دوستی‌های بی‌مانندش
مختار شلالوند

دیدن آخرین عکس هایش مرا بخود آورد. صرف نظرازگذشت زمان وتطاول نوکیسه‌های تبه‌کار، که درچهره تک تک بچه‌ها نمایان است، حضور مهربان یاران قدیم که همچو حلقه او را درمیان گرفته اند بسیار تامل برانگیز بود. باز یادی از سال های پرازامید وآرزوی گذشته کردم، سال هائی که هنوز رفاقت ها ترک نخورده بود واعتماد واخلاق جامعه زیرنعلینِ نکبتِ مرتجعین نفس نمی کشید هیچ، بلکه حرف اول هم بود. وقتی که می خانه ها بکار بودند، مساجد جای مومنان واذانِ موذنِ اردبیلی بود. آغاسی میخواند، جمیله هم می رقصید ودلبری می کرد حتی « باله لنینگراد» و «اشتوکهاوزن» برای اهل تفخر نیزمیدان خود را داشت و بیشتر کسبه دین هم این وسط بیکار و بطال از کیسه مردم ارتزاق می کردند و برایشان خواب های رنگی می دیدند، خلاصه هرکس کشک خودش را می سائید. متاع کفرودین بی مشتری نبود.

باهوش ترین اجنه ها هم بساط جُل خونین خمینی وعمق عداوت وشقاوت وی را درگستره مملکت تصور نمی کردند، چه رسد به روشنفکران. اوجاندارانی همچو خلخالی، لاجوردی، گیلانی راهمان فردای انقلاب به جان مردم انداخت، هیئت مرگ سازمان داد وجانیانی چون نیری پورمحمدی و اشراقی وپدیده ای مثل رئیسی که تازه خیال ریاست جمهوری در سردارد را به قتل عام زندانیان سیاسی بگمارد.

نون با نون

باری به یادم دارم بعد از ظهرروزی گرم و شرجی به سینما «پارادیا» پناه بردیم، در خنکای صندلی ها جای گرفتیم، درفرصت قبل ازشروع فیلم، اسماعیل با دوستی دیگرهم آمدند. اسماعیل «ابزارمند» پایگاه هوائی وحدتی بود. رو به او پرسید: راستی «اُسا» کار پیدا کردی یا هنوزبیکاری؟                                                         

اُسا: بیکارُم از جیب می خوریم « نُون با نُون ». (تکیه کلامش بود)

پرسید: اگه تصدیق شش داری بیا ابزارمندی، دارند گُروگُراستخدام می کنند. با همان شوخ طبعی وطنز همیشه پاسخ داد: شیش نه تصدیق ۲ رفوزهِ نِه دارُم...  

ولی اُسا تحصیلات اجتماعی را تا آخر رفته بود، و لقبش را از مردم گرفته بود از مردمی که مدرک بی خود به کسی نمی‌دهند، ارزش ها را می شناسند خوبان را دوست دارند و از بدها بیزار، و در آخر آنها درست می گویند.

اُسا در مرام و مردی اسم داشت. دل خوشِ دوستان بود و رفیق روزهای سخت، پشت رفیق را خالی نمی کرد. کمک ها وسفارش هایش را دردوره دانشجوئی هرگزاز یاد نمیبرم مَعرفتی که هیچ کس ازآن باخبر نشد.

سلامتی حاضر و غایب

تازه قهرمان کشتی کارگران کشورشده بود. بچه ها همه خوشحال بودند. درآن بعد ازظهر تابستان، بعد ازشکستن هرم گرما ودلپذیرترشدن هوا، گِرد دو چرخه سازی محمد که پاتوق عده ای ازدوستان ازجمله اُسا بود بیش ازهمیشه شلوغ می نمود، پیروزی او را تبریک می گفتند وبا وی خوش وبش می کردند. درآن شب باشگاه تفریحی و زیبای راه آهن میزبان عده ای ازبچه ها شد تا درآنجا گرد آیند وبسلامتی دوست، سرخوش شوند، طبق معمول خود اُسا ساقی شد. عده ای نوش جان می کردند وعده ای فقط  مزه خوربودند. بقول یکی ازعزیزان تلخ می نوشید وشیرین سخن می گفت. 

  با گفتن «حاضروغایب »، چهره درهم کرد و پیمانه را سرکشید، این جمله زیبا و وفا دارتقریباً چهاردهه است که در ذهنم نقش بسته. همیشه درصفای میخانه، سلامتی حاضروغایب ترجیح بند اولین پیک اش بود، وآن بیاد دوستی که در« اوین» باده عشق با هم بندان می نوشید وآزادی راپاس می داشت، اما بخواب هم نمیدید تبه کارانی فرصت طلب حاصل رنج و شکنج سالیان مبارزه را چنین به یغما برند ومردم و مملکت را به این روز درآورند...

صدای انقلاب

در روزهای پرالتهاب که صدای انقلاب همه جا پیچیده بود، همیشه حاضر بود. هنگام تظاهراتِ اعتراضی خطاب به نظاره گران خنثی می گفت: « بیو تو صف شعاری بده استخونات حلال شه».

درست چند روزی قبل از کودتای معروف درجه دارانِ تیپِ ۲ زرهی دزفول که شبانه با تانک وتفنگ به خیابان ها اندیمشک ریختند وقبل ازهرچیزبوتیک های «پاساژ اقبال» راغارت کردند، شهرروزهای سختی را تجربه می کرد واغلب عرصه رویاروئی پلیس با جوانان معترض بود، عده ای قربانی و جمعی زخمی شدند. کاربه آتش زدن بانک ها کشید ونا امنی حاکم شده بود دراین روزها هم اُسا یک پای خطربود. کشتی گیرسنگین وزن، تروفرزجنگ وگریزمی کرد، هنگام خطراهل محل درب خانه ها را برویش می گشوند ...

بعداز پیروزی انقلاب، با شروع دغلکاری های قمرنشینِ شیاد ومردم فریب وبا عدول از وعده های همش پوچ و همش دروغ، اُسا قاطعانه موضع خودراروشن کرد وچون همیشه کنار مردم جای گرفت.

 تا از رویدادها، اخبارو تحلیل های سازمان های سیاسی آگاه شود، به بچه هایش که سرمقاله نشریات را برایش می خواند پول تو جیبی اضافی میداد، می گفت: برا هردوشون خوبه. دوست داشت خود را به روز کند.

شاهنامه با رستم زنده است

سالهای سیاه ارتجاع هرچقدرکه لجاجت کند وبه درازا بکشد یک برگِ تاریخ که ترجمه هزاره هاست نمیشود.
تازه بُرناترمی شویم و رویاهایمان عمیق تر، هرچندهم ازدرودیوار بلا ببارد. همیشه بهانه ای برای دیدارمی یابیم.

هندونه های تابستانیِ درونِ حوض و"حکم " بازی زیر کولرهای آبی، همش بهانه برای دیدارجمع بود، جمعی از جنس عشق، که به موقع بلند می شوند.

گذشته ها نمرده اند، تاریخ زنده بگورنمی شود، هنوز دیر نیست، زمان عشق را نمی‌کشد، آن را جار می‌زند، جاری می‌کند.

اُسا فقدان یاران را باور ندارد، خودش می گفت رستم زندس، شاهنامه با رستم است که هنوززندس.

همین رویاهای شیرین وامیدهای روشن است که به تاریکی ها نقب می زند، ره می گشاید، تا که تعبیر نشود دست بر نمی دارد وعاقبت چون نیشتر به قلب ظلمت می نشینند. برای دیدار هزاربهانه داریم، دیدار یاران، دیدار با خویش ودرمان زخم هایمان، چه در هنگامه ی بعزت رفته گانمان که هنوز از کاکلشان سروش آزادی می خروشد، چه در سورو سرور جوانان، چه با آمدن نوروز و بازگشت به شهرخاطره ها و دیدارِ یاران. بی بهانه همدیگر را درآغوش می فشاریم و شادی های به یغما رفته را احیا می کنیم. دیگر نمی خوانیم « مسافری آمد علمداری نیامد »۱ که هزار خبرخوش در راه است.

گو زمهریر و ظلمت مسلط چارنعل بتازد. دریوزگانِ دکانِ دین، شادی ستیزانِ چپاولگر برچهارراه ها بایستند، اما عشق جارمی کشد.
«هگل» با شما بود: «از تاریخ اگر درسی گرفتید، این است، که هیچ درسی نگرفتید».

 

۲۵ فروردین ۱۳۹۶ 

مختار شلالوند 

 

زیرنویس: 


1- زنده یاد علمداری پستچی شریف شهرمان بود. وقتی قطار مسافری می آمد و نامه ای  نداشتیم، با بچه ها دم می گرفتیم« مسافری آمد علمداری نیامد»

 

منبع:پژواک ایران


مختار شلالوند

فهرست مطالب مختار شلالوند در سایت پژواک ایران 

*آنچه که دیدی بگو، آنچه شنیدی بگو  [2023 Jun] 
* ای باد اگر به گلشن اَحباب بگذری...   [2023 May] 
*پاسخ به خانواده حمید نوری  [2022 Dec] 
* اصلاح طلب،اصولگرا دیگه تمامه ماجرا  [2022 Oct] 
*ارثیه ای که از خمینی،به احمدی نژاد و اینک به نمایندگان ضد خلقی مجلس رسیده.  [2022 Sep] 
*نگاهی از «کارخانه آدمکشی» رژیم  [2022 Sep] 
*تلاش‌های همسوی رجوی و حمید نوری در پرونده برادرم حمزه  [2022 Jul] 
*دادگاه حمید نوریَ و داستان شهادت یک ساک  [2022 Feb] 
*دادگاه حمید نوری و پژواک فریاد دادخواهان  [2022 Jan] 
*«من قهرمان یا چنین چیزی نبودم»  [2022 Jan] 
*حمید نوری و«نه زیستن نه مرگ»  [2021 Oct] 
*«نه زیستن نه مرگ» زبان می‌گشاید  [2021 Sep] 
*دستگیری حمید نوری و دادگاه وی، محک آزمایش همه ما  [2021 Aug] 
*خانواده‌های دادخواه بین دو سنگ آسیاب  [2021 Jul] 
*خط دادن به وکلای حمید نوری، اوج بی شرمی است  [2021 Jun] 
*مهدی تقوایی- یکی داستانیست پر از اشک چشم  [2021 May] 
*محاکمه حمید نوری ، محک دوری و نزدیکی به جنبش دادخواهی  [2020 Dec] 
*درباره «عظمت» ناشناخته ایرج مصداقی  [2020 Nov] 
*بمباران اندیمشک  [2020 Nov] 
*آستانبوسی و چاکرمنشی یک عنصر فرومایه  [2020 Sep] 
*آقای هادی خرسندی از شما انتظار می رود  [2020 Aug] 
* جنازه های سیاسی سر بر می دارند   [2020 Jul] 
*مهدی تقوائی و برخی از رنج هایش  [2020 Mar] 
*ورشکستگی ایدئولوژیکی رهبری مجاهدین  [2020 Feb] 
*باز داشت حمید نوری و دلواپسان آشار و نهان  [2019 Dec] 
*سخنی از سر درد  [2019 Nov] 
*«همیشه به یادت هستم مقاومت»   [2019 Nov] 
*از تاریخ هیچ درسی نگرفتید  [2019 Nov] 
*کار گر قهرمان  [2019 Aug] 
*طاقت سر کردن شب   [2019 Jun] 
*روزی روزگاری؛ از بندرعباس تا تهران  [2019 Mar] 
*شمخانی و قتلی که در سال ۵۹ مرتکب شد  [2019 Jan] 
*دارجنگه غم های درخت بلوط [2019 Jan] 
*شرمی از مظلمه خون سیاووشش باد  [2019 Jan] 
*سیاوش‌کُشی، رسم دیرین روزگار  [2018 Oct] 
*چنین گفت رُستم به اسفنديار   [2018 Aug] 
* مامان عمو تفنگ نداشت  [2018 May] 
* خیمه شب بازانِ شهرِ ما ‏   [2018 Apr] 
*بازهم ۶۷  [2017 Sep] 
* تابستان ۶۷ هنوز میسوزد و دود می کند   [2017 Aug] 
*پناهنده  [2017 Jun] 
*دوستی‌های بی‌مانندش   [2017 Apr] 
*«زندان یونسکو» و درختان تنومندش  [2016 Oct] 
*قاتلانی که با خمینی به جهنم رفتند  [2016 Sep] 
*فایل صوتی آیت‌الله منتظری و مفتشان عقیده  [2016 Aug] 
* «یه مرد بود یه مرد»  [2016 Jan] 
*دل نوشته ای برای دوست نازنین عباس رحیمی که همچنان زندگی را می سراید  [2015 Dec] 
*قتلعام شصت و هفت و گل‌هائی که پَرپَر شدند  [2015 Aug] 
*تهمت و افترا دیگر اثر ندارد  [2015 Apr] 
* دیگی که برای من نجوشد، سر سگ در آن بجوشد!  [2015 Apr] 
*ردیه نویسان  [2015 Feb] 
*اسیر کشی سال شصت و هفت، درد ها و درس ها  [2014 Sep] 
*گزارش ۹۳ و انتظاری که بر آورده نشد  [2014 Aug] 
*مادر و چشمان پر از اندوهش  [2014 May] 
*نامه سرگشاده ایرج مصداقی و شرح یک درد.  [2013 Jul] 
*کوچه خاطره ها و طوطی داش اکل (یادی از آقا رضا و گلهای زیبائی که در دهه شصت پژمردند)  [2013 Feb] 
*«حاج‌آقا رضا» پایش را از گلیم‌اش دراز تر می‌کند  [2012 Jul] 
*اوین ویران شوی   [2012 Jun] 
*کُچیرِ سر به دار  [2012 May] 
*مادر کوگی به فرزندان دلاورش پیوست   [2011 Nov] 
*به بھانه ی انتشار کتاب رقص ققنوس ھا و آواز خاکستر  [2011 Sep] 
*پيکار با تبعيض جنسي ، خانم آندره ميشل ترجمه‌ي زنده ياد محمد جعفر پوينده در گرامی داشت 8 مارس روز جهانی زن  [2011 Mar] 
*که می رویم به داغ بلند بالائی  [2010 Jan] 
*کمال؛ به خاک افتاده عشق، یادی از کمال رفعت صفائی  [2009 Dec]