این روزها ما با پدیده نوظهوری در کشورهای عراق و سوریه مواجه هستیم(یعنی پدیده داعش) که اکنون بعنوان یک معضل منطقه ای موجبات رنج واندوه هزاران انسان را فراهم آورده است.آواره شده صدها هزار کرد ایزدی،به بردگی کشانیدن هزاران تن از زنان ایزدی وهچنین امروز هم مسئله کوبانی که از یک طرف قلب همه ما را به درد اورده است واز طرف دیگر مقاومت دلیرانه محافظان شهر موجب تحسین همه وجدانهای بیدار گشته است.گروه داعش که با تبلغ یک نوع قرائت خاص وبسیار خشن ورادیکال در دین مانند قارچ سر برآورده است.در زمانی پا به عرصه وجود گذاشته است که زمینه اجتماعی ظهور آن یعنی نارضایتی بخشی از اقلیتهای مذهبی نسبت به وضع موجود را با خود هم گام نموده است.  نگاهی گذار به وضیت اسف کشورهای مذکور بخوبی گواه مصائب و دشواریهای عدیده ای در زمینه همزیستی مسالمت آمیز بین اقوام مختلف بوده است. بطوریکه از سه گروه مهم متشکل کشور عراق ،یعنی شیعیان سنیهاو کردها، هیچ کدام ازین همزیستی دلخوشی ندارند.

تاریخ عراق پر از جنگ وجنایت و استبداد گروهی بر گروهای دیگر بوده است. در گذشته ،استبداد اقلیت بر اکثریت بود وامروز وپس از سرنگونی صدام بلعکس شده است. متاسفانه مهمترین مشکل کشوری مثل عراق بعد از صد سال و پس از سقوط دولت عثمانی در جنگ جهانی اول، که توسط دولتهای انگلیس وفرانسه بوجود آمد، این بوده است که ساکنین آن هنوز به این درک و بینش ساده وبنیادین در زمینه جامعه شناسی ،یعنی تامل ودرک متقابل که زمینه ساز همزیستی  مسالمت آمیز است نرسیده اند.از طرف دیگر ،داعش بر بستر چنین نارضایتی عمیقی که در منطقه بوده است نشو نما کرد. این رویش بیشتر یک نوع  اعلام مخالفت جویی برخی از ساکنین این مناطق بوده است که بشکل حمایت از داعش بروز کرده است.

سیاستهای غلط دولت نوری المالکی در هشت سالی که نخست وزیر عراق بود ،نتوانست موجب تقویت وحدت ملی بین اقوام ومذاهب مختلف (بخصوص سنیها وکردها)شود که هیچ ،تازه با شیوه ها وروشهای فرقه گرایانه موجب رنجش بیشتر آنها گردید. تظاهرات وتجمعات مسالمت آمیز مناطق سنی نشین در دوسال پیش که خواهان یک سری امتیازات بیشتر در زمینه خودگردانی بودند را با تکیه بر خشونت سرکوب نمود. بنا به گفته برخی از ساکنین این مناطق که حتی از دست داعش فرار کرده بودند ، ترس از ارتش مالکی بیشتر از ترس از گروهای تکفیری مانند داعش بود.در زمانیکه لشکر بیست هزار نفری ارتش عراق توسط یکی دوهزار جنگجوی تروریست داعشی از هم پاشیده میشود و موصل ظرف دو روزسقوط می کند خیلی ها از آن بعنوان انقلاب عشائر در مقابل دولت شیعی عراق، یاد می کردند. این شکست که با خفت کامل صورت گرفت بطوریکه فرار ارتش عراق و لباسهای آنها بر روی زمین را همه از رسانها دیدیم در نتیجه آن، تمامی سلاحهای پیشرفته امریکایی بدست داعش افتاد .

ناگفته پیداست این پیروزی هم موجب تقویت بنیه نظامی آنها گردید وهم سبب افزایش روحیه تروریستها وهم جلب نیروهای ناراضی را تشدید کرد.بعد دیدیم در ظرف یکی دو روزدر تکریت و استان الانبارهم توانستند پیروزیهای بزرگی را کسب کنند. در ادامه نبرد تا نزدیکی ها بغدا وسامرا رسیدند که اگر کمکهای دولت ایران به موقع نرسیده بود معلوم نبود که بغداد بتواند در مقابل این جنایتکاران مقاومت کند.سپس هم که امریکا تنها با تکیه بر بمبارانهای هوایی بر علیه داعش، وارد این معرکه در عراق گردید.اما داعش چیست واین هیولا از کجا بوجود آمد.قبلا گفتیم داعش بر بستر نارضایتی عمیقی که در عراق وسوریه نسبت به وضع موجود وجود داشت بوجود آمد. از لحاظ نظری آبشخور فکری این گروه ودیگر گروههای سلفی وجهادی از مکتب فکری  وهابیت در عربستان تغذیه میکنند.کمااینکه از لحاظ مالی هم بسیاری از شاهزادگان سعودی به آنها کمک میکنند.همچنین این هیولایی که اکنون از بطری درآمده است معلول واکنشهای نسنجیده و مشکوک برخی از کشورهای منطقه مثل ترکیه وقطروغیره میباشد که  جهت سرگونی دولت سوریه به هر قیمتی، در ظرف دو سه سال اخیر با تجهیز وکمکهای فراوان مالی ونظامی به گروههای مانند داعش وجبهه انصره ودیگر آدمخوران ،کار را به جایی رسانیده اند که دیگر از پس مهار آنها بر نمی ایند.

هیولایی که یک حرف ساده می زد.یا با ما هستید ویا بر علیه ما.( جمله جرج بوش بعد از حملات یازده سپتامبر هم ساده بود).داعش که از نطفه القائده که این خود هم از دست پختهای سرمایه داری جهانیست ،بوجود آمده است اینقدر راه افراط را در پیش گرفته است که القائده در مقابل آنها لیبرال محسوب می گردد.بطوریکه القائده از تند روی آنها بشدت انتقاد میکند.راستش دیگر نمی دانم که از بطری سلفی گری وبنیاد گری،قرار است در آینده چه هیولای دیگری بوجود بیاید که از داعش رادیکالتر باشد.این مکتب که هیچگونه دکترینی در زمینه راهبرد دنیای کنونی به سمت جلو ندارد که هیچ، قرائت آنها از دین هم اینقدر کلیشه ای وسطحیست که تنها راه سعادت را برگشت به گذشته می دانند. آنهم با استفاده از اسلحه های مدرن غربی.و سوار بر تویوتا های ژاپنی.اتفاقا تضاد آنها از ایدئولوژی در اینجا معلوم میشود. من سخت برین باورم که غرب در مبارزه با داعش جدی نیست .حملات بسیار محدود وبی اثر روزهای گذشته در سوریه وعراق بر علیه داعش مرا برین باور رسانیده است که گویا منافع سرمایه داری جهانی وهم چنین بخش سنتی و عقب مانده آن در منطقه خاورمیانه،نظیر ترکیه ،قطر وعربستان برین امر مبتنی است که جهت جلوگیری از هژمونی ایران در منطقه وبخصوص در عراق وسوریه ولبنان به این هیولا نیاز دارد. نگاهی گذارا به مانیفست این گروه ،بخوبی مبین مواضع ضد شیعی وضد ایرانی آنهاست.

در سوریه  ودر شهر کوبانی اوضاع وخیمی در حال تکوین است. آدم خوران داعش از مدتهای قبل سعی در تصرف این شهر را دارند.شوربختانه  از لحاظ موازنه نظامی  نسبت به داعش در وضعیت ضعیفی قرار دارند. در یک ماه اخیر بدین سو شاهد پیشروی گروه خود خوانده دولت اسلامی بسمت این شهر هستیم. موج وسیع آواره گان وپناه جویان بخاطر مجاورت این شهر به ترکیه سرازیر شده اند.تراژدی انسانی در حال تکوین است. و درین باره دولت ترکیه کثیف ترین نقش را بر عهده گرفته است. این دولت که حامی سیاستهای ورشکسته ای در منطقه خاورمیانه بخصوص در مصر وسوریه میباشد، بخاطر سرنگونی دولت بشار اسد( که بنظرم از حیث جذابیت  نسبت  به انواع رنگارنگ وغیر قابل اعتماد اپوزیسیون، قابل قیاس نیست) از هر کمکی به گروه داعش فرو گذار نمی کند.کمکهای لوجیستیکی، مالی ونظامی و حتا ترانزیت جنگجویان از دیگر کشورها ی دنیا نمونه کوچکی از بازی ترک هاست. از طرف دیگر در ائتلاف علیه داعش شرکت میکنند اما کسیت که نداند که ترکها در جهت تقویت داعش گام بر میدارنند.خرید نفت داعش با قیمت نازل بصورت قاچاق،عدم کمک به محاصره شدگان کوبانی وحتا اجازه ورود کسانی به آن سوی مرز که حاضرند بر علیه داعش ودر کنار رزمندگان کرد بجنگند را نمیدهد.

با این حال این دو دوزه بازی ها برای تمامی دنیا و ملتهای حق طلب وجدانهای بیدار معلوم شده است. از سوی دیگر، دشمنی دیرین ترکیه بر علیه کردها سابقه طولانی داشته است. ولذا از هر گونه قدرت گیری کردها در مرزهای خود وحتا در عراق وسوریه پریشان میشود. موضوع دیگری که ترکیه را آشفته کرده است وجود این واقعیت که کردها حاضر به اتحاد با تروریستها بر علیه دولت سوریه نشدند. بر خلاف آنها و بنا به گفته اقای بارزانی ایران اولین کشوری بود که به انها در برابر داعش کمک کرد، دولت ترکیه کاملا بر عکس عمل می کند. میدانیم که مناطق کرد نشین در سوریه که با خروج نیروهای دولت مرکزی بعداز جریانات موسوم به بهار عربی (تجربه ناموفقی در زمینه آزادی و عدالت در بعضی از کشورهای عربی) همراه گردید. تجربه بسیار موفقی ار خودگردانی این اقوام را در منطقه نشان داد.این بار این دموکراسی نه از طرف نیروهای نزدیک به غرب بلکه از طرف  چپ  صورت می گیرد.از جلوه های درخشان این خود گرانی آنهم در منطقه ای پر از اشوب وبلوا وافراطی گری و اعمال غیر انسانی که هنوز هم بریدن سر انسان نماد قدرت وپراکندن ترس در دل مخالفین است صلح طلبی،آزادی زن و مرد در همه عرصه ها،لغو کار کودکان وحتا جنگ زیر هیجده سال،آزادی و برابری انسانها در همه عرصه ها از نمونه های این خودگردانی موفق است. لذا طبیعی به نظر می رسد که دولت ترکیه بخواهد با تکیه بر مزدوران داعش این تجربه را تضعیف کند.

از سویی دیگر،دولت های سرمایه داری که صاحب مجهزترین ارتش وسلاحهای دنیاست در عمل هیچ کمکی به جنگجویان شهر کوبانی نمی کند گویا آنها هم دلخوشی از تجربه موفق چپ در مناطق کرد نشین سوریه ندارند وبدشان نمی اید که داعش کار آنها را بسازد. متاسفانه مانند همیشه آنچیزی که در سیاست ورزیهای عمال سرمایه در جهان لحاظ نمیشود جان آدمی و انسانیت است.آن چه امروز در کوبانی می گذرد مرگ انسانیت است که توسط عمال سرمایه انجام میشود. امروز قبلا از اینکه از دست داعش عصبانی باشیم باید از سیاست بازیهای سرمایه منزجر بود.یعنی جایی که منافعش ایجاد میکند چشم بر هر جنایتی میبند. در بوسنی هرزگوین ودر مقابل چشمان غرب، هزاران انسان به مصلخ برده شدند. در رواندا ودیگر جاها واینبار نوبت کوبانیست. امروز بر تمامی انسانهای شریف وحق طلب رواست تا این اقدامات ضد انسانی را محکوم نمایند . وتلاش کنند تا کوبانی مانند سربرنیتسا نگردد.

با آرزوی پیروزی وموفقیت جنگجویان دلیر کوبانی بر علیه متحجرین داعشی

زنده باد انسانیت

رضارخشان

مهرماه/1393

منبع:پژواک ایران