جایگاه در شاخص فلاکت!
شهباز نخعی

 
 
 
 
کار، که فردوسی بزرگ آن را "سرمایه جاودانی" خوانده، جوهر وجود انسان و از جمله مهم ترین نیازها و حقوق انسان است.  براساس کار است که خانواده یعنی نهاد پایه ای سازماندهی جامعه دوام و قوام می یابد.  مطالعات جامعه شناسی تأیید می کند که در بسیاری از آسیب های اجتماعی: بزه، جرم، جنایت، اعتیاد، طلاق، خودکشی و... بیکاری سهم و نقشی عمده دارد.  اهمیت داشتن کار تا حدی است که منشور جهانی حقوق بشر یکی از مواد سی گانه خود را به آن اختصلص داده است.  ماده 23 این منشور می گوید: «هر انسانی حق دارد که صاحب شغل بوده و آزادانه شغل خویش را انتخاب کند».  حتی قانون اساسی ارتجاعی و استبداد محور حکومت آخوندی نیز این حق را به رسمیت شناخته و برای دولت در تأمین آن وظیفه تعیین کرده است.  اصل 28 این قانون می گوید: «هرکس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست برگزیند.  دولت موظف است با رعایت نیاز جامعه به مشاغل گوناگون، برای همه افراد امکان اشتغال به کار و شرایط مساوی را برای احراز مشاغل ایجاد نماید».
 
اهمیت داشتن کار به حدی است که درکشورهای مردم سالار، احزاب گوناگون برای رقابت با یکدیگر و دستیابی به قدرت، بیش از هر موضوع دیگر بر مسئله ایجاد اشتغال تکیه می کنند تا آراء مردم را کسب نمایند.  حتی در کشورهای استبدادی نیز خودکامگان حاکم، برای توجیه مشروعیت نداشته خود، به آمارهای راست یا دروغ ایجاد اشتغال استناد می کنند و حتی کاهش یک دهم درصد در میزان بیکاری را دلیل درستی و کارآمدی سیاست های خود می نمایانند.
 
درحال حاضر جز در مورد چند کشور، که شوربختانه میهن نگونبخت ما نیز درشمار آنها است، نرخ بیکاری بیشتر کشورهای دنیا یک رقمی است.  خبرگزاری حکومتی "مهر" در گزارشی که درتاریخ 19 آوریل منتشر شده نرخ بیکاری در برخی از کشورها را به شرح زیر اعلام کرده است: «تایلند 9 دهم درصد، سنگاپور 1.8 درصد، مالزی 3.3 درصد، هنگ کنگ 3.4 درصد، کره جنوبی 3.5 درصد، چین 4.1 درصد، تایوان 4.2درصد، ژاپن 4.3 درصد، اتریش و مکزیک 4.8 درصد، استرالیا 5.6 درصد و امریکا 7.6درصد».  نکته درخور توجه این است که هرقدر نرخ بیکاری پایین تر باشد، مدیریت و ساماندهی آن آسان تر است زیرا افراد شاغل با پرداخت حق بیمه بیکاری راحت تر می توانند از عهده تأمین حقوق ایام بیکاری افراد بیکار برآیند و زندگی بیکاران دستخوش نابسامانی و تلاطم نمی شود.  درگزارش منتشرشده توسط خبرگزاری"مهر" نرخ بیکاری در ایران 20.25 درصد ذکر شده اما به آن افزوده شده است که: «با این حال، طبق آخرین اعلام مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری کشور درپایان سال گذشته به میزان 12.2 درصد بوده است»!  اگر خواننده کنجکاو و درعین حال مبهوت از این تفاوت فاحش آماری، درصدد برآید که با مراجعه به منابع دیگر دریابد کدام یک از دو رقم درست است، به جدول انتشار یافته از سوی تارنمای خبرگزاری "مشرق" برمی خورد که نرخ بیکاری را 18.5 درصد اعلام می کند و به بهت و سردرگمی اش افزوده می شود!
 
این مخدوش بودن آمارها در زمینه اشتغال و بیکاری – و حتی شمار جمعیت فعال – چیز جدیدی نیست و سال ها است که کشور از این آفت در رنج است. درواقع، مسئولان حکومت آخوندی – که بی لیاقتی و ناکارآمدی ویژگی از صدر تا ذیلشان است – برای پوشاندن ناتوانی های خود در رفع یا کاهش مشکل بیکاری به دستکاری در آمارها، تغییر معیارهای تعریف "بیکار" و حتی گفتن دروغ های وقیحانه و شاخدار می پردازند.  درحالی که در معیارهای جهانی اشتغال با دو وجه نیمه وقت و تمام وقت تعریف می شود که میزان ساعت کار آن به ترتیب حدود 15 تا 30 ساعت درهفته است، پایوران حکومت آخوندی برای آن که میزان بیکاری را کمتر از آنچه که هست جلوه دهند، ترفندی مکارانه به کار می بندند.  بنابر گزارش تیر 1392 تارنمای "بولتن نیوز": «تاسال 1383 شاخص نرخ بیکاری اینگونه تعریف می شد که در آن هر شخصی که دو روز در هفته مرجع را کار می کرد [یعنی 16 ساعت کار در هفته] شاغل محسوب می گشت.  درسال 1384 تعریف نرخ بیکاری تغییر یافت.  بسیاری معتقد بودند که این تغییر برای کمتر نشان دادن نرخ بیکاری در کشور توسط دولت نهم صورت گرفته است... درحال حاضر براساس تعریف دولت هرکس حداقل یک ساعت درهفته کار کند شاغل محسوب می شود»!  طرفه این که این تعریف دغلبازانه در دولت"تدبیر و امید" نیز تغییر نیافته است.
 
در بخش دیگری از گزارش "بولتن نیوز"آمده است: «براساس آمار رسمی، تعداد بیکاران ایران بین سه تا سه و نیم میلیون نفر است، اما کارشناسان آمار بیکاران را بیش از چهار میلیون نفر برآورد می کنند.  هرساله دست کم حدود هشتصد هزار نفر وارد بازار کار ایران می شوند و کشور توان کافی برای پاسخگویی به این حجم از متقاضیان کار را ندارد» و در نتیجه هرسال چندصد هزار تن به انبوه بیکاران افزوده می شود.  چاره ای که دولت محبوب و مورد حمایت رهبر درزمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژادبرای حل مشکل روزافزون بیکاری یافته بود، سرهم کردن دروغ های بزرگ و شاخدار درمورد میزان ایجاد شغل بود.  احمدی نژاد در 24 فروردین 1390 (به نقل از تارنمای"مردم سالاری") درسفر سیستان و بلوچستان گفت: «دو میلیون و چهارصد هزار بیکار از دوره های گذشته وجود دارد و سالی یک میلیون و دویست هزار جوان جدید وارد بازارکار می شوند که اگر سالی فقط یک میلیون و پانصدهزار شغل ایجاد کنیم، چندین سال طول خواهد کشید که نرخ بیکاری به حد استاندارد برسد.  ازاین رو دولت تصمیم گرفته است با دو گام بلند، بیکاری را از ایران ریشه کن کند.  دولت همه امکانات و شرایط را فراهم کرده تا امسال دو و نیم مسلیون شغل ایجاد کند»!  او چند ماه بعد در سفر به همدان نیز دروغ وقیحانه خود را تکرار کرد: «امسال و سال آینده هرسال 2.5 میلیون شغل در کشور ایجاد خواهیم کرد به طوری که تا پایان سال آینده پدیده زشتی به نام بیکاری نخواهیم داشت»و چند ماه بعد در اسلامشهر نیز بر این وعده غیرعملی خود تأکید نمود.
 
گوبلز، وزیر تبلیغات آلمان نازی (نقل به مضمون) می گفت برای باورپذیر بودن، دروغ باید آنقدر بزرگ باشد که مخاطب احتمال دروغ بودن آن را ندهد. کسی که ادعای ایجاد 2.5 میلیون شغل در یک سال را – آنهم به طور مکرر – از احمدی نژاد می شنید، با خود می گفت این آدم هرقدر هم که در دروغگویی وقیح و بی حیا باشد، دست کم به یک دهم ادعایش که عمل می کند و این خود ایجاد 250 هزار شغل در یک سال می شود.  آیا چنین شد؟  تارنمای "جهان نیوز" درتاریخ 22 مهر1392 نوشت: «علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه دولت یازدهم رسما اعلام کرد که در بهترین حالت در 8 سال دولت احمدی نژاد تنها سالانه 75 هزار فرصت جدید شغلی ایجاد شد که سرجمع 8 ساله 600 هزار شغل می شود»!
 
دربیشتر کشورهای دنیا، آموزش راهکاری برای کاهش شمار بیکاران است و دولت ها بخشی از بودجه ایجاد اشتغال خود را صرف آموزش بیکاران می کنند تا بخت یافتن شغل آنان افزایش یابد.  در حکومت شترگاوپلنگ آخوندی این وضعیت وارونه است یعنی هرچه متقاضی کار بیسوادتر باشد، بخت یافتن شغل برایش بیشتر است و هرچه تحصیلات عالی تر داشته باشد این بخت کاهش می یابد.  بنابر گزارش خبرگزاری حکومتی "مهر":«مهم ترین معضل فعلی کشور دربخش اشتغال و بازارکار، بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی است که عموما پس از فراغت از تحصیل و آماده  شدن برای ورود به عرصه کار و تولید، با مشکلات جدی روبرو می شوند... ازحدود 11.2 میلیون نفر جمعیت دارای تحصیلات عالی یا درحال تحصیل در کل کشور، متاسفانه 5.7 میلیون نفر (51.4 درصد) غیرفعال هستند».  تارنمای "صراط نیوز" نیز می نویسد: «برخی از زنان دستفروش مترو مدرک تحصیلی فوق لیسانس دارند و به دلیل نداشتن کار اقدام به دستفروشی می کنند».  وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی هم (به نقل از خبرگزاری "مهر") می گوید: «نرخ بیکاری در فارغ التحصیلان دانشگاهی 10 برابر کسانی است که در کشور تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم دارند»!
 
آنچه که تا اینجا گفته شد، بیشتر در زمینه آمار و ارقام و جنبه کمّی مسئله بیکاری بود.  آیا درعرصه کیفی وضع به گونه ای هست که تاحدودی کاستی های جنبه کمّی را جبران کند؟  شوربختانه نه تنها چنین نیست، بلکه درعرصه کیفی وضع بدتر نیز هست.  از یک سو، دستگاه های دولتی و شبه دولتی، که بزرگ ترین کارفرمایان هستند، به شدت دچار تورم نیروی انسانی و عوارض مخرب آن هستند و ازسوی دیگر، چنان که تارنمای "انتخاب" در تاریخ 31 فروردین 1391 اعلام کرده: «سرانه مفید کار در ایران سالانه 800 ساعت است.  درحالی که این میزان در ژاپن 2420 ساعت، در کره جنوبی 1900 ساعت، پاکستان 1100 ساعت و افغانستان 950 ساعت است».
 
آیا دولت "تدبیر و امید" – یا هر دولت دیگری در نظام ولایت مطلقه فقیه – قادر خواهد بود به این نابسامانی فاجعه بار لگام بزند؟  به گزارش تارنمای "ایران پرس نیوز": «علی ربیعی (وزیر کار) در روزهای ابتدایی سال جاری... گفت: «هدف گذاری وزارت تعاون، کار و رفاه ایجاد 400 الی 500 هزار شغل جدید است که این موضوع نشان می دهد دولت درسال جاری نیز بین 4 تا 5 درصد رشد اقتصدی پیش بینی کرده است.  کارشناسان می گویند هریک درصد رشد واقعی اقتصادی 100 تا 110 هزار شغل جدید ایجاد می کند». پیش بینی آماری آقای وزیر را راستی آزمایی کنیم تا دریابیم تا چه حد واقع بینانه است.  نخست این که او نمی گوید که درشرایط وحشتناک بلبشوی اقتصادی، که بیش از نیمی از واحدهای تولیدی تعطیل شده و بقیه نیز با کمتر از نیمی از ظرفیت خود کار می کنند، دربرابر این 400 تا 500 هزار شغل فرضی ایجاد شده، چه تعداد شغل از دست می رود. دودیگر، آیا پیش بینی رشد واقعی اقتصادی 4 تا 5 درصدی از قماش همان ادعاهای بی پایه احمدی نژاد نیست؟  برای دریافت پاسخ به تارنمای "اقتصاد نیوز"، تیر 1393 رجوع می کنیم که می نویسد:«بانک جهانی پیش بینی کرد که نرخ رشد اقتصادی ایران در سال های 2015 و 2016 به ترتیب 1.8 درصد و 2 درصد برسد و درسال های 2012، 2013 و 2014 رشد اقتصادی به ترتیب منفی 2.9 درصد، منفی 1.5 درصد و یک درصد بوده است».  این را نیز باید درنظر داشت که پیش بینی های بانک جهانی برمبنای داده هایی است که کشورها در اختیار آن می گذارند و با توجه به عیار درستکاری حکومت آخوندی احتمال اغراق در آن را نمی توان منتفی دانست.
 
یکی از عرصه هایی که حکومت آخوندی بخت آن را دارد که در آن به رده های بالای جدول برسد"شاخص فلاکت" است.  پایگاه خبری آموزشی "عصربانک" درباره این شاخص می نویسد: «شاخص فلاکت، حاصل جمع درصدهای بیکاری و تورم، درسال 1384 که محمود احمدی نژاد زمام امور اجرایی کشور را به دست گرفت 21.9 درصد بود که با افزایش 28.6 درصدی اکنون به 50.5 درصد رسیده است».
 
افسوس که نظام پلید و ویرانگر ولایت مطلقه فقیه چنان بلایی برسر میهن غنی و ثروتمندمان آورده که باید نگران بالا و پایین رفتن جایگاه خود در شاخص فلاکت باشیم!
 
 
 
شهباز نخعی
2 اردیبهشت 1394
 
 

منبع:پژواک ایران


شهباز نخعی

فهرست مطالب شهباز نخعی  در سایت پژواک ایران 

*اختیارات بدون پذیرش مسئولیت!‏   [2018 Jun] 
*انتخاب بین ارسنیک و سیانور!‏   [2018 May] 
*ترقی ازابراز «تأسف» و «نگرانی» به «بهت زدگی»!  [2018 May] 
*برجام درجام!‏   [2018 May] 
*هنوز فرصت هست!  [2018 May] 
*درس چگونگی رهایی از شرّ استبداد!   [2018 Apr] 
*فرار بی مغزها!‏   [2018 Apr] 
*«کارنامه درخشان»!   [2018 Apr] 
*دلار 10 هزارتومانی!  [2018 Mar] 
*سال آخر!   [2018 Mar] 
* حرکت در دایره بسته!   [2018 Mar] 
* قطعنامه های بی معنا!   [2018 Feb] 
*«العفو، العفو»!  [2018 Feb] 
*دخیل بستن به امامزاده رفراندوم!  [2018 Feb] 
* ‏«توبه گرگ...»!‏   [2018 Feb] 
*مسابقه سقوط!‏  [2018 Feb] 
*تبدیل بنگاهداری به سهامداری!‏   [2018 Jan] 
* تَرَک برداشتن دیوار ترس!‏  [2018 Jan] 
* دستاویز واقعیت گریزی!‏   [2018 Jan] 
*فرصت طلایی!‏   [2018 Jan] 
*آنکارا درصدد چنگ اندازي مجدد بر خاورنزديک است؛ پايان «مدل ترک»  [2017 Apr] 
*ترجمه کتاب "امپراتوری تفتیش"   [2017 Mar] 
*نبرد عقل و احساس!  [2016 Jun] 
*در شیشه کردن غول!   [2016 Jun] 
* امنیت واقعی و توهّم امنیت!  [2016 Jun] 
*داد از این همه بیداد!  [2016 Jun] 
*«ترکیه لاییک است و لاییک می ماند»!   [2016 May] 
* بهای سنگینِ خیره سری!  [2016 May] 
* «مایه شرمساری و نابخشودنی»!   [2016 May] 
*ذهنیت ترفندباز!  [2016 Apr] 
* هشدارهای مکرّر و گوش های ناشنوا!  [2016 Apr] 
* پرونده موشکی، جایگزین پرونده هسته ای!  [2016 Apr] 
* پرونده موشکی، جایگزین پرونده هسته ای!  [2016 Apr] 
*پرده ی غبار!  [2016 Apr] 
*چرا نمی پرسید چرا؟!  [2016 Mar] 
*پا پس کشیدن ناگهانی!   [2016 Mar] 
*پیامد نرمش قهرمانانه!   [2016 Mar] 
*«خُب، به کجا رسیدید؟»!  [2016 Mar] 
*در انتظار داوری تاریخ!   [2016 Feb] 
*بیم و امید   [2016 Feb] 
*ولایت مطلقه فقیه منشأ فساد است!  [2016 Feb] 
*چشم پوشی بر نقض گسترده حقوق بشر درایران!  [2016 Jan] 
* فرجام یا آغاز راه دراز 8 ساله اجرای برجام!   [2016 Jan] 
*پنهان کردن ناتوانی در پوشش سخاوت!   [2016 Jan] 
*رهایی از شرّ حکومت ولایت مطلقه فقیه!  [2016 Jan] 
*لاف زنی های ریاکارانه روباه بنفش!   [2015 Dec] 
*جنایت مشروع و قانونی علیه بشریت!  [2015 Dec] 
*ترفند بازی حکومت آخوندی!  [2015 Dec] 
*اردوغان، نفت، داعش!  [2015 Dec] 
*شکرگزاری!  [2015 Nov] 
*چرا؟!  [2015 Nov] 
*13 کرسی تا سلطان رجب!  [2015 Nov] 
*سازمان بی سامان!  [2015 Oct] 
* تلنگر مردمی!  [2015 Oct] 
*زدوبند روسیه با غرب!  [2015 Oct] 
*گام نهایی!  [2015 Oct] 
*سوریه در اشغال روسیه!  [2015 Oct] 
*تکلیف روشن است!  [2015 Sep] 
*روغن روی آش سوریه!  [2015 Sep] 
*سیاست مداران دروغگو، خودخواه و فرصت طلب!  [2015 Sep] 
*بدتر از دروغ!  [2015 Aug] 
*زیر آواز زدن ورشکسته [به تقصیر]!  [2015 Aug] 
*«هزاران نکته و سخن ناگفته»!  [2015 Aug] 
*کورسوی امید!  [2015 Aug] 
*«سوریه، ننگین ترین لکّه بروجدان انسانی جهان»!  [2015 Jul] 
*یک نان نسیه و صد گرسنه!  [2015 Jul] 
*دو توافق و یک پرسش: فرجام یا آغاز؟!  [2015 Jul] 
*«میراث بین المللی افتضاح»!  [2015 Jul] 
*نظام برده داری مدرن!  [2015 Jul] 
*رسیدن به توافق نهایی؟!  [2015 Jun] 
*شکست فاجعه بار ج.ا. !  [2015 Jun] 
*حساب هایی که درست از آب در نیامد!  [2015 Jun] 
*رسوایی فساد در فیفا!  [2015 Jun] 
*مظلوم نمایی و رجزخوانی های توخالی!  [2015 May] 
*داعش، پدیده ای گذرا یا ماندگار؟!  [2015 May] 
*زمین لرزه در تهران، احتمالی ضعیف یا رویدادی محتوم با زمان غیرقابل پیش بینی!  [2015 May] 
*وجدان ناآرام آقای اوباما!  [2015 May] 
*جایگاه در شاخص شادی و رضایت!  [2015 May] 
*جایگاه در شاخص فلاکت!  [2015 Apr] 
*گل سوریه و سبزه یمن!  [2015 Apr] 
*آن که فریب می دهد و آن که فریب می خورد  [2015 Apr] 
*هردو حق دارند!  [2015 Apr] 
*پیشنهاد رهبری خاتمی!  [2015 Mar] 
*مسئول مستقیم سرنوشت دردناک یونس ها!  [2015 Mar] 
*قمار سیاسی!  [2015 Mar] 
*عجیبا! غریبا! شگفتا!  [2015 Feb] 
*سکولاریسم اسلامی!  [2015 Feb] 
*سر گاو هسته ای در خمره ولایت!  [2015 Feb] 
*جنایات بی مکافات!  [2015 Jan] 
* گسترش آشفتگی، تنش و آشوب!  [2015 Jan] 
*جنگ با معلول!  [2015 Jan] 
*جمهوری اسلامی، آری یا نه؟!  [2015 Jan] 
*2015، سال تعیین تکلیف؟!  [2015 Jan] 
*زهی خیال محال!  [2014 Dec] 
*«سبقت گرفتن در شیادی»!  [2014 Dec] 
*نشانی بیت رهبری!  [2014 Dec] 
* کاهش و افزایش بهای نفت و نان!  [2014 Dec] 
* بغض فروخورده!  [2014 Nov] 
* گریز از مسئولیت!  [2014 Nov] 
*«روز واقعه» برای باراک حسین اوباما!  [2014 Nov] 
*روگردانی از اسلام سیاسی!  [2014 Oct] 
*مستقیم از بیت رهبری!  [2014 Oct] 
*نباید درحد حرف باشد!  [2014 Oct] 
*حق زندگی!  [2014 Oct] 
*پایان رنج ها!  [2014 Oct] 
*ردایی از تار و پود دروغ!  [2014 Sep] 
*بان کی مون، عامل سازمان CIA!  [2014 Sep] 
*رطب خورده...!  [2014 Sep] 
*راهبرد بی عملی و انفعال!  [2014 Sep] 
*دور باطل!  [2014 Aug] 
*«یک: رهبر نباشد، دو: سپاه نباشد»!  [2014 Aug] 
*شمار طرفداران حکومت آخوندی!  [2014 Aug] 
*زندانی با 78 میلیون زندانی!  [2014 Jul] 
*حد و مرز بیدادگری!  [2014 Jul] 
*غزوه ی غزه!  [2014 Jul] 
*معنای اعتدال!  [2014 Jul] 
*دو خلیفه در یک اقلیم!  [2014 Jul] 
*«فروپاشی نظامی پوسیده»!  [2014 Jun] 
*رهایی از بن بست!  [2014 Jun] 
*حوزه آسیب رسانی توفان!  [2014 Jun] 
*اعداد بی پایه و اساس و مغایر منافع ملی!  [2014 Jun] 
*نجات دهنده سوریه و کل خاورمیانه!  [2014 May] 
* قوطی بگیر و بنشان!  [2014 May] 
*بهایی ستیزی؛ ما منزجریم!  [2014 May] 
*«آیینه شکستن خطاست»!  [2014 May] 
*فارغ شدن از عشق به استبداد یا دگرگونی در بازتولید آن؟!  [2014 May] 
*توهین به مقام معظم رهبری!  [2014 Apr] 
*بحران عمیق تر و پیامدهای وحشتناک!  [2014 Apr] 
*«باید به شدت مراقب بود»!  [2014 Apr] 
*شکستن رکورد بیدادگری!  [2014 Apr] 
*... که غصّه سرآید!  [2014 Mar] 
*باید ازما تشکر کنند!  [2014 Mar] 
*خواب آرام آقای اوباما!  [2014 Mar] 
*«حرف حساب جواب ندارد»، جنجال دارد!  [2014 Mar] 
*پیروزی ایستادگی بر سرکوب!  [2014 Feb] 
*جام زهر و این همه ادا!  [2014 Feb] 
*بانی واقعی انقلاب!   [2014 Feb] 
*سبد کالا؛ چرا چنین خوار شدیم؟!  [2014 Feb] 
*دیپلماسی واقعیت گریز و روان پریش  [2014 Jan] 
*عوض کردن آبنبات با سماق!  [2014 Jan] 
*قربانی سیاست بازی ها!  [2014 Jan] 
*سرباز کوچک و جسور ولایت و جرثومه فساد!  [2014 Jan] 
*تئوری توطئه!  [2013 Dec] 
* تسویه خرده حساب ها!   [2013 Dec] 
*گنداب ولایی فساد!  [2013 Dec] 
*نگاه راهبردی ظریف به ابوموسی!   [2013 Dec] 
*توافق ذلت بار ژنو؛ چاره دیگری نبود!   [2013 Nov] 
*دخیل بستن به امامزاده اوباما!  [2013 Nov] 
*مذاکرات کرها!  [2013 Nov] 
*کاپیتولاسیون روسی و چینی!   [2013 Nov] 
*کاشت باد و دروی توفان!  [2013 Oct] 
*حکایت چوب و پیاز!  [2013 Oct] 
*بحران ساز پایان بخش بحران!  [2013 Oct] 
*پاک کردن داغ ننگ!  [2013 Oct] 
*پایان بخشیدن به کابوس 35 ساله!  [2013 Oct] 
*نخورده نباید شکرکرد!  [2013 Sep] 
* «آنچه این نامردمان...»!  [2013 Sep] 
*تله خود ساخته!  [2013 Sep] 
*کوبیدن برطبل رسوایی!  [2013 Sep] 
*ترکیب دو رییس جمهوری!  [2013 Aug] 
* پرداخت یکجای صورت حساب!   [2013 Aug] 
*هم تقلب بود، هم تدلیس!  [2013 Aug] 
*کدام فرقه ضالّه، مضلّه واقعی است؟!   [2013 Aug] 
*مرغ یک پا دارد!  [2013 Jul] 
*کشتار در بن بست!  [2013 Jul] 
*«ولا[کن] تجسسوا»!  [2013 Jul] 
*حال ایران خانم بد است!  [2013 Jul] 
*پیروزی جامعه مدنی بر جامعه مدینه النبی!  [2013 Jul] 
*زندان یا قتلگاه!  [2013 Jun] 
*کله شقی و قانون گریزی یا برگشت براه اعتدال و عقلانیت!   [2013 Jun] 
*عروسک های سپاه!  [2013 Jun] 
*«حقوق تعریف شده حزب الله»!  [2013 Jun] 
*آیا «روز رهایی نزدیک است»؟!  [2013 May] 
*به سوی خلافت اسلامی!  [2013 May] 
*رد صلاحیت در پایبندی به قانون!   [2013 May] 
*سیرک انتصخوابات  [2013 May] 
*کارنامه سیاه حکومت مدعی حمایت از مستضعفان!   [2013 May] 
*بی یاوری مردم سوریه!  [2013 Apr] 
*«سال رسوایی سیاسی و اقتصادی»!   [2013 Apr] 
*جابجایی محمود با محمد یا محسن و یا ...!  [2013 Apr] 
*گشودن گره کور!  [2013 Mar] 
*پیروزی نوروز!  [2013 Mar] 
*پایمال شدن منافع ملی!  [2013 Mar] 
*کش بدهید!  [2013 Feb] 
*زجرکشی!  [2013 Feb] 
*چه چیز «مجرمانه» نیست؟!  [2013 Feb] 
*سکّه یک پول!  [2013 Feb] 
*شورش پابرهنگان!  [2013 Jan] 
*کشت علوفه در جنگل!  [2013 Jan] 
*نمایش درماندگی در اپرا!  [2013 Jan] 
*پا جای پای ما!  [2012 Dec] 
*راه تازه غارت!  [2012 Dec] 
*شکست شعار «النصربالرعب»!  [2012 Dec] 
*«تصحیح بی عدالتی تاریخی»  [2012 Dec] 
*بزنگاه حساس!  [2012 Nov] 
*لحاف ملا!  [2012 Nov] 
*هرگز چنین مباد!  [2012 Nov] 
*«تغییر»؟ حتی یک ذرّه!  [2012 Nov] 
*فریب خوار و فریبکار!  [2012 Sep] 
*درحال پیشرفت مطلوب!  [2012 Sep] 
*نظام ولایی و اصل انصاف!  [2012 Sep] 
*«به نام ایرانیان، مردم سوریه را نکشید»!  [2012 Sep] 
*بیماری درمان ناپذیر!  [2012 Aug] 
*تا هست می کشد!  [2012 Aug] 
*خط قرمز یا چراغ سبز!  [2012 Aug] 
*دریاچهء بینوای ارومیه!   [2012 Aug] 
*«هان ای دل عبرت بین...»!   [2012 Aug] 
*پشت سر افغانستان!  [2012 Jul] 
*«مسیر طبیعی امور»!   [2012 Jul] 
*ترک برداشتن شیشهء عمر!   [2012 Jul] 
*کنگره وصف گل!  [2012 Jun] 
*استخوان های لای زخم!  [2012 Jun] 
*در صدر فهرست ننگ!   [2012 Jun] 
*کارنامه درخشان برادران قاچاقچی   [2012 Jun] 
*زبان زور!   [2012 May] 
*کند شدن شمشیردودم!   [2012 May] 
*مرحله آخرکلاه گشاد هدفمند!   [2012 May] 
*اثر تذکر و هشدار!  [2012 May] 
*اثر تذکر و هشدار!   [2012 Apr] 
*آخرین تیرهای ترکش!  [2012 Feb] 
*دیوان بلخ!  [2012 Feb] 
* پرسش تلخ!  [2012 Feb] 
*ننگ بر روسیه و...  [2012 Feb] 
*بار سنگین و ننگین!  [2012 Feb] 
*افسارگسیختگی اقتصاد!  [2012 Jan] 
* جدایی ج. ا. از سوریه!  [2012 Jan] 
*گردنه خطرناک!  [2012 Jan] 
*تنگه و تنگنا!  [2012 Jan] 
*شرط بندی روی اسب مرده!  [2011 Dec] 
*به «جوان آنلاین» سپاه پاسداران و اذنابش!  [2011 Dec] 
*واسلاو و کیم!  [2011 Dec] 
*حیف و صد حیف!  [2011 Dec] 
*انجام کار ناتمام!  [2011 Nov] 
*مرگ در بحران!  [2011 Nov] 
*نیاز به حمله نظامی نیست!  [2011 Nov] 
*محاکمه دردادگاه صالح!  [2011 Nov] 
*زایش موش از کوه «بهار عربی»!  [2011 Oct] 
*«فکاهی مبتذل»!  [2011 Oct] 
*من آدم می کشم، تو آدم می کشی...  [2011 Oct] 
*خودش کش می آید!  [2011 Oct] 
*آسانی و آرامی!  [2011 Sep] 
*حق ناحق!  [2011 Sep] 
*نیمه راه ناکجاآباد!  [2011 Sep] 
*این مسخره بازی ها برای چیست؟!   [2011 Sep] 
*کویر غیرقابل سکونت!  [2011 Aug] 
*لرزه براندام ولی فقیه!  [2011 Aug] 
*معیار سنجش بزرگی یک ملت چیست؟  [2011 Aug] 
*علوم انسانی، بر پایهء قرآن-شرعیات!  [2011 Aug] 
*استبداد پذیری!  [2011 Aug] 
*زندان يا محل شکنجه و کشتار!   [2011 Jul] 
*خودکامگی و نبود آزادی، جواز مبارزه مسلحانه ؟!  [2011 Jul] 
*خانه چوبی!  [2011 Jul] 
*شهامت اخلاقی یا زدن نعل وارونه!  [2011 Jul] 
*ناهمبستگی اسلامی!  [2010 Sep] 
*گرفتار در چنبر خودکرده‌ها!  [2010 Jun] 
*گندیدگی ریشه!  [2010 May] 
*ایستاده بر بلندای قلّهء وقاحت!   [2010 May] 
*آیا واقعا" «این اسلام نیست»؟!  [2010 Apr] 
*سرازیری سقوط!  [2010 Apr] 
*زبان هرزه درا!  [2010 Apr] 
*صداهای انیرانی!  [2010 Apr] 
*98 به 2، 2 به 98!  [2010 Apr] 
*"در کمرکش چاه"!  [2010 Mar] 
*فرصت سوزی!  [2010 Feb] 
*مجمع عمومی 22 بهمن!  [2010 Feb] 
*ورشکستگی همه جانبه!  [2010 Jan] 
*گازانبر ترور و فریب!  [2010 Jan] 
*غبارآلود یا تیره وتار؟!  [2010 Jan] 
*وبال گردن!  [2009 Dec] 
*توفان در فنجان شکستهء ولایت!  [2009 Dec] 
*ژرفنای فرومایگی!  [2009 Dec] 
*ما دانشجوییم!  [2009 Dec] 
*فاسد تا مغزاستخوان!  [2009 Nov] 
*فروریزی دیوارهای ننگ و ترس!  [2009 Nov] 
*مخلّ مبانی زندگی انسانی!  [2009 Nov] 
*جایگاه سبز در رنگین کمان!  [2009 Oct] 
*کهریزک: دادگاه جنایتکاران!  [2009 Oct] 
*اوباما چه می کند؟!   [2009 Sep] 
*جامعهء پریشان و حاکمان روان پریش!  [2009 Aug] 
*تجاوز در نظام تجاوز در تجاوز!  [2009 Aug] 
*سردرگم وآشفته!  [2009 Aug] 
*دشمنی با هویت ایرانی!  [2009 Aug] 
*تلقّی فاشیستی ازآزادی بیان و...  [2009 Jul] 
*چه نیاز به دشمن؟!  [2009 Jul] 
*به سوی فروپاشی!  [2009 Jul] 
*ما نشستیم و...  [2009 Jul] 
*ایران غلتیده در خون   [2009 Jun] 
*حماسه شکوهمند رسوایی  [2009 Jun] 
*سه رباعی درباره‌ی مقام معظم رهبری  [2009 Jun] 
*دود شد و به هوا رفت  [2009 Jun] 
*من رأی نمی‌دهم   [2009 Jun] 
*گردونه ی اهریمنی   [2009 Jun] 
*آزادترین کشور دنیا   [2009 May] 
*حکومت بسیجی ـ سپاهی   [2009 Apr] 
*سال اصلاح الگوی مصرف   [2009 Mar] 
*نفت و فرهنگ  [2009 Mar] 
*به عمر تا علی بشنود  [2009 Mar] 
*نوروزتان پیروز   [2009 Mar] 
*حیا  [2009 Feb] 
*ولایت فقیه و حقوق بشر  [2009 Feb] 
*آمدن شهسوار ناجی  [2009 Feb] 
*بهای آمریکا ستیزی   [2009 Feb] 
*اوبامانیا!  [2009 Jan] 
*آلوده چون هوا   [2009 Jan] 
*فروش چاه های نفت   [2009 Jan] 
*عظمت کنفت شدن   [2009 Jan] 
*فاجعه پایان سال، سال پایان فاجعه  [2009 Jan] 
*نظام قانون ستیز   [2008 Dec] 
*بخشش از کیسه خلیفه!  [2008 Dec] 
*ننگ بر دیکتاتوری  [2008 Dec] 
*دنیای پرآشوب  [2008 Dec] 
*"YES WE CAN" !  [2008 Nov] 
*دو بازوی بلند و کوتاه   [2008 Nov] 
*دگرگشت یا برگشت   [2008 Nov] 
*کار شما تمام است   [2008 Nov] 
*هم شرقی، هم غربی   [2008 Sep]