تقديم به گلاره جمشيدي

مي رود پاي درختِ کهنسالِ  پير

جوي خون

بي ندا

 بي نگاه

موريانه خانه کرده

تا مغزِ ريشه هاي سرخ

تا قهوه خانه ي دلِ ساقه ها

تا سبز جان رگبرگ ها

مي مکد موريانه زالو وار

مي مکد موريانه زالو وار

لحظه به لحظه هر روز و هر شب

منزل به منزل رمقگاه جانخسته ي درخت کهنسال پير را

سبزبرگي بي رمق

همچنان

روي شاخسار

 توي باد مي رقصد و فرياد رنج مي کشد خاموش

پاي درخت دل خوش اند اما گوسفندها

 بيچاره ها

کر کور ابله اند

تا پاچه در خون اند

اما

در فکر چريدن رقص برگ در باد اند

21 اوت 2014- فرانسه

 https://soundcloud.com/chadisaboji/persian-poem-joye-khon-miravad

منبع:پژواک ایران