چشمان کریستین امان پور

وا مانده

بی امان

بی پلک زدنی

در نور چراغ های آسمان شب

مبهوت و دهان وامانده

می نگرد

رنگ کریه ات را

آه ای زباله ی تزویر

نگاه شرزه ی این موج بی امان

روزی تو را از این ساحلِ آلوده

خواهد شست

عجیب است که ساحلی چنین نجیب

از بوی زننده ی تو

به سکوتی

چنین نانجیبانه نشانده شده است

یا موج از دریا افتاده

یا دریا از موج

یا باد از دریا

یا هوا از باد؟

تقصیر کیست؟ تاخیر این دیدار

درون هرزه ی تو

نگاه شرزه ی موج

آه ای زباله ی تزویر…

برای شنیدن فایل صوتی شعر با صدای خود شاعر اینجا را کلیک کنید

https://soundcloud.com/chadisaboji/persian-poem-ah-eye-zobaleh

منبع:پژواک ایران