راستی چه تماشا دارد
ثریا پاستور
راستی چه تماشا دارد
ثریا پاستور
تو , تک ستاره ی بخت منی
در جاده ی سپید عمر
گیسوانت
فرشی از حریر
چشم هایت
دو جام پر ز نور
صدایت
دریایی از امید
از صورتت
که چون گلزار پر گلی است
گل رویا چیدم
از قلبت
که چون میکده ی پر شرابی است
گل مستی چیدم
از دست هایت
که چون باغ پر شکوفه ای است
چه نوازش ها چیدم
از نگاهت
که می برد مرا
تا لب چشمه ی هوس
شوق هستی چیدم
راستی چه تماشا دارد
از شراب لب تو
مست شدن
و رسیدن
به نوک قله ی عشق
منبع:پژواک ایران