من شارلی ابدو نیستم
رضا رخشان

من شارلی ابدو نیستم

واقعه  تروریستی دلخراشی که این روزها در فرانسه رخداد ومنجر به مرگ چندین انسان گردید قلب همه ما را بدرد آورده است.طبیعتا هر گونه دلیلی جهت توجیه چنین این اعمالی بدور از اخلاق و انسانیت است. اما از طرف دیگر مدیای سرمایه داری از لحظه ای که این حادثه  واقع شد بسرعت انرا حمله ای به آزادی بیان قلمداد کرده و انتحار کنندگان را مخالف این اصل اساسی در مناسبات لیبرال دموکراسی وانمود می کردند.در نتیجه کشته شدگان مجله فکاهی شارلی ابدو که چندی پیش کاریکاتورهای پیامبر اسلام را منتشر کرده بود را شهدای ازادی بیان معرفی کرده ودر تظاهراتی که دو روز پیش در فرانسه صورت گرفت شعار"من شارلی هستم"مهمترین شعار بود.مشکل من با اینجای داستان است.

مناسبات سرمایه داری در ذات خود منشا شکاف طبقاتی و اختلاف منافع  بین لایه های بالایی و زیرین جامعه است.این لایه های بالایی هستند که بدلیل بهره مندی از مواهب چنین مناسباتی تلاش میکنند تا با وجود رسانه ها و قدرت حاکمه ؛ هزمونی خود را بر سایر طبقات اعمال کنند. معمولا بیشترین وفاداری و تعصب آرمانی نسبت به این مناسبات از سوی سرمایه داران که بهرمندان واقعی سرمایه داری هستند صورت میگیرد. من بجد باور دارم که در پشت هر گونه شعارهای لیبرال دموکراسی ٰنظیر ازادی بیان؛حقوق بشر و غیره منافع سرمایه نهفته است. هیچ بودگان و بیچارگان در مناسباتی که همه امور به گرد سرمایه می چرخد ؛ کی ازادی بیان داشته اند؟ چرا که این قبیل امور نظیر ازادی بیان ؛ حقوق شهروندی ؛حقوق عمومی و غیره که در تقابل با سایر افراد معنا میدهند نقش سرمایه در چرخش قانون به یک سوی این مجادله ؛اصل اساسیست. آزادی از نظر عمال سرمایه ؛تنها در درون این سیستم معنا میدهد. ولاغیر. از طرف دیگر؛ برای  ملتهای فقیر و بیچاره (کشورهای اسلامی نظیر پاکستان وا فغانستان و سایر ملل فقیر ودرمانده که بیشتر افراط گرایی در آن بچشم می اید) که  انسان از هرگونه لوازم مادی جهت تحقق یک زندگی انسانی  درمانده میگردد؛نتیجتا  بسمت تنها عنصر باقیمانده در زندگی خود که اتفاقا ماهیت مادی ندارد(اما بشارت یک زندگی عالی وانسانی  بعد از فردای مرگ در آن وجود دارد)یعنی مذهب؛منقبض میشوند. تنها چاره کار را جهت رسیدن به رفاه وارامش جاودانه و فرار از مصائب و دشواریهای این جهان حاضر را در اعمال تندروانه شعائر دینی میبینند.تقریبا همه تروریستها از کشورهای فقیر و جنگزده  می ایند و عقبه آنرا با خود دارند. و حتا در خود پاریس که نام یک شهر است اما با  پایگاه طبقاتی بسیار؛ضاربان از حومه جنوبی وفقیر نشین بوده اند.بنا بگفته همسایگان ؛آنها افرادی معمولی و ارام که با همه مهربان بودند. پس ضد انسان غربی نبودند. با محیط خود  ستیز نداشته اند.آنها بسراغ شارلی ابدو رفتند که با کاریکاتورهای موهن خود ،بواقع  آخرین ضربه را بر پیکر تحقیر شدگان وارد کردند. چون که تنها چیزی که برایشان مانده بود را در معرض خطر می دیدند.همه انسانها برای آخرین چیزشان تا پای جان می جنگند. قصد من دفاع از این اعمال تروریستی نیست بلکه از حیث اسیب شناسی اجتماعی ؛این مناسبات سرمایه داری بود که اکثریتی را از مالکیت خلع ید کرد. این مناسبات ظالمانه بود که  حسرت یک زندگی انسانی را بر دل خیل عظیمی از انسانها  نشاند.نهایتا  ازین دنیای مادی دست شستند و در رویای بهشت خود بودند که شارلی ابدو این یگانه دارایشان را هدف قرار داد. بنظر من این حرکتی بیرحمانه وتحقیر کننده است.نه با توجیه ازادی بیان ونه هیچ چیز دیگر .

رضا رخشان

23/دیماه/1393

منبع:پژواک ایران


فهرست مطالب رضا رخشان در سایت پژواک ایران 

*فعالین حقوق بشر یا موج سواری بر روی بدبختی کارگران؟  [2018 Sep] 
*سخن یک کارگر با عباس آخوندی وزیر راه وشهر سازی  [2018 Feb] 
*خانه کارگر، شما متهم هستید   [2018 Feb] 
*چه کسی مسبب سرنوشت تلخ مردم عفرین هست؟  [2018 Feb] 
*سهام عدالت یا تحقیر زحمتکشان؟  [2018 Jan] 
*پشیمانی موقوف  [2017 Dec] 
*فرصت طلبی های آزار دهنده  [2017 Dec] 
*شبح خوفناک برنامه وبودجه در ایران   [2017 Dec] 
*وقتی زن بی پناه است  [2017 Nov] 
*خودمان را گول نزنیم ما ملت بزرگی نیستیم  [2017 Sep] 
*از ژن برتر تا بابای بند باز   [2017 Jul] 
*تسلیت به کارگران،تبریک به سرمایه داران  [2017 Jul] 
*تلاش جهت شرکت در اجلاس ای ال او با چه هدفی صورت می گیرد؟  [2017 Jun] 
*این انتخابات متفاوت است   [2017 May] 
*همدردی کارگران هفت تپه در غم فاجعه معدن یورت  [2017 May] 
*جهان با سرعت به راست میتازد  [2017 Jan] 
*رفیق فیدل هم رفت  [2016 Nov] 
*آقای روحانی معیار شما در شرمسار خواندن وقایع چیست؟   [2016 Nov] 
*طبقه کارگر در امریکا و پدیده ترامپ‎   [2016 Nov] 
*کوروش و برخی از چپ ها  [2016 Nov] 
*باز هم طومار، بازهم درخواست   [2016 Oct] 
*آقای روحانی دست شما درد نکند  [2016 Oct] 
*نبرد حلب وبازیهای پیرامون آن  [2016 Oct] 
*مصیبتی بنام اصلاح طلبان   [2016 Sep] 
*چرا من به روحانی رای نمی دهم؟  [2016 Sep] 
*ارتجاع تروریستی محصول سرمایه داری است: در باره حوادث تروریستی فرانسه  [2016 Jul] 
*باز هم درباره اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده، پاسخ به برخی انتقادات  [2016 Jul] 
*ادعاهای بزرگ,با دستاوردهای کوچک  [2016 Jul] 
*تبریک بخاطر ازادی عظیم زاده   [2016 Jul] 
*به این دوعدد نگاه کنید: ٤٥هزار تومان،٢٥٠میلیون تومان   [2016 Jun] 
*کارخانه ارج تعطیل شد   [2016 Jun] 
*جز تشکل کارگری راهی نیست   [2016 Jun] 
*وقتی کارگر شلاق میخورد  [2016 Jun] 
*ترکیه وبازیهای شکست خورده  [2016 Feb] 
*کارگران وانتخابات  [2016 Feb] 
*نقش نفت در توافق هسته ای  [2016 Feb] 
*کاهش قیمت نفت وبازیهای پیرامون آن نفت  [2016 Jan] 
*نکاتی پیرامون اخراج خبرنگاران بخش کارگری ایلنا  [2015 Jul] 
*از جنگ نیابتی تا چماقی بر سر زحمتکشان  [2015 Apr] 
*آیا نسل ما سوخت؟  [2015 Feb] 
*همچنان ایستاده ایم  [2015 Jan] 
*شارلی ابدو بودن افتخاری ندارد  [2015 Jan] 
*من شارلی ابدو نیستم  [2015 Jan] 
*در کوبانی ،انسانیت را می کشند  [2014 Oct] 
*سخنی با آقای منصور اسانلو  [2014 Jun] 
*کارگران بازهم فقیرتر میشوند  [2014 Jun] 
*نگاهی انتقادی به نظریۀ سرمایه داری انگل تجاری، و نکاتی درباره جهانی شدن وامپریالیسم  [2013 Nov] 
*اینبار عدالت پیروز است  [2013 Aug] 
*روز جهانی کارگر روز ماست  [2013 Apr] 
*وقتی کارگر خود را تحقیر می کند  [2013 Feb] 
*کارگر، آزادی ، سرمایه  [2012 Sep] 
*نامه دوم به دوست گم شده ام  [2012 Sep] 
*یارانه ها، تلاشی برای یک ارزیابی واقعی  [2010 Dec] 
*نگاهی به زندگی اکبر خوش كوشك یکی از عناصر امنیتی نظام  OIthCfdvmetfBTAX [2010 May] 
*مایک خانواده هستیم  [2009 Dec]