اخیرا عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در مقاله ای از وضعیت هولناک جامعه ی ایران سخن رانده است. اینکه جامعه رو به زوال است آخوندی می گوید:  «واقعیت این است که جامعه ما در حال زوال اجتماعی است. یعنی امکان اینکه مشکلات بنیادی خود را رفع کند، ارزش افزوده ایجاد کند و امید را تزریق کند، ندارد. این یک واقعیت است که اگر آن را در لفافه بیان کنیم، راهی برای درمان آن پیدا نخواهیم کرد.  پایان نقل قول

او از پایین آمدن بردباری اجتماعی و اینکه تجمعات مسالمت آمیزمردم، فورا به خشونت کشیده میشود گله میکند او از همه اینها می گوید.اما یک چیز را نمی گوید ،اینکه چرا به این مرحله رسیدیم؟ قطعا مردم در پیدایش این مصائب ودرد ورنج ،تقصیری نداشتند.چرا آخوندی حاضر نیست بپذیرد که عملکرد مشعشع ایشان ودولتی که قرار بود بذر امید و تدبیر بکارد ، بهبودی اوضاع جامعه را سامان ببخشد اکنون بجایی رسیده ایم که روزانه از در و دیوار ،مشکل وبدبختی بر سر مردم بینوا آوار میشود.بانکها یا ورشکسته شده اند ویا مابقی هم به همان سرنوشت دچار میشوند.مقصر کیست ؟ مردم؟ تورم و کاهش ارزش پول ملی ،سرعتی شتابان گرفته است.چه کسی  مقصر است؟ هر روز ودر گوشه کنار کشور شاهد برملا شدن اختلاسها و دزدیهای هزار میلیاردی هستیم بطوریکه گویا مسابقه ای برای زدن بالاترین رکورد گینس در زمینه اختلاس برگذار شده است.بازهم کی مقصرکیست ؟یک روز تراژدی پلاسکو ،روزی دیگر حادثه سانچی .بعد سقوط هواپیمای مسافربری ،بازهم  مقصر همه اینها چه کسانی هستند؟اگر مردم سنگ هم بودند به صدا در می امدند. اقای اخوندی خود را به کوچه علی چپ نزنید .در همه اینها شما مقصرید .این عملکرد فاجعه بار شما بوده است که این چنین ملت را شاکی و عصبی کرده است.چرا هیچ نقدی از خودتان نمی کنید؟چرا به سومدیریت دولت مطبوعتان هیچ اشاره ای نمی کنید؟مدیریت بحران شما ،کدام فاجعه ملی را از زلزله کرمانشاه گرفته تا پلاسکو وغرق شدن سانچی را توانست بخوبی مدیریت کند؟ بازهم مردم مقصرند؟اینکه عصبانی شده اند؟ اینکه ناسپاس شده اند ؟شما همیشه بجای پاسخگویی و پذیرش خطاهای فاحش،با فرافکنی وفرار روبه جلو ،سعی در تغییر معادله را داشته اید.کجا رفت آنهمه شعارهای پر طمطراق و دهن پرکن دولت بااصطلاح تدبیر وامید؟ کلیدهایتان به چکار آمد وقتی که خودتان قفل بودید؟ این ملت خسته است .این ملت ناراحت و خشمگین است .این همه معضل و اتفاقات تلخ در کشور به وقوع می پیوندت دریغ از یک عذرخواهی،دریغ ازیک مسئولیت پذیری، دریغ ازیک استعفا و دریغ ازیک برکناری و پذیرش خطا.اکنون که در فصل زمستان وسرما هستیم مردم زلزله زده کانکس ندارند. تو بعنوان وزیر راه وشهرسازی برای مردم کرمانشاه چکار کرده ای؟عزیز من ،شما بعنوان شاکی از زوال جامعه ایران، نتوانسته ای کانکس برای زلزله زدگان تهیه کنی آنوقت در نقش تئوریسین و بعنوان مقاله نویس از کاهش بردباری جامعه سخن میرانی؟مقصر اول وآخر این زوال ،عملکرد هولناک شخص شما و سایر مسئولینی است که این چنین موجب درد و رنج در جامعه شده اند.

لطفا فرار رو به جلو نکنید شما باعث زوال ما شدید.ایا براستی بدنبال دلیل می گردید ؟ چند نمونه ازین ستم اجتماعی را می گویم.شما بهترین خانه و ویلا را توی منطقه اعیان نشین لواسان دارید ما کارگران  از این سو، گدای حقمان هستیم.شما حقوقهای چند صد میلیونی ونجومی برای خود صادر می کنید ما حقوق پایین تر از خط فقر وبا تاخیرهای چند ماهه دریافت می کنیم. شما در بانکهای خارج کشور صاحب سرمایه هستید اما موسسات ملی در داخل کشور، سپرده های مردم را بالا می کشند.اقا زاده هایتان ،سوار پورشه و مازاراتی   در خیابانهای تهران ، مشغول پزدادن ثروت بابا هستند اما ما کارگران شرمنده زن وبچه هایمان هستیم.شما براحتی صاحب املاک نجومی می گردید اما ما هنوز اندر خم مسکن مهر هستیم.هنوز هم بگویم؟

لطفا مقاله ننویسید.یا به وظایفتان عمل کنید و یا با پذیرش عجز و ناتوانایی از مسئولیت کنار بروید.

با ارزوی دنیایی بهتر وانسانی تر

رضارخشان

کارگر شرکت نیشکر هفت تپه

8/12/1396

منبع:پژواک ایران