ممنوع‌الخروج
بهروز ریحانی
اصلا در دنیا موجوداتی موذی‌تر، دروغگوتر، شارلاتان‌تر از آخوندهای ایرانی محال است که پیدا شود. آدمکشی، گروگانگیری، سربه‌نیست کردن انسانها، فساد و دزدی از ویژگی‌های بارز این حیوانات وحشی می‌باشد. برای نمونه به دون پاشیدن یک رأس از آن‌ها توجه کنید:
غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی موجودی است که تاکنون چندین بار مخالفین خدش را گاز گرفته و به اژهای گوش‌خوار معروف می‌باشد.
اژهای دست پرورده‌ی مدرسه حقانی است، مدرسه‌ای که تعداد زیادی از مدیران ارشد امنیتی و قضایی نظام آخوندی در آن درس جنایت، قساوت و فساد فراگرفته‌آند. بررسی سوابق جنایی اژهای شامل چندین کتاب قطور خواهد شد. از مناصبش در وزارت اطلاعات تا دادستانی دادگاه ویژه روحانیت گرفته تا شرکت مستقیم‌اش در سرکوب مطبوعات و روزنامه نگاران تا نقش‌اش در قتل‌های زنجیره‌ای. او که عصاره‌ی قساوت ، جنایت و رذالت می‌باشد بعد از این که بر قوه قضاییه تکیه زد یک حرف درست زد و گفت: «هیچ ایرانی که تبعه ایران اکنون در خارج از کشور است، ممنوع‌آلورود نیست و منعی برای بازگشت به کشور ندارد.» اصلا جمهوری اسلامی همین را از مخالفین خودش در خارج از کشور می‌خواهد که برگردند و یک راست روانه بازداشتگاه‌ّا،زندان‌ها و خانه های امن وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران شوند.
کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار، در سال ۹۵ بعد از ده سال اقتامت در خارج از کشور به یاران بازگشت و در بدو ورود به ایران دستگیر شد. وی بعد از یالا بیای محسنی اژهای در توئیتی نوشت: نفعی که تا الان برای من داشته (یعنی بازگشت به ایران) بازداشت در تاکسی، هفته‌ها حبس و بازجویی در انفرادی بازداشتگاه ۲۰۹ اوین، به زور روانه بیمارستان روانی کردن،۹ بار بی‌هوش کردن ،درمان اجباری با شوک الکتریکی، محکومیت به ۱۱ سال زندان، تشکیل یک دادگاه ۳ دقیقه‌آی و تحمل سه سال حبس در اوین» یک روشنفکر، نویسنده، آزادیخواه و فعال سیاسی مخالف جمهوری اسلامی باید یا گول دروغ و دغل‌ها را خورده باشد و یا اژهای و امثال او مغز او را خورده باشند که حتی یک لحظه فکر بازگشت به ایران را بکند. البته که هیچ ایرانی از نظر محسنی اژهای ممنوعالورود به ایران نبوده و نیست،اما بدون تردید ممنوع الخروج خواهد شد. بنابر این از نظر جمهوری اسلامی ممنوعالورود خیر، ممنوع‌الخروج آری. حکومتی که در روز روشن شهروندان مخالف خودش را با شیوه‌های مختلف و پرستویی از کشورهای اروپایی و آمریکا به کشورهای همسایه می‌کشاند و از آن‌جا همچون گروه‌های مافیایی آن‌ها را می‌رباید و به درون کشور می‌برد، حال حساب کنید که اگر همین مخالفین با پای خودشان روانه کشور شوند چه زندان‌ها، و شکنجه‌ها که در انتظارشان خواهد بود. باید به این آخوند دون مایه گفت:برو این دام بر مرغ دگر نه / که عنقا را بلند است آشیانه
عنقا (سیمرغ) است، سیمرغ‌ها و آزادیخواهن ایرانی و پناهندگان در خارج از کشور، هیچ‌گاه ننگ بازگشت به زیر قبای آخوندهای سفله و ضد بشر را نمی‌پذیرند. آرزوی بازگشت و دیدار وطن شاید بزرگترین خواسته‌ی آن‌ها باشد اما نه به هر بهایی.
منبع:پژواک ایران