تام آروز
مرتضی رضوان
برای طعم بوسه
در شام امشبت
من سحر بر ان سنگ بلند سفید
در دور دست آب
به زیر چتر مهربان سبز بید
بر لب ماهی سرخی که صید کردهام
بوسه میزنم
ماهی تمامی مرا با خویشتن به عمق آب میبرد
همه جا را مه گرفته است
باران میبارد
من سردم است
گرمی آن شراب ناب کجاست
مرتزا رزوان
منبع:پژواک ایران