بن بست های استراتژیک رهبری سازمان مجاهدین خلق (2 )
حنیف حیدرنژاد

3. بن بست ایدئولوژیک

 سازمان مجاهدین خلق آموزه های انتزاعیِ ایدئولوژیکی خود را با این بیان ساده اما جذاب برای مخاطبینش ملموس و اینزمینی می کرد: "مرز بین حق و باطل، مرز بین با خدا و بی خدا نیست. مرز بین استثمار شونده و استثمار کننده است". این آموزه در شعار "جامعه بی طبقه توحیدی" تجلی میافت. اتوپیائی که مجاهدین ترسیم می کردند بر بنیاد برابری، برادری و قسط و عدالت اجتماعی استوار بود. انسان با "آزادی و قدرت انتخاب" تعریف شده و "آزادی"، هدف هستی تعریف می شد. با این شعارها بود که بسیاری از نوجوانان (از جمله خود من) در سالهای 1357 به بعد به این سازمان جذب شده و حاضر شدند جان خود را برای تحقق این آرمان ها هدیه کنند. زندان و شکنجه و اعدام را پذیرا شدند، از خانه و خانواده دل کندند، احساس و عاطفه خود را مهار کرده و همه چیز خود را صادقانه و مخلصانه به مسعود رجوی هدیه دادند تا با رهبری و تحت فرماندهی او مردم و میهنشان را آزاد و ایران را "زیبا ترین وطن" بسازند. در تقابل با خمینی و رژیمش، "ولایت فقیه" تجسم اسلام ارتجاعی بود که "باید از بیخ و بن سوزانده شود".

رجوی این همه را تازه آغاز راه می دانست و با تاکید بر اینکه او و ایدئولوژی اش در "نوک پیکان تکامل" قرار دارند، وعده می داد تازه با آزاد شدن ایران، نوبت بقیه ی جهان خواهد رسید. او رسالتی جهانی را تبلیغ می کرد. در این پیکار جهانی "امپریالیسم جهانی به سرکردگی آمریکا «سد اصلی دوران»" خطاب شده و هرگونه سازش با او محکوم بود. هیچ چیز نمی توانست در جنگ بین ظالم و مظلوم توجیه گر آن گردد که جبهه ی خلق را رها و با جنایتکاران و مستبدین و دیکتاتورها همنشین شد.

مسعود رجوی پیوسته تاکید می کرد که بر سردرب این سازمان نوشته شده "فدا و صداقت" و این را از همه طلب می کرد. او تاکید می کرد درب ورودی سازمان به سختی باز شده، اما درب خروجی آن همیشه باز است.

3.1. آن اتوپیای ایدئولوژیک وعده شده از سوی سازمان مجاهدین به کجا رسید؟

هر مقدار که از سال 1357 فاصله گرفته می شود، از آن آرمان های اولیه، تنها شعارهائی در لابلای کتاب ها و اوراق تبلیغی باقی مانده است. رهبری مجاهدین در درون تشکیلات بر پایه استبداد و خود رائی مطلق مسعود رجوی پیش رفته و جائی برای "آزادی و اختیار" انسان باقی نمی گذارد. "رهبری عقیدتی" مسعود رجوی،  فراتر از ولایت فقیه حاکم در ایران در خصوصی ترین مسائل افراد دخالت می کند. زنان و مردان را به طلاق اجباری و "طلاق ایدئولوژیک" وادار کرده و  فرزندان را از والدینشان جدا کرده است. ذهن و فکر افراد را می کاود و آنها را مجبور به گزارش نوشتن از خواب و رویاهایشان می کند. این "رهبری عقیدتی" فراتر از جمهوری اسلامی، تفکیک جنسیتی را در درون تشکیلات خود حاکم کرده و "ذوب شدن" افراد در رهبری و "اطاعت تام و تمام و بی چون و چرا" از او را بر همه اعضاء تشکیلات واجب می داند.[1] مسعود رجوی با آموزه های ایدولوژیک مبتنی بر روانشناسی تخریبِ شخصیت، اعتماد به نفس را در افراد کشته و آنها را به چاپلوسی و مجیز گوئی از خود و همسرش مریم کشانده و با ایجاد فضای ترس و وحشت در درون تشکیلات، هرکس را به طور بالفعل به خبرچین، گزارش نویس و شکنجه گرِ روحی دیگران تبدیل کرده است. در چنین فضائی هر فرد در ترس از اینکه خودش "زیر تیغ" نرفته و هدفِ شکنجه ی روحی در نشست های موسوم به "غسل هفتگی، حوض، طعمه و ....[2]" قرار نگیرد، به دیگران حمله می کند تا خود را در امان نگاه دارد.

همنشینی رهبران سازمان مجاهدین با سلاطین و مستبدین و جنایتکارانِ منطقه، امری عادی شده است.[3] برای آنان ارتباط با ماموران امنیتی و اطلاعاتی یا سیاستمداران سابق یا حاضر در قدرت که جنگ طالبانه ترین جناح های "امپریالیسم جهانی، سد اصلی زمان" را نمایندگی می کنند، افتخاری بزرگ تلقی می شود.[4] آن نیروی "آزادی ستان" اینک در راه روهای مجالس آمریکا و دیگر کشورهای "امپریالیستی" در تلاش است تا آنان "مریم مهرتابان" را به بازی گرفته و در این یا آن جلسه دعوتش کرده یا از او نامی ببرند.

در درون تشکیلات مجاهدین اگر چه از درجه ی نظامی نشانی نیست و به ظاهر همه یک لباس می پوشند و در یک سطح هستند، اما رتبه بندی های تشکیلاتی و سلسله مراتب فرماندهی، امکانات رفاهی و درمانیِ متفاوتی را با خود به همراه می آورد. این یعنی تبعیض. در راس همه، امکانات رفاهی که مسعود و مریم رجوی از آن برخوردارند، بویژه مجالس پر زرق و برق و تجملاتی و لباس های گرانقیمت مریم رجوی، دیگر جائی برای آن شعار فریبنده "جامعه بی طبقه توحیدی" باقی نمی گذارد. شعاری که وقتی نتوان آن را در مقیاس کوچک آزمایشگاهی در درون تشکیلات محقق کرد، دیگر ادعای جهانی کردنش را کسی حتی در درون همان تشکیلات جدی نخواهد گرفت.

انقلاب ایدئولوژیکِ درونی مجاهدین که از اواخر سال 1363 شروع و در مرحله دوم در سال 1368 اوج گرفت، قرار بود سرنگونی رژیم را تسریع و نیروهای درون تشکیلات را در مقابل هرگونه خطر و لغزش و ... بیمه کند. در عمل اما، نه تنها از سرنگونی خبری نشد، بلکه این خود مجاهدین بودند که در عراق "سرنگون" شده و همه امکانات خود را در این کشور از دست دادند. نیروهائی هم که قرار بود در راستای سرنگونی رژیم "صفی تا تهران" را تشکیل بدهند، در راستای باز گشت به  ایرانِ تحتِ حاکمیت جمهوری اسلامی به "صف" شده و از "کمپ تیف" با اتوبوس و هواپیما به ایران بازگشتند. چند صد نفر هم توانستند با هزار سختی و مشکلات خود را راهی اروپا کنند. از آنها، برخی خود را به مقصد رساندند و برخی نیز در کردستان عراق، در کوچه پس کوچه های شهرهای ترکیه یا در مسیر بین ترکیه تا یونان نیست و ناپیدا شده یا در رودخانه ها و آب های مرزی بین این دو کشور غرق شده و بی آنکه کسی از آنها خبری داشته باشد، جان دادند و رفتند. از آنانی که خود را به اروپا رسانده اند نیز برخی گوشه گیر شده، توان ارتباط با جامعه عادی را از دست داده و نیاز به حمایت و کمکِ روان درمانی دارند تا خود را بازیافته و به زندگی عادی بازگردند.

نتیجه: فراتر از شعار و تبلیغات، برای اطلاع از واقعیت هر پدیده، باید محصولات آن را دید. این است واقعیتِ انقلاب ایدئولوژیک مجاهدین: مسعود رجوی در اوج جنگ، میدان نبرد را ترک و دوازده سال است که مخفی شده است. مریم رجوی هم بدون آنکه نیروهایش با خبر باشند صحنه جنگ را ترک و در فرانسه ساکن شده است. عده ای از کادر رهبری مجاهدین هم در کنار این دو "رهبر" به ادامه حیات و گذران روزگار مشغولند. نیروهای بدنه ی تشکیلات - و بخش کوچکی از کادر رهبری که شانس (!) نیاوردند با مسعود یا مریم از صحنه جنگ خارج شوند- در کمپ لیبرتی در عراق مانده و در یک جنگ فرسایشیِ روحی- نظامی و در تنگنای امکانات غذائی و درمانی، گاه دسته دسته و گاه یکی یکی هدف آدمخوارانی که آنها را محاصره کرده قرار گرفته و کشته می شوند. در این تقسیمِ کار "توحیدی انقلابیِ" برآمده از انقلاب ایدئولوژیک، البته رهبر جایگاهی "خدائی" داشته و باید تقدس شود و بقیه باید "فدا"ی او شوند. اینطور است که مسعود رجوی از مخفی گاهش و خطاب به بدنه تشکیلات در عراق فرمان می دهد باید در لیبرتی ایستاد و جنگید و مُرد. مریم رجوی نیز فرمان می دهد تا قاب عکس های "شهیدان" را تزئین کرده تا کمی بعد برود و از آنها سان ببیند. در این میان "سربازهایِ یک بار مصرفِ بازی شطرنج" نیز در انتظارند تا در لیبرتی نوبت "فدا" شدنشان برسد.

به هرحال با همه تاکتیک ها و روش هائی که رجوی بکار گرفت، این ایدئولوژی در عمل نتوانست تضادهای درون تشکیلات، مردم و جامعه و تضادهای مرتبط با سیاست بین المللی را درک کرده و پاسخ متناسبی برای آن ها داشته باشد. از همین روست که طی سه دهه گذشته نیروهای تشکیلات از آن رو برگرداندند، بسیاری از بالاترین و قدیمی ترین کادرهای سازمان از آن فاصله گرفته و یا با موضع پاسیوِ خود عملا نشان دادند که حاضر به تائید انقلاب ایدئولوژیک رجوی نیستند.

اکنون از جمعیت میلیونی سال های 1357 تا 1360 که از این تشکیلات و ایدئولوژی آن حمایت می کردند، تنها چند هزار نفر - اغلب میانسال یا در آستانه پیری- که در شرایطی زندان گونه اسیر هستند، باقی مانده اند و بقیه نیروها از آن جدا شده یا فاصله گرفته اند. مردم ایران نیز چه در خارج و چه در داخل به این تشکیلات پشت کرده اند. (نمونه روشن آن تظاهرات میلیونی سال 1388 است که هیچ نشانی در طرفداری از مجاهدین در آن دیده نشد). از همین روست که رهبری این سازمان بجای اتکاء به مردم ایران با پول هائی که معلوم نیست از کجا میایند، مردمی از دیگر کشورها را برای چند ساعت یا یکی دو روز برای مراسم پاریس یا جاهای دیگر "کرایه" می کنند تا با آنها سالن های سخنرانی را پر کنند.[5] سخنرانانی هم که در آن سوی سالن سخنرانی می کنند، اغلب پول گرفته و برای همان جمعیت "کرایه" ای به زبان های خارجی مختلف سخنرانی می کنند.[6] سازمان مجاهدین نیز بدون کمترین ناراحتی وجدان در تبلیغات خود این جمعیت را "هموطنان آزاده" می نامد. بدین ترتیب آن ایدئولوژی که روزی می توانست دها هزار نفر انسان فداکار و از خود گذشته را جذب و بسیج کند، امروز رنگ باخته و جایش را فریبکاری و پول و چاپلوسی های مشمئز کننده پر کرده است.

غم انگیزترین بخش مربوط به بن بست ایدئولوژیکی آن است که رجوی حتی شجاعت انتشار علنی هزاران ساعت ویدئوی مباحث مربوط به "انقلاب ایدئولوژیک درونی" را ندارد. در سال 1358 و 1359 نوارهای ویدئو و کاست درس های "تبین جهان" مسعود رجوی در دانشگاه صنعتی شریف در تهران به سرعت به انجمن های طرفدار مجاهدین در دانشگاه های اکثر شهرهای کشور ارسال و در آنجا نیز در جلسات عمومی باز پخش می شد. کمی بعد نیز همین مباحث بصورت کتابچه چاپ و منتشر می شد. هنوز هم که هنوز است مجاهدین در تبلیغات خود به جلسات تبین جهان مسعود رجوی که در آن تا 10.000 نفر شرکت می کردند می بالند. با این وجود معلوم نیست چرا حاضر نیستند هیچ سند و مدرکی از مباحث انقلاب درونی ایدئولوژیک که از سال 1363 شروع و هنوز هم ادامه دارد، ارائه دهند. رجوی در نشست های درونی در داخل تشکیلات مدعی می شد که این انقلاب نه تنها آزاد کننده زنان و مردان مجاهد است، بلکه بر پایه دستاوردهائی که مجاهدین در درون خود به آن رسیده اند، آن را در آینده به درون همه خانه ها در ایران نیز خواهند برد و پس از آن نوبت جهان خواهد رسید. جهان سرگشته و تشنه ای که منتظر است تا "مریم، مهر تابان" به تهران برسد و فصل جدیدی در تاریخ رهائی بشر را رقم بزند.  

با این همه ادعا، معلوم نیست چرا رهبری مجاهدین حاضر نیست نوارهای نشست های "تنگه و توحید، طلاق ایدئولوژیک، امام زمان، «بند ج» و نیز نشست های موسوم به  طعمه و دیگ و عملیات جاری و ... " را بطور عمومی پخش نماید؟ از این طریق مردم ایران این فرصت را دارند تا بطور مستقیم و بدون واسطه با این انقلاب و روش ها و دستاوردهایش آشنا شوند. سرانجام آنکه پخش این ویدئوها می تواند نشان دهد آیا منتقدین و مخالفین رهبری مجاهدین در ادعاهای خود حقیقت را می گویند یا نه؟

4. بن بست نیروئی/ تشکیلاتی

بعد از انقلاب 1357 سازمان مجاهدین خلق به سرعت رشد کرده و توانست در مدت کوتاهی به بزرگترین سازمان سراسری در ایران تبدیل شود. کاندیدادهای این سازمان برای مجلس شورا در شهرهای بزرگ با وجود محدودیت ها و ممنوعیت ها و تقلب های رژیم در بالای لیست برندگان قرار داشتند. در انتخابات اولین دوره ریاست جمهوری نیز مسعود رجوی از حمایت طیف گسترده ای از احزاب دمکرات و لیبرال و روشنفکران و هنرمندان و استادان دانشگاه و انجمن های کارمندی و کارگری و نیز احزاب کوردی برخوردار بود. شانس برنده شدن رجوی در این انتخابات آنقدر بالا بود که خمینی ناگزیر شخصا وارد میدان شده و عملا رجوی را از ادامه رقابت های انتخابتی حذف کرد.

سال 1359 خیابان ها و چهار راه ها و دانشگاه های کشور محل اصلی تجمع و فعالیت مجاهدین و هوادرانشان بود. تهران و تبریز و رشت شاهد سخنرانی های  ده ها هزار نفری مجاهدین بودند. در سی خرداد 1360 نیز با وجود همه محدودیت هائی که رژیم ایجاد کرده بود، مجاهدین توانستند چند صد هزار نفر (به گفته خود مجاهدین 500 هزار نفر) را در تهران به خیابان کشانده و تظاهرات گسترده ای را سازماندهی کردند. تیراژ فروش نشریه مجاهد چند صد هزار نسخه در روز بود.

فعالیت های شبانه روزی و خستگی ناپذیر و گسترش و محبوبیت اجتماعی سازمان مجاهدین در اساس بر دوش هوادارانی سوار بود که اغلب بین 14 تا 22 سال سن داشتند. بسیاری از هوادارن شاغل این سازمان بر اثر محدودیت های رژیم کار خود را از دست دادند. بخشی در خانواده مشکل پیدا کرده بود و بخاطر آرمان هایشان به نیروی "حرفه ای" سازمان تبدیل شده و در ستادها و مراکز مجاهدین شبانه روزی فعالیت می کردند.

تا قبل از 30 خرداد 1360 حدود 50 نفر از هواداران مجاهدین در حمله های حزب اللهی ها به تظاهرات و تجمعات مجاهدین یا دفاتر و مراکز آنان کشته شدند. بعد از 30 خرداد نیز در حالی که این نیروها اغلب چهره های شناخته شده ای در محل زندگی و کارشان بودند، با فرمان مسعود رجوی وارد "فاز نظامی" و جنگ مسلحانه با رژیم  شدند. این درحالی بود که پیشاپیش مسعود رجوی و رهبری سازمان مخفی شده بودند و هوادارن و نیروهای فعال از سوی رهبری سازمان مجاهدین نسبت به ورود به فاز نظامی مطلع نشده و همین امر میزان ضربه پذیری آنها را بویژه به دلیل شناخته شده گی شان توسط کمیته های محل و حزب اللهی ها و نیروهای اطلاعاتی- امنیتی رژیم بالا می برد. خیلی ازهواداران مجاهدین در همان روزها و هفته های اول بعد از 30 خرداد 1360 جائی برای مخفی شدن نداشتند. بسیاری از آنان دستگیر و زندان و شکنجه و در ماه ها و سال های بعد هزاران هزار نفر نیز اعدام و تیرباران شدند. در چنین شرایطی بخش بزرگی از هواداران مجاهدین نیز ناگزیر شهر محل زندگی خود را ترک کرده یا ناچار شدند شغل خود را تغییر دهند و درشرایط مخفی یا نیمه مخفی زندگی کنند. بخش کوچکی از هوادارن مجاهدین که عزم جنگ با رژیم داشته یا امکانی برای زندگی مخفی نداشتند نیز به کردستان یا به خارج ایران رفتند.

در آستانه 30 خرداد 1360 می توان گفت سازمان مجاهدین به لحاظ نیروئی و تشکیلاتی، قوی ترین، منضبط ترین و متشکلترین سازمان سراسری ایران بود. بخش بزرگی از مردم ایران احترام بالائی برای مجاهدین قائل بوده و فداکاری و صداقت آنها را می ستودند و به اشکال مختلف از مجاهدین حمایت می کردند. حتی در شرایط امنیتی و خطرناک سال های اول دهه 60 شمسی بسیاری از مردم عادی به دلیل همان احترام و اعتمادی که به مجاهدین داشتند، با پذیرش خطر برای خود و خانواده شان به هواداران مجاهدین پناه داده یا برای رفتن از شهری به شهر دیگر یا خروج از کشور به آنها کمک می کردند. اقدامی به غایت انسانی و ستودنی که طی آن جان بسیاری ازهوادارن یا اعضاء مجاهدین نجات داده شد.

4.1. وضعیت نیروئی و تشکیلاتی سازمان مجاهدین اکنون چگونه است؟

رهبری سازمان مجاهدین در سه دهه گذشته پیوسته از پاسخ به سوالات بسیاری که در مورد سیاست های او مطرح است با این استدلال که این موضوعات شامل موارد "اطلاعاتی و امنیتی" می شود طفره رفته است. اکنون آن "ملاحظات امنیتی" در بسیاری از موارد از بین رفته است. برای مثال مشخص است زمانی که نیروهای آمریکا در سال 2003 قرارگاه اشرف را تحت کنترل گرفتند با حدود 3800 نفر از نیروهای سازمان مجاهدین مصاحبه کرده اند. سعید جمالی این تعداد را 3400 نفر می داند.[7] در تاریخ نگارش این مطلب- اسفند 1393/2015 –حدود 2700 نفر از آن نیروها هنوز در کمپ لیبرتی در عراق ساکن هستند. پاسخ به برخی سوالات می تواند تحولات نیروئی و درون تشکیلاتیِ سازمان مجاهدین خلق را بسیار روشن ساخته و کمک کند که واقعا چه بر سر این "بزرگترین و منضبط ترین نیروی سیاسی" سه دهه اخیر آیران آمده است. از جمله این سوال ها:

- تعداد اعضاء و هواداران سازمان مجاهدین که بعد از 30 خرداد 1360 توانستند زنده از کشور خارج شده یا آن دسته که از پیش در خارج از ایران بوده و خود را به تشکیلات وصل کرده و بطور تمام وقت یا نیمه حرفه ای در تشکیلات بودند، چه تعداد بوده است؟

- از تعداد فوق چه تعداد خودشان از سازمان و تشکیلات جدا شده یا به همکاری و فعالیتشان پایان دادند. چرا؟

-  از آن تعداد، چه تعداد از تشکیلات اخراج شدند. چرا؟

- از آن تعداد، چه تعداد کشته شده یا فوت کرده اند. دلیل آن چه بوده یا به چه طریق در کجا؟ آیا به خانواده هایشان اطلاع داده شده است که عزیز آنها در کجا خاک شده است؟

- تعداد افرادی که اکنون (در زمستان 1393/ 2015)همچنان عضو تشکیلات بوده یا بطور نیمه حرفه ای با تشکیلات کار می کنند چه تعداد می باشد؟ اگر رهبری سازمان مجاهدین به دلایل امنیتی(!) مایل نیست ارقام را اعلام کند، بگوید تعداد این افراد بیش از سال های دهه 60 شمسی بوده، یا کمتر؟ ارقام فوق و آنالیز آنها می تواند خیلی حقایق را روشن کند.

اما جدا از اعداد فوق که معلوم نیست روزی اصلا انتشار بیرونی پیدا کنند یا نه، امروز وضعیت نیروئی و تشکیلاتی سازمان مجاهدین چگونه است؟

وضعیت نیروئی و تشکیلاتی سازمان مجاهدین خلق را می توان براساس تجربه و مشاهده اینچنین خلاصه کرد:

- بین سال های 1360 تا 1367 سازمان مجاهدین بالاترین میزان جذب نیرو از داخل و خارج کشور را داشته است.

- در همان سال ها، بازسازی تشکیلات در ابعاد مختلف (سیاسی- دیپلماتیک، تبلیغاتی، نظامی، اطلاعاتی، لجستیکی) گسترش پیدا کرد.

- طی همان سال ها بخشی از اعضاء و کادرها و هواداران به دلیل اعتراض (خاموش) به شکست های نظامی و تقویت نقش رجوی به عنوان "رهبرعقیدتی" از تشکیلات خارج شدند.

- از سال 1367 و پس از عملیات فروغ جاویدان تا 1373 بخش دیگری از اعضاء و هوادارن سازمان مجاهدین بویژه در عراق از تشکیلات جدا شدند.

- رهبری سازمان مجاهدین از اواخر سال 1373 با کنترل های شدید در درون تشکیلات امکان خروج از تشکیلات را بسیار بسیار سخت و محدود تر از گذشته کرد.

- بر اساس گزارش اعضاء جدا شده، از 1373 تا سقوط صدام در فروردین 1382/ 2003 تعداد زیادی (؟) ایرانیانی که در پاکستان، ترکیه یا عراق به دنبال کار یا رساندن خود به اروپا  بوده اند توسط  سازمان مجاهدین با روش های مختلف جذب و به قرارگاه اشرف در عراق منتقل شده اند.[8] این افراد از قصد و هدف سازمان مجاهدین برای نگه داشتن آنها در عراق به عنوان رزمنده (؟) ارتش آزادیبخش مطلع نبودند. بعد از ورود این افراد به قرارگاه اشرف، امکان خروج آنها از عراق گرفته شد.

- بر اساس گزارش اعضاء جدا شده سازمان مجاهدین، اعضاء ناراضی در عراق زندان و شکنجه می شدند. گزارش های مختلف از چند صد نفر (700 نفر) زندانی در سال های 1373 و 1374 حکایت دارند. برخی از این افراد از مرگ یا کشته شدن چند نفر از زندانیان سخن گفته یا به مواردی ازخودکشی اشاره کرده اند که جزئیات آن نامشخص است.[9]

- مسعود رجوی در جلسات عمومی ناراضیان (آنان که علنی یا به صورت منفعل با رفتار خود خواهان جدا شدن از تشکیلات بودند) را تهدید به تحویل دادن به نیروهای صدام حسین و 8 سال حبس در زندان ابوغُریب کرده و تاکید می کرد بعد از آن مدت نیز آنها را در مزر ایران و عراق رها خواهند کرد. این یعنی تهدید تحویل دادن رزمنده مجاهد به دشمن حاکم در ایران در صورتی که اعتراض کرده یا خواستار جدائی باشد![10]

- بعد از انتقال نیروهای مجاهدین از قرارگاه اشرف به کمپ لیبرتی، بیش از دو سال است که این نیروها به مرگ تدریجی دچار شده، به لحاظ جسمی و روحی در حال فرسایش بوده و بطور روزمره و دائم در شرایط بحرانی و غیر قابل پیش بینی عراق در معرض تهدیدات امنیتی و مرگ قرار دارند. به گفته مسعود رجوی 800 نفر از این نیروها به دیلیل بیماری ناتوان و 50 نفر از آنان در آستانه نابینائی قراردارند.[11]

- بخشی از نیروهای مجاهدین که از عراق به آلبانی منتقل شده اند، از تشکیلات جدا شده و در ساختمان های جداگانه ای زندگی می کنند. تعدادی از فرمانده هان مجاهدین تلاش دارند تا با ایجاد فشار یا با وعده دادن به این افراد، مانع از آن شوند که این افراد بطور علنی جدا شدن خود را اعلام کرده یا حقایق مرتبط با تشکیلات در عراق را منتشر کنند. بر اساس اطلاعات موثق، سازمان مجاهدین ماهیانه ای برابر 500 دلار به این افراد پرداخت می کند تا آنها را در وابستگی مالی به خود نگه داشته و از آنجا که این افراد امکان کار و زندگی عادی نداشته و اقامتشان نامعلوم است،  ناگزیر به پذیرش این پول- که تقریبا دو برابر ماهیانه سازمان ملل می باشد- شده اند. این پرداخت را می توان "حق السکوت" نامید.

- تشکیلات سازمان مجاهدین خلق در عراق و آلبانی عملا در وضعیت بحرانی قرار دارد. رهبری سازمان مجاهدین از همین رو مانع از ارتباط این افراد با دنیای خارج، حتی با خانواده هایشان می شود.

نتیجه: سازمان مجاهدین خلق ایران امروز هیچ حضور جدی یا تاثیرگذار در ایران ندارد. در خارج از ایران نیز این سازمان نه تنها نتوانسته با وجود حضور پنج تا شش میلیون ایرانی، نیرویی هر چند کم، جذب کند، بلکه در بین ایرانیان عادی یا نیروها و تشکل های سیاسی و حتی رسانه های فارسی زبان با بی اعتنائی روبرو می باشد. در تجمعات رنگارنگ و پرهزینه این سازمان، بویژه در پاریس بخش قابل توجه ای از جمعیت شرکت کننده را خارجیانی تشکیل می دهند که از طریق پرداخت پول "استخدام روزمزدی" شده و هزینه سفر و خواب و خوراکشان هم برای شرکت در جلسات پرداخت می شود. میهمانان و سخنرانان این جلسات اساسا خارجی می باشند، این نیز نشانه دیگری از انزوای این تشکیلات در بین ایرانیان می باشد.

سازمان مجاهدین، تشکیلاتی است بسته که هرنوع ارتباط اعضاء و وابستگان به خودش را باهم، با خانواده هایشان و با دنیای بیرون محدود کرده یا تنها از کانال های کنترل شده آن را امکان پذیر می کند. این سازمان تشکیلاتی غیر شفاف و غیردمکراتیک است و نقش "رهبر عقیدتی" در آن از ولایت فقیه در جمهوری اسلامی نیز "مطلق" تر است و به شدت به تدقس آن دامن زده می شود. این تشکیلات با مکانیزم های مختلف افراد خود را کنترل و راه فکر کردن و "انتخاب آزاد"، به معنی واقعی را از آنان گرفته و از آنان "اطاعت مطلق و بی چون و چرا" طلب کرده و هر تخطی و تخلفی را به شدت تنبیه و سرکوب می کند. 

تشکیلاتی با آن گستردگی در آغاز دهه 60 شمسی، اکنون به چنین وضعیت اسفناکی گرفتار شده است. این وضعیت نتیجه مستقیم سیاست های غلط رهبری سازمان مجاهدین و در راس همه مسعود رجوی می باشد. او نیز از هرگونه مسئولیت پذیری و پاسخ به پرسش ها فرار کرده و بیش از 12 سال است که مخفی شده است. این سیاست های غلط، جان و احساس و عاطفه دست کم ده ها هزار انسانی که به رجوی اعتماد کرده بودند را نابود کرد و یک تشکیلات عظیم سیاسی با استعدادهای بسیار جوان که "می توانست" سرمایه ای برای تحولات دمکراتیک و پیشرفت و آبادانی در ایران شود را به مرز نابودی کشاند. باقیمانده این تشکیلات در عراق نیز با تاکید مسعود رجوی به نحو غیر مسئولانه ای بجای انتقال به کشورهای ثالث، محکوم به ماندن در عراق و کمپ لیبرتی شده اند. آنها یا به صورت تدریجی جان می دهند و می میرند یا آنکه هدف حمله های گاه و بیگاه نیروهای وابسته به رژیم جمهوری اسلامی قرار گرفته و کشته و مجروح می شوند. مسعود رجوی این خون های بر زمین ریخته را "هدیه ای به خلق برادر عراق" می نامد.

5. بن بست اخلاقی

یکی از مواردی که در آستانه و  بعد از انقلاب 1357 نسل نوجوان و جوان (از جمله خود من) را جذب سازمان مجاهدین کرد، زندگینامه های "شهیدان" این سازمان بود. آنچه در این زندگینامه ها بیش از هرچیز جلب نظر می کرد، صداقت، صمیمیت، روراستی، مردم دوستی، ساده زیستی، پایداری بر سراصول، بی ادعا بودن، فداکاری بدون چشمداشت و ... این افراد بود. همین خصوصیت ها به سرعت در آن نسل جوان و پرشور بازتکثیر شده و با همین روحیه بود که آن نسل به میدان مبارزه و فداکاری برای مردم و میهن خود شتافت. بسیاری از آن عاشقان و شیفتگانِ آزادی، بعد از 30 خرداد 1360 و شروع دستگیری و اعدام سیستماتیک هوادارن سازمان مجاهدین و دیگر نیروهای سیاسی، در مبارزه با پاسداران تباهی حتی اسم خود را نگفتند و اعدام شدند. بسیاری دیگر وقتی در سال های دورتر  از زندان و شکنجه و اعدام جان بدر برده و تن و روان مجروح و نیم زنده ی خود را به کردستان یا اروپا رسانده و به سازمان "وصل" شدند، با تمام وجود خود را وقف سازمان کردند. از آن عاشقان نیز بسیاری در میدان های رزم پرپر شده یا در تورهای بازرسی، توسط پاسداران به رگبار بسته شدند و ...

با همه سختی ها و خطرها در همه این سال ها یکی بود، که "سمبل مجسم" همان خصوصیت های انسانی و مبارزاتی به شمار می رفت: "مسعود". او  به تدریج در سازمان تقدس می شد و بالا و بالاتر برده می شد و ما، نیروهای سازمان به دلیل "اعتماد چشم بسته" ذره ای به او شک نمی کردیم. به خود شک می کردیم، اما به "مسعود" هرگز.

آن نسل، عاشق و شیفته ی مسعود شده و خودش را در اوج اعتماد، به او"سپرده" بود. مسعود فریاد می زد که بزرگترین خیانت خمینی، خیانت به "اعتماد مردم" بود. او می گفت "مردم فرش سرخ بر مَقدم خمینی پهن کردند، اما او بدتر از شاه، مردم را به خاک و خون کشید." او می گفت، "ما آمده ایم تا اعتمادهای پر پر شده و لگدمال شده توسط خمینی را زنده کنیم" و ... ما به مسعود و آنچه می گفت باور کرده و او را همانگونه که خودش ادعا می کرد می دیدیم. رهبران سازمان، بویژه افراد باقی مانده از دفتر سیاسی و کمیته مرکزی سازمان و زندانیان سیاسی زمان شاه که هم دوره با بناینگذاران سازمان بودند نیز به تقدس "مسعود" دامن  زده  یا آن را تائید می کردند. ما، نسل ما نیز "می خواستم" که او را "آنگونه" ببینم زیرا از آن همه خیانت و نامردمی خمینی آنچنان سرخورده و دلشکسته شده بودیم، که "می خواستیم" مسعود را، آنگونه که خودش می گوید و ما در تصوراتمان آرزو می کردیم ببینیم. ما نیاز داشتیم تا به کسی اعتماد کنیم. اما در عمل، "مسعود"، همانی که فریاد می زدیم "خلق جهان بداند مسعود معلم ماست" از ما سوء استفاده کرد. او هم به اعتماد ما خیانت کرد. اگر خمینی خنجرش را در پشت ما، آن نسل عاشق و فداکار، فروبرده بود، مسعود این خنجر را در قلب و روان ما فرو برد. ما مات و مبهوت شده و دیگر نمیتوانستیم باور کنیم. نمی خواستیم و نمی توانستیم باور کنیم که "مسعود" هم به ما خیانت کرده است. به خو شک می کردیم و "اشکال" را در خود می دیدم. برای آنکه از آن خواب خوش، خوابی که در آن کسی را پیدا کرده بودیم که به او اعتماد کنیم، بیدار نشده و در کابوسِ واقعیت چشمانمان را باز کنیم، به خود نهیب می زدیم که "اشتباه از خودت،" است. مسعود، "مسعود" است و خطائی در کارش نیست.

"خدا" بودن او را باور کرده بودیم. او "برادر"، پدر، مادر و خانواده یمان بود. اصلا به خدا نیاز نداشتیم. او برایمان خدا و پیغمبر شده بود و به ما آرامش می داد. او و سازمان همه چیزمان شده بود. کجا داشتیم که برویم؟ با او و در سازمان، انگاری که همه دنیا را داشتیم ...

این بخشی از احساس ما، "نسل مسعود" بود. چه آنزمان که در خیابان ها نشریه مجاهد را می فروختیم و حزب اللهی ها به ما حمله می کردند، چه آن زمان که بازو در بازوی هم در مقابل حزب اللهی ها زنجیر انسانی درست می کردیم و آنها وحشیانه با سنگ و چوب و زنجیر بر سر و رویمان می کوبیدند، چه آنزمان که در خانه های مردم یا در خرابه ها و در جوی خیابان ها مخفی شده و شب را به صبح می رساندیم، چه آنزمان که در کوه های کردستان در سختی تمام نبرد را ادامه می دادیم، چه آنزمان که در هیبت "ارتش آزدیبخش ملی ایران" در نبرد با پاسداران تباهی به میدان مین می زدیم و در دنیائی از آتش و دود به جلو میرفتیم و... . در همه این زمان ها خیالمان راحت بود که: "کسی" هست که مردم ما می توانند به او اعتماد کنند. کسی که می تواند بر پایه ی "فدا و صداقت" مردم و کشورمان را از دروغ و ریا و زندگی چند ماسکی در حاکمیت جمهوری اسلامی نجات دهد و استعداد ها و توان های انسانی را شکوفا و ایران را از نکبت و قهقرا نجات داده و به پیشرفت و آبادانی و رفاه و عدالت اجتماعی رهنمون کند.

اما، به تدریج چشمانمان باز شد. برخی زودتر و برخی دیرتر. برخی هم هنوز نمی خواهند چشمانشان را باز کنند، زیرا نمی خواهند با آن کابوس وحشتانک روبرو شوند. کابوسی که در آن می بینند که آری! مسعود هم دروغ گفت. که ببینند او هم به اعتماد ما خیانت کرد. که ببینند او هم ما را "وسیله" ای برای رسیدن به قدرت کرد. بسیاری از جدا شدگان از سازمان مجاهدین نیز با وجودی که سال های سال است از تشکیلات جدا شده اند، هنوز هم برایشان سخت است که دست به قلم ببرند یا به زبان بیاورند که دلیل خروجشان از سازمان چه بوده است. آنقدر قلبشان شکسته و آنقدر سرخوردگی و دل شکستگیشان از "مسعود" عمیق است که هنوز هم که هنوز است نمی خواهند یا نمی توانند لب به سخن باز کنند. هنوز در سِحر آن عشق و امید اولیه گیر کرده اند.

از جداشدگان این سالیان دراز، عده ای کمتر اما، توانسته اند از آن هفت خان و آن "هفت حصار"[12] تو در توی درونی "سازمان" بیرون آمده و فریاد برآورند و همرزمان سابق خودشان را هم به بیداری و دیدن حقیقت فرا می خوانند.

شاید بدترین بن بستی که رجوی در سه ده گذشته درگیر آن شده است، همین بن بست اخلاقی است. او اعتبارش را از دست داده و  دیگر کمتر کسی به او باور دارد. کمتر کسی ادعاهای او را می پذیرد. گوئی دیگر خودش هم به خودش باور ندارد و مخفی شدن را بیشتر ترجیح می دهد. دیگر کمتر کسی او را جدی می گیرد. به اصطلاح "مچ" او باز شده است و اکنون دیگر مشخص شده که او هم "ماسک" به چهره دارد و بسیار ماهرانه این ماسک را بر چهره نگه داشته است. در زیرِ آن ماسکِ "معلم  فدا و صداقت" اما، چهره ای دروغ گو، فریبکار و حیله گر قرار دارد که به هیچ پرنسیب و اخلاقیاتی پایبند نیست و اگر لازم باشد، برای حفظ خودش، هر کسی را به مسلخ نشست های "انقلاب ایدئولوژیک" خواهد فرستاد.

رجوی به نیروهایش دروغ گفت و آنان را فریب داد و حاضر نیست پاسخگو باشد. او خودش را قدیس و رهبر عقیدتی و فراتر از ولی فقیه مطلق کرده و از همه نیروهایش "فدای حداکثر" طلب کرد، اما در شرایط سخت و بحرانی خودش میدان نبرد را ترک و جانش را نجات داد. با این وجود هنوز هم از انتقال باقیمانده نیروهای مجاهدین از عراق به کشورهای ثالث جلوگیری می کند، زیرا از آن بیم دارد که از بین آنان، افرادی پیدا شوند که حقایق بسیاری از درون تشکیلات مجاهدین را که از آن باخبرند به اطلاع افکارعمومی برسانند.

در "انقلاب ایدئولوژیک درونی" و طی سه دهه، مسعود رجوی به حذف ناراضیانش در درون تشکیلات دست زد. علی زرکش، معاون او و "فرماندهی سازمان مجاهدین در داخل کشور" بود که در یکی از جسله های انقلاب ایدئولوژیکی که مسعود رجوی راه انداخته بود، در پاریس به اعدام محکوم شد.[13] رجوی بسیاری از بالاترین رهبران سازمان را به پابوسی خود کشانده یا آنان را تحقیر کرده و به سکوت مجبور کرد.[14]  تشکیلاتی که در آن سادگی و صمیمت موج می زد را به چاپلوسی و زرق و برق و ولخرجی آلوده کرد. به جای اتکاء به مردم، هر پرنسیبی را به کنار زده و خود را به بیگانگان و جنگ طلبان و حاکمان جنایتکار منطقه آویخت.

اوج سقوط اخلاقی اما در اینجاست: سازمانی که خود از قربانیان نقض حقوق بشر در ایران است، در درون تشکیلاتش به نقض حقوق انسانی اعضایش دست زد. رجوی هر صدای اعتراضی را در درون تشکیلات به شدت و با "مشت آهنین" در هم کوبید. بسیاری را به اردوگاه حِلّه و رُمادی در مرز عراق- اردن فرستاد تا به باد فراموشی سپرد شوند. بسیاری از آنان سرنوشت دردناکی پیدا کردند. حداقل یک مورد خودکشی نیز از آن افراد گزارش شده است.

مسعود رجوی حتی نیروهای ناراضی درون تشکیلات را به صدام حسین تحویل داد تا در زندان "ابوغُریب" به زنجیر کشیده شده تا "آدم" شوند و به پابوسی او برگردند. برخی ازنارضیان را تهدید به رها کردن در نقطه صفر مرزی ایران و عراق نمود تا بین رفتن به ایران (در واقع ملحق شدن به رژیم یا دستگیر شدن توسط نیروهای رژیم و زندان و شکنجه و مرگ)، یا بازگشت به حاکمیت توتالیتاریستی او یکی را انتخاب کنند. کار به آنجا کشیده شد که در درون تشکیلات همرزمان و "خوهران و برداران" ی که تا چندی قبل در یک سنگر باهم می رزمیدند را مجبور کرد تا به سر و صورت هم تف بیاندازند. در صورت عدم وفادرای به "رهبر" و انقلاب ایدئولوژیکش، افراد تشکیلات باید در نشست های مختلف آماده ی دریافت مشت و لگد از همرزمانشان می شدند. در دوره های مختلف، چند صد نفر از ناراضیانِ درون تشکیلات بازداشت و زندانی و عده ای نیز شکنجه شدند. بر اساس گفته شاهدین عینی،[15] چند نفری نیز در زیر شکنجه کشته شده یا حداقل از وضعیت آنها اطلاعی در دست نیست. تعدای در درون تشکیلات به روش های مختلف خودکشی کرده یا فوت کرده اند که جزئیات مرگ آنها نیز نامشخص است. رجوی به هیچ پرسشی در این زمینه ها پاسخی نمی دهد.

مسعود رجوی عشق و رابطه انسانی و پر محبت دو انسان به همدیگر را ممنوع کرد. محبت والدین به فرزندانشان را قطع کرد و همه این عشق و محبت ها را "فقط" برای خودش خواست. او ارتباط نیروهایش با خانواده هایشان و تلاش خانواده های آنها برای ارتباط با عزیزانشان را قطع کرده و حاضر نیست امکان برقراری ارتباط بین باقی مانده نیروهایش در عراق و آلبانی با خانواده هایشان را فراهم کند. رجوی با آموزه هایش در انقلاب ایدئولوژیک وارد خصوصی ترین مسائل فردی اشخاص شد و از آنها خواست تا درون ذهن و ضمیر و حتی خواب و رویاهای خود را به او "گزارش" کرده و آن را به یک روش روزمره در درون تشکیلاتش تبدیل کرد. او بسیاری از این نوشته ها را که در فضائی پر از اعتماد به او نوشته شده را بطور گزینشی انتخاب و بر علیه آنانی که بطور علنی به نقد و تحلیل او می پردازند استفاده و بر ضدِ آن افراد "افشاگری" می کند.

مسعود رجوی جدا شده های از سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت که بطورعلنی به نقد و تحلیل توتالیتاریسم او پرداخته اند را به مرگ تهدید و فتوا گونه، دستور به "مجازات رساندن" آنها را صادر کرده است.[16] اکنون نزدیک دو سال است که افرادی که از رجوی دستور می گیرند با نام و نشان اصلی یا با اسامی مستعار، یک جنگ بزرگ و پرهزینه روانی برای ترور شخصیت این مخالفان را آغاز و آنان را مورد توهین و فحاشی قرارداده و اتهامات بی پایه و اساس به آنها نسبت می دهند. رجوی که زمانی مدعی بود برای دفاع از آزادی باید "جوّ رعب و وحشت و اختناق" را در هم شکست، اکنون خود در مقابله با مخالفین و منتقدینش همان "جوّ رعب و وحشت و اختناق" را دامن می زند.

حنیف حیدرنژاد/ قهرمان حیدری

بهمن 1393

http://www.hanifhidarnejad.com

 

 



در این نوشته و دیگر نوشته های نویسنده منظور از منتقدین، مخالفین و جدا شده های از سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت آن افرادی می باشند که بر مخالفت و ضدیت خویش با رژیم جمهوری اسلامی استوار ایستاده و مخالفت با سازمان مجاهدین یا شخص مسعود رجوی را دلیلی برای رفتن به طرف رژیم یا همکاری با آن و انجمن ها و نهادهای وابسته به آن نمی دانند.

[1] نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد / حنیف حیدرنژاد، صفحه 27 به بعد

http://www.pezhvakeiran.com/pfiles/negahi_be_FroghJavidan_Hanif_Heidarnezhad.pdf

[2] شیوه های کنترل و سرکوب جمعی در درون مجاهدین- قسمت سوم جمال عظیمی، قسمت اول تا سوم

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-61989.html   

[3] جایتکار خوب، جنایتکار بد! حنیف حیدرنژاد

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-67063.html

[4] گردهمايی بزرگ ايرانيان و حاميان مقاومت از 69 كشور جهان در پاريس – ويلپنت

http://www.hambastegimeli.com/home/%DA%AF%D8%B2%D9%8A%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1/50823-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%87%D9%85%D8%A7%D9%8A%D9%8A-%D8%B9%D8%B8%D9%8A%D9%85-%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AD%D8%A7%D9%85%D9%8A%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-69-%D9%83%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%B3-%D9%88%D9%8A%D9%84%D9%BE%D9%86%D8%AA

همچنین: گزارش 93 / واکاوی و بررسی فرهنگ و رفتار توتالیتاریستی مسعود رجوی، صفحه 185 

http://pezhvakeiran.com/pfiles/goazersh_be_mardom_vakonesh92_2014n.pdf

[5] به زیرنویس 5 مراجعه شود

[6] به زیرنویس 5 و 17 مراجعه شود

[7] زیرنویس شماره 13، صفحه 5 به بعد

[8] درباره جریان...9 ـ تشکیلات آهنین یا مشت آهنین؟ و مقوله"انقلاب ایدئولوژیک"3 ، سعید جمالی

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-56464.html

[9] دوزخیان شهر اشرف ، قسمت دوم: عید در زندان

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-60175.html

همچنین: روایت دردهای من/ خاطراتی چند از سه سال اسارت در سلول‌‌های انفرادی قرارگاه اشرف، رضا گوران، قسمت های مختلف

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-60680.html

[10]  مراجعه شود به زیرنویس های 21 و 22

[11] مسئولیت مسعود رجوی در حفظ جان ساکنین کمپ لیبرتی در عراق، حنیف حیدرنژاد

http://www.hanifhidarnejad.com/Hidarnejad/index.php?option=com_content&task=view&id=11707&Itemid=247

[12] هفت حصار، اسماعیل وفا یغمائی

http://esmailvafa-yaddashtha.blogspot.de/2013/11/blog-post_30.html

[13] تاریخ و تجربه/ گزارش کمال رفعت صفایی, عضو سابق سازمان مجاهدین از « شاه بازی مذهبی » مسعود رجوی موسوم به « انقلاب ایدئولوژیک » و تاثیرات ویرانگر آن بر جنبش انقلابی ایران بر علیه رژیم جمهوری اسلامی، صفحه 74

http://www.pezhvakeiran.com/pfiles/kamal-rafat-safai-tarikh-o-tajrobe.pdf

[14] شیوه های کنترل و سرکوب جمعی در درون مجاهدین- قسمت اول جمال عظیمی

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-61398.html

[15] رجوع شود به نوشته های جمال عظیمی و رضا گوران که در زیرنویس های قبل لینک های آنها داده شده است.

[16] نگاهی سریع به پیام یازده آبان 1393 مسعود رجوی

http://www.hanifhidarnejad.com/Hidarnejad/index.php?option=com_content&task=view&id=11699&Itemid=247

 

منبع:پژواک ایران


حنیف حیدرنژاد

فهرست مطالب حنیف حیدرنژاد در سایت پژواک ایران 

*چرا سازمان مجاهدین در ارتباط با موضوع “کودک سربازان” بجای پاسخگوئی، از شفافیت فرار می کند؟  [2024 Mar] 
*سازمان مجاهدین و تهدید جانی محمدرضا ترابی از کودک سربازان سابق این تشکیلات  [2024 Mar] 
*سازمان مجاهدین و ضدیت با آزادی بیان و سینمای آزاد  [2024 Feb] 
*حمایت از سازمان مجاهدین؛ مشارکت در جنایت!  [2024 Feb] 
*چرا سازمان مجاهدین با اقدامات روشنگرانه کودکان و کودک سربازانِ سابقش مخالفت می کند؟  [2024 Feb] 
*فیلم مستند «بچه های قرارگاه اشرف»و واکنش سازمان مجاهدین خلق  [2024 Feb] 
*کودک سربازان در سازمان مجاهدین خلق  [2024 Jan] 
*انفجارهای تروریستی در کرمان: جمهوری اسلامی اولین مظنون  [2024 Jan] 
*خلاصه حکم دادگاه تجدید نظر حمید نوری در سوئد و نگاهی به برخی نکات مهم آن  [2023 Dec] 
*تحریف حکم دادگاه تجدید نظر حمید نوری توسط سازمان مجاهدین  [2023 Dec] 
*تائید و قطعی شدن حکم حبس ابد حمید نوری توسط دادگاه استیناف در سوئد  [2023 Dec] 
*حمله مسلحانه به یک کلانتری در راسک، عملیاتی در راستای منافع حکومت جمهوری اسلامی‌  [2023 Dec] 
*فرصت دادن عمدی پلیس آلمان به «مرکز اسلامی هامبورگ» برای نابودی مدارک؟!  [2023 Nov] 
*نگاهی به سرنوشت عاطفه سِبدانی از کودکانی که توسط سازمان مجاهدین از خانواده اش جدا شد  [2023 Nov] 
*یک رسوائی در کار حرفه‌ای روزنامه‌نگاری و پرسش از رسانه‌های فارسی‌زبان  [2023 Nov] 
*چهره کریه جنگ؛ حمله به بیمارستان جنایت جنگی است!  [2023 Oct] 
*قتل فجیع داریوش مهرجوئی و وحیده محمدی فر، شروع فاز دوم قتل های زنجیره ای؟  [2023 Oct] 
*حمله حماس به اسرائیل؛ جنگ نیابتی جمهوری اسلامی  [2023 Oct] 
*شایعه حضور حسینعلی نیری در آلمان؛ دادخواهی و اهمیت رعایت اخلاق انسانی  [2023 Aug] 
*در مورد درگیری با پلیس هنگام بازرسی از کمپ «اشرف۳» در آلبانی   [2023 Jun] 
*در مورد سخنان سیدحسین مرتضوی زنجانی رئیس اسبق زندان اوین و گوهردشت در کلاب‌هاوس  [2023 May] 
*انقلاب «زن، زندگی، آزادی» فرصت‌ها و تهدیدها  [2023 May] 
*حق حیات انسان بالاتر از هر تقدس و مقدسی است!  [2023 May] 
*پیام رضا پهلوی و جدائی حامد اسماعیلیون از «شورای همبستگی»؛ ضرورت شفافیت در مبارزه سیاسی دمکراتیک  [2023 Apr] 
*دادخواهی امری جهانشمول است  [2023 Mar] 
*شکست کامل سازمان مجاهدین در دعوای حقوقی کودک سربازان و شکایت بر علیه مجله «سایت» در آلمان  [2023 Feb] 
*فراخوان «وکالت» به رضا پهلوی و اشاره به برخی اشکالات  [2023 Jan] 
*گزارش مفصل یک روزنامه سوئدی قبل از شروع دادگاه تجدید نظر حمید نوری  [2023 Jan] 
*نگاهی به مقاله فرح شیلاندری؛ «آیا سازمان مجاهدین خلق «فرقه» است؟»  [2023 Jan] 
*شرایط دریافت اقامت آزمایشی در آلمان برای دسته‌ای از پناهجویان از آغاز سال ۲۰۲۳  [2023 Jan] 
*نظام سیاسی و ایدئولوژی حاکم از هم تفکیک پذیر نیستند؛ نقدی کوتاه بر نوشته اخیر شهلا شفیق  [2022 Dec] 
*پیام به سرکوبگران؛ محکومیت منشی ۹۷ ساله اردوگاه مرگ نازی‌ها؛ هشتاد سال پس از وقوع جنایت  [2022 Dec] 
*اعلام همبستگی کانون پزشکان آلمان به همراه ده نهاد دیگر بخش سلامت و درمان با همکاران خود در ایران  [2022 Dec] 
*«محاربه»؟! جنگ با خدا؟!  [2022 Dec] 
*رژیم جمهوری اسلامی‌با اعدام دستگیرشدگان تظاهرات به دنبال چیست؟  [2022 Dec] 
*وزارت خارجه آلمان از شهروندان این کشور خواست خاک ایران را ترک کنند  [2022 Nov] 
*اهمیت فعالیت سیاسی- اجتماعی ایرانیان در جوامع آزاد  [2022 Nov] 
*تظاهرات ایرانیان در برلین: پیوند داخل و خارج از ایران، پیوند قلب‌ها!  [2022 Oct] 
*تحریکات خامنه‌ای برای دور جدیدی از سرکوب و کشتار مردم  [2022 Oct] 
*حمایت پارلمان آلمان از خیزش سراسری مردم ایران؛ بوی رفتن جمهوری اسلامی به مشام اروپا نیز رسیده است!  [2022 Oct] 
*تداوم اعتراضات در ایران و ضرورت ایجاد یک تشکل برای هدایت و سازماندهی  [2022 Sep] 
*کودک سربازان سابق در سازمان مجاهدین و تلاش نشریه "سایت" در آلمان برای برگزاری یک دادگاه جدید  [2022 Aug] 
*نگاهی به گزارش ایرج مصداقی در مورد محاکمه حمید نوری و نقش کاوه موسوی  [2022 Aug] 
*حاشیه سازی های دادگاه حمید نوری، رسانه های فارسی زبان و اهمیت راستی آزمائی  [2022 Jul] 
*خلاصه‌ای از حکم دادگاه حمید نوری در باره اعدام‌های دستجمعی تابستان ۶۷ در زندان گوهردشت  [2022 Jul] 
*حکم حبس ابد برای حمید نوری: طعم شیرین عدالت و مسیر طولانیِ پیش رو  [2022 Jul] 
*لایحه دولت بلژیک در مورد استرداد مجرمین: کارت دعوت برای آخوندها جهت ارتکاب عملیات تروریستی  [2022 Jul] 
*حمایت از رضا پهلوی، ضرورت گذار از جمهوری اسلامی  [2022 Jun] 
*سرود ضد کودک «سلام فرمانده»، تلاش تبلیغاتی جمهوری اسلامی برای سربازگیری از کودکان  [2022 May] 
*شادباش پیروزی مرحله ای جنبش دادخواهی و تشکر و قدردانی از دادخواهان  [2022 May] 
*جایزه "نَفَس عمیق" و محکومیت سازمان مجاهدین خلق در ضدیت با آزادی مطبوعات در آلمان  [2022 May] 
*نگاهی به دادخواست پایانی دادستان پرونده حمید نوری  [2022 May] 
*تائید سازمان مجاهدین در مورد عضو گیری دو کودک سرباز دخترِ زیر ۱۸ سال  [2022 Apr] 
*کیفرخواست دادستان استکهلم علیه حمید نوری؛ چرا اتهام «جنایت جنگی» و نه فقط «جنایت علیه بشریت»؟!  [2022 Apr] 
*حکم دادگاه عالی هامبورگ، گزارش مجله "سایت" آلمان، کودک سربازان و یک شکست دیگر برای سازمان مجاهدین  [2022 Mar] 
*نگ اوکراین و چرخش تاریخی در سیاست‌های نظامی و امنیتی آلمان  [2022 Mar] 
*سازمان مجاهدین و دروغ بزرگی به نام «نجات جان کودکان»  [2022 Feb] 
*کودک‌سربازان و قوانین بین‌المللی؛ جمهوری اسلامی از کودکان از جمله در نظامیگری سوء استفاده می‌کند  [2022 Feb] 
*حکم دادگاه هامبورگ در مورد گزارش مجله «سایت» و موضوع کودک سربازان در سازمان مجاهدین خلق  [2022 Feb] 
*چگونه سازمان مجاهدین شکست را «پیروزی» جا می زند!  [2022 Jan] 
*سازمان مجاهدین خلق، اعلام پایان جنگ مسلحانه و ادعاهای دوگانه!   [2022 Jan] 
*دادگاه حمید نوری؛ بررسی اولیه برخی مشکلات و کمبودهای جنبش دادخواهی  [2022 Jan] 
*دادگاه حمید نوری؛ بررسی اولیه برخی نتایج و دستاوردها در عرصه سیاسی- اجتماعی  [2022 Jan] 
*دادگاه حمید نوری؛ بررسی اولیه برخی نتایج و دستاوردها در عرصه سیاسی- اجتماعی  [2022 Jan] 
*حمید نوری(عباسی) و تأملاتی در رفتار و گفتار او مجموعه نظرات: مهدی اصلانی، میرزا آقا عسکری(مانی)، شهلا شفیق، حمید نوذری، کریم قصیم، مهرداد درویش پور، شورا مکارمی [2021 Dec] 
*دادگاه حمید نوری، شهادت دروغ و زیر پا گذاشتن شرف و وجدان  [2021 Dec] 
*روزنامه آلمانی «دیتسایت»: مجاهدین خلق؛ مبارزه برای آزادی با روش‌های فرقه‌ای  [2021 Nov] 
*گزارش تکان‌دهنده نشریه آلمانی «دی‌تسایت» درباره سرنوشت یکی از کودکان مجاهدین که از خانواده جدا شده بود   [2021 Nov] 
*دادگاه حمید نوری، سازمان مجاهدین و تبلیغ سیاسی  [2021 Oct] 
*منشی ۹۶ساله اردوگاه مرگ نازی‌ها، ۷۶ سال بعد از کشتار جمعی، در برابر دادگاه!  [2021 Oct] 
*دادگاه حمید نوری، دادخواهی و موضوع «وجدان»  [2021 Sep] 
*چرا سازمان مجاهدین دنبال آن است تا دادگاه حمید نوری را به هر قیمتی که شده بهم بزند؟  [2021 Aug] 
*وحشت‌آفرینی عریان، رمز پیروزی طالبان در افغانستان  [2021 Aug] 
*روزنامه آلمانی دیتسایت درباره دادگاه حمید نوری: حالا زمان آنهایی فرا رسیده که جان به در برده‌اند!  [2021 Aug] 
*دستاویز قرار دادن دادگاه حمید نوری با اهداف سیاسی- تشکیلاتی  [2021 Jul] 
*مردم حاضر، رهبران غایب  [2021 Jun] 
*تحریم «انتخابات» و ضرورت تشکیل شورای رهبری برای نجات ایران  [2021 Jun] 
*سازمان مجاهدین، ایرج مصداقی و دادگاه حمید نوری  [2021 Jun] 
*شرکت در «انتخاباتِ» حکومت اسلامی، اقدامی ضد ایرانی  [2021 May] 
*دعوت از سازمان مجاهدین به حضور در برابر دادگاه  [2021 Apr] 
*پرونده سازی بی پایه و اساس بر علیه ایرج مصداقی  [2021 Apr] 
*سرنوشت کودکانی که سازمان مجاهدین آنها را از والدینشان جدا کرد  [2021 Apr] 
*در مورد اقدام فیسبوک در بستن حساب‌های سازمان مجاهدین در آلبانی  [2021 Apr] 
*نه به جمهوری اسلامی، نقش رضا پهلوی و ما‎  [2021 Apr] 
*ناتالی امیری خبرنگار ایرانی- آلمانی: جامعه ایران از اسلام رو برگردانده و می‌خواهد آزاد باشد  [2021 Mar] 
*دادگاه بلژیک و فرار به جلو به سبک مسعود رجوی   [2021 Mar] 
*موفقیت پرونده پناهجویی زن ایرانی در آلمان؛ «خانه امن زنان» در ایران «امن» نیست!  [2021 Feb] 
*«دیپلمات- تروریست»  [2021 Feb] 
*یافته‌های تازه خبرنگار آلمانی در مورد شبکه جاسوسی جمهوری اسلامی در اروپا  [2021 Jan] 
*علی خامنه‌ای و نابودی سیستماتیک مردم ایران و جنایت علیه بشریت   [2021 Jan] 
*رنج کودکانی که در آلمان به ازدواج اجباری داده می‌شوند و سکوت و مماشات در باره علت آن!  [2020 Dec] 
*پایبندی به حقوق بشر، معیاری برای سنجش مدعیان آزادی و دمکراسی؛ روز جهانی حقوق بشر ودرس‌های آن برای ما  [2020 Dec] 
*تجاوز در بازداشت‌های کوتاه‌مدت در خانه‌های امن نیروهای اطلاعاتی- امنیتی جمهوری اسلامی در ایران  [2020 Nov] 
*موریا؛ جهنمی که اتحادیه‌ اروپای برنده جایزه صلح نوبل ساخت‎  [2020 Sep] 
*کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، نقش و مسئولیت میرحسین موسوی  [2020 Aug] 
*روش‌شناسی «اکبر گنجی» در دفاع از جمهوری اسلامی  [2020 Aug] 
*تعهد های پوشالی؛ چرا مریم رجوی دروغ می گوید؟  [2020 Jul] 
*سازمان مجاهدین خلق و شکایت برعلیه روزنامه فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ  [2020 Jun] 
*اصل برائت و فرار سازمان مجاهدین خلق از قانون  [2020 Jun] 
*فرجام‌خواهی یک پناهجوی ایرانی در دادگاه قانون اساسی آلمان به دلیل گرویدن به مسیحیت رد شد  [2020 May] 
*چرا در قرن بیست یکم برای دیدن مادر یا مادر بزرگ، باید از یک سازمان سیاسی اجازه خواست؟  [2020 May] 
*«مصیبت وبا و بلای حکومت»؛ برای تعمقی در حال و آینده در ایام کُرونا و قرنطینه خانگی  [2020 Mar] 
*اخراج پناه جویان از آلمان، در چهارچوب پیمان دوبلین، معلق شد  [2020 Mar] 
*ارزیابی هولناک؛ کارشناسان نگران مرگ و میر ۳.۵ میلیون تن در ایران بر اثر کُرونا‎  [2020 Mar] 
*روزنامه آلمانی: ویروس کُرونا و وضعیت نگران کننده ایران  [2020 Mar] 
*نگاهی کلی به قانون جدید مهاجرت برای نیروی کار متخصص در آلمان  [2020 Mar] 
*تحریم نمایش «انتخابات»؛ رفرندامِ خاموشِ،‌«نه» به جمهوری اسلامی ‎  [2020 Feb] 
* «از آشویتس وحشتناک‌تر به فراموشی سپردن آن است»   [2020 Feb] 
*قرآن، کتابی ناقضِ ارزش های انسانی - عبور از قرآن و اسلام، ضرورتِ رهائی ایران  [2020 Jan] 
*تمجید از قاسم سلیمانی؛ آقای بهمن نیرومند، شرم کنید!  [2020 Jan] 
*جمهوری اسلامی تجسم دروغ و جنایات و وقاحت  [2020 Jan] 
*ظهور فرصت طلبانه مسعود رجوی بعد از یک دوره غیبت، چرا؟  [2020 Jan] 
*مبارزه مردم در داخل ایران؛ در خارج چه می توان کرد؟  [2019 Dec] 
*دفاع از خود در مقابل خشونت حکومتی یک حق است  [2019 Dec] 
*توفان در راه است و بوی خون می آید  [2019 Dec] 
*روز جهانی منع خشونت علیه زنان و مهمترین ویژگی‌های خشونت علیه زنان در حکومت اسلامی ایران ‎  [2019 Nov] 
*حمایت از افزایش قیمت بنزین و فرمان سرکوب مردم ِمعترض توسط علی خامنه ای  [2019 Nov] 
*دستگیری حمید نوری در سوئد و یاری رسانی رجوی به حکومت جنایتکاران در ایران از طریق حمله به ایرج مصداقی  [2019 Nov] 
*سازمان مجاهدین خلق و استفاده از روش های پلیسی- اطلاعاتی برعلیه مخالفین خود  [2019 Oct] 
*جنگ برعلیه کردها در سوریه؛ جنایت جنگی و تهدیدی برعلیه بشریت  [2019 Oct] 
*نگاهی به یک تجربه؛ اهداف و دستاوردهای کنفرانس بوخوم  [2019 Sep] 
*در مورد اهمیت بیانیه ۱۴نفر  [2019 Aug] 
*کشتار ۶۷ و ضرورت اعلام «روز ملّی دادخواهی»   [2019 Aug] 
*مذاکره احزاب کرد ایرانی با نظام جمهوری اسلامی و چند سوال اساسی و اصولی  [2019 Jul] 
*در مورد بیانیه موسوم به «14 نفر»، حمایت از آن و موضع پرخاشگرانه اسماعیل نوری علا  [2019 Jul] 
*تحریف حقیقت با هدف بهره برداری سیاسی توسط سازمان مجاهدین خلق  [2019 Jun] 
*نقدی کوتاه به کتاب "زخم های بی التیام" فرشته هدایتی  [2019 Jun] 
*تصویب قانون مهاجرت در آلمان؛ سختگیری ها و گشایش ها ‎  [2019 Jun] 
*استعفای رهبر حزب سوسیال دمکرات آلمان؛ دلایل و پیامدهای احتمالی  [2019 Jun] 
*چماق آمریکایی، توسری اسرائیلی، حلوای ژاپنی  [2019 Jun] 
* نه به جنگ علیه مردم و کشور ایران، آری به عملیات نظامی‌ علیه نظام جمهوری اسلامی   [2019 May] 
*تصویب لایحه «بازگرداندن نظام‌مند» پناهجویان در دولت آلمان ‎  [2019 Apr] 
*«حشدالشعبی» و «فاطمیون» بخشی از یک ایدئولوژی اشغالگر و ضدایرانی  [2019 Apr] 
*اعلام «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» به عنوان یک نیروی تروریستی از زاویه حقوق بشری  [2019 Apr] 
*در مورد حکم دادگاه‌ هامبورگ به نفع سازمان مجاهدین و علیه مجله اشپیگل  [2019 Mar] 
*مقاله مجله اشپیگل در مورد سازمان مجاهدین خلق در آلبانی و پاسخ مجاهدین به آن  [2019 Feb] 
*دو چهره‌ی خمینی قبل و بعد از تصاحب قدرت  [2019 Feb] 
*کارنامه ۴۰ ساله ج. اسلامی به زبان ارقام: نابودی انسان، تخریب اجتماعی، مرگ سرزمینی، جنگ و تروریسم  [2019 Feb] 
*پاسخ دولت آلمان به حزب سبزها در مورد نقش «سازمان مجاهدین خلق ایران» در اپوزیسیون ایران   [2019 Jan] 
*بی بی سی فارسی باید از مردم ایران عذرخواهی و کارمند خود را اخراج کند   [2018 Nov] 
*نه گفتن به تحریم یعنی تقویت گزینه‌های ادامه حکومت یا حمله نظامی ‎  [2018 Nov] 
*کشتار شهروندان کورد و گریز رژیم جنایتکار و تروریستی جمهوری اسلامی از بحران هائی که آن را محاصره کرده‎  [2018 Sep] 
*نگاهی به تاریخچه جدید سازمان مجاهدین و طرح چند پرسش  [2018 Aug] 
*ضرورت تشکیل یک ائتلاف دمکراتیک و شورای رهبری برای دوران گذار و نجات ایران  [2018 Aug] 
*پناه گرفتن در کلیسا، آخرین راه مقابله با اخراج برای پناهجویان در آلمان  [2018 Jul] 
*دفاع از حقوق زنان و مقابله با ترور شخصیت مسیح علینژاد توسط حکومت اسلامی   [2018 Jul] 
*پیامدهای شکست عملیات فروغ جاویدان  [2018 Jul] 
*نژادپرستی و برتری‌طلبی ملی، بیگانه با زمانه و تفکر مدرن ‎  [2018 Jul] 
*سازمان مجاهدین خلق، تجربه ای شکست خورده و بی اعتبار  [2018 Jul] 
*هفته‌ی سرنوشت‌ساز برای آنگلا مرکل  [2018 Jun] 
*سازمان مجاهدین خلق و پایمال کردن آزادی و حرمت انسان  [2018 May] 
*اولین زن در رهبری حزب سوسیال دمکرات آلمان و مشکلات پیش رو  [2018 Apr] 
*پناهجویان کمتری به دلیل مسیحی شدن در آلمان قبولی پناهندگی می‌گیرند  [2018 Mar] 
*هموار شدن راه تشکیل دولت ائتلافی جدید در آلمان  [2018 Mar] 
*نقش تاریخی ملایان در ضدیت با فرهنگ ایران و حاکمیت اسلام سیاسی، پرسش و پاسخ با اسماعیل یغمائی  [2018 Feb] 
*سازمان مجاهدین خلق در معرض اتهامات سنگین نقض سیستماتیک حقوق بشر  [2018 Feb] 
*حجاب اجباری نماد بندگی زن و توهین آشکار به زن و مرد  [2018 Feb] 
*چگونه میتوان «میزان وثوق» فیلم های خبری از ایران بر روی اینترنت را افزایش داد؟  [2018 Jan] 
*دشمن؟  [2018 Jan] 
*ضرورت تمرکز بر روی شعار محوری «انتخابات آزاد زیر نظر نهادهای بین المللی»  [2018 Jan] 
*تجمعات اعتراضی در ایران، چند سوال و یک احتمال  [2017 Dec] 
*زلزله، خسارات جانی و مالی و نقش حکومت  [2017 Nov] 
*مردم ایران در میانه‌ی دو نیروی شّر  [2017 Oct] 
*یک نگاه آماری به ایرانیان ساکن آلمان  [2017 Oct] 
*انتخابات آلمان: دمکراسی، بازنده‌ی بزرگ!  [2017 Sep] 
*فراخوان به ایرانی- آلمانی‌های ساکن آلمان برای شرکت در انتخابات پارلمانی این کشور  [2017 Sep] 
*من پوزش می‌خواهم! حقوق بشر و ضرورت نگاه انتقادی به گذشته خودِ فردی و خودِ جمعی  [2017 Sep] 
*انتخابات آلمان و نگاهی به موقعیت احزاب این کشور (۲)  [2017 Aug] 
*انتخابات آلمان و نگاهی به موقعیت احزاب مهم این کشور  [2017 Aug] 
*آلمان؛ آیا با جواب منفی درخواست پناهندگی مواجه شده اید؟ حال چه باید کرد؟  [2017 Aug] 
*خودکشی یک پناهجوی ایرانی در آلمان و خودداری مقامات از انتشار خبر  [2017 Aug] 
*رهبری سازمان مجاهدین؛ فرار از پاسخگوئی و به جان هم انداختن خانواده ها  [2017 Jul] 
*فریبکاری‌های مریم رجوی  [2017 Jul] 
*وجدان یا مصلحت، پایبندی به اخلاق یا فرصت‌طلبی؟  [2017 May] 
*مهندسی انتخابات و گزینه‌های خامنه‌ای  [2017 May] 
*امدادرسانی بی مرز: زوج ایرانی- آلمانی همراه با پناهجویان روهینگای در بنگلادش  [2017 Apr] 
*انتخابات جمهوری اسلامی بر خلاف موازین حقوق بشر   [2017 Apr] 
*تروریست واقعی کیست؟ کوردها، آلمان و ترکیه  [2017 Mar] 
*مراسم اسکار؛ چرا اصغر فرهادی به نقض حقوق بشر و سیاست های تبعیض آمیز در ایران اعتراض نمی کند؟  [2017 Mar] 
*مصوبه کابینه آلمان؛ تشدید اخراج پناهجویان  [2017 Feb] 
*گزارش وزارت کشور آلمان در مورد تعداد پناهجویان در سال 2016  [2017 Jan] 
*چند عکس و چند سوال  [2017 Jan] 
*پیامد های مرگ رفسنجانی در عرصه جناح بندی های جمهوری اسلامی  [2017 Jan] 
*طراحی عملیات از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در آلمان   [2017 Jan] 
*گورخوابی در ایران و روش حسن روحانی برای مبارزه با آن  [2016 Dec] 
*یاد ناصر ایرانپور دوستدار آزادی و انسایت گرامی!  [2016 Dec] 
*کشف گور دسته جمعی در تبریز و مسوولیت رژیم در حقیقت‌یابی  [2016 Dec] 
*اروپا و قدرت گیری پوپولیسم؛ شکست احزاب سنتی  [2016 Dec] 
*صدور حکم محکومیت احمد منتظری، هراس جمهوری اسلامی از حقیقت‌یابی   [2016 Nov] 
*پایه‌ریزی سیستم جدید برای تشدید کنترل ورود به اتحادیه اروپا   [2016 Nov] 
*تشدید اخراج پناهجویان از آلمان  [2016 Oct] 
*حالت‌های مختلف تصمیم‌گیری توسط اداره امور پناهندگی در آلمان  [2016 Oct] 
*سازمان مجاهدین، پایان انتقال به آلبانی و سرپوش گذاشتن بر یک شکست استراتژیک به بهای جان انسان ها  [2016 Sep] 
*«افتخار» پورمحمدی به کشتار و اعدام های سال 67 و طرح چند سوال   [2016 Aug] 
*سازمان مجاهدین خلق و تصفیه حساب شنیع با مخالفین  [2016 Aug] 
*در مورد خبر فوت مسعود رجوی  [2016 Jul] 
*اهمیت «مسئولیت فردی» در همکاری و مشارکت با دستگاه سرکوب و کشتار   [2016 Jun] 
*تصویب پیش نویس قانون «انتگراسیون» توسط دولت آلمان  [2016 May] 
*پدرسالاری اصلاح‌طلبانه: چرا اصلاح‌طلبان از اقدام فائزه رفسنجانی دفاع نمی‌کنند؟  [2016 May] 
*گرویدن به مسیحیت و تاثیر آن بر درخواست پناهندگی در آلمان  [2016 May] 
*نه، یعنی نه! خواست فعالان حقوق زنان در آلمان در مورد سکس بدون رضایت   [2016 May] 
*انتگراسیون چیست، شرایط و الزامات آن/ پاورپوینت آموزشی  [2016 Apr] 
*چه باید کرد؟ نقدی به گذشته و نگاهی به امروز- قسمت چهارم و آخر  [2016 Apr] 
*چه باید کرد؟ نقدی به گذشته و نگاهی به امروز- قسمت سوم  [2016 Apr] 
*مهمترین عامل و تعیین کننده ترین عامل   [2016 Mar] 
*معامله با ترکیه بر سر پناهجویان، شکست اتحادیه اروپا  [2016 Mar] 
*چه باید کرد؟ نقدی به گذشته و نگاهی به امروز- قسمت اول  [2016 Mar] 
*قوانین جدید پناه‌جویی در آلمان: قانون الحاق خانواده محدود شد  [2016 Mar] 
*واقعا نمیدونی چقدر ابلهی؟!  [2016 Mar] 
* انتخابات، فرصتی برای یک رفراندومِ ساکت «نه» به جمهوری اسلامی   [2016 Feb] 
*زندگی ادامه دارد، به یاد عباس محمدرحیمی  [2016 Jan] 
*تسلیت به خانواده سرفراز محمد رحیمی  [2016 Jan] 
*آنگلا مرکل زیر فشار: خودت مشکل پناه‌جویان را حل کن‎  [2016 Jan] 
*مزاحمت جنسی در شب سال نو؛ آتشی تازه به دامان پناه‌جویان در آلمان؟   [2016 Jan] 
* آلمان: نزدیک به ۱میلیون پناه‌جو و تقریبا نیم‌ میلیون تقاضای پناهندگی در سال ۲۰۱۵  [2016 Jan] 
*فرد در تشکیلات، ارزش و جایگاه فرد در تشکیلات سازمان مجاهدین خلق  [2016 Jan] 
*فریبکاری رهبری سازمان مجاهدین خلق بیش از پیش رنگ می بازد  [2015 Dec] 
*ترکیه در آستانه جنگ داخلی؟  [2015 Dec] 
*اوج حضیض یک سازمان سیاسی  [2015 Dec] 
*محتوای بسته دوم قوانین پناهجوپذیری آلمان در سال ۲۰۱۶ چیست؟  [2015 Dec] 
*همدردی با مردم فرانسه، مبارزه با تروریست های اسلام گرا   [2015 Nov] 
*حمام خون در لیبرتی، و مسئولیت مسعود رجوی   [2015 Nov] 
*حمله مجدد موشکی به اردوگاه لیبرتی در عراق و مرگ انسان ها، مسئولیت با کیست؟   [2015 Oct] 
*قوانین جدید مربوط به پناه جویان در آلمان، یک هفته زودتر به اجرا گذاشته شد   [2015 Oct] 
*طرح ایجاد مناطق ترانزیتی در مرز آلمان برای کنترل ورود پناه جویان   [2015 Oct] 
*مریم رجوی و ادعاهای تکراری پایبندی به دمکراسی و حقوق بشر   [2015 Oct] 
*سازمان عفو بین الملل؛ تلاش برای لغو مجازات اعدام مرتبط با مواد مخدر   [2015 Oct] 
*ترسیم خطوط کلی سیاست پناهندگی در آلمان و اروپا   [2015 Sep] 
*تلاش ها برای هماهنگی در حل و فصل بحران پناه جویان در آلمان و اتحادیه اروپا   [2015 Sep] 
*انساندوستی مردم آلمان قابل تقدیر است   [2015 Sep] 
*بحران پناه جویان؛ اتحادیه اروپا در بحران هویتی و بر سر دوراهی   [2015 Sep] 
*18 دلیلی که رفسنجانی نیز دستگاه قضائی در جمهوری اسلامی را ناعادلانه می داند   [2015 Sep] 
*آلمان و تاخیر در برخورد با بحران پناه‌جویی   [2015 Sep] 
*آلمان و پناه‌جویان؛ پیروزی قانون بر وحشت‌پراکنی راست‌های افراطی   [2015 Sep] 
*عوامل مهم و تاثیرگذار در شکل دهی تحولات سیاسی- اجتماعی ایران امروز   [2015 Aug] 
*دفاع از حقیقت، پایداری بر یک پرنسیب  [2015 Aug] 
*بمبگذاری در اردوگاه حزب کومله کردستان ایران محکوم است   [2015 Aug] 
*فردیت و جنسیت و مکانیزم های درون تشکیلاتی سازمان مجاهدین خلق برای تثبیت رهبری رجوی  [2015 Jul] 
*سومين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران؛ انتقادات و نکات قابل تأمل   [2015 Jul] 
*تغییرات جدید در قانون اقامت در آلمان   [2015 Jul] 
*مردسالاری شیعی و توهین یکی از آخوندها به ایرانیان از طریق تلویزیون حکومتی   [2015 Jun] 
*تحقیر خامنه ای توسط وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا   [2015 Jun] 
*بحران جهانیِ فرار و پناهندگی، نشانه‌ای از بحران سیاست جهانی   [2015 Jun] 
*تحولات سیاسی ترکیه؛ مقابله نئوعثمانیسم و سکولاریسم   [2015 Jun] 
*پاورپوینت آموزشی به زبان ساده؛ دلایل فرار و پناهندگی   [2015 May] 
*فرار یک زن برهنه از خودروی نیروی انتظامی، نقطه انفجار فردی و اجتماعی و پیامدهای آن   [2015 Apr] 
*اروپا چگونه پناه‌جویان را به کام مرگ می‌فرستد   [2015 Apr] 
*تلاش رهبران جمهوری اسلامی برای فرار از پیامدهای تفاهم هسته‌ای   [2015 Apr] 
*افزایش شمار پناه‌جویان در جهان و نگاهی به پراکندگی جغرافیائی ایرانیان پناه‌جو   [2015 Mar] 
*چرا مریم رجوی بر«تسلیح» ساکنین کمپ لیبرتی در عراق اصرار می کند، عواقب آن چیست؟   [2015 Mar] 
*علی خامنه‌ای در فرار از پاسخگوئی، منتقد نظام خود می‌شود   [2015 Feb] 
*محمد اقبال سخنگوی غیر رسمی سازمان مجاهدین خلق اتهام پراکنی می کند. پاسخ دهید!   [2015 Feb] 
*بن بست های استراتژیک رهبری سازمان مجاهدین خلق، قسمت سوم و پایانی   [2015 Feb] 
*بن بست های استراتژیک رهبری سازمان مجاهدین خلق (2 )  [2015 Feb] 
*بن بست های استراتژیک رهبری سازمان مجاهدین خلق (1)   [2015 Feb] 
*مرگ افراد سازمان مجاهدین در عراق و لیبرتی؛ ابهامات و پرسش ها   [2015 Feb] 
*هیچ پناه جوئی از آلمان تا نیمه ژانویه 2016 به یونان اخراج نمی شود   [2015 Jan] 
*جنگ تبلیغاتی- روانی بر سر شمارِ تظاهرکنندگان «پِگیدا» در آلمان   [2015 Jan] 
*کمک های سخاوتمندانه و میلیونی سازمان مجاهدین خلق به «مزدوران وزارت اطلاعات» و چند سوال   [2015 Jan] 
*جایتکار خوب، جنایتکار بد!   [2015 Jan] 
*۱۲۷٫۰۲۳ تقاضای پناهندگی جدید در آلمان در سال ۲۰۱۴   [2015 Jan] 
*مشروط کردن کمک تسلیحاتی و آموزشی به پیشمرگان کورد در عراق به رعایت حقوق بشر   [2015 Jan] 
*قتل یک پناه جوی اریتره ای در شهر دِرِسدن آلمان  [2015 Jan] 
*مسئولیت مسعود رجوی در حفظ جان ساکنین کمپ لیبرتی در عراق   [2015 Jan] 
*حذف مخالفین با شلیک به قلب آزادی بیان  [2015 Jan] 
*تفاوت های مهاجر و پناه جو و پناهنده   [2014 Dec] 
*آتش زدن همزمان سه خوابگاه پناه جویان در آلمان   [2014 Dec] 
*نقدی مختصر به مقاله ی ایرج مصداقی «مسعود رجوی سه دهه فرار و ...»   [2014 Dec] 
*اتهام زنی بجای استفاده از راه کارهای قانونی؛ فرهنگ سرکوب مخالفین توسط سازمان مجاهدین خلق   [2014 Dec] 
*چرا رهبری سازمان مجاهدین خلق از اطلاع رسانی در مورد اعضا این سازمان در عراق و آلبانی خودداری می کند؟   [2014 Nov] 
*نگاهی سریع به پیام یازده آبان 1393 مسعود رجوی  [2014 Nov] 
*شورای ملی مقاومت تشکیلاتی غیردمکراتیک و زائده سازمان مجاهدین  [2014 Nov] 
*حکم دادگاه حقوق بشر اروپا در ممنوعیت اخراج یا بازگرداندن پناه جویان به یونان   [2014 Nov] 
*اتحادیه اروپا: ممنوعیت اخراج یا بازگرداندن پناه جویان به ایتالیا مشروط می شود   [2014 Nov] 
*اشک تمساح رژیم اسلامی ایران و حمله به مدافعان حقوق بشر   [2014 Oct] 
*درگیری شدید پلیس آلمان با نئونازی ها در شهر کلن   [2014 Oct] 
*ریحانه را بخاطر دفاع از زندگی و حقیقت اعدام کردند   [2014 Oct] 
*چراغ سبز امام جمعه اصفهان برای اسیدپاشی به زنان: ام‌القرای جهانیم یا بدتر از حرامسرا های قدیم؟   [2014 Oct] 
*پیشروی نیروهای خلافت اسلامی تا 12 کیلومتری فرودگاه بغداد و سوال از رهبری سازمان مجاهدین   [2014 Oct] 
*در باره «استعفای طبيعی و شرافتمندانه»   [2014 Oct] 
*انطباق فعال یا فرصت طلبی و بی پرنسیبی سیاسی؟  [2014 Oct] 
*اعدام، اهداف و انگیزه ها؛ به مناسبت روز جهانی مبارزه برای لغو حکم اعدام  [2014 Oct] 
*فاجعه انسانی در کوبانی، نظاره گری قدرت های محلی و جهانی؛ مشارکت در جنایت   [2014 Oct] 
*کنترل مرزی در اتحادیه اروپا به مدت دو هفته با هدف دستگیری پناه جویان «غیر قانونی»  [2014 Oct] 
*کاسبی و تجارت به نام پناه جویان؛ بد رفتاری و ضرب و شتم پناه جویان در کمپ های پناه جویان در آلمان  [2014 Sep] 
*تغییرات جدید در زمینه قوانین مرتبط با پناهندگی در آلمان   [2014 Sep] 
*تشدید شرایط غیر انسانی کمپ های پذیرش پناه جویان تازه وارد در آلمان   [2014 Sep] 
*برجسته کردن نقش عوامل خارجی، برای توجیه مسئولیت گریزی شخصی یا تشکیلاتی   [2014 Sep] 
*تحقیر انسان در حکومت اسلامی در ایران؛ اراذل و اوباش واقعی چه کسانی هستند؟   [2014 Aug] 
*نگاهی به کنگره دوم سکولار دمکرات های ایران در شهر بوخوم   [2014 Aug] 
*بهبودی نسبی وضعیت حقوقی قبول شدگان پناهندگی به دلایل انسانی در آلمان   [2014 Aug] 
*جنایت بر علیه بشریت در غزه، برنده و بازندگان آن   [2014 Aug] 
*ضدیت رهبری مجاهدین خلق با آزادی بیان   [2014 Jul] 
*سالگرد عملیات «فروغ جاویدان»  [2014 Jul] 
*نگاهی کوتاه و سریع به «گزارش 93» ایرج مصداقی  [2014 Jul] 
*«خلق قهرمان ایران»!  [2014 Jul] 
*برای رفع تکلیف! نگید که ما نگفتیم!   [2014 Jul] 
*پناهجویان در برلین در محاصره پلیس   [2014 Jul] 
*شکافِ بینِ نسل ها، چرا؟   [2014 Jul] 
*فرار به جلو به سبک رهبری مجاهدین  [2014 Jun] 
*بیش از 75 هزار ایرانی پناه جو در سال 2013   [2014 Jun] 
*زمینه سازی کشتار ساکنین کمپ لیبرتی در عراق با بی مسئولیتی رهبری مجاهدین   [2014 Jun] 
*خطاب به احزاب، گروه ها، تشکل ها و شخصیت های ایرانی و ایرانیان مدافع حقوق انسان؛ سکوت خود را بشکنید!   [2014 Jun] 
*سقوط شهر موصل توسط «داعش» و وظیفه سازمان ملل و دولت امریکا در تامین حفاظت ساکنین لیبرتی در عراق  [2014 Jun] 
*اهمیت شکستن «تابوی تجاوز» در مراحل پناهندگی در آلمان- نگاهی به یک تجربه   [2014 Jun] 
*فرار رهبری مجاهدین خلق از پاسخگوئی، با به جان هم انداختن خانواده ها   [2014 Jun] 
*دفاع از حق آزادی بیان مسیح علی نژاد   [2014 Jun] 
*«جنگِ نیابتی» به سبک رهبری سازمان مجاهدین خلق   [2014 May] 
*نامه سرگشاده به مریم رجوی: مسئولیت سلامتی برادران خود را با رهبری سازمان مجاهدین می دانیم   [2014 May] 
*چرا مریم رجوی به سوالات نمایندگان پارلمان کانادا پاسخ می دهد، اما به ایرانیان نه؟   [2014 May] 
*شلیک سلاح سبک به ساکنین لیبرتی، نشانی از وخامت بیشتر امنیت آنان   [2014 May] 
*دفاع از حقوق بشری میرحسین موسوی در دسترسی او به امکانات درمانی  [2014 May] 
*درخواست گواهی کارشناسانه در مورد ریحانه جباری برای کشف حقیقت   [2014 Apr] 
*علی خامنه ای، ضدیت با ارزش های غربی یا ارزش های حقوق بشری؟   [2014 Apr] 
*ملحق شدن پدر و مادر به فرزندان بر اساس قانون اقامت آلمان   [2014 Apr] 
*یک سند بسیار با ارزش در مورد نوع نگاه اسلام به زن، به مرد و به انسان   [2014 Apr] 
*«خیانت به اعتماد» و پیامدهای فردی آن   [2014 Apr] 
*پناهندگی «سهمیه ای» یا بازاسکان مجدد چیست؟   [2014 Mar] 
*گزارش اعدام 2013 سازمان عفو بین الملل؛ برخی بخش های مرتبط با ایران  [2014 Mar] 
*نگاهی به سالی که گذشت؛ ما یاد گرفتیم که آزاد بیاندیشیم و با صدای بلند حرفمان را بزنیم   [2014 Mar] 
*مسئولیت مضاعف رهبری سازمان مجاهدین خلق در خروج هرچه سریعتر ساکنین کمپ لیبرتی از عراق  [2014 Mar] 
*آژانس اروپائی حقوق بنیادین: از هر سه زن یکی قربانی خشونت   [2014 Mar] 
*سایه روشن های انقلاب، نگاهی با فاصله پس از 35 سال به انقلاب 1357  آرشیو برخی مستندات مربوط به وقایع مرتبط با انقلاب 1357 [2014 Mar] 
*زنان مسلمان آلمانی داوطلب برای ازدواج در سوریه   [2014 Feb] 
*خودسوزی منجربه مرگ یک پناه جوی ایرانی در جنوب آلمان   [2014 Feb] 
*کنترل به دلیل رنگ پوست در آلمان؛ وقتی حکومت اقلیت ها را مرعوب می کند   [2014 Feb] 
*دادگاه بین المللی در آلمان در ارتباط با جنایت برعلیه بشریت   [2014 Feb] 
*مسعود رجوی، دفاع از آزادی بیان سلمان رشدی و سرکوب آزادی بیان مخالفین خود  [2014 Feb] 
*سه دهه مرگ و کشتار، جنگ و آوارگی، فقر و فحشا، بیماریهای روحی-روانی، اعدام و تبعید و فرار و مهاجرت  [2014 Feb] 
*شرمتان باد!  [2014 Feb] 
*مریم رجوی از پاسخگوئی و پذیرش مسئولیت فرار می کند   [2014 Jan] 
*از حق پناهندگی شهاب اختیاری و زندگی او در امنیت دفاع کنید   [2014 Jan] 
*سوال از رهبری سازمان مجاهدین در باره گزارش یونامی و کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل از کمپ لیبرتی   [2014 Jan] 
*نامه سرگشاده به مریم رجوی؛ ما را از وضعیت برادرانمان مطلع کنید  [2014 Jan] 
*در خواست پناهندگی 4.777 نفر ایرانی در سال 2013 از آلمان   [2014 Jan] 
*تهمت و توهین رهبری سازمان مجاهدین به خانواده های نگران بستگانشان در کمپ لیبرتی  [2014 Jan] 
*اهمیت قرارداد دوبیلن 3 در امور پناهندگی در اتحادیه اروپا   [2014 Jan] 
*به کشتار ساکنین کمپ لیبرتی در عراق پایان دهید   [2013 Dec] 
*اداره خارجیان آلمان نمی تواند پول ماهیانه پناه جویان را به دلیل پرنکردن فرم بازگشت داوطلبانه کم کند  [2013 Dec] 
*پایان اعتصاب غذا در لیبرتی، «پیروزی» یا شکست؟   [2013 Dec] 
*نقد سازمان مجاهدین، "دعوائی خانوادگی"، یا ضرورتی فرا سازمانی؟  [2013 Dec] 
*اهمیت پراکتیک مقوله حقوق بشر و پیوند آن با تحولات سیاسی در ایران حقوق بشر، حلقه مفقوده مبارزات آزادی خواهانه مردم ایران [2013 Dec] 
*«حقوق شهروندی» حسن روحانی و مشخصات آن   [2013 Dec] 
*یک گزارش و شش تفاوت؛ نمونه ای از عدم لیاقت و بی سر و سامانی نظام جمهوری اسلامی   [2013 Nov] 
*مسئولیت سیاسی رهبری سازمان مجاهدین خلق در قبال «جان باختن» اعتصاب غذا کنندگان در کمپ لیبرتی  [2013 Nov] 
*دادگاه عالی اتحادیه اروپا: ممنوعیت بازگرداندن پناه جویان به کشور دیگری در اتحادیه  [2013 Nov] 
*اتهام زنی بی پایه و اساس رهبری سازمان مجاهدین خلق بر علیه جدا شدگان، منتقدین و مخالفین؛ نقض آشکار حقوق بشر   [2013 Nov] 
* فرار رهبری مجاهدین از مسئولیت خود در کشتار در اشرف  [2013 Oct] 
*درخواست های سازمان عفو بین الملل از دولت ائتلافی آینده آلمان در مورد موضوع پناه جویان   [2013 Oct] 
*پایان موقت اعتصاب غذای پناه جویان در برلین   [2013 Oct] 
*قوانین پناهندگی و رفتار خود سرانه اداره های دولتی با پناه جویان در آلمان   [2013 Oct] 
*چرا اعدام نه! به مناسبت 10 اکتبر روز جهانی مبارزه برای لغو حکم اعدام   [2013 Oct] 
*چرا رهبری سازمان مجاهدین خلق در به جریان انداختن اقدامات قضائی برای شناسائی مسئولین گروگان گیری و کشتار در اشرف و لیبرتی تعلل می کند؟  [2013 Oct] 
*ستون «نظرات» جائی برای تقابل اندیشه ها یا محلی برای تخلیه خرده حساب های شخصی   [2013 Oct] 
*اعتصاب غذا در کمپ لیبرتی چرا؟  [2013 Oct] 
*مرگ حداقل 82 پناه جو در سواحل ایتالیا؛ بی عملی اتحادیه اروپا  [2013 Oct] 
*رژیم جمهوری اسلامی دشمن آزادی اطلاعات و آگاهی   [2013 Sep] 
*حذف تصویر اتهام زننده ای که قرار بود بر علیه آن شکایت شود  [2013 Sep] 
*درسی از انتخابات آلمان: شکست سیاسی و شجاعت در «پذیرش مسئولیت شخصی»  [2013 Sep] 
*توهین، تهمت و اتهام بدون عقوبت قضائی نمی ماند  [2013 Sep] 
*پرسش و پاسخ در مورد سازمان مجاهدین خلق ایران و سیاست های آن- قسمت دوم و پایانی  [2013 Sep] 
*پرسش و پاسخ در مورد سازمان مجاهدین خلق ایران و سیاست های آن- قسمت اول  [2013 Sep] 
*چرا؟... ؛ حال و روز درونی ام پس از کشتار در اشرف  [2013 Sep] 
*مریم رجوی باید پاسخ دهد  [2013 Sep] 
*کشتار اعضاء سازمان مجاهدین خلق ایران در قرارگاه اشرف، مصداق «جنایت بر علیه بشریت»  [2013 Sep] 
*گرم شدن فعالیت های انتخاباتی در آلمان و تلاش برای جلب جوانان  [2013 Aug] 
*تهدید به قتل ایرج مصداقی و تائید آن توسط مهدی ابریشمچی نماینده سازمان مجاهدین خلق در شورای ملی مقاومت ایران  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت نهم و پایانی   [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت هشتم  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت هفتم قسمت هفتم: ادامه بند های انقلاب/ خروج از «سازمان» وعراق  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت ششم  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت پنجم  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت چهارم  [2013 Aug] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت سوم  [2013 Jul] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت دوم  [2013 Jul] 
*نگاهی به فروغ جاویدان، 25 سال بعد- قسمت اول  [2013 Jul] 
*68 سال پس از جنگ جهانی دوم، در جستجوی جنایتکاران   [2013 Jul] 
*کمپین سازمان عفو بین الملل برعلیه وضعیت وخیم پناه جویان در یونان   [2013 Jul] 
*یک پرسش ساده و یک پاسخ کوتاه  [2013 Jul] 
*ساکنان کمپ لیبرتی در عراق گروگان سیاست بازی رهبری مجاهدین؟  [2013 Jul] 
*نگاهی به «بیانیه تفضیلی شورای ملی مقاومت ایران- 7 تیر 1392»  [2013 Jul] 
*توقف اخراج یک پناه جوی ایران در آخرین دقایق با پادرمیانی مستقیم وزیر کشور آلمان   [2013 Jun] 
*کارخانه «مزدور» سازی سازمان مجاهدین خلق چگونه عمل می کند؟  [2013 Jun] 
*روز جهانی پناهندگان؛ پناه جویان ایرانی و پراکندگی آنها در جهان  [2013 Jun] 
*مسئولیت کشتار مجاهدین خلق مستقر در عراق در کمپ لیبرتی با چه کسانی است؟  [2013 Jun] 
*پیام «انتخاب» روحانی؛ سیاست مهار و تغییر کنترل شده  [2013 Jun] 
*مصوبه پارلمان اروپا در زمینه یکسان سازی سیستم پناهندگی اروپائی  [2013 Jun] 
*نگاهی به یک "عکس دسته جمعی" و سخنی با آقایان روحانی، قصیم و یغمائی  [2013 Jun] 
*نمایشگاه نقاشی های میر حسین موسوی در برلین و به فراموشی سپردن مسئولیت های پیشین او در نقض حقوق بشر  [2013 Jun] 
*موضع گیری شورای ملی مقاومت ایران در مورد استعفای آقایان محمد رضا روحانی و کریم قصیم؛ فرار از پاسخگوئی   [2013 Jun] 
*تعهدات ده گانه مريم رجوی برای ايران آزاد فردا و طرح چند سوال  [2013 Jun] 
*چرا "انتخابات" رژیم مغایر با موازین حقوق بشر و یک مردم فریبی است؟  [2013 Jun] 
*اطلاعیه کمیسیون قضائی شورای ملی مقاومت ایران در مورد اسماعیل یغمائی، گواه عدم استقلال و عدم تخصص  [2013 Jun] 
*اطلاعیه شورای ملی مقاومت ایران در مورد اسماعیل وفا یغمائی و چند سوال  [2013 Jun] 
*نتایج آخرین سرشماری جمعیت در آلمان  [2013 Jun] 
*خشونت کلامی سازمان مجاهدین و وابستگان آن، چرا؟  [2013 May] 
*جمهوری دمکراتیک اسلامی یا "جمهوری دمکراتیک، سکولار و غیر هسته ای"؟   [2013 May] 
*مهاجران تازه وارد به آلمان پیوسته از سطح تخصصی بالاتری برخوردارند   [2013 May] 
*فشرده ی گزارش 2013 عفو بین الملل در باره اعدام: ایران و چین در صدر  [2013 May] 
*سخنان نژاد پرستانه و توهین آمیز علی خامنه ای بر علیه مردم اروپا و سکوت رهبران سیاسی اروپا  [2013 May] 
*نگاهی به نوشته محمد هادی: "مصداقی، مُبصر کلاس اپوزیسیون"  [2013 May] 
*سخنان نژاد پرستانه و توهین آمیز علی خامنه ای بر علیه مردم اروپا و سکوت رهبران سیاسی اروپا  [2013 May] 
*سیاست «سکوت» اطلاع رسانی سازمان مجاهدین خلق در قبال اعزام انتقال مجاهدین به آلبانی، چرا؟  [2013 May] 
*انواع قبولی پناهندگی در آلمان، یکسانی ها و تفاوت ها   [2013 May] 
*نگاهی به پیام مسعود رجوی به خامنه ای و رفسنجانی  [2013 May] 
*نگاهی به نامه سرگشاده ایرج مصداقی به مسعود رجوی  [2013 May] 
*مشخصه های سیستم کیش شخصیت و اهمیت درک آن برای فعالین ایرانی   [2013 Apr] 
*افزایش 17 درصدی صدور تسلیحات در جهان، مرگ سالیانه 500 هزار نفر از طریق سلاح های مختلف   [2013 Mar] 
*شرایط سختگیرانه تر در پذیرش پناهندگی به دلایل مذهبی در آلمان   [2013 Mar] 
*مسئولیت کشته شدن اعضاء سازمان مجاهدین خلق در "اردوگاه آزادی" با دولت عراق و سازمان ملل متحد می باشد   [2013 Feb] 
*سالگرد آزاد سازی اردوگاه مرگ آشویتس، یک فیلم مستند بر اساس مصاحبه با فیلمبردار ارتش سرخ   [2013 Jan] 
*افزایش تقریبا 30 درصدی ایرانیان پناه جو در آلمان در سال 2012   [2013 Jan] 
*توصیه هائی در مورد پناهندگی در آلمان و آشنائی با سختی های پیش رو   [2012 Dec] 
*روز جهانی حقوق بشر؛ آیا اتحادیه اروپا لیاقت دریافت جایزه حقوق بشر را دارد؟   [2012 Dec] 
*دستمزد و هزینه های وکیل در دعاوی مربوط به درخواست پناهندگی یا اقامت در آلمان   [2012 Dec] 
*نه به زندانی کردن پناه جویان در مرزهای اروپا  [2012 Dec] 
*حکم دادگاه عالی اداری: پلیس در آلمان اجازه ندارد کسی را به دلیل رنگ پوستش کنترل کند   [2012 Nov] 
*راهپیمائی اعتراضی پناه جویان در آلمان؛ دستاوردها و چشم اندازها   [2012 Oct] 
*موضوع "حق تعیین سرنوشت" و فقر نیروهای سیاسی ایران*   [2012 Sep] 
*حکم دادگاه حقوق بشر اروپائی در ارتباط با پناهندگی به دلایل مذهبی  [2012 Sep] 
*تست جدائی و طلاق، بر اساس تجربه و کار عملی و تخصصی با ایرانیان ساکن در آلمان   [2012 Sep] 
*مشکلات روحی- اجتماعی ایرانیان پناه جو و پناهنده در آلمان / یک بررسی تحقیقی- تحلیلی  [2012 Aug] 
*گسترش اعتراضات پناهجویان در آلمان، با پیشتازی پناهجویان ایرانی، برعلیه شرایط غیر انسانی زندگیشان   [2012 Jul] 
*نقدی بر گزارش سالانه نقض حقوق بشر  [2012 Apr] 
*از حق شهروندی افغانستانی ها و افغانستانی تباران ساکن در ایران دفاع کنیم!   [2012 Apr] 
*خروج سازمان مجاهدین خلق از عراق؛ پایان یک استراتژی و چالش های پیش رو   [2012 Feb] 
*حکم دادگاه اداری شهر گیسن در آلمان در باره قبولی پناهندگی یک پناهجوی عرب ایرانی   [2012 Feb] 
*نگاهی به گزارش سال 2011 بخش مددکاری اجتماعی مرکز یاری های پزشکی در امور پناهجویان در شهر بوخوم آلمان  [2012 Feb] 
*استثمار جدید و پشت پرده "اعجاب کار و اشتغال" در آلمان   [2012 Jan] 
*افزایش 35 درصدی ایرانیان پناهجو در آلمان در سال 2011   [2012 Jan] 
*بانک اطلاعاتی احکام مرتبط با امور پناهندگی در رابطه با ایران   [2012 Jan] 
*چرا یک هنرمند سرشناس در قبال سانسور در کشورش سکوت میکند؟  [2012 Jan] 
*بانک اطلاعاتی ویزای شنگن برای کنترل اسامی و اثر انگشت   [2011 Dec] 
*دادگاه عالی اروپا: ممنوعیت بازگرداندن پناهجویان به کشور دیگری در اتحادیه   [2011 Dec] 
*تقسیم و انتخاب محل زندگی پناهجویان در آلمان   [2011 Dec] 
*ارسال تسلیحات از آلمان برای قذافی در زمان تحریم تسلیحاتی؟ / نقش رسانه ها در روشن کردن افکار عمومی   [2011 Nov] 
*نقدی بر مقاله « قتل ناموسی برگی خونین از روایت ستم بر زنان»  [2011 Oct] 
*ی به وضعیت سکونتی پناهجویان در آلمان در هایم(کمپ) های پناهندگی   [2011 Oct] 
*محکومیت اعدام معمر قذافی از زاویه حقوق بشری   [2011 Oct] 
*دوم آگوست، یادبود کشتار و نسل کشی کولیها توسط آلمان هیتلری   [2011 Aug] 
*تغییرات جدید در قانون اقامت آلمان از اول ماه یولی 2011   [2011 Jul] 
*سیاست پناهندگی اتحادیه اروپا: «فروش حقوق بشر و خیانت به حقوق بشر»  [2011 Jun] 
*سرکوب و کشتار ساکنین اردوگاه اشرف، یک نقض آشکار حقوق پناهندگان و حقوق بشر است   [2011 Apr] 
*مصوبات جدید پارلمان آلمان در زمینه امور خارجیان   [2011 Mar] 
*«ویراست دوم منشور جنبش سبز»، تاکیدی مجدد بر وفاداری به نظام جمهوری اسلامی   [2011 Feb] 
*«جنبش سبز»، جنبش «مصون سازی نظام از سقوط و انحطاط»   [2011 Feb] 
*توقف اخراج پناهجویان از آلمان به یونان به مدت یک سال   [2011 Jan] 
*افزایش 111 درصدی ایرانیان پناهجو در آلمان در سال 2010   [2011 Jan] 
*تحریم آمرین جنایت در ایران گامی بزرگ به جلو، اما ناکافی و سوال برانگیز   [2010 Sep] 
*لایحه حمایت از خانواده «حمایت از مردسالاری» و آپارتاید جنسی؟   [2010 Aug] 
*60 کیلومتر اتوبان در تصرف «اراذل و اوباش و مصادیق آشکار فسق و فجور» یا دوستداران زندگی؟  [2010 Jul] 
*پیام فرزاد کمانگر و شیرین علم هولی؛ مقامت، مقاومت، مقاومت   [2010 May] 
*اهمیت رعایت اصل اطلاع رسانی موثق و پرهیز از تیترسازی های جنجالی نگاهی به یک نمونه  [2010 Mar] 
*آمار اخراج پناهجویان از آلمان در سال 2009؛ تعداد اخراج به مقصد ایران: 149 نفر   [2010 Feb] 
*شلیک مرگبار به "ندا آقا سلطان" و پیامدهای انتشار اشتباه یک عکس برای "ندا سلطانی"   [2010 Feb] 
*چند سوال و ابهام در مورد بيانيه «پشتيبانان سکولار جنبش سبز ایران»  [2010 Jan] 
*غربت یا غریبه گی؟   [2010 Jan] 
*اشاره ای به چند ویژه گی سازمان مجاهدین خلق و نقدی بر نظرات ایرج مصداقی  [2009 Dec] 
*مراحل درخواست پناهندگی در آلمان؛ پناهندگی به چه کسی تعلق می گیرد؟   [2009 Dec] 
*احترام و وفاداری به خمینی، مرز جدا کننده وفادارن به نظام با وفاداران به جنبش آزادیخواهی   [2009 Dec] 
*خاکسپاری دوباره و ادای احترام به "ویکتور خارا" ، هنرمند مردمی شیلی پس از 36 سال   [2009 Dec] 
*استعفاء وزیر سابق دفاع آلمان؛ یک نمونه مقایسه در مورد دروغ و بی کفایتی مسئولین در آلمان و رژیم ج. ا   [2009 Nov] 
*گزارش تلویزیون کانال یک تلویزیون آلمان از فرار روزنامه نگاران از ایران بدلیل فشار و سرکوب   [2009 Nov] 
*چگونه میتوان "میزان وثوق" فیلم های خبری از ایران بر روی اینترنت را افزایش داد؟   [2009 Nov] 
*نمونه گیری آماری مربوط به مسیر خروج پناهجویان ایرانی تا ورود آنان به آلمان   [2009 Nov] 
*13 آبان روز دانش آموز یا روز اشغال سفارت آمریکا؛ مرزهای فرصت طلبی در سیاست و مبارزه حقوق بشری  [2009 Nov] 
*نابودی اسناد و مدارک، اقدام جدید رژیم جمهوری اسلامی برای مسکوت نگه داشتن جنایاتش   [2009 Sep] 
*در مقابل جنایت تجاوزکاران در زندانهای جمهوری اسلامی، سکوت را بشکنید!   [2009 Aug] 
*تفاوت های جنبش سبز با جنبش آزادیخواهی مردم ایران   [2009 Aug] 
*دفاع از جان و امنیت و حقوق پناهندگی اعضاء و وابستگان سازمان مجاهدین مستقر در عراق، وظیفه ای انسانی   [2009 Jul] 
*حکم دادگاه اداری فرانکفورت برای بازگرداندن پناهجوی ایرانی اخراجی به یونان   [2009 Jul] 
*گزارش تلویزیون آلمان؛ تجهیزات و تکنیک پیشرفته ساخت آلمان در خدمت احمدی نژاد برای سرکوب مردم ایران   [2009 Jul] 
*چگونه میتوان "میزان وثوق" فیلم های خبری از ایران بر روی اینترنت را افزایش داد؟   [2009 Jun] 
*دستور خروج خبرنگاران خارجی از ایران؛ زمینه سازی یک سرکوب و کشتار گسترده؟   [2009 Jun] 
*رسیدن به آزادی از خِلال جنگ ایدئولوژیک در درون رژیم جمهوری اسلامی تا کجا واقعی است؟  [2009 Jun] 
*چرا "انتخابات" رژیم مغایر با موازین حقوق بشر و یک مردم فریبی است؟   [2009 Jun] 
*آمار اخراج پناهجویان از آلمان در سال 2008؛ تعداد اخراج به مقصد ایران: 113 نفر   [2009 Jun] 
*نگاهی به تاریخچه "حق پناهندگی" درقانون اساسی آلمان و تغییرات داده شده در آن   [2009 May] 
*«نه بخشش و نه فراموشی» ؛ مبارزه جهانی برای به مجازات کشاندن جنایتکاران   [2009 May] 
*«ریخت و پاش ١٢ میلیارد تومانی در همایش ایرانیان خارج از کشور»؛ دوستان احمدی نژاد چه کسانی هستند؟   [2009 May] 
*تجاوز به حریم شخصی مردم تحت نام «پاکسازي خانه های مجردی»، نمونه جدیدی از «اوباش گری حکومتی»  [2009 May] 
*"مرحله رسیدگی ویژه به درخواست پناهندگی در فرودگاه های آلمان" یعنی چه و چگونه انجام میشود؟   [2009 Apr] 
*بازگشت دادن 65 پناهجوی ایرانی در سال 2008 از طرف دولت آلمان به دیگر کشورهای عضو قرارداد شنگن  [2009 Mar] 
*باز پس گیری و لغو موقعیت پناهندگی 1596 ایرانی در آلمان طی سال 2008   [2009 Mar] 
*انتگراسیون و نقض حقوق بشر!   [2009 Feb] 
*"اقامت مستقل از همسر"، راهی برای پایان دادن به شرایط غیر قابل تحمل در ازدواج های اجباری  [2009 Jan] 
*وقتی سرکونسولگری رژیم در آلمان، به ادارات آلمانی درس  بازگشت داوطلبانه تنها در صورت تمایل واقعی فرد امکان پذیر است! [2008 Nov] 
*چرا اعدام نه! به مناسبت ۱۰ اکتبر روز جهانی مبارزه برای لغو حکم اعدام [2008 Oct] 
*گزارشی از جلسه سخنرانی در رابطه با سی سال نقض حقوق بشر در ایران  [2008 Sep] 
*پیشگیری از یک فاجعه انسانی ؛ دفاع از امنیت مجاهدین خلق درعراق یک وظیفه حقوق بشری است   [2008 Sep] 
*اعتراضات مردم مشهد بر علیه گرانی  نگاهی به کمبود تشکل و سازماندهی و اطلاع رسانی برای تعمیق مبارزه برای برقراری دمکراسی در ایران [2008 Jun] 
*خمینی مرد اما همچنان میراث پلید او بر سر مردم ایران گرد مرگ و بی اعتمادی و آوارگی را می پراکند  [2008 Jun] 
*فشار اداره خارجیان برای تهیه پاس ایرانی؛ یک اقدام " نرمال اداری" یا پهن کردن دام برای پناهجویان؟  [2008 May] 
*دهه زجر و ارمغان جمهوری اسلامی برای مردم ایران:  [2008 Jan]