جعل سخنرانی یک رئیس جمهور ! ‌؟
م-ت اخلاقی

بدنبال سربریدن ساموئل پاتی آموزگار فرانسوی توسط یک مسلمان معتقد به دین اسلام ، آقای مانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در دانشگاه سوربون پاریس سخنانی ابراز داشت که سخنان ایشان در چندین سایت و همچنین در فضای مجازی همانند تلگرام و واتساپ و غیره با ترجمه شفاهی فارسی انتشار یافت .
 
توجه همه خوانندگان این مطلب را که چه به زبان فرانسه آشنا باشند و یا نه در زیر به این ترجمه شفاهی فارسی که بر روی سایتها و دیگر فضاهای مجازی نشر داده شده است را جلب می نمایم.
 
 
 
 امُا،
 
حال به سخنرانی رئیس جمهور فرانسه به زبان فرانسوی و بدون ترجمه شفاهی آن به زبان فارسی در زیر گوش می دهیم  :
 
 
 
آیا در این سخنرانی به زبان فرانسه ، ۶ اسم { الله،محمد، عایشه، عمر، صحیح بخاری و صحیح مسلم} به گوش شما شنوندگان حتی برای ۱ بار هم شده شنیده می شود  ؟
 
اگر شک دارید، لطف کرده دوباره به آن گوش فرا دهید .
 
حال اگر به زبان فرانسه حتی آشنایی مختصری داریم  به
 
متن کامل سخنرانی آقای مانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه که از گفتار به نوشتار در زیر به زبان فرانسه آمده است توُجه کنیم :
 
Hommage national à Samuel Paty : le discours de Macron
 
Mesdames, Messieurs,
Ce soir je n’aurai pas de mot pour évoquer la lutte contre l’islamisme politique radicale qui mène jusqu’au terrorisme, les mots je les ai eus. Le mal, je l’ai nommé. Les actions nous les avons décidées, nous les avons durcies. Nous les mènerons jusqu’au bout. Ce soir je ne parlerai pas du cortège de terroristes, de leurs complices et de tous les lâches qui ont commis et rendu possible cet attentat. Je ne parlerai pas de ceux qui ont livré son nom aux barbares. Ils ne le méritent pas. De nom, eux, n’en ont même plus. Ce soir je ne parlerai pas d’avantage de l’indispensable l’unité que toutes les françaises et français ressentent. Elle est précieuse et oblige tous les responsables à s’exprimer avec justesse et à agir avec exigence. Ce soir je veux parler de votre fils. Je veux parler de votre frère. De votre oncle. De celui que vous avez aimé, de ton père. Ce soir je veux parler de votre collègue de votre professeur tombé parce qu’il avait fait le choix d’enseigner, assassiné parce qu’il avait décidé d’apprendre à ses élèves à devenir citoyens. À apprendre les devoirs pour les remplir. À apprendre les libertés pour les exercer. Ce soir je veux vous parler de Samuel Paty. Samuel Paty aimait les livres, le savoir plus que tout. Son appartement était une bibliothèque. Ses plus beaux cadeaux, des livres pour apprendre. Il aimait les livres pour transmettre à ses élèves comme à ses proches la passion de la connaissance, le goût de la liberté. Après avoir étudié l’histoire à Lyon et avoir envisagé de devenir chercheur, il avait emprunté la voie tracée par vous, ses parents. Instituteur et directeur d’école à Moulins en devenant chercheurs en pédagogie, comme il aimait à se définir, en devenant professeur. Aussi où nous pouvions trouver meilleur endroit que la Sorbonne, notre lieu de savoir universelle depuis plus de huit siècles. Le lieu de l’humanité pour que la nation puisse lui rendre cet hommage. Samuel Paty, aimait passionnément enseigner. Il le fit si bien dans plusieurs collèges et lycées jusqu’à celui de Conflans Sainte Honoré. Nous avons tous ancrés dans nos cœurs, dans nos mémoires le souvenir d’un professeur qui a changé notre existance. Vous savez cet instituteur qui nous a appris à lire, à compter, à nous faire confiance. Cet enseignant qui, nous a pas seulement appris un savoir mais nous a ouvert un chemin par un livre, un regard, un instant passé par sa considération. Samuel Paty était de ceux-là. De ses professeurs qu’on n’oublie pas. De ces passionnés capables de passer des nuits à apprendre l’histoire des religions pour mieux comprendre ses élèves, leurs croyances. De ces humbles qui se remettait mille fois en question, comme pour ce cours sur la liberté d’expression, la liberté de conscience qu’il préparait depuis juillet, encore l’été dernier à Moulins à vos côtés. Des doutes qu’il partageait par exigence, par délicatesse. Samuel Paty incarnait au fond ce professeur dont rêvait Jaurès dans cette lettre aux instituteurs qui vient d’être lue. La fermeté unis à la tendresse. Celui qui montre la grandeur de la pensée. Enseigne le respect. Donne à voir ce qu’est la civilisation. Celui qui s’était donné pour tâche de faire des républicains. Alors revient en écho les mots de Ferdinand Du Buisson : « Pour faire un républicain » écrivait-« il faut prendre l’être humain si humble et petit qu’il soit, lui donner l’idée qu’il faut penser par lui-même. Qu’il ne doit ni foi, ni obéissance à personne qu’à lui-même . Chercher la vérité et non pas à la recevoir toute faite d’un maître, d’un directeur, d’un chef, quel qu’il soit ». Faire des républicains, c’était le combat de Samuel Paty. Et si cette tâche aujourd’hui peut paraître titanesque, notamment là où la violence, l’intimidation, parfois la résignation prennent le dessus, elle est plus essentielle et plus actuelle que jamais. Ici, en France, nous aimons notre nation. Sa géographie, ses paysages et son histoire, sa culture et ses métamorphoses, son esprit et son cœur. Et nous voulons l’enseigner à tous nos enfants. Ici en France nous aimons le projet tout à la fois terrien et universel que porte la république. Son ordre et ses promesses, chaque jour recommencés. Alors oui, dans chaque école, dans chaque collège, dans chaque lycée, nous redonnons aux professeurs le pouvoir de faire des républicains, la place et l’autorité qui leur reviennent. Nous les formerons, les considérons comme il se doit. Nous les soutiendrons et les protégerons autant qu’il faudra dans l’école comme hors de l’école. Les pressions, l’abus d’ignorance et d’obéissance que certains voudraient instaurer n’ont pas leur place chez nous. « Je voudrais que ma vie et ma mort servent à quelque chose » avait-il dit un jour comme par prescience. Alors pourquoi Samuel fut-il tué ? Pourquoi ? Vendredi soir, j’ai d’abord cru à la folie aléatoire, à l’arbitraire absurde. Une victime de plus du terrorisme gratuit. Après tout, il n’était pas la cible principale des islamistes. Il ne faisait qu’enseigner. Il n’était pas l’ennemi de la religion dont ils se servent. Il avait lu le Coran. ll respectait les croyances. Il s’intéressait à la civilisation musulmane. Non tout au contraire, Samuel Paty, fut tuer précisément pour tout cela. Car il incarnait la république qui renaît chaque jour dans les salles de classe, la liberté qui se transmet et se perpétue à l’école. Samuel Paty fut tué parce que les islamistes veulent notre futur et qu’ils savent qu’avec des héros tranquilles tels que lui, ils ne l’auront jamais. Eux séparent les fidèles et les mécréants. Samuel Paty ne connaissait que des citoyens. Eux se repaissent de l’ignorance, lui croyait dans le savoir. Eux cultivent la haine de l’autre, lui voulait sans cesse en voir le visage, découvrir la richesse de l’altérité. Samuel Paty fut victime de la conspiration funeste de la bêtise, du mensonge, de l’amalgame, de la haine de l’autre. De la haine de ce que profondément, existentiellement nous sommes. Samuel Paty est devenu vendredi le visage de la république. De notre volonté de briser les terroristes, de réduire les islamistes de vivre comme une communauté de citoyens libres dans notre pays. Le visage de notre détermination à comprendre, à apprendre, à continuer d’enseigner, à être libre. Car nous continuerons professeur. Nous défendrons la liberté que vous enseignez si bien. Et nous porterons haut, la laïcité. Nous ne renoncerons pas aux caricatures, aux dessins, même si d’autres reculent. Nous offrions toutes les chances que la république doit à toute sa jeunesse sans discrimination aucune. Nous continuerons professeur, avec tous les instituteurs et professeurs de France, nous enseigneront l’histoires avec ses gloires comme ses vicissitudes. Nous ferons découvrir la littérature, la musique, toutes les œuvres de l’âme et de l’esprit. Nous aimerons de toute nos forces le débat, les arguments raisonnables, les persuasions aimables.
 
Nous aimerons la science et ses controverses comme vous. Nous cultiverons la tolérance. Comme vous nous chercherons à comprendre sans relâche et comprendre encore d’avantage cela qu’on voudrait éloigner de nous. Nous apprendrons l’humour, la distance. Nous rappellerons que nos libertés ne tiennent que par la fin de la haine et de la violence. Par le respect de l’autre. Nous continuerons professeures. Et tout au long de leur vie les centaines de jeunes gens que vous avez formé exerceront cet esprit critique que vous leur avez appris. Certains d’entre eux deviendront des enseignants à leur tour. Alors, ils formeront des jeunes citoyens à leur tour. Ils seront aimer la république. Ils seront comprendre notre nation, nos valeurs, notre Europe dans une chaîne de temps qui ne s’arrêtera pas. Oui ce combat pour la liberté et pour la raison dont vous êtes désormais le visage. Parce que nous vous le devons. Parce que nous nous le devons. Parce qu’en France, professeur, les lumières ne s’éteignent jamais.  Vive la république, Vive la France.
 
و حال به متن ترجمه شده سخنرانی کامل رئیس جمهور فرانسه آقای مانوئل مکرون  از زبان فرانسه به فارسی که توُسط یک مترجم حرفه ای برگردانده شده توجه کنیم :
 
 
احترام ملّی به ساموئل پاتی : سخنرانی مکرون
 
خانمها و آقایان،
امشب من کلمه ایی نخواهم داشت برای مطرح کردن مبارزه با اسلام سیاسی تندرو که به تروریزم می کشاند. کلمات را گفته ام. قبلاً پلیدی این عمل را نام برده ام. تصمیم به اقدامات را گرفته ایم. آنها را به انتها خواهیم رساند. امشب در مورد صف ترورریستها و همدستان آنها و بزدلانی که امکان این حمله را فراهم آوردند صحبت نخواهم کرد. در مورد آنهائی که اسم او را به بربرها دادند سخنی نخواهم گفت. آنها لیاقت آن را ندارند که در مورد آنها صحبت کنم. و نه حتی دیگر می شود اسمی روی آنها گذاشت. امشب در مورد وحدت زنان و مردان  فرانسه که خود ضرورت آن را احساس می کنند هم صحبت نخواهم کرد. این یک وحدت گرانبها است و مسٔولان را ملزم می کند که درست سخن بگویند وعمل کنند.
 
امشب می خواهم در مورد پسرتان صحبت کنم. درمورد برادرتان، عمویتان، در مورد آن کسی که دوستش داشتید، در مورد پدرت. امشب می خواهم در مورد همکارت، آموزگارت که به خاک افتاد برای اینکه انتخابش آگاهی دادن بود صحبت کنم .وی کشته شد به دلیل اینکه می خواست یه دانش آموزانش شهروند بودن  و انجام وظیفه شهروندی را و مفهوم آزادی لازم برای انجام وظایف  شهروندی را بیاموزد. امشب می خواهم در مورد ساموئل پاتی صحبت کنم. ساموئل پاتی کتابها و دانش را بیش از هر چیز دوست می داشت. آپارتمانش کتابخانه ایی بود. زیباترین کادوهایش کتاب بودند. کتاب برای یاد گیری. او کتابها را دوست داشت برای منتقل کردن دانش به شاگردان و نزدیکانش. بعد از تحصیل تاریخ در لیون[1] و با توّجه به اینکه می خواست محقق  شود، اما راهی را که شما، والدینش در نظر گرفته بودید را پیش گرفت. او لذا آموزگار و مدیر مدرسه مولن[2] شد. او دوست داشت در مورد خودش بگوید که با آموزگاری محقق تعلیم و تربیت شده. در این صورت چه مکان بهتری برای احترام به او می توانستیم انتخاب کنیم به غیر از دانشگاه سُوربن (مکان علم جهانی از ۸ قرن پیش).این مکان انسانیت، برای اینکه ملت بتواند از او یاد کند. ساموئل پاتی پراز شور تعلیم دادن بود. او این کار را  بسیار خوب انجام داد در چندین  دبستان و دبیرستان تا رسیدن به دبیرستان کُنفلان سَنت اونوره[3].
 
ما همگی درقلبها، درحافظه هایمان خاطره  یک معلمی را حک کرده ایم که زندگیمان را تغییر داده. می دانید همان آموزگاری که به ما خواندن ، حساب کردن ،به خود اعتماد کردن را آموخت . همان آموزگاری که فقط علم نیاموخت، بلکه  برای ما جاده ایی ازراه یک کتاب ، یک نگاه، یک لحظه توّجه باز کرد. ساموئل پاتی از این نوع آموزگاران بود. از آن آموزگارهایی که فراموش نمی شود. از آن انسانهای پر شوری که قادر بود شبها پای یاد گیری تاریخ مذاهب بنشیند برای اینکه شاگردان و اعتقادات آنها را بهتربفهمد. از آن انسانهای فروتنی بود که هزارها بار خودش را زیر سوال می برد، مانند آن کلاسی که در مورد آزادی بیان ، آزادی وجدان از ماه ژوئیه  تابستان سال پیش در مولن  در کنار شما آماده کرده بود. و تردیدهایش را با ظرافت با شما همکارانش در میان می گذاشت . در اصل ساموئل پاتی، از آن نوع آموزگارانی بود که در نامه اییکه قبلآ[4] از نوشته ژورس[5] آورده شده بود، استحکامی داشت همراه با لطافت. فردی که عظمت اندیشه را نشان می دهد. احترام می آموزد. نشان می دهد تمدن چیست. فردی که به خودش وظیفه تربیت کردن جمهوری خواهان را داده بود. در چنین دیدی هست که می شود انعکاس کلمات فردینان دوبویسون[6] را دید که می گفت‌ : «برای یک «جمهوری خواه» ساختن، باید به پایین ترین و کوچک ترین فرد جامعه این فکر را داد که خودش باید فکر کند. که نباید باور یا اطاعت پذیری داشت از هیچکسی به غیر از خود. باید دنبال واقعیت بود و نه واقعیت را از طرف استادی، مدیری، رئیسی دریافت کرد. {فرد جمهوریخواه} ساختن، مبارزه ساموئل پاتی بود. و آگر این کار امروز {غول پیکر} بنظر می رسد، بویژه آنجاییکه خشونت، تهدید، گاهی وقتها تن دادن چیره می کند، این کار در زمان حال بیش از همیشه ضروری می باشد. اینجا در فرانسه، ما کشورمان ، جغرافیایش ، مناظر ، تاریخ ، فرهنگ و تغییرشکلهایش را، روحیه و قلبش را دوست داریم . و ما میخواهیم اینها را به دانش آموزانمان بیاموزیم. اینجا، در فرانسه ما پروژهای واقعی وجهانشمول که جمهوری در خود می پروراند را دوست داریم. عطر و وعده هایش را که هر روز از سر گرفته می شوند. در این صورت آری، درهر مدرسه، هر مدرسه راهنمایی ،هر دبیرستان، ما به همه آموزگاران جا و قدرتی که باید داشته باشند برای جمهوری خواه تربیت کردن را می دهیم.  ما آنها را آموزش خواهیم داد، ما آنها را آنطوری که لازم هست برایشان ارزش قائل می شویم. ما تا جایی که لازم باشد ازآنها حمایت و مراقبت می کنیم چه در مدرسه، چه در بیرون مدرسه. فشارها، سو استفاده از جهل و مطیع بودنی که بعضیها می خواهند پیاده کنند در میان ما جایی ندارند.
 
 «من می خواهم زندگی و مرگم فایده ایی داشته باشد»
 
این سخنی هست که او روزی انگار از روی پیشبینی گفته بود. پس چرا ساموئل پاتی کشته شد؟ چرا؟
 
جمعه شب ابتدا فکر کردم که او قربانی یک جنون تصادفی ، یک خودسری پوچ شده بود. یک قربانی بیشتر تروریزم مجانی. بخصوص، او هدف اصلی تروریزم اسلامی نبود. او فقط آموزش می داد. او دشمن دینی که، آنها به آن معتقد بودند نبود. او قرآن را خوانده بود. به اعقاید مختلف احترام می گذاشت. او به فرهنگ اسلامی علاقمند بود. نه، برعکس، به این خاطر ساموئل پاتی کشته شد. بدلیل اینکه او سنبل جمهوریی بود که هرروز در کلاسها دوباره زاده می شود، آزادی که منتقل و تداوم می یابد. ساموئل پاتی کشته شد بدلیل اینکه آنها می خواهند آینده ما را از ما بگیرند. و می دانند با قهرمانان آرامی مانند او، آنها آن آینده را هرگز بدست نخواهند گرفت. آنها مومنان و کافران را ازهم جدا می کنند. ساموئل پاتی فقط شهروندان را می شناخت. آنها ازجهل تغذیه می کنند، و بلعکس او به آگاهی اعتقاد داشت. آنها کینه به دیگران را رشد می دهند، اما ساموئل می خواست بدون وقفه چهره وغنیمت متفاوت بودن را کشف کند. ساموئل پاتی قربانی توطئه مهلک حماقت، دروغ، ادغام، نفرت از دیگران شد. آنها کینه به چیزی دارند که ما عمیقا وبا تمام وجود هستیم. ساموئل پاتی جمعه تبدیل به چهره جمهوری شد. وی چهره اراده ما شد برای خرد کردن تروریزم، تا اسلام گرایان به عنوان جمعیتی از شهروندان، آزاد در جامعه ما زندگی کنند. او چهره عزم ما برای درک ، یادگیری وادامه آموزش، آزاد بودن است. بدلیل اینکه ما ادامه می دهیم، ای آموزگار. ما از این آزادی که شما  به این حد خوب می آموختید دفاع خواهیم کرد. ما پرچم سکولاریزم را برافراشته نگه خواهیم داشت. ما از کاریکاتور کشیدن، نقاشی کردن، دست نمی کشیم حتی اگر دیگران عقب نشینی می کنند. ما تمام امکاناتی که جمهوری خواهان باید به فرزندانشان بدهند را بدون هیچ تبعیضی  به آنها می دهیم.
 
ما آموزگاران ادامه خواهیم داد، با تمام معلمان و آموزگاران فرانسه تدریس تاریخ را با تمام جلال وافتخاراتش ادامه خواهیم داد. ما ادبیات، موسیقی، و همه آثار زائیده  ازروح و روان را عیان خواهیم کرد. ما با تمام قدرت  ،بحث، استدلالهای منطقی، اقناع مهربانانه را دوست خواهیم داشت. ما علم و تناقضات آن را مثل شما دوست خواهیم داشت. ما مدارا بودن را پرورش خواهیم داد. ما همانند شما بطور خستگی نا پذیربه دنبال فهمیدن و بیشتر فهمیدن چیزهائی که می خواهند  از ما دور کنند ادامه خواهیم داد. ما طنز و با فاصله نگاه کردن را یاد خواهیم داد. ما یاد آوری خواهیم کرد که آزادیها بستگی دارند به پایان کینه و خشونت  و احترام به دیگری. ما ادامه خواهیم داد آموزگار. برخی از جوانانی را که شما آموزش داده اید  از این روحیه انتقاد جویی در طول زندگی استفاده  خواهند کرد. برخی از آنها به نوبه خویش آموزگارخواهند شد. آنها  جمهوری را دوست خواهند داشت . آنها ملتمان ، ارزشهایمان  و اروپایمان را که در زنجیر زمانه  متوقف نخواهد شد خواهند فهمید . آری شما از این  به بعد جهره این مبارزه برای آزادی و منطق هستید. بخاطر اینکه این ارزش را ما به شما بدهکاریم. همچنین برای اینکه ما به خود اینرا  بدهکاریم. بخاطر اینکه در فرانسه، ای آموزگاران،  نورها هرگز خاموش نخواهند شد.
 
زنده باد جمهوری، زنده باد فرانسه.
 
در آخر هم یک بار دیگر به ترجمه جعلی شفاهی فارسی سخنان آقای مکرون در زیر گوش فرا میدهیم :
 
 
 
حال از خود نمی پرسیم که :
 
 
جعل سخنرانی یک رئیس جمهور ! ‌؟
 
 
م- ت  اخلاقی
 
۱۵ آبان ۱۳۹۹
۵ نوامبر ۲۰۲۰
 
 
 
 
 


[1] لیون شهری در فرانسه

[2] مولن شهری در فرانسه Moulen

[3] Conflans Sainte Honoré  کنفلان سنت اونوقه ، نام مدرسه آخری که این آموزگار در پاریس درس می داد.

[4]در سخنگویی نفر قبل از مکرون

[5]  Humanité ژان ژورس ، مرد سیاسی حزب سوسیالیست و موسس روزنامه اومانیته  Jean Jaurès

[6]، فیلسوف، سیا ستمدارومربی آموزگاش، فرانسوی تبار    فردینان دوبویسون   Ferdinand Du Buisson 

منبع:پژواک ایران


م-ت اخلاقی

فهرست مطالب م-ت اخلاقی در سایت پژواک ایران 

*به مناسبت رهایی «توماج صالحی» خواننده شورشی میهن .  [2023 Nov] 
*برکت یا نکبتِ ۵۷ ؟  اگر برکت،...... ؟ [2023 May] 
*آری، خیر ؟  [2023 May] 
*مشک آنست که ببوید نه آنکه عطار گوید   [2023 Mar] 
*چهارشنبه سوری یا چارقد چادر سوزی (خشم ملت)  [2023 Mar] 
*از چه می ترسید ؟   [2023 Feb] 
*وحشت مقابل وحشت  [2022 Nov] 
*هنگامه رزم  [2022 Nov] 
*بهاران  [2022 Nov] 
*۲ تیرباران ۲ بیشرم  [2021 Mar] 
*سروش فیلسوف یا عضو هیئت مرگ و سرکوب نخبگان ؟   [2021 Jan] 
*جعل سخنرانی یک رئیس جمهور ! ‌؟   [2020 Nov] 
*حداقل مجازات حداکثر چیست ؟  [2020 Jun] 
*از خطا یک نسل را افکند در آتش گریخت  [2020 Jun] 
*محمّد ابن زکریای راضی ونه محمّد ابن عبدالله یا همان محمد رسول الله  [2020 Mar] 
*سال ١٣۶٠ طعمه سال ١٣٩٨ کمینگاه   [2019 Dec] 
*مصدق روحت شاد روحت   [2019 Nov] 
*کاوه آهنگران ‎   [2019 Jul] 
*لعنت بر خمینی مرگ بر خامنه ای ‏ ننگ بر رجوی   [2019 Apr] 
*مسعود رجوی کجائی ؟  [2019 Jan] 
*بت پروری بت پرستی  [2018 Oct] 
*چرا؟  [2018 Aug] 
*دگردیسی و تکامل در حوزه رجوی   [2018 Aug] 
* فراخوان به تجمع ‏۴خرداد ١٣٩٧‏ مکان :بهشت زهرا قطعه :٣٣‏   [2018 May] 
*عیدی پیشکش مزد چی شد ؟   [2018 Apr] 
*زنده بگور   [2018 Mar] 
*جشن چهار شنبه سوری جشن چادرچارقد سوزی  [2018 Mar] 
*«انتخاب‌های سیاسی» پنهان‌شده در پس ضدیت کور با مذهب»  [2018 Feb] 
*دم خروس یا قسم حضرت عبّاس ؟!  [2018 Feb] 
*تاریخ به یاد خویش بسپار  [2018 Feb] 
*وصل به رهبری  [2018 Jan] 
*راه رفته   [2018 Jan] 
*قضاوت با شما  [2018 Jan] 
*خامنه ای ، رجوی   [2018 Jan] 
*بی شرف، بی شرف، بی شرف خرمگس  [2018 Jan] 
*فرزندان حنیف ‏ یا ‏ فرزندان کوروش آریائی ؟   [2018 Jan] 
*نگاهی به پیام«شیر نر» وسخنی با خامنه ای   [2018 Jan] 
*تلگرام- واتساپ   [2017 Dec] 
*عرض خود را می برید زحمت به ملّت می دهید  [2017 Nov] 
*جاده سازان ولی برای کدام کسان؟و کدام مقصد ؟  [2017 Aug] 
*سلام ای سرزمین شیروخورشید  [2017 Aug] 
*نامه ای بی پاسخ،امّا پاسخ زمان (بخش چهارم،بخش پایانی)  [2017 Aug] 
*نامه ای بی پاسخ،امّا پاسخ زمان ‏(بخش چهارم)‏  [2017 Jul] 
*نامه ای بی پاسخ،امّا پاسخ زمان ‏(بخش سوّم)‏  [2017 Jul] 
*نامه ای بی پاسخ، امّا پاسخ زمان ‏(بخش دوّم)‏  [2017 Jul] 
*نامه ای بی پاسخ اما پاسخ زمان  [2017 Jul] 
*آقا وخانم تنها مقاومت  [2017 May] 
*نه به ارتجاع   [2017 May] 
*انتخابات فرانسه  [2017 Apr] 
*سیلی مردم بر بنا گوش اسلام  [2016 Oct] 
*یا تب،یا مرگ  [2016 Feb] 
*عبّاس از «ملّی کشی» راحت شد  [2016 Jan] 
*پوست خربزه ! ­؟  [2016 Jan] 
*اشرف یا خیابان لاله زار ؟   [2015 Dec] 
*اسلام  [2015 Dec] 
*اشرف سابق، لیبرتی حاضر، کارتهای«تضمین»  [2015 Dec] 
*پاریس شهر بوسه وعشق  [2015 Nov] 
*الله اکبر  [2015 Nov] 
*دزدی به سبک امام رذالت پیشگان  [2015 Nov] 
*زمینه سازان کشتار  [2015 Nov] 
*امنیت یا انتقال ؟  [2015 Oct] 
*مخنث و لوطی؛ ایران انترلینک وخامنه ای  [2015 Oct] 
*جل الخالق، جُویی شرم و شهامت !  [2015 Oct] 
*انصاف داشته باشیم !  [2015 Sep] 
*دروغ نمی گویم،خالی هم نمی بندم...  [2015 Sep] 
*زیر سئوال بردن رهبری  [2015 Aug] 
*؟! ؟!...  [2015 Aug] 
* از ناله های این زن مظلوم شرم نمی کنید ؟!  [2015 Feb] 
*تا زنده ایم   [2015 Jan] 
*حاصل دو بردار،صفر ملّت به پیش !  [2014 Nov] 
*نه این شوری شور، نه به آن بی نمکی  [2014 Nov] 
*اپورتونیزم، خیر؛ بلندگو، آری  [2014 Oct] 
*یک زمانی  [2014 Oct] 
*نمره انشاء وروضه خوانی ٢٠  [2014 Sep] 
*جمهوری اسلامی آری یا خیر ؟ مهرتابان آری یا خیر ؟  [2014 Aug] 
*نظر دادن- نقد کردن   [2014 Jun] 
*بهم ریخته‌ام   [2014 Jun] 
*تنها ره رهائی جنگ مسلّحانه !؟  [2014 Apr] 
*مادر ج...؟ْ!  [2014 Apr] 
*ملّت،موسسان چهارم!؟  [2014 Mar] 
*به ریش هرچه آخوند است.................  [2014 Feb] 
*دوست یا دشمن ؟ یا روبه مکار؟  [2014 Feb] 
*سمبلهای مریم یا سمبلهای مقاومت  [2014 Jan] 
*سقوط پرشتاب   [2014 Jan] 
*دادگاه اسپانیا،پیروزی !؟ نرمش قهرمانانه !؟ [2013 Dec] 
* خطّ قرمز کجاست ؟   [2013 Dec] 
*بدون شرح ! ؟  [2013 Dec] 
*سرکی به هفت حصار  [2013 Dec] 
*اعتصاب غذای نامحدود اما نوبتی   [2013 Nov] 
*از اشرف به لیبرتی- از سازمان ملل به پارک آریانا  [2013 Nov] 
*ژنو – اعتصاب غذا  [2013 Nov] 
*بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم  [2013 Nov] 
*تروریا عمل مسلّحانه انقلابی ؟ سانسور چرا ؟  [2013 Oct] 
*مروارید وقطعه 19 فروردین  [2013 Sep] 
*مسعود رجوی کجاست ؟!  [2013 Sep] 
*آقای رجوی، اشرف یا اشرفی ؟  [2013 Sep] 
*٢ اعتراض و١ عذرخواهی  [2013 May] 
*جلیقه وکلاه خود  [2013 Mar] 
*«عجب آشفته بازاری است ای دل»  [2011 Apr] 
*هل من ناصرأ ینصرنی ؟  [2011 Apr] 
*یک خواهش   [2011 Apr] 
*اشرف-آمریکا- ایران وایرانی  [2011 Apr] 
*آقای کدیور وحیا  [2011 Mar] 
*شاد باش به خامنه ای  [2011 Mar] 
*نوروز ویک نناقض تاریخی !؟  [2011 Mar] 
*خواست یک شهروند ایرانی   [2011 Mar] 
*به افتخار و احترام ٨ مارس روز جهانی زن  [2011 Mar] 
*خامنه ای در آینه   [2011 Mar] 
*آقای سروش!  [2011 Feb] 
*کانال سوئز، مانورقدرت یا مانور ذلّت ؟  [2011 Feb] 
*١٩ بهمن در زندان  [2011 Feb] 
*چرا سانسور ؟!  [2011 Feb] 
*خانمها و آقایان مجاهد ما هیچکدا م برجسته ترین نیستیم  [2011 Jan] 
*اگر   [2011 Jan] 
*همبستگی یعنی چه ؟  [2011 Jan] 
*برای علی صارمی  [2011 Jan] 
*فراخوان به تحصّ، بیان واقعیتها  [2010 Dec] 
*بیماران اشرف، وظیفه‌ی انسانی  پیشنهادی فوری به سازمان مجاهدین [2010 Nov] 
*برای ابراهیم آل اسحاق، برای فرهاد اسلامی  [2010 Nov] 
*آیا در فردای ایران ؟  [2010 Oct] 
*نامه ای به خدا  [2010 Sep] 
*آقای میرحسین موسوی آقای مهدی کرّوبی من این روز دستگیرشدم  [2010 Jul] 
*سئوال   [2010 Jul] 
*گر رسم شود که مست گیرند   [2010 Jun] 
*اپورتونیست  [2010 Jun] 
*دخت ایران و کرّۀ خمینی  [2010 May] 
*خانواده «ماکس» غرق در عزا شد !؟ مرگ دردناک بک طفل [2010 May] 
*تز و آنتی تز  [2010 May] 
*حیات سخیف انگلی  [2010 Apr] 
*فرد پرستی = بت پرستی = دیکتاتوری  [2010 Mar] 
*برگردانی از برشت  [2010 Mar] 
*رسد آدمی بجائی  [2010 Mar] 
*هشدار- ضرورت   [2010 Feb] 
*اگرچه سبز،لیک رنگین کمان  [2010 Feb] 
*تف در آش ملت  [2010 Feb] 
*آقای منتظری یا آیت الله منتظری ؟  [2009 Dec] 
*خامنه ای قاتله...  [2009 Dec] 
*ما سه تا ......  [2009 Dec] 
*بنیانگذاران شورش سبز ؟ رهبریا رهبران جنبش سبز ؟  [2009 Nov] 
*کوتاه سخن  [2009 Oct] 
*من   [2009 Sep] 
*کلامی کوتاه، خطاببه «دیدبان» بدنام وزارت اطلاعات  [2009 Aug] 
*اشرف یا اشرفی ؟   [2009 Aug] 
*فراخوان برای اشرفیا ن(۵۵۵ امضاء)   [2009 Aug] 
*پندار نیک، گفتار نیک ،کردار نیک  [2009 Aug] 
*قطعه مروارید   [2009 Aug] 
*هشدار  [2009 Aug] 
*بشرهای بی حقوق   [2009 Jul] 
*من ترانه ام  [2009 Jul] 
*عکس: بدون شرح  [2009 Jul] 
*سلام ای سرزمین شیروخورشید  [2009 Jul] 
*اصحاب کهف   [2009 Jun]