رژیم راًی مردم را برای نمایش و کسب مشروعیت می خواهد
علی شاکری زند

رژیم راًی مردم را

برای نمایش و کسب مشروعیت می خواهد

اصرار مخالف خوانها به شرکت مردم در انتخاباتبرای چه؟

 

شرممان باد ز پشمینه ی آلوده ی خویش

گر بدین فضل و هنر نام کرامات بریم

حافظ

مردم ایران نه اصلاح جمهوری اسلامی را می خواهند و نه، به طریق اولی، اجراء قانون اساسی و احیاء این نظام را؛ آخر چگونه ممکن است ملتی که هیچگاه نه بردگی بیگانگان را تحمل کرده و نه اسارت به دست زورگویان خانگی را، به ننگ سروری مشتی بیمایه، بیخبر از ایرانیت و دشمن علنی آزادی تن در دهد؟

اگر روزگاری، بخشی از این مردم، که از دیکتاتوری پادشاه و تجاوزات او به مشروطیت به تنگ آمده بودند، چنان فریب خوردند و بخش دیگری از آنان هم چندان مرعوب این گروه شدند، که همراه با خاندان پهلوی، همان مشروطه را هم، همان یادگار گرانبهای پدران روشن بین را، که با غیرت از شاهان زورگو ستانده بودند، ندانم کارانه به یک مدعی دروغین روحانیت سپردند تا لگدمال هوا و هوس شخصی کند، حال که به چنین روزگار سیاهی دچار شده اند، آیا حاضرند این ننگ و سیه روزی را تا ابد تحمل کنند؟

 برای اینکه کسی مردم را به شرکت در انتخاباتی که تنها هدف آن کسب مشروعیت و آبرو برای رژیم بی آبروی جمهوری اسلامی، هم در کشور وهم در نظر بیگانگان است، دعوت کند، باید چنین کسی به مردم به دیده ی تحقیر بنگرد و ایرانیان را بسیار نادان و کودن پندارد. آری، اگر هنوز هستند کسانی که یا چون در دوران این غداران پا به عرصه ی وجود گذارده اند و با شدت سانسور بر تعلیمات تاریخی و وسائل خبری دولتی و غیر دولتی و عدم دسترسی به منابع آزاد و حقایق، شاید تصور کرده اند که ایران همواره چنین وضعی داشته و حکومت مشتی شیاد در کشورشان امری طبیعی و عادی بوده، این حکم شامل همه نمی شود؛ و هم این بخش جامعه نیز هر روز بیشتر بیدار می شوند و به این حقیقت بیشتر پی می برند که ادعای اعضای یک حرفه ی پرمدعی به حکومت بر بقیه ی اعضای جامعه، بنا به ادعای نمایندگی از طرف خدا خطرناک ترین ادعای ممکن است، و در عین حال نیز مضحک ترین ادعا ها. در کشوری که چند هزارسال پیش، فرزانه ی بزرگی چون زرتشت هرگز ادعای ابلاغ پیامی از سوی اهورا مزدا را نکرد و به عبارت صحیح تر مدعی پیامبری از سوی وی نشد چگونه ممکن است مردم آن به چنان درجه از نادانی سقوط کرده باشند که به دوران های باستانی مصر بازگردند و زیر حکومت کسانی بروند که مانند فراعنه ی مصر ادعای نوعی خدایی دارند.

ملت ایران برای دست یابی به احساس زیبا و سالم آزادی، برای ترمیم اقتصاد ورشکسته و ویران کشور، برای پیشرفت سریع به سوی جامعه ای امن، سالم، با فرهنگ و اخلاقی انسانی و به معنی صحیح آن ایرانی، که امروز جای آن را فحشاء و اعتیاد و دزدی و قاچاق و غارت اموال عمومی گرفته، برای پایان دادن به شهرت ننگین گروگانگیری و تروریسم دولتی و همدستی در کشتار مردم کشورهای دیگر می خواهد هرچه زودتر از بند رژیم خودسر قبیله ی ملایان رها گردد.

تنها راه این رهایی پشت کردن به رژیم حاکم و تنها گذاردن آن در جامعه است، یعنی آغاز نافرمانی مدنی، به همه ی شکل های ممکن آن یعنی تحریم ابتکارات حکومتی و عمل نکردن به دستورهای دولتی در همه ی موارد ممکن.

تحریم انتخابات یکی از نمایان ترین و کم خطرترین اشکال تحریم رژیم و نافرمانی مدنی از آن است. از قرن نوزدهم که تحریم انتخابات، نخستین بار در آمریکا، ابداع شد، تا کنون ملت های بزرگی با دست بردن به این حربه ی بُرنده بر دشمنان آزادی، اعم از خودی یا بیگانه، پیروز شده اند. هیاهویی هم که رژیم هر بار بر سر انتخابات به راه می اندازد با ترس از بی اعتنایی مردم و خالی گذاشتن حوزه های راًی گیری بی ارتباط نیست. در سراسر جهان یکی از معیار های ارزش انتخابات میزان شرکت مردم در آن است و به همین دلیل نیز درصد راًی دهندگان همواره همراه با درصد آراء هر نامزد انتخاباتی منتشر می شود. یکی از عللی که به سقوط دیکتاتوری اخوان المسلمین و محمد مرسی در مصر کمک بسیار کرد درصد بسیار پایین این کاندیدا، هجده درصد راًی همه ی دارندگان حق راًی، در انتخابات ریاست جمهوری بود. این آراء بسیار ضعیف مُرسی از همان ابتدا، یعنی حتی پیش از آغاز دست اندازی های وی به قانون اساسی، مشروعیت او را زیر سؤال برده بود. بر عکس، پس از آخرین انتخابات ریاست جمهوری در ایران که با جنجال جناح های رژیم بر سر کاندیداها باز هم شماری از مردم بنا به  امیدهای واهی، که انحصار دولتی دستگاه های خبری و تبلیغاتی و عدم آزادی بیان در آنان برانگیخته بود، به پای صندوق های رای رفتند و به یکی از سران امنیتی عمده ی نظام، اولین کسی را که عنوان امام را برای خمینی بکار برده بود، راًی دادند. این بازوی رفسنجانی و خامنه ای در شورای امنیت ملی که حال خود را رییس جمهور «تدبیر و امید» می نامید از زمان انتخاب به این سمت جز افزودن بر شمار اعدام های هفتگی ـ بیش از بیست اعدام در هفته، بیش از هزار اعدام در سال آخر ـ و ادامه ی سرکوب روزنامه نگاران و وکیلان دادگستری و شهروندان بیگناه دیگر چه کرده است؟ برای پایان تحریم ها و داشتن دست باز برای اعمال خلاف حقوق بشر و ادامه ی اوباشگری های دیپلماتیک ـ آتشسوزی در سفارت عربستان سعودی ـ و ادامه ی مشارکت در کشتار مردم سوریه، حاضر شد در برابر فشار غرب زانو بر زمین زده همه ی تاًسیسات هسته ای ایران را که صدها میلیارد دلار هزینه ی آنها شده بود برای تخریب در معرض بازرسی آن کشور ها قرار دهد؛ اگر این کار عدم ادامه به اقدام زیانباری بود که در موقعیت دیپلماتیک خودساخته ی جمهوری اسلامی کمترین سودی برای کشور نداشت و، به اصطلاح معروف، سودی بود که از جلوگیری هرچه زودتر از ادامه ی ضرر حاصل می شد، از پایان بی افتخار یک فصل دیگر از تاریخ آن نظام نیز حکایت می کرد، و البته با توافق ضمنی اما حتمی رهبر معظم آن.

حال این پرسش نیز پیش می آید که در کشوری که هیچ مخالف و حتی منتقد معصومی حق ندارد، نه به صراحت و نه به استعاره و کنایه، اظهار تردیدی در مشروعیت  نظام حاکم بنماید، چگونه می توان در خارج از کشور نقاب مخالفت با نظام حاکم بر چهره زد و از دولتی که اشتغال اصلی آن اعدام و زندان شهروندان است به نام دولت «تدبیر وامید»، عنوان نیمه رسمی دولت کنونی نظام، سخن گفت، مانند سخنگویان دولتی از آن همچون شعار تبلیغاتی مکرر در مکرر استفاده کرد و به این دستاویز مردم را به داوری میان کاندیداهای جناح مربوط به این دولت و جناح دیگر، که نتیجه ی آن تنها افزودن بر مشروعیت کاذب کل نظام است، تشویق کرد. باور نمی کنید مقاله های کسانی را که یک روز به این کار دعوت می کنند یک روز اصلاح روابط با اسرائیل را توصیه می نمایند بخوانید! آن هم با جعل این ادعای ساختگی و بکلی نادرست که گویا ملیون هم در زمان محمد رضاشاه با تحریم انتخابات، یا «قهر کردن» از آن فرصت های سودمند انتخاباتی را از دست می داده اند. برخلاف این ادعا، در آن دوران ملیون نه هیچگاه عدم آزادی انتخابات را «بهانه» ای برای «بایکوت» انتخابات کردند نه با آن«قهر» کردند. اینها همه جعل است، و درماندن در استدلال جعل تاریخ را توجیه نمی کند. در آن دوران نه «نبود تقاضا براى شركت در انتخابات» وجود داشت نه چنانکه ادعا شده است «جنبش‌هاى انتخاباتى یا دادخواهى و اعتراض‌هاى انتخاباتى هم خود به خود منتفى می‌شد و نیروهاى ملى و مردمى كاملا منفعل می‌ماندند». اینها همگی جعل مزورانه ی دشمنان بی مقدار نهضت ملی است. و این ادعا نیز که گویا« دست شاه هم براى سلطه بر مجالس قانون‌گذارى و تعطیل مشروطیت باز می‌شد و [او] قادر به شكل دادن مجالسى می‌گردید كه تنها وسیله‌اى براى اجراى اوامر شاهانه بودند یعنى هر خواست حق و ناحقى را "صحیح است و احسنت گویان" تصویب می‌كردند. به این طریق اسباب رضایت قلبى فرمانده تاجدار را فراهم مى‌آوردند» از جمله ی دروغ های شاخدار همان جعالان حرفه ای است. کسانی که از  مبارزات سرسختانه ی جبهه ملی، در دوره هایی که الهیار صالح علی رغم همه ی فشارهای دیکتاتوری از کاشان کاندیدا شد و انتخاب گردید، یا مجالس حاصل از انتخابات قلابی در اثر سرسختی آنان منحل گردید، یا جاهلانه بی اطلاع اند، یا اطلاع دارند اما حقیقت را به عمد قلب می کنند، تنها نادان ترین مردم را می توانند بفریبند و خود را بدنام تر می کنند. ادعاهای زمختی از این قبیل که« نیروهاى ملى و مترقى هم با پشت كردن به صندوقهاى رأى دیكتاتورى را تقویت می‌كردند و نه تضعیف» جعل ناجوانمردانه ای بیش نیست.

مگر در انتخابات مجلس شانزدهم انتخابات آزاد بود که دکترمصدق با تشکیل جبهه ملی برای  آزادی انتخابات آن مبارزه را به راه انداخت و کار را به جایی رسانید که اکثریت نمایدگان پایتخت از میان کاندیداهای جبهه  ملی انتخاب شدند؟ اما آن زمان ایران قانون اساسی دیگری داشت که می گفت«همه ی قوا از ملت ناشی می شود»، قانونی که در آن هیچ مقام قدر قدرت همه کاره ای وجود نداشت، تا چه رسد به ولی فقیه، یعنی نماینده ی خداوند.

همانگونه که اخیراً سازمان های جبهه ملی ایران در اروپا در آخرین بیانیه ی خود درباره ی انتخابات مورد بحث نوشت:

«در نظام گذشته که نظام مشروطه بود، و اولین اصل قانون اساسی آن حاکمیت تام و تمام ملت بود، با وجود تقلبات و دستبردهای وسیع شاه و دربار در انتخابات، چارچوب اساسی نهاد انتخابات در جهت اجرای اصل حاکمیت ملی ساخته شده بود بطوری که مجالس ناشی از آن می توانستند اعطای امتیازات به قدرت های خارجی بدون تصویب مجلس را با تصویب یک قانون ممنوع سازند (قانون منع اعطای امتیاز بدون تصویب مجلس؛ مجلس چهاردهم، به ابتکار دکتر مصدق)، یا از طریق تصویب قانون ملی شدن صنایع نفت در سراسر کشور به برچیدن بساط استعمار انگلستان در ایران راًی دهند(مجلس شانزدهم به ابتکار جبهه ملی به رهبری دکتر مصدق) و وجود ملتی زنده و بیدار را به اثبات رسانند. درآن مجلس ها با همه ی معایبی که داشتند کسی، حتی شاه، نمی توانست، مانند آنچه خامنه ای کرد، نامه ای به رییس مجلس بنویسد و به عنوان من درآوردی «حکم حکومتی» از او بخواهد که قانونی را از دستور کار مجلس خارج کند

«اگر چنین کاری ممکن بود شاید شاه نیز طرح قانون ملی شدن نفت را از دستور کار مجلس خارج می کرد. اما، در نظام مشروطه، پادشاه قادر به چنین کاری نبود.»

«برای تغییر اختیارات مجلس [مشروطه]کودتای محمد علی شاه لازم بود و این کار نیز بدون توپ باران مجلس عملی نشد، که آن هم به قیام ملی و خلع شاه پیمان شکن انجامید؛ همانگونه که سرنگونی دولت مصدق که منتخب آن مجالس بود بدون کودتای 28 مرداد ممکن نشد. در ولایت من درآوردی فقیه ملت هیچ حقی ندارد و مجالسِ این نظام ننگین بازیچه ی دست «رهبر» اند و سرگرمی هایی ناشایست برای ملت چندهزارساله ی ایران.»

مگر برای جعل تاریخ دست دستگاه های تبلیغاتی رژیم به اندازه ی کافی در کشور باز نیست که باید در خارج از کشور نیز، زیر عنوان کاذب مخالف، از این حربه ی ناجوانمردانه استفاده شود.

آنگاه وقتی  کُمِیت مغالطه و جعالی نیز لنگ می ماند وارد علوم طبیعی شده به غریزه ی «مردم» متوسل می شوند، با استناد به نظر متفکران«فاضلی» که که گویا گفته اند:

« رأى باران، دستكم دو بار تا كنون، سلاحى بوده است در دست مردم براى طلب جمهوریت. این رأى باران بیشتر جنبه نمادین دارد. بیش از آنكه رأى به كسى باشد نه گفتن است به نظام ولایت فقیه. زیرا مردم درست آن كسى را رأى باران می‌كنند كه مقام رهبرى از همه كمتر او را می‌خواهد. اینجا باید به غریزه سیاسى مردمى آفرین گفت كه شكاف درون رژیم را خوب می‌شناسند و از این كم هزینه‌ترین و بى‌خطرترین راه با فشار سنگین حضور دهها میلیونى خود این شكاف را باز می‌كنند و مقام رهبرى و تمامى دستگاه فشار و سركوب و نیز شبكه‌ى مدیریتى وى را در بن بست قرار می‌دهند.»[ت.ا.]

گذشته از اینکه برای اولین بار می شنویم که در کشوری شرکت وسیع مردم در دادن راًی به معنی مخالفت با رژیم حاکم در آن است، مگر همین غریزه ی سیاسی مردم نبود که هیتلر را به صدارت رسانید و تا زمانی که بمباران های متفقین و نیروهای زمینی آنان شهرهای آلمان را ویران نکرده بودند در سراسر آلمان نیزهمین غریزه نبود که مردم را در صف های تمام نشدنی به هورا و هلهله برای «پیشوا» وادار می کرد؟ مگر همین غریزه نبود که در ایتالیا از موسولینی آن دیکتاتور پرمدعی و مضحک را تراشید و خاک کشور را در اختیار ارتش و حزب نازی قرار داد؟ مگر همان غریزه ی مردم نبود که سبب شد در ایران تصویر مبارک «امام» را در ماه ببینند و چند روز بعد او را به دیکتاتوری اسلامی کشور منصوب سازند. و آیا کسانی هم که از «غریزه ی سیاسی» یک مفهوم نظری می سازند ممکن است مثال موفقی برای این تئوری غریزی خود در تاریخ پیروزی های آزادیخواهان ارائه دهند؟

از چه زمان غریزه هم، با گرفتن جای اندیشه و اگاهی و سنجش، جزو مفاهیم علوم سیاسی شده است. تو گویی «مردم» هم یکی از جانوران دوران چهارم، بل دوران های پیشین ترِ زمین شناسی اند که در رفتار سیاسی خود از روی غریزه عمل کنند، و آنگاه مصالح خود را نیز با شامه ی حیوانی تشخیص دهند. لابد باید بزودی کارشناسان ژنتیک «ژن» های مربوط به این «غریزه» را نیز در کروموزوم های مردم پیدا کنند...!

یعنی کسانی که اینگونه پای غریزه ی سیاسی را به میان می کشند نتیجه ی عدم شرکت در انتخابات را از خامنه ای بهتر تشخیص داده اند؛ خامنه ای که بیش از هر چیز از کمبود راًی دهندگان بیمنا ک است و مکرر گفت حتی «کسانی هم که با رژیم مخالف اند در انتخابات شرکت کنند»، چه برای او تعداد راًی دهندگان، که می خواهد آن را به رخ جهان بکشد مهم تر  از هر چیز است ؟ کما اینکه در جایی نیز، با همان لحن عامیانه ی همه ی سران این نظام، گفته است « « اگر ملت ایران خوب، قوی و مصمم وارد میدان انتخابات شود و صندوق‌های رأی را از رأی و عزم خود پر کند، جمهوری اسلامی ایران به خود خواهد بالید و افتخار خواهد کرد.[ت. ا.] ...عده‌ای کمین کرده‌اند که، با حضور نیافتن مردم در انتخابات، با تحریم و یا سست کردن انتخابات، از نظام جمهوری اسلامی مچ‌گیری کنند»؛ پس آیا از وحشت حوزه های خلوت راًی گیری و شهرهای خالی از شهروندان در روز انتخابات نیست که خامنه ای حاضر است با دعوت از مخالفان رژیم به شرکت در انتخابات اینگونه به وجود میلیون های مخالف رژیم مکرراً اعتراف کند. آیا او نمی داند که عدم شرکت گسترده ی مردم به مشروعیت وی که چندین بار به ضرورت این شرکت تاًکید کرده است چه ضربه ی کاری وارد می کند؟ چرا باید از وارد کردن این ضربه جلوگیری کرد؟

یعنی این «مخالفانی» که فوائد شرکت در انتخابات را تبلیغ می کنند، هیچیک متوجه نیستند که شرکت در انتخابات در چنین رژیمی مانند  شرکت در هر بازی است که همه ی قواعد و داوهای آن را باندهای برگذار کننده ی بازی تعیین کرده اند و مردم برای شکست آن بازی جز روی برتافتن از آن هیچ چاره ی دیگری ندارند؛ همان چاره ای که، در اوضاع مشابه، ملل دیگری بارها با موفقیت بدان متوسل شده اند. آیا شرکت در چنین انتخاباتی مانند کار باج دهندگان به مافیا نیست که همه ی قواعد بازی را یکطرفه تعیین کرده و تحمیل می کنند بطوری که قرباینان آن از بیم تلافی تبهکاران به تهدید و ارعاب آنان تسلیم می شوند و هیچگاه  به باجگیران نه نمی گویند. ترجمه ی روشن چنین شیوه ای این است که به مردم گفته شود این راًی شما حد اقلِ باجی است که  باید به این مافیا بدهید، ولو به جناح دوم باشد؛ چه اگر ندهید به تلافی آن دست بسته تر در بند جناح اول اسیر خواهید ماند.

 

اگر قرار بود مردم چنانکه آن «متفکران فاضل» گفته اند، «به دریچه ی تنگی از جمهوریت»، به یک جمهوری نیم بند، ناقص الخلقه، دست و پا شکسته، و گوش و بینی بریده، رضایت دهند باید پرسید پس از چه روی جمهوری حی و حاضر مشروطیت را، که منهای نهاد سلطنتِ در حالِ نزع آنِ، می شد از پیشرفته ترین جمهوری های جهان شناخته شود، با چنگ و دندان نگهداری نکردند تا بدست بانیان این شبه جمهوریِ ضد جمهوری بیافتند. آیا جز این بود که درآن «انتخاب» کور و شتابزده بخش هایی از مردم با شامه ی روزمرگی و با غریزه ی خود عمل کردند و عمل خود را بر دیگران و نسل های دیگر نیز تحمیل ساختند؟  و برخی از روشنفکرنمایان نیز با مقاله نوشتن در مقایسه ی امام خمینی با گاندی بر درستی کار این غریزه صحه نهادند ؟!

آیا شرکت در انتخابات مجلس خبرگان که ارگانی برای تحقق و تجسم حکومت انحصاری «فقیهان» و انتخاب رهبری مادام العمر از میان یکى از «روحانیان» است، عیناً همچون راًی هایی که در نخستین رفراندم، در حالت گیجی و گنگی جامعه، به تاًسیس این نظام داده شد، چشم پوشی داوطلبانه از همه ی حقوق مشترک شهروندان در حاکمیت بر خود نیست؟ با کدام مغالطه ای می توان منکر شد که دعوت به شرکت در چنین انتخاباتی تلاش برای پشتیبانی شهروندان از دستگاه ولایت فقیه است؟

درباره ی اینگونه «روشنفکرانی» که کار سیاسی مردم و خود را به غریزه حواله می دهند، شاپور بختیار، ضمن مصاحبه ای در پاریس، گفته بود:

«روزی ۳۲ استاد دانشگاه، که حالا يا پاک‌سازی شده‌اند يا در زندان هستند يا منفصل از کار هستند، در کتابخانه خود من جمع شده بودند.۳۰ نفر آن‌ها موافق دخالت خمينی در امور سياسی بودند و تنها ۲ نفر مخالف! اين مسأله را کوچک نگيريد. آن افرادی که عامی بودند و تربيت سياسی نداشتند گناهی نکردند. گناهکار آن افرادی بودند که وظيفه و وسيله داشتند مردم را روشن بکنند و نکردند...»

راًی های داده شده، به هر کس که باشد، در اصل راًی به مشروعیت رژیم حاکم است؛ در مقابل، راًی های داده نشده هستند که پایه های مشروعیت کاذب آن را چون موریانه می تراشند.

خودداری از دادن راًی سکوت نیست؛ اگر سکوت بود خامنه ای اینگونه از آن متوحش نمی بود. به عکس، این صدایی است که هرچه بیشتر شود شکننده تر می شود.

علی شاکری زند

منبع:پژواک ایران


علی شاکری زند

فهرست مطالب علی شاکری زند در سایت پژواک ایران 

*نیرنگ در تاریخ: «اخراج نخست وزیر نامطلوب از راه قانونی»! سقوط اخلاقی و فرهنگی تا کجا؟ (بخش سوم)  [2024 Jan] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش بیستم)  [2024 Jan] 
*شباهت‌ها و تفاوت‌ها میان دو شکست: ۲۸ مرداد و ۲۲ بهمن  [2023 Dec] 
*نیرنگ در تاریخ: «اخراج نخست وزیر نامطلوب از راه قانونی»!  سقوط اخلاقی و فرهنگی تا کجا؟ [2023 Dec] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار/ بخش هجدهم- ب  [2023 Nov] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار/بخش هجدهم- الف  [2023 Nov] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار* بخش شانزدهم  [2023 Oct] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار* بخش پانزدهم -ج  [2023 Sep] 
* برگهایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار، بخش پانزدهم ـ ب  [2023 Sep] 
* جمهوری اسلامی حکومتی مرده است! اما چرا برچیده‌ نمی‌شود؟ بخش اول: یک نظام رو به موت  [2023 Sep] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار (بخش پانزدهم ـ الف) بختیار یک شخص نیست؛ یک راه است؛ راه امروز و آینده‌ی ایران [2023 Aug] 
*آخرین نخست وزیر نظام مشروطه ایران، متن سخنان علی شاکری زند بر مزار شاپور بختیار  [2023 Aug] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار/ بخش چهاردهم  [2023 Jul] 
*دعوت پادشاه از شاپور بختیار برای دیدار با او برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش سیزدهم) [2023 Jul] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش دوازدهم)  [2023 Jul] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش یازدهم)، علی شاکری زند  [2023 Jun] 
*باز هم تشدید اعدام‌ها  [2023 Jun] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار/ بخش دهم  [2023 Jun] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش نهم ـ ب)  [2023 May] 
*چگونه منشور ننویسیم!/ بخش دوم  [2023 May] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپوربخش نهم – الف بختیار*  [2023 May] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار (بخش هشتم ـ ب)  بختیار یک شخص نیست؛ یک راه است؛ راه امروز و آینده‌ی ایران [2023 Apr] 
*همبستگی برای ایران استیا ایران برای همبستگی است؟  [2023 Apr] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار*، بخش هفتم  - ب: اعلامیه‌ سه ماده‌ای کریم سنجابی در پاریس و ولایت فقیه خمینی [2023 Apr] 
*منشوری برای اهالی کره‌‏ی ماه  [2023 Mar] 
*برگهایی اززندگی سیاسی دکترشاپور بختیارـ بخش ششم  [2023 Mar] 
*برگ هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار، بخش پنجم: آغاز بحران در حکومت فردی  [2023 Mar] 
*برگ‌هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار، بخش چهارم: آغاز بحران در حکومت فردی  [2023 Feb] 
*برگهایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار، بخش سوم: فعالیت در تجدید سازمان جبهه ملی ایران  [2023 Feb] 
*برگ هایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار* (بحش دوم)  [2023 Jan] 
*برگ هایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار ـ جوانی، تحصیلات، مبارزه با نازیسم  [2023 Jan] 
*دولت موقت در تبعید و ضرورت حیاتی آن در شرایط کنونی  [2022 Dec] 
*ملت ایران، یک واقعیت تاریخی انکارناپذیر، مفهوم «ملت»، پادزهری در برابر واژه‌ ایدئولوژیک «امت اسلام» و فتیشیسم قومی (بخش سوم)  [2022 Aug] 
*ملت ایران، یک واقعیت تاریخی انکارناپذیر  [2022 Aug] 
*آیا جمهوری اسلامی مشروعیتی داشته که ازدست داده؟ غباربرانگیختن در مسیر حرکت واقعی [2022 Jul] 
* اتحادعملِ همه ی نیروهای ملی از مشروطه خواه تا جمهوریخواه  اسم رمز پیروزی اتحاد است [2022 May] 
*درباره ی نهضت مقاومت ملی ایران*  [2022 May] 
*خمینی چگونه به قدرت رسید؟ آیا این فاجعه اجتناب‌ناپذیر بود؟ ضرورت بیان کامل حقیقت به جای حاشیه‌نویسی!   [2022 Apr] 
*منوچهر هزارخانی: مرگی از هر جهت اندوهبار  [2022 Mar] 
*آیا فدراسیون روسیه و اتحاد شوروی سابق ماهیتاً یکی نیستند؟   [2022 Mar] 
*پوتین اوکرایین و روسیه، همه چیز اینجا شروع می شود  [2022 Mar] 
*احیاءِ «عظمت گذشته ی» امپراتوری روس؟ کدام عظمت؟  [2022 Mar] 
* در حاشیه عملیات تروریستی اخیرِ داعش  [2022 Feb] 
*برای دوری از انحرافات و انشعابات در جبهه ملی ضرورت بازگشت به اصالت نهضت ملی  [2022 Jan] 
*اتحادعمل برای نجات کشور از زوال! * انتظار تا کی و برای چه؟  [2021 Dec] 
* راه انتخاب میان سلطنت مشروطه و جمهوری از دید شاپور بختیار  [2021 Oct] 
*بحران سیاسی کشور و راه اتحاد عمل همه ی ایراندوستان دموکرات، پیش بینی بختیار نزدیک است  [2021 Aug] 
*شاپور بختیار و توتالیتاریسم، گریزی به رساله ی دکتری او  [2021 Jul] 
* اثرات متقابل مخالفان فعال رژیم و مردم غیرمتشکل: یک فرآیند دینامیک  [2021 Jun] 
*سر و ته، یک کرباس  [2021 Jun] 
*نگاهی به ریشه های ژرف یک فاجعه ملی بخش سوم   [2021 Mar] 
* نگاهی به ریشه‌های ژرف یک فاجعه‌ی ملی، به مناسبت ۲۲ بهمن ماه (بخش دوم)  [2021 Mar] 
* به مناسبت ۲۲ بهمن ماه، نگاهی به ریشه های ژرف یک فاجعه ی ملی  [2021 Feb] 
*ملاحظاتی درباره‌ متن حقوقی امانتی استاد محمـدرضا شجریان  [2021 Jan] 
* از مشروطه به جمهوری عبورکردیم؟ چه کسی عبورکرد و چگونه؟  [2021 Jan] 
* از مشروطه به جمهوری عبورکردیم؟ چه کسی عبورکرد و چگونه؟   [2021 Jan] 
*هموطنان بی مسئولیتی که در برابر امام جماران به امامزاده ی کاخ سفید دخیل بسته بودند یتیم شدند  [2020 Nov] 
*رادیکالیزاسیون دینی جوانان پناهنده و نقش حس ملی  [2020 Nov] 
*دولت موقت و چارچوب قانونی کارهای آن  [2020 Oct] 
*«علوم اجتماعی اسلامی» چه صیغه ای است؟   [2020 Aug] 
*جمهوری اسلامی کابوسی باورنکردنی بیست ونهمین سالگرد قتل شاپور بختیار و دستیار وی سروش کتیبه  [2020 Aug] 
*برتری مخالفان جمهوری اسلامی نسبت به سران این نظام در چیست؟ بخش سوم: دیگرِ تجربه‌های عملی اپوزیسیون  [2020 Aug] 
*برتری مخالفان جمهوری اسلامی نسبت به سران این نظام در چیست؟ بخش دوم: کدام استثناء؟  [2020 Jul] 
*برتری مخالفان جمهوری اسلامی نسبت به سران این نظام در چیست؟   [2020 Jul] 
* آزادی عقیده و بیان و زندگی جمعی نیازمند قواعد مشترک جمعی است (بخش دوم) • ضرورت قواعد مشترک همکاری و همگامی برای اپوزیسیون دموکرات ایران [2020 Jun] 
*آزادی عقیده و بیان و زندگی جمعی نیازمند قواعد مشترک کار جمعی است  [2020 Jun] 
*ایران هرگز نخواهد مرد!   [2020 May] 
* برگ هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار  [2020 Apr] 
*نمایش از این پس بی اثر «انتخابات»، پرده دری از فریب «اصولگرا ـ اصلاح طلب»  [2020 Mar] 
* برگ هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار* ۳۹ـ تدارکات و ترتیبات سالیوان برای ایجاد پیوند میان ارتش و نمایندگان خمینی   [2020 Mar] 
* برگ هایی از زندگی سیاسی شاپور بختیار*  [2020 Mar] 
*بحثی در مقاله‌ی : خطای بختیار، پایان بازرگان  [2020 Feb] 
*تحریم انتخابات را به کارزار همصدایی علیه اساس رژیم و رفراندم برضد آن بدل کنیم   [2020 Feb] 
*منطق جمهوری اسلامی: تحریک دیگران؛ تحقیرشدن؛ واکنش به تحقیرشدن کشته شدن قاسم سلیمانی تحقیری بزرگ برای نظام و چالشی خطرناک برای کشور بود [2020 Jan] 
*تحریم یکصدای نمایش انتخابات: ضرورتی سیاسی، نه انتخاباتی!   [2019 Dec] 
*انبار باروتی بنام ایران  ضرورت حادهمآهنگی و آشتی میان همه ی هواداران حاکمیت ملی [2019 Nov] 
*شورای دوران گــُـذار یا مدیریت بی‍گــُـدار برای «اقوام و ملیت های ساکن ایران» !   [2019 Oct] 
* بساط تحمیق انتخابات را یکصدا تحریم کنیم (۲)  [2019 Sep] 
*بساط تحمیق انتخابات را یکصدا تحریم کنیم بخش یکم: مشروعیت نظام‌های سیاسی و رابطه‌ نهاد انتخابات با آن [2019 Sep] 
*بیست و هشت سال پس از قتل شاپور بختیار پراکندگی نیروهای مخالف جمهوری اسلامی و راه پیروزی بر آن   [2019 Aug] 
* بحران در روابط ایران و آمریکا:‏ یا زمان قدرت نمایی شاگرد جادوگرها  [2019 Jul] 
* زند ایران چیست؛ ایرانیت کدام است؟  ادای سهمی در پاسخ به یک مغالطه [2019 Jul] 
*ایران چیست؛ ایرانیت کدام است؟ ادای سهمی در پاسخ به یک مغالطه بخش دوم ادعای درونی بودن اسلام و ...!  [2019 Jul] 
*ایران چیست؛ ‏ ایرانیت کدام است؟   [2019 Jun] 
*جمهوری اسلامی:‏ یک نظام تروریست، با همه‌ی اجزاء و بازوانش   [2019 Apr] 
*اتحادِ عمل آری؛ ‏ اما برای چه منظور؟ و از کدام راه؟   [2019 Apr] 
*جامعه‌ ایران از سر گندیده است  [2019 Mar] 
*این نظام رفتنی است ما نیستیم که می گوییم؛ آنها خود می دانند!  [2019 Feb] 
*در میان مخالفان جمهوری اسلامی اختلاف ها از کجا سرچشمه می گیرد؟  [2019 Jan] 
*ما نمی بایست سنگر قانون اساسی را رها می کردیم   [2019 Jan] 
*ملاحظاتی درباره ی رساله ی دکترای شاپور بختیار  [2018 Nov] 
*جمهوری، یا مشروطه ی پادشاهی؟ بحث بر سر چیست؟  [2018 Nov] 
* با اعتصاب عمومی نباید بازی کرد   [2018 Oct] 
* مجازات شلاق برای معلمان کشور !   [2018 Oct] 
*مرگ امیرانتظام فرصتی برای آب تطهیر بر سر انقلابیون دیروز و اصلاح‌طلبان امروز!  [2018 Aug] 
* اقتصادی ویران؛ نتیجه ی تحریم ها، یا اثر ورشکستگی به تقصیر   [2018 Aug] 
*آزادی گرفتنی است نه دادنی  [2018 Jul] 
*چرا جمهوری اسلامی رفتنی است وظیفه‌ی ما برای وقوع بهترین صورت این فرآیند چیست* [2018 May] 
*از بحث عدم‌ مشروعیت رژیم و پیش‌بینی سقوط آن تا زمین‌لرزه‌های جدید (بخش دوم)،  [2018 Apr] 
*از بحث عدم‌مشروعیت رژیم و پیش‌بینی سقوط آن تا زمین‌لرزه‌های جدید  [2018 Mar] 
*همه‌پرسی، به چه منظور، چگونه، در چه زمان، و به دست کدام حکومت ؟   [2018 Feb] 
*جدایی دین از حکومت یا حکومتِ لاییک*  [2018 Jan] 
*نکاتی پیرامون مفاهیم ملیت، اقلیت، خودمختاری* بخش چهارم  [2018 Jan] 
*نکاتی پیرامون مفاهیم ملیت، اقلیت، خودمختاری بخش سوم  [2017 Dec] 
*نکاتی پیرامون مفاهیم ملیت، اقلیت، خودمختاری بخش دوم  [2017 Dec] 
*نکاتی پیرامون مفاهیم ملیت، اقلیت، خودمختاری ، بخش یکم  [2017 Dec] 
* افسانه‌ی حمله‌ی نظامی عراق به ایران بنا به ‏ توصیه‌ی شاپور بختیار بخش چهارم   [2017 Nov] 
*علل واقعی جنگ ایران و عراق و افسانه‌ی حمله‌ی صدام به ایران به توصیه‌ی شاپور بختیار (بخش سوم)  جستجو در علل و مقدمات حمله‌ی عراق به ایران  [2017 Nov] 
* علل واقعی جنگ ایران و عراق و افسانه‌ی حمله‌ی صدام به ایران ‏ به توصیه‌ی شاپور بختیار (بخش دوم)  [2017 Nov] 
*علل واقعی جنگ ایران و عراق و افسانه‌ی حمله‌ی صدام به ایران ‏ به توصیه‌ی شاپور بختیار (بخش یکم)  [2017 Oct] 
*مصدق و اصـلاحات کاذب، بخش سوم: موضع نیروهای سیاسی دیگر  [2017 Oct] 
*مصدق و اصـــلاحــات کاذب «تقسیم اراضی ... با تمرکز جمعیت می تواند عواقب وخیم‌تری...»   [2017 Oct] 
*دکتر مصدق ‏ و اصـلاحـات کاذب یا یکی از ریشه‌های عمده‌ی ضدِانقلاب‌اسلامی ‏  [2017 Oct] 
*از مرگ هیچکس شاد نباید شد اما...  [2017 Sep] 
* سلطه‌ی دیوان و رژیم تباهیها تنها به دست مردم برچیده خواهد شد بخش دوم   [2017 Jul] 
*سلطه‌ی دیوان و رژیم تباهیها تنها به دست مردم برچیده خواهد شد  [2017 Jul] 
*آیا در این «انتخابات» ملت شکست خورد؟ قسمت دوم  [2017 Jun] 
*آیا در این «انتخابات» ملت شکست خورد؟  [2017 May] 
* تحریم انتخابات ساده گیری مبارزه نیست ‏  [2017 May] 
*گفتید جمهوریت؟ کدام جمهوریت؟   [2017 May] 
*در چنگال جمهوی اسلامی اسارت تا کی ؟ (بخش دوم)  [2017 May] 
*در چنگال جمهوی اسلامی اسارت تا کی ؟ «انتخابات» کاذب را هرچه یکصدا تر تحریم کنیم ! [2017 Apr] 
*انتخابات ریاست جمهوری فرانسه؛ نامه ی سرگشاده به نامزدها و رأی دهندگان به آنان*   [2017 Apr] 
* ضرورت گام هایی کوتاه و سنجیده برای اتحاد آزادیخواهان واقعی  ورشکستگی اخلاقی کامل نظام حاکم و نشانه هایی از آغاز فروپاشی آن [2017 Mar] 
*کسانی که تروریست‌ها و خرابکاران را مردم می‌نامند! (بخش دوم)  [2017 Mar] 
* نوبت خطرکردن بختیار برای نجات کشور از سقوط در پرتگاهی که به سوی آن می رفت (بخش سوم)  [2017 Feb] 
*آیا نظام مشروطه منسوخ شده بود؟ جلوگیری از نخست ‌وزیری صدیقی و نوبت خطرکردن بختیار (بخش دوم)  [2017 Feb] 
* به مناسبت سی و هشتمین سال تشکیل دولت ملی بختیار ‏  [2017 Feb] 
*نقش دکتر سنجابی در شکست دولت ملی بختیار و انقراض نظام مشروطه (بخش چهارم و پایانی)  [2016 Oct] 
* نقش دکتر سنجابی در شکست دولت ملی بختیار و انقراض نظام مشروطه (بخش سوم)  [2016 Oct] 
*نقش دکتر سنجابی در شکست دولت ملی بختیار و انقراض نظام مشروطه بخش دوم   [2016 Sep] 
*نقش دکتر سنجابی در شکست دولت ملی بختیار و انقراض نظام مشروطه؛ به مناسبت بیست و پنجمین سال ‏ قتل شاپور بختیار  [2016 Sep] 
* منشاء هراس شدید نظام از مردم ! (بخش پایانی) بخش دوم  [2016 Jun] 
*منشاء هراس شدید نظام از مردم ! بخش دوم، بهره ی الف   [2016 Jun] 
*منشاء هراس شدید نظام از مردم !  نظامی که مشروعیت ندارد همواره خود را در خطر نابودی می بیند [2016 Jun] 
*رژیم راًی مردم را برای نمایش و کسب مشروعیت می خواهد  [2016 Feb] 
* در حاشیه ی عملیات تروریستی اخیرِ داعش   [2016 Jan] 
*نکاتی از زندگی خسرو شاکری زند و سبب درگذشت وی  [2015 Oct] 
*توسل به دروغ و فریب برای پوشاندن تسلیم به توافقنامه ای خفت بار  [2015 Apr] 
*پیرامون یکی از پرگویی های کاشف سکولاریسم نو(۳)  [2014 Dec] 
*پیرامون یکی از پرگویی های کاشف   [2014 Dec] 
*پیرامون یکی از پرگویی های کاشف «سکولاریسم نو»  [2014 Dec] 
*دولت اسرائیل، یا یک یاغی جهانی که در پی اجرای «راه حل نهایی» برای مردم فلسطین است  [2014 Jul] 
*نگاهی به رفتار سیاسی سران جبهه ملی در ماههای پیش از انقلاب (بخش دوم) چگونگی پذیرش تشکیل دولت ملی از سوی دکتر شاپور بختیار [2014 Jul] 
*نگاهی به رفتار سیاسی سران جبهه ملی در ماههای پیش از انقلاب  [2014 Jul] 
*ملاحظاتی پيرامون مقاله «بازرگان، روحانيت و بختيار»، بخش سوم (قسمت دوم)  [2013 Oct] 
*بختیار، بازرگان و روحانیت؛ ملاحظاتی پیرامون مقاله‌‌‌ی «بازرگان، روحانیت و بختیار»۱- بخش سوم تیرخلاص  [2013 Oct] 
*بختیار، بازرگان و روحانیت- بخش دوم  [2013 Sep] 
*ملاحظاتی پیرامون مقاله‌ی «بازرگان، روحانیت و بختیار»۱ بخش اول روحانیت درنهضت ملی [2013 Sep] 
*مصر بار دیگر به پا می خیزد با تهدید به نافرمانی مدنی در مصر اولین سنگر توتالیتاریسم اسلامگرا فرو می ریزد [2013 Jul] 
*درباره‌ی پرچم ملی ایران  [2013 Jan] 
*آیا صلحجویان نسل های جدید اسرائیل خواهند توانست ماجراجویی رهبران سنتی جنگ طلب خود را مهار کنند و از فکر حمله به ایران بازدارند   [2012 Apr] 
*پاسخی به ادعاهای نسنجیده و بی پایه ی آقای همایون کاتوزیان درباره ی کنفدراسیون جهانی   [2011 Nov] 
*افشاء یک تحریف بزرگ تاریخی پاسخی به ادعاهای نسنجیده و بی پایه‌ی آقای همایون کاتوزیان درباره ی کنفدراسیون جهانی و عده ای از رهبران آن  [2011 Oct] 
*بازار گرم افترا علیه مصدق و بختیار  چه کسانی از نام مصدق و بختیار می ترسند و چرا؟ بخش دوم 2ـ دنباله ی" راه توده" و مصدق [2011 Oct] 
*بازار گرم افترا علیه مصدق و بختیار (۲)  [2011 Aug] 
*بازار گرم افترا علیه مصدق و بختیار  [2011 Aug] 
*مصدق، پیروان مصدق، اهداف، اصول کار و منش آنان (بخش دوم ـ ب)  [2011 Apr] 
*مصدق، پیروان مصدق، اهداف، اصولِ کار و منشِ آنان  [2011 Apr] 
*مصدق، پیروان مصدق، اهداف، اصولِ کار و منشِ آنان  بخش نخست ـ ب [2011 Mar] 
*مصدق، پیروان مصدق، اهداف، اصولِ کار و منشِ آنان  [2011 Mar] 
*توتالیتاریسم و زمین لرزه های اجتناب ناپذیرآن( بخش دوم)   تصفیه ها در جمهوری اسلامی از همان آغاز کار [2010 Mar] 
*توتالیتاریسم و زمین لرزه های اجتناب ناپذیرآن(٭)   [2010 Mar] 
*دولت بختیار و فروغ آزادی (بخش دوم)  [2010 Jan] 
*دولت بختیار و فروغ آزادی (بخش نخستین)  [2010 Jan] 
*چه کسانی از علائم شیر و خورشید پرچم ملی ایران می ترسند؟  [2009 Aug]