مسجد در جمهوری اسلامی
کوروش بزرگ
یکی از بنیادی ترین تفاوت های جمهوری اسلامی با سایر نظام های سیاسی تاریخ اسلام ،ماهیت به شدت ایدئولوژیک وتبلیغاتی این رژیم است،آیت الله خمینی خود در دو تعبیر جنبه سیاسی مسجد در حکومت اسلامی را مشخص ساخت،آیت الله خمینی معتقد بود مسجد سنگر است و سنگر در نگاه او به این معناست که این مساجد خاکریز هایی برای مقابله با نیروهای مخالف سیاسی و عقیدتی هستند که این تعبیر کاملا مسجد را از جنبه های عرفانی و معنوی تهی می سازد در جمله ای دیگر آیت الله خمینی محراب مسجد را نه محل عبادت بلکه محل "حرب"و جنگ با دشمنان اسلام می داند،بنابراین در اسلام خمینی عبادت و نماز و حج و مانند اینها اموری دست دوم به حساب می آیند و آنچه مهم است و اولویت دارد خصومت ورزیدن وتبلیغات پر سرو صدای سیاسی و حفظ "بی چون و چرای" حکومت ولایت فقیه است
آیت الله خمینی هرگز آرزو نداشت مانند عصر صفوی معماری های زیبای اسلامی درست کند و یا مردم ایران غرق در عبادت خداوند و معنویت شوند بلکه آنچه برای او اهمیت درجه اول داشت ساختن یک ایدئولوژِی بنیادگرا و ضد سکولار بود که در آن از تساهل مذهبی یا حتی مهربانی های پیامبرگونه اثری نباشد
در ایدئولوژِی آقای خمینی تمام مفاهیم مقدس مذهبی می تواند قلب ماهیت شده و در خدمت اهداف سیاسی موقتی درآید،بسیاری به خطا تصور می کنند "فقه المصلحه"آیت الله خمینی فقهی پویاست که می تواند طبق زمان و مکان تغییر یابد،پاسخ من این است که بله فقه مد نظر آقای خمینی فقهی مصحلت گراست که می تواند با زمان و مکان تغییر کند ولی نکته مهم و حساس این است در این فقه آنچه اصالت دارد نه مصلحت مردم بلکه مصحلت "حکومت"است برای همین حتی در حکومت مد نظر خمینی "دین اسلام"هدف اصلی نیست بلکه "حکومت ایدئولوژیک اسلامی" تنها امری است که اصالت دارد و به همین دلیل است که آقای خمینی می تواند فرمان اعدام هزاران نفر را ظرف چند ماه صادر کند و تمام گروههای سیاسی (حتی مذهب گرا مانند نهضت آزادی) منتقد و مخالف را حذف کند زیرا حیثیت و جان افراد می تواند به سادگی قربانی اهداف حکومت شود،آقای خمینی تغییر در فقه را تنها به نفع حکومت جایز می داند و هرگونه تغییر و تحول در احکام اسلامی را که متضمن حقوق مردم باشد را رد می کند،بنابراین مکان هایی مانند مسجد جنبه عبادی ندارند بلکه باید در خدمت اهداف"دیگری"غیر از نیایش های روزانه در آیند و این چنین است که در اکثر مساجد کشور شاهد حضور بسیار پررنگ نیروی مقاومت بسیج هستیم ،چرا که بسیج که بخشی از نیروی سرکوب حکومت است که با حضور در مسجد قصد دارد نشان دهد مسجد در جمهوری خمینی نقطه شروع جنگ با مردمی است که استبداد مذهبی را نمی پذیرند،اسلام دوره جمهوری اسلامی تنها جنبه حکومتی و زورگویانه و غیر معنوی دارد و به همین دلیل است که نیاز به تدوین مبانی سکولاریسم اهمیتی دو چندان می یابد.
کوروش از تهران
منبع:پژواک ایران