، الزاما به معنای تسلیم و انقیاد مخالفان و برقراری آرامش گورستانی نیست و در نبرد ناگزیری که در می گیرد، پیش بینی این که کدام طرف پیروز شود کار دشواری است.
 
آقای اردوغان ممکن است بتواند متن قانون اساسی را درجهت تحقق رویای خود تغییر دهد، اما برای تغییر روح سکولار آن، که لازمه برقراری خلافت اسلامی است، با موانع متعددی رودررو خواهد بود.  از جمله این موانع، کارنامه سیاه اسلام سیاسی است که در هرکجا که به قدرت دست یافته یا هنوز درقدرت است، چنان مردود، آشوب زا و ورشکسته است که بعید به نظر می آید عزم جزم رجب طیب اردوغان برای استقرار آن در ترکیه به نتیجه برسد.
 
همین هفته گذشته بود که راشد الغنوشی، رهبر جنبش اسلامی "النهضه" تونس، که پس از بهار عرب چند سال نیز زمام امور تونس را در دست داشت، رسما انصراف جریان سیاسی تحت رهبری خود از دخالت دین در سیاست را اعلام کرد و عملا بر سکولاریسم گردن نهاد.
 
درهنگام تصویب لغو اصل 83 قانون اساسی درمورد مصونیت پارلمانی، گروهی از نمایندگان اپوزیسیون درحال ترک تالار کمیته مجلس معترضانه فریاد می زدند: «ترکیه لاییک است و لاییک می ماند.»!
 

شهباز نخعی

Shahbaznakhai8@gmail.com

5 خرداد 1395

 

منبع:پژواک ایران


شهباز نخعی

فهرست مطالب شهباز نخعی  در سایت پژواک ایران 

*اختیارات بدون پذیرش مسئولیت!‏   [2018 Jun] 
*انتخاب بین ارسنیک و سیانور!‏   [2018 May] 
*ترقی ازابراز «تأسف» و «نگرانی» به «بهت زدگی»!  [2018 May] 
*برجام درجام!‏   [2018 May] 
*هنوز فرصت هست!  [2018 May] 
*درس چگونگی رهایی از شرّ استبداد!   [2018 Apr] 
*فرار بی مغزها!‏   [2018 Apr] 
*«کارنامه درخشان»!   [2018 Apr] 
*دلار 10 هزارتومانی!  [2018 Mar] 
*سال آخر!   [2018 Mar] 
* حرکت در دایره بسته!   [2018 Mar] 
* قطعنامه های بی معنا!   [2018 Feb] 
*«العفو، العفو»!  [2018 Feb] 
*دخیل بستن به امامزاده رفراندوم!  [2018 Feb] 
* ‏«توبه گرگ...»!‏   [2018 Feb] 
*مسابقه سقوط!‏  [2018 Feb] 
*تبدیل بنگاهداری به سهامداری!‏   [2018 Jan] 
* تَرَک برداشتن دیوار ترس!‏  [2018 Jan] 
* دستاویز واقعیت گریزی!‏   [2018 Jan] 
*فرصت طلایی!‏   [2018 Jan] 
*آنکارا درصدد چنگ اندازي مجدد بر خاورنزديک است؛ پايان «مدل ترک»  [2017 Apr] 
*ترجمه کتاب "امپراتوری تفتیش"   [2017 Mar] 
*نبرد عقل و احساس!  [2016 Jun] 
*در شیشه کردن غول!   [2016 Jun] 
* امنیت واقعی و توهّم امنیت!  [2016 Jun] 
*داد از این همه بیداد!  [2016 Jun] 
*«ترکیه لاییک است و لاییک می ماند»!   [2016 May] 
* بهای سنگینِ خیره سری!  [2016 May] 
* «مایه شرمساری و نابخشودنی»!   [2016 May] 
*ذهنیت ترفندباز!  [2016 Apr] 
* هشدارهای مکرّر و گوش های ناشنوا!  [2016 Apr] 
* پرونده موشکی، جایگزین پرونده هسته ای!  [2016 Apr] 
* پرونده موشکی، جایگزین پرونده هسته ای!  [2016 Apr] 
*پرده ی غبار!  [2016 Apr] 
*چرا نمی پرسید چرا؟!  [2016 Mar] 
*پا پس کشیدن ناگهانی!   [2016 Mar] 
*پیامد نرمش قهرمانانه!   [2016 Mar] 
*«خُب، به کجا رسیدید؟»!  [2016 Mar] 
*در انتظار داوری تاریخ!   [2016 Feb] 
*بیم و امید   [2016 Feb] 
*ولایت مطلقه فقیه منشأ فساد است!  [2016 Feb] 
*چشم پوشی بر نقض گسترده حقوق بشر درایران!  [2016 Jan] 
* فرجام یا آغاز راه دراز 8 ساله اجرای برجام!   [2016 Jan] 
*پنهان کردن ناتوانی در پوشش سخاوت!   [2016 Jan] 
*رهایی از شرّ حکومت ولایت مطلقه فقیه!  [2016 Jan] 
*لاف زنی های ریاکارانه روباه بنفش!   [2015 Dec] 
*جنایت مشروع و قانونی علیه بشریت!  [2015 Dec] 
*ترفند بازی حکومت آخوندی!  [2015 Dec] 
*اردوغان، نفت، داعش!  [2015 Dec] 
*شکرگزاری!  [2015 Nov] 
*چرا؟!  [2015 Nov] 
*13 کرسی تا سلطان رجب!  [2015 Nov] 
*سازمان بی سامان!  [2015 Oct] 
* تلنگر مردمی!  [2015 Oct] 
*زدوبند روسیه با غرب!  [2015 Oct] 
*گام نهایی!  [2015 Oct] 
*سوریه در اشغال روسیه!  [2015 Oct] 
*تکلیف روشن است!  [2015 Sep] 
*روغن روی آش سوریه!  [2015 Sep] 
*سیاست مداران دروغگو، خودخواه و فرصت طلب!  [2015 Sep] 
*بدتر از دروغ!  [2015 Aug] 
*زیر آواز زدن ورشکسته [به تقصیر]!  [2015 Aug] 
*«هزاران نکته و سخن ناگفته»!  [2015 Aug] 
*کورسوی امید!  [2015 Aug] 
*«سوریه، ننگین ترین لکّه بروجدان انسانی جهان»!  [2015 Jul] 
*یک نان نسیه و صد گرسنه!  [2015 Jul] 
*دو توافق و یک پرسش: فرجام یا آغاز؟!  [2015 Jul] 
*«میراث بین المللی افتضاح»!  [2015 Jul] 
*نظام برده داری مدرن!  [2015 Jul] 
*رسیدن به توافق نهایی؟!  [2015 Jun] 
*شکست فاجعه بار ج.ا. !  [2015 Jun] 
*حساب هایی که درست از آب در نیامد!  [2015 Jun] 
*رسوایی فساد در فیفا!  [2015 Jun] 
*مظلوم نمایی و رجزخوانی های توخالی!  [2015 May] 
*داعش، پدیده ای گذرا یا ماندگار؟!  [2015 May] 
*زمین لرزه در تهران، احتمالی ضعیف یا رویدادی محتوم با زمان غیرقابل پیش بینی!  [2015 May] 
*وجدان ناآرام آقای اوباما!  [2015 May] 
*جایگاه در شاخص شادی و رضایت!  [2015 May] 
*جایگاه در شاخص فلاکت!  [2015 Apr] 
*گل سوریه و سبزه یمن!  [2015 Apr] 
*آن که فریب می دهد و آن که فریب می خورد  [2015 Apr] 
*هردو حق دارند!  [2015 Apr] 
*پیشنهاد رهبری خاتمی!  [2015 Mar] 
*مسئول مستقیم سرنوشت دردناک یونس ها!  [2015 Mar] 
*قمار سیاسی!  [2015 Mar] 
*عجیبا! غریبا! شگفتا!  [2015 Feb] 
*سکولاریسم اسلامی!  [2015 Feb] 
*سر گاو هسته ای در خمره ولایت!  [2015 Feb] 
*جنایات بی مکافات!  [2015 Jan] 
* گسترش آشفتگی، تنش و آشوب!  [2015 Jan] 
*جنگ با معلول!  [2015 Jan] 
*جمهوری اسلامی، آری یا نه؟!  [2015 Jan] 
*2015، سال تعیین تکلیف؟!  [2015 Jan] 
*زهی خیال محال!  [2014 Dec] 
*«سبقت گرفتن در شیادی»!  [2014 Dec] 
*نشانی بیت رهبری!  [2014 Dec] 
* کاهش و افزایش بهای نفت و نان!  [2014 Dec] 
* بغض فروخورده!  [2014 Nov] 
* گریز از مسئولیت!  [2014 Nov] 
*«روز واقعه» برای باراک حسین اوباما!  [2014 Nov] 
*روگردانی از اسلام سیاسی!  [2014 Oct] 
*مستقیم از بیت رهبری!  [2014 Oct] 
*نباید درحد حرف باشد!  [2014 Oct] 
*حق زندگی!  [2014 Oct] 
*پایان رنج ها!  [2014 Oct] 
*ردایی از تار و پود دروغ!  [2014 Sep] 
*بان کی مون، عامل سازمان CIA!  [2014 Sep] 
*رطب خورده...!  [2014 Sep] 
*راهبرد بی عملی و انفعال!  [2014 Sep] 
*دور باطل!  [2014 Aug] 
*«یک: رهبر نباشد، دو: سپاه نباشد»!  [2014 Aug] 
*شمار طرفداران حکومت آخوندی!  [2014 Aug] 
*زندانی با 78 میلیون زندانی!  [2014 Jul] 
*حد و مرز بیدادگری!  [2014 Jul] 
*غزوه ی غزه!  [2014 Jul] 
*معنای اعتدال!  [2014 Jul] 
*دو خلیفه در یک اقلیم!  [2014 Jul] 
*«فروپاشی نظامی پوسیده»!  [2014 Jun] 
*رهایی از بن بست!  [2014 Jun] 
*حوزه آسیب رسانی توفان!  [2014 Jun] 
*اعداد بی پایه و اساس و مغایر منافع ملی!  [2014 Jun] 
*نجات دهنده سوریه و کل خاورمیانه!  [2014 May] 
* قوطی بگیر و بنشان!  [2014 May] 
*بهایی ستیزی؛ ما منزجریم!  [2014 May] 
*«آیینه شکستن خطاست»!  [2014 May] 
*فارغ شدن از عشق به استبداد یا دگرگونی در بازتولید آن؟!  [2014 May] 
*توهین به مقام معظم رهبری!  [2014 Apr] 
*بحران عمیق تر و پیامدهای وحشتناک!  [2014 Apr] 
*«باید به شدت مراقب بود»!  [2014 Apr] 
*شکستن رکورد بیدادگری!  [2014 Apr] 
*... که غصّه سرآید!  [2014 Mar] 
*باید ازما تشکر کنند!  [2014 Mar] 
*خواب آرام آقای اوباما!  [2014 Mar] 
*«حرف حساب جواب ندارد»، جنجال دارد!  [2014 Mar] 
*پیروزی ایستادگی بر سرکوب!  [2014 Feb] 
*جام زهر و این همه ادا!  [2014 Feb] 
*بانی واقعی انقلاب!   [2014 Feb] 
*سبد کالا؛ چرا چنین خوار شدیم؟!  [2014 Feb] 
*دیپلماسی واقعیت گریز و روان پریش  [2014 Jan] 
*عوض کردن آبنبات با سماق!  [2014 Jan] 
*قربانی سیاست بازی ها!  [2014 Jan] 
*سرباز کوچک و جسور ولایت و جرثومه فساد!  [2014 Jan] 
*تئوری توطئه!  [2013 Dec] 
* تسویه خرده حساب ها!   [2013 Dec] 
*گنداب ولایی فساد!  [2013 Dec] 
*نگاه راهبردی ظریف به ابوموسی!   [2013 Dec] 
*توافق ذلت بار ژنو؛ چاره دیگری نبود!   [2013 Nov] 
*دخیل بستن به امامزاده اوباما!  [2013 Nov] 
*مذاکرات کرها!  [2013 Nov] 
*کاپیتولاسیون روسی و چینی!   [2013 Nov] 
*کاشت باد و دروی توفان!  [2013 Oct] 
*حکایت چوب و پیاز!  [2013 Oct] 
*بحران ساز پایان بخش بحران!  [2013 Oct] 
*پاک کردن داغ ننگ!  [2013 Oct] 
*پایان بخشیدن به کابوس 35 ساله!  [2013 Oct] 
*نخورده نباید شکرکرد!  [2013 Sep] 
* «آنچه این نامردمان...»!  [2013 Sep] 
*تله خود ساخته!  [2013 Sep] 
*کوبیدن برطبل رسوایی!  [2013 Sep] 
*ترکیب دو رییس جمهوری!  [2013 Aug] 
* پرداخت یکجای صورت حساب!   [2013 Aug] 
*هم تقلب بود، هم تدلیس!  [2013 Aug] 
*کدام فرقه ضالّه، مضلّه واقعی است؟!   [2013 Aug] 
*مرغ یک پا دارد!  [2013 Jul] 
*کشتار در بن بست!  [2013 Jul] 
*«ولا[کن] تجسسوا»!  [2013 Jul] 
*حال ایران خانم بد است!  [2013 Jul] 
*پیروزی جامعه مدنی بر جامعه مدینه النبی!  [2013 Jul] 
*زندان یا قتلگاه!  [2013 Jun] 
*کله شقی و قانون گریزی یا برگشت براه اعتدال و عقلانیت!   [2013 Jun] 
*عروسک های سپاه!  [2013 Jun] 
*«حقوق تعریف شده حزب الله»!  [2013 Jun] 
*آیا «روز رهایی نزدیک است»؟!  [2013 May] 
*به سوی خلافت اسلامی!  [2013 May] 
*رد صلاحیت در پایبندی به قانون!   [2013 May] 
*سیرک انتصخوابات  [2013 May] 
*کارنامه سیاه حکومت مدعی حمایت از مستضعفان!   [2013 May] 
*بی یاوری مردم سوریه!  [2013 Apr] 
*«سال رسوایی سیاسی و اقتصادی»!   [2013 Apr] 
*جابجایی محمود با محمد یا محسن و یا ...!  [2013 Apr] 
*گشودن گره کور!  [2013 Mar] 
*پیروزی نوروز!  [2013 Mar] 
*پایمال شدن منافع ملی!  [2013 Mar] 
*کش بدهید!  [2013 Feb] 
*زجرکشی!  [2013 Feb] 
*چه چیز «مجرمانه» نیست؟!  [2013 Feb] 
*سکّه یک پول!  [2013 Feb] 
*شورش پابرهنگان!  [2013 Jan] 
*کشت علوفه در جنگل!  [2013 Jan] 
*نمایش درماندگی در اپرا!  [2013 Jan] 
*پا جای پای ما!  [2012 Dec] 
*راه تازه غارت!  [2012 Dec] 
*شکست شعار «النصربالرعب»!  [2012 Dec] 
*«تصحیح بی عدالتی تاریخی»  [2012 Dec] 
*بزنگاه حساس!  [2012 Nov] 
*لحاف ملا!  [2012 Nov] 
*هرگز چنین مباد!  [2012 Nov] 
*«تغییر»؟ حتی یک ذرّه!  [2012 Nov] 
*فریب خوار و فریبکار!  [2012 Sep] 
*درحال پیشرفت مطلوب!  [2012 Sep] 
*نظام ولایی و اصل انصاف!  [2012 Sep] 
*«به نام ایرانیان، مردم سوریه را نکشید»!  [2012 Sep] 
*بیماری درمان ناپذیر!  [2012 Aug] 
*تا هست می کشد!  [2012 Aug] 
*خط قرمز یا چراغ سبز!  [2012 Aug] 
*دریاچهء بینوای ارومیه!   [2012 Aug] 
*«هان ای دل عبرت بین...»!   [2012 Aug] 
*پشت سر افغانستان!  [2012 Jul] 
*«مسیر طبیعی امور»!   [2012 Jul] 
*ترک برداشتن شیشهء عمر!   [2012 Jul] 
*کنگره وصف گل!  [2012 Jun] 
*استخوان های لای زخم!  [2012 Jun] 
*در صدر فهرست ننگ!   [2012 Jun] 
*کارنامه درخشان برادران قاچاقچی   [2012 Jun] 
*زبان زور!   [2012 May] 
*کند شدن شمشیردودم!   [2012 May] 
*مرحله آخرکلاه گشاد هدفمند!   [2012 May] 
*اثر تذکر و هشدار!  [2012 May] 
*اثر تذکر و هشدار!   [2012 Apr] 
*آخرین تیرهای ترکش!  [2012 Feb] 
*دیوان بلخ!  [2012 Feb] 
* پرسش تلخ!  [2012 Feb] 
*ننگ بر روسیه و...  [2012 Feb] 
*بار سنگین و ننگین!  [2012 Feb] 
*افسارگسیختگی اقتصاد!  [2012 Jan] 
* جدایی ج. ا. از سوریه!  [2012 Jan] 
*گردنه خطرناک!  [2012 Jan] 
*تنگه و تنگنا!  [2012 Jan] 
*شرط بندی روی اسب مرده!  [2011 Dec] 
*به «جوان آنلاین» سپاه پاسداران و اذنابش!  [2011 Dec] 
*واسلاو و کیم!  [2011 Dec] 
*حیف و صد حیف!  [2011 Dec] 
*انجام کار ناتمام!  [2011 Nov] 
*مرگ در بحران!  [2011 Nov] 
*نیاز به حمله نظامی نیست!  [2011 Nov] 
*محاکمه دردادگاه صالح!  [2011 Nov] 
*زایش موش از کوه «بهار عربی»!  [2011 Oct] 
*«فکاهی مبتذل»!  [2011 Oct] 
*من آدم می کشم، تو آدم می کشی...  [2011 Oct] 
*خودش کش می آید!  [2011 Oct] 
*آسانی و آرامی!  [2011 Sep] 
*حق ناحق!  [2011 Sep] 
*نیمه راه ناکجاآباد!  [2011 Sep] 
*این مسخره بازی ها برای چیست؟!   [2011 Sep] 
*کویر غیرقابل سکونت!  [2011 Aug] 
*لرزه براندام ولی فقیه!  [2011 Aug] 
*معیار سنجش بزرگی یک ملت چیست؟  [2011 Aug] 
*علوم انسانی، بر پایهء قرآن-شرعیات!  [2011 Aug] 
*استبداد پذیری!  [2011 Aug] 
*زندان يا محل شکنجه و کشتار!   [2011 Jul] 
*خودکامگی و نبود آزادی، جواز مبارزه مسلحانه ؟!  [2011 Jul] 
*خانه چوبی!  [2011 Jul] 
*شهامت اخلاقی یا زدن نعل وارونه!  [2011 Jul] 
*ناهمبستگی اسلامی!  [2010 Sep] 
*گرفتار در چنبر خودکرده‌ها!  [2010 Jun] 
*گندیدگی ریشه!  [2010 May] 
*ایستاده بر بلندای قلّهء وقاحت!   [2010 May] 
*آیا واقعا" «این اسلام نیست»؟!  [2010 Apr] 
*سرازیری سقوط!  [2010 Apr] 
*زبان هرزه درا!  [2010 Apr] 
*صداهای انیرانی!  [2010 Apr] 
*98 به 2، 2 به 98!  [2010 Apr] 
*"در کمرکش چاه"!  [2010 Mar] 
*فرصت سوزی!  [2010 Feb] 
*مجمع عمومی 22 بهمن!  [2010 Feb] 
*ورشکستگی همه جانبه!  [2010 Jan] 
*گازانبر ترور و فریب!  [2010 Jan] 
*غبارآلود یا تیره وتار؟!  [2010 Jan] 
*وبال گردن!  [2009 Dec] 
*توفان در فنجان شکستهء ولایت!  [2009 Dec] 
*ژرفنای فرومایگی!  [2009 Dec] 
*ما دانشجوییم!  [2009 Dec] 
*فاسد تا مغزاستخوان!  [2009 Nov] 
*فروریزی دیوارهای ننگ و ترس!  [2009 Nov] 
*مخلّ مبانی زندگی انسانی!  [2009 Nov] 
*جایگاه سبز در رنگین کمان!  [2009 Oct] 
*کهریزک: دادگاه جنایتکاران!  [2009 Oct] 
*اوباما چه می کند؟!   [2009 Sep] 
*جامعهء پریشان و حاکمان روان پریش!  [2009 Aug] 
*تجاوز در نظام تجاوز در تجاوز!  [2009 Aug] 
*سردرگم وآشفته!  [2009 Aug] 
*دشمنی با هویت ایرانی!  [2009 Aug] 
*تلقّی فاشیستی ازآزادی بیان و...  [2009 Jul] 
*چه نیاز به دشمن؟!  [2009 Jul] 
*به سوی فروپاشی!  [2009 Jul] 
*ما نشستیم و...  [2009 Jul] 
*ایران غلتیده در خون   [2009 Jun] 
*حماسه شکوهمند رسوایی  [2009 Jun] 
*سه رباعی درباره‌ی مقام معظم رهبری  [2009 Jun] 
*دود شد و به هوا رفت  [2009 Jun] 
*من رأی نمی‌دهم   [2009 Jun] 
*گردونه ی اهریمنی   [2009 Jun] 
*آزادترین کشور دنیا   [2009 May] 
*حکومت بسیجی ـ سپاهی   [2009 Apr] 
*سال اصلاح الگوی مصرف   [2009 Mar] 
*نفت و فرهنگ  [2009 Mar] 
*به عمر تا علی بشنود  [2009 Mar] 
*نوروزتان پیروز   [2009 Mar] 
*حیا  [2009 Feb] 
*ولایت فقیه و حقوق بشر  [2009 Feb] 
*آمدن شهسوار ناجی  [2009 Feb] 
*بهای آمریکا ستیزی   [2009 Feb] 
*اوبامانیا!  [2009 Jan] 
*آلوده چون هوا   [2009 Jan] 
*فروش چاه های نفت   [2009 Jan] 
*عظمت کنفت شدن   [2009 Jan] 
*فاجعه پایان سال، سال پایان فاجعه  [2009 Jan] 
*نظام قانون ستیز   [2008 Dec] 
*بخشش از کیسه خلیفه!  [2008 Dec] 
*ننگ بر دیکتاتوری  [2008 Dec] 
*دنیای پرآشوب  [2008 Dec] 
*"YES WE CAN" !  [2008 Nov] 
*دو بازوی بلند و کوتاه   [2008 Nov] 
*دگرگشت یا برگشت   [2008 Nov] 
*کار شما تمام است   [2008 Nov] 
*هم شرقی، هم غربی   [2008 Sep]