تجزیه طلبی و راه رویارویی با آن
هوشنگ کردستانی

     شعار تجزیه طلبی و جدایی خواهی که گهگاه از سوی برخی افراد ناآگاه فریب خورده یا خود فروخته مطرح می شود، نباید باعث انحراف و سر در گمی آزادیخواهان از مسیر درست رسیدن به استقلال و آزادی و استقرار حاکمیت ملی گردد.

     در درازای تاریخ پر نشیب و فراز ایران که غالباً با فرمانروایی خودکامگان و مستبدان همراه بوده، مسـئله جدایی خواهی گاه و بی گاه آشفتگی هایی را پدید آورده است. در گذشته شکل برخورد با تجزیه طلبان به گونه‌ای بود که اکنون دوران آن سر آمده است.

     در دوران پیشین، اگر شخصی یا گروهی در گوشه‌ای از خاک ایران عَلَم طغیان یا خودمختاری بر می افراشت، پادشاه که فرمانروای مطلق و حاکم بی چون و چرای کشور بود، با لشگر کشی و از میان بردن جدایی خواهان آرامش را برقرار می کرد. گاه نیز فرمانروا بود که در جنگ شکست می‌خورد و چه بسا با کشته شدن او، پادشاهی به تجزیه طلب منتقل می شد.

    یکی از نمونه‌های تاریخی خروج محمود، رئیس طایفه غلجایی، از منطقه افغانستان بود. او که در تاریخ به محمود افغان معروف است، نخست پرچم جدایی و استقلال بر افراشت، سپس با آگاهی از ضعف تصمیم گیری دربار صفوی به رویارویی با پادشاه پرداخت وپس ازتسخیراصفهان و تسلیم شاه سلطان  صفوی خودرا  پادشاه ایران خواند.

 پدیده تجزیه طلبی و جدایی خواهی نه تنها در طول تاریخ در کشور ما، بلکه در سایر کشورها هم وجود داشته و اکنون نیز در بسیاری از کشورهای جهان دیده می شود.

     در دوران اخیر، نحوة برخورد دولت ها با این پدیده به دو شکل انجام گرفته است. در کشورهایی که حکومت هایشان به شیوه دیکتاتوری اداره می شود، برخورد با تجزیه طلبان نظامی و قهرآمیز است.

     در گذشته با شکست نظامی جدایی خواهان موضوع خاتمه پیدا می کرد، ولی اکنون با وجود شکست نظامی، به صورت عملیات چریکی و گاه همراه با عملیات انتحاری می‌تواند ادامه یابد و تنها با پیروزی نظامی نمی‌توان شعله های آتش آنرا خاموش کرد.

    تجربه پاکستان که به استقلال بنگلادش انجامید و اریتره و سودان که منجر به پدید آمدن سودان جنوبی گردید را می‌توان در ا ین زمره دانست.

    شعار تجزیه طلبی در کشورهای صاحب دمکراسی نیز دیده شده است، اما به دلیل عدم استقبا ل مردم منطقه، موفق نبوده و راه به جایی نبرده است.

     نمونه‌هایی از این نوع  در اروپا، کُرس (فرانسه) باسک (اسپانیا و فرانسه)، کاتالان (اسپانیا)، ولز و اسکاتلند (انگلستان) و کِبِک (کانادا) مشاهده می شود. در این کشورها در رویارویی با تجزیه طلبی کمتر از زور و نیروی نظامی استفاده می شود، حتی در مواردی، مانند «کِبِک» برای آگاهی از خواست  مردم همه‌پرسی نیز انجام داده‌اند ولی اکثریت خواهان  ساکنان منطقه خواهان جدایی واستقلال نشده اند

     حال این پرسش پیش می‌آید که چرا شعار تجزیه طلبی در سرزمین های عقب‌مانده یا قدرتمند اقتصادی و نظامی که مردم از آزادی و مردم سالاری برخوردار نیستند، شعار جدایی خواهی حمایت مردمی می‌یابد ولی در کشورهای صاحب دمکراسی نه؟

پاسخ به این پرسش در آن نهفته است که مردم این کشورها از نعمت آزادی و حاکمیت ملی برخوردار و در سرنوشت سیاسی کشور و امور منطقه خود دخالت دارند یعنی، شرایطی که باعث شکوفایی اقتصاد و رفاه زندگی می شود.

    در کشورهای عقب‌مانده یا عقب نگاه داشته شده، نبودِ آزادی که با نبودِ استقلال به مفهوم واقعی آن همراه است، مانع و سدّی در برابر شکوفایی استعدادها ایجاد می‌کنند که منجر به عقب‌ماندگی اقتصادی و گسترش فقر در جامعه می گردد. شعار تجزیه طلبی که استقلال، آزادی، عدالت اجتماعی و بهبود شرایط اقتصادی را وعده می دهد، می‌تواند مقبولیت مردمی پیدا نماید.

    نبود ِ استقلال و آزادی همراه با نارضایتی مردم از حکومت گران گاه می‌تواند به مذهب نیز حقانیت بخشد و دکّانداران دین با طرح شعار استقلال، آزادی و دادن وعده شرایط بهتر اقتصادی و رفاه زندگی از حمایت آن‌ها برخوردار گردند و پس از رسیدن به قدرت، همه آثار آزادی و استقلال به مفهوم واقعی آنرا پایمال کرده و فقر و تهی دستی جامعه را به مراتب بدتر از گذشته سازند.

    آنچه در ایران و کشورهای همجوار ما اتفاق افتاد و بی تردید با سلطه گری و استعمار پیوند داشت و اکنون می‌رود تا در کشورهای خاورمیانه عربی تکرار گردد، نمونه‌هایی از  این دست می باشند.

    بنابراین، آزادیخواهان و ملی گرایانی که به حق نگران تجزیه ایران هستند باید پیش از هر چیز در جهت تحقق آزادی و استقرار مردم سالاری و از میان برداشتن تبعیض که همزاد استبداد و خودکامگی است، تلاش و کوشش نمایند.

    زمانی که در ایران آزادی و استقلال واقعی و عدالت اجتماعی تحقق یابد، بی تردید شعار تجزیه طلبی- ولو از پشتیبانی بیگانگان هم برخوردار باشد - ره به جایی نمی‌بَرَد و مردم میهن دوست استان  ها و اقوام غیور و سلحشور ایران هیچ‌گاه حاضر به جدایی از سرزمین مادری و رسیدن به جدایی یا پیوند با هیچ همسایه‌ای نخواهند بود و چون گذشته با تکیه بر  مشترکات فرهنگی، شکوفایی و یگانگی خود را پاسداری خواهند کرد.

    باید دانست که اقوام تشکیل‌دهنده ملت ایران، تا چه اندازه به ایران دلبستگی دارند و چگونه با گزینش نام های ایرانی، برپایی آئین ها و سُنّت های ملی به بهره برداری از نام و شرافت اسطوره های تاریخی  احترام می‌گذارند و به حفظ یکپارچگی سرزمین مادری که هویت ملی آنان را تشکیل می دهد، پایبند و معتقد هستند. اقوام غیور و میهن پرست کُرد که نگارنده افتخار تعلق به آن قوم  را دارد تاریخ تأسیس امپراتوری ایران زمین را به جای روزِ به پادشاهی رسیدن کوروش بزرگ، روزِ بنیانگذاری سلسله ماد می‌دانند و قوم کُرد را به درستی آغاز کننده نظام امپراتوری بشمار می آورند. از این رو، هموطنانی که نگران شعار تجزیه طلبی و جدایی خواهی که این روزها به گوش می‌رسد هستند، بیش از هر چیز باید بکوشند استقلال-آزای و حاکمیت ملی راجایگزین نظام استبداد سیا سی- مذهبی حاکم برکشورسازند وهمه اقوام وتیره های ایرانی رادر هماهنگی های برابر قراردهند.

    کسانی که می‌گویند «اگر قرار باشد یک وجب خاک مقدس ایران از  مام وطن جدا گردد، پشت سر نظام می ایستیم» باید توجه داشته باشند که وجود و تداوم  نظام کنونی است که خطر تجزیه طلبی را پدید آورده و به آن دامن می زند. از این رو، برای حفظ تمامیت ارضی به جای آنکه پشت سر حکومت استبدادی قرار گیرند بهتر است که در رویارویی با آن برخاسته و با برپایی نظامی برخاسته از اراده مردم، آزادی‌های فردی و اجتماعی را تحقق بخشیده و به وابستگی اقتصادی و سیاسی کشور به بیگانگان پایان دهند.

باید توجه داشت که سردمداران جمهوری اسلامی به دو دلیل از طرح شعار تجزیه طلبی ناخرسند نیستند:

1-  به دلیل آنکه آزادیخواهان و مخالفان استبداد مذهبی به جای رویارویی با نظام پشت سر آن‌ها قرار گیرند.

2- با توجه به آنکه سرنگونی جمهوری اسلامی در پیدایش یک همبستگی ملی و سراسری است. به همین دلیل با همه توان و قدرت استبدادی مانع شکل‌گیری این همبستگی در درون کشور شده و اکنون نیز از راه‌ها و شیوه‌های گوناگون می کوشند مانع ایجاد همبستگی ملی میان ایرانیان بیرون از کشور شوند.

     طرح شعار تجزیه طلبی می تواند در میان آزادی خواهان تفرقه ایجاد کرده مانع شکل گرفتن همبستگی ملی گشته و یا دست کم آنرا به تأخیر اندازد.

     پس از فروپاشی روسیه شوروی اگر در ایران نظامی صاحب دمکراسی وجود می داشت، این امکان می‌بود که بخش‌هایی از سرزمین های جدا شده از سرزمین مادری به دامن وطن برگردند و این امید هم بود که با یکی شدن مردم سرزمین هایی که از هزاره های گذشته دارای تاریخ و فرهنگ مشترک بوده‌اند با یک اتحاد وپیوند اقتصادی – سیاسی قدرتی پدید آورند که حافظ بقای آنها در دنیای آشوب زده ومتحول کنونی باشد ولی وجود حاکمیت استبداد مذهبی بر ایران و سیاست‌های نادرست و نابخردانه ای که کاربدستان جمهوری اسلامی پیش گرفته اند، امکان سودبری از فرصت تاریخی پدید آمده را در التیام بخشیدن روابطه ارمنستان و آذربایجان شمالی وهم آهنگی میان آن‌ها با ایران را از میان برد. فرصت بی مانندی که امکان تکرارش در شرایط فعلی بسیار ضعیف بنظر می رسد.

     اکنون اگر بیست و هفت کشور اروپایی با فرهنگ، زبان و تاریخ متفاوت و برخوردهای نظامی خونین می‌توانند به خاطر منافع مشترک با هم متحد شوند، دلیلی وجود ندارد که مردم سرزمین هایی که دارای تاریخ، فرهنگ، گاه آداب و رسوم و زبان مشترک هستند نتوانند اتحاد اقتصادی و سیاسی قدرتمندی را بنیان گذارند.

    تنها راه برآورده شدن این آرزوی بزرگ آن است که مردم در این سرزمین ها از نعمت استقلال و آزادی برخوردار باشند تا در سایه مردم سالاری، دولت مردانی را   بر گزینند که به منافع بزرگ این اتحاد و قدرت بزرگ برآمده از آن بیاندیشند و به خواست مردم خود جامة عمل بپوشانند و با تلاش‌های خود، آسیای مرکزی و غربی و نیز قفقاز تاریخی را به منزلت فرهنگی و سیاسی که در گذشته داشت، باز رسانند. بی تردید این اتحاد همانند اتحادیه های دیگر آسیایی موجب رشد و پیشرفت کشورهای تمدن ساز یاد شده آسیایی خواهد شد.

منبع:پژواک ایران


هوشنگ کردستانی

فهرست مطالب هوشنگ کردستانی در سایت پژواک ایران 

*پوتین از خامنه ای امتیاز می گیرد در عوض به اردغان امتیاز می دهد  [2022 Aug] 
*نقشه ضد ایرانی اردکان، خلیفه رجب، در مورد قطع مرز مشترک ایران و ارمنستان.  [2022 Aug] 
*پوتین از خامنه‌ای سرسپردگی می خواهد و نه همکاری  [2022 Jan] 
*رد نظریه های نادرست و مغایر با دیدگاه جبهه و اندیشه ملی  [2021 Aug] 
*درگذشت خسرو سیف   [2021 Jul] 
*بنام پایندگی ایران ۲۸ خرداد روز خلع ید از حکومت مطلقه   [2021 Jun] 
* اندیشه ها سیاسی و منش اخلاقی مصدق   [2021 May] 
*شادباش روز جهانی کارگر یازدهم اردیبهشت ماه برابر است با اول ماه مه، روز همبستگی کارگران جهان [2021 Apr] 
*ماندن در خانه ها در روز نمایش انتخابات، نشانه قدرت مردم است ،  [2021 Apr] 
*توافق نامه -بدون اعتبار- میان جمهوری اسلامی و چین   [2021 Apr] 
*نوروز نماد شکوهمند ملت مان را گرامی میداریم   [2021 Mar] 
*سالروز درگذشت مصدق نماد ملی  «ملتی که تاریخ خود را نداند محکوم به تکرار آن است.» [2021 Mar] 
*نامه سرگشاده به شی جین پینگ، ریاست جمهوری چین   [2020 Jul] 
*فاجعه دردناک کرونا و وضیعت اسف انگیز مردمو کاربدستان مردم ستیز  [2020 Apr] 
*برتری مردم سالاری براستبداد   [2020 Mar] 
*ناقوس مرگ اسنبداد مذهبی به صدا در آمده است   [2020 Mar] 
*«نه» حماسی مردم به نمایش انتخابات فرمایشی  [2020 Feb] 
*سکوت سنگین مردم در روز انتخابات فرمایشی   [2020 Feb] 
*سقوط هواپیمای مسافری اوکراین تصادفی بود یا عمدی؟  [2020 Feb] 
*ضرورتِ اخلاق سیاسی و«شورای مدیریّت گذار»!  [2019 Oct] 
*اندیشه های مصدق کدامند؟ «به مناسبت سالگرد تولد دکتر محمد مصدق» [2019 Jun] 
*تایید درخواست برگزاری گردهم آیی جبهه ملی  [2018 Feb] 
*نظام ولایت، فقیه سوم به خود نخواهد دید   [2018 Jan] 
*پافشاری بر نکات تفرقه افکن سد راه شکل گیری همبستگی ملی است   [2017 Oct] 
*همه پرسی اقلیم کردستان و پی آمدهای آن   [2017 Oct] 
*فرمانروایی قانون، نه خودکامگی   [2017 Sep] 
*سامان استبدادی مذهبی از درون می پاشد   [2017 Jul] 
*استبداد مذهبی در سراشیبی سقوط  [2017 Jun] 
* سخنی چند پیرامون انتخابات اخیر  [2017 May] 
* 28 اردیبهشت را به روزهمه پرسی نفی نظام استبداد مذهبی تبدیل کنیم   [2017 May] 
*سی و هشتمین سال استقرار نظام اسلامی و آینده تاریک آن  [2017 Feb] 
*سی و هشتمین سال استقرار نظام اسلامی و آینده‌ی تاریک آن  [2017 Feb] 
* خطر تکرار فاجعه دردناک ساختمان پلاسکو   [2017 Feb] 
* به یاد سر سپردگان نهضت ملی ايران پروانه و داریوش فروهر   [2016 Nov] 
*احتمال یک دگرگونی سیاسی و نظامی در منطقه   [2016 Sep] 
*اشک‌های پهلوان وهمبستگی‌ مردم   [2016 Aug] 
*فرجام یک کودتای نافرجام  [2016 Aug] 
*یادی از ۲۵ خرداد سال۶۰  [2016 Jun] 
*پایان آتش بس میان جناح های درون حاکمیت  [2016 Jun] 
*آشکار شدن دروغ و نیرنگ  [2016 Mar] 
*تجلی سکوت سنگین مردم در روز رأی گیری  [2016 Feb] 
*درخواست خامنه ای از مخالفان نظام  [2016 Feb] 
*توانایی های ملتمان را باورکنیم  [2015 Nov] 
*دوگانگی سیاست غرب با بنیادگرایی  [2015 Nov] 
*سالگرد به خون خفتگان نهضت ملی ایران پروانه و داریوش فروهر  [2015 Nov] 
*آیا در سوریه ورق بر می گردد؟ (۲)  [2015 Oct] 
*آیا در سوریه ورق بر می گردد؟  [2015 Oct] 
*ماجرای نفت ایران از آغاز تا کودتا  [2015 Sep] 
*حکایت همچنان باقی است ...  [2015 Aug] 
*پی آمدهای شکست حزب عدالت و توسعه ترکیه در منطقه  [2015 Jun] 
*پیوند تاریخی ایران و یمن  [2015 May] 
*نوروز نماد شکوهمند ملیت ایرانی  [2015 Mar] 
*منفعت عمومى يا منافع فردى ،پيروزى انتخاباتى نتان ياهو يا مصالح حياتى اسرائيل  [2015 Mar] 
*چرا چنین شد؟  [2015 Feb] 
*سخنی پیرامون اسنادی که منتشر نشد و موقعيت سياسى كشور  [2015 Jan] 
*پاسخی به فتوای ادیب برومند  [2014 Dec] 
*نبرد حماسه آفرین کوبانی  [2014 Nov] 
*«خلافت اسلامی» و خطر احتمالی آن برای ایرانیان  [2014 Oct] 
*جنگی نامشروع به نام «دفاع مشروع»  [2014 Jul] 
*گروه تروریستی «داعش» چرا و چگونه پدید آمده است؟  [2014 Jul] 
*موهبت نیک اندیشی  [2014 May] 
*با امید به پیروزی ملی به پیشواز نوروز می رویم  [2014 Mar] 
*گذشت زمان واقعیت ها را آشکار می سازد  [2014 Mar] 
*یادی از اول بهمن1340 دانشگاه تهران   [2014 Jan] 
*توضیح ویادآوری  [2014 Jan] 
*شاه باید سلطنت می کرد یا حکومت؟  [2013 Dec] 
*وضعیت اسفناک افغان ها در ایران  [2013 Nov] 
*اعتراف سیا C.I.A به شرکت در کودتای 28 مرداد  [2013 Aug] 
*نبوغ رفسنجانی بود یا تدبیر خامنه ای؟  [2013 Aug] 
*این بار هم در انتخابات تقلّب شد  [2013 Jun] 
*تصمیم مردم به تحریم انتخابات خواب سردمداران نظام را آشفته کرده است  [2013 Jun] 
*عدم شرکت در انتخابات «نه» گفتن به کلیت نظام است  [2013 May] 
*عوام فریبی و همسویی با منافع بیگانگان  [2013 Apr] 
*ترفندی نو برای کشاندن مردم به پای صندوق های رأی گیری   [2013 Mar] 
*به کنون و آینده ایران بیاندیشیم  [2013 Feb] 
*به سود کدام جریان به نماد آزادگی و ملی گرائی می تازیم؟  [2013 Jan] 
*چه برسرِ درآمدهایِ نفتی آمده است؟  [2012 Dec] 
*چرا آمریکا با حمله هوایی اسرائیل به ایران موافق نیست  [2012 Nov] 
*بحرین از گذشته تا کنون  [2012 Jul] 
*رویدادهای 25 خرداد 60 و 25 خرداد 88 و تفاوت های آن ها  [2012 Jul] 
*سخنی پیرامون جزایر سه گانه ایران و خلیج فارس  [2012 Jun] 
*سوریه به کدام سو می رود؟  مردم سالاری یا استبداد مذهبی [2012 May] 
*درسی که باید از انتخابات اخیر گرفت  [2012 Mar] 
*نوروز نمودی از هویت ملی ایرانیان  [2012 Mar] 
*ایران آبستن حوادث است  [2011 Nov] 
*تجزیه طلبی و راه رویارویی با آن  [2011 Aug] 
*کشمکش های درون نظام جمهوری اسلامی نشانه شتاب در فروریختن آنست  [2011 Aug] 
*جنگ خامنه ای با رئیس جمهور برگزیده اش  [2011 Jul] 
*نوروز نمودی از هویت ملی ایرانیان   [2011 Mar]