آزادی گرفتنی است نه دادنی
علی شاکری زند

 

با تزلزل روزافزون نظام حاکم

آزادیخواهان نمی‍‍باید

بیش از این دست رویدست بگذارند


کسانی که هر یک به فراخور سن‍ و سال و سوابق خود سالهاست علیه جمهوری اسلامی و لزوم برچیدن آن سخن‍ می‍گویند یا به‍ حق از ستمگری و نکبت آن می‍نالند اینک با افزایش نشانه‍‌های ناتوانی این نظام در اداره ی کشور و تشدید شرایط لازم برای سقوط آن بیش از هر زمان وظیفه ‍دارند که دست به کار فراهم ‍ساختن مقدمات و وسائل سلب قدرت از این حکومت ضد ایرانی و انتقال آن به مردم گردند.

در یکی دوساله‌ی اخیر همه‌ی شاخص‍های مدیریت کشور هر روز بیشتر از نزدیکی زوال نظام حاکم خبرداده‌اند و در یکساله‌ی گذشته این تحول سرعت باز هم بیشتری ‍‍‍ گرفته است.

این نشانه ها چندان فراوان است که یادکردن از همه‌ی آنها بسیار طولانی خواهد بود و اینجا تنها می‍توان به پرمعنی‌ترین آنها اشاره کرد.

آنچه نمی توان انکار کرد این است که دیگر آشکارا طاقت جامعه هم طاق‍ شده و از یک‍ سال پیش به این سو هر روز بخش دیگری از مردم، هر یک به شکلی، و بیش از هر چیز به صورت اعتصاب‍های گسترده و طولانی همراه با تظاهرات سیاسی پرمعنی، وارد صحنه‍ی مبارزه می‍شود و به سپاه عظیم اعتصاب‍کنندگان دیگر می‍پیوندد؛ پیوستن بازارهای تهران و شهرستان ها به اعتصابات و ورود بازاریان، که باید از بهره مندترین بخش های جامعه به شمارآیند، و هم در نهضت مشروطه و هم در دیکتاتوری پیشین نقش مؤثری علیه استبداد و دیکتاتوری ایفاکرده بودند، به تظاهرات ضدرژیم در این زمینه دارای معنای نمادین مهمی است. رفته͖ رفته کار به جایی می رسد که به استثنای وابستگان به قدرت، دیگر هیچیک از بخش های جامعه از اعتراض و سرکشی هایی که اشکال مقدماتی نافرمانی مدنی هستند برکنار نمانده و نمی ماند.

با اینکه همه ی مجازات ها و حتی اعدام های اخیر نیز به حربه های کندی بدل شده، وحشت رژیم از سرایت اعتراضات به سراسر جامعه و خاصه به بازار به اندازه͖ای است، که یکی از فاسدترین کارگزاران آن، صادق لاریجانی که در صورت تغییر اوضاع باید پاسخگوی جنایات و مفاسد بزرگ و بیشماری باشد، رسماً بازاریان اعتصابی را به مجازات های سنگینی تا حد اعدام تهدیدکرد.

و با اینکه هنوز از اعتصاب عمومی که می تواند کمر رژیم را شکسته آن را به‍ زانودرآورد دوریم، اما شبح این امکان به وضوح در افق پدیدار است.

کافی است بگوییم که در دیماه گذشته مردم به خیابان ها آمدند و آنچه را که تظاهرات و اعتصابات سالهای اخیر هر یک جداگانه می گفتند یکجا و یکصدا بر زبان آوردند و یک بار برای همیشه بر پیشانی جمهوری اسلامی مهر باطله زدند. و مردمی که بسیاری از آنان در آن تظاهرات هم شرکت نداشتند با دیدن این مهر باطله بر پیشانی رژیم دیگر بدون کمترین بیم و هراسی هر روز در گوشه ای یا در مورد امر جدیدی فریاد اعتراض خود را بلند می کنند. بطوری که اختیار کارها از دست رژیمی که پیش از آن با یک نهیب صداها را خاموش می کرد هر ساعت بیشتر خارج می شود !

امروز دیگر وضع رژیم حزب الله به وضع سدی می͖ماند که پایه های آن شکافته و هر لحظه آب از گوشه ی دیگری از آن بیرون می زند و هر سوراخی را که می گیرند چندین سوراخ دیگر دهان باز می کند؛ بگونه ای که هر لحظه امکان شکستن دیواره͖ی آن و به راه افتادن سیلی مهیب بیشتر می شود.

پوچی ادعای «سازندگی» که از همان آغاز نیز ادعای دهان ‍پرکنی بیش نبود سالها بود که بر همه آشکارشده بود زیرا همه می دیدند که همه‍ ی چرخ‍ های اداره‍ی اقتصادی کشور یکی پس از دیگری ازکارافتاده است.

در نظامی که از کمترین امنیت قضایی و حتی از یک سیستم بانکی استاندارد و مستقل برخوردار نیست هیچ سرمایه ‍داری، اعم از داخلی یا خارجی، حاضر نیست سرمایه ی خود را به‍کاراندازد.

درصد بیکاری و تورم، که حتی ارقام رسمی آن به ‍تنهایی وحشت‍آور است، از این ارقام هم بسیار بیشتر است. تنها شرکت های عظیمی، چون شرکت های انرژی که با دولت‍ها سروکار دارند می توانستند با بستن قراردادهای بزرگ و درازمدت وارد بهره برداری‍های عظیم گردند؛ آنها هم با تحریم‍ های آمریکا ـ همان آمریکایی« که هیچ غلطی نمیتواند بکند » ـ از صحنه خارج می شوند1.

بنا به آمارهای نظام 33% مردم، یعنی یک‍ سوم جمعیت کشور زیر خط فقر به ‍سرمی‍برند و 6% از آنان دچار گرسنگی ناشی از عدم دسترسی کافی به مواد غذایی‍اند.

در برابر صعود سرسام آور نرخ دلار که نشانه‍ی کاهش مقاومت ‍ناپذیر ارزش پول ملی است مسئولان کار را همچنان یا به لفاظی و دروغ برگذارمی کنند یا به تهدید و ارعاب مشتی واسطه‎های ریز و درشت، که کارشان در برابر غارت و صدور ده‍ ها و گاه صدهامیلیارد دلاری منابع ارزی دولت به خارج ناچیز است. ‍‍‍‎

هر دانشجوی سال اول می‍داند که نرخ برابریِ میان‍مدت ارز کشورها با ارزهای معتبر جهان به وضع اقتصادی هر کشور و در درجه‍ی اول به توازن میان صادرات و واردات آن وابسته است و جز نوسانات کوچک و سریع روزمره ‍ی آن‍ به عوامل روانشناختی یا سیاسی روزمره مؤثر در بورس بستگی ندارد. رکود تولیدات داخلی و وابستگی بیش از پیش به کالاهای خارجی، بدون امکان صادرات همسنگ و همزمان، بویژه چون با افزایش پول داخلیِ درگردش همراه باشد از ارزش این پول می کاهد و بر تقاضای ارز می‍افزاید. ‍‍‌‍پس عدم امکان تثبیت ولو نسبی نرخ دلار با پول کشور بیش از هر چیز ناشی از عدم توازن روزافزون صادرات و واردات و این یک نتیجه ی سالیان دراز ویرانگری سیاسی در اقتصاد کشور به دست نظام حاکم است.

بر این عوامل بنیادی باید راه هایی را افزود که هر روز برای غارت منابع ارزی کشور ابداع می شود و به کار می افتد و هربار پس از گریز صدها میلیون دلار از این منابع به خارج از کشور، بی آنکه کسی بطور جدی پیگیر آن گردد، بخشی از آن «کشف» و اعلام می شود. از این جمله است وام های کلانی که قدرتمندان بدون هیچ ضمانت معتبری از بانک ها دریافت کرده اند و چون بانک ها قادر به واستاندن آنها نیستند با دادن وام های جدیدی از این دست به بدهکاران و پس‌گرفتن آنها از دست دیگر، به پس گرفتن وام های پیشین وانمود می کنند.

اگر تحریم های آمریکا در فرآیندهای بالا مؤثر است و نقش تشدید کننده دارد به دلیل چنین زمینه های سیاسی و اقتصادی ناشی از بی کفایتی و فساد خود رژیم است.

طبق برخی گزارشها در پاره‍ای از مناطق کشور بیکاری به 60% می‍رسد و آنجا هم که کار هست ماه‍ها و ماه‍ها حقوقی در کار نیست! رکود اقتصادی، تعطیلی، و ورشکستگی واحدهای تولیدی و سوءِمدیریت موجب‍شده که بسیاری از کارگران از دریافت حقوق و مزایای کار خود محروم ‍شوند. در یک سال گذشته بیش از شش‍هزار تجمع کارگری برگذارشده که بیشتر آنها در اعتراض به عدم ‍پرداخت چندین ماه حقوق، اخراج کارگران، بلاتکلیفی پس از واگذاری کارخانه‍ها به بخش خصوصی و پایین‍بودن دستمزدها صورت گرفته‍است. واگذاری واحدهای دولتی به شرکت‍های خصوصی برای بازکردن آنها از سر حکومت و فروش آنها از راه خاصه‍ خرجی به گروه‍های بی‍اعتباری که قادر به انجام تعهدات خود نیستند یکی از علل اصلی وضع کنونی کارگرانی است که مانند کارگران شرکت نیشکر هفت ‍تپه ماههاست که حقوق دریافت نمی‍کنند.

در هفته های اخیر نیز بحران بی‌آبی حادی هم بر این بحران کلی افزوده شده و مردمی را که خواستار آب آشامیدنی هستند در بسیاری از شهرستانها، خاصه در جنوب و مرکز، به غلیان درآورده است؛ اما حاکمان بی کفایت به این خواست حیاتی مردم با گلوله پاسخ می دهند؛ بگونه ای که جامعه هر روز به آستانه ی یک انفجار عظیم نزدیک تر می شود.

عدم آزادی برای ملت ها همواره با عدم آزادی در میان خود حاکمانی که بر سر قدرت و مزایای آن در نزاع اند نیز همراه است. و این عدم آزادی، و جنگ شدید قدرت میان افراد و گروه های حاکم در جمهوری اسلامی که درگذشته، با وجود قتل ها و مرگ های مشکوک، به لطائف͖الحیل از دید مردم پنهان نگهداشته می شد اینک دیگر چندان وسعتی یافته و چنان عیان شده که تنها خواجه حافظ شیرازی از آن اطلاع ندارد.

مدعیان آزادیخواهی را می‎توان بر سه دسته بخش‍کرد. دسته‎ی نخست کسانی هستند که ادعا می‎کنند که باید در چارچوب همین نظام و با اصلاح آن به مردمسالاری دست یافت؛ آنان این نظام اصلاح شده‎ی خود را مردمسالاری دینی می نامند که نسخه ‎بدل دیگری از همین نظام کنونی است و آن هم در گرو این که حاکمان تا چه اندازه به آنان میدان عمل بدهند. خصلت ترمزکننده و زیانخبش این دسته که با دعوت مردم به شرکت در نمایش‎های شبهِ ‍دموکراتیک مانند انواع انتخابات آن تا کنون به خواب ‍کردن جامعه و انحراف مبارزات و نیروی آن کمک می رساندند پس از حوادث دیماه 1996 بهتر از گذشته آشکار شد.

دسته‎ی دوم کسانی هستند که به نقد رژیم، به دعای خیر برای آزادی یا بحث‍هایی صرفاً «نظری» اشتغال دارند، آن هم در بهترین حالت خود از نوع بحث‍های کلیسا در قرون وسطی که به بحث اصحاب مدرسه (اسکولاستیک) معروف است، یا از نوع بحث های فقهی ملایان خودمان. این دسته تنها زمانی وارد حرکت واقعی می‍شوند که نیرویی روشن ‍بین و مصمم تشکیل شده پا به میدان عمل گذارد.

آنچه می‎ماند گروه کوچکی است که می‎داند چه می‎خواهد، چه می‎توان‎ کرد و چه می‎باید کرد. اما این گروه نیز از اتحاد، همآهنگی و تشکل لازم برخوردار نیست. این نیرو مرکب از چند سازمان اصیل اما دارای نیروی محدود و شمار زیادی شخصیت‍های کاردیده با اصالت و بااراده اما پراکنده است که در این پراکندگی قادر به همآهنگ ساختن خود نیستند و افزون بر این تا زمانی که جدا از هم عمل می‍کنند صدایشان شنیده‍ نمی‍شود؛ خاصه این که با چنین وضعی در داخل کشور شناخته نیستند و نخواهند شد.

در چنین اوضاعی پیداست که میدان برای چه نیروهایی باز می‍ماند؛ اگر فقدان یک نیروی آزادیخواه مصمم و متشکل خود به‍ خود نظام را از سقوط نجات نمی‍دهد و تنها می‍تواند این سقوط را دچار تأخیرسازد، اما در عوض می‍تواند میدان را برای نیروهای ضدآزادی مانند دلباختگان عامی دیکتاتوری گذشته که بنا به غلطی عوامانه و عوامفریبانه خود را مشروطه͖ خواه می‌نامند، و گروه های ضدایرانی تجزیه طلب به ‍رهبری اسرائیل و با کمک مالی برخی از رژیم‍های دیکتاتوری عقب‍مانده‍ی عربی، گروه هایی که حتی وجود ملت باستانی ایران را نیز انکار می‌کنند، باز‍گذارد و آینده‍ی کشور را در معرض بزرگترین خطرها قراردهد.

افزون بر اینها، گسترش هرروز پرشتاب‍ تر انواع جنبش‍های اعتراضی در سراسر کشور و در همه‍ی بخش‍های جامعه، در صورتی که در مجرای مثبت و سازنده‍ی پایان دادن به رژیم و تحویل قدرت به یک مرکز ملی شناخته شده برای تدارک انتخابات مجلس مؤسسان نیافتد، با وجود نزدیک به بیست میلیون حاشیه ‍نشینان محروم و بی ‍سر و سامان اطراف شهرهای بزرگ این خطر را در بر خواهدداشت که این مردم شدیداً تیره ‍روز سر به شورش های بی‍نظم و بی‍حساب برداشته برای سرکوب خونین همه ی مخالفان رژیم دستاویز لازم را به حاکمان بدهند و جنبش دچار بی‍سامانی و کشور دچار هرج و مرجی با عواقب غیرقابل پیش ‍بینی گردد.

آیا آزادیخواهان واقعی می͖خواهند میدان را همچنان برای اینگونه گرایش‍ها و ماجراجویی های شوم آنها بازگذارند و به استقبال خطر شورش های کور و بدعاقبت بروند؟ یا آن که لازم می‍بینند با اتحاد عمل خود و ایجاد تشکل لازم برای اعمال آن در تعیین مکانیسم انتقال قدرت دخالت کنند و اثر تعیین کننده بگذارند.

تصور این که مردم آگاه و فعال شده اند و جامعه͖ی مدنی خود به صورت افقی و از طریق شبکه های اجتماعی تکلیف کار را تعیین می کند توهم خطرناکی است.

جنبش آزادیخواهی یک جنبش ملی است و هر جنبش ملی سر می خواهد. اینجا زمان آن نیست که آزادیخواهان از شدت دموکرات منشی سُرنا را از سر گشاد آن بزنند و بگویند کار مردم را باید به خود مردم واگذار کرد ! مگر این که خود را از مردم ندانند.

همچنین زمان آن رسیده که با ورشکستگی کامل و نهایی اصلاح طلبان افراد و گروه هایی هم که تا کنون به بهانه ‌ی وفاداری به «انقلاب شکوهمند» در خارج از کشور شعارهای آنان را واخوان می کردند دست از این بازی بدخیم بردارند و در پشت آزادیخواهان ثابت‌قدم همیشگیِ و وفادار به دموکراسی اصیل پدران مشروطه قرارگیرند، و با گذشته ی نه چندان افتخارآمیزشان پرچم های رهبری را که تا کنون در دست داشته اند در جیب‌ هایشان گذارند.

برای شکل دادن به مبارزات عاری از خشونت، تحت عنوان کلی نافرمانی مدنی و برحذرداشتن اعتراض کنندگان از هرگونه عمل خشونت‌آمیز، همراه با افشاءِ اینگونه اعمال از سوی مأموران نفوذی رژیم در میان مردم، که در اعتراضات سال گذشته در موارد متعدد دست به اعمال تحریک‌آمیز زده‌اند، و به قول تحلیلگری « امروز میان مردم معترض و در خیابان کامیون آجر خالی می کنند» و« بزودی، و اگر مردم هشیاری از خود نشان ندهند و خشونتگران و مبلغان خشونت را از صفوف خود دور نکنند، آنگاه بسیار کسان در بیرون و درون رژیم اسلامی هستند و آماده اند که برای رسیدن به منافع و قدرت طرح های شوم خود در میان همین مردم کامیون اسلحه مرگ‌آور خالی کنند»2، وجود یک مرکز و یک صدای واحد، به منظور هماهنگ ساختن صداهای چندگانه اما متحد، و طرد چنین عوامل و عناصری، ضرورتی حیاتی است. و تا زمانی که درداخل کشور و در زیر تیغ خونبار نظام حاکم مرکزی از همین سنخ و با همین ویژگی‌ها نتوانسته قد راست‌ کند، ناگزیر می‌باید در خارج از کشور اعلام موجودیت کند و با تمام قوا بکوشد تا صدای خود را به گوش مردم برساند.

مگر در ارمنستان زمانی که اوضاع برای تغییر قدرت رسیده و آماده شده بود رهبران جنبش مردم و بخصوص شخص پاشینیانو یاران و همراهانش به خانه رفتند و گفتند باید کار را به مردم واگذار کرد. او در پیشاپیش مردم به حرکت درآمد و در جهت دادن به جنبش و هدایت͖اش به سوی هدف های درست و پیروزی نقش تعیین کننده بازی کرد.

سخن در این است که آزادی گرفتنی است نه دادنی. هر گرفتن نیز یک گیرنده می‍خواهد. حال اگر مردم تنها به اعتراضات پراکنده ی خود همچنان ادامه دهند آن هم به بهای قربانی های فراوان، و بدون این که بدانند رژیمی خون آشام، فریبکار و تا دندان مسلح را چگونه می توان به زانو در آورد، اما برای گرفتن قدرت نیروی متشکلی با نقشه و برنامه ی معین برای جهت دادن به مبارزات مردم به میدان نیاید نتیجه‌ی اینهمه مبارزه و فداکاری چه خواهد شد؛ و در صورت تسلیم رژیم قدرت را چه کسانی خواهند گرفت ؟

چنان که یک سال پیش در نوشته ی دیگری توضیح داده بودم هدف چنین اتحاد عملی جز آمادگی برای کمک به هدایت جنبش به مسیر صحیح و سازنده، و در صورت کسب پیروزی، تشکیل دولت موقت برای تدارک انتخابات مجلس مؤسسان نمی تواند بود؛ مؤسسانی به منظور تنظیم یک قانون اساسی جدید که همه ی دستاوردهای دموکراتیک قانون اساسی مشروطه را، قانونی که مصدق پرچمدار آن بود، مبنای کار قرارداده، صدوده سال پس از اولین تدوین آن، با اصلاحات بنیادی در آن سند و به ‍ویژه در مورد جایگاه دین در نظام جامعه و تأمین حداکثر آزادی های دموکراتیک و حقوق بشر و بالاخص تضمین‍های لازم برای پاسداشت حقوق همه ‌ی اقلیت ها، آن را به شرایط کنونی جامعه و مقتضیات قرن کنونی تطبیق می ‌دهد. همچنین قانونی، که در عین تأکید بر اصولی چون ضرورت عدالت اجتماعی و حفاظت از محیط زیست، در آن بیشترین آزادی ها برای مدافعان اینگونه خواست‍های عمومی جامعه، اعم از احزاب، سندیکاها، انواع اتحادیه ها و انجمن ها، گنجانده می شود.

با چنین خطوط کلی در مورد برنامه‍ی دولت موقت و مجلس مؤسسان دیگر هیچ خواستی نمی‍تواند و نباید مانع از پیدایش توافق لازم برای اتحاد عمل مورد نظر باشد، زیرا اعلام و پیگیری دیگر خواست‍های ممکن و ضروری، که البته نیل به توافق میان همه، چه بر سر خود آنها چه بر سر طرز تحقق ‍شان در یک اتحاد عمل امکان ‍پذیر نیست، در اختیار و در حوزه ی وظائف احزاب قرار می گیرد که باید بتوانند با بهره بردن از بیشترین آزادی های دموکراتیک در راه تحقق آنها بکوشند.

بارها نوشته ام که خطر نابودی ایران در زیر سلطه‌ی این جماعت ایرانی ‌نمای بیگانه با هرگونه ایرانیت بیش از خطری است که با حمله‌ی عرب و مغول و کشتارهای تیمور متوجه ایران شد زیرا وارثان آن فاتحان خارجی با عِلم به بیگانگی خود و عدم آگاهی بر کشورداری ایرانی و درک ناتوانی خود از ایران‌ مداری بسیار زود اداره ی امور کشور را به دست وزیران و دیوانیان کاردان ایرانی سپردند و بسیاری از خود آنان نیز در طی یکی دو نسل ایرانی شدند. اما آخوند ایرانی‌نما و نادان، به توهم ایرانی بودن، و به شبهه‌ی شناخت ایران و آگاهی از مدیریت ایرانی، کشور را به شدت و از بنیاد ویران کرده و فرهنگ آن را بازیچه ی دست بی ‌فرهنگ ‌ترین و بی‌ریشه ‌ترین افراد این سرزمین قرارداده‌ است.

زمان آن رسیده که دلسوزترین آزادیخواهان ایرانی همهی همت و جرأت خود را به کارگیرند و چند تن از آزاده ترین و بیغرض ترین آنان با دادن دست یاری به یکدیگر و سردادن صلای اتحاد عمل به این راه گام نهند و آن را به دیگران پیشنهاد کنند. فردا خیلی دیر خواهد بود.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

1 از زبان محمدجواد ظریف وزیر خارجه بشنویم که می گوید

« آقای ظریف امروز یکشنبه ۳ تیر در اجلاس ماهیانه اتاق بازرگانی گفت اروپا برای حفظ توافق هسته‌ای با ایران "منافع راهبردی" دارد.

« ناموفق بودن برجام برای ایران "خیلی خطرناک" خواهد بود.

آقای ظریف گفت ایران می‌تواند برجام را "موفق یا ناموفق" کند اما "باید توجه کنیم که ناموفق شدن برجام برای ما خیلی خطرناک است."»

گرچه اینجا منظور او از «ما» کشور است اما در واقع ظریف می داند که این خطر نه ایران، که در درجه‌ی نخست نظام حاکم را تهدید می کند.

 

2 فرخنده مدرس، بیرون گذاشتن معادلات و جنگ قدرت از صف پیکار مردمی، گویا نیوز.

منبع:پژواک ایران


علی شاکری زند

فهرست مطالب علی شاکری زند در سایت پژواک ایران 

*به مناسبت درگذشت دکتر محمـد مصدق، گاستون فورنیه  [2024 Mar] 
*نیرنگ در تاریخ: «اخراج نخست وزیر نامطلوب از راه قانونی»! سقوط اخلاقی و فرهنگی تا کجا؟ (بخش سوم)  [2024 Jan] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش بیستم)  [2024 Jan] 
*شباهت‌ها و تفاوت‌ها میان دو شکست: ۲۸ مرداد و ۲۲ بهمن  [2023 Dec] 
*نیرنگ در تاریخ: «اخراج نخست وزیر نامطلوب از راه قانونی»!  سقوط اخلاقی و فرهنگی تا کجا؟ [2023 Dec] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار/ بخش هجدهم- ب  [2023 Nov] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار/بخش هجدهم- الف  [2023 Nov] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار* بخش شانزدهم  [2023 Oct] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار* بخش پانزدهم -ج  [2023 Sep] 
* برگهایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار، بخش پانزدهم ـ ب  [2023 Sep] 
* جمهوری اسلامی حکومتی مرده است! اما چرا برچیده‌ نمی‌شود؟ بخش اول: یک نظام رو به موت  [2023 Sep] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار (بخش پانزدهم ـ الف) بختیار یک شخص نیست؛ یک راه است؛ راه امروز و آینده‌ی ایران [2023 Aug] 
*آخرین نخست وزیر نظام مشروطه ایران، متن سخنان علی شاکری زند بر مزار شاپور بختیار  [2023 Aug] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار/ بخش چهاردهم  [2023 Jul] 
*دعوت پادشاه از شاپور بختیار برای دیدار با او برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش سیزدهم) [2023 Jul] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش دوازدهم)  [2023 Jul] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش یازدهم)، علی شاکری زند  [2023 Jun] 
*باز هم تشدید اعدام‌ها  [2023 Jun] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار/ بخش دهم  [2023 Jun] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش نهم ـ ب)  [2023 May] 
*چگونه منشور ننویسیم!/ بخش دوم  [2023 May] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپوربخش نهم – الف بختیار*  [2023 May] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش هشتم ـ ب)  بختیار یک شخص نیست؛ یک راه است؛ راه امروز و آینده‌ی ایران [2023 Apr] 
*همبستگی برای ایران استیا ایران برای همبستگی است؟  [2023 Apr] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار*، بخش هفتم  - ب: اعلامیه‌ سه ماده‌ای کریم سنجابی در پاریس و ولایت فقیه خمینی [2023 Apr] 
*منشوری برای اهالی کره‌‏ی ماه  [2023 Mar] 
*برگهایی اززندگی سیاسی دکترشاپور بختیارـ بخش ششم  [2023 Mar] 
*برگ هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار، بخش پنجم: آغاز بحران در حکومت فردی  [2023 Mar] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار، بخش چهارم: آغاز بحران در حکومت فردی  [2023 Feb] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار، بخش سوم: فعالیت در تجدید سازمان جبهه ملی ایران  [2023 Feb] 
*برگ هایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار* (بحش دوم)  [2023 Jan] 
*برگ هایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار ـ جوانی، تحصیلات، مبارزه با نازیسم  [2023 Jan] 
*دولت موقت در تبعید و ضرورت حیاتی آن در شرایط کنونی  [2022 Dec] 
*ملت ایران، یک واقعیت تاریخی انکارناپذیر، مفهوم «ملت»، پادزهری در برابر واژه‌ ایدئولوژیک «امت اسلام» و فتیشیسم قومی (بخش سوم)  [2022 Aug] 
*ملت ایران، یک واقعیت تاریخی انکارناپذیر  [2022 Aug] 
*آیا جمهوری اسلامی مشروعیتی داشته که ازدست داده؟ غباربرانگیختن در مسیر حرکت واقعی [2022 Jul] 
* اتحادعملِ همه ی نیروهای ملی از مشروطه خواه تا جمهوریخواه  اسم رمز پیروزی اتحاد است [2022 May] 
*درباره ی نهضت مقاومت ملی ایران*  [2022 May] 
*خمینی چگونه به قدرت رسید؟ آیا این فاجعه اجتناب‌ناپذیر بود؟ ضرورت بیان کامل حقیقت به جای حاشیه‌نویسی!   [2022 Apr] 
*منوچهر هزارخانی: مرگی از هر جهت اندوهبار  [2022 Mar] 
*آیا فدراسیون روسیه و اتحاد شوروی سابق ماهیتاً یکی نیستند؟   [2022 Mar] 
*پوتین اوکرایین و روسیه، همه چیز اینجا شروع می شود  [2022 Mar] 
*احیاءِ «عظمت گذشته ی» امپراتوری روس؟ کدام عظمت؟  [2022 Mar] 
* در حاشیه عملیات تروریستی اخیرِ داعش  [2022 Feb] 
*برای دوری از انحرافات و انشعابات در جبهه ملی ضرورت بازگشت به اصالت نهضت ملی  [2022 Jan] 
*اتحادعمل برای نجات کشور از زوال! * انتظار تا کی و برای چه؟  [2021 Dec] 
* راه انتخاب میان سلطنت مشروطه و جمهوری از دید شاپور بختیار  [2021 Oct] 
*بحران سیاسی کشور و راه اتحاد عمل همه ی ایراندوستان دموکرات، پیش بینی بختیار نزدیک است  [2021 Aug] 
*شاپور بختیار و توتالیتاریسم، گریزی به رساله ی دکتری او  [2021 Jul] 
* اثرات متقابل مخالفان فعال رژیم و مردم غیرمتشکل: یک فرآیند دینامیک  [2021 Jun] 
*سر و ته، یک کرباس  [2021 Jun] 
*نگاهی به ریشه های ژرف یک فاجعه ملی بخش سوم   [2021 Mar] 
* نگاهی به ریشه‌های ژرف یک فاجعه‌ی ملی، به مناسبت ۲۲ بهمن ماه (بخش دوم)  [2021 Mar] 
* به مناسبت ۲۲ بهمن ماه، نگاهی به ریشه های ژرف یک فاجعه ی ملی  [2021 Feb] 
*ملاحظاتی درباره‌ متن حقوقی امانتی استاد محمـدرضا شجریان  [2021 Jan] 
* از مشروطه به جمهوری عبورکردیم؟ چه کسی عبورکرد و چگونه؟  [2021 Jan] 
* از مشروطه به جمهوری عبورکردیم؟ چه کسی عبورکرد و چگونه؟   [2021 Jan] 
*هموطنان بی مسئولیتی که در برابر امام جماران به امامزاده ی کاخ سفید دخیل بسته بودند یتیم شدند  [2020 Nov] 
*رادیکالیزاسیون دینی جوانان پناهنده و نقش حس ملی  [2020 Nov] 
*دولت موقت و چارچوب قانونی کارهای آن  [2020 Oct] 
*«علوم اجتماعی اسلامی» چه صیغه ای است؟   [2020 Aug] 
*جمهوری اسلامی کابوسی باورنکردنی بیست ونهمین سالگرد قتل شاپور بختیار و دستیار وی سروش کتیبه  [2020 Aug] 
*برتری مخالفان جمهوری اسلامی نسبت به سران این نظام در چیست؟ بخش سوم: دیگرِ تجربه‌های عملی اپوزیسیون  [2020 Aug] 
*برتری مخالفان جمهوری اسلامی نسبت به سران این نظام در چیست؟ بخش دوم: کدام استثناء؟  [2020 Jul] 
*برتری مخالفان جمهوری اسلامی نسبت به سران این نظام در چیست؟   [2020 Jul] 
* آزادی عقیده و بیان و زندگی جمعی نیازمند قواعد مشترک جمعی است (بخش دوم) • ضرورت قواعد مشترک همکاری و همگامی برای اپوزیسیون دموکرات ایران [2020 Jun] 
*آزادی عقیده و بیان و زندگی جمعی نیازمند قواعد مشترک کار جمعی است  [2020 Jun] 
*ایران هرگز نخواهد مرد!   [2020 May] 
* برگ هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار  [2020 Apr] 
*نمایش از این پس بی اثر «انتخابات»، پرده دری از فریب «اصولگرا ـ اصلاح طلب»  [2020 Mar] 
* برگ هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار* ۳۹ـ تدارکات و ترتیبات سالیوان برای ایجاد پیوند میان ارتش و نمایندگان خمینی   [2020 Mar] 
* برگ هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار*  [2020 Mar] 
*بحثی در مقاله‌ی : خطای بختیار، پایان بازرگان  [2020 Feb] 
*تحریم انتخابات را به کارزار همصدایی علیه اساس رژیم و رفراندم برضد آن بدل کنیم   [2020 Feb] 
*منطق جمهوری اسلامی: تحریک دیگران؛ تحقیرشدن؛ واکنش به تحقیرشدن کشته شدن قاسم سلیمانی تحقیری بزرگ برای نظام و چالشی خطرناک برای کشور بود [2020 Jan] 
*تحریم یکصدای نمایش انتخابات: ضرورتی سیاسی، نه انتخاباتی!   [2019 Dec] 
*انبار باروتی بنام ایران  ضرورت حادهمآهنگی و آشتی میان همه ی هواداران حاکمیت ملی [2019 Nov] 
*شورای دوران گــُـذار یا مدیریت بی‍گــُـدار برای «اقوام و ملیت های ساکن ایران» !   [2019 Oct] 
* بساط تحمیق انتخابات را یکصدا تحریم کنیم (۲)  [2019 Sep] 
*بساط تحمیق انتخابات را یکصدا تحریم کنیم بخش یکم: مشروعیت نظام‌های سیاسی و رابطه‌ نهاد انتخابات با آن [2019 Sep] 
*بیست و هشت سال پس از قتل شاپور بختیار پراکندگی نیروهای مخالف جمهوری اسلامی و راه پیروزی بر آن   [2019 Aug] 
* بحران در روابط ایران و آمریکا:‏ یا زمان قدرت نمایی شاگرد جادوگرها  [2019 Jul] 
* زند ایران چیست؛ ایرانیت کدام است؟  ادای سهمی در پاسخ به یک مغالطه [2019 Jul] 
*ایران چیست؛ ایرانیت کدام است؟ ادای سهمی در پاسخ به یک مغالطه بخش دوم ادعای درونی بودن اسلام و ...!  [2019 Jul] 
*ایران چیست؛ ‏ ایرانیت کدام است؟   [2019 Jun] 
*جمهوری اسلامی:‏ یک نظام تروریست، با همه‌ی اجزاء و بازوانش   [2019 Apr] 
*اتحادِ عمل آری؛ ‏ اما برای چه منظور؟ و از کدام راه؟   [2019 Apr] 
*جامعه‌ ایران از سر گندیده است  [2019 Mar] 
*این نظام رفتنی است ما نیستیم که می گوییم؛ آنها خود می دانند!  [2019 Feb] 
*در میان مخالفان جمهوری اسلامی اختلاف ها از کجا سرچشمه می گیرد؟  [2019 Jan] 
*ما نمی بایست سنگر قانون اساسی را رها می کردیم   [2019 Jan] 
*ملاحظاتی درباره ی رساله ی دکترای شاپور بختیار  [2018 Nov] 
*جمهوری، یا مشروطه ی پادشاهی؟ بحث بر سر چیست؟  [2018 Nov] 
* با اعتصاب عمومی نباید بازی کرد   [2018 Oct] 
* مجازات شلاق برای معلمان کشور !   [2018 Oct] 
*مرگ امیرانتظام فرصتی برای آب تطهیر بر سر انقلابیون دیروز و اصلاح‌طلبان امروز!  [2018 Aug] 
* اقتصادی ویران؛ نتیجه ی تحریم ها، یا اثر ورشکستگی به تقصیر   [2018 Aug] 
*آزادی گرفتنی است نه دادنی  [2018 Jul] 
*چرا جمهوری اسلامی رفتنی است وظیفه‌ی ما برای وقوع بهترین صورت این فرآیند چیست* [2018 May] 
*از بحث عدم‌ مشروعیت رژیم و پیش‌بینی سقوط آن تا زمین‌لرزه‌های جدید (بخش دوم)،  [2018 Apr] 
*از بحث عدم‌مشروعیت رژیم و پیش‌بینی سقوط آن تا زمین‌لرزه‌های جدید  [2018 Mar] 
*همه‌پرسی، به چه منظور، چگونه، در چه زمان، و به دست کدام حکومت ؟   [2018 Feb] 
*جدایی دین از حکومت یا حکومتِ لاییک*  [2018 Jan] 
*نکاتی پیرامون مفاهیم ملیت، اقلیت، خودمختاری* بخش چهارم  [2018 Jan] 
*نکاتی پیرامون مفاهیم ملیت، اقلیت، خودمختاری بخش سوم  [2017 Dec] 
*نکاتی پیرامون مفاهیم ملیت، اقلیت، خودمختاری بخش دوم  [2017 Dec] 
*نکاتی پیرامون مفاهیم ملیت، اقلیت، خودمختاری ، بخش یکم  [2017 Dec] 
* افسانه‌ی حمله‌ی نظامی عراق به ایران بنا به ‏ توصیه‌ی شاپور بختیار بخش چهارم   [2017 Nov] 
*علل واقعی جنگ ایران و عراق و افسانه‌ی حمله‌ی صدام به ایران به توصیه‌ی شاپور بختیار (بخش سوم)  جستجو در علل و مقدمات حمله‌ی عراق به ایران  [2017 Nov] 
* علل واقعی جنگ ایران و عراق و افسانه‌ی حمله‌ی صدام به ایران ‏ به توصیه‌ی شاپور بختیار (بخش دوم)  [2017 Nov] 
*علل واقعی جنگ ایران و عراق و افسانه‌ی حمله‌ی صدام به ایران ‏ به توصیه‌ی شاپور بختیار (بخش یکم)  [2017 Oct] 
*مصدق و اصـلاحات کاذب، بخش سوم: موضع نیروهای سیاسی دیگر  [2017 Oct] 
*مصدق و اصـــلاحــات کاذب «تقسیم اراضی ... با تمرکز جمعیت می تواند عواقب وخیم‌تری...»   [2017 Oct] 
*دکتر مصدق ‏ و اصـلاحـات کاذب یا یکی از ریشه‌های عمده‌ی ضدِانقلاب‌اسلامی ‏  [2017 Oct] 
*از مرگ هیچکس شاد نباید شد اما...  [2017 Sep] 
* سلطه‌ی دیوان و رژیم تباهیها تنها به دست مردم برچیده خواهد شد بخش دوم   [2017 Jul] 
*سلطه‌ی دیوان و رژیم تباهیها تنها به دست مردم برچیده خواهد شد  [2017 Jul] 
*آیا در این «انتخابات» ملت شکست خورد؟ قسمت دوم  [2017 Jun] 
*آیا در این «انتخابات» ملت شکست خورد؟  [2017 May] 
* تحریم انتخابات ساده گیری مبارزه نیست ‏  [2017 May] 
*گفتید جمهوریت؟ کدام جمهوریت؟   [2017 May] 
*در چنگال جمهوی اسلامی اسارت تا کی ؟ (بخش دوم)  [2017 May] 
*در چنگال جمهوی اسلامی اسارت تا کی ؟ «انتخابات» کاذب را هرچه یکصدا تر تحریم کنیم ! [2017 Apr] 
*انتخابات ریاست جمهوری فرانسه؛ نامه ی سرگشاده به نامزدها و رأی دهندگان به آنان*   [2017 Apr] 
* ضرورت گام هایی کوتاه و سنجیده برای اتحاد آزادیخواهان واقعی  ورشکستگی اخلاقی کامل نظام حاکم و نشانه هایی از آغاز فروپاشی آن [2017 Mar] 
*کسانی که تروریست‌ها و خرابکاران را مردم می‌نامند! (بخش دوم)  [2017 Mar] 
* نوبت خطرکردن بختیار برای نجات کشور از سقوط در پرتگاهی که به سوی آن می رفت (بخش سوم)  [2017 Feb] 
*آیا نظام مشروطه منسوخ شده بود؟ جلوگیری از نخست ‌وزیری صدیقی و نوبت خطرکردن بختیار (بخش دوم)  [2017 Feb] 
* به مناسبت سی و هشتمین سال تشکیل دولت ملی بختیار ‏  [2017 Feb] 
*نقش دکتر سنجابی در شکست دولت ملی بختیار و انقراض نظام مشروطه (بخش چهارم و پایانی)  [2016 Oct] 
* نقش دکتر سنجابی در شکست دولت ملی بختیار و انقراض نظام مشروطه (بخش سوم)  [2016 Oct] 
*نقش دکتر سنجابی در شکست دولت ملی بختیار و انقراض نظام مشروطه بخش دوم   [2016 Sep] 
*نقش دکتر سنجابی در شکست دولت ملی بختیار و انقراض نظام مشروطه؛ به مناسبت بیست و پنجمین سال ‏ قتل شاپور بختیار  [2016 Sep] 
* منشاء هراس شدید نظام از مردم ! (بخش پایانی) بخش دوم  [2016 Jun] 
*منشاء هراس شدید نظام از مردم ! بخش دوم، بهره ی الف   [2016 Jun] 
*منشاء هراس شدید نظام از مردم !  نظامی که مشروعیت ندارد همواره خود را در خطر نابودی می بیند [2016 Jun] 
*رژیم راًی مردم را برای نمایش و کسب مشروعیت می خواهد  [2016 Feb] 
* در حاشیه ی عملیات تروریستی اخیرِ داعش   [2016 Jan] 
*نکاتی از زندگی خسرو شاکری زند و سبب درگذشت وی  [2015 Oct] 
*توسل به دروغ و فریب برای پوشاندن تسلیم به توافقنامه ای خفت بار  [2015 Apr] 
*پیرامون یکی از پرگویی های کاشف سکولاریسم نو(۳)  [2014 Dec] 
*پیرامون یکی از پرگویی های کاشف   [2014 Dec] 
*پیرامون یکی از پرگویی های کاشف «سکولاریسم نو»  [2014 Dec] 
*دولت اسرائیل، یا یک یاغی جهانی که در پی اجرای «راه حل نهایی» برای مردم فلسطین است  [2014 Jul] 
*نگاهی به رفتار سیاسی سران جبهه ملی در ماههای پیش از انقلاب (بخش دوم) چگونگی پذیرش تشکیل دولت ملی از سوی دکتر شاپور بختیار [2014 Jul] 
*نگاهی به رفتار سیاسی سران جبهه ملی در ماههای پیش از انقلاب  [2014 Jul] 
*ملاحظاتی پيرامون مقاله «بازرگان، روحانيت و بختيار»، بخش سوم (قسمت دوم)  [2013 Oct] 
*بختیار، بازرگان و روحانیت؛ ملاحظاتی پیرامون مقاله‌‌‌ی «بازرگان، روحانیت و بختیار»۱- بخش سوم تیرخلاص  [2013 Oct] 
*بختیار، بازرگان و روحانیت- بخش دوم  [2013 Sep] 
*ملاحظاتی پیرامون مقاله‌ی «بازرگان، روحانیت و بختیار»۱ بخش اول روحانیت درنهضت ملی [2013 Sep] 
*مصر بار دیگر به پا می خیزد با تهدید به نافرمانی مدنی در مصر اولین سنگر توتالیتاریسم اسلامگرا فرو می ریزد [2013 Jul] 
*درباره‌ی پرچم ملی ایران  [2013 Jan] 
*آیا صلحجویان نسل های جدید اسرائیل خواهند توانست ماجراجویی رهبران سنتی جنگ طلب خود را مهار کنند و از فکر حمله به ایران بازدارند   [2012 Apr] 
*پاسخی به ادعاهای نسنجیده و بی پایه ی آقای همایون کاتوزیان درباره ی کنفدراسیون جهانی   [2011 Nov] 
*افشاء یک تحریف بزرگ تاریخی پاسخی به ادعاهای نسنجیده و بی پایه‌ی آقای همایون کاتوزیان درباره ی کنفدراسیون جهانی و عده ای از رهبران آن  [2011 Oct] 
*بازار گرم افترا علیه مصدق و بختیار  چه کسانی از نام مصدق و بختیار می ترسند و چرا؟ بخش دوم 2ـ دنباله ی" راه توده" و مصدق [2011 Oct] 
*بازار گرم افترا علیه مصدق و بختیار (۲)  [2011 Aug] 
*بازار گرم افترا علیه مصدق و بختیار  [2011 Aug] 
*مصدق، پیروان مصدق، اهداف، اصول کار و منش آنان (بخش دوم ـ ب)  [2011 Apr] 
*مصدق، پیروان مصدق، اهداف، اصولِ کار و منشِ آنان  [2011 Apr] 
*مصدق، پیروان مصدق، اهداف، اصولِ کار و منشِ آنان  بخش نخست ـ ب [2011 Mar] 
*مصدق، پیروان مصدق، اهداف، اصولِ کار و منشِ آنان  [2011 Mar] 
*توتالیتاریسم و زمین لرزه های اجتناب ناپذیرآن( بخش دوم)   تصفیه ها در جمهوری اسلامی از همان آغاز کار [2010 Mar] 
*توتالیتاریسم و زمین لرزه های اجتناب ناپذیرآن(٭)   [2010 Mar] 
*دولت بختیار و فروغ آزادی (بخش دوم)  [2010 Jan] 
*دولت بختیار و فروغ آزادی (بخش نخستین)  [2010 Jan] 
*چه کسانی از علائم شیر و خورشید پرچم ملی ایران می ترسند؟  [2009 Aug]