آسانی و آرامی!
شهباز نخعی
این هفته مردم شجاع و استوار سوریه – که به حق شایسته سرفرودآوردن و تکریم اند – نیمه هفتمین ماه پایداری اعتراض آمیز خود در برابر حکومت تابن دندان مسلّح و جنایتکار بشاراسد را پشت سر نهادند. به گزارش هفته گذشته سازمان ملل متحد، درجریان سرکوب وحشیانه اعتراضات مردم توسط نیروهای نظامی-امنیتی سوریه تاکنون بیش از 2700 نفر از جمله صد کودک جان خود را از دست داده اند. به این شمار باید دهها هزار نفر بازداشت شدگان و ناپدیدشدگان و دهها هزار نفر دیگر که به خاطر نداشتن امنیت جانی از خانه و کاشانه خود آواره شده، به مرزهای ترکیه و لبنان گریخته و در اردوگاه ها پناه گرفته اند را نیز افزود.
نیروهای نظامی و امنیتی نظام جنایتکار بشاراسد که بابرخورداری از کمک های گشاده دستانه مالی، نظامی و تسلیحاتی نظام جنایتکارتر از خودش یعنی ولایت مطلقه فقیه کشتار و سرکوب وحشیانه خود را – بی آنکه جز افزودن برشمار قربانیان کمترین نتیجه مثبتی به دست آورده باشد – تداوم بخشیده، به چنان درماندگی و فلاکتی دچار شده که نه تنها حامیان خود را یک به یک – ترکیه، امریکا، کشورهای اروپایی و اکنون چین و روسیه – از دست داده، که پشتیبان و حامی اصلی اش حکومت آخوندی نیز جرئت نمی کند مانند سابق آشکارا از آن حمایت کند و محمود احمدی نژاد را وامی دارد در نهایت ریاکاری بگوید که حکومت سوریه باید به رأی مردم خود گردن نهد و اصلاحات مورد نظر آنان را اعمال کند!
هفته گذشته به دلیل برگزاری اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، اخبار مربوط به سوریه نیز در مرکز توجّه افکار عمومی قرارداشت. از جمله این خبرها، گفته رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه، که تا چند ماه پیش از بشاراسد حمایت می کرد است که پس از بازگشت از نیویورک در جمع خبرنگاران گفت: «کلید سوریه دست جمهوری اسلامی بوده و تهران تنها عامل کمک کننده به بقای نظام (بشار) اسد است».
دوروز پیش از این گفته نیز رجب طیب اردوغان در گفتگو با شبکه "سی ان ان" امریکا خطاب به بشاراسد گفته بود: «به هیچ وجه نمی توانی دربرابر اراده مردم ایستادگی کنی» و پس از این خطاب عتاب آمیز افزوده بود: «سرنگونی حکومت بشاراسد در سوریه ممکن است کمی بیشتر طول بکشد امّا دیریازود مردم سوریه حکومت (بشار) اسد را سرنگون خواهند کرد. ملّت سوریه مانند مصر، تونس و لیبی خواستار آزادی است. سرعت پیشرفت دموکراسی از حکومت های استبدادی پیشی گرفته است. حکومت های دیکتاتوری درحال از بین رفتن هستند».
امریکا نیز پس از چندماه تردید و دودلی موضع خود را تغییر داد و در ادامه این موضع جدید هفته گذشته باراک اوباما رییس جمهوری امریکا در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل خواستار اقدام قاطع شورای امنیت علیه رژیم جنایتکار سوریه شد. به گزارش خبرگزاری فرانسه، دوشنبه این هفته هیلاری کلینتون وزیرامورخارجه امریکا خواستار همکاری چین با کشورهای غربی در شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه رژیم سوریه شد. او در دیدار با همتای چینی خود از وی خواست که پکن از یک قطعنامه قوی در شورای امنیت سازمان ملل برای توقف خشونت در سوریه حمایت کند. دراین دیدار وزیر خارجه چین با اقدام بیشتری از سوی شورای امنیت علیه رژیم سوریه موافقت کرده و قراراست سفیران امریکا و چین در روزهای آینده در این باره باهم رایزنی کنند».
دیگر حامی جدّی رژیم بشاراسد که از منابع عمده تأمین اسلحه آن نیز هست و در ماه های گذشته بطور قاطع از طرح و تصویب قطعنامه علیه حکومت سوریه در شورای امنیت سازمان ملل جلوگیری کرده بود و اکنون دارد اگرچه تدریجا امّا آشکارا از موضع پیشین خود فاصله می گیرد، حکومت روسیه است. بنابرگزارش یکشنبه 3 مهر خبرگزاری "نووستی": «وزیر امور خارجه روسیه تأکید کرد که دولت سوریه باید هرچه سریعتر اصلاحات سیاسی-اجتماعی و اقتصادی وعده داده شده خود را به اجرا درآورد تا رضایت مردم این کشور جلب شده و آرامش پیدا کنند». البته روسیه هنوزهم یکی به نعل و یکی به میخ می کوبد و وزیرامورخارجه اش عمدا فراموش یا تجاهل می کند که در تمام شش ماه و نیم گذشته شعار محوری مردم در همهء تظاهرات "مردم سقوط نظام را می خواهند" بوده و برغم همه جنایت ها و کشتارها با استواری و پایداری تحسین برانگیزی که از خود نشان داده اند، کاملا پیداست که تنها با سقوط نظام است که "رضایت مردم این کشور جلب" خواهد شد.
به نعل و به میخ کوبیدن وزیرخارجه روسیه به همین جا پایان نمی یابد. او در ادامه سخنان خود با اعمال تحریم ها علیه نظام جنایتکار بشاراسد مخالفت می کند: «اعمال تحریم ها فقط اوضاع سیاسی در سوریه را وخیم تر کرده و امنیت و صلح منطقه خاورمیانه را مورد تهدید قرارخواهد داد». وزیر خارجه روسیه که پیشتر با قید "باید" برای حکومت سوریه در مورد اصلاحات تعیین تکلیف کرده بود، توضیح نمی دهد که بجای تحریم ها که تأثیری حداقلی در کاهش شدّت کشتار و سرکوب دارند چه راهکار جایگزینی را پیشنهاد می کند.
این نیز افزوده شود که پیشتر دولت امریکا از روسیه نیز مانند چین خواسته بود تا از قطعنامه شدیداللحن علیه سوریه درشورای امنیت سازمان ملل حمایت کند و بعید نیست که در اجلاس آینده شورای امنیت، روسیه نیز به تصویب قطعنامه علیه سوریه بپیوندد یا دستکم آنرا وتو نکند.
فزون بر ترکیه، اتحادیه اروپا، امریکا، چین و روسیه که مردم دلاور سوریه با پایداری خود تغییر موضع را به آنان تحمیل کرده اند، حتی حامی و پشتیبان یا درواقع شریک اصلی جنایات حکومت سوریه یعنی حکومت آخوندی نیز دریافته است که نسخهء سرکوبش به خلاف ایران در سوریه کارساز نبوده و ناگزیر با تغییر موضع به راهکار جایگزین یعنی فریبکاری روآورده است. بنابرگزارش سه شتبه 5 مهر صدا و سیمای جمهوری اسلامی، علی اکبرصالحی وزیر امورخارجه می گوید: «جمهوری اسلامی خواستار جلوگیری از دخالت های نابجای دیگرکشورها در امورداخلی سوریه است». ترجمهء روان گفته علی اکبرصالحی این است که: "دخالت های نابجا در امورداخلی سوریه" حتی در حد کشتن مردم بیگناه حق انحصاری نظام ولایت مطلقه فقیه است و "دیگرکشورها" حق چنین کاری را ندارند!
وزیرامورخارجه حکومت آخوندی نیز درباره اصلاحات همان ساز وزیر امورخارجه روسیه را کوک می کند امّا از آنجا که وارد جزئیات می شود، دم خروس آشکار می شود: «برگزاری انتخابات مجلس در اواسط بهمن امسال، تعدد احزاب با دریافت 18 تقاضای تأسیس حزب جدید و انتخابات شورای شهر دراین کشور از اقدامات مهم دولت سوریه است»!
نسخه ای که علی اکبرصالحی برای مردم سوریه می پیچد، هیچ ربطی به خواسته های آنان ندارد. انتخابات مجلس (سوریه) در اواسط بهمن امسال، چیزی فراتر از انتخابات مجلس آخوندی در اسفندماه نیست و حکومت آخوندی که همه چیز ازجمله پول، اسلحه، پاسدار، بسیجی، لباس شخصی و تک تیرانداز و... به سوریه می فرستد بهتر است که یک فتوکپی از انتخابات قلابی مجلس خود را نیز برای حکومت جنایتکار بشاراسدارسال کند. "تأسیس احزاب" از "انتخابات" هم مسخره تر است زیرا حتی صحبت از صدور اجازه برای تأسیس حزب هم نیست و علی اکبرصالحی تنها از "دریافت 18 تقاضای تأسیس حزب جدید" سخن می گوید و آنرا جزء "اقدامات مهم دولت سوریه" جامی زند! فرض کنیم که حکومت بشاراسد به جای 18 حزب با تأسیس 180 حزب هم موافقت کند، تا زمانی که طبق قانون اساسی سوریه حزب حاکم بعث – مانند ولایت مطلقه فقیه در حکومت آخوندی – سرنخ تمام این حزب ها را دردست داشته باشد و صدور مجوّز تأسیس حزب موکول به "داشتن التزام عملی به رهبری حزب بعث" باشد، این چه ربطی به خواست اصلی مردم سوریه که در شعار محوری شان تبلور یافته یعنی: "مردم سقوط نظام را می خواهند" دارد؟!
وزیرامورخارجه حکومت آخوندی که درماندگی در سخنانش موج می زند، به تهدید کشورهای منطقه می پردازد: «کشورهای منطقه خوب می دانند که سوریه از حلقه های اصلی زنجیره مقاومت در منطقه است که باید جایگاه آن حفظ شود». درحالی که آنچه که کشورهای منطقه خوب می دانند این است که "حلقه های اصلی زنجیره مقاومت در منطقه" – که نام مستعار حکومت آخوندی است – یعنی حکومت بعثی سوریه، حزب الله لبنان، حماس، جهاد اسلامی و... تاکنون حاصلی جز افزایش تنش و آشوب و کشتار برای منطقه نداشته اند و برای آنکه مردم بتوانند خود تصمیم بگیرند تا منطقه روی صلح و آرامش به خود ببیند کل این زنجیره "باید" ازهم بپاشد. علی اکبرصالحی در بخشی دیگر از گفته های خود به رایزنی با کشورهای عرب منطقه اشاره می کند: «دراین رایزنی ها تأکید داریم که اوضاع کنونی سوریه به گونه ای نیست که با ادامه فشارها، حکومت سوریه به آسانی تغییر کند و حکومت دیگری به آرامی جایگزین آن شود»!
ظاهرا این جناب وزیرامورخارجه یا خیلی از مرحله پرت است و یا براثر "خودکرده های بی تدبیر" به پرت و پلا گویی افتاده است وگرنه پس از بیش از شش ماه کشتار مداوم، جنایات شبانه روزی، فرستادن توپ و تانک به شهرها و خانه های مردم و شکست مفتضحانه دربرابر اراده مردم دلاور سوریه، انگار که بخواهد بچّه بترساند، از "آسانی و آرامی" سخن نمی گفت!
Shahbaznakhai8@gmail.com
منبع:پژواک ایران