آیا در ایران، پس از این توفان، نسیم آزادی خواهد وزید؟
منوچهر تقوی بیات

مردمان کشور ما برای رسیدن به آزادی و حاکمیت ملی در یک صد و پنجاه سال گذشته فداکاری ها و جانفشانی های فراوان کرده اند. شمار کسانی که جان شیرین خود را  آگاهانه در راه آزادی و حاکمیت ملی از دست داده اند از شمار افزون است. «کدامین نغمه می ریزد، کدام آهنگ آیا می تواند ساخت، طنین گام های استواری را که سوی نیستی مردانه می رفتند، طنین گام هایی را که آگاهانه می رفتند...؟!»( سیاوش کسرایی). حاکمیت ملی یعنی آن که مردم با رأی خود نمایندگانی انتخاب کنند و آن نمایندگان به گونه ای موقت و دوره ای کشور را اداره کنند. رئیس جمهور، نخست وزیر، وزیر، وکیل، رئیس شهربانی، رئیس ستاد ارتش و همه ی کارکنان دولت در برابر مردم و نمایندگان مردم پاسخگو و مسئول باشند. در راه برپایی حاکمیت ملی پدران ما با امضاء فرمان مشروطیت در گام نخست یعنی برچیدن بساط قدرت سلطنت پیروز شدند. آن ها از دخالت بیگانگان در امور کشورمان غافل نبودند. اما درباره ی نفوذ و دخالت بیگانگان چاره ای اساسی نکردند.
روزنامه های صدر مشروطیت گواه آن است که مردم ایران تا پیش از کودتای ۱۲۹۹ خورشیدی (۱۹۲۰ میلادی) چند سالی از آزادی سیاسی برخوردار بودند. در آن سال ها سروده های شاعران بیشتر اجتماعی و سیاسی بود. در سروده هایشان شاه، وزیر ، وکیل، انگلیس، روس، آلمان، سفیرها، سیاست بازان، جاسوسان بیگانه و خودی را رسوا و روسیاه می کردند.
ملک الشعرا سروده های فراوانی درباره ی میهن دوستی نوشته است. او رسوایی قرارداد ۱۹۰۷ را در شعری بلند که در روزنامه نوبهار منتشر شده است(قصیده ی شماره ۷۰)؛ چنین بیان می کند:« ظلمی که انگلیس در این آب و خاک کرد - نه بیوَراَسب کرد و نه افراسیاب کرد ... اندر هزار و نهصد و هفت آن زمان که روس - با ژرمن افتتاح سؤال و جواب کرد ... بادروس عهد بست و شمال جنوب را – اندر دو خط مقاسمتی ناصواب کرد...». عارف قزوینی که در برابر مسائل سیاسی و ملی بسیار حساس بود نوشته است: « به اردشیر دراز دست بگو - که خصم، مُلکِ تو را  جزو انگلستان کرد ص ۲۴۷ ».
سایت مرکز اسناد و مطبوعات آستان قدس رضوی می نویسد: « ... در مجموع طی ۱۵ سال برقراری مشروطه بیش از ۷۰۰ نشریه در ایران به ‌چاپ رسیده است که نشان از تحوّلی بزرگ در جامعه مدنی آن زمان ایران است. فقر آرشیوداری روزنامه‌ها در ایران، کمتر از ۵۰ درصد این نشریات را باقی گذاشته است و از سایر عناوین فقط در حد نام آنها، در فهرست‌های مطبوعاتی با خبر هستیم... گنجینه هزار ساله رضوی که مخزن سرشار از نفایس و نوادر مکتوب دانش ایرانیان است، ... در این آرشیو بزرگ ۳۳۰۰۰ نشریه مربوط به تاریخ ۱۸۵ ساله مطبوعات ایران شناسایی و جذب شده است ... حدود ۱۸۰ عنوان آن مربوط به دوره ۱۵ ساله مشروطه می باشد که ... تا کودتای رضاخان در اسفند ۱۲۹۹ شمسی منتشر شده اند... ».
شماری از نویسندگان و شاعران روزنامه داشتند،آنان روزنامه، شعر و نوشتار خود را برای آگاه سازی توده ها و بیان اندیشه های خود به کار می بردند. نام نخستین روزنامه ایران "کاغذ اخبار"(نیوز پی پر) بود که در اردیبهشت ماه ۱۲۱۶ خورشیدی ( ۱۸۳۷ میلادی) میرزا صالح شیرازی کازرونی آن را منتشر کرد. پس از آن روزنامه های دیگری انتشار یافت مانند "روزنامه مجلس"؛ (نخستین روزنامه ی مشروطیت؛ غلامرضا فدایی)، روزنامه نسیم شمال( اشرف الدین حسینی گیلانی)، روزنامه چرند و پرند ( علی اکبر دهخدا)، روزنامه نوبهار ( ملک الشعرا بهار)، روزنامه حبل المتین( جلال الدین مؤید الاسلام کاشانی)، روزنامه طوفان(فرخی یزدی)، روزنامه صوراسرافیل( جهانگیر خان شیرازی، علی اکبر خان دهخدا، قاسم خان تبریزی)، روزنامه کاوه در برلین ( حسن تقی زاده، محمد قزوینی، محمدعلی جمال زاده) و...
با انقلاب مشروطیت و گسترش آزادی و تکاپوی اجتماعی و سیاسی، خیزش ها و تلاش هایی برای رودررویی با دست اندازی های انگلیس و روس و بیگانگان، در ایران انجام گرفت. آزادی خواهان در راه برپا کردن انجمن ها و حزب های گوناگون به تکاپو افتادند و ایران می رفت تا در سایه ی آزادی و دموکراسی پا در راه آبادانی و ترقی بگذارد که ناگهان رضا !، (زاده ی سواد کوه) یا رضا شصت تیر با کمک انگلیس ها، در سوم اسفند ماه ۱۲۹۹ خورشیدی دست به کودتا زد. در زیر اعلامیه ی سوم اسفند نوشته شده است؛ رضا، چون او هنوز نام خانوادگی نداشت. درباره این آسیب تاریخی و ملی هر چه بیشتر، بخوانیم، بدانیم و بنویسیم باز هم کم است. اگر ما ایرانیان پس از بیش از  صد سال، اعلامیه ی "حکم می کنم" کودتای سوم اسفند  ۱۲۹۹ را بخوانیم، به ژرفای این آسیبِ صد ساله، پی می بریم. از آغاز حکومت اسلامی همه ی هدف های همان اعلامیه در  چهل و چهار سال گذشته هم دنبال شده است. این حکومت اسلامی در سال های نخستین پادشاهی پهلوی دوم، با نوشتن و چاپ کتاب کشف الاسرار خمینی در سال ۱۳۲۳ پایه ریزی شد. پس از آن بارها این کتاب با نام های گوناگون مانند "حکومت اسلامی" ،  "اصول و ضوابط حکومت اسلامی" و ... چاپ و منتشر شده است. آقای بنی صدر بنیان گذار نشریه ی انقلاب اسلامی در شماره ی ۷۸۳ سال ۱۳۹۰خورشیدی ( ۲۰۱۱ ترسایی) می نویسد:« کتاب ولایت فقیه او را (خمینی) یک فرانسوی، با کمک همسرم، آن زمان هنوز ... به یاد می آورم که از ایران خبر دادند کتاب اصول و ضوابط حکومت اسلامی، به نام آقای خمینی، با تیراژ  ۱ میلیون نسخه چاپ و منتشر شده است. وقتی خبر را به او گفتم لبخند رضایتی بر لب آورد. (پائیز ۱۳۵۷) ...».
همانگونه که آقای بنی صدر، نخستین رئیس جمهور جمهوری اسلامی، گواهی داده است و همه می دانیم با جلوگیری از آزادی اجتماع، آزادی حزب ها، جلو گیری از آزادی روزنامه ها و کشتار جوانان میهن دوست با آزاد گذاردن آخوندهای با عمامه و بی عمامه مانند محمد تقی فلسفی (آخوندمنبری)، روح الله خمینی، محمد بهشتی، دکتر کاظم سامی، مهندس بازرگان، دکتر سحابی، دکتر علی شریعتی، دکتر حبیب الله پیمان، حسن حبیبی، ابوالحسن بنی صدر و فدائیان اسلام، این پهلوی ها بودند که که به دستور اربابان خود، راه را برای حکومت اسلامی هموار کردند. مفاد اعلامیه ی"حکم می کنم" بیش از صد سال است بی کم و کاست در ایران اجرا می شود.
حکومت اسلامی در بیش از چهل و چهار سال گذشته با همه ی امکانات دولتی و تبلیغاتی ملت ایران و جهانیان را فریب داده و جوانان ما را از تمام حقوق سیاسی و اجتماعی خود محروم کرده است. نه تنها منابع طبیعی و ثروت های ملت ایران را به غارت برده، همه ی آزادی های شخصی، اجتماعی و سیاسی را نیز از هم میهنان ما سلب کرده است. مردم در ایران حتا حق لباس پوشیدن، معاشرت با یکدیگر و حق نفس کشیدن  هم ندارند. بهر بهانه ای حتا اعتراض به یک آخوند بدکاره و دزد، هر کس را از زن و مرد و کودک به زندان می کشند و می کشند. آنچه در ایران امروز می گذرد سخت تر و بدتر از مفاد قرارداد ۱۹۰۷ و قرار داد ۱۹۱۹ انگلیس ها است.
 برخی از حکم های ضدِ ملیِ اعلامیه "حکم می کنم"را در اینجا می آورم:
... ماده چهارم- تمام روزنامه‌جات، اوراق مطبوعه تا موقع تشکیل دولت به کلی موقوف و بر حسب حکم و اجازه که بعد داده خواهد شد، باید منتشر شوند.
ماده پنجم - اجتماعات در منازل و نقاط مختلفه بکلی موقوف، در معابر هم اگر بیش از سه نفر گرد هم باشند با قوه قهریه متفرق خواهند شد.
ماده ششم- تمام مغازه‌های شراب فروشی و عرق فروشی، تأتر و سینما فوتوگرافها و کلوپ‌های قمار باید بسته شود و هر مست دیده شود به محکمه نظامی جلب خواهد شد.
ماده هفتم - تا زمان تشکیل دولت تمام ادارات و دوائر دولتی غیر از اداره ارزاق تعطیل خواهند بود. پستخانه و تلگرافخانه و تلفونخانه هم مطيع اين حكم خواهند بود.
ماده هشتم- کسانی که در اطاعت از مواد فوق خودداری نمایند به محکمه نظامی جلب و به سخت‌ترین مجازات‌ها خواهند رسید...
در دوران پهلوی دوم هم این حکم ها اجرا شد. شمار آخوندها، حوزه های مذهبی، تکیه ها، گسترش آئین های شیعه در رادیو و تلویزیون ها افزایش یافت. با پشیبانی انبوه مذهبی های دست پرورده ی حکومت شاه اللهی در انقلاب ۱۳۵۷ خمینی  توانست با مردم فریبی بر موج انقلاب سوار شود.
در دوران حکومت اسلامی افزون بر حکم های دیکتاتوری پهلوی ها، حکم های دیکتاتوری اسلامی خمینی و جانشینانش نیز بر آن حکم های ضد ملی افزوده شد؛ مانند؛ حزب فقط حزب الله، "بشکنید این قلم ها را"، "در تمام موارد فوق هر کس در هر مرحله اگر بر سر نفاق باشد حکمش اعدام است..."، (نامه ی خمینی به پسرش احمد )... تاکنون هزاران زن و مرد و کودک ایرانی به دستور دیکتاتورهای دست نشانده ی بیگانگان کشته شده اند.
رادیو و تلویزیون، رسانه های گوناگون، با پول های بی حساب نفت و دیگر معدن ها و درآمدهای  کشور، به دروغ پراکنی و فریب توده می پردازد و گروهی نادان نیز دروغ های تبلیغاتی حکومت را، اعتقادات مردم می نامند.گروه های فشار خیابانی از آغاز انقلاب تا کنون؛ مانند زهرا خانم و چماق به دست ها، بسیجی ها، لباس شخصی ها، حزب الله، حشدالشعبی، حماس، شجره ی طیبه، فاطمیون، سپاه پاسداران، چاقوکشان و آدمکشان گشت ارشاد و دیگر گروه ها با پول مردمان کشورمان ایجاد شده که با چماق، دشنه، گلوله، زندان، شکنجه به هیچ کس رحم نکرده اند. ایران به یک کشور اشغال شده می ماند و میلیون ها ایرانی باهوش و با استعداد را از کشور فراری داده و آواره کرده اند.     
این "حکم می کنم" انگلیس ها، تنها در دوران نخست وزیری دکتر مصدق، ندیده گرفته شد. بر خلاف اعلامیه ی ضد مردمی، ضد ملی و اختناق آور اردشیر ریپورتر – رضا، در سوم اسفند ۱۲۹۹، دکتر مصدق نخست وزیر قانونی و ملی ایران در بخشنامه ای در روز ۱۱ اردیبهشت ۱۳۳۰ در نخست روزهای نخست وزیری خود، نوشت:
« شهربانی کل کشور، در جراید ایران آنچه راجع به شخص اینجانب نگاشته می شود، هر چه نوشته باشند و هر کس که نوشته باشد، نباید مورد مؤاخذه و یا اعتراض و تعرض قرار گیرد. لیکن در سایر موارد بر وفق مقرارت قانون عمل شود. به مامورین مربوطه دستور لازم در این باب صادر فرمائید که مزاحمتی برای اشخاص فراهم نشود
همه می دانیم که در دوران دیکتاتوری پهلوی ها (در شهربانی، در سازمان امنیت، در جاده ها با تصادف های دروغی، در رکن دو در ارتش و پادگان ها، در زندان ها، در ساواک و...) هزاران ایرانی را به گناه توهین به اعلیحضرت و مقدسات ملی زندانی کردند و کشتند. در دوران دیکتاتوری اسلامی هم به بهانه سب نبی اکرم و توهین به مقدسات، بسیاری از جوانان، بی دینان و دگراندیشان را به زندان انداخته، شکنجه کرده و همچنان به ظلم و ستم ضد انسانی و ضد ملی ادامه می دهند. هر بار که مردمان جان به لب رسیده برای اعتراض به خیابان می آیند صدها و هزاران نفر از آنان را به گلوله بسته و می کشند.
بیش از چهار ماه است که در سراسر ایران شب و روز مردم به اعتراض خود ادامه می دهند. در کردستان هم میهنان ما فریاد می زنند؛ " از کردستان تا گیلان جانم فدای ایران و کشته می شوند. در زاهدان و بلوچستان شعار می دهند؛ "از زاهدان تا تهران جانم فدای ایران" - کرد و بلوچ برادرند، تشنه ی خون رهبرند - " کردستان، چشم و چراغ زاهدان، جانم فدای ایران – مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر - " کردستان زاهدان، "چشم چراغ ایران"- چه با حجاب چه بی حجاب پیش به سوی انقلاب - نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران - سقف و کتاب و گندم، قدرت به دست مردم – نه به اعدام - این ملت آزادی می خواد کشور آبادی می خواد و ... 
این خواست ها(نه خواسته ها؛ خواسته معنای دارایی می دهد) و شعارها نشان از آگاهی و خرد همگانی در میان تظاهر کنندگان در ایران دارد. افزون بر این ها تارنمای جبهه ملی ایران نیز در سرمقاله شماره ۲۱۷ در تاریخ ۲۳ آبان ۱۴۰۱ می نویسد: « تغییر و تحول جبر زمان است، راه عبور از بحران، تأسیس یک کنگره ملی از تمام گروه های جامعه است...» هنگامی که به دوستی در ایران نوشتم؛ « من در چندین مقاله نوشته ام، معلمان که همه ی ما و کودکان امروز را تربیت می کنند، بهترین و شایسته ترین کسان برای به دست گرفتن سکان اداره ی امور کشور هستند...». آن دوست فرهیخته پاسخ داد: «البته یک کنگره ملی متکثر از گروه ها و جوامع مدنی که معلمان هم بخش مهمی از آن هستند، بهترین و دموکرات ترین آلترناتیو می تواند باشد.».
زن، زندگی، آزادی، پر معنا ترین و جهان شمول ترین خواست همه ی آزادی خواهان در ایران و جهان است. هنوز در کشورهای پیشرفته ی جهان هم زنان برای برابری، به دنبال حقوق اجتماعی خود هستند. هم زندگی و هم آزادی کسانی مانند جورج فلوید و تایر نیکولز که در خیابان های آمریکا، به دست پلیس ها کشته شدند، همچنان در خطر همیشگی است. در ایران اگر مردمانی که به شمار انبوه و میلیونی به خیابان ها می آیندیک هفته در خیابان بمانند و ادارات و مراکز مهم دولتی را اشغال کنند سران حکومت راهی جز فرار نخواهند داشت. برای شکست دادن مشتی آخوند آدمکش نیاز به هیچ نیرویی از خارج کشور نیست. با برنامه ریزی درست و هماهنگ در سراسر کشور و با پدید آوردن کنگره ی ملی از نمایندگان معلمان، کارگران، انجمن ها، محله ها و شهرها، ملت ایران به حاکمیت ملی دلخواه خود دست خواهند یافت. هر یک از سازمان ها و سندیکاها و گروه های  اجتماعی و سیاسی بهتر است هر چه زودتر کاندیداهای خود را برای کنگره ی ملی از راه رسانه های انترنتی در فضای مجازی، به ملت ایران معرفی کنند. نمایندگان کنگره ملی چه در زندان باشند و یا بیرون از زندان می توانند با اعتماد به یکدیگر راه رهایی ملت ایران و گذار از دیکتاتوری آخوندها را فرا راه ملت ایران بگذارند. مردمان کوچه و بازار و رهبران ملی و مردمی در ایران در شعارها و گفتار خود نوید راه های خردمندانه و آزادی خواهانه می دهند. با کمک خرد و رایزنی همگانی برای یافتن راه حل های درست و عملی ملت ما می تواند از حکومت دد منش اسلامی گذر کند.
منوچهر تقوی بیات
پانزدهم بهمن ۱۴۰۱ خورشیدی برابر با چهارم فوریه  ۲۰۲۳ ترسایی
 

منبع:پژواک ایران


منوچهر تقوی بیات

فهرست مطالب منوچهر تقوی بیات در سایت پژواک ایران 

*تفسیر غزل ۳۶۴ دیوان حافظ  [2024 Mar] 
*کشتن مردم به هر بهانه ای درنده خویی است!  [2024 Feb] 
*آزادی گرفتنی است!   [2024 Jan] 
*غوغای جهانی نرگس محمدی و بانوان ایرانی  [2023 Dec] 
*باید کاری کرد، باز گو کردن مصیبت ها بس است!  [2023 Dec] 
*حافظ راهنمای اهل کرم  [2023 Dec] 
*ز هر طرف که شود کشته سود اسلام است!  [2023 Nov] 
*دموکراسی، حزب، قانون  [2023 Sep] 
*در باره ی حزب، جبهه و کنگره ملی  [2023 Jul] 
*دومین نشست سالانه حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران گزارشی از یک پیروزی [2023 Jun] 
*پرنده ی فلزی و انقلاب در ایران  [2023 Jun] 
*شستشوی مغزی ابزار فریب توده ها  [2023 Jun] 
*فریاد، فغان و ناسزا به خامنه ای، خمینی و الله...  [2023 May] 
* آسیب شناسی و درمان بیماری میهن ما  [2023 May] 
*برگی غم انگیز از تاریخ ایران  [2023 Mar] 
*از کف خیابان تا کنگره ی ملی موقت ایران  [2023 Feb] 
*چرا نمی توانیم سازمان یا حزب بسازیم؟  [2023 Feb] 
*آیا در ایران، پس از این توفان، نسیم آزادی خواهد وزید؟  [2023 Feb] 
*گند آن سخن!  [2023 Feb] 
*آزادی، حزب و دموکراسی!  [2023 Jan] 
*چرا انقلاب ها در ایران پیروز نشده اند؟  [2023 Jan] 
* فرهیختگان ایران پیروز خواهند شد  [2022 Dec] 
*چرا کنگره ملی؟ و چگونه؟  [2022 Dec] 
*امروز چه باید بکنیم؟  [2022 Dec] 
*راه برون رفت از بن بست  [2022 Nov] 
*نامه سرگشاده به ملت ایران و به آقای حامد اسماعیلیون  [2022 Nov] 
*جبهه ای به گستردگی سراسر ایران/ کوچه به کوچه کو به کو  [2022 Oct] 
*در ایران سندیکاها شایسته ترین نمایندگان زحمتکشان هستند  [2022 Oct] 
*دولت موقت چیست و کی برپا می شود؟  [2022 Oct] 
*راه رهایی میهن ما خرد جمعی است  [2022 Sep] 
*حافظ در کوچه ی رندان  [2022 Sep] 
*به یاد پرویز رجایی که در سی ام تیر کشته شد  [2022 Jul] 
*حافظ دلداده ی صحبت جانان  [2022 Jul] 
*قران و دین؛ دام بندگی و اسارت ما ایرانیان است  [2022 Jul] 
* ملت ایران می تواند حکومت اسلامی را سرنگون کند  [2022 Apr] 
*سوسیال دموکراسی و لائیسیته؛ راهی به آزادی و آسایش مردم  [2022 Apr] 
*پیروزی چهارشنبه سوری!  [2022 Mar] 
*پندهای رندانه ی حافظ  [2022 Mar] 
*راه های مبارزه با حکومت اسلامی دست نشانده و دیکتاتور کدامند؟  [2022 Feb] 
*آیا اعتراضات صنفی فرهنگیان می تواند حزب آموزگاران را پدید آورد؟   [2022 Feb] 
*حافظ عاشق مردم، رند ازلی   [2022 Jan] 
*حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران (همسازی ملی جمهوری خواهان) چیست و چرا ؟   [2021 Dec] 
*حافظ در محراب (مهراب)   [2021 Nov] 
*مقام حافظ در راه عشق   [2021 Sep] 
*پس اپوزیسیون کجاست؟   [2021 Aug] 
*حافظ و صوفی باز خوانی غزل ۴۷۴  [2021 Aug] 
* عشقت رسد به فریاد  [2021 Jun] 
*خامنه‌ای آدمخوار از ضحاک خونخوارتر است  [2021 May] 
*حافظ و دکتر مصدق غزل ۴۴۹   [2021 May] 
*دستگیرشد، زندانی شد، کشته شد!  [2021 Apr] 
*خامنه‌ای خائن همه‌ی ایران را به چین می‌فروشد!   [2021 Mar] 
*اسفند ماه؛ ماه زنده ماندن و جاودانه شدن دکتر مصدق   [2021 Mar] 
*حافظ؛ عاشق و رند و می‌خواره  [2021 Mar] 
*ساقی بیار باده که ماه صیام رفت  [2021 Jan] 
*دایی جان ناپلئون برائت جنایات انگلیس و نوکرانش در ایران  [2021 Jan] 
*جشن کریسمس یادگاری از آیین مهر ایرانی  [2020 Dec] 
*استبداد استعماری و مردمان زیر ستم  [2020 Dec] 
*حافظ خدمت به رندان را به بهشت ترجیح می دهد عافیت چشم مدار از من ‌میخانه نشین! غزل ۳۰۷ [2020 Nov] 
*باده‌ی صبوحی و نماز صبح   [2020 Nov] 
*ترس به جان خامنه ای و روحانی افتاده است   [2020 Oct] 
*غزل ۲۸۹حافظ؛ همنشین رندان، سربازان و جانبازان   [2020 Oct] 
*دموکراسی و آزادی چگونه به دست می آید؟  [2020 Sep] 
*سرنگونی یا گذار؟  [2020 Aug] 
*حافظ و خرقه پوشان غزل ۳۷۹   [2020 Jul] 
*برای جوانان میهنم و دوستداران حافظ  [2020 Jun] 
*حافظ رند و فَتویٰ خرد  [2020 Jun] 
*به نظر شما کی از همه خائن‌تر بوده ... «کلاً مثلاً روشنفکرها؟» تو، سالومه!   [2020 May] 
*مایک پمپئو درباره ی خلیج فارس یا دروغ پراکنی می کند یا بی سواد است؟   [2020 May] 
*واپس ماندگی، سزاوار ملت ما نیست  [2020 Apr] 
*غزل ۳۶۶ صدای سخن عشق   [2020 Apr] 
*مشروطه با همراهی مشروعه، راه را بر آزادیخواهی بسته است!   [2020 Mar] 
*با نابسامانی میهن مان؛ چه باید کرد؟  [2020 Jan] 
*جشن کریسمس یادگاری از آیین مهر ایرانی   [2019 Dec] 
*حافظ رند و واعظ نامسلمان غزل ۲۰۰   [2019 Dec] 
*تروریست های حاکم بر ایران درنده تر و بیرحم تر از هر اشغالگری هستند!  [2019 Nov] 
*در همه ی جهان صاحبان قدرت از مردم می هراسند ‏  [2019 Oct] 
*نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم!  [2019 Oct] 
* سخنی درباره ی« جامعه شناسى نخبه كشى»   [2019 Aug] 
*خون مورسی از خون چه کسانی رنگین تر است؟   [2019 Jun] 
*هیولای جنگ بر فراز ایران  [2019 Jun] 
*و امروز چه باید کرد؟  [2019 May] 
*برای رهایی مردمان میهنان مان از بدبختی، چه باید کرد؟   [2019 Apr] 
*چرا ما نمی توانیم به آزادی و استقلال دست بیابیم؟  [2019 Mar] 
*پهلوی ها؛ غیر مستقل، قانون شکن و ضد حقوق بشر بودند  [2019 Feb] 
*هُشدار درباره ی پیام های بی نام و نشان!‏  [2018 Dec] 
*ملی مذهبی ها و راه مصدق  [2018 Nov] 
*کوروش و حماسه‌ی کوراوغلو  [2018 Oct] 
*لائیسیته یا آزادی از دین  [2018 Sep] 
* استبداد دینی ی امروز، نتیجه ی استبداد سلطنتی است   [2018 Sep] 
*نقش دین و مذهب در تاریخ  [2018 Aug] 
*رضا خان اجرا کننده ی قرارداد ۱۹۱۹ رویداد شگفت انگیز اکتبر ۱۹۱۷ در ایران [2018 Jun] 
* حزب چپ ایران یا اتحاد فدایی ها؟  [2018 Apr] 
*دوازدهم فروردین روز فریب ملت ایران  [2018 Apr] 
*فدرالیسم؛ کلاهی که برای سر ما ایرانیان گشاد است!   [2018 Mar] 
*جبهه ملی یک مفهوم فلسفی است!   [2018 Mar] 
*انقلاب راهی برای دستیابی به حقوق شهروندی و حق حاکمیت ملی  [2018 Feb] 
*درباره ی سخنرانی و گفتگو در کلن آلمان، پیرامون جنبش سراسری در ایران   [2018 Feb] 
*تفاوتی هست یا نیست؟  [2018 Jan] 
*در باره ی «کارزار حاکمیت ملی و مردمی در ایران»  [2017 Nov] 
*چرا ما و مردمانِ میهن ما به چنین روزِ سیاهی دچار شده‌ایم؟ چاره‌ی رهاییِ میهنِ ما از چنین بن‌بستی چیست؟   [2017 Sep] 
*علی گدا در «مأموریت آزار مردم»   [2017 Aug] 
*کدام ملت بدون تغییر حکومت مشکل خود را حل کرده است؟  [2017 Jun] 
*نامه ی سرگشاده به آقای محمد رضا عالی پیام؛ آقای هالو   [2017 Apr] 
*پهلو‌ی‌ها هم مانند جمهوری‌اسلامی ننگ تاریخ ایرانند  [2017 Mar] 
*فال در دیوان حافظ  [2017 Feb] 
*سیاسی شدن یا خرد ورزیدن؟  [2017 Jan] 
*کودتای ترکیه هدیه ی الهی بود!  [2016 Jul] 
*یادداشتی بر یادداشت خسرو سیف  [2016 May] 
*«حکومت اسلامی»، نیکلا هِنَن، خبرنگار فرانسوی اسیر شده را آزاد کرد!  [2015 Dec] 
*ملی می تواند ناسیونالیست نباشد!  [2015 Jun] 
*غزل ۹۴ ؛ عشق بیکران حافظ به مردم   [2015 Apr] 
*آقای محمد امینی! ما فاتحان شهرهای رفته بربادیم.   [2014 Dec] 
*میهن دوستی دکتر محمد مصدق  [2014 Dec] 
*فیلم بزرگداشت دکتر مصدق در احمدآباد؛ ۱۴ اسفند ۱۳۵۷  [2014 Dec] 
*خودی ها و خودمانی ها، نگاهی به «جامعه شناسی خودمانی»  [2013 Nov] 
*کودتاهای ویرانگر؛ شکستی سه گانه  [2013 Aug] 
*آیا جبهه ملی آرزویی دست نیافتنی است؟  [2013 Aug] 
*آش ملاعلی یا انتخابات؟  [2013 Jun] 
*کالای خارجی دشمن اصلی ما ایرانیان است  [2012 Sep] 
*میعادگاه عاشقان ایران !   [2011 Sep] 
*آیا آزادی و استقلال ما با شیوه ی اندیشیدن و زندگی ما کار دارد؟  [2011 Apr] 
*جنبش سبز و کیستی ملی و ایرانی ما   [2011 Jan] 
*حافظ رند ازلی  [2010 Nov] 
*چرا با خرد جمعی خود برای نگهبانی جان و آزادی خود، هم پیمان نمی‌شویم؟   [2010 Oct] 
*آزادی که نباشد نه استقلال هست و نه عدالت !  [2010 Oct] 
*حافظ رند و شیخ پشمینه پوش (غزل ۴۳۸ )  [2010 Jun] 
*توطئه ی رد «تئوری توطئه»  [2010 Apr] 
*جنگ برای مردم ما نکبت و برای دشمنان ملت ایران نعمت است !   [2010 Feb] 
*دکتر مصدق ملی بود و به ملت ایران باور داشت، نه به ولایت فقیه !   [2009 Dec] 
*۲۸ مرداد ۳۲ نخسین سنگ بنای انقلاب سبز   [2009 Aug] 
*دو دزد رأی مردم را دزدیدند! دزد سوم را با چشم خرد و دیدگان بیدار، هوشیارانه بپاییم ! ؟ [2009 Jul] 
*اندیشیدن به سرنوشت مردم ایران  [2009 Jun] 
*خیمه شب بازی تکراری و محمد ملکی گلادیتوری گرفتار در قفس درندگان وحشی  [2009 May] 
*محمود دولت آبادی زنده بودن خود را اعلام کرد !  [2009 May] 
*حافظ صاحب نظر؛ رند نظر باز!  [2009 Mar] 
*مسئله ی حزب و حکومت های دست نشانده در ایران  [2008 Apr] 
*دانشجویان چپ ، دانشجویان راست  و پیام دکتر مصدق! [2007 Dec]