رهبری مجاهدین خلق و رها شدن اعضاء بی دفاع در اردوگاههای مرگ
منیژه حبشی
خبر فراتر از فاجعه است. پنجمین حمله و خونین ترین آن. و رژیم ضد بشری حاکم در سرور و شادمانی اختیار از کف داده، و سپاه سریعا به جنایات خود و عمالش تحت عنوان انتقام مجاهدین عراقی اعتراف میکند وذوق زده پیشاپیش رقم کشته شدگان را به 70 میرساند!
حکومت ایران همچنین خبر از آمادگی خود در ادامه کشتار میدهد:
"محمدصالح جوکار ٬ عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با اشاره به کشته شدن شماری از اعضای سازمان مجاهدین خلق در اردوگاه اشرف گفته است: «صبر و تحمل مردم عراق دیگر به پایان رسیده است.... از اینرو با حمله به پادگان اشرف بهدنبال پاک کردن منطقه از لوث وجود اشرار و جنایتکاران هستند.
وی با بیان اینکه «مردم عراق بهدنبال انتقامگیری» از اعضای این سازمان هستند٬ افزوده است: «با توجه به نفرت مردم از این گروهک،باید باز هم شاهد حمله مردم به پادگان اشرف باشیم، چون این گروهک باید تاوان کشتارها و نسلکشیهای خود در عراق را بدهد"(تاکید بر روی جمله از من است)
پیش از هر سخنی میخواهم به خانواده های این به ناحق به خون خفتگان تسلیت بگویم. خوب میدانم چه رنج جانکاهیست مادر یا پدر فرزندی باشی که سی و چند سال است چشم به در و در انتظار بازگشت او و حتی یک دیدار و یا یک تلفن و یا یک خبر از او هستی و بعد از اینهمه سال رنج و درد، خبر از این فاجعه برسد. یا مانند مادر من هرگز حتی ندانی که بعد از 30 سال چه به سر فرزندت آمده و چگونه او را از تو ربوده اند.
با شناخت رژیم جنایت پیشه حاکم بر کشورمان در 35 سال گذشته، به تجربه دیده ام که هرگز قادر به تصویر سازی از سقف اعلاء و بالاترین حد جنایت و ترور و شکنجه ممکن از ناحیه این درندگان ضد بشر نیستم. هر بار این حکومت واقعا به گفته رهبر فاشیست آن "رکورد" تازه ای از خود بجای میگذارد.
اما آیاغیر از اینست که این شناخت را تمامی مبارزان با این رژیم و اکثریت بسیار بالائی از مردم ایران با پوست و گوشت و خون خود و عزیزانشان یافته اند؟ پس سوالم از مسعود و مریم رجوی اینست که بعد از اینهمه خون و اینهمه رنج و شکنج، کدامین عقل سلیم در مقام رهبری سه هزار نفر، به آنان اجازه داده که به توافق بقول خودشان چهارجانبه دل بسته و امیدوار باشند در آشفته بازار موجود در عراق که امنیت مردم خودش هم فراهم نیست، امنیت اعضا انها تحت عنوان پناهنده تامین خواهد بود؟ آنهم با حکومتی تا به این حد نزدیک به رژیم ایران ! و با این تصورات دور از واقعیت ها، سخت مصر در ماندن در عراق بوده و حتی با اصرار خواهان بازگشت اعضای خود از لیبرتی به اشرف تحت عنوان اینکه در اشرف نیروهایشان در امنیت بیشتری هستند باشند!
آخر رهبری معنا دارد. اعضای مجاهدین با رهبری شما به کجا رسیده اند؟ آیا عمق فاجعه را درک نمیکنید؟ بنظر میرسد جز خود شما ، عالم و آدم به بن بستی که سازمان را سالهاست در آن گرفتار کرده اید آگاهند! کدامین ارتش آزادیبخشی سراغ دارید که اکثریت اعضاء آن در دهه 60 زندگی خود باشند؟
فراموش نمیکنم اولین سخنرانی مهدی ابریشمچی بدنبال بردن نیروها به عراق در سال 65 ( که ویدئوی آن حتما نزد سازمان موجود است اگر "پاکسازی" نشده باشد) در نشستی که برای دادن خط و خطوط رهبری به بدنه سازمان تشکیل میدادید، به صراحت اعلام کرد که ما در عراق یکسال بیشتر وقت نداریم وگرنه بلحاظ سیاسی خواهیم سوخت ( نقل دقیق به مضمون) .
از آن زمان 27 سال گذشته...
آقای رجوی پذیرش اشتباهات فراوانتان آنقدر سخت است که همچنان به قیمت ریخته شدن خون اعضاء سازمان که به شما اعتماد کردند، آنها را اینچنین خونین و مالین به دیواره های بن بست خود ساخته میکوبید و در انتظار معجزه ای این بی پناهان را در برابر تهدید های نه فرضی بلکه یقین و روشن رها میکنید؟ آیا ترس شما در از دست دادن کنترل اعضاء تحت" رهبری عقیدتی" تان باید به بهای خون و رنج مستمر این بی پناهان باشد؟
کسانی را که بااحساس مسئولیت انسانی کمپین انتقال افرادتان را از عراق به سایر کشورها برپا کردند با شنیع ترین روشها مورد حمله قرار داده و از زبان برادر به خواهر شنیع ترین دروغها و ناروا ها را نسبت میدهید ، صادقانه ترین انتقادها را با فحاشی های رکیک و موجی از تهمتهای پوچ و بی پایه مورد حمله قرار میدهید و حتی تهدید میکنید که بزودی "بند از بندشان جدا خواهید کرد" ! سلاخان جدید وعده سلاخی حتی قبل از حاکمیت میدهند!
بواقع که فرهنگ استبداد زده تاریخی ما به بهترین شکل ممکن خودش را در "تنها آلترناتیو دموکراتیک"ش نشان میدهد!
در دادگاه تاریخ ملت ایران، به یقین رژیم خونخوار حاکم بر ایران و دست نشانده های مزدور عراقیش و حتی آمریکا و سازمان ملل به جهت کوتاهیشان در حفاظت این قربانیان در مسند متهمان این فجایع خواهند بود، اما شما آقای رجوی نیز بطور قطع متهمید و باید پاسخگوی رهبریهای "داهیانه" خود و خونهای به هدر رفته بهترین فرزندان این آب و خاک باشید.
آیا دور از واقعیت است که هنوز هم چون گذشته بدنبال کسب مشروعیت از طریق خونهای بزمین ریخته اعضاء خود هستید؟
منیژه حبشی
سوم سپتامبر 2013
منبع:پژواک ایران