PEZHVAKEIRAN.COM ما ، احسان و کردستان و ...
 

ما ، احسان و کردستان و ...
شهلا شفیق

در بهار هزار و سيصد و شصت و دو ، وقتی بازداشت ها و اعدامهای مخالفان سياسی نفس بر بود ، وقتی هزارها نفر به جرم نه گفتن به نظام اسلامی روانه محبس شده بودند، سرنوشت من هم مثل خيلی ها با ترک مرز و بوم رقم خورد و در راه گذشتن از مرز برای اولين بار پا به کردستان گذاشتم.

خاطره ام از اين سفر پر خطر در نور آبی رنگ پريده ای شناور است که سر در خانه های روستائی را پيش چشمم می آورد که  در دل شب به آن وارد می شديم تا در گرگ و ميش سحر بيرون بزنيم و راه از سر گيريم. در اتاق های فقيرانه پاکيزه از دست های زنانه ای که نقش زحمت بر آن دلم را از رقت می فشرد نان می گرفتم و در چشمهای صاحب دستها می خواندم که او هم بر حال من رقت می آورد که اينچنين از خانه و کاشانه رانده شده ام. ديدارمان تنها چند دقيقه بود و بی سخن ، اما می دانستم که او مرا می شناسد . بی گمان پيش از من دهها زن ديگر را پناه داده بود .اجاق را  افروخته بود و گرما و نان به آوارگان پيشکش کرده بود.

 پسر او هم پيشمرگه بود شايد و شورش و سرکوب  سهم مشترک ما بود از مرز و بومی که در آن بشر حق و حقوقی نداشت . او سلاح برداشته بود و من  با قلم و سخن از ورای  بيانيه و اعتصاب و تظاهرات به جنگ استبداد و بی عدالتی رفته بودم . بعدها فرصت آن را يافتم تا در تبعيد در اين مفاهيم انديشه کنم و چند و چون کار خويش را بسنجم. اما آيا او هرگز فرصت اين کار را يافت؟ ای  کاش چنين بوده باشد .  

 اما بسياری از هم نسلانم که با سری پر از آرزو و دلی سرشار از ايمان  به بهروزی بشر  قدم به راه سياست گذاشته بودند هرگز چنين فرصتی را نيافتند. آنها را به سادگی کشتند اما جامعه ما به همين سادگی از مرداب متفعن اختناق رهائی نيافت . و از آنجا که به راستی ،چنانکه پل الوار می سرايد " آدميان نيازمندان پيوند و اميد و نبردند تا جهان را تفسير کنند ، تا جهان را تغيير دهند " ، سی سال پس از ويرانی اميد،  نسلی ديگر به ميدان آمده است. و باز همان نوای شوم شيپور جنگ مقدس برخاسته که مخالفان حکومت را به جرم محاربه با خدا از دم تيغ بگذراند يا به توبه بکشاند.

 اين درست که جامعه ما در سی سال پيش نمی زيد و اين درست که ظرفيت حاکمان برای بسيج خلق امت حزب الئه کمتر است، و چشم و گوش جهان هوشيار ايران ، و نمی شود مثل سی سال پيش در سکوت هزاران نفر را به مسلخ فرستاد بی آنکه آب از آب تکان بخورد و خواب حاکمان آشفته شود. اما نبايد فراموش کرد که ترور نه فقط يک وسيله که جوهره حکومت تام گراست و سرکوب منطق تداوم آن. و در اين ميان همانند سی سال پيش استراتژی حاکميت برای سرکوب خزنده، کردستان را ، به بهانه مبارزه با تجزيه طلبی و تروريسم ، صحنه برگزيده کشتار و ارعاب می کند .

احسان فتاحيان ، مبارز 28 ساله کرد ، به بهانه تجزيه طلبی وتروريسم به دار آويخته شد.

 اما کدام وجدان بيدار در نامه واپسين او که خطاب به ملت ايران نوشته شده رد پائی از اين ها می بيند؟ احسان  در اين نامه از آرمان ها يش برای آزادی و عدالتی می گويد که  باز شناسی حقوق ابتدائی فرهنگی و اجتماعی و سياسی کرد ها جزئی از آن است. کومله که احسان به جرم عضويت در آن اعدام شده گرايش کمونيستی دارد و در برنامه اعلام شده اش خواهان تجزيه ايران نيست.     

جمهوری اسلامی از غيرقانونی بودن کومله سخن می گويد.  به کدام جرم ؟  کدام حزب و سازمان در ايران قانونی است ؟ کدام راه برای خواستن ابتدائی ترين حقوق فردی، فرهنگی ، جنسيتی و سياسی گشوده است؟ کيست که با ترور و سرکوب هر روز بذرهای  نفاق  و نفرت را در جامعه می پراکند ، باد می  کاردو طوفان درو می کند؟

فرزاد کمانگر معلم کرد ، روزنامه نگارو فعال محيط زيست که با حکم مرگ در زندان اسير است به بازجوي شکنجه گر می گويد   :" من معلمم ، از دانش آموزانم لبخند و پرسیدن را به ارث برده ام . حال که من را شناختی ، تو از خودت بگو ، همکارانت که بوده اند ، خشم ونفرت وجودت را از چه کسی به ارث برده ای ، دستبند و پابندهایت از چه کسی به جا مانده ؟ از سیاهچالهای ضحاک ؟ از خودت بگو ، تو کیستی ؟" .

مگرنه اين است که جمهوری اسلامی دکتر قاسملو رهبر حزب دمکرات کردستان را که بی سلاح  سر ميز مذاکره نشسته بود درشهر وين کشت ؟  ومگر نه همين حکومت مختاری هاو پوينده ها و مير علائی ها  را در ايران از پشت ميزی که تنها برای قلم زدن پشت آن می نشستند برای هميشه ربود و کشت بی آنکه مسئوليت قتل آنها را بگردن گيرد؟ القاب  تروريست و تجزيه طلب شايسته چه کسانی ست ؟  

احسان  فتاحيان می نويسد که ازمرگ نمی هراسد ، چرا که با انتخاب مبارزه سياسی عهده دار راه خويش است . او با طناب دار بر گردن  از چهار پايه می جهد تا به جلادان بگويد که مزگ تحميلی  را به سخره می گيرد. اما در نامه اش  با صدائی غمگين از دلايلی می گويد که در 28 سالگی ، آنگاه که جان جوانش يکسره خواهان زندگی ست  مرگ را محتوم کرده است. اين دلايل را همه می شناسيم: لمس بی واسطه محروميت ، استبداد ، خشونت و ستم. آرزوی شادی ، آزادی و بهروزی.

ما اما آيا می توانيم مرگ احسان و احسان ها را به سخره بگيريم ؟  آيا می توانيم چشم بر اين واقعيت هولناک ببنديم که حساس ترين و پرشور ترين جوانان ما آزادی را در رقص مرگ بر طناب دار بيابند ؟  که گام نهادن در راه سياست، که به قول آرنت عالی ترين مرحله کنش گری آدمی ست ، به راهروهای زندان و شکنجه  بيانجامد ؟ که کرد و بلوچ و ترک وعرب بودن در سرزمين پهناور و رنگارنگ ما  جرم زا گردد  ؟

28 آبان 1388(18 نوامبر 2009)

 

 

منبع:پژواک ایران


شهلا شفیق

فهرست مطالب شهلا شفیق در سایت پژواک ایران 

*آهو دریایی نشان داد که تن زن مکان سیاسی است و آزادی زن شرط آزادی ملت ایران  [2024 Nov] 
*آزادی حمید نوری؛ رسوایی سیاست در برابر مقام عدالت  [2024 Jun] 
*توماج و تتلو؛ تصویر تمام‌قد یک حکومت در دو سرنوشت متضاد  [2024 Apr] 
*يک‌سالگی انقلاب «زن زندگی آزادی»؛ پايان يا تداوم؟  [2023 Sep] 
*میان تاریخ و آینده: مکان‌های خاطره  [2023 Aug] 
*انقلاب مهسا؛ پادزهر شرنگ کشنده جمهوری اسلامی  [2023 Mar] 
*محاکمه حميد نوری؛ آموزه‌های عدالت برای امروز و فردای ايران  [2023 Jan] 
*احکام قتل معترضان؛ بن‌بست سادو-فاشيسم مقدس  [2022 Dec] 
*گيسوی چنگ و نام رمز ژينا-مهسا  [2022 Sep] 
*سلمان رشدی و فتوای قتل رمان  [2022 Aug] 
*حجاب اجباری؛ دغدغه‌ای حاشيه‌ای يا اصل موضوع؟  [2022 Jul] 
*انتخابات فرانسه؛ خانم لوپن همان کالای پدرش را می‌فروشد  [2022 Apr] 
*عید نو و قفل زندان  [2022 Mar] 
*شرح خاموشی یک نویسنده  [2022 Mar] 
*بودن و شدن در تبعيد – از فرودها و فرازها   [2022 Feb] 
*زنجير و زنجيره‌های قتل نويسنده  [2022 Jan] 
*در باب کج‌اندیشی و کج‌رفتاری مدعیان چپ انقلابی  [2022 Jan] 
*پیرامون محاکمه حمید نوری؛ پرسش هائی از کج اندیشان و کج رفتاران مدعی «چپ»  [2021 Dec] 
*گلو فشردگان  [2021 Dec] 
*در میان دو زمان/ بابک مینا  [2021 Oct] 
*پیامدهای سانسور فراگیر در ایران؛ سلب قدرت از مردم و تسلط دروغ بر جامعه  جواد عباسی توللی [2021 Oct] 
*مرتضی آوینی و غزاله علیزاده: اسلامیست‌ها و جنس زن  [2021 Apr] 
*اسلام‌گرایی، انقلاب ایران و فمینیسم اسلامی   [2021 Apr] 
*چه خبر از بهار؟   [2021 Mar] 
*زنان، خشونت و قدرت ... و عشق   [2020 Nov] 
*اظهارات امانوئل مکرون و چاپ کاریکاتور بهانه‌ای برای راه انداختن جنگ ایدئولوژیک از سوی اسلامگرایان است  [2020 Oct] 
*قتل آموزگار در فرانسه؛ آيا لائيسیته فرانسوی مشوق اسلام‌هراسی است؟  [2020 Oct] 
*مذهب و سیاست  [2020 Sep] 
*برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی و اعتماد عمومی از دست رفته   [2020 Jul] 
*تتلو، پنجره‌ای باز به بحران جامعه ایرانی  [2020 May] 
*ايران کرونا زده و سلاح هزل  [2020 Apr] 
* زنان آتش به جان ايران چه فرياد می زنند ؟   [2019 Oct] 
*دهه شصت، کشتار مخالفان و پروپاگاندای جمهوری اسلامی: جای قربانی و جلاد عوض می‌شود  [2019 Aug] 
*تابستان سياه ٦٧: سکوت‌ها چه می گويند؟   [2019 Aug] 
*همه نام های بهمن   [2019 Apr] 
*ملاقات ایرانی سیمون دوبووآر  [2019 Feb] 
* مسئله دختران خیابان انقلاب فراتر از «سبک زندگی» است  [2019 Jan] 
*آنچه ديدم و آنچه نديدم ‏   [2018 Jun] 
*ايرانيان و دونالد ترامپ  [2018 Jan] 
*اعتراضات اخیر در ایران نشانِ قطع امید از امکان اصلاحات در این نظام است   [2018 Jan] 
*فکرو ذکر بنیادگرایان مذهبی، بدن زنان است  [2016 Nov] 
*تعرضات جنسی در کلن: نقطه های تاريک  [2016 Jan] 
*چرا کالای پیشنهادی اسلامگرایان برای برخی از جوانان جذابیت دارد؟  [2015 Feb] 
*نقش بر خون  [2015 Jan] 
*حجاب ، دروغ و آزادی های يواشکی  [2014 Jun] 
*برهنگی گلشيفته   [2012 Jan] 
*ماجرای استراس کان و رابطه‌ی قدرت و سکس  [2011 May] 
* قبای دفاع از خلق فلسطين و دم خروس يهودی ستيزی !   [2011 May] 
*فمينيسم اسلامی، ابداع غرب، گفت‌وگوی هفته‌نامه چارلی هبدو فرانسه با شهلا شفيق  [2011 May] 
*مبارزه برای حقوق زنان، اهرمی پايه ای برای رسیدن به دموکراسی بوده و خواهد بود   [2011 Mar] 
*سخنی از عشق که می ماند  [2011 Jan] 
*انقلاب 1357تا چه شد که در مستی ...   [2010 Feb] 
* از ميرزاده عشقی تا مجيد توکلی ها  [2009 Dec] 
*ما ، احسان و کردستان و ...  [2009 Nov] 
*اشک های نازک افشار ، بُهت کلوتيد ريس و ملال رنجبار زيد آبادی  [2009 Aug] 
*جهاد "توبه" و جنبش های مدنی  [2009 Aug] 
*جنبش اعتراضی و زنان  [2009 Jul] 
*امروز  [2009 Jun] 
*از پس‌لرزه سرد انتصابات  [2009 Jun] 
*از تب سبز انتخابات اسلامی !  [2009 Jun] 
*از سرخی گلهای حجاب زهرا رهنورد  [2009 May] 
*زهر بهر کدام دشمن و مهره بهر کدام دوست؟ پاسخ به آقای علی اصغر حاج سيد جوادی  [2008 Mar] 
*بر ما چه می‌رود؟   [2008 Feb]