صداهای انیرانی!
شهباز نخعی

حدود 70 سال از برپایی نخستین رسانه شنیداری بیگانه به زبان فارسی می کذرد.  در سال های اخیر، فزون بر شمار و گوناگونی این رسانه ها، به مدد فنّاوری نسبتا جدید ماهواره، رسانه های دیداری بی بی سی و صدای امریکا نیز به این کاروان پیوسته اند.  در تمام این سالها، این رسانه ها نقشی مخرّب و زیانبار – اگر نه ویرانگر – در رویدادهای حسّاس و سرنوشت ساز کشور ما داشته اند و این روند همچنان ادامه دارد.
 
در سال های پیش از آغاز جنگ جهانی دوّم (1945 – 1939)، دولت آلمان هیتلری پخش برنامه رادیویی به زبان فارسی را آغاز کرد.  چندی پس از این کار، سر ریدر بولارد، سفیر انگلستان در ایران، در تاریخ 29 دسامبر 1939 (سه ماه پس از آغاز جنگ جهانی دوّم) به وزارت خارجه بریتانیا پیشنهاد کرد که بخش فارسی بنگاه سخن پراکنی بریتانیا (بی بی سی) آغاز به کار کند.  چهل روز بعد در نهم فوریه 1940 این پیشنهاد تصویب و به بولارد ابلاغ شد که بودجه لازم برای تأسیس بخش فارسی بی بی سی فراهم شده است.
 
کمتر از دو سال بعد، حمله متفقین به ایران و اشغال کشور توسّط آنان، نخستین بزنگاه حسّاسی بود که بی بی سی در آن نقشی مهم ایفا کرد.  شش هفته پس از سوّم شهریور، در 14 آبان 1320، بی بی سی گفتاری با عنوان "خطاب به ملّت ایران" پخش کرد.  آنچه که در این گفتار صریح و بی پرده گفته شد بخوبی بیانگر نیات و هدف های دولت بریتانیا از پخش برنامه به زبان فارسی است و اصول کلّی آن تا امروز نیز تغییر نکرده است.  در بخش هایی از این گفتار (به نقل از صفحه های 64 و 65 کتاب "گذشته چراغ راه آینده است") گفته شد: «کشور ایران را علی الاصول ملّت ایران به توسّط امنای خود باید اداره کند.  بنابراین لازم است که از سیاست داخلی و خارجی مملکت خود آگاه باشد.  و می دانیم که شما از سیاست دولت انگلیس به درستی آگاه نیستید و در آن باب اشتباهاتی دارید.  به این سبب لازم می دانیم فکر شما را در این خصوص روشن کنیم».
 
پس از این مقدّمه، گفتار رادیوی بی بی سی چنین ادامه یافت: «بسیار اتفاق می افتد که چیزی از غایت سادگی و روشنی درپرده خفا می ماند.  مثلا ظرف بلورین که پراز آب زلال باشد اگر کسی سابقه نداشته باشد گمان می کند خالی است و آب را به واسطه روشنی نمی بیند.  سیاست انگلیس در ایران هم همین حال را دارد و از بس ساده و روشن است کسی به آن پی نمی برد»!
 
پس از این قیاس مع الفارق و تشبیه سیاست حیله گرانه و مکّارانه دولت فخیمه به آب زلال!، بی بی سی در پاسخ به این پرسش که "آن سیاست چیست؟" گفت: «سیاست انگلیس در ایران مبنی بر دوستی است.  دوستی دو قسم است.  دوستی بی غرض و دوستی با غرض... دوستی بی غرض به ملّت ایران مخصوص دانشمندان است... امّا دوستی دولت انگلیس نسبت به ایران و نسبت به هیچ کشور دیگر دوستی بی غرض نیست و نمی تواند باشد.  نهایت این که غرض ممکن است صالح باشد و ممکن است فاسد باشد.  سیاست دولت انگلیس نسبت به ایران مبنی بر غرض صالح است».
 
کسانی که با آنچه که انگلستان در ایران فقط در یک قرن اخیر کرده – و همچنان می کند – آشنایی دارند، با تلخکامی آرزو می کنند که ایکاش این دولت راستگو و راستکردار – که سیاست هایش مانند آب زلال و شفّاف است! -، به جای "دوستی و غرض صالح" سیاست خود را "دشمنی و غرض فاسد" اعلام می کرد تا مردم ایران تکلیف خود را با آن می دانستند!
 
گفتار بی بی سی پس از شرح دادن این که انگلستان مصلحت خود را چنین تشخیص داده که ایران مستقل و تمامیت ارضی اش محفوظ باشد، زیرا ایران نه فقط دروازه هندوستان بلکه دروازه تمام آسیاست، نتیجه گیری کرد که:« بنابراین دولت انگلیس حتی الامکان از مداخله در کارهای ایران احتراز دارد».
 
واژه کلیدی این عبارت پردازی "حتی الامکان" است.  معنای گنجاندن این واژه در عبارت این است که اگر انگلستان در کودتای سوّم اسفند 1299 دخالت مستقیم و آشکار دارد، اگر رضاخان میرپنج را به سردارسپهی و سپس سلطنت می رساند، اگر قرارداد دارسی را با شرایطی خفّت بار برای ایران به مدّت 60 سال تمدید می کند، اگر در سوّم شهریور 1320 همراه با امریکا و اتحاد جماهیر شوروی خاک ایران را اشغال می کند، اگر در 28 مرداد 1332 با همیاری و همدستی ایالات متحده امریکا در ایران کودتا و دولت ملّی دکتر محمّد مصدّق را ساقط می کند، اگر در فروپاشی نظام شاهنشاهی و به قدرت رسیدن آیت الله خمینی نقش فعّال ایفا می کند، اگر... اگر... اگر... همه این "مداخله ها در کارهای ایران" به خاطر این بوده اند که در چارچوب آن "حتی الامکان" نمی گنجیده اند و ناگزیر دولت فخیمه انگلستان به پیروی از سیاست "زلال و شفّاف"اش به خود اجازه مداخله در کارهای ایران را داده است!
 
در توضیح این شیوه مرضیه، گفتار رادیو بی بی سی چنین دادمه یافت: « اکنون اگر به این حقیقت پی بردید، نسبت به عملیات دولت انگلیس در ایران چه در گذشته و چه در حال و چه در آینده به خوبی می توانید نکته سنجی و قضاوت کنید و بر می خورید به این که دولت انگلیس از این سیاست اصلی منحرف نمی شود و در کار ایران مداخله نمی کند، مگر به یکی از دو دلیل: نخست مأیوس شود از این که دولت ایران برپای خود بایستد، دیگر این که منافع حیاتی خود را در ایران در مخاطره ببیند.  درآن صورت می تواند دست به هر کاری بزند و کسی هم حق ندارد او را ملامت کند»!
 
برای آن که محتوای گفتار بی بی سی بدون آرایش و پیرایش کلامی به درستی مفهوم شود، می توان آن را چنین بازنویسی کرد: "دولت انگلستان هرگاه که (به تشخیص خود) از دولت ایران مأیوس شود و یا منافع حیاتی خود را در ایران در مخاطره ببیند، می تواند در کار ایران مداخله کند و کسی هم حق ندارد او را ملامت کند"!
 
نکه درخور توجّه در این منطق محکم – که مو هم لای درزش نمی رود! – این است که حتی اگر "منافع حیاتی" بریتانیا به وجه احسن هم تأمین شود – چنانکه در سه دهه گذشته شده – باز هم اگر این دولت فخیمه "مأیوس شود از این که دولت ایران برپای خود بایستد" ، حق مداخله برایش از شیرمادر هم حلال تر است ونه تنها کسی حق اعتراض که حتی «حق ندارد اورا ملامت کند»!
 
واقع بینی حکم می کند بپذیریم که بی بی سی در جهت تأمین منافع دولت انگلستان عمل می کند و باید که چنین کند.  در یک گزارش مجلس اعیان بریتانیا، در بررسی منشور پیشنهادی سرویس جهانی (بی بی سی) در دوره پارلمانی سال های 2006 – 2005 چنین آمده است: « از زمان تأسیس سرویس جهانی بی بی سی، استقلال آن اساس توفیق آن بوده است.  با این همه به دلیل آن که وزارت امور خارجه و اداره مشترک المنافع تأمین کننده مالی سرویس جهانی (بی بی سی) است، روابط رسمی بین آن و دولت علیاحضرت ملکه وجود دارد.  توافق رسانه ای بین بی بی سی و وزارت خارجه تعیین کننده اهداف راهبردی سرویس جهانی بی بی سی است.  این [توافق] سرویس جهانی بی بی سی را متعهد می سازد که برنامه های تولید و پخش شده و اولویت های رسانه ای خود را براساس قراردادش با وزارت خارجه تنظیم کند.  همچنین وزارت خارجه نقش تصمیم گیرنده ای درباره شیوه کارکرد سرویس جهانی بی بی سی خواهد داشت».  (از مصاحبه تارنمای تابناک با دکتر سید محمد تفرشی، پژوهشگر مقیم لندن).
 
و امروز، 69 سال پس از آن گفتار رادیوی بی بی سی و پنج سال پس از گزارش مجلس اعیان بریتانیا، در حالی که یکسال و اندی است که گل رادیوی بی بی سی به سبزه تلویزیون ماهواره ای نیز آراسته شده، دولت فخیمه همچنان همان سیاست "زلال و شفّاف" را پیگیری می کند!
 
از حق نباید گذشت که صابون سیاست "زلال و شفّاف" دولت فخیمه انگلستان تنها به جامه ایران و ایرانی نخورده واین دولت در این مورد تبعیض قائل نمی شود.  تارنمای افغانی "کابل پرس" در تاریخ 12 ژانویه 2010 درباره سیاست بی بی سی در افغانستان می نویسد: « بنگاه سخن پراکنی انگلستان بی بی سی ادعا می کند به همراه دو نهاد دیگر، نتایجی را از یک نظر سنجی بدست آورده که اکثر مردم افغانستان نسبت به آینده امیدوارند و 72 درصد از رییس جمهوری حامد کرزی راضی هستند.  با سادگی و با توجّه به شواهد موجود و فضای حاکم بر افغانستان می توان تشخیص داد که نظرسنجی بی بی سی یک نظرسنجی ساختگی است که این نهاد همراه با همکاران خود با علل و انگیزه های خاص آنرا منتشر کرده است.  سنگ و چوب افغانستان می تواند شهادت دهد که حکومت فعلی افغانستان یکی از فاسدترین و نالایق ترین حکومت های تاریخ کشور است که بدون پشتیبانی مالی و نظامی کشورهای خارجی به سادگی متلاشی می شود».
 
اگر در آغاز کار رادیوی فارسی بی بی سی، این رسانه یکّه تاز و بی رقیب بود، اکنون چندین سال است که با بهره وری از فنّاوری ماهواره ای همتاهای دیگری نیز مانند رادیو اسراییل، رادیو بین المللی فرانسه، صدای آلمان، رادیو فردا و صدای امریکا یافته است.  بررسی عملکرد این همتایان ریز و درشت نه لازم و نه در گنجایش این نوشتار است.  از اینرو، به عنوان مشت نمونه خروار، نگاهی گذرا به عملکرد صدای امریکا می اندازیم: بنابر نوشته تارنمای "مدیا نیوز" به تاریخ 1 بهمن 1387، صادق زیباکلام، جامعه شناس و استاد دانشگاه درباره عملکرد صدای امریکا می گوید: «فی الواقع صدای امریکا از یک فرصت بی نظیر و تاریخی برخوردار بود تا بتواند جای خالی یک رسانه فارسی زبان در قد و قامت سی ان ان یا الجزیره را برای مخاطبان نخبه و تحصیلکرده ایران پر کند... امّا متأسفانه صدای امریکا آن فرصت تاریخی را به کل و به جزء و به اصل و به فرع از دست داد و به جای قرارگرفتن در جایگاهی قابل احترام، مطمئن، موثّق و رسانه ای متعهد، جایگاهش را تقلیل داد به روی دیگر سکّه سیمای جمهوری اسلامی»!
 
صادق زیباکلام کیفیت کار کارکنان ایرانی صدای امریکا را چنین ارزیابی می کند: « در خصوص صدای امریکا انسان واقعا به حیرت می افتد که یک مشت ایرانی در قلب دموکراسی در امریکا زندگی کنند، در کنارشان ان بی سی، سی بی اس و سی ان ان باشد، در کنارشان نیویورک تایمز، واشنگتن پست، هرالد تریبیون و لس آنجلس تایمز باشد، آن وقت سطح برنامه های آنان به این درجه از ابتذال سیاسی و اجتماعی تنزّل پیدا کند»!
 
در مورد این نقل قول ها توضیح دو نکته ضروری است: نخست این که صادق زیباکلام خود نیز جزء کسانی است که گاه و بیگاه به عنوان کارشناس و تحلیلگر سیاسی در برنامه های صدای امریکا شرکت می کند و دودیگر این که او سهوا یا عامدا در مورد وابستگی جناحی بخش عمده ای از آن "یک مشت ایرانی" که عملا در صدای امریکا نفوذ کرده و آنرا در اختیار گرفته اند سکوت اختیار می کند.
 
این نفوذ در صدای امریکا و دراختیار گرفتن آن تنها نظر شخصی من نیست.  آش آنقدر شور شده که خان هم فهمیده است!  به نقل از تارنمای "7 تیر"، هفته گذشته: « 70 عضو کنگره امریکا با انتشار نامه ای به باراک اوباما از فعّالیت صدای امریکا به شدّت انتقاد کرده و گفتند: "ایران در مدیریت شبکه صدای امریکا نفوذ کرده است".  در این نامه آمده است: ما خواهان بررسی سوء مدیریت در بخش فارسی صدای امریکا هستیم.  بودجه این رسانه توسّط دولت امریکا تأمین می شود امّا ظاهرا از سوی دولت ایران هدایت می شود.  ضعف فاحش و آشکار در خصوص مدیریت، کارکنان، محتوا و مطالب این رسانه وجود دارد.  تا جایی که نه تنها به مبارزین راه آزادی و کسانی که در جستجوی حقوق بشر هستند کمک نمی کند، بلکه به آنها ضرر هم می رساند»!
 
آلکس بلیدا مدیر بخش فارسی صدای امریکا درباره این نامه گفت: « اگر ما مرتکب خطایی شویم، آنرا می پذیریم و در صدد جبران آن برمی آییم، امّا به دیگران اجازه نخواهیم داد از آنچه ما انجام می دهیم تصویری بی اساس و ناعادلانه و مزخرف ارائه دهند»!
 
دعوای نمایندگان کنگره و مدیر بخش فارسی صدای امریکا را می توان به خود آنان واگذاشت امّا، در یک نکته نمی توان تردید کرد و آن این که عملکرد صدای امریکا همانند همتای انگلیسی اش کاملا در مسیر خلاف منافع و اهداف مبارزات مردم ایران است.
 
نگفته پیداست که بی بی سی، صدای امریکا و دیگر همتایانشان بدون همکاری به قول صادق زیباکلام "یک مشت ایرانی" به این آسانی نمی توانستند به منافع و مبارزات مردم ایران زیان برسانند و هیچ بهانه ای مانند نیاز مالی، ضرورت تأمین معاش و... نمی تواند این نوع "همکاری" ها را توجیه کند.
 
امّا، برای رعایت انصاف این نیز پذیرفتنی است که وضعیت ناگوار موجود تا حدود زیادی نیز ناشی از بی مسئولیتی یا بی تفاوتی ما ایرانیان برونمرزی است.  برای جمعیتی که شمار آن بین سه تا پنج میلیون نفر برآورد می شود که دارایی های بخشی از آنان تنها در امریکا صدها میلیارد دلار است، آیا براستی شرم آور نیست که تا کنون نتوانسته از عهده سازماندهی و پرداخت هزینه های یک رسانه ملّی و قدرتمند که در جهت تأمین منافع و تقویت مبارزات مردم ایران حرکت کند برآید؟!
 
اگر چنین رسانه ای پا گرفته بود، از یک سو به نیاز و عطش روزافزون مردم ایران به دریافت اطلاعات درست و موثّق پاسخ می گفت و از حجم روی آوردن ناگزیرشان به رسانه هایی چون بی بی سی، صدای امریکا و... می کاست و از سوی دیگر می توانست بخشی از آن "یک مشت ایرانی" که براستی از سر ناچاری، نیاز مالی و ضرورت تأمین معاش به خدمت این رسانه ها درآمده اند را بکار گیرد و از تخصّص، استعداد و توانایی هایشان در خدمت مردم ایران بهره گیرد.
 
در غیاب چنین رسانه ملّی و قدرتمندی، انصافا نه می توان آن "یک مشت ایرانی" را به خیانت متهم و سرزنش نمود و نه مردم درون ایران را سرزنش کرد که چرا در روگردانی از صدا و سیمای دروغ پرداز جمهوری اسلامی به این صداهای انیرانی گوش می سپارند!

منبع:پژواک ایران


شهباز نخعی

فهرست مطالب شهباز نخعی  در سایت پژواک ایران 

*اختیارات بدون پذیرش مسئولیت!‏   [2018 Jun] 
*انتخاب بین ارسنیک و سیانور!‏   [2018 May] 
*ترقی ازابراز «تأسف» و «نگرانی» به «بهت زدگی»!  [2018 May] 
*برجام درجام!‏   [2018 May] 
*هنوز فرصت هست!  [2018 May] 
*درس چگونگی رهایی از شرّ استبداد!   [2018 Apr] 
*فرار بی مغزها!‏   [2018 Apr] 
*«کارنامه درخشان»!   [2018 Apr] 
*دلار 10 هزارتومانی!  [2018 Mar] 
*سال آخر!   [2018 Mar] 
* حرکت در دایره بسته!   [2018 Mar] 
* قطعنامه های بی معنا!   [2018 Feb] 
*«العفو، العفو»!  [2018 Feb] 
*دخیل بستن به امامزاده رفراندوم!  [2018 Feb] 
* ‏«توبه گرگ...»!‏   [2018 Feb] 
*مسابقه سقوط!‏  [2018 Feb] 
*تبدیل بنگاهداری به سهامداری!‏   [2018 Jan] 
* تَرَک برداشتن دیوار ترس!‏  [2018 Jan] 
* دستاویز واقعیت گریزی!‏   [2018 Jan] 
*فرصت طلایی!‏   [2018 Jan] 
*آنکارا درصدد چنگ اندازي مجدد بر خاورنزديک است؛ پايان «مدل ترک»  [2017 Apr] 
*ترجمه کتاب "امپراتوری تفتیش"   [2017 Mar] 
*نبرد عقل و احساس!  [2016 Jun] 
*در شیشه کردن غول!   [2016 Jun] 
* امنیت واقعی و توهّم امنیت!  [2016 Jun] 
*داد از این همه بیداد!  [2016 Jun] 
*«ترکیه لاییک است و لاییک می ماند»!   [2016 May] 
* بهای سنگینِ خیره سری!  [2016 May] 
* «مایه شرمساری و نابخشودنی»!   [2016 May] 
*ذهنیت ترفندباز!  [2016 Apr] 
* هشدارهای مکرّر و گوش های ناشنوا!  [2016 Apr] 
* پرونده موشکی، جایگزین پرونده هسته ای!  [2016 Apr] 
* پرونده موشکی، جایگزین پرونده هسته ای!  [2016 Apr] 
*پرده ی غبار!  [2016 Apr] 
*چرا نمی پرسید چرا؟!  [2016 Mar] 
*پا پس کشیدن ناگهانی!   [2016 Mar] 
*پیامد نرمش قهرمانانه!   [2016 Mar] 
*«خُب، به کجا رسیدید؟»!  [2016 Mar] 
*در انتظار داوری تاریخ!   [2016 Feb] 
*بیم و امید   [2016 Feb] 
*ولایت مطلقه فقیه منشأ فساد است!  [2016 Feb] 
*چشم پوشی بر نقض گسترده حقوق بشر درایران!  [2016 Jan] 
* فرجام یا آغاز راه دراز 8 ساله اجرای برجام!   [2016 Jan] 
*پنهان کردن ناتوانی در پوشش سخاوت!   [2016 Jan] 
*رهایی از شرّ حکومت ولایت مطلقه فقیه!  [2016 Jan] 
*لاف زنی های ریاکارانه روباه بنفش!   [2015 Dec] 
*جنایت مشروع و قانونی علیه بشریت!  [2015 Dec] 
*ترفند بازی حکومت آخوندی!  [2015 Dec] 
*اردوغان، نفت، داعش!  [2015 Dec] 
*شکرگزاری!  [2015 Nov] 
*چرا؟!  [2015 Nov] 
*13 کرسی تا سلطان رجب!  [2015 Nov] 
*سازمان بی سامان!  [2015 Oct] 
* تلنگر مردمی!  [2015 Oct] 
*زدوبند روسیه با غرب!  [2015 Oct] 
*گام نهایی!  [2015 Oct] 
*سوریه در اشغال روسیه!  [2015 Oct] 
*تکلیف روشن است!  [2015 Sep] 
*روغن روی آش سوریه!  [2015 Sep] 
*سیاست مداران دروغگو، خودخواه و فرصت طلب!  [2015 Sep] 
*بدتر از دروغ!  [2015 Aug] 
*زیر آواز زدن ورشکسته [به تقصیر]!  [2015 Aug] 
*«هزاران نکته و سخن ناگفته»!  [2015 Aug] 
*کورسوی امید!  [2015 Aug] 
*«سوریه، ننگین ترین لکّه بروجدان انسانی جهان»!  [2015 Jul] 
*یک نان نسیه و صد گرسنه!  [2015 Jul] 
*دو توافق و یک پرسش: فرجام یا آغاز؟!  [2015 Jul] 
*«میراث بین المللی افتضاح»!  [2015 Jul] 
*نظام برده داری مدرن!  [2015 Jul] 
*رسیدن به توافق نهایی؟!  [2015 Jun] 
*شکست فاجعه بار ج.ا. !  [2015 Jun] 
*حساب هایی که درست از آب در نیامد!  [2015 Jun] 
*رسوایی فساد در فیفا!  [2015 Jun] 
*مظلوم نمایی و رجزخوانی های توخالی!  [2015 May] 
*داعش، پدیده ای گذرا یا ماندگار؟!  [2015 May] 
*زمین لرزه در تهران، احتمالی ضعیف یا رویدادی محتوم با زمان غیرقابل پیش بینی!  [2015 May] 
*وجدان ناآرام آقای اوباما!  [2015 May] 
*جایگاه در شاخص شادی و رضایت!  [2015 May] 
*جایگاه در شاخص فلاکت!  [2015 Apr] 
*گل سوریه و سبزه یمن!  [2015 Apr] 
*آن که فریب می دهد و آن که فریب می خورد  [2015 Apr] 
*هردو حق دارند!  [2015 Apr] 
*پیشنهاد رهبری خاتمی!  [2015 Mar] 
*مسئول مستقیم سرنوشت دردناک یونس ها!  [2015 Mar] 
*قمار سیاسی!  [2015 Mar] 
*عجیبا! غریبا! شگفتا!  [2015 Feb] 
*سکولاریسم اسلامی!  [2015 Feb] 
*سر گاو هسته ای در خمره ولایت!  [2015 Feb] 
*جنایات بی مکافات!  [2015 Jan] 
* گسترش آشفتگی، تنش و آشوب!  [2015 Jan] 
*جنگ با معلول!  [2015 Jan] 
*جمهوری اسلامی، آری یا نه؟!  [2015 Jan] 
*2015، سال تعیین تکلیف؟!  [2015 Jan] 
*زهی خیال محال!  [2014 Dec] 
*«سبقت گرفتن در شیادی»!  [2014 Dec] 
*نشانی بیت رهبری!  [2014 Dec] 
* کاهش و افزایش بهای نفت و نان!  [2014 Dec] 
* بغض فروخورده!  [2014 Nov] 
* گریز از مسئولیت!  [2014 Nov] 
*«روز واقعه» برای باراک حسین اوباما!  [2014 Nov] 
*روگردانی از اسلام سیاسی!  [2014 Oct] 
*مستقیم از بیت رهبری!  [2014 Oct] 
*نباید درحد حرف باشد!  [2014 Oct] 
*حق زندگی!  [2014 Oct] 
*پایان رنج ها!  [2014 Oct] 
*ردایی از تار و پود دروغ!  [2014 Sep] 
*بان کی مون، عامل سازمان CIA!  [2014 Sep] 
*رطب خورده...!  [2014 Sep] 
*راهبرد بی عملی و انفعال!  [2014 Sep] 
*دور باطل!  [2014 Aug] 
*«یک: رهبر نباشد، دو: سپاه نباشد»!  [2014 Aug] 
*شمار طرفداران حکومت آخوندی!  [2014 Aug] 
*زندانی با 78 میلیون زندانی!  [2014 Jul] 
*حد و مرز بیدادگری!  [2014 Jul] 
*غزوه ی غزه!  [2014 Jul] 
*معنای اعتدال!  [2014 Jul] 
*دو خلیفه در یک اقلیم!  [2014 Jul] 
*«فروپاشی نظامی پوسیده»!  [2014 Jun] 
*رهایی از بن بست!  [2014 Jun] 
*حوزه آسیب رسانی توفان!  [2014 Jun] 
*اعداد بی پایه و اساس و مغایر منافع ملی!  [2014 Jun] 
*نجات دهنده سوریه و کل خاورمیانه!  [2014 May] 
* قوطی بگیر و بنشان!  [2014 May] 
*بهایی ستیزی؛ ما منزجریم!  [2014 May] 
*«آیینه شکستن خطاست»!  [2014 May] 
*فارغ شدن از عشق به استبداد یا دگرگونی در بازتولید آن؟!  [2014 May] 
*توهین به مقام معظم رهبری!  [2014 Apr] 
*بحران عمیق تر و پیامدهای وحشتناک!  [2014 Apr] 
*«باید به شدت مراقب بود»!  [2014 Apr] 
*شکستن رکورد بیدادگری!  [2014 Apr] 
*... که غصّه سرآید!  [2014 Mar] 
*باید ازما تشکر کنند!  [2014 Mar] 
*خواب آرام آقای اوباما!  [2014 Mar] 
*«حرف حساب جواب ندارد»، جنجال دارد!  [2014 Mar] 
*پیروزی ایستادگی بر سرکوب!  [2014 Feb] 
*جام زهر و این همه ادا!  [2014 Feb] 
*بانی واقعی انقلاب!   [2014 Feb] 
*سبد کالا؛ چرا چنین خوار شدیم؟!  [2014 Feb] 
*دیپلماسی واقعیت گریز و روان پریش  [2014 Jan] 
*عوض کردن آبنبات با سماق!  [2014 Jan] 
*قربانی سیاست بازی ها!  [2014 Jan] 
*سرباز کوچک و جسور ولایت و جرثومه فساد!  [2014 Jan] 
*تئوری توطئه!  [2013 Dec] 
* تسویه خرده حساب ها!   [2013 Dec] 
*گنداب ولایی فساد!  [2013 Dec] 
*نگاه راهبردی ظریف به ابوموسی!   [2013 Dec] 
*توافق ذلت بار ژنو؛ چاره دیگری نبود!   [2013 Nov] 
*دخیل بستن به امامزاده اوباما!  [2013 Nov] 
*مذاکرات کرها!  [2013 Nov] 
*کاپیتولاسیون روسی و چینی!   [2013 Nov] 
*کاشت باد و دروی توفان!  [2013 Oct] 
*حکایت چوب و پیاز!  [2013 Oct] 
*بحران ساز پایان بخش بحران!  [2013 Oct] 
*پاک کردن داغ ننگ!  [2013 Oct] 
*پایان بخشیدن به کابوس 35 ساله!  [2013 Oct] 
*نخورده نباید شکرکرد!  [2013 Sep] 
* «آنچه این نامردمان...»!  [2013 Sep] 
*تله خود ساخته!  [2013 Sep] 
*کوبیدن برطبل رسوایی!  [2013 Sep] 
*ترکیب دو رییس جمهوری!  [2013 Aug] 
* پرداخت یکجای صورت حساب!   [2013 Aug] 
*هم تقلب بود، هم تدلیس!  [2013 Aug] 
*کدام فرقه ضالّه، مضلّه واقعی است؟!   [2013 Aug] 
*مرغ یک پا دارد!  [2013 Jul] 
*کشتار در بن بست!  [2013 Jul] 
*«ولا[کن] تجسسوا»!  [2013 Jul] 
*حال ایران خانم بد است!  [2013 Jul] 
*پیروزی جامعه مدنی بر جامعه مدینه النبی!  [2013 Jul] 
*زندان یا قتلگاه!  [2013 Jun] 
*کله شقی و قانون گریزی یا برگشت براه اعتدال و عقلانیت!   [2013 Jun] 
*عروسک های سپاه!  [2013 Jun] 
*«حقوق تعریف شده حزب الله»!  [2013 Jun] 
*آیا «روز رهایی نزدیک است»؟!  [2013 May] 
*به سوی خلافت اسلامی!  [2013 May] 
*رد صلاحیت در پایبندی به قانون!   [2013 May] 
*سیرک انتصخوابات  [2013 May] 
*کارنامه سیاه حکومت مدعی حمایت از مستضعفان!   [2013 May] 
*بی یاوری مردم سوریه!  [2013 Apr] 
*«سال رسوایی سیاسی و اقتصادی»!   [2013 Apr] 
*جابجایی محمود با محمد یا محسن و یا ...!  [2013 Apr] 
*گشودن گره کور!  [2013 Mar] 
*پیروزی نوروز!  [2013 Mar] 
*پایمال شدن منافع ملی!  [2013 Mar] 
*کش بدهید!  [2013 Feb] 
*زجرکشی!  [2013 Feb] 
*چه چیز «مجرمانه» نیست؟!  [2013 Feb] 
*سکّه یک پول!  [2013 Feb] 
*شورش پابرهنگان!  [2013 Jan] 
*کشت علوفه در جنگل!  [2013 Jan] 
*نمایش درماندگی در اپرا!  [2013 Jan] 
*پا جای پای ما!  [2012 Dec] 
*راه تازه غارت!  [2012 Dec] 
*شکست شعار «النصربالرعب»!  [2012 Dec] 
*«تصحیح بی عدالتی تاریخی»  [2012 Dec] 
*بزنگاه حساس!  [2012 Nov] 
*لحاف ملا!  [2012 Nov] 
*هرگز چنین مباد!  [2012 Nov] 
*«تغییر»؟ حتی یک ذرّه!  [2012 Nov] 
*فریب خوار و فریبکار!  [2012 Sep] 
*درحال پیشرفت مطلوب!  [2012 Sep] 
*نظام ولایی و اصل انصاف!  [2012 Sep] 
*«به نام ایرانیان، مردم سوریه را نکشید»!  [2012 Sep] 
*بیماری درمان ناپذیر!  [2012 Aug] 
*تا هست می کشد!  [2012 Aug] 
*خط قرمز یا چراغ سبز!  [2012 Aug] 
*دریاچهء بینوای ارومیه!   [2012 Aug] 
*«هان ای دل عبرت بین...»!   [2012 Aug] 
*پشت سر افغانستان!  [2012 Jul] 
*«مسیر طبیعی امور»!   [2012 Jul] 
*ترک برداشتن شیشهء عمر!   [2012 Jul] 
*کنگره وصف گل!  [2012 Jun] 
*استخوان های لای زخم!  [2012 Jun] 
*در صدر فهرست ننگ!   [2012 Jun] 
*کارنامه درخشان برادران قاچاقچی   [2012 Jun] 
*زبان زور!   [2012 May] 
*کند شدن شمشیردودم!   [2012 May] 
*مرحله آخرکلاه گشاد هدفمند!   [2012 May] 
*اثر تذکر و هشدار!  [2012 May] 
*اثر تذکر و هشدار!   [2012 Apr] 
*آخرین تیرهای ترکش!  [2012 Feb] 
*دیوان بلخ!  [2012 Feb] 
* پرسش تلخ!  [2012 Feb] 
*ننگ بر روسیه و...  [2012 Feb] 
*بار سنگین و ننگین!  [2012 Feb] 
*افسارگسیختگی اقتصاد!  [2012 Jan] 
* جدایی ج. ا. از سوریه!  [2012 Jan] 
*گردنه خطرناک!  [2012 Jan] 
*تنگه و تنگنا!  [2012 Jan] 
*شرط بندی روی اسب مرده!  [2011 Dec] 
*به «جوان آنلاین» سپاه پاسداران و اذنابش!  [2011 Dec] 
*واسلاو و کیم!  [2011 Dec] 
*حیف و صد حیف!  [2011 Dec] 
*انجام کار ناتمام!  [2011 Nov] 
*مرگ در بحران!  [2011 Nov] 
*نیاز به حمله نظامی نیست!  [2011 Nov] 
*محاکمه دردادگاه صالح!  [2011 Nov] 
*زایش موش از کوه «بهار عربی»!  [2011 Oct] 
*«فکاهی مبتذل»!  [2011 Oct] 
*من آدم می کشم، تو آدم می کشی...  [2011 Oct] 
*خودش کش می آید!  [2011 Oct] 
*آسانی و آرامی!  [2011 Sep] 
*حق ناحق!  [2011 Sep] 
*نیمه راه ناکجاآباد!  [2011 Sep] 
*این مسخره بازی ها برای چیست؟!   [2011 Sep] 
*کویر غیرقابل سکونت!  [2011 Aug] 
*لرزه براندام ولی فقیه!  [2011 Aug] 
*معیار سنجش بزرگی یک ملت چیست؟  [2011 Aug] 
*علوم انسانی، بر پایهء قرآن-شرعیات!  [2011 Aug] 
*استبداد پذیری!  [2011 Aug] 
*زندان يا محل شکنجه و کشتار!   [2011 Jul] 
*خودکامگی و نبود آزادی، جواز مبارزه مسلحانه ؟!  [2011 Jul] 
*خانه چوبی!  [2011 Jul] 
*شهامت اخلاقی یا زدن نعل وارونه!  [2011 Jul] 
*ناهمبستگی اسلامی!  [2010 Sep] 
*گرفتار در چنبر خودکرده‌ها!  [2010 Jun] 
*گندیدگی ریشه!  [2010 May] 
*ایستاده بر بلندای قلّهء وقاحت!   [2010 May] 
*آیا واقعا" «این اسلام نیست»؟!  [2010 Apr] 
*سرازیری سقوط!  [2010 Apr] 
*زبان هرزه درا!  [2010 Apr] 
*صداهای انیرانی!  [2010 Apr] 
*98 به 2، 2 به 98!  [2010 Apr] 
*"در کمرکش چاه"!  [2010 Mar] 
*فرصت سوزی!  [2010 Feb] 
*مجمع عمومی 22 بهمن!  [2010 Feb] 
*ورشکستگی همه جانبه!  [2010 Jan] 
*گازانبر ترور و فریب!  [2010 Jan] 
*غبارآلود یا تیره وتار؟!  [2010 Jan] 
*وبال گردن!  [2009 Dec] 
*توفان در فنجان شکستهء ولایت!  [2009 Dec] 
*ژرفنای فرومایگی!  [2009 Dec] 
*ما دانشجوییم!  [2009 Dec] 
*فاسد تا مغزاستخوان!  [2009 Nov] 
*فروریزی دیوارهای ننگ و ترس!  [2009 Nov] 
*مخلّ مبانی زندگی انسانی!  [2009 Nov] 
*جایگاه سبز در رنگین کمان!  [2009 Oct] 
*کهریزک: دادگاه جنایتکاران!  [2009 Oct] 
*اوباما چه می کند؟!   [2009 Sep] 
*جامعهء پریشان و حاکمان روان پریش!  [2009 Aug] 
*تجاوز در نظام تجاوز در تجاوز!  [2009 Aug] 
*سردرگم وآشفته!  [2009 Aug] 
*دشمنی با هویت ایرانی!  [2009 Aug] 
*تلقّی فاشیستی ازآزادی بیان و...  [2009 Jul] 
*چه نیاز به دشمن؟!  [2009 Jul] 
*به سوی فروپاشی!  [2009 Jul] 
*ما نشستیم و...  [2009 Jul] 
*ایران غلتیده در خون   [2009 Jun] 
*حماسه شکوهمند رسوایی  [2009 Jun] 
*سه رباعی درباره‌ی مقام معظم رهبری  [2009 Jun] 
*دود شد و به هوا رفت  [2009 Jun] 
*من رأی نمی‌دهم   [2009 Jun] 
*گردونه ی اهریمنی   [2009 Jun] 
*آزادترین کشور دنیا   [2009 May] 
*حکومت بسیجی ـ سپاهی   [2009 Apr] 
*سال اصلاح الگوی مصرف   [2009 Mar] 
*نفت و فرهنگ  [2009 Mar] 
*به عمر تا علی بشنود  [2009 Mar] 
*نوروزتان پیروز   [2009 Mar] 
*حیا  [2009 Feb] 
*ولایت فقیه و حقوق بشر  [2009 Feb] 
*آمدن شهسوار ناجی  [2009 Feb] 
*بهای آمریکا ستیزی   [2009 Feb] 
*اوبامانیا!  [2009 Jan] 
*آلوده چون هوا   [2009 Jan] 
*فروش چاه های نفت   [2009 Jan] 
*عظمت کنفت شدن   [2009 Jan] 
*فاجعه پایان سال، سال پایان فاجعه  [2009 Jan] 
*نظام قانون ستیز   [2008 Dec] 
*بخشش از کیسه خلیفه!  [2008 Dec] 
*ننگ بر دیکتاتوری  [2008 Dec] 
*دنیای پرآشوب  [2008 Dec] 
*"YES WE CAN" !  [2008 Nov] 
*دو بازوی بلند و کوتاه   [2008 Nov] 
*دگرگشت یا برگشت   [2008 Nov] 
*کار شما تمام است   [2008 Nov] 
*هم شرقی، هم غربی   [2008 Sep]