زندگی با توست
ثریا پاستور
درخت باش
پس از هر زردی
بپا خیز
چرا که ریشه در خاک داری
دوباره سبز خواهی شد
سایبانی از بهر خسته دلان
گذرگاهی از بهر شکسته دلان
رود باش
جاری شو
از سنگ ها گذر کن
به دیار روشنایی ها , سفر کن
از تاریکی ها , حذر کن
گل باش
زیبایی بخش محفل ها
آرامش بخش دل ها
عشق باش
نفرت ها را ویران کن
کینه ها را درمان
تلخی ها را شیرین کن
زندگی ها را دلنشین
درخت که باشی
رود که باشی
گل که باشی
عشق که باشی
زندگی با توست
ثریا پاستور
منبع:پژواک ایران