روزگارغدّار و فلک کج رفتاری است. روزگاری که درریختن شرنگ درکام انسان ها بس گشاده دست و سخاوتمند ولی در رواداری کمترین دلخوشی و شادمانی لئیم و خسیس است. روزگاری که هواداران "جنبش اشغال وال استریت" از آن با عنوان 1 درصدی ها و 99 درصدی ها یاد می کنند. 1 درصدی هایی که در کسوت سرمایه دار، بانکدار، سیاستمدار، حاکم و دیکتاتور هربلایی که دل سیاهشان می خواهد برسر 99 درصدی های بی پناه – که گناهشان تفرقه، سازمان نیافتگی، بی تفاوتی و بی مسئولیتی است – می آورند و زمانی هم که با خروش و شورش مردم به جان آمده روزگارشان به سر می آید، باز انگ خود را برپایان خویش می زنند و 99 درصدی ها و نظام ارزشی شان را به ریشخند می گیرند.
"سلام برپایان" معمرقذافی، دیکتاتور دیوانه و جنایتکارلیبی که 42 سال به یاری سازمان های اطلاعاتی-امنیتی غربی برسرزمین نفت خیز لیبی حکم رانده بود، نمونه ای از به ریشخند گرفته شدن ارزش های جهان شمول 99 درصدی ها توسط 1 درصدی هاست که کام همه کنشگران حقوق بشر را تلخ کرد و باورهایشان در زمینه رعایت حقوق انسانی – حتی برای جنایتکارترین افراد – را به تمسخر گرفت. نمونه ای که نشان داد باورندگان به حقوق بشر حتی در زمان پیروزی خود بر 1 درصدی ها – به دلیل پراکندگی، سازمان نیافتگی یا بی تفاوتی شان – همچنان زیرسلطه و مقهور دیکتاتور و منش استبدادی او هستند و حتی در صحنه پایانی نیز با چاقو فروکردن در ماتحت و زدن گلوله برشکم و سرش، منویات او را اجرا می کنند.
با پایان گرفتن کار معمرقذافی – آنهم به این صورت زشت و ناهنجار که کوجب تلخکامی و شرمساری همه باورندگان به حقوق بشر است – آسیابان روزگار جنایتکاری دیگر که نوبتش فرارسیده را برای آسیاب کردن آردش به پیش می خواند. این جنایتکار نوبت فرارسیده، بشار اسد رییس جمهوری رژیم خودکامه سوریه است که بیش از 7 ماه است به انواع جنایت درحق مردم شریف، شجاع و مقاوم سوریه دست زده و بنابرگزارش "العربیه" به نقل از سایت "شهیدان انقلاب سوریه" تا پایان ماه اکتبر 4135 نفر را به قتل رسانده که 3948 نفر مرد و 187 نفر زن بوده اند.
پایان کار قذافی و فراغت نیروهای نظامی "ناتو" از انجام عملیات در لیبی، این امید را دردل مبارزان سوریه پدید آورد که بتوانند با یاری گرفتن از نیروهای بین المللی سدّی دربرابر ماشین کشتار بشار اسد که هرروز دهها قربانی می گیرد، بوجود آورند و درپناه آن مبارزات خود برای سرنگونی بشار اسد جنایتکار را به سرانجام برسانند. برای واقعیت بخشیدن به این امید، هفته گذشته مبارزان سوریه درشعارمحوری خود خواستار برقراری "منطقه پرواز ممنوع" شدند. درشرایط بی پناهی مطلق و درحالی که "جامعه جهانی" عملا درچندماه گذشته از انجام هرگونه اقدام موثروجدّی برای جلوگیری از کشتاردرسوریه عاجزبوده و اقدام آبکی اش برای کشاندن موضوع به شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطعنامه محکومیت حکومت بشار اسد هم با وتوی چین و روسیه خنثی شده، داشتن چنین امیدی را نمی توان برمردم شجاع سوریه که پایداری و ایستادگی شان اعجاب جهانیان را برانگیخته خرده گرفت. امّا، در روزگارما بین داشتن امید و برآورده شدن آن فاصله بسیار است. کمی پس از شعار خواستاری "منطقه پرواز ممنوع" درتظاهرات هفته گذشته مردم سوریه، "آندرس فوگ راسموسن" دبیرکل ناتو در جریان سفرخود به طرابلس درپاسخ یک خبرنگار درمورد احتمال مداخله نظامی ناتو در سوریه گفت: «شرایط سوریه و لیبی متفاوت است. مابراساس مجوّز شورای امنیت و با حمایت کامل کشورهای عربی در لیبی مداخله کردیم. چنین شرایطی هنوز در سوریه فراهم نشده است و به همین دلیل درحال حاضر برنامه ای برای مداخله دراین کشور نداریم».
همزمان با بیان این مطلب، به گزارش 30 اکتبر خبرگزاری فرانسه: «اتحادیه عرب به رژیم بشار اسد هشدار داده است که اگر میانجیگری این اتحادیه برای خاتمه دادن به خشونت های سوریه با شکست روبرو شود، مداخله نظامی بین المللی دراین کشور اجتناب ناپذیرخواهد بود». دراین زمینه، پیشتر اتحادیه عرب یک اخطار دوهفته ای به حکومت سوریه داده و قراربود نمایندگان این اتحادیه و حکومت سوریه در قطر گفتگو کنند. چندساعت پیش از انجام این گفتگوها، بشار اسد در مصاحبه با نشریه انگلیسی "ساندی تلگراف" به تهدید و رجزخوانی پرداخت. مطالبی که بشار اسد دراین مصاحبه مطرح کرد، کم و بیش تکرارمطالبی بود که او در دیدار دوماه پیش خود با احمد داود اوغلو، وزیرامورخارجه ترکیه، در دمشق عنوان کرده بود. محوراین مطالب تهدید و رجزخوانی های توخالی است و مشابه آنها را بارها از زبان دیکتاتورهای درحال سقوط، ازجمله صدام حسین و معمرقذافی، شنیده ایم و گاه و بیگاه سرداران سپاه پاسداران نیز مشق آنرا می نویسند. بشار اسد در مصاحبه با نشریه انگلیسی "ساندی تلگراف" به کشورهای غربی هشدار داد که درصورت مداخله نظامی درسوریه زمین لرزه ای درکل منطقه ایجاد خواهد کرد که نه یک بلکه ده افغانستان بوجود خواهد آورد. بشار اسد درواکنش به اقدام نظامی احتمالی کشورهای غربی خطاب به آنان گفت: «سوریه اکنون به کانون زمین لرزه در کل منطفه تبدیل شده و اگر بخواهید با آن بازی کنید آتش بزرگی را درکل منطقه خاورمیانه شعله ور خواهید ساخت».
برای مقابله با چنین تهدیدی که آشکارا به معنای به خطرانداختن صلح و امنیت دریک بخش حساس و پرآشوب از دنیاست، منشور سازمان ملل پیش بینی هایی – ازجمله در مواد 41 و 42 فصل هفتم – کرده است. ماده 41 منشورسازمان ملل زیرعنوان "اقدام در موارد تهدید علیه صلح، نقض صلح و اعمال تجاوز" می گوید: «شورای امنیت می تواند تصمیم بگیرد که برای اجرای تصمیمات آن شورا مبادرت به چه اقداماتی که متضمن به کارگیری نیروهای مسلح نباشد لازم است و می تواند از اعضای ملل متحد بخواهد که به این قبیل اقدامات مبادرت ورزند. این اقدامات ممکن است شامل متوقف ساختن تمام یا قسمتی از روابط اقتصادی و ارتباطات راه آهن- دریایی- هوایی- پستی- تلگرافی- رادیویی و سایروسایل ارتباطی و قطع روابط سیاسی باشد». درمورد سوریه، صدور قطعنامه برای اجرای همین بند 41 است که در ماه آوریل امسال شورای امنیت سازمان ملل نشستی درباره رویدادهای خونبار سوریه برگزارگرد و کشورهای فرانسه، انگلیس، آلمان و پرتغال پیش نویس بیانیه ای را برای محکومیت رژیم بشاراسد درکشتار مردم معترض تهیه کردند که این بیانیه با مخالفت کشورهای چین و روسیه روبرو شد و به نتیجه نرسید. درهمان ماه آوریل، سرگئی لاوروف، وزیرامورخارجه روسیه، ضمن دادن هشدار درباره دخالت کشورهای خارجی درامور سوریه گفت که روسیه درکنار دمشق ایستاده و از رژیم بشار اسد حمایت می کند. آنچه که سازمان "ناتو" در لیبی انجام داد و هفته گذشته تظاهرکنندگان سوریه با شعار "منطقه پرواز ممنوع" خواستار آن شدند، به ماده 42 منشور سازمان ملل متحد مربوط می شود. این ماده می گوید: «درصورتی که شورای امنیت تشخیص دهد که اقدامات پیش بینی شده درماده 41 منشور کافی نخواهد بود یا ثابت شده باشد که کافی نیست می تواند به وسیله نیروهای هوایی- دریایی یا زمینی به اقدامی که برای حفظ یا اعاده صلح و امنیت بین المللی ضروری است مبادرت کند. این اقدام ممکن است شامل مانور و محاصره و سایر عملیات نیروهای هوایی- دریایی یا زمینی اعضای ملل متحد باشد».
ورای این که نیروهای نظامی بین المللی به سوریه حمله کنند یا نکنند، دریک نکته کمتر می توان تردید کرد و آن سقوط حتمی و قطعی رژیم بشار اسد است. تهدید و رجزخوانی های او در مصاحبه با "ساندی تلگراف" هم بیش از آنکه خاصیت ترساندن دیگران را داشته باشد، نشانگر ترسیدن خود اوست. به ویژه این که به نظر می آید مهم ترین حامی و پشتیبان بشار اسد یعنی حکومت اسلامی – که درواقع پوست خربزه تشدید سرکوب و کشتار را زیرپای او انداخت- چندی است که دارد گام به گام ازاو فاصله می گیرد و به روزهای پس از سقوط او می اندیشد. روزنامه فرانسوی "لوفیگارو" در مقاله ای نوشته است که درپایان ماه آگوست یا اوایل سپتامبر نمایندگانی از سپاه پاسداران با نمایندگانی از امریکا در یکی از شهرهای اروپایی دیدار و مسائل سوریه پس از سقوط رژیم بشار اسد را بررسی کردند. همین چند روز پیش محموداحمدی نژاد در گفتگو با فرید زکریا، گزارشگر و فرستاده سی ان ان به ایران گفت که بیش از 20 بار به بشار اسد گفته که به خواست معترضان گردن نهد. روز دوشنبه 31 اکتبر نیزعلی اکبرصالحی در گفتگو با "ایرنا" می گوید: «انتظاراست کشورهای منطقه و کشورهای عربی کاری کنند که تحولات سوریه پایان خوشی داشته باشد. هم خواسته های مشروع مردم تأمین شود و هم نظام سوریه پایدار بماند و بشار اسد سکاندار اداره امور این کشور باشد».
ورای این که نیروهای نظامی بین المللی به سوریه حمله کنند یا نکنند، دریک نکته کمتر می توان تردید کرد و آن سقوط حتمی و قطعی رژیم بشار اسد است. تهدید و رجزخوانی های او در مصاحبه با "ساندی تلگراف" هم بیش از آنکه خاصیت ترساندن دیگران را داشته باشد، نشانگر ترسیدن خود اوست. به ویژه این که به نظر می آید مهم ترین حامی و پشتیبان بشار اسد یعنی حکومت اسلامی – که درواقع پوست خربزه تشدید سرکوب و کشتار را زیرپای او انداخت- چندی است که دارد گام به گام ازاو فاصله می گیرد و به روزهای پس از سقوط او می اندیشد. روزنامه فرانسوی "لوفیگارو" در مقاله ای نوشته است که درپایان ماه آگوست یا اوایل سپتامبر نمایندگانی از سپاه پاسداران با نمایندگانی از امریکا در یکی از شهرهای اروپایی دیدار و مسائل سوریه پس از سقوط رژیم بشار اسد را بررسی کردند. همین چند روز پیش محموداحمدی نژاد در گفتگو با فرید زکریا، گزارشگر و فرستاده سی ان ان به ایران گفت که بیش از 20 بار به بشار اسد گفته که به خواست معترضان گردن نهد. روز دوشنبه 31 اکتبر نیزعلی اکبرصالحی در گفتگو با "ایرنا" می گوید: «انتظاراست کشورهای منطقه و کشورهای عربی کاری کنند که تحولات سوریه پایان خوشی داشته باشد. هم خواسته های مشروع مردم تأمین شود و هم نظام سوریه پایدار بماند و بشار اسد سکاندار اداره امور این کشور باشد».
بنابرگزارش روز سه شنبه 1 نوامبر تارنمای صدای آلمان، در حالی که خبر شکست مذاکرات در قطر منتشرشده بود، تلویزیون العربیه به نقل از وزیرخارجه الجزایر خبرداد که اتحادیه عرب با حکومت سوریه درمورد پایان دادن به خشونت ها به توافق هایی رسیده است. قرار است خبر جزییات این توافق ها روز چهارشنبه 2 نوامبر در جریان نشست وزیران خارجه کشورهای عضو اتحادیه عرب در قاهره انتشاریابد.
مخالفان حکومت سوریه که دروغ گویی ها و پیمان شکنی های مکرّر بشار اسد را با دادن قربانی های پرشمار تجربه کرده اند، با هوشمندی درمورد افتادن دردام رژیم بشار اسد هشدار داده اند. آنان می گویند که دمشق تلاش می کند که مذاکرات را کش دهد تا بتواند اعتراض ها را با خشونت خاموش کند. هم اتحادیه عرب و هم مخالفان حکومت سوریه به خوبی می دانند بشار اسد که پیش ازاین بارها نقض عهد و پیمان شکنی کرده و دروغ گفته، طرف مذاکره قابل اعتمادی نیست و دلبستگی به نتیجه این مذاکرات نیز از حد انتظار از یک مسکّن برای تسکین یا کاهش درد کشتارهای روزمرّه فراتر نمی رود.
بنابراین، نتیجه توافق ها هرچه که باشد، دورنمای سرنوشت و آینده بشار اسد چیزی جز سقوط و سرنگونی نیست و باورندگان به حقوق بشر این امید را دارند که مردم شجاع و مقاوم سوریه، به رغم داغ های پرشماری که بردل دارند، از پایان زشت و ناهنجاری که معمر قذافی برمردم لیبی تحمیل کرد درس بگیرند و در روز سقوط و سرنگونی بشار اسد از افتادن در دام کینه توزی و انتقامجویی شخصی بپرهیزند و اجازه دهند که او با برخورداری از همه حقوق قانونی در یک دادگاه صالح محاکمه شود!
Shahbaznakhai8@gmail.com
منبع:پژواک ایران