سرنوشت اینگونه به درب میکوبد: نابودی ایران
نیک آهنگ کوثر
سمفونی شماره ۵ بتهوون را باید از نو شنید و وحشت کرد
انتشار نقشه تجمیعی کاهش منابع آب شرب خاورمیانه و شمال آفریقا در سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۵، درست همزمان با دلنگرانیهای سیاسی به ظاهر با اهمیت در ایران و جهان، از چشم بسیاری از اهل دانش و فن و ایده، دور مانده است. کمتر رسانهای به این مقوله پرداخته که در این سالها، چه برسر کشورمان آمده واز کجا به اینجا رسیدهایم؟ و رسانهها به جای اینکه اهل فن را به خدمت گیرند و توجه مردم را به این مهم جلب کنند، نگران آینده «سردار عارف» و حسن خمینی و هاشمی رفسنجانی و علی لاریجانی و بقیهی جانیها هستند.
باعث تاسف است که مهمترین مساله کشورمان، به اندازهای که باید و شاید، راهی به رسانههای جریان اصلی نمییابد ولی مسائل زودگذر و بیاهمیت، منبع نان خوردن بسیاری از کارکنان این رسانهها شده است. تحقیق، کار آسانی نیست و بسیاری از روزنامهنگاران ایرانی، روش تحقیق نمیدانند و نمیشناسند و حاضر نیستند بپذیرند که باید بیشتر خواند و بیشتر جست تا به مخاطب دانسته کاملتری تقدیم کرد.
انتشار نقشه تجمیعی منابع آب شیرین، زنگ خطری است برای مردم، برای مدیران و نمایندگان مردم در ایران، اما آیا تا کنون از نمایندگان مجلس شورای اسلامی چیزی برای نجات سرزمینمان شنیدهاید؟ اینها چه کسانی را نمایندگی میکنند؟ مردم، دولت یا حکومت را؟
به نقشه بنگرید: وضع کدام کشور خطرناکتر است؟ کدام کشور در طول سالیان اخیر بیشترین منابع آب سطحی و زیرزمینی خود را از دست داده است؟ باید نگران آینده کدام کشور بود؟ همین الانش هم وضع نگران کننده است...
به سیاستهای نظام حاکم بنگرید؛ به رفتار اکثر ایرانیان بنگرید. آیا میتوانید قسم بخورید که ایرانیان و مدیرانشان رفتار و کرداری هوشمندانه دارند؟
همه گناه بر گردن گرمایش زمین و تغییر اقلیم نیست! مگر از ۳۰ سال پیش پیشبینی نمیشد که وضعیت منابع آب سرنوشت خاورمیانه را تعیین خواهد کرد؟ مگر از ۳۰ سال پیش دانشمندانی در ایران فراید نمیزدند که سدسازی به دشتهای ایرانزمین آسیب خواهد رساند و عدم مدیریت سفرههای آب زیرزمینی چه خطرهایی به بار خواهد آورد؟
کاهش رطوبت سطح زمین در ایران، نگران کننده است. به قول دکتر ناصر کرمی «تابستانها با طوفان گرد و غبار طرفیم و زمستانها با آلودگی هوا». خشک شدن سطح بیشتر دشتهای ایران، نتیجه چیست؟ جز بیقانونی و بیمسوولیتی در حفر چاههای عمیق و ساخت سدهای عظیم؟
کوبه مرگ بر در ایران زده میشود و ما ناشنواییم.
سرنوشت هیچ مردمی را نمیتوان تغییر داد، مگر مردم، خود تغییر کنند!
منبع:خودنویس