کار شما تمام است
شهباز نخعی

زمین لرزه مالی ـ اقتصادی که در اثر تراکم وام های غیرقابل وصول رهنی از ایالات متحده آمریکا آغاز و لرزه و پس لرزه های آن به کشورهای اروپایی، آسیایی و حتی خاورمیانه و آفریقا نیز کشیده شده، پدیده ای اگر نه بی نظیر، دست کم، کم نظیر را به نمایش گذاشت. شاید برای نخستین بار، کشورهای قدرتمندی که در عرصه اقتصادی رقیب یکدیگرند و سایه هم را با تیر می زنند، به جای آنکه از فرصت پیش آمده برای توی سر یکدیگر زدن و کوشش برای از پا درآوردن حریف استفاده کنند، با درک درست و مدبرانه از واقعیت مالی ـ اقتصادی به وجود آمده و این که در اقتصاد به راستی جهانی شده همه سرنشینان یک کشتی اند و باید از غرق آن در توفان بحران نزدیک به فاجعه جلوگیری کنند، همداستان شدند و نیروهای خود را روی هم گذاشتند تا بر این بحران غلبه کنند. این که در این راه تا چه حد موفق شوند، باید منتظر ماند و دید، اما بدون تردید می توان گفت که در این راهبرد، خرد عنصر غالب بوده است.

شوربختانه، در مورد راهبرد و عملکرد نظام ولایت مطلقه فقیه نمی توان همین را گفت. با این که در مواردی سخنان معقولی گفته شد و هشدارهایی داده شد، اما جای عنصر خرد، همچنان که در اکثر موارد سه دهه گذشته، خالی بود. نمونه هایی از این واکنش های دور از خرد را تاثیرگذارترین مقامات نظام نشان دادند. از جمله رهبر معظم، حکیم و فرزانه انقلاب گفت: ". . . اکنون دیگر نامی از مکتب مارکسیسم نمانده است و مکتب لیبرال دموکراسی نیز با همه هیمنه ی سیاسی، اقتصادی و نظامی خود، در مقابل جهانیان به زمین خورده است . . . انقلاب اسلامی دو مدعی بزرگ ایدئولوژیک داشت که یکی از آنها مارکسیسم و دیگری لیبرال دمکراسی غرب بود که براساس اندیشه ها و افکار خود برای مسائل دنیا برنامه ریزی می کردند. با فروپاشی مارکسیسم، مکتب لیبرال دمکراسی غرب دچار وسوسه سلطه تک قطبی بر جهان و پیشبرد سیاست های خود بدون وجود رقیب شد و همه دنیا را در اختیار خود می پنداشت . . . امروز حباب کاذب پول در دنیای غرب شکسته شده و فریادهای آن به آسمان بلند شده و خود آنها می گویند دوران حاکمیت مطلق آمریکا به پایان رسیده است"!

آقای محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری منتخب شورای نگهبان منصوب ولایت مطلقه فقیه نیز کم و بیش همان حرفها را تکرار می کند: "بدون تردید جهان در حال گذار به شرایط جدیدی است چرا که نمادهای شاخص دوران گذشته که اندیشه مارکسیستی و لیبرالیستی بود  و از آن به عنوان پایان تاریخ نام برده می شد، به پایان راه خود رسیده اند . .. جهانیان مرگ مارکسیسم را مشاهده کرده اند و امروز نیز به لطف خدا اضمحلال لیبرالیسم را شاهد هستیم. . . امروز ماموریت ما جهانی است و معتقدیم کسانی جز اندیشمندان و علمای ایران اسلامی نمی توانند نقش محوری در هدایت بشریت به راه درست ایفا کنند. . . باید برای رفع مشکلات اساسی دنیا به دنبال حل ریشه ای مسایل باشیم که یکی از آنها اندیشه استکباری است که باید تلاش کنیم آن را با اندیشه الهی جایگزین کنیم و این ماموریت امروز ماست"!

احمد جنتی رئیس شورای نگهبان و امام جمعه موقت تهران نیز بر همان طبل رهبر معظم و رئیس جمهوری کوفت: "همانطور که آمریکایی ها از بروز مشکلات در ایران خوشحال می شوند، خوشحالیم که اقتصاد آمریکا دچار آشفتگی شده و مشکلات آنها به اروپا نیز سرایت کرده است و نتیجه اعمال زشت خود را می بینند و خداوند آنها را گوشمالی می دهد"!

و سرانجام رئیس مجلس شورای اسلامی نیز همان ساز را نواخت: "از نظر ما مقدار زیادی از اشتباهات آمریکا در سالهای اخیر عامل اصلی (بحران) بوده و کشورهای دیگر نباید تاوان آن را بپردازند"!

تنها آقای هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام بود که، در مقایسه با دیگر سران نظام، مقداری معقول تر صحبت کرد. او گفت: "مواظب باشند که آثار سونامی اقتصادی درست اداره شود و آنجا که دستمان می رسد نگذاریم مسایل ناجوری پیش بیاید . . . اولین موجی که از بحران به ما رسیده،  ارزانی نفت است. نفت برنت از 147 دلار به قیمت 64 دلار رسیده است و این خسارت بزرگی است . . . این طور نباشد که کسانی پیدا شوند و بگویند این بحران اقتصادی معجزه است و تنبیه غرب است. ممکن است آنها تنبیه شوند، اما آثار این بحران برای همه سنگین است."

با فروکش کردن تدریجی شعف و شادی ناشی از "زمین خوردن لیبرال دمکراسی" و "اضمحلال لیبرالیسم"، شاید هم در اثر توصیه و هشدار عاقل ترها، نظام ولایت مطلقه فقیه کمی خود را جمع و جور کرد و همایشی برای بررسی تاثیر بحران جهانی بر اقتصاد ایران برگزار کرد.

به گزارش بنگاه سخن پراکنی بی بی سی در روز شنبه دوم نوامبر، در همایشی که در زمینه بحران مالی جهانی و تاثیر آن بر اقتصاد ایران برگزار شد، مقامات دولتی  از کاهش قیمت نفت و پیامدهای آن بر بودجه و بخش تولید ابراز نگرانی کردند. هدف از این همایش که "بحران مالی جهانی، چالش ها و فرصت ها" نامیده شد، بررسی اثرات بحران مالی بین المللی بر اقتصاد ایران بود.

در این همایش، شمس الدین حسینی وزیر اقتصاد در اظهارنظری نبوغ آمیز، چشم بسته غیب گفت:"در صورت تداوم کاهش قیمت جهانی نفت، عواید حاصل از صادرات نفت ایران کاهش می یابد"! وزیر اقتصاد، ظاهرا برای این که از شگفت زدگی حاضران در همایش از این غیب گویی خود بکاهد، با شکسته نفسی ادامه داد: "اندازه این اثر بستگی به کاهش میزان قیمت نفت دارد و در حال حاضر نمی توان در مورد اندازه تاثیر آن بر بودجه عمومی دولت اظهارنظر کرد"!

پیشنهاد می شود که هیئت محترم دولت برای این وزیر نابغه و متصل به عالم غیب اسفند دود کنند که چشم نخورد و بویژه در اوضاع و احوال کنونی جهان ـ که اقتصاد دنیا بیش از تخصص به نبوغ برای سر و سامان یابی نیاز دارد ـ چهار چشمی مراقب باشند که استکبار جهانی و "لیبرالیسم در حال اضمحلال" ایشان را ندزدند!

در این همایش، حمید پورمحمدی، معاون وزیر اقتصاد نیز پا جای پای رئیس خود گذاشت و گفت: "از آنجا که صادرات نفت یکی از مهمترین منابع درآمدی ایران است، در این حوزه با رکود مواجه خواهیم شد"!

حتما می پرسید در برابر این اظهارنظرهای نبوغ آمیز چه راهکارهایی برای رویارویی با مشکلاتی که در پیش است پیشنهاد شده؟

تا آنجا که گزارش بی بی سی از همایش نشان می دهد، تنها مورد گفته علی آقا محمدی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است: ". . . دولت باید در اقدامی ضربتی به شدت از حجم هزینه های خود بکاهد" و اشکال این گفته هم این است که گفتنش به مراتب ساده تر از انجام آن است!

***
 

با آن که به قول آقای احمدی نژاد "بدخواهان" از هیچ فرصتی برای "سیاه نمایی" و نادیده گرفتن خدمات گرانبهای دولت خدمتگزار، مهرورز، عدالت گستر و پاک کردار چشم پوشی نمی کنند و هر روز به بهانه های واهی چون دکترای جعلی وزیر کشور و یا تقلب به قول کیهان شریعتمداری "مشمئزکننده" مدیرکل دفتر دولت در مجلس و . . . چوب لای چرخ آن می گذارند، اما نباید پنداشت که آقای احمدی نژاد دست روی دست گذاشته و برای سالهای آینده هم مانند سال های گذشته و زمان حاضر هیچ برنامه تدوین شده ای ندارد!

یکی از این "بدخواهان" روزنامه "اعتماد" است که به خاطر خرده حسابهای رئیس و صاحب کار آن، شیخ مهدی کروبی، که سه سال و نیم پیش در جریان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری به گفته خودش پس از چند ساعت خوابیدن دید که چند میلیون رای اش به نفع آقای احمدی نژاد جابحا شده، اکنون فرصت را برای تسویه حساب غنیمت شمرده است. بنابر گزارش مشروح روز شنبه 11 آبان ماه روزنامه "اعتماد": "معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری"، با همکاری موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلامی در حال تبیین "برنامه پنجم توسعه براساس نگرش اسلام" به مدیران و کارشناسان سازمان سابق مدیریت و برنامه ریزی (که سال گذشته آقای احمدی نژاد آن را بست و درش را گل گرفت!) هستند. دولت بنا دارد برنامه پنجم کشور را که از سال 1389 آغاز می شود، براساس الگوی اسلامی تدوین کند. به این منظور، قراردادی با یکی از موسسه های وابسته به حوزه های علمیه کشور منعقد شده تا کارشناسان سازمان ضمن آشنایی با الگوی توسعه اسلامی، بتوانند برنامه پنجم را به گونه ای تدوین کنند که در آن از به کارگیری الگوها و دستورالعمل های غربی پرهیز شود. در اولین جلسه آموزشی کارشناسان و مدیران سازمان مدیریت که پنجم آبان ماه برگزار شد، عبدالمجید واسطی، مدرس حوزه علمیه یافته های پژوهشی موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلامی را برای حاضران ارائه کرد تا این یافته ها، نقشه راه سازمان در تدوین برنامه پنجم توسعه کشور باشد. "برنامه پنجم توسعه کشوری براساس نگرش اسلام" دارای هفت راهبرد توسعه است که در کنار آن به مدل توسعه، مرکز ثقل این مدل و نقطه شروع هم اشاره شده است. اصلاح عنوان "توسعه" اولین درخواست است که توصیه شده به جای آن واژه "تعالی" به کار برده شود. مورد دیگر تبیین هویت توسعه (تعالی) با دیدگاه اسلام است. در این پروژه "ایجاد فرآیندهای شبکه سیستم های زندگی به طوری که برآیند جریان سیستم ها، تولید انبوه و مستمر رفتار شبکه یی در طول زندگی باشد" به عنوان تعریف توسعه (تعالی) پیشنهاد شده است. این تعریف پس از بررسی آرای اندیشمندان و بزرگانی چون پارسونز، روستو، شومپیتر، تودارو، آمارتیاسن، حسین عظیمی، غلامعباس توسلی (ظاهرا نام های رهبر معظم و آقای احمدی نژاد از قلم افتاده اند!) و . . . کشف شده است. رفتارهای شبکه یی رفتارهایی هستند که موجب ارتقاء کیفیت زندگی می شوند.

برخی پیشنهادها  در پیش نویس برنامه توسعه (تعالی) اسلامی عبارتند از:

ـ تبدیل برنامه توسعه به برنامه تعالی.

ـ ارتباط با خدا و لمس و احساس ماورای شبکه هستی.

ـ تغییر بازه زمانی برنامه از 5 سال به 7 سال. در توجیه افزایش دوره زمانی برنامه از پنج به هفت سال از داستان حضرت یوسف بهره برده شده است. تعبیر خواب از سوی حضرت یوسف و پیشگویی وقوع رونق و قحطی در دو دوره 7 ساله یکی از علل ارائه چنین پیشنهادی است.

ـ ترویج ازدواج موقت به عنوان یک ارزش.

ـ آموزش جنسی به منظور تخلیه هیجانات.

ـ آموزش مهارت غذا خوردن از جمله چگونگی جویدن غذا.

ـ کاهش وعده غذایی از سه به دو وعده.

ـ جایگزینی نان جو به جای نان گندم.

ـ تولید نوشابه طهور (سلامت) با استفاده از دستور امام رضا (ع).

ـ الگوی خواب نیز تغییر و الگوی پیشنهادی برنامه باید اشاعه شود.

برنامه پیشنهاد داده است الگوی خواب بعد از غروب و بیداری قبل از طلوع ترویج شود"!

آنچه که خواندید نقل خلاصه ای از گزارش روزنامه "اعتماد" است. دیرباوران می توانند به آرشیو روز 11 آبان ماه تارنمای روزنامه مراجعه کنند.

***

آقای توماس فریدمن، روزنامه نگار سرشناس آمریکایی، در مقاله ای که اخیرا در روزنامه اینترنشنال هرالد تریبیون منتشر شده، نظری کاملا وارونه ی نظر رهبر معظم و آقای احمدی نژاد ـ که می گویند لیبرالیسم در حال اضمحلال است ـ ارائه کرده است. او می گوید که با بحران مالی ـ اقتصادی فعلی، فاتحه نظام ولایت مطلقه فقیه خوانده است!

آقای فریدمن می گوید: "سقوط قیمت های جهانی نفت در اوایل دهه ی 1990 بود که موجب سقوط شوروی شد و ایران امروز بسیار  شبیه شوروی به نظرم می رسد".

آقای فریدمن می افزاید: "بالا بودن قیمت نفت به مدت طولانی و به دنبال آن سقوط شدید آن بود که اتحاد جماهیر شوروی را به هلاکت رساند. افزایش شدید قیمت نفت در دهه ی 1970 کرملین را فریب داد تا پرداخت یارانه ها را در سطحی وسیع تر گسترش دهد و به افغانستان حمله کند و سپس سقوط قیمت ها در دهه 1980 موجب شد آن امپراتوری گسترش یافته سقوط کند."

توماس فریدمن برای تایید نظریه خود از رژیم پیشین ایران نیز یاد می کند: "اتفاقا این دقیقا همان چیزی بود که بر سر شاه ایران نیز آمد: 1ـ افزایش ناگهانی قیمت نفت. 2ـ توهم در داشتن عظمت و شکوه 3ـ کاهش ناگهانی قیمت نفت 4ـ سقوط ناراحت کننده 5ـ کار شما تمام است"!

با وجود شباهت هایی که توماس فریدمن برشمرده، من زیاد با نظریه او بویژه بخش پایانی آن: "کار شما تمام است" موافق نیستم. این اختلاف نظر شاید ناشی از آن باشد که آقای فریدمن به خوبی جامعه ایران و بویژه آخوندها را ـ که مانند گربه مرتضی علی هر جور بالایشان بیندازی چهار دست و پا پایین می آیند ـ نمی شناسد. نگاهی به پیشینه ی سه دهه ای حکومت آخوندی نظر مرا تایید می کند. اینان با نفت بشکه ای 10 دلار نیز دوام آورده اند. سابقه 40 میلیارد دلار بدهی خارجی نیز داشته اند. فردا نیز اگر لازم باشد شیر واردات حاصل از دلارهای نفتی را می بندند و از آن هم بیشتر، اگر نیاز باشد زمین و هوا و آب و خاک ایران را نیز به توبره می کشند و می فروشند تا به حکومت خود ـ یا آنچه که نامش را حکومت کردن می گذارند ـ ادامه دهند. ابدا هم برایشان وضعیت مالی، شغلی و رفاه مردم مطرح نیست!

به نظر من، تنها عاملی که می تواند و باید شر این بختک افتاده به جان ایران را کم کند مردم اند. دریغ و افسوس که جای این عامل در عرصه سیاسی ـ اجتماعی ایران خالی است و "مردم همیشه در صحنه" غایبان بزرگ صحنه اند. این غیبت تا حدی پررنگ است که حتی می توان آن را به موافقت ـ دست کم ضمنی ـ مردم با نظام تعبیر کرد و آنان را به نوعی همدست و همیار نظام پنداشت. بهانه هایی هم که در مورد شدت سرکوب یا دنبال نان و تامین معاش دویدن مردم عنوان می شوند ابلهانه و عذر بدتر از گناه اند. تاریخ نشان نمی دهد که هیچ حکومتی، هر قدر هم بیرحم در سرکوبگری، توانسته باشد در برابر امواج یکپارچه مردم به جان آمده از ظلم و زور دوام آورد. دنبال نان و تامین معاش دویدن هم به این می ماند که خانه ای در شعله های آتش بسوزد و ساکنان آن به بهانه این که باید به خرید بروند یا غذا درست کنند یا سبزی پاک کنند، از مشارکت در تلاش برای خاموش کردن آتش خودداری ورزند و بگذارند خانه بسوزد و خاکستر شود!

تا مردم به این آگاهی و باور نرسیده اند که حکومت آخوندی برای میهنشان نه تنها زیانبار بلکه ویرانگر و نابودکننده است، قیمت نفت بالا باشد یا پایین، در بر همین پاشنه خواهد چرخید. به عکس، آنگاه که مردم در مورد زیانباری و نابودگری حکومت آخوندی به همرایی و همدلی برسند، پایان عمر آن فرا می رسد و می توان خطاب به ولی فقیه و گماشتگانش گفت:"کار شما تمام است"!

  

shahbaznakhai@live.ca

 

منبع:پژواک ایران


شهباز نخعی

فهرست مطالب شهباز نخعی  در سایت پژواک ایران 

*اختیارات بدون پذیرش مسئولیت!‏   [2018 Jun] 
*انتخاب بین ارسنیک و سیانور!‏   [2018 May] 
*ترقی ازابراز «تأسف» و «نگرانی» به «بهت زدگی»!  [2018 May] 
*برجام درجام!‏   [2018 May] 
*هنوز فرصت هست!  [2018 May] 
*درس چگونگی رهایی از شرّ استبداد!   [2018 Apr] 
*فرار بی مغزها!‏   [2018 Apr] 
*«کارنامه درخشان»!   [2018 Apr] 
*دلار 10 هزارتومانی!  [2018 Mar] 
*سال آخر!   [2018 Mar] 
* حرکت در دایره بسته!   [2018 Mar] 
* قطعنامه های بی معنا!   [2018 Feb] 
*«العفو، العفو»!  [2018 Feb] 
*دخیل بستن به امامزاده رفراندوم!  [2018 Feb] 
* ‏«توبه گرگ...»!‏   [2018 Feb] 
*مسابقه سقوط!‏  [2018 Feb] 
*تبدیل بنگاهداری به سهامداری!‏   [2018 Jan] 
* تَرَک برداشتن دیوار ترس!‏  [2018 Jan] 
* دستاویز واقعیت گریزی!‏   [2018 Jan] 
*فرصت طلایی!‏   [2018 Jan] 
*آنکارا درصدد چنگ اندازي مجدد بر خاورنزديک است؛ پايان «مدل ترک»  [2017 Apr] 
*ترجمه کتاب "امپراتوری تفتیش"   [2017 Mar] 
*نبرد عقل و احساس!  [2016 Jun] 
*در شیشه کردن غول!   [2016 Jun] 
* امنیت واقعی و توهّم امنیت!  [2016 Jun] 
*داد از این همه بیداد!  [2016 Jun] 
*«ترکیه لاییک است و لاییک می ماند»!   [2016 May] 
* بهای سنگینِ خیره سری!  [2016 May] 
* «مایه شرمساری و نابخشودنی»!   [2016 May] 
*ذهنیت ترفندباز!  [2016 Apr] 
* هشدارهای مکرّر و گوش های ناشنوا!  [2016 Apr] 
* پرونده موشکی، جایگزین پرونده هسته ای!  [2016 Apr] 
* پرونده موشکی، جایگزین پرونده هسته ای!  [2016 Apr] 
*پرده ی غبار!  [2016 Apr] 
*چرا نمی پرسید چرا؟!  [2016 Mar] 
*پا پس کشیدن ناگهانی!   [2016 Mar] 
*پیامد نرمش قهرمانانه!   [2016 Mar] 
*«خُب، به کجا رسیدید؟»!  [2016 Mar] 
*در انتظار داوری تاریخ!   [2016 Feb] 
*بیم و امید   [2016 Feb] 
*ولایت مطلقه فقیه منشأ فساد است!  [2016 Feb] 
*چشم پوشی بر نقض گسترده حقوق بشر درایران!  [2016 Jan] 
* فرجام یا آغاز راه دراز 8 ساله اجرای برجام!   [2016 Jan] 
*پنهان کردن ناتوانی در پوشش سخاوت!   [2016 Jan] 
*رهایی از شرّ حکومت ولایت مطلقه فقیه!  [2016 Jan] 
*لاف زنی های ریاکارانه روباه بنفش!   [2015 Dec] 
*جنایت مشروع و قانونی علیه بشریت!  [2015 Dec] 
*ترفند بازی حکومت آخوندی!  [2015 Dec] 
*اردوغان، نفت، داعش!  [2015 Dec] 
*شکرگزاری!  [2015 Nov] 
*چرا؟!  [2015 Nov] 
*13 کرسی تا سلطان رجب!  [2015 Nov] 
*سازمان بی سامان!  [2015 Oct] 
* تلنگر مردمی!  [2015 Oct] 
*زدوبند روسیه با غرب!  [2015 Oct] 
*گام نهایی!  [2015 Oct] 
*سوریه در اشغال روسیه!  [2015 Oct] 
*تکلیف روشن است!  [2015 Sep] 
*روغن روی آش سوریه!  [2015 Sep] 
*سیاست مداران دروغگو، خودخواه و فرصت طلب!  [2015 Sep] 
*بدتر از دروغ!  [2015 Aug] 
*زیر آواز زدن ورشکسته [به تقصیر]!  [2015 Aug] 
*«هزاران نکته و سخن ناگفته»!  [2015 Aug] 
*کورسوی امید!  [2015 Aug] 
*«سوریه، ننگین ترین لکّه بروجدان انسانی جهان»!  [2015 Jul] 
*یک نان نسیه و صد گرسنه!  [2015 Jul] 
*دو توافق و یک پرسش: فرجام یا آغاز؟!  [2015 Jul] 
*«میراث بین المللی افتضاح»!  [2015 Jul] 
*نظام برده داری مدرن!  [2015 Jul] 
*رسیدن به توافق نهایی؟!  [2015 Jun] 
*شکست فاجعه بار ج.ا. !  [2015 Jun] 
*حساب هایی که درست از آب در نیامد!  [2015 Jun] 
*رسوایی فساد در فیفا!  [2015 Jun] 
*مظلوم نمایی و رجزخوانی های توخالی!  [2015 May] 
*داعش، پدیده ای گذرا یا ماندگار؟!  [2015 May] 
*زمین لرزه در تهران، احتمالی ضعیف یا رویدادی محتوم با زمان غیرقابل پیش بینی!  [2015 May] 
*وجدان ناآرام آقای اوباما!  [2015 May] 
*جایگاه در شاخص شادی و رضایت!  [2015 May] 
*جایگاه در شاخص فلاکت!  [2015 Apr] 
*گل سوریه و سبزه یمن!  [2015 Apr] 
*آن که فریب می دهد و آن که فریب می خورد  [2015 Apr] 
*هردو حق دارند!  [2015 Apr] 
*پیشنهاد رهبری خاتمی!  [2015 Mar] 
*مسئول مستقیم سرنوشت دردناک یونس ها!  [2015 Mar] 
*قمار سیاسی!  [2015 Mar] 
*عجیبا! غریبا! شگفتا!  [2015 Feb] 
*سکولاریسم اسلامی!  [2015 Feb] 
*سر گاو هسته ای در خمره ولایت!  [2015 Feb] 
*جنایات بی مکافات!  [2015 Jan] 
* گسترش آشفتگی، تنش و آشوب!  [2015 Jan] 
*جنگ با معلول!  [2015 Jan] 
*جمهوری اسلامی، آری یا نه؟!  [2015 Jan] 
*2015، سال تعیین تکلیف؟!  [2015 Jan] 
*زهی خیال محال!  [2014 Dec] 
*«سبقت گرفتن در شیادی»!  [2014 Dec] 
*نشانی بیت رهبری!  [2014 Dec] 
* کاهش و افزایش بهای نفت و نان!  [2014 Dec] 
* بغض فروخورده!  [2014 Nov] 
* گریز از مسئولیت!  [2014 Nov] 
*«روز واقعه» برای باراک حسین اوباما!  [2014 Nov] 
*روگردانی از اسلام سیاسی!  [2014 Oct] 
*مستقیم از بیت رهبری!  [2014 Oct] 
*نباید درحد حرف باشد!  [2014 Oct] 
*حق زندگی!  [2014 Oct] 
*پایان رنج ها!  [2014 Oct] 
*ردایی از تار و پود دروغ!  [2014 Sep] 
*بان کی مون، عامل سازمان CIA!  [2014 Sep] 
*رطب خورده...!  [2014 Sep] 
*راهبرد بی عملی و انفعال!  [2014 Sep] 
*دور باطل!  [2014 Aug] 
*«یک: رهبر نباشد، دو: سپاه نباشد»!  [2014 Aug] 
*شمار طرفداران حکومت آخوندی!  [2014 Aug] 
*زندانی با 78 میلیون زندانی!  [2014 Jul] 
*حد و مرز بیدادگری!  [2014 Jul] 
*غزوه ی غزه!  [2014 Jul] 
*معنای اعتدال!  [2014 Jul] 
*دو خلیفه در یک اقلیم!  [2014 Jul] 
*«فروپاشی نظامی پوسیده»!  [2014 Jun] 
*رهایی از بن بست!  [2014 Jun] 
*حوزه آسیب رسانی توفان!  [2014 Jun] 
*اعداد بی پایه و اساس و مغایر منافع ملی!  [2014 Jun] 
*نجات دهنده سوریه و کل خاورمیانه!  [2014 May] 
* قوطی بگیر و بنشان!  [2014 May] 
*بهایی ستیزی؛ ما منزجریم!  [2014 May] 
*«آیینه شکستن خطاست»!  [2014 May] 
*فارغ شدن از عشق به استبداد یا دگرگونی در بازتولید آن؟!  [2014 May] 
*توهین به مقام معظم رهبری!  [2014 Apr] 
*بحران عمیق تر و پیامدهای وحشتناک!  [2014 Apr] 
*«باید به شدت مراقب بود»!  [2014 Apr] 
*شکستن رکورد بیدادگری!  [2014 Apr] 
*... که غصّه سرآید!  [2014 Mar] 
*باید ازما تشکر کنند!  [2014 Mar] 
*خواب آرام آقای اوباما!  [2014 Mar] 
*«حرف حساب جواب ندارد»، جنجال دارد!  [2014 Mar] 
*پیروزی ایستادگی بر سرکوب!  [2014 Feb] 
*جام زهر و این همه ادا!  [2014 Feb] 
*بانی واقعی انقلاب!   [2014 Feb] 
*سبد کالا؛ چرا چنین خوار شدیم؟!  [2014 Feb] 
*دیپلماسی واقعیت گریز و روان پریش  [2014 Jan] 
*عوض کردن آبنبات با سماق!  [2014 Jan] 
*قربانی سیاست بازی ها!  [2014 Jan] 
*سرباز کوچک و جسور ولایت و جرثومه فساد!  [2014 Jan] 
*تئوری توطئه!  [2013 Dec] 
* تسویه خرده حساب ها!   [2013 Dec] 
*گنداب ولایی فساد!  [2013 Dec] 
*نگاه راهبردی ظریف به ابوموسی!   [2013 Dec] 
*توافق ذلت بار ژنو؛ چاره دیگری نبود!   [2013 Nov] 
*دخیل بستن به امامزاده اوباما!  [2013 Nov] 
*مذاکرات کرها!  [2013 Nov] 
*کاپیتولاسیون روسی و چینی!   [2013 Nov] 
*کاشت باد و دروی توفان!  [2013 Oct] 
*حکایت چوب و پیاز!  [2013 Oct] 
*بحران ساز پایان بخش بحران!  [2013 Oct] 
*پاک کردن داغ ننگ!  [2013 Oct] 
*پایان بخشیدن به کابوس 35 ساله!  [2013 Oct] 
*نخورده نباید شکرکرد!  [2013 Sep] 
* «آنچه این نامردمان...»!  [2013 Sep] 
*تله خود ساخته!  [2013 Sep] 
*کوبیدن برطبل رسوایی!  [2013 Sep] 
*ترکیب دو رییس جمهوری!  [2013 Aug] 
* پرداخت یکجای صورت حساب!   [2013 Aug] 
*هم تقلب بود، هم تدلیس!  [2013 Aug] 
*کدام فرقه ضالّه، مضلّه واقعی است؟!   [2013 Aug] 
*مرغ یک پا دارد!  [2013 Jul] 
*کشتار در بن بست!  [2013 Jul] 
*«ولا[کن] تجسسوا»!  [2013 Jul] 
*حال ایران خانم بد است!  [2013 Jul] 
*پیروزی جامعه مدنی بر جامعه مدینه النبی!  [2013 Jul] 
*زندان یا قتلگاه!  [2013 Jun] 
*کله شقی و قانون گریزی یا برگشت براه اعتدال و عقلانیت!   [2013 Jun] 
*عروسک های سپاه!  [2013 Jun] 
*«حقوق تعریف شده حزب الله»!  [2013 Jun] 
*آیا «روز رهایی نزدیک است»؟!  [2013 May] 
*به سوی خلافت اسلامی!  [2013 May] 
*رد صلاحیت در پایبندی به قانون!   [2013 May] 
*سیرک انتصخوابات  [2013 May] 
*کارنامه سیاه حکومت مدعی حمایت از مستضعفان!   [2013 May] 
*بی یاوری مردم سوریه!  [2013 Apr] 
*«سال رسوایی سیاسی و اقتصادی»!   [2013 Apr] 
*جابجایی محمود با محمد یا محسن و یا ...!  [2013 Apr] 
*گشودن گره کور!  [2013 Mar] 
*پیروزی نوروز!  [2013 Mar] 
*پایمال شدن منافع ملی!  [2013 Mar] 
*کش بدهید!  [2013 Feb] 
*زجرکشی!  [2013 Feb] 
*چه چیز «مجرمانه» نیست؟!  [2013 Feb] 
*سکّه یک پول!  [2013 Feb] 
*شورش پابرهنگان!  [2013 Jan] 
*کشت علوفه در جنگل!  [2013 Jan] 
*نمایش درماندگی در اپرا!  [2013 Jan] 
*پا جای پای ما!  [2012 Dec] 
*راه تازه غارت!  [2012 Dec] 
*شکست شعار «النصربالرعب»!  [2012 Dec] 
*«تصحیح بی عدالتی تاریخی»  [2012 Dec] 
*بزنگاه حساس!  [2012 Nov] 
*لحاف ملا!  [2012 Nov] 
*هرگز چنین مباد!  [2012 Nov] 
*«تغییر»؟ حتی یک ذرّه!  [2012 Nov] 
*فریب خوار و فریبکار!  [2012 Sep] 
*درحال پیشرفت مطلوب!  [2012 Sep] 
*نظام ولایی و اصل انصاف!  [2012 Sep] 
*«به نام ایرانیان، مردم سوریه را نکشید»!  [2012 Sep] 
*بیماری درمان ناپذیر!  [2012 Aug] 
*تا هست می کشد!  [2012 Aug] 
*خط قرمز یا چراغ سبز!  [2012 Aug] 
*دریاچهء بینوای ارومیه!   [2012 Aug] 
*«هان ای دل عبرت بین...»!   [2012 Aug] 
*پشت سر افغانستان!  [2012 Jul] 
*«مسیر طبیعی امور»!   [2012 Jul] 
*ترک برداشتن شیشهء عمر!   [2012 Jul] 
*کنگره وصف گل!  [2012 Jun] 
*استخوان های لای زخم!  [2012 Jun] 
*در صدر فهرست ننگ!   [2012 Jun] 
*کارنامه درخشان برادران قاچاقچی   [2012 Jun] 
*زبان زور!   [2012 May] 
*کند شدن شمشیردودم!   [2012 May] 
*مرحله آخرکلاه گشاد هدفمند!   [2012 May] 
*اثر تذکر و هشدار!  [2012 May] 
*اثر تذکر و هشدار!   [2012 Apr] 
*آخرین تیرهای ترکش!  [2012 Feb] 
*دیوان بلخ!  [2012 Feb] 
* پرسش تلخ!  [2012 Feb] 
*ننگ بر روسیه و...  [2012 Feb] 
*بار سنگین و ننگین!  [2012 Feb] 
*افسارگسیختگی اقتصاد!  [2012 Jan] 
* جدایی ج. ا. از سوریه!  [2012 Jan] 
*گردنه خطرناک!  [2012 Jan] 
*تنگه و تنگنا!  [2012 Jan] 
*شرط بندی روی اسب مرده!  [2011 Dec] 
*به «جوان آنلاین» سپاه پاسداران و اذنابش!  [2011 Dec] 
*واسلاو و کیم!  [2011 Dec] 
*حیف و صد حیف!  [2011 Dec] 
*انجام کار ناتمام!  [2011 Nov] 
*مرگ در بحران!  [2011 Nov] 
*نیاز به حمله نظامی نیست!  [2011 Nov] 
*محاکمه دردادگاه صالح!  [2011 Nov] 
*زایش موش از کوه «بهار عربی»!  [2011 Oct] 
*«فکاهی مبتذل»!  [2011 Oct] 
*من آدم می کشم، تو آدم می کشی...  [2011 Oct] 
*خودش کش می آید!  [2011 Oct] 
*آسانی و آرامی!  [2011 Sep] 
*حق ناحق!  [2011 Sep] 
*نیمه راه ناکجاآباد!  [2011 Sep] 
*این مسخره بازی ها برای چیست؟!   [2011 Sep] 
*کویر غیرقابل سکونت!  [2011 Aug] 
*لرزه براندام ولی فقیه!  [2011 Aug] 
*معیار سنجش بزرگی یک ملت چیست؟  [2011 Aug] 
*علوم انسانی، بر پایهء قرآن-شرعیات!  [2011 Aug] 
*استبداد پذیری!  [2011 Aug] 
*زندان يا محل شکنجه و کشتار!   [2011 Jul] 
*خودکامگی و نبود آزادی، جواز مبارزه مسلحانه ؟!  [2011 Jul] 
*خانه چوبی!  [2011 Jul] 
*شهامت اخلاقی یا زدن نعل وارونه!  [2011 Jul] 
*ناهمبستگی اسلامی!  [2010 Sep] 
*گرفتار در چنبر خودکرده‌ها!  [2010 Jun] 
*گندیدگی ریشه!  [2010 May] 
*ایستاده بر بلندای قلّهء وقاحت!   [2010 May] 
*آیا واقعا" «این اسلام نیست»؟!  [2010 Apr] 
*سرازیری سقوط!  [2010 Apr] 
*زبان هرزه درا!  [2010 Apr] 
*صداهای انیرانی!  [2010 Apr] 
*98 به 2، 2 به 98!  [2010 Apr] 
*"در کمرکش چاه"!  [2010 Mar] 
*فرصت سوزی!  [2010 Feb] 
*مجمع عمومی 22 بهمن!  [2010 Feb] 
*ورشکستگی همه جانبه!  [2010 Jan] 
*گازانبر ترور و فریب!  [2010 Jan] 
*غبارآلود یا تیره وتار؟!  [2010 Jan] 
*وبال گردن!  [2009 Dec] 
*توفان در فنجان شکستهء ولایت!  [2009 Dec] 
*ژرفنای فرومایگی!  [2009 Dec] 
*ما دانشجوییم!  [2009 Dec] 
*فاسد تا مغزاستخوان!  [2009 Nov] 
*فروریزی دیوارهای ننگ و ترس!  [2009 Nov] 
*مخلّ مبانی زندگی انسانی!  [2009 Nov] 
*جایگاه سبز در رنگین کمان!  [2009 Oct] 
*کهریزک: دادگاه جنایتکاران!  [2009 Oct] 
*اوباما چه می کند؟!   [2009 Sep] 
*جامعهء پریشان و حاکمان روان پریش!  [2009 Aug] 
*تجاوز در نظام تجاوز در تجاوز!  [2009 Aug] 
*سردرگم وآشفته!  [2009 Aug] 
*دشمنی با هویت ایرانی!  [2009 Aug] 
*تلقّی فاشیستی ازآزادی بیان و...  [2009 Jul] 
*چه نیاز به دشمن؟!  [2009 Jul] 
*به سوی فروپاشی!  [2009 Jul] 
*ما نشستیم و...  [2009 Jul] 
*ایران غلتیده در خون   [2009 Jun] 
*حماسه شکوهمند رسوایی  [2009 Jun] 
*سه رباعی درباره‌ی مقام معظم رهبری  [2009 Jun] 
*دود شد و به هوا رفت  [2009 Jun] 
*من رأی نمی‌دهم   [2009 Jun] 
*گردونه ی اهریمنی   [2009 Jun] 
*آزادترین کشور دنیا   [2009 May] 
*حکومت بسیجی ـ سپاهی   [2009 Apr] 
*سال اصلاح الگوی مصرف   [2009 Mar] 
*نفت و فرهنگ  [2009 Mar] 
*به عمر تا علی بشنود  [2009 Mar] 
*نوروزتان پیروز   [2009 Mar] 
*حیا  [2009 Feb] 
*ولایت فقیه و حقوق بشر  [2009 Feb] 
*آمدن شهسوار ناجی  [2009 Feb] 
*بهای آمریکا ستیزی   [2009 Feb] 
*اوبامانیا!  [2009 Jan] 
*آلوده چون هوا   [2009 Jan] 
*فروش چاه های نفت   [2009 Jan] 
*عظمت کنفت شدن   [2009 Jan] 
*فاجعه پایان سال، سال پایان فاجعه  [2009 Jan] 
*نظام قانون ستیز   [2008 Dec] 
*بخشش از کیسه خلیفه!  [2008 Dec] 
*ننگ بر دیکتاتوری  [2008 Dec] 
*دنیای پرآشوب  [2008 Dec] 
*"YES WE CAN" !  [2008 Nov] 
*دو بازوی بلند و کوتاه   [2008 Nov] 
*دگرگشت یا برگشت   [2008 Nov] 
*کار شما تمام است   [2008 Nov] 
*هم شرقی، هم غربی   [2008 Sep]